-
مشخصات دوربين های ديجيتال – امکانات عکسبرداری 1
بيشتر دوربينهاي ديجيتال داراي يک گزينه براي زمان بندي گرفتن عکسها مي باشند. يکي از مرسوم ترين اين انتخاب ها يک مد عکسبرداري متوالي است که با يک بار فشار دادن شاتر، گرفتن چند عکس پي در پي را ممکن مي سازد. سرعت و تعداد عکسي که دوربين مي تواند بگيرد به حافظه دوربين، سايز عکس انتخاب شده توسط کاربر و درجه فشرده سازي عکس ها بستگي دارد. دوربينهاي داراي سرعت بالاي عکس برداري ( FPS بالا) داراي حافظه بافر بالايي بوده که قبل از پروسس کردن روي تصوير و ضبط آن در حافظه اصلي مي توانند عکسها را بطور موقت در آن نگهداري کنند. تا اوايل سال 2000، دوربين هاي حرفه اي امکان عکس برداري تا حداکثر 15 عکس با سرعت بين 2 تا 6 FPS (عکس در ثانيه) را دارا بودند. ضمنا امکان گرفتن چند عکس در يک بازه زماني معين و يا حتي گرفتن چند عکس روي يک فريم بصورت ماتريسی در بعضي از دوربين ها وجود دارد.
امکاناتي برای اعمال جلوه هاي ويژه تصويري روي عکسها در بسياري از دوربين ها وجود دارد. مثلا، کاربر مي تواند عکس هايي با جلوه سياه و سفيد، منفيNegative، يا مد عکسهاي قهوه اي Sepia بگيرد. جدا از جلوه هاي هنري اين عکسها، عکسهاي سياه و سفيد براي استفاده در برنامه هاي OCR (خواندن متن گرافيکي ) مناسب مي باشند. بعضي از دوربن هاي ديجيتال علاوه بر اينها مد ورزشي Sport را در اختيار کاربر گذارده اند که بتواند از موضوعات متحرک عکس بگيرد و يا مد عکسبرداري در شب را دارند که امکان نوردهي طولاني مدت را به کاربر مي دهد.
يکي ديگر از امکانات جالب دوربين هاي ديجيتال امکان گرفتن عکسهاي عريض Panoramic است که پيچيدگي و توانايي آن در دوربين هاي مختلف با هم فرق مي کند. در ساده ترين حالت آن بالا و پايين عکس توسط دوربين قطع مي شود تا عکس حالت يک عکس زاويه باز را پيدا نمايد. ولي در حالت پيچيده و حرفه اي آن چند عکس پياپي که از مناطق پشت سر هم يک منظره گرفته شده است، توسط يک نرم افزار مخصوص به هم چسبانده شده و لبه ها به گونه اي به هم پيوند داده مي شوند که يک تصوير تکي به نظر آيد.
تايمر يک مشخصه عمومي در دوربينها است که معمولا با يک تاخير 10 ثانيه اي بين فشردن شاتر و گرفتن عکس امکان عکس برداري از خود کاربر را فراهم مي کنند. ضمنا تمام دوربينهاي ديجيتال داراي يک فلاش سرخود مي باشند. بهترين اين فلاشها محدوده مفيد عملکردي تا 12 فوت داشته (تقريبا 3.5 متر) و مدهاي مختلفي نظير Auto lowlight و Backlight ، fill براي کاهش سايه اجسام، Force off براي داخل ساختمان و مه، و مد کاهش قرمزي چشم را دارا مي باشند. در عکسهاي داراي فلاش قرمزي چشم بخاطر انعکاس نور از شبکيه که بخاطر رگهاي خوني قرمز رنگ مي باشد ايجاد ميشود. سيستم کاهش قرمزي چشم، براي حل اين مشکل، يک ثانيه قبل از عکس گرفتن نوري را به صورت فرد مي تاباند تا مردمک چشم تنگ شده و نور منعکس شده از شبکيه در عکس به حداقل ممکن برسد.
-
مشخصات دوربين های ديجيتال – امکانات عکسبرداری 2
يکي ديگر از امکانات دوربينهاي ديجيتال امکان اضافه کردن تاريخ و ساعت و يا نوشته هاي ديگر بر روي عکس مي باشد. بعلاوه، امکان اضافه کردن چند ثانيه صدا در فرمت استاندارد WAV براي هر تصوير نيز در بعضي دوربين ها وجود دارد. بعد از ضبط تصوير و صدا، ميتوان آن را توسط خود دوربين که يا داراي بلندگو و يا خروجي براي گوشي است پخش نمود. حتي بعضي از دوربينها امکان ضبط صدا بصورت يک ضبط صوت را دارا مي باشند.
يکي ديگر از امکانات مختلفي که هماهنگي دوربين هاي ديجيتال با کامپيوترهاي شخصي را بيشتر مي کند، امکان ايميل کردن عکسي کوچک توسط نرم افزار تعبيه شده در دوربين مي باشد. بعلاوه در بيشتر دوربينهاي ديجيتال امروزي امکان ضبط فيلم هاي کوتاه در فرمت MPEG-1 وجود دارد. در بعضي از دوربينها اين فيلم بدون صدا مي باشد و فقط به اندازه زماني خاصي قابل ضبط است و در بعضي ديگر داراي صدا بوده و تا جايي که حافظه دوربين جا دارد قابل ضبط مي باشد.
به تقليد از دوربين هاي فيلم برداري سيستم ثابت کننده تصوير Stabilization system در بعضي از دوربين هاي ديجيتال نيز وجود دارد. اين سيستم بخصوص هنگامي که از لنزهاي داراي زوم قوي استفاده مي شود و يا در شرايط کم نور که سرعت شاتر پايين است بسيار مفيد مي باشد، زيرا در زوم هاي قوي نگهداشتن دوربين به گونه اي که داراي لرزش نباشد بسيار مشکل مي باشد. سيستم ثابت کننده تصوير لرزش هاي کوچک دوربين را با استفاده از يک مکانيزم مکانيکي و يا الکترونيکي حذف مي نمايد.
در مدلهاي حرفه اي تر امکان استفاده از دو نوع کارت حافظه متفاوت و يا استفاده از فلاش خارجي با نصب در کفشک فلاش و عوض کردن لنزو نصب لنزهاي مختلف وجود دارد. بعد از سال 2000 بسياري از سارندگان دوربين هاي ديجيتال به تبعيت از رقباي پيشرويشان – نظير نيکون، کداک و کانن- شروع به توليد محصولاتي با کاربردها و مشخصات حرفه اي نمودند و دروبين هاي حرفه اي SLR با قيمتهاي قابل قبول عرضه نمودند. بعد از دهه 1990 تفاوت قيمت بين دوربين هاي ديجيتال و آنالوگ قديمي به سرعت رو به کاهش نهاد و هنوز هم در حل کاهش مي باشد.
-
ترفندهای عكاسی مستند و خيابانی
نويسنده: مايكل ريچمن
" در عكاسي، خلاقيت يك فرآيند سريع و لحظه اي است، يك فوران است، يك عكسالعمل است. گذاردن دوربين در خط آتش چشم ها، و ربودن لحظه با اين جعبه كوچك هر زمان كه صحنه اي شما را متحير ساخت، قاپيدن لحظه در ميان هوا، بدون كلك، بدون اينكه فرصت دور شدن به آن بدهيد. انگار يك نقاشي خلق مي كنيد، در هر همان دم كه عكسي را ميگيريد."
هنري كارتيه برسون
مقدمه
اين روزها مرا بيشتر بخاطر عكسهاي منظرهام ميشناسند، ولي من كارم را بصورت يك عكاس مستندنگار و فتوژورناليست شروع كردم. اين دوره عمدتا بين دهه 60 تا 70 بود. اخيرا دوباره به عكاسي در خيابان بازگشتهام و سعي در كشف مجدد اين جنبه از عكاسي دارم.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
فرشته. تورنتو 1966
با يك لايكا M3 و لنز 50 mm f/2 Summicron عكاسي شده است.
عكاسي خياباني و حريم خصوصي
عكاسي خياباني مستلزم نزديك شدن به مردم است، غالبا خيلي نزديك. براي اين كه در چنين شرايط عكاسي موفق باشيد شما بايد در صحنه باشيد، جزئي از آن، نه يك ناظر دور، و اين بدان معني است كه با لنز وايد عكاسي نماييد، لنزي كه حداكثر 50 م.م. باشد. با يك لنز زاويه باز شما يك شريك در صحنه هستيد و با تله فتو در بهترين حالت يك ناظر و در بدترين حالت يك فضول محسوب ميشويد.
عكاسي به اين طريق به معني وارد شدن در حريم خصوصي معمول مردم است. به همين خاطر مكانهايي مانند خيابانهاي شلوغ شهرهاي بزرگ، ميان راهها، كارناوالها، رژهها و نظاير آن مكانهاي مناسبي براي اين نوع عكاسي هستند.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
قماربازان – تورنتو 2001
با لايكا M6 TTL و لنز 35mm f/1.4 Summilux ASPH
هر چه شلوغي بيشتر باشد، محدوده حريم خصوصي افراد كوچكتر ميشود. هر چند حريمي را كه فرد براي خودش محفوظ ميداند و انتظار دارد ديگران رعايت كند تا حد زيادي به فرهنگ هر جامعه بستگي دارد. در بعضي از كشورها بيشتر از ساير جاها مردم بصورت عادي در انظار عمومي ميايستند، صحبت ميكنند و بيشتر هم را در آغوش ميگيرند. اما قوانين ننوشته عمومي همه جا حاكم است.
در يك نمايشگاه، در ميان راه يك كارناوال، در يك اتفاق ورزشي، رژه، كنسرت يا مراسم عمومي، نياز مردم به حريم شخصي و بنابر اين به تنهايي كاهش مييابد. سطح تحريك احساسات نيز در اين گونه وقايع بالاتر است كه باعث كاهش احساس نياز به حريم بيشتر ميشود. در بيشتر اين موقعيت ها مردم سرگرمند و بنابر اين راحتتر با موضوعات مختلف برخورد ميكنند.
بدترين وضعيت شلوغي را ميتوان يك آسانسور پر از جمعيت تصور كرد. مردم در فضايي كوچك به صورت شانه به شانه با غريبهها ايستادهاند. در چنين شرايطي شايد گرفتن عكس يك تعرض غير قابل تصوير باشد، هر چند كه انجام آن عملا غير ممكن هم نيست.
