جستو‌جوي هوشمندان فرازميني در خانه‌هاي مسكوني
پروژه ستي روي شانه غول‌ها ايستاده است، مرد بزرگي همچون كارل ساگان از حاميان اصلي اين پروژه بود.
دانشمندي كه از او به عنوان يكي از مهم‌ترين مروجين علم در دوره معاصر نام مي‌برند با وجود اين‌كه كار اصلي‌اش سياره‌شناسي بود و در پروژه‌هاي بسيار مهمي مانند ويجرها فعاليت مي‌كرد اما مي‌دانست كه آينده فضا در دست مردم و كودكان و جواناني است كه بيرون از محيط‌هاي آكادميك قرار دارند و هنوز چيز زيادي از اين دنياي شگفت‌انگيز نمي‌دانند و به همين دليل كارل ساگان شروع به فعاليت در حوزه ترويج علم كرد.
مجموعه تلويزيوني هيجان‌انگيزي به نام كيهان يا كاسموس يكي از بهترين مجموعه‌هاي تلويزيوني تاريخ تلويزيون در زمينه ترويج علم به شمار مي‌رود. كارل ساگان حتي براي اين‌كه پيامش را بهتر منتقل كند كتاب‌هاي علم به زبان عامه و حتي داستان علمي تخيلي نوشت. معروف‌ترين اثر او داستان تماس بود كه بعدا در هاليوود به تصوير كشيده شده و با نام تماس يا كانتكت به يكي از بهترين فيلم‌هاي تاريخ علمي ـ تخيلي جهان بدل شد.
يكي از دغدغه‌هاي هميشگي كارل ساگان و سوالي كه ذهن او را آشفته مي‌كرد اين بود كه آيا جايي فراسوي زمين حيات هوشمند وجود دارد و اگر وجود دارد چگونه مي‌توان آن را شناسايي كرد و با آن تماس برقرار كرد. او مدت‌ها به دنبال روشي بود تا بتواند چنين تلاشي را به طور روش‌مندي دنبال كند و به همين دليل در سال 1980 به همراه بروس ماري و لويسس فريدمن انجمن سياره‌اي را تاسيس كرد؛ انجمني كه هدفش گردهم آوردن دانشمندان حوزه سياره‌شناسي بود اما در واقع براي بنيانگذارانش به عنوان وسيله‌اي براي تاسيس برنامه‌اي براي جست و جوي موجودات هوشمند فرازميني به حساب مي‌آمد. آنها اين برنامه را به نام جست و جوي موجودات هوشمند فرازميني مطرح كردند و با حمايت برخي از نهادهاي دانشگاهي و افراد ثروتمند بخش اول آن در همان سال‌ها اجرا شد.
پس از آن اين پروژه كه جست و جو براي هوشمندان فرا زميني يا ستي نام داشت به طور جدي‌تري دنبال شد و موسسه ستي به دنبال راهي مي‌گشت كه با هزينه كمتر بتواند اين مسير را دنبال كند. در پايان دهه 90 ميلادي بود كه با مشاركت دانشگاه بركلي، انجمن سياره‌اي و كمپاني فيلم‌سازي پارامونت پروژه مهمي به نام ستي در خانه آغاز به كار كرد كه سر فصل مجموعه‌اي از پروژه‌هاي مهم بعدي شد.
در اين طرح دانشمندان سعي داشتند با كمك بزرگ‌ترين راديو تلسكوپ‌هاي موجود در جهان به آسمان گوش دهند تا اگر احيانا سيگنال غيرطبيعي در آن تشخيص دهند با بررسي بيشتر، امكان وجود حيات فرا زميني هوشمند را در آن بررسي كنند. در اين سيستم حجم اطلاعاتي كه بايد پردازش‌هاي اوليه را از سر مي‌گذراند آنقدر زياد بود كه تمام امكانات آزمايشگاه‌هاي رسمي هم نمي‌توانست پاسخگوي نياز موجود براي آن باشد. به همين دليل، طراحان اين طرح، جست و جوي هوشمندان در خانه يا SETI @ Home را ايجاد كردند.
