دانستنی ها در مسافرت به مناطق کویری

امیر صدیقی





این نوشته حاصل تجربیات گروهی و مطالعه برخی مقالات و صفحات اینترنتی است که در آن سعی داریم شما را با مواردی که به هنگام سفرهای خارج از جاده باید رعایت کنید آشنا سازیم. آنجا که کیلومترها از تمدن دور هستید، حتی اشاره هایی ضعیف نیز می تواند راهنمایی خوب باشد.

دور شدن از شهرها و راهها، و بهره گیری از شرایط طیبعی و چگونگی گذر از مصائب راه و حفظ امنیت خود و دیگران، مهارتهایی است که انسان ماشینی در گذر زمان به فراموشی سپرده است.


این فراموشی، در نظر آدمی، بیابانها و صحرا ها را به مکانهایی رعب آور و پر خطر بدل کرده است. هر چند امروزه یافتن جایی که خالی از آدمیزاد، دشوار است، ولی نزدیکی به طبیعت بکر و دوری از شهرنشینی، تجربه ای بیادماندنیست که با رعایت اصولی ساده و برخورداری از دانش و امکانات می تواند، بخیر و خوشی بپایان رسد. با وجودی که سفر بدون وسیله نقلیه تجربه ای دلچسب و ورزشی مفرح است، در اینجا بر سفر با وسیله نقلیه موتوری دو دیفرانیسل تکیه می کنیم.

مواردی که باید قبل از حرکت رعایت کنید
• چک لیست تهیه کنید
مدتی قبل از سفر چک لیستی از تمامی کارهایی که باید قبل از سفر به انجام برسانید و تمامی وسایل و تجهیزاتی که می بایست به همراه ببرید تهیه کنید. تاریخی برای انجام هریک ذکر کنید تا در ساعات پایانی دچار مشکل نگردید. تمامی مطالبی که در ادامه می آید، بسته به نوع سفر و نیازهای شما می تواند در قالب چک لیستی که تهیه می کنید گنجانده شود. اگر با چند خودرو سفر می کنید می توانید با سرنشینان دیگر خودرو ها چک لیست خودرا مقایسه نموده و نسبت به کفایت آمادگی خود و دیگران برای سفر اطمینان حاصل کنید.

• بی گدار به آب نزنید
در مورد مسیری که انتخاب کرده اید شرایط فصلی و امکانپذیر بودن سفر، با راهنمای خبره مشورت کنید و به توصیه های او عمل کنید. بدون وی جاده را ترک نکنید. بهره گیری از GPS امکان فوق العاده ایست. ولی لزوم بهره گیری از راهنما و نقشه های دقیق با بزرگنمایی مناسب را منتفی نمی کند.

• تجهیزات سنگین را فیکس کنید
تجهیزات سنگین مثل جعبه آچار، جک و دیگر وسایل را در صورتی که درون خودرو و یا روی باربند قرار دارند، محکم کنید. برای چنین کاری می توانید از جعبه های فلزی و مستعمل مهمات استفاده کنید. کافیست در فضای زیر صندلی و یا محل قرار دادن بار، جعبه های مهمات را توسط پیچ و مهره به بدنه فیکس کنید.

حال می توانید از جعبه های فوق برای حمل تجهیزات سنگین و یا برنده در درون خودرو بهره ببرید. در صورتی که از چنین روشی بهره نمی برید، به هر نحو ممکن از بازی و لق زدن وسایل سنگین درون خودرو جلوگیری کنید. در صورت استفاده از باربند، سعی کنید تجهیزات را کاملا توسط طناب و یا کشهایی که برای بستن بار بر روی موتور سیکلت استفاده می شود فیکس کنید. به این ترتیب از میزان صدمه دیدن سرنشینان و تجهیزات در تکانهای شدید کاسته می شود.

• سلامت خودرو را کنترل کنید
با وجودی که کنترل کامل خودرو غیر عملی است ولی هرگز بدون اطمینان از سلامت بخشهای زیر جاده را ترک نکنید.


مراقب باشید شاسی اتومبیل به گل نرود که در آنصورت
بیرون آوردن آن بسیار دشوار است a. موتور
b. سیستم فرمان
c. سیستم ترمز و کلاچ
d. شاسی
e. فنرها، کمک فنرها و نقاط اتصال به شاسی و محورها
f. دسته موتورها
g. گاردان جلو و عقب
h. دیفرانسیلها، کمک و گیربکس
i. تسمه های پروانه،هیدرولیک و کولر
j. دینام و استارتر و سیستم جرقه زنی
k. چراغها، باتری
l. بخاری
m. بوق (سالم و با صدایی رسا)
n. تایرسالم و مناسب با مسیر

• تجهیزاتی که برای سفرهای خارج از جاده به همراه می برید
هنگامی که فرسنگها از راههای اصلی، پمپ بنزین و مکانیک دور هستید و از زمینهایی دشوار عبور می کنید، می بایست تنها روی خود و امکانات خود حساب کنید. در چنین شرایطی ضرب المثل "هر چه خوار آید، روزی به کار آید" صادق است.


شاید سفرهای زیادی را بدون نیاز به تجهیزات زیر پشت سر گذاشته باشید، ولی حادثه رخ می دهد. برخی از وسایل زیر بسته به نوع خودرواختصاصی هستند، ولی برخی دیگر می توانند مورد استفاده دیگر وسایل نقلیه نیز واقع شوند. بنابراین حمل تمامی آنها توسط تمام خودروها الزامی نداشته و تنها کافیست که تیم از وسایل زیر بهره ببرد.

- فهرست لوازمی که برای سفر مورد نیاز است.

روانکاری
روغن ترمز و کلاچ روغن موتور، روغن گیربکس، روغن کمک و واسکازین دیفرانسیلها و تمامی گریس خورهای گاردان و فرمان را کنترل و درصورت لزوم روانکاری کنید. در زمستان از دارا بودن ضدیخ اطمینان حاصل کنید.

نکته، رینگهای آلومینیومی برای سفرهای خارج از جاده، مناسب نیستند و احتمال شکستن آنها وجود دارد، رینگهای فابریک خودرو در چنین سفرهایی بهترین انتخاب است. همچنین لاستیکهایی که دارای گلهای جهت دار هستند و برای سرعت های بالا طراحی شده اند، برای خارج از جاده مناسب نبوده و علاوه بر اینکه به سرعت صدمه می بینند از کارایی مطلوبی برخوردار نیستند.

مواردی که باید به هنگام رانندگی رعایت کنید
• چهار چرخ
سفر خارج از جاده با خودرو سواری و یا تک دیفرانسیل اشتباه است. از سوی دیگر دو دیفرانسیل هم معجزه نمی کند. همواره به قابلیتهای خود و خودرو خود آگاه باشید و از ماجراجویی و ریسک محاسبه نشده، بپرهیزید.

• گروهی سفر کنید
وسوسه سفر با یک خودرو را از سر بیرون کنید. اگر موفق نشدید، بیش از همیشه احتیاط کنید. همواره کارهای تیمی موفقیت بیشتری در بردارد.

• چیدمان خودردوها
در صورتی که گروهی سفر می کنید، تمامی افراد گروه بخصوص رانندگان باید از روحیه همراهی و همکاری تیمی برخوردار باشند. تکروی و سرکشی همواره حادثه ساز است. اولین و آخرین خودرو می بایست همواره مشخص بوده و دیگران نباید بدون همانگی از اولین یا آخرین خودرو عبور کند.

خودرویی که در پیشاپیش حرکت می کند می بایست با همراهی راهنما یا فردی محلی که با ناحیه آشنایی دارد، حرکت کند. خودروهای دیگر به دنبال خودرو اول و حتی المکان دقیقا از روی مسیر خودرو جلویی ، به حرکت ادامه می دهند. حرکت خودروها در کنار یکدیگر می تواند حادثه ساز باشد. آخرین خودرو از وضعیت خودروهای جلو گزارش می دهد. در صورت توقف هر یک از خودرو ها، کاروان متوقف می گردد. هر راننده باید از تعداد سرنشینان خود آگاهی داشته باشد، و همواره قبل از حرکت، از حضور همه سرنشینان اطمینان حاصل کند.


• امن ترین و آسان ترین مسیر را انتخاب کنید
با انتخاب مسیر های امن و آسان خود را با کم ترین هزینه به مقصد برسانید. چه بسا مسیرهای مشکل شما را از رسیدن به هدف بازداشته و یا با مشکلات جدی مواجه کنند. این موضوع که برای رانندگی خارج از جاده اقدام کرده اید دلیلی برای خودکشی نیست. برای سلامت خود و همراهان خود، و وسیله نقلیه احترام قائل باشید و از ماجراجویی بپرهیزید، قبل از انتخاب مسیر به عملی بودن، و قابل بازگشت بودن آن فکر کنید. حتی الامکان از جاده ها برای طی مسیر استفاده کنید. همواره کوره راه بهتر از بی راهه است.

در صورتی که ناچار به خروج از راه هستید، نسبت به کیفیت زمین از نظر رطوبت، سنگلاخ یا ماسه ای یودن و شیب و عوارض آن تحقیق کنید. گاه لایه ای نازک و خشک بر روی خاک تشکیل می گردد که برای پیاده کاملا استوار و قابل اعتماد بنظر می رسد، ولی هنگام عبور خودرو لایه خشک شکسته و خودرو در گل و یا ماسه گرفتار می شود.

در کشور ما بسیاری مسیرهای خارج از جاده پوشیده از گدازه ها آتشفشانی است. در این نواحی سنگهایی تیره رنگ با لبه های تیز مشاهده می گردد. عبور از چنین مسیر هایی احتمال پنچری را افزایش می دهد.

• آرام و بدون شتابزدگی رانندگی کنید
شرایط حاکم بر زمینهای غیر هموار خارج از جاده، با جاده های خاکی، بزرگراهها و پیستهای اتوموبیل رانی متفاوت است.رانندگی با سرعت بالا در بهترین شرایط موجب محروم شدن شما و سرنشینان از مشاهده طبیعت می گردد. رانندگی سریع ممکن است به آسیب دیدن سرنشینان در اثر تکانهای خودرو و یا شکستگی قطعات خودرو منجر گردد. همچنین سرعت در راههای خاکی و یا خارج از جاده، احتمال واژگونی خودرو را افزایش می دهد.


-رعایت فاصله با خودر جلویی
همواره فاصله خود با خودرو جلویی را کنترل کنید. ترمز ناگهانی در جاده های خاکی موجب لغزش خودرو می گردد. همچنین ترمز ناگهانی در نواحی ماسه ای و گلی منجر به فرو رفتن چرخهای جلو در خاک نرم، ماسه و یا گل می گردد. در چنین شرایطی راه اندازی مجدد خودرو با مشکلاتی همراه می گردد. در این شرایط حرکت آهسته در مسیر قبلی رو به عقب کار ساز است.