اطلاع از چنين موضوعاتي براي عكاسي خياباني موثر و جالب بسيار مهم است. اگر دوربين را در صورت كسي بگيريد كه تنها روي نيمكت خالي يك پارك در حال مطالعه است، به احتمال زياد با برخوردي خشن روبرو خواهيد شد. اما ميتوانيد خيلي راحت به كسي كه در ميان يك جمعيت در حال تماشاي بازي فريزبي كودكان است حتي نزديكتر از موقعيت قبلي شويد.
بيان داستان در يك عكس تكي
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
پسر و پروازكنندگان- تورنتو، 2001
فرض كنيد از ميليونها كارمند در كنار هم در حال كار پشت ماشين تحريرشان، يك عكس اتفاقي ميگيريد، اين عكس اگر خيلي lممتاز و عالي نباشد، حداقل يك عكس جالب خواهد بود. اما چه چيزي براي گفتن دارد؟
من فكر ميكنم براي اينكه يك عكس خياباني موفق باشد بايد چيزي در صحنه بصورتي معنادار با عكاس حرف بزند، حتي اگر چيزي باشد كه فوري هم آشكار و قابل تشخيص نباشد. عكاسي خياباني موثر بيان يك داستان در يك عكس است، نه فقط ثبت ساده چيزي كه در زمان و مكان مشخصي وجود داشته است.
عكاسي از كودكان در جمع
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دختر و عروسكها – فلورانس- 2001، Canon D30 و لنز 28~135mm IS
اين دختر كوچك مقابل پنجره يك فروشگاه عروسك در فلورانس استاليا ايستاده بود. وادين كودك دقيقا پشت سر او ايستاده بودند و من همراه همسرم به سمت آنها قدم ميزدم. قبل از بالا بردن دوربين به سمت چشمم لبخندي به والدين كودك زدم و آنها هم در جواب به من لبخند زدند. ما جذابيت آنچه را كه ميديديم تشخيص داديم. بعداز گرفتن چند عكس، دوباره به هم لبخندي زديم و به راه خودمان ادامه داديم. اگرمن با همسرم نبودم نمي دانم عكس العمل آنها نسبت به من همينطور بود يا نه.
به اين جنبه از عكاسي خياباني با احتياط نزديك شويد. عكاسي از دختري كوچك كه روي شانه پدرش نشسته است يك موضوع است و عكاسي از يك كودك تنها در يك مكان عمومي هم موضوعي كاملا متفاوت است. "جان برانلو" كه يك عكاس خياباني حرفهاي است به من نصيحتي كرد، گفت در نظر بگير اگر دختر كوچك شما يك روز خانه بيايد و بگويد پدر، امروز يك مرد در پارك عكس مرا گرفت، چه فكري ميكنيد.
چه تجهيزاتي لازم است؟
براحتي مي توان گفت از هر دوربين قابل حملي ميتوان استفاده كرد. ولي از روي تجربه مي توان گفت كه دوربينهاي رنج فايندر بدلايل مختلفي ارجحيت دارد. اين دوربينها بخاطر اندازه كوچكتر و قيافه خاصشان كه در ديد غير عكاسان چندان جدي به نظر نميرسند بهترند. مثلا به كسي كه يك دوربين Nikon F5 با لنز 70-210mm Zoom در دست دارد عكاس حرفهاي ميگويند، ولي كسي كه يك Leica M6 با لنز 35mm دارد را چندان جدي نميگيرند.
البته در اين نوع عكاسي بيشتر روي دست عكاسي ميشود و دوربينهاي رنجفايندر با بخاطر اينكه آينه متحرك و مكانيزمهاي مربوطه را ندارند، معمولا قادر به گرفتن عكسهايي شارپتر در سرعتهاي يكي دو گام پايينتر شاتر نسبت به SLR ها هستند.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
شمارش – تورنتو، 2001
دوربين Leica M6 TTL و لنز f/1.4 Summilux ASPH
بخاطر نياز به تغيير فاصله سريع نسبت به سوژه براي تغيير پرسپكتيو، در اختيار داشتن چند انتخاب براي لنز مهم است. بهترين راه براي تغيير سريع لنز اين است كه مجبور به تعويض لنز نباشيد! اين يعني يك بدنه ديگر همراه داشته باشيد. بدنه كوچك و سبك رنج فايندرها در اين مورد نيز بسيار كمك مي كند.
براي انتخاب لنز من هميشه از لنزهايي با فاصله كانوني 28 م.م.، 35 م.م.، و 50 م.م. براي عكاسي خياباني استفاده ميكنم. لنزهاي با فاصله كانوني بلندتر به ندرت بكار ميآيند. لنز وايدتر مانند 21 م.م. يا 24 م.م. يا حتي 12 م.م. يا 15 م.م. نيز مي تواند ديدي خاص براي عكس ايجاد گندف ولي كم استفاده است. استفادهاز لنزهايي چنين وايد روي دوربين هاي رنج فايندر نتيجه معكوس داردف چون اين دوربينها براي استفادهاز چنين لنزهايي نياز به يك منظره ياب كمكي دارند. هر چند همانند عكس چرخ و فلك كه در بالا ديديد، ممكن است نتيجه كار ارزش تحمل سختي و تلاش بيشتر را داشته باشد.
(نگارنده در مورد نوع فيلم هم توضيحاتي ارائه داده بود، ولي بخاطر كمتر استفاده شدن از نگاتيو در اين دوره زمانه اين بخش از توضيحات از اصل مقاله ترجمه نشد. با توجه به توصيه نگارنده در مورد نوع فيلم، مي توان بصورت معادل استفاده از ايزوهاي بالاي 400 تا 1600 و نيز استفاده از افكتهاي سياه و سفيد و رنگي مختلف را براي شرايط مختلف توصيه نمود.)
دوربينهاي جيبي
همانند هر نوع عكاسي، در اين نوع نيز وسايلي ايدهال براي عكاسي وجود دارد كه ذكر شد و وسايلي نيز هستند كه مي توانند فرصتساز باشند. در حالي كه شايد بيشتر عكاسان خياباني موافق باشند كه شايد دوربينهاي سري M لايكا بهترين وسيله براي اين نوع عكاسي هستند، ولي با يك دوربين جيبي با كيفيت نيز مي توان بخوبي دراين زمينه كار كرد. اين دوربينها لنزهاي قابل تعويض يا سريعي ندارند، اما با دوربينهاي امروزي براحتي مي توان با f/2.8 و فاصله كانوني 28 يا 35 م.م. با ايزو 400 عكسهاي بسيار خوبي با اين دوربينها تهيه نمود.
من دريافتهام كه در هنگام سفر با قرار گرفتن در يك فضاي نا آشنا ادراكات من قويتر شده و فرصتهاي عكاسي بهتري را مي توانم پيدا كنم.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
بچه مدرسهايها – لندن، 2002. دوربين Ricoh GR1s 28mm f/2.8 lens
اين صحنه وقتي درايستگاه كلافام در حومه لندن منتظر ترن بودم نظر مرا بخود جلب كرد. من در حال رفتن به يك قرار ملافات براي نهار بودم و براي عكاسي كردن از قبل برنامهريزي نكرده بودم. اما اين صحنه پسر مدرسهاي كه در افكارش غوطهور شده بود نظر مرا بخود جلب كرد. يك دوربين كامپكت Ricoh GR1s در جيب داشتم و به واسطه همين دوربين چند ثانيه بعد چنين عكسي را در اختيار داشتم.
فنون عكاسي
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سه زن – تورنتو، 2002، دوربين Leica M7 با لنز Tri-Elmar 35mm
مرموز نباشيد. يك كيف دوربين بزرگ كولهاي عجيب و غريب همراه نبريد. يك كيف شانهاي كوچك كه اندازه بدنه دوربين و لنز و تجهيزات ضروري جا داشته باشد كافي است. لباسي ساده و غير فاخر بپوشيد. لباسي شبيه به مردمي كه ميخواهيد عكسشان را بگيريد بپوشيد. دوربينتان را مخفي نكنيد. بصورت مرموز و مخفيانه عكس نگيريد. از فاصله دور با لنز تله دردكي عكس نگيريد. يك ناظر يا سرك كش نباشيد، بلكه در متن ماجرا مشاركت كنيد.
يك روش كه من هنگامي كه با يك موقعيت مناسب براي عكاسي برخورد ميكنم، استفاده ميكنم اين است كه به سمت آن سوژه ميروم و مشاهده ميكنم و با او مشاركت مي كنم. دوربين را به چشمم نزديك ميكنم و نور را چك ميكنم و فوكوس را تنظيم ميكنم، سپس آن را پايين ميآورم و از گردن يا بازويم آويزان ميكنم. هرگز مخفي نمي كنم كه دارم عكاسي ميكنم. سپس وقتي ديدم كه تركيب مناسبي براي عكاسي ايجاد شده است، دوربين را مقابل چشمم برده و شروع به عكاسي مي كنم. با اين روش من براي بهترين لحظه عكاسي آمادگي لازم را دارم و كسي ناگهان از اينكه ميبيند من دارم عكس ميگيرم متعجب نميشود.
حالات مردم بسيار سيال است و فرصتهاي تركيبي موقعيتهاي مختلف معمولا بسيار متغير است. شكار لحظه مناسب بخصوص وقتي بيش از يك نفر در كادر است به سختي كار يك عكاس ورزشي در عكاسي از يك حركت لحظهاي ورزشي است. تا هنگامي كه اتفاق مورد نظر فروكش نكرده به عكاسي ادامه دهيد. تا جايي كه ميتوانيد عكس بگيريد. نگران فيلم نباشيد (م. البته با دوربينهاي ديجيتال ديگر از اين لحاظ نگراني وجود ندارد.)
نهايتا اين كه لبخند بنيد. هميشه لبخند بزنيد. اگر كسي دوست نداشت عكسش را بگيريدف عكس نگيريد. اگر كسي از جلوي دوربين فرار كرد، به حريم شخصياش احترام بگذاريد و سعي نكنيد به هر كلكي دشه از او عكس بگيريد. لبخند بزنيد و سعي نماييد شوخ باشيد.
