سلام.
امیدوارم تاپیک پا برجا بمونه قبل از هر چیز چون نهایت سعی بر این هست که چیزی خلاف انجمن و قوانینش گذاشته نشه.
بیشتر جایی هست برای قرار دادن تجربیاتی که نتیجه بخش بودند پس لطفا زیاد روی مدرک و آمار حساس نباشید.
امیدوارم مفید واقع بشه.
Printable View
سلام.
امیدوارم تاپیک پا برجا بمونه قبل از هر چیز چون نهایت سعی بر این هست که چیزی خلاف انجمن و قوانینش گذاشته نشه.
بیشتر جایی هست برای قرار دادن تجربیاتی که نتیجه بخش بودند پس لطفا زیاد روی مدرک و آمار حساس نباشید.
امیدوارم مفید واقع بشه.
با اولین آسیب جدی شروع کنیم و قانون شماره یک: هیچ وقت به این گوش نکنید که یه دختر چی میگه به این نگاه کنید که چکار میکنه.
در توضیح مورد اول شاید زیاد شنیدید که دخترها از مرد مورد نظرشون و انتظاراتشون مثل شخصیت و ادب و ... زیاد صحبت میکنند ولی در عمل میبینید که اون جور مردها معمولا شانس زیادی ندارند دلیلش بر میگیرده به اینکه به اینکه زن ها کلا موجودات احساساتی هستند.
ممکنه عقلشون بهشون حکم کنه و به زبان بیارن که یه مرد با وقار و شخصیت مورد پسند تر هست ولی احساسشون بهشون میگه هیچ هیجان خاصی با همچین مردی در انتظارشون نیست بلکه بر عکس اگه دقت کرده باشید آقایونی که یکم به قول معروف خورده شیشه دارند یا شر و شور تر هستند در عمل بیشتر پسند خانم ها هستند.
من خودم اونجا بودم و این رو تجربه کردم تا اواسط دوران دانشگاه یه پسر مبادی آداب بودم همیشه با احترام ویژه ای با خانم های همکلاسیم رفتار میکردم (همون چیزی که همه از یه مرد با شخصیت توقع دارند) ولی در عمل میدیدم این اون پسرهای تنبل و اراذل و اوباش کلاس هستند که انگار بین دخترها حتی بر سر بدست آوردنشون مسابقه هست. اینجا بود که فهمیدم یه جای کاری که من میکنم ایراد داره.
دوستی در پیام خصوصی سوالی سوالی پرسیده بود که جوابش رو اینجا هم قرار میدم.
ایشون پرسیدند چه اشکالی داره یه مرد متشخص بودن و کمی تحمل کردن و بعد از رسیدن به موفقیت تحصیلی و مالی هم میشه این ها رو بدست آورد.
جواب سوال ایشون اینه که اولا اینجا منظور بی شخصیت بودن نبود منظور بیشتر همون کسل کننده و به اصطلاح انگلیسیش Nice Guy بودن بود.
ثانیا با خودتون صادق باشید شما سالها زحمت کشید یه درسی خوندید یا به یه تجارتی پرداختید و اگه تمام این زحمات رو از شما بگیرند یعنی شما باشید و نفس خودتون باز همون آش و همون کاسه هست.
اگه میتونید با خودتون اینجور کنار بیاید که شما چیزی بیشتر از موقعیت و امکاناتی که دارید نیستید و خودتون به تنهایی جذابیتی برای طرف مقابل ندارید خب انتخاب شماست. ولی در واقع اینجا شما نیستید بلکه اینجا جیب شما هست که عامل محرکه هست.
قانون شماره دو: هیچ وقت جنس مخالف رو پیش از حد ستایش نکنید یا بیش از حد براش وقت و پول خرج نکنید.
این یه اشتباه مرگبار هست که خیلی از آقایون انجام میدن، به محض اینکه شما شروع به ستایش بیش از حد و بت سازی از جنس مونث کردید این فقط یه پیغام به اون شخص میده، که این آقا خیلی از من پایین تر هست که هر کاری برای بدست آوردن من انجام میده خودش رو حتی خوار و ضعیف میکنه پس من خیلی از این بازنده بدبخت سرتر هستم بهتره وقتم رو صرف یکی همسطح کنم.