• عبور آرام از برآمدگی ها و چاله ها
با عبور آرام از چاله ها و برآمدگی های زمین می توانید از فشار غیر متعارفی که به سیستم تعلیق و جلوبندی و شاسی وارد می شود بکاهید. خودروهای شاسی بلند و دودیفرانسیل عموما از شاسی مستحکمتر و قطعات قوی تری بهره می برند، استحکام بیشتر منجر به افزایش وزن قطعات خودرو می گردد. وزن زیاد قطعات، اینرسی آنهارا افزایش می دهد. هنگامی که با سرعت زیاد عرض جویبارها و چاله ها را می پیمائید، در حال ضربه زدن به سیستم تعلیق و فرمان، و شاسی خودرو می باشید.

از چاله های آبگرفته عبور نکنید و برای عبور از نهرها نیز، محلهایی که بستر سنگی است، انتخاب کنبد. در نواحی مرطوب از خط القعر دوری کنید.

• کمربند ایمنی را ببندید
کمربند ایمنی با محکم نگه داشتن سرنشینان بر روی صندلی، از برخورد آنها با سقف یا ستونهای اتاق، هنگام عبور ازعوارض زمین جلوگیری می کند. چسبیدن به صندلی تسلط شما بر وسیله نقلیه را افزایش می دهد.


پوسته خشک روی زمین فریب دهنده است، چرا که
خاک زیر آن سست و متزلزل است. • مراقب بوته ها و درختان باشید
به اتوموبیل خود بیاموزید که برای زندگی احترام قائل باشد و به هیچ وجه از روی بوته ها عبور نکند، بوته ها مامن پرندگان، و برخی جانوران بیابانی است. نابود کردن موجوداتی که برای ادامه حیات در کویر، مبارزه می کنند، در زیر چرخهای خودرو ویا بدست من و شما، بسیار غم انگیز و توجیه ناپذیر است. به طبیعتی که پذیرای شماست، احترام بگذارید.


• بالا و پائین رفتن از تپه ها
مرکز ثقل خودردو های شاسی بلند، از خودرو های سواری بالاتر است. همچنین بر خلاف تصور عامه با افزایش وزن خودرو، گرانیگاه خودرو شاسی بلند، بیشتر از زمین فاصله می گیرد. این امر موجب می گردد، واژگونی خودرو های شاسی بلند، بسیار ساده تر از سواری رخ دهد.

برای بالا رفتن از شیبهای تند، هرگز شیب را بصورت مایل بالا نروید. بلکه کاملا مستقیم از شیب بالا روید. در صورتی که خودرو شما قادر به بالا رفتن از شیب نبود، از پیمودن مسیر خودداری کنید. حرکت بصورت مایل منجر به واژگون شدن وسیله نقلیه می گردد.

همچنین هرگز بر روی شیب های تند اقدام به دور زدن ننمائید. بلکه شیب را با دنده عقب به پائین بازگردید. در این شرایط خودرو را خلاص نکنید. هرگز از تپه یا شیبی که از آن سوی آن خبر ندارید، سرازیر نشوید. هنگام پائین آمدن از شیب، خودرو را در دنده سنگین قرار داده و طی مسیری مستقیم از شیب پائین بیایید. برای اطلاعات بیشتر در اینترنت به جستجو بپردازید.

به خاطر سپردن مسیر و نشانه گذاری راه تکیه بر ادوات الکترونیکی مسیر یابی کافی نیست. می بایست نشانه هایی را جهت بازگشت به خاطر بسپارید. از سوی دیگر با توجه به طبیعت متغیر کویر، تکیه بر ردپا و اثر چرخها برای طی مسیر بازگشت، چندان قابل اطمینان نیست. بنابراین از نشانه ها و عوارض زمین مانند کوهها، تپه ها و یا درختان جهت نشان کردن مسیر بازگشت استفاده کنید. همچنین محل خروج خود از جاده و مسیر خود را قبلا به محیط بانان و یا افراد محلی اعلام کنید تا در صورتی که بازنگشتید، محدوده معینی را به جستجو بپردازند و طی زمان کوتاهتری شما را بیابند.

• چیزی به جای نگذارید
به هیج عنوان زباله های خود را در صحرا رها و یا دفن نکنید. از ریختن روغن موتور بر روی زمین جدا خودداری کنید. هرچه باخود برده اید بازگردانید. گویی آنجا نبوده اید.

رفع تشنگی بدون آب
مسعود مهرابی دهقلی

آب مایه حیات است و اغلب جانداران توانایی چندانی در مقابله با بی آبی ندارند . این احساس در مناطق گرمسیری و کویری در انسان تشدید می شود . همانطور که می دانیم تنها راه متصور رفع عطش و تشنگی , نوشیدن آب است , اما این تنها ترین راه نیست چرا که گاه باید تشنگی را در طبیعت به نحوی دیگر کاهش داد هرچند که بدن نیازمند آب باشد . اگر شما شکارچی یا طبیعتگرد هستید حتما این نکته را بخاطر بسپارید در مواقع بی آبی و تشنگی مفرط کت یا تن پوش خود را در بیاورید و از قسمت سینه و شکم (نیم تنه بالا ) روی سنگی که بیشتر ساعات روز در سایه بوده است و کمی سرد و نمناک است , دراز بکشید و در همان حالت تا20 دقیقه بمانید .

با این عمل احساس تشنگی فرو کش خواهد کرد و تا مدتی در حدود نصف روز (8-6 ساعت) احساس تشنگی نمی کنید . با وجود اینکه در خلال این زمان بدن به آب نیاز دارد , اما احساس شما نسبت به این احتیاج آزار دهنده نیست . این عمل در شب هنگام در کویر که یافتن آب مشکل است بسیار کارایی دارد . اگر باور ندارید امتحان کنید .

محسن ادیب

آب کافی مهمترین همراه شما در کویر است حتی در شرایطی که تشنگی خیلی شدید نیست می تواند باعث کند شدن فعالیت مغزی شما گردد , بنا بر این اولین قدم در شرایط بحرانی برنامه ریزی برای تهیه آب می باشد حتی در شرایطی که شما مطمین هستید نیاز مبرمی به آب ندارید . اگر آب در دسترس دارید در نوشیدن آب صرفه جویی نکنید زیرا نرسیدن آب کافی به بدن می تواند باعث گیجی , کند شدن ذهن و غلظت خون گردد همچنین کم آبی بدن می تواند باعث افزایش ترس و سرد شدن بدن گردد پس در شرایط بحران هرچند که آب کافی در اختیار نداشته باشید در مصرف آب صرفه جویی نکنید .

یک انسان معمولی می تواند برای مدت معینی بدون آب به زندگی ادامه دهد . مهمترین عامل از پای در امادن انسان آب نیست بلکه روحیه فرد و عوامل روانی می باشد . مدت زمان زنده ماندن بستگی مستقیم به دمای محیط و میزان تعرق دارد از این روی در شرایط بحران هرگز در زمان تابش خورشید حرکت نکنید و به استراحت بپردازید , زمانی که تابش خورشید به حد اقل میرسد بهترین زمان برای فعالیت است . برای مثال در مناطق کویری ایران در تابستان و در دمای 49 درجه و بدون مصرف آب حد اکثر زمانی که یک فرد زنده می ماند چیزی در حدود 2 الی 3 ساعت می باشد . در صورتیکه همین فرد در زمان تابش در زیر سایه استراحت کند و در شب به ادامه مسیر بپردازد در حدود 5/2 روز می تواند بدون مصرف آب به زندگی ادامه دهد . نکته حایز احمیت دیگر این است که برای هر روز زنده ماندن در دمای 49 درجه (با احتساب استراحت در روز و حرکت در شب ) به مقدار 2 لیتر آب نیاز است .

در شرایط بحران نکات زیر را در هنگام مصرف آب رعایت کنید :

در هنگامی که تشنه هستید آب بنوشید , آب را قورت ندهید بلکه آن را در دهان مزه مزه کنید و به آرامی بنوشید , از فعالیتهای غیر ضروری پرهیز کنید و پناهگاهی برای در امان ماندن از تابش خورشید بیابید, در صورتی که هیچ سایه ای نیافتید بدن خود را در شنها دفن کنید و تکه پارچاه ای بر روی سر خود بکشید تا از تابش مستقیم در امان بمانید , هرگز در گرما لباسهای خود را در نیاورید این کار باعث شدت تعرق شما خواهد شد هرچند که احساس گرمای کمتری کنید, حتی صورت خود را نیز بپوشانید, در هنگامی که آب محدود در اختیار دارید مصرف غذا و نمک را کاهش دهید و در هنگامی که هیچ آبی در اختیار ندارید به هیچ عنوان غذا نخورید . بدن شما قادر است تا 10 روز بدون مصرف غذا در شرایط سخت به زندگی ادامه دهد .

برای خنک کردن آبی که همراه دارید پارچه ای نمناک بدور ظرف حاوی آب بپیچید به گونه ای که کاملا آن را بپوشاند , رطوبت پارچه در هنگام تبخیر حرارت آب درون ظرف را می گیرد و دمای آب را کاهش می دهد . این روشی بوده است که گذشتگان برای خنک نگاه داشتن آب از آن استفاده می کرده اند . پس از خشک شدن پارچه مجددا آن را مرطوب کنید . برای مرطوب نگهداشتن پارچه می توانید از آب شور باتلاقها استفاده کنید .

روشهای تهیه آب :

یکی از راحتترین راههای تهیه آب تعقیب رد پای جانوران است , مطمین باشید اگر در منطقه ای که شما هستید رد پای جانوران هست قطعا آب هم هست , شترها و اکثر جانوران در هنگام غروب آفتاب به سمت آب می روند.

روش دیگر تهیه آب این است که گودالی به ارتفاع 40 سانتی متر در زمین حفر کنید ( این روش در شنهای روان چندان کار ساز نیست ) در ته گودال لیوان و یا کاسه ای قرار دهید سپس روی گدال را با 1 تکه پلاستیک کاملا بپوشانید و دور تا دور گدال را با سنگ ریزه بپوشانید سپس یک سنگ بسیار کوچک در وسط پلاستیک قرار دهید به گونه ای که سنگ ریزه دقیقا از دید بالا در وسط لیوان قرار داشته باشد . از این طریق در اثر تابش و گرما , خاک رطوبت خود را از دست می دهد و بخار آب حاصل در برخورد با پلاستیک به شکل قطرات ریز درون لیوان می چکد . در این روش می توانید در هر 6 ساعت نصف لیوان آب تهیه کنید .

روش دیگر تهیه آب استفاده از گیاهان کویری است . این گیاهان معمولا ریشه و ساقه پر آبی دارند .