مباحث مرتبط بااين موضوع در تالار گفتگو:
منبع: luminous-landscap
-
نحوه در دست گرفتن دوربین
با ورود دوربین های SLR مانند Canon EOS 300D و Nikon D70 به بازار و قیمت مناسب آنها، دیگر دوربین های با کیفیت حرفه ای فقط مخصوص عکاسان حرفه ای نیست. این دوربین ها از نظر اندازه و وزن بزرگتر و سنگینتر از دوربین های خانگی دیجیتال (Compact Digital Cameras) هستند. بنابر این مهمتر است که بدانیم برای گرفتن بهترین عکس ها چگونه این گونه دوربین ها را در دست بگیریم. با خواندن راهنمای مختصر زیر به دو هدف دست پیدا می کنید. اول اینکه با راحتی بیشتری در شرایط مختلف عکس می گیرید. دوم اینکه مشاهده خواهید کرد که هنگامی که دسترسی به سه پایه ندارید، عکس های کمتری به علت لرزش دوربین تار و مات شده اند. به بیان دیگر شما عکس های بهتری خواهید گرفت.
در این راهنما از دوربین نیکون D100 استفاده شده است که دوربینی حجیم است ولی نکات گفته شده برای دوربین های SLR و شبه SLR کوچکتر نیز قابل استفاده است.
همیشه ممکن نیست که سه پایه را با خود همراه داشته باشیم. در این مواقع از تکنیک زانو زدن به شکل زیر استفاده کنید. یک زانو را روی زمین بگذارید وسپس یک آرنج خود را روی زانوی پای دیگر قرار دهید. می بینید که به سرعت یک سه پایه به وجود می آید. آرامش داشته باشید. در این حالت می توانید به سادگی نفس خود را هنگام تمرکز روی موضوع کنترل کنید. هرچه تمرکز بیشتری داشته باشید بازو و دست شما کمتر خواهد لرزید.
در این تصویر مدل ما کاملا در آرامش است و آرنج او به طور مسلطی روی زانویش قرار گرفته است. دوربین نیز در کف دستش قرار گرفته است. با انگشتان همان دست نیز به رینگ زوم دسترسی دارد.
بازوها و آرنج ها توسط زانو حمایت نمی شوند. نیمه بالایی بدن منقبض و نا آرام است. هم مدل و هم دوربین به سادگی به لرزه در می آیند. دوربین نیز در دو قسمت خارجی آن گرفته شده است که این امر شدت لرزه های دوربین و دسترسی به رینگ زوم و شاتر را مشکل می کند.
این نیز یک حالت همراه با آرامش و در عین حال محکم دیگر است که برای عکس گرفتن از مناظر و اشیاء ثابت (یا کودکان و حیوانات خانگی در صورتی که بتوانید آنها را ثابت نگه دارید) استفاده می شود. نکته مهم این است که زانوهای شما به سمت بالا باشد تا حمایت لازم را برای آرنج ها فراهم نماید. در صورت داشتن کمردرد از این حالت با احتیاط استفاده کنید.
در این حالت مدل شما واقعا ناراحت است. تکیه دادن آرنج به ران خسته کننده و غیر مفید است. غلاوه بر اینکه دوربین در وضعیت مناسبی قرار نگرفته است، خطر آسیب دیدن گردن و پشت نیز وجود دارد. در این حالت نیز دوربین در دو انتها گرفته شده که علاوه بر احتمال لرزش، دسترسی به دکمه ها نیز مشکل می شود.
ممکن است در اطراف شما وسایلی برای حمایت وجود داشته باشد. مانند درخت، دروازه، تیر چراغ برق و امثال اینها. می توانید به اینها تکیه دهید و به راحتی عکس های خود را با حمایت بالا بگیرید. لرزش دوربین در حداکثر زوم اپتیکال به بالاترین حد می رسد. در این حالت از فضای اطراف بیشترین استفاده را ببرید.
در اینجا مدل بیچاره ما به طرز نادرستی به درخت تکیه داده است. به جای اینکه از حمایت درخت برخوردار شود، در وضعیت عدم تعادل با احتمال لرزش زیاد قرار گرفته است. دکمه های کنترلی دوربین نیز به دلیل اینکه دستها در دو طرف دوربین قرار کرفته اند در دسترس نیست.
با وجود اینکه در این حالت حس دستگیری توسط پلیس به شما دست می دهد، هنگام عکاسی از اجسام ثابت در حالت کلوزآپ و استفاده از حالت ماکرو دوربین به کار می آید. این حالت وحی منزل نیست و شما می توانید به راحتی با تغییر دادن محل آرنج به استحکام مورد نظر خود برسید.
چه فایده ای دارد که روی زمین دراز بکشید ولی فقط از یک آرنج استفاده کنید؟ بعد از چند لحظه تمام بدن شما خواهد لرزید. البته لرزش دوربین را هم به لرزش بدن اضافه کنید. مساله در اینجا استفاده از تمامی ابزارهای حمایتی موجود و در عین حال آرامش در هنگام عکاسی است.
-
چند ترفند مختصر برای عکاسی در نور کم
برای بسیاری از مردم، نور کم معادل است با عکاسی سخت. ولی در واقع نور کم هم یک فرصت خوب برای گرفتن عکسهایی هیجان انگیز است! بنابر این وقتی در پیک نیک هستید با ابری شدن هوا آماده خلق تصاویری زیبا باشید. تنها باید چند نکته ساده را رعایت نمایید:
1- دوربین را محکمتر و ثابتتر از همیشه نگهدارید.
برای اجتناب از عکسهای مات بر اثر تکان خوردن دوربین، دوربینتان را به یک محل ثابت مثل پشتی یک صندلی یا میز، یا به یک ستون یا درخت تکیه دهید. با این کار از حرکت دوربین و مات شدن تصویر جلوگیری می شود. بهترین کار این است که از یک سه پایه بزرگ یا جیبی استفاده نمایید.
2- منتظر ساکن شدن سوژه شوید.
اگر سوژه شما حرکت می کند، منتظر شوید تا قبل از گرفتن عکس، حرکتش کند شده یا ساکن شود.
عکس با فلاش
عکس با فلاش خاموش و حساسیت بالای دوربین - عکسها با فوجی F10 3- فلاش را خاموش کنید.
هنگامی که در خارج خانه در نور کم عکس می گیرید (مثل غروب یا هوای به شدت ابری) و سوژه مورد نظر شما در برد فلاش دوربینتان قرار ندارد(بیشتر از حدود 3 متر)، برای داشتن نوردهی موثرتر فلاش دوربین را خاموش کنید و عکس را با نور موجود بگیرید. دوربین را تا حد ممکن ثابت نگه دارید یا از سه پایه استفاده نمایید.
4- از مد فلاش مخصوص عکاسی در شب استفاده نمایید.
در دوربین هایی که مد فلاش مخصوص شب دارند، استفاده از این مد بسیار بجا و موثر است. منتها باید به افرادی که از آنها عکس می گیرید تذکر دهید که بعد از زدن فلاش چند ثانیه بیحرکت بمانند. چون بعداز فلاش، دیافراگم هنوز باز است. دوربین هم مانند حالت بدون فلاش باید تا حد ممکن بیحرکت نگاه داشته شود و استفاده از سه پایه به شدت توصیه می شود.
5-از فیلم مخصوص نور کم یا حساسیت بالای دوربین استفاده نمایید.
در دوربینهای آنالوگ از فیلمهای با حساسیت بالا مخصوص نور کم استفاده نمایید. از فیلمی با حساسیت 400، 800 یا حتی بالاتر مانند Kodak Max versatility یا Kodak Max versatility plus استفاده نمایید. در دوربین های دیجیتال براحتی می توانید حساسیت دوربین را بالا ببرید. البته در دوربینهای غیر حرفهای با افزایش حساسیت، نویز دوربین بالا می رود که در خیلی از موارد در چاپهای معمولی دیده نمی شود و تا حدود زیادی نیز با نرم افزارهای اصلاح نویز قابل برطرف شدن است، ولی باید از قبل عملکرد دوربینتان در چنین شرایطی را بشناسید تا بتوانید بهترین تنظیم را انتخاب نمایید.
5- دکمه شاتر را به آرامی فشار دهید.
برای اینکه بر اثر فشردن شاتر دوربین تکان نخورد، دکمه شاتر را به آرامی بفشارید. به نرمی و کم کم آن را فشار دهید تا عکستان شارپ و دقیق باشد.
-
عکسهای پرتره بهتری بگیریم. (1)
تا کنون مقالات زیادی با عناوین شبیه به همین مقاله داشته ایم که بعضا مطالب ذکر شده در آنها تا حدودی تکراری هم بوده است. ولی همیشه در مطالب جدید و نیز تکرار آنچه که حتی می دانیم، مطالبی برای یاد گرفتن است و نگرش های مختلف نویسندگان مختلف به یک موضوع، حاوی مطالبی جدید و تازه است که خواندشان حتی برای حرفه ایها هم، خالی از لطف نیست.
بنابر این در این مقاله به ذکر نکاتی خواهیم پرداخت که رعایت آنها شما را برای گرفتن عکسهای پرتره و یادگاری حرفهای کمک می کند. بدون مقدمه بیشتر به اصل موضوع می پردازیم و این اصول را در 29 مورد و طی یک مقاله دو قسمتی به حضورتان تقدیم می کنیم.
1-از امکانات دیجیتالی دوربینتان برای عکاسی از بچهها بهره بگیرید
آیا می خواهید از نوزادان یا بچهها عکس بگیرید؟ از امکانات بسیار مهمی که در دوربین دیجیتالتان موجود است بهره ببرید: امکان گرفت تعداد زیادی عکس بدون اتلاف فیلم. اگر می خواهید از فلاش استفاده کنید، سعی نمایید کودکان را در معرض نور خیلی شدید قرار ندهید.
معمولا یکی از مشکلات عکاسی از کودکان بخصوص نوزادان، بیقراری آنها در حین عکاسی است. معمولا نمی توان آنها را دقیقا در وضعیتی که مورد نظر ماست قرار دهیم و موقعیت آنها را در کنار اجزاء دیگری که میخواهیم در عکس باشد تنظیم نماییم، و در عین حال به دوربین نگاه کنند و در حالی که چشمهایشان کاملا باز است به ما لبخند بزنند. معمولا آنها می خواهند پشت به دوربین کنند، خمیازه بکشند یا موی همدیگر را بکشند!