خرج کردن بی مورد هم همین رو میگه که من چقدر ارزشمند هستم و این مرد چقدر از من پایین تر که برای بدست آوردن من خودش و پولش رو برای استفاده کنه.
البته خسیس بازی هم در نیارید این یه عرف جهانیه که پول کافی شاپ و رستوران رو آقایون باید حساب کنند. :n31: همچنین کادو های کوچکی که طرفین برای هم میگیرن رو شامل نمیشه.:n16:
ولی اگه خواستید خانمی رو به یه رستوران لوکس و کران قیمت دعوت کنید یا یه هدیه ارزشمند براش تهیه کنید قبلش باید اون براتون یه کار ارزشمند کرده باشه، این باعث میشه این در پاسخ به عمل خودشه نه شخص خودش.
دوست عزی اسم تاپیکو باید می زاشتید : ب چنگ آوردن جنس مونث به روش مردانه!
به طور کل حرف هاتون درمورد ایران اکثرا صادقه به دلایل فرهنگی اما فکر نمی کنم در جهان اول اینجوری باشه هرچند تجربه ای ندارم. البته یادت باشه خانوم ها از مردهای به اصطاح زرنگ و شر به قول شما هم استفاده می کنند:دی:n26:
در کل هدف مهمه که اون ها به هدفشون می رسند و شما هم فکر می کنید پیروز شدید اما نه. در واقع دو طف معامله کردید ودر رابطه با دوست بازی این درسته اما احساسات درونی و وعواطف نسبت به جنس مخالف نمی تونه درست باشه...
البته هرچیزی که عرف باشه،قرار نیست بدون چون و چرا بپذیریم و هرجا برامون بصرفه تره بود باید روند بهتری پیش بگیریم،اتفاقا یکی از دوستام که واقعا کارش را تحسین میکنم هر سری که با ...میره بیرون، حتی تا کرایه تاکسی را دقیقا دنگی حساب مبکنه و اصلا به طرف رو نمیده،با همین مطلب باز همون موضوع محرک پول و جیب در پست قبلی وسط اومد که ظاهرا اینجا توی پست شما با خرجتراشی هایی مثل کافی شاپ و رستوران و..یک معنی میدهنقل قول:
راستش اکثر چیزایی که خودم یاد گرفتم علاوه بر تجربه از guide/راهنماهای انگلیسی زبان و مربوط به کشورهای جهان اولی هست تا جهان سومی. اگه موقعیت شد چند تا از این نویسنده ها رو معرفی میکنم.نقل قول:
بله دیگه دوست عزیز یه معامله هستش یه بازی ولی تو این بازی جایی برای بازنده ها نیست اول باید شگردهای بازی رو دونست بعد پرید وسط گود.
اون دوست شما دیگه کارش خیلی درسته و موافقم عرف جهانی باید تغیر کنه تو اینجور موارد که خرج ها کلا بر عهده مرد هست. ولی من خودم با اینجور خرج ها مشکلی ندارم منظورم بیشتر اون خرج های اضافی و سنگین هستش.نقل قول:
دوست عزیزی که این تاپیک رو شور کرده به نظر می رسه حسابی در روابطش شکست خورده و عوض اینکه مشکل رو توی خودشون جستجو کنند داره به خانم های محترم می تازه. من بهتون پیشنهاد می کنم که بگذارید زمان بگذره (احتمالا سنتون پایینه) و سعی کنید با خودتون صادق باشید. ببینید اول از زندگی چی می خواید روابط زودگذر؟ (همین روند رو ادامه بدید به نظر می رسه که بیشتر از همین روابط رو بدست نمی آرید) یا یک رابطه پایدار. روابط پایداری که از نظر روانی روابط درستی هستند معمولا بر پایه اعتماد و احترام متقابله. به هر حال اینم تجربه من بود درباره آدم ها :n02:
کلا تو ایران ارتباط موثر وجود نداره...چون هنوز اون فرهنگ و شناخت در جامعه وجود نداره. به نظرم ارتباط و دوستی زمانی خوبه که هدف مشخص داشته باشه و به ازدواج ختم بشه وگرنه در غیر این صورت از این شاخه به اون شاخه پریدن و دور باطل میشه.(بشخصه تا زمانی که شرایط لازم رو نداشته باشم سراغ کسی نمیرم)
خوشبختانه تمام حدس های شما اشتباه بود!:n02:نقل قول:
سن من در مقایسه با شما جوان ها و نوجوان هی عصر اینترنت میشه گفت دایناسوری هستش!