در فاصله تپه های شنی و بوته زارها نیز می توانید آب بیابید .

در درایاچه های نمک معمولا در 50 سانتی متری به آب نمک می رسید . می توانید با جوشاندن وسپس سرد کردن بخار آب به آب دست یابید.

در صورتی که هیچ روشی کار ساز نبود و تشنگی به شدت بر شما غالب گشته بود تکه ای از ریگ بیابان را در زیر زبان خود قرار دهید این روش باعث می شود بزاق های دهان شما ترشح شوند و از میزان تشنگی شما کاسته شود .

در کویر همیشه مقداری شکر همراه داشته باشید . اضافه کردن شکر به آبهای تلخ کویر مزه آب را عوض می کند و شرب آن را راحتتر مینماید .

فراموش نکنید آبی را که در کویر بدست می آورید هرگز بدون جوشاندن و یا قرصهای تصفیه آب مصرف نکنید همچنین برای یافتن آب خود را خیلی خسته نکنید زیرا به آب بدن و توان خود نیاز دارید . قبل از عزیمت به مناطق کویری نقشه های دقیق منطقه را تهیه کنید . قبل از عزیمت از کسانی که به منطقه آشنایی دارند موقعیت چشمه ها و قنوات را جویا شوید و بر روی نقشه علامت گذاری کنید . دوستان و نزدیکان خود را از سفر خود آگاه کنید .

سخن آخر اینکه بی گدار به آب نزنید .

محسن اد یب

مناطق کویری به علت عدم وجود پوشش گیاهی , دایما در معرض فرسایش شدید آب و باد قرار دارند . این عوامل باعث پوک شدن جنس خاک و نرمی و نفوذپذیری آن می گردند . بارش های ناگهانی و شدیدی که عموما در ماههای سرد سال در کویر انجام میشود عاملی برای ایجاد باتلاقها می باشد . این پدیده و تبخیر شدید سطحی آب باعث می شود که رطوبت سطح زمین به سرعت تبخیر گردد و لایه نازکی (معمولا بین 1 تا 3 سانتی متر ) از قشر سخت نمکی بر روی زمین شکل گیرد . این سطح سخت اجازه تبخیر لایه های زیرین را نمی دهد در نتیجه لایه های زیرین مرطوب باقی می مانند . این زمینهای باتلاقی به وفور در کویرهای ایران یافت میشود . سون هدین کویرنورد سویدی در کتاب کویرهای ایران , این زمینها را زمینهای موذی نامیده است . از این رو رانندگی در این نوع مناطق باید با احتیاط کامل و آشنایی با تکنیکهای رانندگی در باتلاق همراه باشد . رانندگی در زمینهای شنی نیز به علت سستی مقاومت زمین دارای تکنیکهای خاصی است که به آن اشاره می کنم .

نکته مهم در رانندگی در مناطق شنی حفظ سرعت در حال حرکت است . از آنجا که زمین قدرت تحمل انرژی که از چرخها برای افزایش سرعت بر آن وارد می شود را ندارد , هرگونه افزایش سرعت به سختی و در پاره ای از موارد غیر ممکن می باشد .در زیر به بعضی از تکنیکهای رانندگی در شن اشاره می کنم :

فشار باد لاستیکها

اولین اقدام قبل از رانندگی در مناطق شنی یا باتلاقی کم کردن باد لاستیکها می باشد .این امر باعث میشود که سطح تماس لاستیک خودرو با زمین سست افزایش یابد و فشار کمتری بر مساحت واحد زمین وارد شود در نتیجه فرورفتگی لاستیک در مناطق شنی و باتلاقی به طور چشمگیری کاهش می یابد . علاوه بر این فشار کمتری بر خودرو وارد می شود .

این روش شروع مناسبی برای یک رانندگی لذت بخش در مناطق کویری است . میزان کم کردن باد بستگی دارد به نوع خودرو , نوع لاستیک و زمین شنی که قصد رانندگی در آن را دارید . برای کم کردن باد , خودروی خود را در یک زمین صاف قرار دهید , یک آجر به فاصله 1 سانتی متری دیواره جانبی لاستیک عقب قرار دهید سپس شروع به کم کردن باد کنید تا آنکه دیواره جانبی لاستیک با آجر تماس پیدا کند بعد از آن فشار باد را اندازه بگیرید و برای دیگر چرخها هم انجام دهید . این میزان فشار باد برای آغاز حرکت بر روی زمینهای شنی مناسب است . در صورتی که حرکت خودرو با مشکل روبرو بود باد بیشتری کم کنید . در صورتی که فراموش کردید از روش فوق برای کم کردن باد استفاده کنید و در منطقه شنی هستید میزان فشار باد را بر روی 100kpa و یا 15 psi قرار دهید . معمولا این فشار باد مناسب است . فراموش نکنید اگر قصد کم کردن باد لاستیک را دارید حتما پمپ باد همراه داشته باشید تا بعد از خروج از منطقه شنی باد لاستیک را به حالت اولیه برگردانید تا به لاستیکهای شما آسیبی وارد نشود . حرکت با باد کم بر روی زمینهای سخت مانند آسفالت باعث کاهش عمر لاستیک و ترک خوردن دیواره های جانبی آن می شود.

در زمان گیر کردن در شنها فشار باد لاستیک می تواند تا 40 kpa و یا 6 psi کاهش یابد . این فشار , حد اقل فشار لازم برای یک لاستیک در زمینهای نرم است و کاهش بیشتر این فشار تاثیری بر راحت تر راندن در شنها ندارد چه بسا که کار رانندگی را مشکلتر نیز بگرداند.

تکنیکهای رانندگی در شنهای روان

هنگامی که در مناطق شنی رانندگی می کنید همواره بر روی خط لاستیک خودروی جلویی حرکت کنید ( این روش در زمینهای باتلاقی توصیه نمی شود چون حرکت خودروی جلویی موجب کاهش مقاومت لایه سخت روی باتلاق می شود و چه بسا در مسیری که خودروی جلویی براحتی در حرکت است خودروی دوم در گل فرو برود) لاسنیک خودروی جلویی باعث کوبیده شدن زمین می شود و حرکت در این خط برای خودر های بعدی به مراتب آسان تر است . در کویر هرگز از روی گیاهان عبور نکنید , این کار باعث تخریب گیاهان و از بین رفتن پوشش گیاهی زمین می شود و خسارات جبران ناپذیری به محیط زیست وارد می کند .

در مناطق شنی یا باتلاقی هرگز به صورت ناگهانی سرعت خودرو را کم و یا زیاد نکنید . ترمز کردن در مناطق شنی باعث ایجاد تلی از شن در جلوی لاستیک می شود و چه بسا باعث گیر کردن شما در شن شود . همچنین در مناطق باتلاقی باعث شکسته شدن لایه سخت زمین شده و باعث فرو رفتن چرخها در گل می شود . کاهش یا افزایش سرعت باید به آرامی و با صبر و حوصله انجام شود .

در صورتی که در مناطق شنی توقف کرده اید , حرکت مجدد باید بسیار آرام و با تغییر دنده ها همراه باشد . . در زمینهای باتلاقی هرگز توقف نکنید .

در هنگامی که می خواهید در زمینهای شنی توقف کنید ترمز نکنید , کلاچ را فشار دهید تا دنده ها آزاد گردند و خودرو خود به خود متوقف گردد . این عمل از جمع شدن تل شن در جلوی چرخها جلوگیری می کند و حرکت مجدد با مشکل روبرو نمی شود . در صورت امکان در زمینهایی که شیبی به سمت پایین دارند توقف کنید تا حرکت مجدد به راحتی انجام گیرد .

اگر قصد پیچیدن یا دور زدن دارید دایره دور زدن را تا آنجایی که امکان دارد بزرگ کنید . پیچیدن با دایره دور کوچک همان اثر ترمز کردن را برای چرخهای جلو دارد .

در صورت حرکت در زمینهای شیب دار , از حرکت خودرو به شیوه های مارپیچ و تراورس جدا پرهیز کنید . در این زمینها به صورت مستقیم بالا و پایین بروید . حرکت به شیوه تراورس باعث می شود که چرخهای سمت شیب وزن بیشتری تحمل کنند و در نتیجه باعث فرورفتگی بیشتر , افزایش درصد شیب و چپ شدن خودرو و یا گیر کردن در شن شوند . اگر در زمین شیبداری به سمت پایین در حرکتید و احساس کردید که عقب خودرو در حال متمایل شدن به راست یا چپ است سعی کنید به آرامی سرعت خود را افزایش دهید تا خودرو به حالت عادی باز گردد , در این حالت هرگز ترمز نکنید چون باعث فشار بیشتر به چرخهای جلو می شود و حرکت انحرافی عقب خودرو را تقویت می کند .

در صورتی که در حالت بالا رفتن از تپه گیر کردید , خودرو را به کمک دنده عقب از مسیری که بالا آمدهاید به پایین برگردانید , در این حالت هرگز دور نزنید و با دنده خلاص هم پایین نیایید .

در هنگام بازگشت از سفر کویری خودروی خود را کاملا بشویید تا کلیه نمکها و شنهای انباشته شده در خودرو خارج شوند . این نمکها و شنها باعث پوسیده شدن سریع قطعات خودرو میشوند . به مکانهای نزدیک لاستیکه که در معرض پاشیده شدن شن هستند توجه بیشتری مبذول دارید .

همیشه به یاد داشته باشید که هر رفتی برگشتی نیز دارد . اکر قصد پایین رفتن از شیبی دارید که مطمین نیستید بتوانید از آن بالا بیایید پایین نروید .

خودروی خود را قبل از آن که به 4wd احتیاج باشد در حالت 4wd قرار دهید .

اگر قصد بالا رفتن از تپه ای را دارید با شتاب و بدون آنکه از شیب پشت تپه آگاهی داشته باشید از تپه بالا نروید . اغلب حوادث کویر بر اثر همین بی احتیاطی ساده است .

روش های خارج کرد خودرو از شن

اگر در زمینهای صاف در شن گیر کردید از گاز دادن به جلو بپرهیزید . این کار باعث بیشتر فرورفتن شما در شن می شود . خودرو را در دنده عقب قرار دهید و سعی کنید به آرامی از مسیری که توسط لاستیکهای شما ایجاد شده به عقب بروید چون این مسیر نسبت به زمینهای اطراف از استحکام بیشتری برخوردار است . وقتی که به میزان کافی به عقب رفتید سعی کنید مجددا به جلو حرکت کنید , مراقب باشید که مجددا در شن فرو نروید . با این روش می توانید مسافت بیشتری به جلو بروید و هر بار که گیر کردید این عمل را تکرار کنید .