گرفتن عکس در وضعیت دقیق مورد نظر ما، تقریبا غیر ممکن است. سعی نمایید از آنها در حالی که در حال فعالیت هستند و کاری انجام می دهند عکس بگیرید. برای عکس گرفتن از کودکان دوربینتان را در حال آماده باش نگهدارید، گاهی اوقات عکسهایی که در حین فعالیتهای مختلف کودکان می گیرید، بسیار از عکس استودیویی زیباتر و خاطره برانگیزترند. تصور نمایید کدامیک تاثیر گذارتر است: کودکی که روی یک صندلی صاف و بی تحرک و فیگور گرفته نشسته است یا عکس کودکی که در حال سرخوردن در سرسره دستهایش را باز کرده و یا در حال گاز زدن به یک برش هندوانه بزرگ است؟
با گرفتن تعداد زیادی عکس می توانید مطمئن شوید که حداقل یکی از آنها عکس خوبی از آب درخواهد آمد.
2-از افراد بخواهید به هم نزدیک شوند.
وقتی می خواهید از یک گروه از مردم عکس بگیرید، از آنها بخواهید تا حد ممکن به هم نزدیک شوند. همیشه مطمئن شوید صورت همه کاملا در عکس دیده می شود. حتما شما نمی خواهید که با کادر بندی اتان گوش کسی را ببرید یا نصف صورت یک نفر را در عکس گرفته شده با کادرتان بریده باشید. مطمئن شوید صورت همه کاملا در کادر است.
3-از ارتفاع چشم کودکان عکس بگیرید
بگذارید عکس دیجیتالتان چیزی را ببیند که از چشم یک کودک دیده می شود. وقتی عکس یک کودک یا نوزاد را می بینید، بطور طبیعی همانند بزرگسالان لنز دوربین را به سمت کودک نشانه می گیرید. ولی این شیوه باعث می شود تا کودک تحت اشعاع بزرگی اشیاء اطرافش قرار گیرد. هنگام عکس گرفتن بنشینید یا زانو بزنید تا دوربین هم سطح چشمان کودک قرار گیرد. این نوع عکاسی بهتر نشان می دهد که دنیا در نظر آنان چطور دیده می شود و عکسهایی جالب تر را ایجاد خواهد نمود.
4-از سندروم چشمک زدن جلوگیری نمایید
در عکسهای گروهی از چشمک زدن های حتمی افراد جلوگیری نمایید. اگر تا کنون از گروهی 10 -12 نفره عکس گرفته باشید، حتما می دانید سندروم چشمک زدن چیست. بیشتر افراد دارند لبخند می زنند و به دوربین نگاه می کنند، ولی دراین میان یکی دو نفر در حال چشمک زدن هستند. این مشکل ممکن است به کل زیبایی و حذابیت عکس شما ضربه بزند.
چشمک زدن درهنگام خیره شدن به یک نور درخشان یک عکس العمل طبیعی است. حتی اگر برای عکاسی از فلاش هم استفاده نکنید، ممکن است بخاطر عکس العمل عصبی، در هنگام فشردن شاتر، عده ای بطور ناخودآگاه چشمک بزنند. پس برای جلوگیری از چشمک زدن افراد باید چکار کنیم؟
1- اگر مجبورید که از فلاش استفاده نمایید، مطمئن شوید همه قبل از گرفتن عکس آماده هستند. بجای گرفتن تنها یک عکس، دو یا سه عکس بگیرید و معمولا عکسهای آخری برای استفاده بهتر خواهند بود. چون بعد از گرفتن تعدادی عکس، چشمها به فلاش زدن عادت نموده و کمتر چشمک می زند. ولی این را هم توجه نمایید که بخاطر ضرری که فلاش برای چشمها دارد، استفاده از آن در صورت افراد را از حد نگذرانید.
2- اگر ممکن است عکس را در محیطی بگیرید که دارای نور کافی است و نیازی به فلاش زدن ندارید. مخصوصا با دوربینهای دیجیتالی مدرن امروزی، شما می توانید با تغییر سرعت شاتر (و البته خواهش از افراد برای کم تحرک بودن) و یا بالا بردن حساسیت در حدی که نویز به عکس ضربه نزند، از نور محیط استفاده نمایید. اگر قصد چنین کاری دارید به افراد بگویید که فلاش نخواهید زد تا عکس العمل عصبی آنها برای چشمک زدن از بین برود.
5-از پس زمینههای ساده استفاده نمایید.
تمرکز بیننده عکس را روی سوژه اصلی متمرکز نمایید. وقتی قصد گرفتن یک پرتره را دارید، سعی نمایید برای جلوگیری از به هم زدن تمرکز بیننده از یک زمینه ساده استفاده نمایید. اگر عکس کسی را بگیرید که در مقابل یک زمینه درهم و برهم ایستاده است، چشم بیننده عکس در تمام نقاط سرگردان شده و بر روی سوژه اصلی تمرکز نخواهد داشت.
عکس شما باید ابتدا تمرکز بیننده را بر روی سوژه جلب نماید و فقط بعد از آن به اطراف. بجای اینکه کل یک کوه را در پشت سر فرد بگیرید، طوری عکس بگیرید که فقط بیننده بفهمد سوژه در مقابل یک کوهستان ایستاده است. یا اینکه شما نمی توانید کل یک آسمان خراش را در عکس داشته باشید و باز هم توجه بیننده به صورت سوژه متمرکز شود، با این کار تنها شما به مقایسه تناسب اندازه شخص با آن ساختمان پرداختهاید. اجازه بدهید تصویر سوژه بیشتر منظره یاب شما را پر نماید.
6-دوربین خود را 90 درجه بچرخانید.
جزء بیشتری از سوژه خود را در عکس نشان دهید. با چرخاندن 90 درجهای دوربین، علاوه بر نازکتر کردن عرض فضای عکستان و در نتیجه کاستن از پس زمینه های مزاحم، می توانید راحتتر کل بدن سوژه را در عکس بگیرید. خصوصا این شیوه هنگامی که سوژه مقابل یک جسم یا پس زمینه بلند ایستاده است کمک بیشتری می نماید.
مثلا وقتی یک نفر جلوی یک مجسمه بزرگ می ایستد، گرفتن افقی عکس یا شما را مجبور می کند که نیم تنه شخص را در عکس بگیرید و یا اینکه دوربین را خیلی دورتر ببرید که باعث دیده نشدن جزئیات می شود.
7-برای جلوگیری از قرمزی چشم از فلاش دوری کنید
نور لازم را ایجاد نمایید تا مجبور به استفاده از فلاش نباشید. تا جایی که ممکن است عکسهای پرتره را در محیطی با نور مناسب بگیرید. این به شما کمک می کند که هنگامی که از مردم عکس می گیرید مجبور به استفاده از فلاش نباشید و در نتیجه قرمزی در چشمها ایجاد نشود (ایجاد قرمزی در چشم به خاطر انعکاس نور از روی شبکیه است که قرمزی بد منظره ای را در چشمها ایجاد می کند.) بسیاری از دوربینهای دیجیتال دارای مد فلاش کاهش قرمزی چشم هستند، ولی این مد بخصوص در دوربینهای ارزان قیمتتر، خیلی موثر نیست. البته شما می توانید بعدا با نرم افزار این مشکل را حل نمایید، ولی به هر حال نیاز به صرف وقت و کار بیشتری است.
8-فلاش میتواند انعکاس بدی در لباس داشته باشد.
فلاش می تواند انعکاس بدی از لباس یا جواهرات همراه سوژه داشته باشد. یکی دیگر از دلایلی که بهتر است سوژهاتان را در محیطی با نور مناسب قرار دهید و از فلاش استفاده نکنید این است که اگر سوژه یک انگشتر، ساعت، سگک کمربند براق یا لباسی با دکمه های براق پوشیده باشد می تواند نور فلاش را منعکس نماید و جلوه زیبایی در عکس نداشته باشد.
9-از قبل همه چیز را مهیا کنید.
اگر میخواهید یک عکس رسمی از یک نفر بگیرید، سعی نمایید تا حد ممکن نور و محیط را از قبل آماده نمایید.
در عکسهایی که بیرون استودیو و در محیط باز می گیرید، از قبل محل را تعیین نموده و آنجا را از اشیاء، شاخه های خشک و ... پاک نمایید و شرایط نوری را آزمایش کنید. در عکسهای داخلی، پس زمینه و نور را تنظیم نموده و چند عکس آزمایشی با چند کتاب، یک عروسک، یک حیوان خانگی یا یک دوست و یا هر چیز دیگر بجای سوژه اصلی بگیرید.
وقتی سوژه اصلی وارد می شود، حتما برای شما جالب نیست که منتظر بماند. هر چه سوژه شما کمتر انتظار بکشد، در هنگام عکاسی آرامش بیشتری خواهد داشت.
10 – کل کادر را پر نکنید
برای اینکه بقیه افرادی که در صحنه هستند در عکس نیفتند، کل کادر را با سوژه مورد نظرتان پر نکنید. اگر یک عکاس آماتور یا حتی با تجربه هستید، ولی سیستم ضد لرزش یا سه پایه ندارید، گرفتن عکسهای دقیق و بدون حرکت خیلی سخت است. شما ممکن است فکر نمایید که دقیقا آنچه را که می خواهید عکاسی کنید در مانیتور یا منظره یاب می بینید، ولی وقتی عکس گرفته شد می بینید که سوژه به یک سمت کادر بیشتر متمایل شده است.
با استفاده از یک نرم افزار مناسب ویرایش عکس، شما می توانید براحتی حتی با دقت چند دهم درجه، یک عکس را بچرخانید، تا عکسی را که کج است اصلاح نمایید. اگر شما کل کادر را با سوژه مورد نظر پر کرده باشید، هنگام کراپ عکس برای چرخاندن یا تصحیح ترکیب آن، بخشی از صورت یا بدن سوژه بریده می شود و یک نتیجه نامطلوب بدست میآید. ولی اگر اندکی فضا در اطراف سوژه باقی بگذارید، بعدا براحتی می توانید بر روی آن عکس کار نمایید.
11- به همراه خود آینه داشته باشید.
هر کسی دوست دارد در عکسش زیبا و مرتب دیده شود. به همراه داشتن یک آینه کوچک هنگام عکاسی از یک دوست، همکار، بستگان یا آشنایان ضرری ندارد. مردم دوست دارند در عکس به بهترین وجه دیده شوند و داشتن یک آینه کمک می کند که بتوانند قبل از گرفتن عکس آنطور که دوست دارند خوشان را مرتب کنند. حتی به همراه داشتن یک برس یا شانه نیز بسیار مفید بوده و وزن زیادی را بر تجهیزات شما تحمیل نمی کند.
