زندگی در شرایط سخت ( رویداد های انقراض و تکامل)حیات در زمین بارها و بارها مورد تهدید قرار گرفت و تا مرز کامل انهدام پیش رفت ولی همان اندک گونه های باقیمانده دوباره چهره زمین را پر از گونه های مختلف کردند و این دفعه کامل تر از قبل در طی هر رویداد انقراض نسل گونه های ضعیف تر از بین رفته و گونه های قوی تری جایگزین آنها شدند و موجودات زنده و سیستم های زیستی کامل و کامل تر شدند بنابر این رویداد های انقراض نه تنها مضر نبودند بلکه در روند حیات بسیار مفید واقع شدند حال بیائیم به طور خلاصه نگاهی به رویداد های انقراض داشته باشیم .
دیرین شناسان به طور کلی پنج رویداد را به عنوان انقراض بزرگ ذکر می کنند ( اگر چه رویدادهای دیگری به عنوان انقراض های کوچک شناسائی شدند ) قبل از ان به رویداد انقراض گونه های بی هوازی ( باکتری های بی هوازی ) که در این دسته بندی قرار نمی دهند ولی از آن به عنوان حادثه اکسیداسیون نام می برند نگاهی بیندازیم :
1- حادثه اکسیداسیون : در ابتدا جو زمین اکسیژن چندانی نداشت و اولین باکتری هائی که بوجود آمدند از طریق استفاده از ترکیبات گوگرد انرژی مورد نیاز خود را تهیه می کردند در حدود 2/4 میلیارد سال پیش گیاهان تک سلولی بوجود آمدند به نام " استروماتولیت " که برای اولین بار توانستند از ترکیب آب و دی اکسید کربن طی عمل فتوسنتز انرزی مورد نیاز خود را بدست آورند با این عمل گازی به نام "اکسیژن " آزاد کنند این گاز در جو آزاد شد و مقدار ان در جو بشدت افزایش یافت گمان نکنید وجود اکسیژن برای گونه ها نعمت محسوب می شد بلکه بر عکس اکسیژن به عنوان یک سم عمل کرده و طی چهارصد میلون سال بعد نسل بسیاری از گونه ها را منقرض کرد حادثه ای که "فاجعه اکسیژن" لقب گرفت ولی بقیه گونه ها که باقی ماندند نه تنها از طریق تعغیر در ساختار سلولی خود در مقابل اکسیژن مقاوم شدند بلکه به وجود اکسیژن محتاج شدند و بنابراین چرخه اکسیژن دی اکسید کربن که امروزه شاهد آن هستیم از آن زمان شکل گرفت بنابراین " حادثه اکسیداسیون " به کامل تر کردن حیات و تکامل کمک بسیاری کرد و اگر چه ابتدا فاجعه بود ولی بعد موهبت شد .
2- اولین رویداد انقراض , انقراض اردویسن سیلورین : در 450 میلون سال پیش بر اثر حرکت قاره گندوانا به سمت جنوب باعث سرد شدن جهان و نابودی 60% از بی مهرگان دریائی شد تا آن روز بی مهرگان گونه های مسلط بودند ولی بعد مهره داران امکان رشد و بقا یافتند .
3- دومین رویداد انقراض , انقراض دونین پسین : در 374 میلون سال پیش بر اثر عواملی که هنوز شناخته نشده اند ( احتمالا تعغیرات سطح اب دریاها , کاهش اکسیژن , اتش فشان های دریائی و آغاز دوره جدید یخبندان و شاید برخورد شهاب سنگی ) نسل بسیاری از موجودات از جمله پازوپایان و مرجان ها از بین رفت .
4- سومین رویداد انقراض , انقراض پرمین تریاسه : در 251 میلون سال پیش اتش فشان ها فعال شدند و دی اکسید گوگرد در جو پخش شد و باعث کاهش نور خورشید و دوره یخبندان شد بعد سولفید دی هیدروژن که بر اثر فساد مواد آلی در دریاها تولید شده بود باعث خفگی اکثر موجودات شد حدود 95% گونه ها از بین رفتند ( قربانی اصلی حشرات بخصوص حشرات غول پیکر بودند ) و بعد خزندگان که باقی مانده بودند حاکم زمین شدند و دوران خزندگان شروع شد
5- چهارمین رویداد انقراض , انقراض تریاسه ژوراسیک : حدود 200 میلون سال پیش بعلت یرخورد سیارکی ( دهانه برخوردی مشخص نشد ) و یا فوران های عظیم اتش نشانی باعث افزایش دی اکسید کربن و دی اکسید گوگرد در جو شد و باعث انقراض نسل 75% گونه ها شد .
6- پنچمین رویداد انقراض , کرتاسه پالئون : بر اثر سقوط سیارک چسکلوپ و اتش گرفتن جنگل ها و آزاد شدن غبار و دود و.... ناشی از انفجار و بارش باران های اسید نیتریک و نابودی گیاهان(بخاطر نرسیدن نور خورشید به آنها) و دوران های یخبندان و....نسل 75% گونه ها منقرض شد بازنده های اصلی در این واقعه دایناسورها بودند برای مطالعه بیشتر به لینک زیر مراجعه کنید
بنابراین رویدادهای وحشتناک انقراض نه تنها حیات را روی زمین ریشه کن و سرکوب نکرد بلکه با از بین بردن گونه های ضعیف تر روند تکامل را سرعت بخشید و گونه های جدید تر و مقاوم تر را سامان داد . به عنوان مثال رویداد انقراض پنجم باعث نابودی نسل دایناسورهای غول پیکر شده و در عوض پستانداران توانستند رشد و نمو کنند و حاکم زمین شوند روندی که در نهایت به ظهور انسان و کاملترین چرخه تکامل انجامید . اگر واقعه انقراض پنچم اتفاق نمی افتاد هنوز هم به جای ما دایناسورها حاکم زمین بودند .
دانشمندان شواهدی در دست دارند که ما در دوران انقراض ششم قرار داریم ازبین رفتن بسیاری از گونه های جانوری و گیاهی پدیده گلخانه ای و تعغیر آب و هوا همه نشانه های آن هستند منتها این دفعه عوامل طبیعی باعث بروز آن نشده بلکه این انسان است که مسبب آن می باشد کجا معلوم شاید در انقراض ششم قربانی اصلی ما باشیم .