در صورتی که شما قادر به برگشت هم نیستید از خودرو خارج شوید و شنهای اطراف لاستیک خودرو را به کنار بزنید و اطمینان حاص کنید که قسمتهای زیرین خودرو با شنها در تماس نیست . اگر موفق نشدید باد چرخها را باز هم کم کنید . در این حالت اگر خودرو شما باز هم از شن خارج نشد می توانید از روشهای زیر استفاده کنید

1-اگر تعداد افراد همرا زیاد هستند چند نفر در جلو یا عقب خودرو بخوابند و پا ها را به زیر خودرو فشار دهند . عضله پا قویترین عضله در بدن انسان است با این روش می توانید کمتر خسته شوید و بیشترین انرژی را به خودرو وارد کنید

2-در زیر خودرو جک بزنید . طبیعی است باید جسم مسطحی در زیر جک قرار دهید تا جک در شن فرو نرود . در این مواقع جکهایی که با باد اگزوز کار می کنند بسیار مفید هستند . حتما در زیر جک بادی صفحه ای چوبی یا فلزی قرار دهید تا در شن فرو نرود .

3-اگر خودرو های دیگری همراهتان هستند از روش بکسل کردن استفاده کنید

4-اگر تنها هستید باید از وینچ استفاده کنید البته اگر داشته باشید

5-اگر آب به اندازه کافی همراه دارید می توانید با مرطوب کردن شنهای جلوی چرخها به راحتی خودرو را از شن خارج کنید .

هرگز تنها به کویر سفر نکنید . اگر تعداد خودروها کمتر از 3 بود از سفر کردن خودداری کنید .

آب کافی مهمترین همراه شما در کویر است

عزيزم ايني كه گفتي خيلي جالب بود ! [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سلام

مطالب پستهای یک و دو بصورت pdf .

قربان شما : شاهین کینگ

اگه من در چنين شرايطي گير كنم قبل از مردنم براي خودم يك قبر مي كنم
شوخي كردن متالب جالب و بسيار عملي بودند من خودم شخصا اينها رو امتحان كردم و جواب دادن وخصوصا روش گودال كه در مدت شبانه روز يك ليوان اب ميدهد(البته با چاله اي به عمق 30 سانتي متر :cool: :cool: :cool: :cool: :cool:

سراب یک پدیده فیزیکی اپتیکال است که در اثر خطای چشم و انعکاس نور از یک هوای گرم در حال حرکت به سمت بالا در مجاورت شن یا زمین سنگی ایجاد می شود. سراب معمولا به فاصله 10 کیلومتری از شما تشکیل می شود . سراب باعث می شود که شما اجسامی را که 5/1 کیلومتر یا بیشتر با آن فاصله دارند در حال حرکت ببینید .

علت ایجاد سراب به این خاطر است که دانسیته هوا در مجاورت زمین گرم کاهش می یابد و لایه نازکی از هوای گرم با دانسیته کم در حال حرکت به سمت بالا تشکیل می شود . این تغییرات شدید دانسیته هوا عاملی می شود که شما تصویر انعکای آسمان را بر روی زمین مشاهده کنید و این چیزی نیست جز سراب.

وجود سراب باعث می شود دید شما نسبت به اجسام یا ضایعات طبیعی در فاصله 10 کیلومتر یا بیشتر به شدت کاهش یابد و عملا شما قادر نباشید اجسام در فاصله دور را تشخیص دهید . همچنین سراب در یک محیط مسطح باعث می شود که شما خود را در یک جزیره ای که با آب محاصره شده ببینید. دیدن اجسام در پشت سراب عملا غیر ممکن است.

سراب باعث می شود که شما قادر به تشخیص نقطه هدف نشوید و نتوانید فواصل را به درستی تخمین بزنید . برای غلبه بر پدیده سراب کافیست به بالای سطحی با ارتفاع 3 متر یا بیشتر بروید تا بر آن غلبه کنید . با این کار شما در بالای سطح هوای گرم مجاور سطح کویر قرار می گیرید و به این ترتیب انعکاس نور کمتری را خواهید دید و سراب عملا نا پدید می شود .

در هنگام روز دمای هوا در هنگام ظهر به 50 تا 60 درجه سانتی گراد می رسد (در فصل گرما ) . جالب است بدانید دمای زمین کویر (شن یا خاک) 10 تا 15 درجه گرمتر از دمای هوا خواهد بود و دمای محیط سایه 10 تا 15 درجه خنکتر از دمای هوا می باشد. در کویر در صورتی که به سمت خورشید حرکت می کنید فواصلی که در دور دست می بینید فاصله ای 2 برابر آن چیزی که شما می بیند دارند ولی در صورتی که پشت به خورشید حرکت می کنید فواصل دور دست تقریبا همان فاصله واقعی را دارا می باشند . توجه به این نکته در تخمین فاصله ها در هنگام روز بسیار حائز اهمیت است. علت ایجاد این پدیده همان وجود اختلاف زیاد دانسیته است و شعاع های نوری به حالت منحنی در آمده و شما اجسام را بزرگتر و نزدیکتر می بینید . همچنین ارتفاع این اجسام بالاتر از سطح واقعی آنها خواهد بود (مانند شکل)

به دلیل وجود سراب پیشنهاد می شود زمان حرکت در محیط کویر را در زمان طلوع یا غروب خورشید و یا شبهای مهتابی انتخاب کنید . شدت نور در کویر نسبت به سایر مناطق بمراتب بیشتر است . ماه در کویر بسیار نورانی است . شدت بادها در هنگام شب کاهش می یابد یا به کلی قطع می شود و گرد و غبار نا پدید می گردند . به دلیل رطوبت بسیار جزئی در هنگام شب کویر ، فواصل بسیار دور قابل رویت هستند و نورهای بسیار ضعیف در این فواصل قابل تشخیص می باشند. همچنین صدا تا مسافت بیشتری نفوذ می کند.

به این نکته توجه داشته باشید ، در شبهای که ماه در آسمان نیست , دید بسیار کم است و خطرات گم شدن در صورت نا آشنا بود به منطقه بسیار زیاد است. توصیه می شود در اینگونه شبها حتما از وسایل جهت یاب مانند قطبنما و جی پی اس استفاده کنید.


محسن ادیب

هیه آتش

شاید قرار دادن آتش در لیست اولین اقدامات پس از قرار گرفتن در شرایط بحران کمی عجیب باشد ولی آتش در نجات شما از اهمیت بسزایی برخوردار است . آتش فقط برای گرم کردن فرد مورد استفاده قرار نمی گیرد بلکه می تواند به عنوان سیگنال کمک , تصفیه آبی که در کویر بدست می آورید و همچنین طبخ غذا مورد استفاده قرار گیرد . علاوه بر این آتش از نظر روانی اعتماد به نفس فرد را افزایش می دهد و عاملی موثر در کاهش ترس محسوب می شود . فرد در کنار آتش احساس تنهایی کمتری می کند . شب کویر در کنار زیبایی محسور کننده اش می تواند در شرایط بحرانی فرد را دچار توهم و ترس شدیدی کند ( شاید یکی از دلایلی که بسیاری از مناطق کویری نامهای مخوفی دارند به همین دلیل باشد . مناطقی مانند ریگ جن , جندق و جن کوه که در مناطق دور دست کویری قرار دارند از اینگونه مکانها هستند .) . آتش در دور کردن حیوانات موذی نیز بی تاثیر نیست . مار , عقرب , گرگ , شغال , پلنگ و کفتار از آتش دوری می کنند .

بسیار مهم است که هر فرد نحوه تهیه آتش در شرایط بحرانی را بداند . روش اصطکاکی که از تماس دو تکه چوب استفاده می شود روشی بسیار سخت است و نیاز به تمرین فراوان دارد . این روش در صورتی که فرد با آن آشنایی نداشته باشد چندان کار ساز نخواهد بود .

روشن کردن آتش crazyhikers

سرخ‌پوست‌ها آتش كوچك روشن مي‌كنند و از نشستن دور آن لذت مي‌برند

ابزار‌هاي آتش‌زنه بهترين گزينه براي استفاده در هنگام روشن‌نمودن آتش هستند

مطمئن شويد اطراف آتش به شعاع 1 تا 5/1 متر عاري از موجود زنده است.

اگر نتوانستيد چنين مكاني را پيدا كنيد از گودال كوچك بر روي زمين استفاده كنيد

براي روشن كردن آتش ابتدا از مواد زود مشتعل‌شونده استفاده كنيد

ريشه‌هاي خشك‌شده، چوب‌هاي كوچك يا خرده چوب‌ها براي روشن كردن آن بايد در زير يا بالاي لايه دوم قرار داده شود

از پوست درخت‌هاي خشك‌شده و يا سرشاخه چوب‌هاي خشك نيز مي‌توانيد به عنوان مواد زود اشتعال‌زا استفاده كنيد

بايد به نسبت زيادي از چوب‌هاي خشك استفاده كرد، چوب‌هايي كه از زمستان مانده‌اند خوب مي‌سوزند

روشن كردن يك كپه بدون شكل مشكل بوده و هرگز خوب نمي‌‌سوزد

بايد بصورت هرمي ايجاد شود تا آتش به اطراف پخش نشود

بهترين روش، ايجاد خيمه سرخ‌پوستي با استفاده از چوب است

به ياد داشته باشيد كه آتش‌ خيلي بلند يا خيلي هرمي به سرعت سوخته و مي‌ميرد

حداقل بايد به اندازه 3 برابر مصرف اوليه چوب اضافي جمع كنيد تا تمام عصر را آتش داشته باشيد

در برپا كردن آتش بويژه در فصل پاييز بايد نهايت دقت را به خرج دهيد

در مورد كمپ‌هاي سريع تنها لازم است شما ديگ غذاي خود را از يك چوب تر آويزان كنيد؛ اين يعني يك آشپزخانه كامل


در كمپ‌‌هاي طولاني‌تر چهار تكه الوار سبز كوچك را روي هم قرار دهيد؛ فاصله بين دو الوار در يك‌طرف 8 سانتيمتر و در طرف ديگر 25 سانتيمتر باشد. وسط دو الوار بالايي بايد كمي خالي باشد تا ديگ غذا به راحتي روي آن بنشيند

اين آتش مي‌تواند روي سطح زمين ايجاد گردد و حتي مي‌توان از سنگ‌هاي هم شكل و اندازه براي اين كار استفاده كرد. اما سنگ به گرما هيچ كمكي نمي‌كند و مديريت‌ آن نيز مشكل تر است



پناه گاه محسن ادیب

در شرایط بحرانی دسترسی به یک پناه گاه بسیار مهم است . در مناطق کویری پناه گاه برای در امان مانده از تابش خورشید اهمیت بسزایی دارد . علاوه بر این عواملی مانند باران , برف و سرما نیز می توانند نیاز به یک پناه گاه را دو چندان کنند . در مناطق کویری سعی کنید دمای بدن را در شرایط نرمال نگه دارید تا از تعرق و از دست دادن آب جلوگیری شود . یک روش مناسب برای ایجاد پناه گاه در مناطق کویری , پهن کردن کیسه خواب بر روی بوته های بزرگ و استراحت در زیر سایه آن است تا هم از تابش خورشید در امان باشید و هم از نسیم کویر استفاده کنید . سعی کنید بر روی زمین داغ ننشینید . مقداری از خاک و یا شن را بکناری بزنید و سپس بر روی زمین بنشینید . سعی کنید پناه گاهی را که برای خود می سازید قابل رویت برای جویندگان شما باشد . بهترین مکان برای ایجاد پناه گاه در بلند ترین نقطه قابل دسترس شماست .