12-برای عکاسی از نوزادان از سرعت بالای شاتر استفاده کنید
با توجه به اینکه هر کودکی چقدر تحرک و جنب و جوش دارد سرعت شاتر مناسب را برایش انتخاب کنید. هنگام عکاسی پرتره از نوزادان، تا جایی که نور موجود اجازه می دهد، از سریعترین شاتر ممکن استفاده نمایید. شما نمی توانید نوزادان را مجبور نمایید که در موقعیت مطلوب شما ساکن باشند یا لبخند بزنند، حداقل همیشه چنین شانسی ندارید. هنگام عکاسی از نوزادان همیشه منتظر حرکات ناگهانی و سریع آنان و نیز حالات مختلف و لحظه ای در چهره آنان باشید. با استفاده از شاتر و عکس العمل سریع، شانس بهتری برای گرفتن عکسی به یادماندنی خواهید داشت.
مرجع: malekTips.com
-
عکسهای پرتره بهتری بگیریم (2)
در بخش دوم این مقاله بقیه ترفندهای گرفتن عکسهای پرتره بهتر را بررسی می کنیم.
13- عکسهای سیاه و سفید بار دراماتیک بیشتری دارند
عکاسی سیاه و سفید پرتره دنیای تازه ای از عکاسی را برای عکسهای دیجیتال شما به ارمغان می آورد. در نظر داشته باشید که تعدادی از عکسهای پرترهاتان را با استفاده از مد سیاه و سفید دوربین و یا با استفاده از نرم افزارهای ویرایش عکس، بصورت سیاه و سفید بگیرید. عکسهای سیاه و سفید می توانند صلابت، درام و احساس بیشتری را در عکسهای شما وارد نمایند. همچنین می توانند باعث شوند که سوژه شما شیک تر و برازندهتر به نظر برسند، بخصوص اگر لباس های زیبایی نیز پوشیده باشند.
14- لباسهای بزرگترها عکس کودکان را بامزه تر می کند.
اگر می خواهید از کودک خودتان یا دوستانتان عکس بگیرید، لباسهایی را که به آنها خیلی بزرگ است آزمایش نمایید. مثلا می توان یک کفش بزرگ (مواظب زمین خوردن آنها باشید) یا یک عینک بزرگ یا یک کلاه بزرگ که بخشی از سر را می پوشاند به کودک پوشاند. با دوربین دیجیتالتان آماده گرفتن چند عکس پیاپی باشید. این عکسها، برای همیشه یادگاری و با مزه خواهند ماند.
15- دستها را نادیده نگیرید.
برای اینکه نشان دهید یک شخص دقیقا چگونه آدمی است دستهایش را نیز در عکس بگیرید. گرچه معمولا می گویند چشمها مهمترین بخش صورت است و اصطلاحا پنجره روح به بیرون است، ولی دستها را نیز ندیده نگیرید. وقتی یک شخص صحبت می کند، دستهایش پیوسته حرکت میکند و یک سری حالات را ایجاد می کند که می تواند پرترههای دیدنی و زیبایی باشد. حتی در حالت سکون، موقعیت دستهای یک شخص، چه در حالت به هم گره خورده یا آزاد، می تواند جلوه بهتری به پرتره مورد نظر شما بدهد.
16- از حالات تصنعی جلوگیری کنید.
وقتی میخواهید عکس پرتره بگیرید، به غیر از عکسهای پرسنلی و رسمی که ذاتا همینطو راست، معمولا سوژه شما در مقابل دوربین حالات مصنوعی بخود می گیرد. از این تکنیک که اینجا معرفی می کنم برای طبیعی کردن حالت سوژه و بیرون بردن او از حسی که گرفته استفاده نمایید.
فوکوس، دیافراگم، سرعت شاتر و بقیه تنظیمات لازم را روی دوربین انجام دهید، سپس در مورد موضوعات مورد توجه سوژه یا مثلا موضوعات روز شروع به صحبت نمایید در حالی که دوربین آماده عکس گرفتن از سوژه است. با کمی صحبت و خارج شدن از حال و هوای عکاسی سوژه شروع به گوش کردن حرفهای شما کرده و حالات طبیعی مثل لبخند و سایر عکس العمل های طبیعی در صورتش پدیدار می شود. اکنون وقت آن است که به سرعت شاتر را فشرده و عکس خود را بگیرید.
17- از هر کسی در محل کارش عکس بگیرید.
عکسی که از یک مدیر، رئیس یا عضو هیات مدیره گرفته شود که پشت میز چوب گردوی بزرگش نشسته باشد، می تواند قدرت و پرستیژ آن فرد را نشان دهد. اگر هنگام عکاسی از افراد در محل کارشان، اختیار عمل دارید از هر کسی در همان جایی که کار میکند و پشت میز خودش عکس بگیرید. با این کار ضمن طبیعیتر جلوه کردن عکس، میزان نفوذ و قدرت آن شخص را نیز به نمایش خواهید گذارد.
18- سرعت بالای شاتر ضروری است.
برای اینکه بتوانید حالات لحظه ای چهره افراد را به نمایش بگذارید، استفاده از شاتر با سرعت بالا ضروری است. به غیر از حالتی که شما دارید یک عکس پرتره تحت کنترل در استودیو می گیرید، در بقیه شرایط داشتن یک دوربین دیجیتال با سرعت شاتر بالا ضروری است. شرایطی نظیر:
- مناظر خیابانی
- شخصی که در حال مصاحبه یا سخنرانی است
- بازی بچه ها
حالات چهره می تواند در یک آن تغییر نماید، بنابر این باید این لحظات را قبل از اینکه برای همیشه از دستشان بدهید، شکار نمایید.
19- از بلور کردن بصورت خلاقانه بهره ببرید.
در یک منظره شلوغ، از بلور کردن عکس دیجیتالتان برای نشان دادن حرکت استفاده نمایید. هر چند داشتن شاتر سریع برای شکار دقیق عسکهای دیجیتال از مردم ضروری است، در بعضی از شرایط، عکسهای شما باید حرکت را نشان دهد. در این حالات، همانند منظره یک خیابان شلوغ، از بلور کردن عکس برای نشان دادن نبوغ خود بهره ببرید.
یک راه انجام این کار استفاده از شاتر آهسته هنگام عکاسی از مردمی است که با عجله در حال حرکت هستند. یا یک راه دیگر این است که هنگامی که دارید سوژه متحرکتان را که رویش فوکوس کردهاید، با دوربین دنبال می کنید، از شاتر آهسته استفاده نمایید. در این حالت در حالی که سوژه شما در فوکوس و با شارپنس خوب دیده می شود، پس زمینه بلور شده و منظره جالبی از حرکت را خلق خواهد نمود.
20- سوژه را تحت فشار نگذارید، کمی عقب رفته و از زوم استفاده نمایید.
برای راحتی بیشتر سوژه، کمی عقب رفته و از زوم دوربینتان برای کادر بندی درست استفاده نمایید. تقریبا تمام عکاسان می گویند به غیر از شرایط خاص، بجای استفاده از زوم دوربین، تا حد ممکن به سوژه نزدیک شوید. به غیر از حالاتی که ممکن است برای شما خطرناک باشد، مانند عکاسی از حیوانات وحشی یا جایی که امکان جلو رفتن وجود ندارد.
جلوتر رفتن، نیاز شما را برای داشتن زوم بیشتر برطرف می کند و از لرزش بیشتر دوربین نیز جلوگیری می کند. همچنین با استفاده نکردن از یک لنز تله فتو، شما از تاریک شدن گوشه های تصویر نیز بیشتر جلوگیری خواهید نمود.
ولی، هنگامی که می خواهید عکسهای پرتره نمای نزدیک از صورت افراد بگیرید، کمی عقب ایستادن و استفاده از زوم دوربین می تواند ایده خوبی باشد. بعضی از مردم ممکن است از یک دوربین با لنز بزرگ که در چند سانتیمتری صورتشان نگاه داشته شده باشد احساس عدم امنیت و ناراحتی کنند، پس بهتر است برای اینکه کل کادر را با صورت افراد پر نمایید، کمی عقبتر بایستید و در عوض با زوم دوربین، عکستان را بگیرید.
21- از والدین نیز کمک بگیرید.
برای عکاسی از بچههایی که همکاری نمی کنند از والدین شان کمک بگیرید. اگر بچهای از دوربین شما ترسیده است و نمی خواهد بگذارد عکسش را بگیرید، سعی نکنید با هزارضرب و زور و شکلک و ادا! بچه را ساکت نمایید در حالی که پدر و مادرش فقط شما را نگاه میکنند. اینکار چندان ثمر بخش نیست.
از والدین کودک کمک بخواهید روی صندلی بنشینند و کودک را روی پایشان بنشانند. یکی دو عکس آزمایشی در این شرایط بگیرید و بعد کودک را تنها روی یک صندلی بنشانید. این کار ممکن است کمی زمان عکاسی شما را طولانیتر کند، اما ارزشش را دارد، هدف نهایی گرفتن یک عکس خوب است. هر چه کودکان بزرگتر باشند والدینشان می توانند دورتر بایستند.
22- هوشیار و خندان باشید.
لبخند بزنید و امیدوار باشید که سوژه اتان هم با شما لبخند می زند. وقتی دارید عکسهای رسمی پرتره میگیرید (مانند عکسهایی که برای کسب درآمد میگیرید)، در نظر داشته باشید که حالت شما روی سوژه تاثیر میگذارد. اگر شما خستگی و خواب آلودگی نشان دهید، سوژه شما ممکن است فکر کند که شما از او خوشتان نمی آید یا حداقل از کارتان ناراضی هستید. یا اگر گیجی و سردرگمی در کارتان نشان دهید، ممکن است سوژه اتان فکر کند که خودتان هم نمی دانید که چکار میخواهید بکنید.
خندان، خوشحال و سرزنده باشید تا این حالت خوب شما، در سوژه شما منعکس شود و عکس زیباتری را ایجاد نماید.
23- در جاهای کم نور از تکنیکهای عکاسی در شب استفاده نمایید.
