سلام دوستان این اولین پست من در قسمت ادبیات می باشد ،خب هر وقت بتونم میام و پستی میذارم حالا در هر رابطه ای که فعلا چنین موضوعی رو ایجاد کردم و امیدوارم ادامه پیدا کنه و همچنین دوستان اگر مایل بودن اون رو ادامه بدن، که خیلی خلاصه و کوتاه یک دید کلی از یک نویسنده داده شود برای علاقه مندان.
هر چند که خودم رو در اون سطحی نمیبینم که بخوام در مورد احمد چیزی بنویسم و میدونم که بخوبی نمیتونم اونو معرفی کنم اما الان ساعت هشت صبح سه شنبه یک مهر ماه همینطوری پشت سیستم نشسته بودم که اومدم به این قسمت انجمن و گفتم تا موضوعی رو ایجاد کنم.
خب زیاد از بحث دور نمیشم و میرم سراغ معرفی این نویسنده بزرگ و گران قدر ایرانی.
احمد محمود
احمد اعطا با نام ادبی احمد محمود نویسنده ی رئالیستی ایران متولد 1310 و پایان عمرش سال 1381 به دلیل مشکل تنفسی.
احمد محمود خوزستانی و متولد شهر اهواز هستش ( شهری که کمتر کسی از اونجا دیگه احمد محمود رو میشناسه حداقل به عنوان یه شخص بزرگ از یک شهر نه به رغم مطالعه آثارش)
احمد محمود بی شک یکی از بزرگترین نویسندگان ایرانی است ، احمد محمود دارای شش رمان است که هر کدام به تنهایی فوق العاده و شاهکاری پر امتیاز و گران بها تلقی می شود.
احمد محمود به زیبایی زندگی شلوغ شهری را بیان می کند از دیدگاه رئالیسمی فوق العاده، جنوب هر شهر محله فقیر نشین هر شهری محسوب میشود به عبارتی جا افتاده وقتی از جنوب یک شهر سخن گفته میشود در ذهن تصویری از محله ای که در سطح پایین از قشر مادی جامعه هستند به وجود می آید، احمد محمود صدای تمامی جنوب های دنیا است، احمد محمود به زیبایی برای شما این تفاوت رو به تصویر میکشه، تفاوت دو نقطه ی متفاوت.
احمد محمود نویسنده ای است با قلم رئالیستی اجتماعی ، واقعیت اون چه که هست چه در زندگی ظاهری و چه در زندگی که انسان در بطن تفکر خودش دارد رو به درستی نشون میدهد ، تمام زندگی کارگری رو از زوایای کامل بدون محابا به تصویر می کشد، فرض کنید نقاشی که بخواهد به شما چیزی را نشان دهد و آن را کامل و بدون هیچ نقصی نقاشی کند.
احمد محمود داستان نویسی را با مجموعه داستان مول آغاز کرد و این مجموعه داستان آغازی بر داستان نویسی حرفه ای احمد محمود شد تا آنجا که احمد محمود در سال 1353 رمان بی نظیر و فوق العاده همسایه ها رو نوشت
و بعد از اون شاهکارهای داستان یک شهر ، زمین سوخته ،مدار صفر درجه ، درخت انجیر معابد به وجود اومد.
در مورد بافت و کلا شرح داستان ها چیزی نمیگم کشف کردن کامل اون ها به عهده خودتان ولی یک بار خواندن آثاری همچون همسایه ها همانند نان شب است.
و در آخر هم بگم که بهمن مقصودلو فیلمی از احمد محمود ساخته که سه ماه بعد از این فیلم هم احمد محمود از دنیا میره، اسم این فیلم احمد محمود نویسنده ای انسانگرا می باشد، ارزش چندین بار دیدن رو دارد.
آثار احمد محمود، این قسمت رو از جایی کپی کردم :
مجموعه داستان ها: مول (۱۳۳۸)، دریا هنوز آرام است (۱۳۳۹)، بیهودگی (۱۳۴۰)، زائری زیر باران (۱۳۴۷)، از دلتنگی (۱۳۴۸)، پسرک بومی (۱۳۵۰)، غریبهها (۱۳۵۲)، دیدار (۱۳۶۸)، قصه آشنا (۱۳۷۰)، از مسافر تا تبخال (۱۳۷۱)
رمانها: همسایهها (۱۳۵۳)داستان یک شهر (۱۳۶۰)زمین سوخته (۱۳۶۱)مدار صفر درجه (۱۳۷۲)درخت انجیر معابد (۱۳۷۹)، برندهی دورهی اول جایزهی هوشنگ گلشیری به عنوان بهترین رمان.
ترجمه: آدم زنده(رمان) – اثر «ممدوحبن عاطل ابونزال» (۱۳۷۶)
و دو فیلمنامه