روشهای اعلام نیاز به کمک ( signals )

روشی که برای اعلام نیاز به کمک استفاده می کنید باید به گونه ای باشد که از طبیعت قابل تشخیص باشد . سیگنال آینه بهترین روش در روز آفتابی و گرم کویر است . سیگنال آینه از کیلومترها دورتر قابل رویت است . در مواقعی که هواپیما و یا گرد و غباری می بینید ( ممکن است 1 خودرو باشد ) شروع به سیگنال دهی کنید .

آتش زدن لاستیک می تواند دود بسیار غلیض و سیاه رنگی ایجاد کند که از فواصل بسیار دور قابل رویت است .

پرتاب منور در شب روش نسبتا مناسبی است . سوت بهترین نوع سیگنال صوتی است , در سفرهای کویری حتما یک سوت به همراه داشته باشید .

نوشتن بزرگ حروف sos بر روی زمین یکی از نشانه های بین المملی نیاز به کمک است از این کار غافل نشوید همیشه در سفرهای کویری مجهز باشید چون حادثه خبر نمی کند .

ممنونم واجب شد یه سفر با هم بریم بیابون

well!!
I'm interested in desert camping ;but I need a partner
Who want to come with me to a dangrous trip?

نقل قول:

---

نوشته شده توسط Bow

well!!
I'm interested in desert camping ;but I need a partner
Who want to come with me to a dangrous trip?

---

پایه ایم داداش سخته ها بهت بگم.مثل توی برنامه ها و فیلما نیستا.یه دفه نزدیک بود تموم کنیم.

مرتضی فاضلی

كوير در عين زيبايي محيطي است خشن.سفر به كوير مستلزم نكاتي است كه عدم رعايت آنها چه بسا موجب خسارات جاني ومالي مي شود.در اين مقاله در پي آنيم كه بگوييم چگونه به كوير سفر كنيم تا از زيباييهاي آن لذت ببريم و سفري سالم و بيادماندني داشته باشيم

مشخصات يک راهنماي خوب

1) راهنما بايد به موقعيت جغرافيايي منطقه – مسير جاده ها – محل چشمه هاي آب – عوارض طبيعي مانند تپه ها ، کوهها ، درياچه نمک ، بندريگ و فاصله بين آنها آگاه باشد.

2) تسلط بر زمين شناسي و توپوگرافي منطقه – پستي و بلندي هايي که بر اثر سيل ايجاد مي شود (در کوير سيل هم مي آيد!) براي راهنما اهميت دارد. در نقاط پست ممکن ايت خاک به حدي گل شود که عبور ماشين غيرممکن شود و يا ماشين در گل بماند.


3) تسلط به شيمي خاک و شيمي درياچه ويژگي ديگر راهنماست.اين تسلط باعث آسودگي خاطر در مواقع حرکت روي سطح درياچه ميشود(در عمق 50-5 سانتيمتري زير سطح درياچه آب موجود است) و در سطح درياچه لايه اي از سولفات کلسيم ايجاد شده که مي توان با اتکا به آن بر روي آن ماشين سواري کرد.همچنين نوع عناصر موجود در خاک در عبور از کوير مؤثر است. مثلا سولفات سديم که در خاک برخي مناطق کوير زياد يافت مي شود باعف پوکي خاک و گيرافتادن ماشين مي شودو يا خاک رس و يا کائولن در مواقع باراني سبب مي شود که ماشين بکسواد کند و درجا بزند.
4) يک راهنما بايد با ستارگان و موقعيت آنها در فصول مختلف سال آشنا باشد تا تشخيص جهت و مسير حرکت در شب ممکن شود.


5) آشنايي با جانوران و خزندگان و حشرات کوير هم ويژگي مهم ديگر است. در اين مورد و موجودات ذيل الذکر نکاتي قابل توجه است:

الف- شتر: معمولا هنگام عصر بسوي آب حرکت مي کند و با تعقيب آنها مي توان به آب رسيد!
ب- عقرب: آشنايي با خصوصيات اين جانور مانند اينکه چه مواقعي از سال در خواب زمستاني است و يا اينکه در چه اوقاتي از روز و شب احتمال وجود عقرب کم است (يا اينکه با توجه به درجه حرارت، مثلا در آذر ماه ميتوان تشخيص داد که احتمال وجود آن هست يا نه؟)همچين نحوه عمل و کمکهاي اوليه در هنگام عقرب گزيدگي . و نيز آگاهي به اين نکته که در کوير بعضي نقاط هستند که اصلا عقرب در آن يافت نميشود(مانند محلي نزديک ارغواني آران ، که حتي در شب ميتوانيد با آسودگي خاطر روي ماسه هاي آنجا استراحت کنيد!

ج- سوسمارها: خطرناکترين آنها بزمجه است که در کوير مناطقي هست که احتمال يافت شدن آنها زياد است ( مثلا در کوير آران و بيرگل ناحيه اي به طول و عرض 6 کيلومتر هست که در آن بزمجه زياد يافت ميشود.)
د- مار: آشنايي با انواع سمي و غير سمي مارهاي کوير و کمکهاي اوليه در هنگام مارگزيدگي
ه- ساير جانوران: آشنايي با زيستگاه انواع سوسک، مارمولک ، روباه ، خرگوش ، موش و همچنين حيواناتي نظير کل ، بز ، ميش ، آهو ، جيبر و ...

6) راهنماي خوب در کوير با نوع گياهان و مناطق رويش آنها آشناستو ميداند که:
الف- برخي از گياهان در مناطق خاصي مي رويندو از طريق نوع گياه ميتوان نوع آب (شور ، تلخ ، شيرين و... ) در آن منطقه را تشخيص داد.

ب- ريشه بعضي گياهان بسيار پرآب است که در هنگام نياز و با روشهاي خاص ميتوان از آن استفاده کرد.
ج- آتش چوب بعضي از گياهان بسيار پرحرارت و عالي است


د- از ساقه برخي گياهان در مواقع بحراني به عنوان غذا ميتوان استفاده کرد.

ه- بعضي گياهان برخلاف ظاهر زيبايشان سمي هستند!

7) علاوه بر موارد فوق بعضي تجربيات راهنما بسيار باارزش است مثل طريقه بيرون آوردن ماشين مانده در باتلاق درياچه يا ماسه بادي ، يا پياده راه رفتن در شبهاي بدون ستاره از طريق هاله نور شهرهاي مجاور کوير با تهيه کرسي ساده در شبهاي سرد زمستاني براي خواب.

آب درکوير

هنگام حرکت به سوي کوير حداقل به اندازه دوبرابر نياز آب برداريد زيرا تشنگي سريع انسان را از پاي درمي آورد و بدون آب در روزهاي گرم نميتوان زياد دوام آورد.د رمرز شروع تپه هاي شني در کوير احتمال وجود آب هست. راههايي براي جمع آوري و استفاده آب موجود در خاک هست . مردمان کوير براي جلوگيري از عطش ، بجاي آب چاي مي نوشند! از ريشه پر آب بعضي گياهان ميتوان استفاده کرد و وجود گياهاني خاص نشانه وجود آب است. از مصرف غذاهايي که آب زيادي لازم دارندو باعث عطش مي شوند بپرهيزيد.

نکات مفيد ديگر :

*تجهيزات کافي به همراه داشته باشيد مانند:غذا ، چادر ، لوازم بهداشتي ، چراغ قوه ، کيسه خواب ، کفش مناسب ، سوخت ، طناب ، دوربين شکاري ، قطب نما ، نقشه و ...

*از دو يا چند وسيله نقليه استفاده کنيد (بهتر است از نوع کمک دار دوديفرانسيل شاسي بلند باشد) بنزين و لاستيک زاپاس فراموش نشود. بهتر است از عيبهاي جزئي ماشين هم آگاه باشيد.
*آچار و ابزار و چسب به همراه داشته باشيد.(يکي از خرابيهاي رايج سوراخ شدن رادياتور است)
*به همراه داشتن بيل و تخته هاي چوب براي بيرون کشيدن ماشين از باتلاق ، مفيد است.
*به همراه داشتن شکر ، قند يا نبات و آبميوه و هندوانه ميتواند جان شما را نجات دهد! (در مواقع اضطراري ميتوان با مخلوط کردن شکر با آب تلخ آن را قابل استفاده نمود.

*استفاده از عينک آفتابي مخصوصا در درياچه نمک در توقف طولاني در کوير توصيه مي شود.
*در کوير مراقب وسايل الکترونيکي خود باشيد( با داخل شدن ذرات ماسه از کار مي افتند.
*براي نگهداري گوشت در گرماي کوير از قيمه کردن در چربي خودش و يا در مشک ريختن و يا نمک سودکردن استفاده کنيد. (گوشت را به تخته هايي با قطر 3 سانتيمتر تبديل کرده و تکه هاي بريده شده را در داخل نمک قرار مي دهيم بطوريکه نمک تمام سطح آن را بپوشاند.)

