مطمئن باشین دنیا به اون سمت داره میره و مجبوره بره و این موضوع زمانی عملی و امری بدیهی میشه.
البته این فرضیه حداقل دو دهه قبل مطرح شده ولی هنوز چون علم نانوتکنولوژی دوران نوزادی خودشو طی میکنه نمیتونه به این فرضیه جامه ی عمل بپوشونه.
در فناوری نانو چکار میکنید؟؟ خودتون میایید اتمها رو طبق نظم دقیق کنار هم میچینید تا مواد با خواص جدید ایجاد شن. اینکار فعلاً فرایند پرهزینه و وقتگیریه و مثل هر علم نوپای دیگری فقط در آزمایشگاههای بسیار پیشرفته انجام میشه. برای نمونه در حال حاضر رنگهای ضدخشی برای خودروها در حال تولیده که ضخامت کمتری نسبت به رنگ معمولی داره ولی مقاومتش در برابر خراش یا عوامل مخرب بسیار بالاست. یا تهیه ی پنلهای کربنی که در واقع مواد اولیه ی اون از یکی از فراوانترین و کم ارزشترین مواد یعنی ذغال گرافیت گرفته میشه اما نانوفناوری میاد با باز چیدن منظم همین اتمهای کربن در کنار هم به ماده ی گرانقیمتی دست پیدا میکنه که بسیار سبکتر و مقاومتر از فولاده و کاربرد وسیعی هم داره.
تازه این مثالها حاصل دوران نوزادی نانوفناوریه که در این دوران این علم محدوده به آزمایشگاههای پیشرفته.
زمانیکه نانوفناوری به بلوغ خودش برسه مثل هر علم دیگه ای به خانه ی ما هم بسادگی پاش باز میشه. در اون دوران شما طبق منوی موجود در دستگاه خوراک پزی منزلتون بهش دستور آماده سازی خوراک میدین.
ولی دیگه خبری از آشپزی سنتی نیست که اولاً نیاز به هزینه کرد زیادی برای تهیه ی مواد اولیه باشه و دوماً با سوزاندن سوختهای فسیلی همراه باشه که نتیجه ی اون هدر رفت مقادیر زیاد انرژی و انواع آلودگی های مضر محیطی هست.
غذاهای فعلی ما مجموعه ای از عناصر اصلی C , H , O , N هستند که ساختمان پروتئینها , هیدراتهای کربن و چربی ها رو تشکیل میدن و بیشتر وزن بدن ما هم از همین 4 عنصره. یکسری عناصر هم به مقدار کمتر مورد نیازند بعنوان نمونه Na , Mg , Zn , Al , S , ....
در حالیکه بدن ما به هیچوجه نیاز به Pb , As و.... نداره و اینا عناصری سمی برای بدن محسوب میشن اما امروزه بخاطر استفاده از محصولات گیاهی و دامی آلوده , این عناصر مضر هم دارن به مقدار زیاد وارد بدن ما میشن و بیماری و کاهش عمر انسان رو بدنبال دارن.
دستگاه های آشپزی آینده بر اساس نانوفناوری کار میکنن. یعنی وقتی ما دستور تولید گوشت رو بهش میدیم طبق برنامه ای که سازنده در اون طراحی کرده این ماشین فقط میره عناصر C , N , H , O رو از هوا میگیره یا از داخل کارتریجهاش که از قبل حاوی این عناصره میگیره و شروع میکنه به چیدن اتم ها کنار هم تا نتیجش بشه همین گوشتی که مصرف میکنیم اما طبعاً فرم و ترکیب اون گوشت خیلی خالص تر و بی ضررتر از اینیه که امروزه از دام بدست میاد. در فراورده های دامی امروزی انواع عناصر مضر مثل آرسینیک As یا میکروبهای خطرناک و یا ترکیبات مضر مثل چربی هم ممکنه وجود داشته باشه و ما چاره ای جز مصرف اونا بهمراه پروتئین داخل گوشت نداریم. ولی اون ماشین آشپزی مثلاً اون محصول پروتئینی رو که آماده شده بما تحویل میده عاری از هر چیز مضریه. به همین خاطر عمر و سلامتی انسانها بسیار افزایش پیدا خواهد کرد.
ما ناچاریم در آینده بسمت این فناوری بریم چون هم در حال حاضر با رشد افسار گسیخته ی جمعیت , منابع طبیعی و منابع انرژی روی زمین در حال اتمامه و هم سرعت آلودگی طبیعت بدلایل گوناگون افزایش پیدا کرده. از طرف دیگه مسأله ی هدر رفتن زمان و ساعتهای عمر ماست که صرف اموری مثل خرید و آشپزی میکنیم.
برای اینکه بهتر متوجه شیم این ماشین قراره چکار کنه یه مثال عینی ملموس و ساده میزنم: فرض کنید منابع آب شیرین محدودتر از اینی که هست شده و ما دستگاه ساده ای داریم که H , O رو بهش میدیم و از اونور بما آب تحویل میده . حتی میتونه برای ترکیب کردن این دو عنصر از تبدیل انرژی خورشیدی در فوتوسل استفاده کنه و این دو عنصر رو هم از هوا بگیره. با اینکار هم از جنگ بر سر آب شیرین جلوگیری کردیم و هم آب کاملاً سالم و عاری از هر نوع آلودگی رو خودمون تهیه کردیم. البته در حال حاضر انواع فناوری های ساده تر در زمینه ی تولید آب شیرین از هوا وجود داره و همونطور که گفتم این مثال کوچکی بود از دنیای آینده.