آیا میخواهید در یک جای کم نور مانند درون یک مسجد، کلیسا، سالن تئاتر، جلسات عمومی یا جاهای دیگر که قادر به استفاده از فلاش نیستید یا بهتر است از آن استفاده نکنید، عکس بگیرید؟ شما میتوانید از همان تکنیکهایی که برای عکاسی در غروب یا شب در فضای باز استفاده می کنید، بهره ببرید:
- اگر عسکتان دچار نویز زیادی نمی شود، حساسیت ISO دوربینتان را بالا ببرید. این مورد در دوربین های SLR که می توانند با حساسیت هایی مانند 1600 عکسهای کم نویزی بگیرند، بسیار سودمند است و یکی از برتریهای بارز دوربین دیجیتال نسبت به نگاتیوی است.
- زمان نوردهی را بالاتر ببرید.
- اگر ممکن است از یک سه پایه استفاده کنید و یا دوربین را در یک جای محکم و بدون تحرک قرار دهید تا بتوانید از شاتر آهستهتری استفاده نمایید.
24- از تقاضا برای تغییر مکان اشیاء برای گرفتن عکسی بهتر نهراسید.
از بینش خود بهره جسته و اجزاء ناخواسته را از کادر عکستان حذف نمایید. اگر در حال گرفتن عکسی پرتره یک یک شخص، یک گروه، در خانه یا محل کار هستید، ممکن است آنها بخواهند چیزهایی در اطرافشان در عکس نشان داده شود، مثل جوایز، کلکسیونها، گیاهان و غیره. به هر حال،قبل از گرفتن عکس، بخوبی منظره داخل کادر دوربین را بررسی نمایید تا چیزهای ناخواسته را که به عکس لطمه می زند، از صحنه حذف نمایید. مواردی مانند یک پوستر چسبیده به دیوار، یک کتاب با عنوان خاص، یک ابزار اداری، یک کپه کاغذ یا هر چیز دیگر.
از اینکه از سوژهاتان بخواهید که برای گرفتن عکس بهتر سر و سامانی به اشیاء اطرافش بدهید و آنها را حذف نموده یا دورتر ببرید، نهراسید. اگر بتوانید به آنها توضیح دهید چرا چنین تغییری برای بهتر شدن عکس مفید است، خود آنها با شما در این جهت همکاری خواهند نمود.
25- مد پرتره دوربین دیجیتال تان را نادیده نگیرید.
اگر وقت کافی برای محاسبه تنظیمات لازم برای پرتره ندارید، مد پرتره دوربین دیجیتالتان را فراموش نکنید. آیا نیاز به گرفتن یک عکس فوری پرتره دارید و وقت کافی ندارید تا شاتر و دیافراگمتان را بگونه ای تنظیم نمایید که صورت سوژه در وضوح و فوکوس کامل باشد و پس زمینه او، کاملا بلور شود؟
بیشتر دوربینهای دیجیتال کنونی دارای یک برنامه پرتره در مدهای منظرهاشان هستند که معمولا در صورت استفاده در همان شرایط مورد نظر،نتایج خوبی را می دهند. این مد احتمالا در حالت استفاده از فلاش با مد کاهش قرمزی چشم همراه است (البته همیشه مجبور به استفاده از فلاش نیستید) و معمولا عکسهای پرتره بهتر از متوسطی را نتیجه می دهد.
26- نورسنجی کمی بالاتر از حد لازم برای کاهش لک و پیس ها
با کمی نور بالاتر از حد لازم (اوراکسپوز) می توانید لک ها و کک و مک های صورت را کمتر نشان دهید. وقتی عکس پرتره دیجیتال می گیرید، یک تکنیک ساده که باید بعضی وقتها بکار ببرید کمی اوراکسپوز کردن عکس است. بااین کار لک ها و دیگر تغییرات رنگی پوست صورت را خیلی ضعیفتر نشان می دهید. بخاطر اینکه با کمی افزایش نوردهی، جزئیات تصویر کمتر می شود، جزئیات نقائص صورت نیز کمتر نشان داده می شود. توجه نمایید که انجام این کار به تجربه زیاد و محدوده بندی (براکتینگ) نیاز دارد تا بتوانید بهترین نقطه نوردهی را پیدا نمایید. قطعا مطلوب نیست که نوردهی در حدی باشد که جزئیات مشخصه صورت سوژه و جزئیات مطلوب از بین برود.
اگر تشخیص دادید که با اندکی نوردهی اضافی مشکل موجود برطرف نمیشود، آخرین چاره استفاده از نرم افزارهای ویرایش تصویر مانند فتوشاپ یا فتوپینت یا دیگر نرم افزارهای موجود است. همیشه قبل از انجام تغییرات بر روی عکس و ضبط آن، مطمئن شوید که نسخه اصلی را در جای مطمئنی ذخیره کردهاید.
27- از عکس گرفتن سوژه بر روی صندلی های چرخان و متحرک پرهیز کنید.
برای گرفتن عکس پرتره از صندلیهای چرخان و متحرک استفاده نکنید. این باعث می شود که بیشتر مردم به تغییر وضعیت تشویق شده، در حالی که شما هنوز عکستان را در وضعیت مطلوبی که تنظیم کرده اید نگرفتهاید. این کار علاوه بر به هم زدن وضعیت باعث ایجاد ماتی در تصویر بخاطر حرکت خواهد شد. به علاوه، با ثابت بودن سوژه بر روی یک مکان ساکن، می توانید مطمئن باشید نقطه فوکوس مورد نظرتان حفظ خواهد شد، بخصوص در دیافراگم های باز که عمق میدان کمی دارید.
28- از انعکاس شیشه های عینک جلوگیری کنید.
با استفاه از یک ***** پولاریزه دایروی از انعکاس نور در شیشههای عینک جلوگیری نمایید. با توجه به شرایط نورپردازی، هنگام عکاسی از مردمی که عینک دارند، انعکاسهای مزاحمی از شیشه های عینک بر روی عکس اثرات نامطلوبی خواهند گذارد. اگر با چنین وضعیتی مواجه شدید و خواستید از این انعکاس مزاحم جلوگیری نمایید، استفاده از یک ***** پولاریزه دایروی را فراموش نکنید. ضمنا بخاطر داشته باشید با استفاه از چنین فیلتری به زمان نوردهی بیشتری نیاز خواهید داشت، چون این ***** نور ورودی به دوربین را کاهش می دهد.
29 – سوژه اتان را از دیوار دور نگاه دارید.
سوژه مورد نظرتان برای عکاسی را دقیقا روبروی یک دیوار قرار ندهید. اگر می خواهید برای گرفتن عکس پرترهاتان از فلاش استفاده نمایید، بجای قرار دادن سوژهاتان دقیقا مقابل یک سطح خالی مانند دیوار، آنها را از این سطوح دور نمایید. به غیر از حالتی که شما با استفاده از منعکس کنندههای نور و فلاشهای خارجی می توانید نور را کنترل نمایید، در سایر موارد فلاش دوربین، سایه نامطلوبی از سوژه را روی دیوار تشکیل خواهد داد. این قضیه بخصوص در مورد دیوارها یا سطوح سفید یا دارای رنگ روشن بیشتر صدق می کند.
-
5نکته برای عکاسی از گروههای بزرگ
1- تیم های ورزشی
هدف مورد نظر در این نوع عکاسی حیاتی است. اگر هدف، عکاسی رسمی برای باشگاه است، به سراغ روش سنتی بروید. منظور همان روش قدیمی است که بازیکنان در کنار هم قرار می گیرند، مربی و کاپیتان در وسط ودر دستشان کاپ قهرمانی است و بازیکنان قد بلند در صف پشت. اما اگر عکس زیاد رسمی نباشد، مثلا عکاسی برای باشگاه جوانان، بازیکنان می توانند آزادی بیشتری داشته باشند.
2- مجلس عروسی
از همه بخواهید که با آرامش باشند تا شما بتوانید حرکت کنید و عکسهای زیبا بگیرید. کاری کنید که کمی تحرک داشته باشند یا به چیزی بخندند تا عکس به صورت خشک در نیاید. اگر در فضای باز هستید، در حال حرکت از مهمان ها عکس بگیرید. لبخند به لب داشته باشید و خوشحال باشید. نگرانی مسری است.
3- پرتره در استودیو
قبل از شروع در مورد چیدمان تصمیم بگیرید. به طور مثال بزرگترها در حالت نشسته یا کودکان کوچک روی زانوی فردی دیگر ایده های خوبی هستند. سریع عمل کنید ومطمئن شوید که همه به یک چیز نگاه می کنند. پیشنهاد مایکل فریمن که فردی متخصص در این زمینه است، این است که افراد به مارک سازنده دوربین که روی دوربین حک شده، نگاه کنند.
4-مهمانی خصوصی
دوباره به سراغ عکاسی با آرامش بروید. یک جای ویژه برای مهمان افتخاری در عکس در نظر بگیرید. لزومی ندارد که حتما در وسط کادر باشد. از عکس گرفتن از افراد در حال خوردن کیک یا نوشیدن خودداری کنید. همیشه چند عکس بگیرید چون به هر حال همیشه یک نفر عطسه می زند یا پلک هایش باز و بسته می شود.
5- در طبیعت
بسته به نوع صحنه، استفاده از یک لنز واید مفید خواهد بود. در این حالت کمی عقب تر بایستید تا اثر اعوجاج از بین برود. گروه را در حالتی قرار دهید که بهترین نور طبیعی را داشته باشید. عکاسی از بالا و پایین را امتحان کنید. بازی با سگ یا یک بچه کوچک یا تعریف کردن خاطره و لطیفه در زمان عکاسی، می تواند عکس های فوق العاده ای خلق کند.
منبع:
Digital Camera World March 2005 Edition
-
5نکته برای عکاسی در سفر نوشته: Andrew Hudson
مارسل پروست رمان نویس فرانسوی در بیوگرافی خودش نوشته است: سفر برای اکتشاف دنیاهای جدید بازدید از سرزمینهای جدید نیست، بلکه یافتن چشمهایی جدید است. این نصیحت پروست، پندی برای زندگی بوده، ولی میتوان آنرا به عکاسی در سفر نیز تعمیم داد. اخیرا من دارم سعی میکنم که با چشمهایی جدید یا نگاهی تازه، عکاسی کنم. در این مقاله شرح خواهم داد که برای یک سفر عکاسی یا گرفتن عکسهایی جالب در یک سفر چه باید کرد.