هایکینگ امیدواران





بدون برنامه‌ريزي و تمهيدات مناسب به كوير نرويد
• كوير معمولاً پاكيزه‌تر از شهر است، چون خورشيد با حرارت خود همه‌چيز را استرليزه مي‌كند
• حتماً از عينك ضد‌افتاب استفاده كنيد
• اگر عينك ضد‌افتاب نداشتيد براي چشمان خود، با پارچه يا كاغذ سايه‌بان درست كنيد
• به چشمان خود سرمه بكشيد
• به لبها و بيني خود روغن ضد ترك و خشكيدن بماليد
• از مكيدن لبهاي خود خودداري كنيد
• گردن خود را از تابش آفتاب بپوشانيد
• از كلاه لبه‌دار استفاده كنيد
• پيراهن آستين‌دار و شلوار پادار بلند بپوشيد
• كرم ضد‌آفتاب بزيد و در فواصل زماني معين اين عمل را تكرار كنيد
• از لباس‌هاي با رنگ روشن استفاده كنيد
• كفش بايد بادوام و متناسب پا باشد و بتواند محافظ پاي شما از گرما و راحت باشد
• سيگار نكشيد، دود باعث تسريع در تبخير آب بدنتان مي‌شود


آب:


• هر فرد حداقل هر روز 4 ليتر آب لازم دارد
• براي آب خوردن منتظر تشنه‌شدن نشويد
• در فواصل زماني معين آب بخوريد
• آب را بهيچ‌عنوان جيره‌بندي نكنيد، مخصوصاً در هواي بسيار گرم
• بيشتر به راه‌هاي جلوگيري و ممانعت از تبخير آب بدنتان بيانديشيد
• به ياد داشته باشيد آب موجود در بدنتان زندگي شما را حفظ مي‌كند نه آب موجود در داخل قمقمه!
• در موقع كمبود آب از بيني تنفس كرده و دهان خود را بسته نگه‌داريد
• در زمان بي‌آبي قبل از انجام كوچكترين حركتي و اقدامي به درست بودن آن فكر كنيد
• لباس‌‌هاي خود را به هيچ‌عنوان در نياوريد، آنها محافظ شما در برابر سرعت تبخير آب بدنتان هستند
• در صورت امكان در طول روز در سايه بمانيد
• سعي كنيد 30 سانتيمتر بالاتر از سطح زمين بنشينيد، درجه حرارت سطح زمين بسيار بيشتر است
• الكل ننوشيد، الكل باعث تشديد تبخير آب بدنتان مي‌شود
• اگر به مشكل كمبود آب برخورد نموديد دنبال نشانه‌هاي وجود آب باشيد
• از تف كردن پرهيز كنيد
• دنبال كردن رد‌پاها مي‌تواند شما را به آب را نشانه‌هاي تمدن برساند، مخصوصاً اگر چند راه به يكي ختم شود
• دسته‌هاي پرندگان بر روي مكان‌هاي داراي آب دور مي‌زنند
• به صداي جيك‌جيك كردن پرندگان هنگام صبح و عصر گوش دهيد
• بلدرچين‌ها معمولاً كنار آب جمع مي‌شوند
• فاخته‌ و قمري هنگام صبخ و عصر به سمت محل آب پرواز مي‌كنند
• همچنين به دنبال نشانه‌هاي حيوانات بگرديد، چون آنها معمولاً تمايل به پيدا كردن غذا در كنار آب دارند
• به دنبال گياهان و رستني‌هايي بگرديد كه معمولاً در كنار آب يافت مي‌شوند
• گياهان پنبه‌اي، چنار، بيد، گزنه، سدر و ... در كنار آب يافت مي‌شوند
• شما ممكن است براي رسيدن به آب مجبور به حفر گودال شويد
• اگر آب پيدا كرديد قبل از مصرف تصفيه كنيد
• مدفوع و لاشه حيوانات عمده‌ترين دلايل آلودگي آبها هستند
• جوشاندن آب مطمئن‌ترين راه تصفيه آب است
• در ارتفاعات پايين آب را 2 تا 5 دقيقه و در ارتفاعات بلند(3000 متر) حداقل 15 دقيقه بجوشانيد
• هيچ كدام از مواد شيميايي نمي‌تواند تمام ميكروب‌ها يا انگل‌هاي موجود در آب رابكشد
• قبل از تصفيه آب توسط مواد شيمايي از يك پارچه تميز بگذرانيد تا ذرات از آن جدا شوند
• براي تصفيه آب توسط قرص يد به ازاء هر ليتر آب 2 عدد قرص استفاده نموده و 20 دقيقه منتظر بمانيد
• براي تصفيه آب توسط قرص كلر به ازاء هر ليتر آب 5 عدد قرص استفاده نموده و 30 دقيقه منتظر بمانيد
• براي تصفيه آب توسط مايع سفيد‌كننده خانگي به ازاء هر ليتر آب 2 قطره ريخته و 30 دقيقه منتظر بمانيد


غذا:


• غذاي خشكانده‌شده، سبك‌تر از عذاي تازه است
• شيريني خشك، نان شيريني، كنسروتن‌ماهي، كنسرو مرغ، ژامبون، سوسيس، ميوه‌هاي خشكانده‌شده، گوشت‌ خشكانده‌شده، آجيل، حبوبات، مكمل‌هاي غذايي و ... براي خوردن مناسب هستند
• از هرچيزي كه ممكن است در داخل كوله له شود، تكه‌تكه شود يا خرد شود پرهيز كنيد
• قبل از سفر اطلاعاتي در مورد گياهان منطقه كسب كنيد
• همه ميوه‌هاي كاكتوس‌ها خوردني هستند
• هيچ اصول كلي براي شناسايي گياهان سمي وجود ندارد
• تنها توصيه اين است كه فقط در صورت وضعيت اورژانسي به فكر خوردن گياهان بيفتيد
• آب مايه زنده‌ماندن است، بدون غذا هم مي‌توانيد چند روز را بدون مشكل جدي سپري كنيد
• اگر به مشكل كم آبي برخورديد، غذا نخوريد، صحبت نكنيد و سيگار نكشيد
• اگر آبتان محدود بود پيشنهاد مي‌شود غذاهايتان را دور بريزيد
• از خوردن گياهان داراي عصاره شيري خودداري كنيد
• از خوردن حبوبات قرمز گياهان پرهيز كنيد
• در صورت امكان گياهان مشكوك را قبل از خوردن بجوشانيد
• گياهان پخته را قبل از خوردن در دهن مزه‌مزه كنيد تا مطمئن شويد خوردني است


پياده‌روي:


• يك فرد با شراط بدني عالي مي‌تواند بين 20 تا30 كيلومتر در روز طي كند.
• حداقل 10 دقيقه در هر ساعت به استراحت بپردازيد
• آهسته و يكنواخت حركت كنيد
• در بيابان‌هاي داغ بهتر است اول صبح و يا هنگام عصر به پياده‌روي بپردازيد
• ساده‌ترين و مطمئن‌ترين راه را انتخاب كنيد
• از روي موانع عبور نكنيد، آنها را دور بزنيد
• در تپه‌هاي پرشيب زيگزال حركت كنيد
• از داخل دره‌ها، گودال‌ها و آب‌راه‌ها حركت نكنيد
• از حركت در ارتفاع‌هاي بلند پرهيز كنيد
• 3 متر فاصله را بين خود رعايت كنيد
• سرعت گروه را بر اساس ضعيف‌ترين فرد هماهنگ كنيد
• از صحبت كردن بي‌دليل خودداري كنيد
• از جريان‌هاي آب عبور نكنيد، آنها عميق‌تر و سريع‌تر از آن هستند كه به نظر مي‌رسند


استراحت:


• داخل غارها يا محل‌هايي كه مي‌تواند محل زندگي حيوانات باشد به هيچ‌ عنوان نرويد
• از اقامت يا استراحت در اطراف آب‌ها خودداري كنيد
• از استراحت در مكان‌هاي بسيار باز، ارتفاعات بلند و مكان‌هاي خيس و مرطوب پرهيز كنيد
• در زير درختان نشينيد، در محل گودي اطراف درخت بنشينيد
• در صورت امكان در سايه به استراحت پرداخته و كفش‌ها و جوراب خود را در‌آوريد
• براي نشستن از فوم استفاده كنيد
• جوراب خود را عوض كرده و جوراب قبلي را آويزان كنيد
• اگر سايه پيدا نكرديد و زمين براي نشستن خيلي گرم بود و نتوانستيد پاهاي خود را بلند كنيد،كفش خود را در نياوريد
• هنگام استراحت، پاهاي خود را 30 سانتيمتر بالاتر از زمين نگه‌داريد
• به هيچ‌ عنوان روي زمين نشينيد


گم‌‌شدن:


• اگر احساس كرديد كه گم شديد، خود را آزار ندهيد
• بنشينيد، اطراف خود را بررسي كنيد و به شناسايي موقعيت خود بپردازيد
• سعي كنيد به ياد آوريد از آخرين زماني كه ميدانستيد كجا هستيد، چقدر سپري شده است
• بهترين راه اين است كه توقف‌ كنيد تا دوستان شما و يا تيم‌هاي نجات شما را پيدا كنند، مخصوصاً اگر آب و غذا و چيزي بعنوان سرپناه داشته باشيد
• وقتي تصميم به ماندن گرفتيد، ديگر حركت نكنيد
• از علامت‌هاي جهاني( مثل Help, X, Sos) بعنوان نشانه درخواست كمك استفاده كنيد(روي زمين بكنيد يا با سنگ و كاغذ بصورت بزرگ درست كنيد تا از ارتفاع بالا توسط هواپيما يا هلي‌كوپتر قابل ديدن باشد)
• از سوت، شيپور و در صورت داشتن از تقنگ براي درخواست كمك استفاده كنيد
• بهترين نشانه آتش است. از آتش دودزا در روز و آتش روشن و نوراني در شب استفاده كنيد
• اگر تصميم به ماندن نگرفتيد، مكان خود را علامت‌گذاري كرده و يك ياد‌داشت بگذاريد
• رد‌پاهاي قبلي خود را دنبال كنيد تا شايد به يك جاي آشنا برسيد
• سعي نكنيد ميان‌بر بزنيد، چون ممكن است بيشتر گيج شويد
• اگر ممكن بود بالاي يك درخت يا تپه برويد تا طرح و نقشه مناسبي بريزيد
• وقتي به يك جاده برخورديد، همانجا بمانيد


رعد و برق:


• قبل از مسافرت اطلاعاتي در مورد هواشناسي كسب كنيد
• اطلاعات خود را در مورد شناسايي ابر‌ها تكميل كنيد
• رعد و برق مي‌تواند در ته دره‌ها، در روي خط‌الراس‌ها و نزديك قله‌ها رخ دهد
• رعد و برق پس از اصابت پخش شده و در امتداد زمين‌هاي داراي كمترين مقاومت جريان مي‌يابد
• موقع رعد و برق از حركت در شيب‌هاي تند پرهيز كنيد
• اگر موقع رعد و برق در محل باز و در امتداد درختان هستيد بهترين راه نشستن بر روي يك سنگ(نه بالاتري سنگ آن ناحيه) و جمع كردن بدن روي آن است؛ سنگي را انتخاب كنيد كه از زمين جدا شده است
• چند نفري در داخل يك گودال كوچك، زير يك سنگ آويزان، يا داخل يك غار كوچك تجمع نكنيد
• بهترين حالت اين است كه تا حد ممكن روي پاهايتان دولاشدن شويد


حيوانات :