در مورد شکست نه اتفاقا معمولا موفق هم بودم ولی بستگی داره شما موفقیت و شکست رو در چی ببینی. :n10:
اینجا کسی به کسی نمیتازه شما کلا اشتباه متوجه شدید تو کل دنیا مجلات و کتاب ها و سایت هایی وجود داره برای آقایون و خانوم ها که موضوعش حول این مسائل میگرده حالا چون برای شما تازه و ناآشنا هست دلیل نمیشه یه سری برداشت های اشتباه در اشتباه کنید بعدش هم نتیجه گیری بفرمایید.
دوست من باور کن ایران جای عجیب غریبی نیست. چون خودم توش دارم زندگی میکنم میگما شما رو نمیدونم. :n09:نقل قول:
نظر شما برای خودتون محترم هست ولی به نظر من قرار نیست همیشه چیزی به چیزی همونجوری که هر ازدواجی قرار نیست به طلاق ختم بشه، بجز تولد که به مرگ ختم میشه و ازش گریزی نیست بقیه راه در رو دارند.
یه اصل خیلی مهم : مراقب ترس به حق خانم ها از قضاوت اجتماع در موردشون باشید.
لطفا در مورد این اصل بالا قبل از هر چیزی ایران و خارج نکنید همه جای دنیا همینجوره.
حالا توضیحش ببینید جامعه کلا قضاوت میکنه چه مرد چه زن باید مراقب رفتارشون باشند ولی تو بعضی مسائل این مورد برای خانم ها خیلی حاد تر میشه.
شاید به عنوان یه پسر اینکه اطرافیان شما رو بیرون با یه نفر از جنس مخالف ببین موردی نباشه ولی شرایط یه نفر از جنس مخالف خیلی فرق میکنه. و متاسفانه همین کافیه تا انواع و اقسام قضاوت ها در مورد اون شخص بشه. برای همین اگه توجه کرده باشید خانم ها وقتی از موطن اصلی خودشون دور هستند مثلا مسافرت یا تحصیل خیلی راحت تر هستند چون مورد قضاوت اجتماع خودشون حداقل نیستند.
پس همیشه باید فضایی رو ایجاد کنید که شخص توش احساس امنیت کنه و به خواسته های منطقیش تو این مورد عمل کنید مثلا اگه نخواد جای خاصی با شما حاضر بشه یا افراد خاصی شما رو باهاشون نبینند.
تا حدودی موافقم اما نه زیاد(حالا مگر چقدر مهمه موافقت من!:دی)نقل قول:
ببینید شما فاکتورهای زیادی رو نادیده می گیرید در جامعه ای که پرده و غیره زن اصل باکرگی زن قرار می گیره و طرز پوشش مردانش هم باکرگی و پاکی مرد رو به نمایش میذاره خوب متقابلا این احساس ها به وجود میاد:
اما اگر دنیای بدون این عقاید و ایدءولوژی رو درنظر بگیریم:
زن و مرد هردو یک خواسته دارند و اون تنها نبودن و روابط جنسی یا دوستانه با هم جنس یا غیر جنس خودشون و هرگز احساس بی امنیتی نخواهند کرد یا گناه. چون اون وقت طبیعت بشر به اجرا گذاشته شده و کسی چیزی رو بچنگ نیاورده یا از دست نداده.
