به عقیده من دوران طلایی ایران بین اسلام و حمله مغول قرار داشت که ایران از نظر علمی و فرهنگی پیشرفت خیره کننده ای داشت. مثلا حدود 80 درصد دانشگاه ها و مراکز علمی اون زمان در شهری مثل نیشابور قرار داشت که یک دستاورد خیره کننده ست.
طبیعتا بزرگترین ضربه رو چیزی زده که این عصر طلایی رو پایان داده. حمله مغول ها در اصل عامل نابودی اون تمدن نبود بلکه ضعف دفاعی کشور بود که باعث اون سقوط شد.
عامل مهم تر دیگه که اثرات مخربش حتی تا امروز هم گریبانگیر جامعه ست سلسه منحوس صفویه بود! علی رغم پیشرفت هایی که در فرهنگ و علم داشتند ولی رواج خرافه پرستی و افراط گری های مذهبی و وارونه دیدن دین جزو میراث شومی بود که همچنان باقیست.