• از تمام حيوانات، چه سمي و چه غير سمي احتياط كنيد
• به محدوده آنها احترام گذاشته و با فاصله از ديدن آنها لذت ببريد
• در شب و موقع خواب تمام بدن‌خود را بپوشانيد
• به محل كندوي زنبورها نزديك نشويد
• در صورت نيش‌زدگي توسط زنبور نيشش را توسط ناخن يا انبرك خارج سازيد و از كرم بي‌حس‌كننده موضعي و آنتي‌هيستامين استفاده كنيد
• نيش انواع مار‌ها و عقرب‌ها مي‌تواند كشنده باشد
• به خاطر داشته باشيد كه نيش‌زدن وسيله دفاعي حيوانات هستند پس آنها را تحريك نكنيد
• همه حيوانات سمي ترسو و خجالتي هستند
• اكثر اوقات ترسيدن شما باعث تحريك آنها مي‌شود، اگر ناگاه احساس كرديد يك حيوان سمي روي بدن شما قرار دارد و يا راه مي‌رود به هيچ عنوان تكان نخوريد و بي‌حركت بمانيد
• در موقع حركت به محل قراردادن پاي خود دقت كنيد
• در مارگزيدگي از بريدن محل گزيدگي و مكيدن آن خودداري كنيد، مگر در مواقع اضطرار
• به فرد مارگزيده دارو و الكل ندهيد و از اسپري يا يخ استفاده نكنيد
• از بست شريان‌بند بصورت سفت خودداري كنيد( 2 انگشت را بايد بتوان زير بند برد)
• منتظر نمانيد كه آيا علائم بيمار شدت مي‌يابد يا نه؟
• نيش بعضي از مامولك‌ها نيز سمي است


تجهيزات:


• وزن، اولين دشمن شماست
• وسايل خود را داخل كوله پشتي قرار دهيد، در داخل جيب‌هاي خود نگذاريدو يا از خود آويزان نكنيد، بويژه چيز‌هاي مثل تبر يا چاقو را كه موقع افتادن مي‌تواند صدمه‌آفرين باشد
• وسايل حياتي را بر حسب نياز برنامه خود انتخاب نماييد
• تجهيزات اساسي عبارتند از: آينه فلزي جهت علامت دادن، سوت، چاقوي جيبي، سنگ يا فلز چخماق، شمع كوچك، مداد كوچك، قطب‌نماي مغناطيسي، كبريت ضد‌آب‌شده، نخ‌دندان(100متر) و قمقمه‌ يك ليتري.
• وسايلي كه اگر دوست داشتيد برداريد: بادكنك‌هاي رنگي، باند كمك‌ اوليه، قرص يد، فنجان، جعبه كبريت ضد‌آب شده، دستمال گلدار و نقشه منطقه
• وسايلي كه مي‌توانند مفيد باشند: تور نازك با رنگ روشن(1 مترمربع)، شيريني خشك، فويل آلمينيومي، قلاب كوچك ماهيگيري، نمك، انبرك، تيغ ريش‌تراشي، ظرف آب پلاستيكي بعنوان قمقمه، پانچو يا نايلون، سوزن با سوراخ‌بزرگ، نخ پينه‌دوزي كتان(100 متر)، ريسمان(سيم تله)، شانه، كيت مارگزيدگي، صابون كوچك، اره چوب، وسيله تيزكننده چاقو وكتابچه راهنماي نجات‌يافتن

دستتون درد نکنه خیلی عالی بود خصوصاً برای ما صحراگردا
میشه لطف کنید بقیه رو هم Pdf کنید؟؟؟

سلام

مقالات دیگر هم Pdf شـــــــــد .

» شاهین :)

اگر قصد سفر به مناطقی دارید که به آنها آشنایی کامل ندارید , قبل از عزیمت نقشه های دقیق منطقه را تهیه کنید . نقشه منطقه می تواند شما را در راهیابی , آشنایی با نوع خاک منطقه , آگاهی از مکان تپه های شنی و باتلاقها , ارتفاعات , چشمه ها و بسیاری از نکات پر اهمیت دیگر آگاه سازد . همچنین با در اختیار داشتن یک نقشه مناسب دید بهتری به محیط اطراف خود خواهید داشت . همراه داشتن وسایل مکان یابی مانند GPS و قطب نما نیز از جمله نکات مهمی است که نمی توان از کنار آن به سادگی گذشت .

برای تهیه نقشه های دقیق مناطق کویری می توانید به مراکز زیر مراجعه نمایید .

مرکز جغرافیایی ارتش واقع در خیابان شریعتی , خیابان معلم ( هزینه هر شیت A2 دو هزار و پانصد تومان )

سازمان نقشه برداری کشوری واقع در میدان آزادی , جنب فرودگاه مهرآباد ( هزینه هر شیت A2 شش هزار تومان )

پیشنهاد می شود نقشه هایی که تهیه می کنید دارای اشل 2500/1 باشند و یک نقشه کلی با اشل 5000/1 نیز تهیه شود .

لینکهای زیر وب سایت هایی هستند که نقشه های دیجیتال در اختیار شما قرار می دهند

maps.google.com با کلیک بر روی این لینک وارد صفحه نقشه ماهواره ای سایت گوگل می شوید . پس از ورود , کلید sattelite را فشار دهید . سپس بر روی کشور مورد نظر رفته و روی نقشه زوم کنید . بالطبع به علت سرعت پایین اینترنت در ایران , نمایش نقشه ها با کندی همراه خواهد بود . این سایت حاوی نقشه ها با دقت بسیار بالا است که می تواند در پاره ای از موارد بسیار کار ساز باشد .

earth.google.com سایت بسیار جالبی می باشد که امکانات مشاهده نقشه به صورت سه بعدی را برای شما فراهم می کند . به این نحو که شما با تغییر موقعیت دید خود می توانی خود را در نقطه ای بر روی نقشه قرار دهید و سپس با چرخاندن نقشه کلیه ارتفاعات و توپوگرافی منطقه را مشاهده کنید . این برنامه همچنین موقعیت طول و عرض دقیق جغرافیایی و همچنین ارتفاع منطقه مورد نظرتان را در اختیار شما قرار می دهد . برای اجرای این برنامه ابتدا باید یک فایل به حجم 11 mb را دنلود کنید وسپس بصورت آنلاین به سایت منصل شوید .

geotips.com این سایت راهنمای شما در استفاده از نقشه‌های GIS و GPS می‌باشد. در این سایت می‌توانید راهی آسان و سریع برای پرینت کردن نقشه‌های GIS پیدا کنید و تصاویر Orthophoto را رایگان دریافت نمایید ، سایت مذکور شما را در این زمینه یاری می‌دهد. از طریق این سایت می‌توان به سایر سایت‌های مرتبط در این زمینه‌ متصل شد و درباره‌ی GPS و سیستم اطلاعاتی GIS امریکا اطلاعاتی را به‌دست آورد.

cartografx.com این سایت طوری طراحی شده است که می‌تواند نقشه‌های سه بعدی را از سرتاسر نقاط جهان در اختیار کودکان مدرسه‌ای و هم‌چنین نقشه‌کش‌های حرفه‌ای قرار دهد. شما می‌توانید سایر محصولات این شرکت را نیز ملاحظه و محصولات مورد نیاز خود را خریداری نمایید. این سایت شما را به سایر لینک‌های مرتبط متصل می‌سازد.

از دیگر سایتهای مفید در این زمینه وب سایت موسسه National Geography است که امکانات مختلفی در اختیار کاربر قرار می دهد .

دوستان عزيزي كه علاقه دارن بيشتر در اين موارد مطالعه كنند
هر چند خودم سعي مي كنم بهترين مطالب رو بگذارم ولي
آدرس سايت رو ميگذارم تا در صورت تمايل استفاده كنيد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

بحثي پيرامون تعريف بيابان

دكتر محمد خسروشاهي

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

ارزیابی منابع موجود راجع به مفاهیم و ویژگیهای بیابان حاکی از آن است که تعریف جامع و واحدی برای بیابانها ارائه نشده و در بیان شاخص ها و مفهوم مشترک از پدیده بیابان منابع مختلف دیدگاههای متفاوتی را ارائه کرده اند. در این زمینه هر یک از دانشمندان علوم مختلف به فراخور دغدغه های خویش از دیدگاه تخصصی خود ویژگی مناطق بیابانی را برشمرده اند. از این نظر با رعایت دیدگاههای مختلف قلمرو مناطق بیابانی محدوده های متفاوتی را نشان می دهد. تعيين قلمرو بيابانها نيازمند دستيابي به اطلاعاتي از پارامترهاي محيط طبيعي است كه اثر متقابل آنها به صورت مشترك در پيدايش ويژگيهاي محيط طبيعي و از جمله بيابانها دخالت تام دارند. به همين دليل آن دسته از علوم زمين كه به صورت مستقيم يا غير مستقيم در مطالعه شرايط بياباني سهمي دارند باید در اينگونه بررسی ها مورد توجه باشند. مهمترين زمينه ها با رعايت روابط علت و معلولي به ترتيب شامل: زمين شناسي، اقليم شناسي، آب شناسي، پيكر شناسي زمين (ژئومرفولوژي) خاك شناسي وپوشش گياهي مي باشند. با عنایت به اینکه بخش وسيعي از سرزمين ايران به دليل ويژگيهاي خاص جغرافيايي در قلمرو مناطق بياباني قرار دارند و بر اساس مستندات موجود اين مناطق در حال گسترش نيز مي باشند، اطلاع از چگونگي ميزان كمي و موقعيت مكاني عوارض بيابان و بطور كلي قابليت ها و توانايي های محيط و انعكاس تلاشهاي متنوع انسان در آن اهميت فراواني دارد. توجه به اين مسئله كه در حال حاضر مراكز مهم انساني و صنعتي (ازجمله پايتخت ايران) در قلمرو بيابانها قرار دارند بر اهميت اينگونه مطالعات مي افزايد.

براي بيابان تعريف هاي مختلفي ارایه شده است مثلا دانشمندان گياه شناس معتقدند بيابان ها مناطقي هستند كه داراي فقر شديد پوشش گياهي هستند، يعني از لحاظ تنوع گونه اي و تراكم گياهي بسيار فقيرهستند.

اكولوژيست ها معتقدند، بيابان ها اكوسيستم هايي هستند كه توليد نسوج گياهي به حداقل مي رسد يعني از نظر توليد انرژي شيميايي فقير هستند.

خاك شناسان عرصه هايي كه قوه بارخيزي يا توليد را به دليلي از دست مي دهند، يا خيلي پايين مي آيند بيابان نام نهاده اند ویژگی این خاکها عموما شامل. نفوذ پذیری ضعیف، مواد آلی پایین ، لایه های تجمع نمک در سطح ، رس های کم توسعه یافته ، ظرفیت پایین تبادل کاتیونی، رنگ قرمز تیره و توسعه کم افق های خاک است

ژئومرفولوگ ها جهت طبقه‌بندي بيابانها از اختصاصات ساختاري و مورفوژنيك استفاده کرده با تلفيق تعدادي از عوارض ژئومرفولوژي خاص بيابان از جمله کویرها، تپه های ماسه ای ، بدلندها، رخنمونهای سنگی ، مخروط افکنه های آبرفتی، کالوت ها ، گلاسی ها و امثال آنها بر اساس ويژگي مواد سطحي و شعاع و عملكرد فرآيندهاي رودخانه اي و بادي اقدام به تقسيم‌بندي بيابانها نموده‌اند.

