همونطور که می بینید این تاپیک 20 ص جلو رفته و بیشترش مباحثه بوده. اکثراً هم سوالات تکراری و پاسخ های تکراری. پس تنها شما نبودید که سوال پرسیدید
ولی به نظرم یک اشتباه بزرگ این میان وجود داره که شما هم الان مرتکب شدید و در این چند پست اخیری که از بنده دیدید دلیل اون رو گفتم
و اون این بود که گزاره های غیر تجربی حتی اگر نظریه های مطرحی هم باشند باز هم زاییده ی ذهن یک فرد هست از قبیل نظریات فلسفی یا جامعه شناسی و... و اینها رو با دستاوردهای تجربی کنار هم قرار ندید
یکوقت آقای دموکریت در 2500 سال قبل گفت اتم های مواد تـُرش مزه به شکل لوزی و نوک تیز هست و اتم های آب به شکل کروی و گرد هست!
این نظریه ی مضحک کجا و آزمایشات تجربی و آزمایشگاهی دقیق رادفورد روی اتم و نتایجی که از اون برای ترسیم مدل اتمی زمان خودش بدست آورد کجا؟
دموکریت تراوشات ذهنی خودش رو ابراز کرد ولی دالتون و رادرفورد و بور و چادویک و... و... نتایجی که حاصل سالها آزمایش عینی بود رو مطرح کردند و این نظریات، معتبر نشدند مگر به این دلیل که در 4 گوشه ی دنیا هم دانشمندانی که بارها و بارها آزمایش کردند با دقت بالایی به همون نتایج رسیدند..
علم امروزی مثل یک کاخ عظیم هست اما بر پایه ی توهمات یا تراوشات ذهنی افراد بنیانش و آجر آجرهاش روی هم سوار نشده. که اگر اینطور بود اصلاً این بنا بالا نمی رفت طوریکه امروزه دستاوردهاش در همه ی جای زندگی ما آثارش داره دیده میشه چه در طبیعت و چه بصورت ابزارهای کاربردی روزمره ی ما. میشد مثل نظریات اقتصادی یا اجتماعی و کلاً حوزه ی علوم انسانی که بعضاً فقط چند سال اعتبار موقتی دارند و با ارائه ی نظریه ی بعدی بکلی واژگون و فراموش میشن
چنین چیزی رو ما در علوم تجربی(اعم از علوم مادر: فیزیک، شیمی، زیست شناسی و زمین شناسی و یا شاخه های گوناگون فرعی هر کدام از اینها) نداریم
علوم تجربی با کشف ساختارها و روابط ماکروسکوپی و میکروسکپی طبیعت با یک پشتوانه ی دقیق ریاضی(برای اثبات) در حال پیشروی هست. یعنی یک واقعیتی در بیرون هست که ما اون رو کشف و مدلسازی می کنیم. اما آیا فرضاً فلسفه هم واقعیتی بیرونی داره که قابل کشف و دیدن باشه و یا اینکه زاییده ی ذهن بشره؟ تفاوت ایندو خیلی روشنه
اگر نیوتن در 300 سال قبل قوانین سه گانه و معادلات مربوطه و بسیاری دستاوردهای تجربی دیگه رو کشف و اختراع کرد نظرات و کشفیاتش هنوز هم معتبر و مورد استفاده هست و نسبیت اینشتین اون رو تکمیل کرد اما بر خلاف نظر عوام، اون رو رد نکرد
و می بینید که نظرات دانشمندان بیولوژی از جمله داروین هم چون مبنای تجربی داشت(نه تراوشات ذهنی) همچنان معتبره و هر چند سال، یک سند تجربی جدیدتر در تأکید بر صحتش کشف و ارائه میشه
مثلاً ما امروزه داریم بستگان بسیار دور خودمون یعنی باکتریها رو وادار می کنیم برامون انسولین بسازند (و به لطف اون میلیونها انسان در ایران و سایر نقاط دنیا حیات دوباره پیدا کردند) و این خودش دستاوردی از نظریه داروین و اثباتی بر صحتش هست. بعبارتی ما داریم با دستاوردهای نظریه ی داروین زندگی می کنیم. آیا اگر اشتباه بود باز هم اینچنین بود؟