تمام احساس های بالا متاسفانه از تزریق فرهنگ و منش های اشتباه و در کودکی در تمام ما شکل می گیره و حتی در جهان بالا:دی
من خواستم ببینم این موضوع به کجا میرسه بعد در این بحث شرکت کنم.
متاسفانه باید بگم که بجز مورد اخر تقریبا هیچ کدام از صحبت های شما رو قبول ندارم.به دلایل زیر
ببینید این موضوعی که شما این طور کامل میفرمایید درست نیست.اینکه دختر ها چی دوست دارند و چی نشان میدهند کاملا به سن و شخصیت دخترها بستگی داره. من خودم زمان دانشگاه شیطون بودم(البته نه خیلی زباد) دقیقا از پسرهای شر و شیطون دانشگاه خوشم می امد.خیلی ها مثل من بودند.چرا؟چون اون موقع حدودا 18-19-20-21 سالم بود.این سن میشه اوج شیطونی دختر ها .مخصوصا با یه محیط کاملا متفاوت با مدرسه هم که همراه بشه نتیجه اش مشخصه...من توی سن 20 سالگی ازدواج کردم.من و خیلی از دوستان متاهلم اون موقع عاشق رفتن به جاهای عجیب و غریب بودیم.و کارهایی میکردیم که اگر مادر و پدرمان میفهمیدند حتما حکم مرگمان قطعی بود.نقل قول:
ولی الان همه ی ما کاملا متفاوت شده ایم.االان دوست دارم یک همسر متشخص داشته باشم.همسرم خوش پوش هست ولی من خیلی دوست دارم که از کروات هم استفاده کنه.(که خب این موضوع توی ایران زیاد جا افتاده نیست).وقتی صحبت میکنه خیلی خیلی رسمی و محترمانه باشه.ترجیح میدم به جای کورس گذاشتن توی خیابان خیلی اروم و منطقی رانندگی کنه.ترجیح میدم عوض کثیف شدن توی ناکجا اباد و رفتن از وسط رودخانه و جنگل توی ویلای شیک دوستانم باشم.(خودمون که نداریم:n03:)
شاید کمتر از 5 سال از اون روزها گذشته ولی اخلاق و رفتار من و دوستانم کاملا متفاوت شده...شاید بگید بخاطر ازدواجه.ولی متوجه شدم که رفتار دوستان مجردم هم کاملا متفاوت شده.انها که در دوره دانشگاه عاشق پسرهای شر و شیطون بودند الان به اون جور پسرها چه برای دوستی و چه برای ازدواج جواب منفی میدهند
این هم به نظر من اشتباههنقل قول:
این موضوع کاملا به اعتماد به نفس دخترها بستگی داره.بعضی دختر ها هستند که کلا اعتماد به نفس زیادی دارند.به قول معروف به سایه شون میگن دنبال ما نیا.کلا خودشیفته اند.حالا این افراد رو کمی هم ستایش کنید دیگه معلومه چی میشه
ولی بیشتر دخترها اعتماد به نفس یا ندارند یا خیلی کم هست.این جور افراد رو اگر بیش از حد ستایش کنید احساسشون رو نسبت به زندگی بیشتر میکنید
البته ستایش کردن رو باید دید هر کسی چه معنی میکنه.
مثلا این که پسر بگه تو خیلی زیبای.خیلی خلق و خوی خوبی داری.من خیلی خوشبختم که با تو اشنا شدم این خوبه
ولی ایا این هم ستایشه؟تو خیلی خوبی.من خیلی بدبختم.تو از سر منم زیادی هستی.تو خانواده خوبی داری .خانواده من چی.من پول ندارم.من زود خسته میشم.افسردگی دارم.من زود قلبم درد میگیره.من زود دلم میشکنه.تو رو خدا یه وقت منو اذیت نکنی ها
زن ها دوست دارند با یه مرد قوی دوست باشند /ازدواج کنند که در مواقع سختی بتوانند بهش تکیه کنند
درسته، خیلی خوب گفتیننقل قول:
به نظر من این که بیایم واسه روابطمون یه سری چارچوب و قوانین ترسیم کنیم و سعی کنیم از اونا خارج نشیم خیلی بده. دوستی شطرنج که نیست. قرار نیست کسی ببره یا ببازه. در بدترین حالت یه چیزی یاد میگیریم و به تجربه هامون اضافه میشه و ازش تو روابط بعدیمون استفاده می کنیم.