زمین شناسان مناطقی را بیابان می دانند که واجد سازندهاي زمين شناسي شور و تبخيري (املاح گچ و نمک) هستند. بنا بر اين واحدهاي ليتولوژيك حاوي كانيها و سنگهاي تبخيري ، به عنوان منشاء اوليه نمكها، با تغيير كيفيت آبها در توسعه بيابانها نقش ايفا مي‌نمايند به عبارتي سطح سازندها و واحدهاي ليتولوژيك مزبور به عنوان مناطق بياباني مدنظر بوده و بخشي از واحدهاي كواترنر واقع در پاياب سازندهاي مذكور نيز به علت شور شدن بيابان مي‌باشند.

بر اساس متداول ترين تعريف؛ بيابان منطقه سر د يا گرم ولي رويهمرفته خشكي است كه در آن محيط از نظر تراکم و تنوع پوشش گياهي بسيار فقير است. البته گاهي در بيابان بركه هاي آب يا توده هائي از علف به طور پراكنده ديده مي شود ولي به طور كلي اصطلاح بيابان به مناطقي اطلاق مي شود كه به هر عنوان شرايط آب و هوايي و زمینی براي گياه و جانور سخت و طاقت فرسا است. در چنين مناطقي معمولاً فرسايش بادي به طور وسيع عمل مي نمايد و باعث خسارات هنگفتي به مزارع و ابنيه و راههاي ارتباطي مي شود. تپه هاي ماسه اي كه معمولاً فاقد پوشش گياهي و يا هر گونه لايه يا طبقه مشخصي مي باشند با وزش باد جابجا شده و به صورت توده هاي عظيمي از نقطه اي به نقطه ديگر منتقل مي شوند همچنين اين جابجايي زمين هاي زيادي را كه در زير تپه ها و توده هاي ماسه اي قرار گرفته است بدون استفاده مي گذارد. ناگفته نماند كه آب نيز در مناطق بياباني گاهي اوقات باعث خسارات جبران ناپذير مي شود. شكل حركت آبهاي روان در مناطق خشك به صورت يك سيلاب شديد كوتاه مدت ظاهر مي شود كه در نتيجة اثر مشترك جريانهاي موقتي حاصل از رگبارها و شرايط مساعد سطح زمين بوجود مي آيد.

دفع پشه در طبیعت





پشه ها به عنوان بخشی از طبیعت وحشی اجتناب ناپذیرند . گاهی حضور پشه در هنگام کمپ می تواند خاطره یک سفر زیبا را کاملا دگرگون کند . از این رو بر آن شدم تا روشهای مقابله با پشه و به حد اقل رساندن نیش زدگی را درسفر به مناطق کویری توضیح دهم.
کودکان ، افرادی که از کمبود ویتامین رنج می برند ، افراد بیمار و مسافرانی که بومی یک منطقه محسوب نمی شوند ، بیشتر در معرض نیشزدگی پشه قرار دارند. نیش پشه در پاره ای از موارد می تواند باعث ایجاد آلرژی در بعضی از افراد گردد. آلرژی پوستی نسبت به نیش پشه در فاصله زمانی 20 دقیقه تا 24 ساعت بعد از نیشزدگی مشاهده شده است.
زمان فعالیت اغلب پشه ها از غروب خورشید تا سپیده دم است. پشه ها در آب تخم گذاری می کنند و بعد از چند هفته به بلوغ میرسند . پشه های نر دهانی کوچک دارند و از گیاهان تغذیه می کنند اما پشه های ماده دهانی بزرگتر دارند و از خون جانوران و انسان تغذیه می کنند. پشه های ماده برای اینکه طعمه از حضور انها آگاه نشود قبل از نیش زدن ، مکان نیش زدن را بی حس میکنند و سپس نیش را وارد پوست می کنند. به همین خاطر است که شما در هنگام گزش دردی احساس نمی کنید . پشه ها به چند طریق طعمه های خود را شناسایی می کنند .
اولین روش ، روش سنسورهای شیمیایی است که از فاصله ای در حدود 40 متر از روی بوی بدن ، طعمه خود را شناسایی می کند . روش دوم ، روش بینایی است به خصوص اگر طعمه در حال حرکت باشد . روش سوم ، روش حرارتی است و از حرارت بدن طعمه قادر به شناسایی آن هستند .
نکات زیر در صورتی که وسایل لازم برای جلوگیری از نیشزدگی پشه و دفع آن را به همراه ندارید می توانند بسیار سودمند باشند:
-از کمپ زدن در مناطق باتلاقی یا مناطقی که نزدیک به رودخانه ها یا مانداب ها هستند خود داری کنید . کلا مناطق مرطوب، مکانهای مناسبی برای رشد پشه محسوب می شوند.
-از شلوارهای ضخیم و سنگین مانند شلوار جین استفاده کنید . بسیاری از پشه های مناطق کویری قادرند از روی پوشش نازک نیش بزنند. استفاده از لباسهای آستین دار در هنگام شب توصیه می شود.
-شلوار خود را درون جوراب خود قرار دهید .
-لباسهایی به رنگ روشن بپوشید تا به راحتی بتوانید حشرات و پشه ها را ببینید.
-در صورتی که حشره کش دارای دیت به همراه دارید مقداری از آن را بر روی لباس خود اسپری کنید . ( به خاطر داشته باشید که حشره کش را بر روی پوست خود اسپری نکنید چون می تواند باعث حساسیت های پوستی گردد . حشره کشها دارای مواد شیمیایی از جمله "دیت" هستند. دیت باعث مرگ سریع سلولهای خاکستری مغز می شود و فراموشی زودرس را به همراه خواهد داشت . همچنین باعث تغییر در دی ان ای حیوانات از جمله موشها می شود و صدمات جبرا ناپذیری به طبیعت و شخص شما وارد می کند. دیت مهمترین عامل دفع و از بین بردن پشه است . بوی دیت باعث گمراه کردن پشه در فاصله نزدیک می شود و قادر به تشخیص بوی اسید لاکتیک و دی اکسید کربن خروجی از بدن نمی شود . استفاده از حشره کشهای حاوی دیت در مقدار خیلی جزئی کافیست و استفاده در حجم زیاد از آنها تغییری در دفع پشه ایجاد نمی کند. )
-از خوردن موز در هنگام سفر خودداری کنید. جذب روغن موز در خون باعث نیشزدگی بیشتر نسبت به سایر افراد می گردد. پشه ها کلا خون حاوی قند بیشتر را ترجیح می دهند.
-استفاده از لوسیون ، عطر ، ادکلن ، شامپوها و صابون های خوش بو می تواند باعث جذب بیشتر پشه ها نسبت به سایر افراد گردند.
-مالیدن مقداری الکل سفید بر روی پوست می تواند شما را در برابر نیش پشه بیمه کند.
-استفاده از لباسهایی که دارای نخهای پرمترین هستند نیز باعث دفع پشه ها می شوند .

یکی از جذب کننده گان مهم پشه ، نور سفید است . در صورتی که در هنگام شب از وسایلی با نور سفید استفاده می کنید آنها را با وسایل روشنایی دارای نور زرد جایگزین کنید . این روش روش بسیار کارایی در دفع پشه در مناطق کویری می باشد.
روشن کردن آتش می تواند راه کار مناسب دیگری برای دفع پشه باشد.

پشه ها معمولا در هوای ساکن پرواز می کنند و ضعف پروازی آنها مشهود است . یکی از روشهای بسیار موفق در دفع پشه خارج کردن هوای محیط از حالت سکون است . این کار را براحتی می توانید با یک پنکه کوچک انجام دهید.
یکی از وسایلی که جدیدا به بازار آمده ، وسیله ای است که صدای پشه نر از خود خارج می کند. لازم به توضیح است که اغلب پشه هایی که موجبات عدم آسایش شما را فراهم می کنند پشه های ماده هستند . پشه ها یک بار در سال جفتگیری می کنند و در بقیه سال از صدای پشه نر فرار می کنند . نویسنده شخصا این وسیله را آزمایش کرده و کارایی آن را نسبتا خوب ارزیابی می کند. طبیعی است که این دستگاه از روش اولترا سونیک استفده می کند و شما عملا صدایی نمی شنوید.
از دیگر وسایل دفع پشه چراغهایی شعله ای با گازی مخصوص است که بوی آن باعث فراری دادن پشه می شود . اینگونه چراغها را می توانید از خیابان فردوسی یا میدان منیریه در تهران تهیه نمایید.
استفاده از کرمها و ژلهای دافع پشه نیز نسبتا روش مناسبی است . این نوع کرمها در بوهای متنوع مانند لیپ استیک هستد که بر روی قسمتهای عریان بدن مانند مچ دست ، انگشتان ، گردن و ... مالیده می شوند . شخصا این کرمها را آزمایش کرده و مدل ایرانی آن را بسیار کارا تر از نمومه های خارجی آن می دانم.
استفاده از ویتامین بی 1 (تیامین) به مدت یک هفته می تواند میزان نیشزدگی را کاهش دهد . ویتامین بی 1 ، ویتامین بسیار مهمی است و برای سیستم عصبی و قلب شما بسیار مفید است . بر اساس نظرات پزشکان 5/1 میلیگرم ویتامین بی 1 در روز برای بدن کافیست و بیشتر از آن توصیه نمی شود .ضرر استفاده زیاد از قرصهای ویتامین بسیار بیشتر از عدم مصرف آنها است.
از جمله وسایل قابل استفاده برای دفع پشه ، مشعلهای دود زای شرکتهای تولید کننده وسایل کمپی می باشد . این مشعلها پس از آتش زدن سر آنها ، باعث می شوند که پشه ها تا فاصله 10 متری به آن نزدیک نشوند . از جمله شرکتهای سازنده این وسایل می توان به شرکت آمریکایی کولمن اشاره کرد که تولیدات آن از سایر شرکتهای مشابه کارایی بیشتری دارد.

در هنگام گزش از خاراندن مکان گزش خود داری کنید . محل گزش را با مقداری آب خنک و صابون بشویید . همچنین می توانید از داروهای ضد خارش مانند کالامین استفاده کنید .
در صورتی که بعد از نیش پشه هر یک از تغییرات زیر در مصدوم مشاهده شد سریعا او را به اولین مرکز درمانی انتقال دهید :


1-حساسیت آنی نسبت نور
2-تورم بسیار زیاد محل گزش
3-ضعف عضلانی
4-سفت شدن گردن
5-عدم هوشیاری و گیجی
6-سر درد شدید

محسن ادیب