در اين طرح مهندسان نرم‌افزاري را طراحي كردند كه در قالب يك برنامه حافظ صفحه نمايش (Screen Saver) عمل مي‌كرد. آنها داده‌هاي دريافتي از راديوتلسكوپ‌هاي خود را در قالب بسته‌هاي اطلاعاتي كوچك تقسيم و از مردم دعوت كردند به آنها در يافتن موجودات هوشمند فرازميني كمك كنند. علاقه‌مندان بسته نرم‌افزاري سبكي را دريافت و روي رايانه خود نصب مي‌كردند و سپس بسته‌هاي اطلاعاتي براي آنها ارسال مي‌شد.
در بازه زماني كه آنها از قدرت پردازشي رايانه خود استفاده نمي‌كردند، اين نرم‌افزار فعال مي‌شد و الگوهاي امواجي كه در اين بسته‌ها قرار داشت را با الگوي تعيين شده براي امواج غيرطبيعي مقايسه مي‌كرد و در نهايت نتيجه را براي بررسي به مركز اصلي داده‌ها مي‌فرستاد. اگر در بين طول موج‌هايي كه سيستم شما آن را بررسي كرده بود نمونه مشكوكي وجود داشت بررسي‌هاي دقيق‌تر روي آن صورت مي‌گرفت. در طرح تنها كمكي كه مردم به دانشمندان مي‌كنند اين است كه وقت آزاد رايانه خود را در اختيار آنها قرار مي‌دهند. شايد به نظر اين كار چندان مهم نباشد، اما اهميتش در اين است كه اگر چند صد هزار نفر در سراسر جهان وقت اندكي از قدرت محاسبه‌گر رايانه‌هاي خود را در اختيار تحليل داده‌ها قرار دهند، اين مقدار بسيار بيشتر از محاسباتي است كه يك رايانه پر قدرت تنها مي‌تواند انجام دهد.
در ضمن هزينه خريدن زمان از آن رايانه بزرگ بسيار بيشتر از هزينه طراحي نرم‌افزار و مديريت چنين طرحي بود. نتيجه خيره‌كننده و استقبال مردم از اين طرح به حدي بود كه بلافاصله براي برخي پروژه‌هاي ديگر نيز نمونه‌هاي اين برنامه طراحي شد. اين ايده به حدي مورد توجه قرار گرفت كه وقتي طرح شتاب‌دهنده ذرات در آزمايشگاه اروپايي سرن در حال طراحي بود دانشمندان كه نگران حجم انبوه داده‌ها و ضرورت پردازش آنها بودند شبكه‌اي به نام گريد يا تور طراحي كردند كه قدرت محاسبه رايانه‌ها و ابر رايانه‌هاي پژوهشي سراسر جهان را براي تحليل داده‌هاي اين آزمايش به كار مي‌گرفت. امروز دانشمندان حدس مي‌زنند آينده ارتباطات اينترنتي با پديده گريد و با به اشتراك گذاشتن قدرت محاسبات رايانه‌هاي مختلف در گوشه و كنار جهان به طور چشمگيري دگرگون شود.
پروژه ستي در خانه آغازگر راهي بود كه كاربران اينترنت را از انتقال دهنده‌هاي داده‌هاي خام به مشاركت كنندگان در پردازش آنها تبديل مي‌كرد و اين يعني فصل تازه‌اي از مشاركت شهروندان و دانشمندان در كنار يكديگر براي رشد و توليد دانش.
ستي شايد تاكنون نتوانسته باشد موجود فضايي هوشمندي را پيدا كند اما واقعيت اين است كه نوع جديدي از هوشمندي را در كنار خود ما يافته است.
گذشته از انبوه ذهن‌هاي نابي كه به واسطه اين پروژه جذب فعاليت‌هاي علمي شده‌اند، اين طرح توانست راه جديدي را ايجاد كند كه نوعي شبكه هوشمندي برروي زمين به وجود آيد. شبكه‌اي كه با به اشتراك گذاشتن قدرت رايانه‌هاي جهان مي‌تواند پشتيبان فعاليت‌هايي باشد كه بدون چنين رده‌اي از مشاركت محاسباتي كه نوعي هوش محاسباتي به شمار مي‌رود دست نيافتني مي‌نمود. ستي حداقل شبكه‌اي از اشتراك‌گذاري توان محاسبات را براي انسان كشف كرده است.
جواب بصورت نقل قول