@ [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] اتفاقا قصد داشتم در مورد دوره های سنی مختلف هم بنویسیم ولی خب در کل حرف های شما بیشتر موید مطالب بود. ستایش هم منظورم همون بود یعنی کسی خودش رو پایین تر از طرف مقابلش بگیره.
@ [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] موافقم تجربه خیلی مفیده ولی متاسفانه بعضی هاشون گرون تموم میشه.
تجربه من هم میگه مردایی که خیلی ادعاشون میشه و احساس میکنن ته همه چیزن چندباری از چندجایی بدجور سوختن!
بعد که سر دلشون موند موعظه ی اینو و اون میکنن و خودشون رو خفن وارد جلوه میدن
تمام سخنان این تاپیک متین ولی ...
این قانون های ثابتی هست که با میانه روی بینشون میشه یه فرد ایده آل شد برای جنس مخالف (هرچند که :( )
دوستی که درمورد سن گفته درسته ولی بنظر من اگه قراره یه نفر عاشق یه نفر دیگ بشه باید به همه چیزش توجه کنه یعنی حتی اگه یا تصور اینکه مثلا 8ساله دیگه ازدواج کردیم از کجا نون درمیاریم پس اینا رو باید از اول فکر کرد چه 16 سالت باشه چه 25
ولی در کل توصیه من اینه که واسه خوش گذرونی با جنس مخالف ارتباط برقرار کنین تجربه ثابت کرده هیچ کس تحت هیچ شرایطی پیشت نمیمونه پس خوشیتو بکن و
حرف آخر اگه بین زوج حرفی از ازدواج باشه کارشون حله ولی اگه بگی مثلا من 5ساله دیگه ازدواج میکنم منتظر سینگل شدنت باش:n02:
ساختارهای جامعه و فرهنگ بومی ما وری هست که به نظرم نمیشه یه نسخه منطقی و کامل برای این موضوع پیچید
هر کسی بنا به تحربیاتی که به دست آورده نظرشو درمورد این مضووع میگه ..
اما من فکر میکنم ارتباط موثر داشتن با جنس مخالف زیاد هم پیچید و دردسر ساز نیست...
همونطور که دوست داری باهات رفتار بشه باهاشون رفتار کن ...افراط نکن و دنبال مقاصد خارج از چارچوب عرفی و شرعی هم نباش...
همینها باعث میشه یه ارتباط منطقی و عقلانی با جنس مخالف پیدا کنی و اگرم نیت پاک و انسانی (ازدواج) داشته باشی بعد از مدت کوتاهی و شایدم نسبتا کوتاه به یه شناخت نسبی از طرف مقابل میرسی....الانم که همه زرنگ شدن و به راحتی میتونن طرف مقابل رو بشناسند
به طور کلی برای هیچ چیزی مخصوصا وقتی مربوط به عواطف انسانی میشه نمیشه نسخه واحده برای همه در نظر گرفت ولی یه سری کلیات وجود داره که پشتوانه های محکم بیولوژی و اجتماعی داره و اگه استثناها رو از شمول قضیه خارج کنیم تقریبا قابل تعمیم هست.نقل قول:
اتفاقا بر خلاف نظر شما بسیار پیچیده هست؟ چرا یه عده با اینکه اتفاقا افراد خوبی هستند و رفتار متقابل خوبی هم دارن تو این زمینه همیشه شکست میخورن ولی یه عده دیگه خیر؟ این نشون میده که مساله پیچیده تر از اینه.
مورد آخر هم عرف و شرع و نیت پاک و انسانی برای همه یکسان تعریف نمیشه نمیشه گفت کسی که نیت نهایی ازدواج نداره پس نیتش پاک نیتس و مثلا شوم هستش.