چند سال قبل، من از کارم کناره گرفتم تا به صورت تمام وقت به گرفتن سلسله عکسهایی بپردازم که برای نوشتن کتابی در زمینه راهنمایی عکاسان در سفر بنام اسرار عکاسی احتیاج داشتم. انجام این کار ابتدا خیلی سر راست و راحت به نظر می رسید، من تنها نیاز داشتم تا از نماهای کلاسیک در مناطق مورد نظرم عکاسی نمایم. ولی به زودی فهمیدم که دیدگاه آماتوری من برای انتشار یک راهنمای مناسب، کافی نیست! یک کتاب عکاسی به عکسهایی بالاتر از یک آلبوم شخصی نیاز دارد و من می بایست عکسهایم را قویتر، رنگینتر، مهیجتر و امیدوارکنندهتر میکردم. در طی این مطالعه و بررسی، من توانستم ابعاد مختلف این مهارت را که برای حرفهای شدن نیاز بود کشف نمایم و بتوانم عکسهایی بگیرم که برای انتشار مناسب باشد، نه اینکه تنها به درد ثبت خاطرات گذشته بخورد. همانند آنچه که پروست گفت، من به مناظر و مکانهای جدید برای عکاسی نیاز نداشتم، بلکه نیاز به چشمهایی جدید یا نگاهی تازه داشتم.
اولین گام این بود که هدف خودم را بهتر بشناسم. من شروع به مطالعه کتابهای سفرنامه و مجلات راجع به مسافرت نمودم تا دریابم چه جور عکسهایی به نظرم جالبتر می آیند. بقول معروف کار را از انتها آغاز کردم. من بهترین عکسهایی را که می بافتم تجزیه و تحلیل می کردم تا بفهمم که راز زیبایی و جذابیت آن کار در چیست و چرا این عکسها، از عکسهایی که من میگیرم جذابترند. این کار خیلی وقتگیر بود ولی من این کار را برای بهبود عکاسیاتان به شدت توصیه میکنم. عکسهایی که من را جذب میکرد رنگهایی زنده، ترکیببندی ساده، استفاده مناسب از نور، نمایش عمق سه بعدی و نگاهی غیر معمول و جالب به یک مکان معروف و شناخته شده داشتند.
بعد از اینکه دریافتم به دنبال چه چیزی هستم، به مطالعه کتابها و مجلات عکاسی پرداختم تا مهارتهای مورد نیازم را یاد بگیرم. قدم نهایی این بود تا آموزههایم را به عمل برسانم، و با انجام تمرین و گرفتن عکسهای فراوان به مهارت عملی لازم برسم. مانند بسیاری از مهارتها، در عکاسی نیز تمرین کار را کامل می کند و تمرین بخش لذتبخش کار است. من در این مرحله مرتب از نتیجه کار خود نکات جدیدی میآموختم و با مقایسه کارهایم با کارهای دیگران که برایم جالب بودند، نکات قوت و ضعف عکسهای خودم را مشخص می کردم. در این نوشتار به پنج نکته که شما را در بهبود عکسهای سفرتان کمک مینماید اشاره خواهم نمود.
1- تاثیرگذاری عکس
یک عکس عالی چشمها را میرباید و شما را مجبور میکند از مرق زدن کتاب دست برداشته و به عکس خیره شوید. در حالی که ممکن است یک عکس هزاران کلمه حرف داشته باشد ، ولی من فکر میکنم یک عکس خوب عکسی است که بیننده با دیدنش بی اختیار و از روی تعجب بگوید :وای!
کلید تاثیرگذاری بصری در 4 چیز است: سادگی، رنگ، نور و عمق
1- 1- سادگی. من وقتی به بسیاری از عکسها نگاه میکنم، چیزی که بیشتر از بقیه فدا شده است سادگی است و عکس درهم و برهم است. برای القای یک پیام واضح باید یک عبارت ساده و موجز بگویید: کم گوی و گزیده گو! بخشهای غیر ضروری عکسهایتان را ببرید و توجه بیننده را به سمت اساسیترین اجزاء عکستان معطوف نمایید. تنها برای اینکه سوژه مورد نظرتان پس زمینه ای داشته باشد، بخشی از اطراف آنرا باقی بگذارید. درهم ریختگی را از عکستان دور کنید، بخصوص آنرا از لبههای عکس دور نمایید. به سادگی با گرفتن عکسی از فاصله نزدیکتر به سوژه و استفاده از یک لنز زاویه باز و یا زوم بیشتر با یک لنز تله میتوانید المانهای ناخواسته را از کادرتان خارج کنید.
مثلا من هنگام عکاسی از یک بنای زیبا دوست دارم از یک پیش زمینه قوی و یک لنز 28 م.م. استفاده نمایم. ساختمان را در یک سوم بالای عکس قرار می دهم و دو سوم باقیمانده عکس را با گلهای رنگی یا استخر جلوی آن پر میکنم. من دوست دارم که پایین کادر را با آن زیبایی بی پایان ببندم. ضمنا با استفاده از یک دیافراگم کوچک مثل f22 همه چیز را در فوکوس نگاه می دارم.
1-2 - رنگ. راه مورد علاقه من برای افزایش تاثیر پذیری عکسها، پررنگ و زنده کردن رنگها است. من عکسهایی که در آن قرمزی ماشینهای مسابقهای، آبی آرام بخش آسمانی، زردهای با طراوت و سبزهای دلپذیر دارند را دوست دارم. باز تاکید میکنم، سادگی کلید تاثیر گذاری است، سعی نمایید برای تاثیرگذاری بیشتر تعداد و نوع رنگهای موجود در عکستان را حداقل نمایید. بطور کلی عکس، یک موضوع اصلی دارد و یک رنگ اصلی. تنها بر روی یکی از سه رنگ اصلی تمرکز نمایید:قرمز، آبی یا زرد. این رنگهای غالب بهترین توازن را با رنگهای مکمل خود برقرار می نمایند:قرمز با سبز، آبی با نارنجی و زرد با بنفش.
برای سالهای متمادی، من از رنگهای چشمگیر در عکسهایم استفاده نمی کردم و این بسیار مخرب بود. از انواع ***** و محدوده بندی نور استفاده میکردم، ولی هیچکدام درست کار نمی کرد. ولی بالاخره راز کار را پیدا کردم که در یک کلمه نهفته بود: رنگهای شاداب و زنده (Velvia). با استفاده از اسلاید رنگی با رنگهای شاداب و اشباع ناگهان عکسهای آماتوری بی رمق من به عکسهای حرفه ای با رنگهای زنده تبدیل شد. این دریافت شبیه یک الهام حیات بخش بود. (در دوربین های دیجیتال معمولا یک مد رنگی Velvia وجود دارد که رنگهایی با اشباع بیشتر و غنی تر ایجاد میکند.- م.)
دو حربه دیگر برای زندهتر کردن رنگها وجود دارد که هر دو بسیار سادهاند. اول این از یک ***** پلاریزه استفاده نمایید که قیمت بالایی هم ندارد. من در بیشتر عکسهای روز در هوای آزاد، از ***** پلاریزه برای پررنگ تر کردن آبی آسمان استفاده میکنم. ضمنا این ***** انعکاس سطوح را کم می کند و باعث می شود تا رنگ سطوح درخشان و زندهتر به نظر آید. دوم اینکه عکستان را در طیفهای متوسط تنظیم نمایید. برخلاف چشم انسان، فیلم عکاسی دارای محدوده دینامیکی کوچکی است که فقط می تواند محدوده باریکی از سطوح روشنایی را ثبت نماید. بنابر این سعی نمایید اجزائی را که از سایرین خیلی روشن تر یا تیره تر هستند در نظر نگیرید و طیفی متعادل در میان کادر را برای نورسنجی استفاده نمایید.
1- 3- نور. استفاده خوب از نور رمز عکسهای برنده است. استفاده موثر از نور روز می تواند رنگهای عکستان را نیز بهبود بخشد. رمز عکسهایی مانند عکسهای نشنال جئوگرافیک این است که وقتی نور خورشید طلائی است - ساعات ابتدایی بعد از طلوع آفتاب یا نور قبل از غروب – عکس بگیرید. عکاسان حرفهای این زمان را ساعات جادوئی مینامند. با نزدیک شدن خورشید به افق، نور خورشید مجبور است مسیر بیشتری را در هوا و از جمله از میان لایه ازون، گرد و غبار و بخار آب عبور نماید. بنابراین طول امواج واقع در انتهای طیف آبی پراکنده شده بیشتر از امواج واقع در انتهای طیف قرمز جذب میشوند. بنابر این نور خورشید ابتدا به زردی و سپس رفته رفته به سرخی میگراید. این نور طلایی منظره شما را با رنگی آتشین نقاشی نموده و تصاویری حیرتانگیز ایجاد می کند. ضمنا نور کمتر محدوده روشنایی منظره را کمتر نموده و به دوربین امکان ثبت بهتر رنگها را می دهد.
1- 4- عمق. در عسکهایتان اجزایی که عمق را نشان میدهند بگنجانید تا عکسهای دو بعدی را به سه بعدی تبدیل نمایید. مثلا با ترکیب یک پس زمینه جداگانه با یک سوژه بسته، سوژه و زمینه آن را در صفحات جداگانهای قرار دهید. دنبال یک سری خطوط راهنما همانند یک دیوار، نرده یا جاده بگردید تا بیننده را به درون عکس بکشید. با عکاسی در ساعات جادوئی با ایجاد سایههای طویلتر شکل و بافت بهتری ایجاد نموده و به جدایی سوژه از زمینه کمک مینماید.
2- تحقیق نمایید.
هر چه بیشتر در مورد محل مورد عکاسی تحقیق نمایید عکسهایتان بهتر خواهد شد. قبل از بازدید از یک محل، دنبال مطالبی در مورد آنجا بگردید. بسیاری از شهرها و کشورها و مناطق توریستی دارای سایت یا دفاتر خاصی هستند که میتوانند اطلاعات خوبی به همراه عکسهایی از مکان مورد نظر در اختیار شما قرار دهند. دفترچههای رنگی راهنمای مسافرین و کتابهای عکس مکانهای مورد نظر دارای عکسهای زیادی از آن منطقه خواهد بود. ضمنا می توانید با استفاده از چند کلمه کلیدی خاص، به جستجوی مطالب و عکسهای منطقه مورد نظر در اینترنت بپردازید.
وقتی به محلی وارد میشوید، قفسه عکسهای کارت پستال، کتابهای عکس یادگاری، دفاتر محلی اطلاعات توریستی را جستجو کنید و با رانندگان تاکسی و خدمه هتل صحبت نمایید تا اطلاعات بیشتری در مورد محل به دست آورید و آماده بکارگیری دوربینتان شوید.
