Resident Evil 3 : Nemesis ، کابوسی برای تمام فصول
به جرات میتوان گفت رزیدنت اویل 3 : نمسیس یکی از بهترین و ترسناک ترین عناوین تاریخ بازی های رایانه ای است.عنوانی با جو و اتمسفر هولناک ، معماهای چالش برانگیز ، داستان قوی ، شخصیت پردازی های عالی ، روایت بی نظیر داستان ، پایانی دراماتیک بر یکی از بهترین سه گانه های تاریخ بازی و از همه مهم تر هولناک ترین و ترسناک ترین غول اخر صنعت بازی (نمسیس) بازی رزیدنت اویل 3 را تبدیل به یکی از به یاد ماندنی ترین عناوین ترسناک تاریخ کرد.
مثل داستان قسمت دوم شهر راکون در اشوب سهل انگاری شرکت امبرلا میسوزد و ساکنان ان شهر به زامبی های خطرناک تبدیل شده اند.جیل ولنتاین شخصیت محبوب سری حالا دیگر جزو اعضای گروه STARSنیست و سعی دارد از شهر بگریزد.ولی اینجا راکون سیتی است.شهری پر از زامبی ، معما و درهایی که باز نمیشوند!
نیمه ی اول داستان بازی 24 ساعت قبل از وقایع شماره ی دوم اتفاق می افتد و نیمه ی دوم ان هم دو روز بعد از ان.همین باعث شده مکان های موجود در شماره ی دوم بازی را دست نخورده و پر از زامبی ببینید.
گرافیک و طراحی هنری بازی مثل قبل است. با یک شهر خوفناک از پیش رندر شده طرف اید و زوایای دوربین منطبق با جو حاکم بر بازی.البته شخصیت ها مثل قبل کاملا سه بعدی طراحی شده اند. مکانیزم های اصلی بازی هم همان های هستند که در شماره های قبلی دیده بودید.
این شماره یک مکانیک جدید برای ساختن تیرهای مختلف دارد که باعث شده اکشن ها خیلی ساده تر بشوند.نقطه قوت مجموعه ی رزیدنت اویل در این است که معماها را به خوبی با اکشن ها و داستان بازی ترکیب کرده و یک قالب یک دست و لذت بخش خلق میکنند.
رزیدنت اویل 3 هم این فرمول را با قدرت تکرار کرده است.حل کردن بعضی از معماهای بازی واقعا سخت است و برای اینکه از پس شان بر بیایید باید بین چندین محل مختلف شهر که شاید از هم دور و بی ربط باشند ارتباط برقرار کنید.
بازی اکشن بیشتری نسبت به شماره های قبلی دارد اما لطمه ای به بازی وارد نکرده است.بازی یک تفاوت بزرگ با دو قسمت قبلی دارد و ان حضور یک انتاگونیست هولناک است. نمسیس ( Nemesis) یک ابر دشمن است. یک شر مطلق که رس روح گیکری تان را میکشد.شرکت امبرلا او را در شهر رها کرده تا دیگر اعضای گروه استارز را که شاهدان زنده ی فجایعشان هستند را به قتل برساند.
نمسیس راه تان را سد میکند ، امیدهای تان را ناامید میکند و دوستان تان را میکشد.حتی میتواند درهای را کهبرای فرار ازدست اش از پشت بسته اید بشکند و هم چنان دنبالتان بیاید ، ادرنالین خون تان را به حداکثر برساند و کاری کند که دسته ی عرق کرده ی پلتفرمتان را روی زمین بگذارید.با این وجود طبیعی است که بازی ریتم اکشن تری به خودش بگیرد.
اصلا مگر بد است که موقع حل کردن معماهای بازی دست و دلمان بلرزد که نکند نمسیس در را بشکند و روی سرمان خراب شود؟!مگر رزیدنت اویل بازی نمیکنیم که دل شوره بگیریم ، بترسیم ، از حل کردن معمایی ذوق زده شویم و بلافاصله از شدت ترس به هوا بپریم؟
مگر رزیدنت اویل بازی نمیکنیم تا داستان قدرتمند ، محکم و درگیر کننده ای را تجربه کنیم؟مگر بد است که انتخاب های سرنوشت ساز داشته باشیم و بر اساس نوع بازی کردمان پایان های متفاوتی ببینیم؟نخیر! بد این است که این شاهکار سبک ترسناک را بازی نکنیم و ان را لایق لقب شاهکار ندانیم.
منبع
دنیای بازی