من قبل از بازدید از هند، یک کتاب عکس پیدا کردم با عکسی فریبنده از تاج محل که از روی رودخانه گنگ گرفته شده بود. وقتی من به آن محل معروف رسیدم هیچکس حتی کارکنان اطلاعات توریستی نمی دانستند که چگونه میتوان به رودخانه دسترسی پیدا کرد. بطور اتفاقی یک راننده تاکسی اطلاع داشت و توافق کرد که قبل از طلوع آفتاب مرا به آنجا ببرد. ما از میان یک کوچه باریک گذشتیم و به لب رودخانه رسیدیم که در آنجا همه چیز ویرانه و متروکه بود و جز یک خانه کوچک چیزی وجود نداشت. درست هنگامی که خورشید شروع به طلوع کرد، مردی از آن خانه برای سیگار کشیدن بیرون آمد. بعد از اجازه گرفتن از او، چند عکس از او که از طلوع آفتاب و پک زدن به سیگار لذت میبرد گرفتم. این عکس که در آخرین سفر آماتوریام گرفتم یکی از عکسهای مورد علاقه من است و در زمره یکی از عکسهای مورد توجه و پرمباحثه نشنال جئوگرافیک قرار گرفت
3- منطقه را بگردید.
قبل از گرفتن عکس، 2-3 ساعت در محلهای اصلی مورد نظر بگردید. لیستی از نماهایی که باید عکاسی کنید تهیه نمایید و با استفاده از نقشه برنامه ریزی نمایید تا چگونه محلهای مختلف را در بهترین شرایط نوری اشان مجددا جهت عکاسی بازدید نمایید. معمولا بهتر است محلهایی که رو به شرق هستند را در صبح هنگام یکه خورشید در شرق طلوع می کند عکاسی نمایید و محلهایی که رو به غرب هستند را در بعد از ظهر. (در نیمکره شمالی محلهایی که رو به جنوب هستند در زمستان هنگام طلوع خورشید که خورشید جنوبیتر است دارای نور بهتری هستند و مکانهایی که شمالی هستند در تابستان که خورشید شمالی تر است نور مناسبتری دارند.)
برای اینکه موقعیت خود را خوب بشناسید و ارزش آنرا احساس نمایید وقت کافی بگذارید. بیشتر مردم عادت دارند یک عکس بگیرند و سپس به سمت موقعیت دیگری حرکت کنند، ولی من توصیه می کنم زمان بیشتری در جای خود بمانید و منظره را از درون منظره یاب دوربین خود بررسی نمایید. برای پیدا کردن زمینه و پیش زمینه بهتر و نیز تغییر کادر و ترکیب بندی عکس جوانب کار را بررسی نمایید.
من وقتی در حال عکاسی کلیسای میسیون دولورز در سانفرانسیسکو بودم یک گروه توریستی وارد کلیسا شد. هر کدام از توریستها تعدادی عکس استاندارد از کلیسا گرفتند و آنجا را ترک کردند. من بیشتر توقف کردم و سالنهای جانبی و معماری پر زرق و برق اسپانیایی آن را با دقت بررسی کردم. این زمان اضافی که من صرف کردم باعث شد تا عکسی که از این سالن گرفتم به عنوان عکس روی جلد کتاب رسمی راهنمای بازدید کنندگان از سانفرانسیسکو انتخاب شد. 4- هویت عکس را مد نظر داشته باشید.
هنگامی که من انتشار عکسهای سفرم را شروع کردم متوجه شدم که همه ویرایشگران عکس در عکسها به دنبال موضوع مشترکی می کردند: مردم. با اضافه کردن یک یا دو نفر از مردم هر منطقه در عکسها یک نقطه ارتباط قوی برای بیننده بوجود میآید، انگار که خودش را در آن محل احساس میکند. همچنین با این کار احساسی از اندازه اشیاء و اجزاء عکاسی شده برای بیننده بوجود میآید، مثلا با وجود چند نفر در محوطه یک بنای قدیمی یا پای یک آبشار بیننده بزرگی و ابعاد آنها را متوجه می شود.
ضمنا در این سفرها، فستیوالها، کارناوالها یا مراسمی که مردم در آن حضور دارند از دست ندهید، معمولا لباسهای رنگارنگ یا محلی و آداب و رسوم هر منطقه مناظری خوشایند و جذاب را برای عکس شما فراهم میآورد.
5- به دنبال تنوع باشید
تنوع بخش مهمی از زندگی و همچنین عکاسی است. تصور نمایید که عکسهایتان به عنوان یک گروه عکس چطور به نظر میرسند. سعی نمایید تا شیوههای مختلفی برای عکاسی انتخاب نمایید، مناظر زاویه باز را با تصاویر خاص دارای جزئیات دقیق ترکیب نمایید، عکسهای روز را با شب و عکسهای پرتره را با عکسهای انتزاعی... خلاصه اصل تنوع را در نظر داشته باشید.
وقتی در یک شهر گردش می کنید، دنبال چند دسته از موضوعات مختلف باشید، نظیر علائم، چشماندازها، لحظات خاص، ساختمانها، مردم، مناظر خیابانی، فستیوالها، مکانهای مقدس و عبادتگاهها، سواحل دریاچهها و مناظر دریا، غذاها و غیره. خود را محدود به عکاسی از یک موضوع تنها مثلا ساختمانها نکنید. به دنبال نماهای غیر مرسوم از مناظر و سوژههای مشهور باشید، مانند نماهایی که چند نماد تصویری را یکجا نشان میدهند. مثلا من در لندن سعی کردم یک کافه مدرن را همراه با یک باجه تلفن قدیمی در یک عکس بگیرم. به یاد داشته باشید وقتی شما عکسهایتان را به دوستان و خانوادهاتان نشان میدهید، میخواهید داستان سفرتان را تعریف نمایید. بنابر این فراموش نکنید که بخشهای عادیتر سفرتان را هم به تصویر بکشید، پیزهایی مثل نشانهها، حمل و نقل و رستورانها تا بتوانید آنچه را که دیدهاید برای آنها بازگو نمایید و تنوع بیشتری به کار خود ببخشید.
من امیدوارم که این نوشتار مختصر به شما ایده جدیدی بدهد تا آنرا در سفر بعدی خود تجربه نمایید. این نکات عکاسی مرا در حد قابل توجهی بهبود دادند. فقط آنچه را که پروست گفت به خاطر داشته باشید: تنها به دنبال مناظر جدید نباشید، بلکه دنبال چشمهای جدید برای دیدن باشید.
منبع:
کد:
http://www.photosecrets.com/article.on1.protips.html
-
چند نکته برای عکاسی از مردم
معمولا با تماشای عکسهایی که از مردم و بخصوص اعضای فامیل و دوستان گرفته ایم، لبخند بر لبانمان نقش می بندد. پس دوربین خود را بردارید و آماده باشید تا خاطرات خود را برای سالهای طولانی زنده نگاه دارید. بخصوص با نزدیک شدن به ایام نوروز و دید و بازدید و مسافرتهای دست جمعی، این مطلب می تواند برای مبتدیان سودمند باشد. در اینجا چند نکته مختصر و ساده، ولی مهم در مورد عکاسی از مردم برایتان می نویسیم. راحت باشیدزیاد سخت نگیرید که سوژه حتما در یک حالت خاص باشد. اجازه بدهدی سوژه راحت بوده و در وضعیت طبیعی خودش قرار دادشته باشد. سوژه را در محل مورد علاقه خودش عکاسی کنید، یا حداقل در یک مکان راحت. استفاده از وجود اثاثیه بدون ربط در صحنه، مثل یک آلت موسیقی یا یک گلدان بزرگ می تواند به جذابیت عکس بیفزاید. به سوژه نزدیک شویدمنظره یاب یا مانیتور دوربین را با سوژه پر کنید تا عکس موثرتری داشته باشید. نزدیک بروید یا از زوم دوربین خود استفاده کنید تا بر آنچه که مهمتر است تاکید بیشتری شود و اجزاء غیر مهم را از کادر حذف نمایید.
عکسهایی ساده و طبیعی بگیرید
از اینکه سوژه را مجبور به نگاه کردن در دوربین کنید به شدت بپرهیزید. تنوع در عکس بسیار مهم است. عکسهایی طبیعی و ساده از مردم در حال کار، بازی، تکیه دادن به نرده، گفتگو و استراحت و ... بگیرید.
از نور طبیعی استفاده کنید
شاید تعجب کنید اگر بگوییم که بهترین نور طبیعی برای عکاسی از مردم، نور روزهای ابری روشن است. نور درخشان آفتاب باعث اخم کردن سوژه ها می شود و ضمنا سایه های تندی در صورت آنها ایجاد میکند که زیاد جالب نیست.در روزهای ابری روشن، نور مات محیط چهره ها را زیباتر می کند. در داخل مکانهای سر پوشیده، سعی نمایید فلاش را خاموش نموده و با استفاده از نور یک پنجره، سوژه را با نور مات و جهت دار ورودی عکاسی نمایید. این جور عکسها بسیار زیباتر از عکسهای با فلاش خواهند شد.
از سایههای تند پرهیز کنید
با استفاده از نور طبیعی یک روز ابری یا سایه از سایههای تند بپرهیزید. در روزهای آفتابی، اگر دوربینتان مد فلاش اجباری دارد، از فلاش اجباری برای ملایم کردن سایههای سوژه استفاده نمایید. با زدن فلاش سایههای تند روی صورت کم رنگ تر شده و چهره زیباتر نشان داده می شود. ضمنا با درخششی که روی پوست ایجاد می شود، سوژه ها شادابتر به نظر می رسند.
از تایمر استفاده کنید.
فراموش نکنید که خودتان هم در عکسها مشارکت داشته باشید. دوربین را روی یک سطح صاف یا سه پایه بگذارید. محل قرار گیری خودتان در کادر را بررسی نموده و در نظر بگیرید. سپس تایمر دوربین را تنظیم نموده و دکمه شاتر را فشار دهید. شما چند ثانیه ای فرصت خواهید داشت تا به جمع دوستان و فامیل در عکس بپیوندید. زیاد جالب نیست وقتی عکسهای گذشته را مرور می کنید همیشه خودتان پشت دوربین بوده باشید.