چه بيماريهايی از طريق هوميوپاتی درمان می شوند؟
هوميوپاتی يک طب کامل می باشد و محدوده عمل آن نه تنها شامل بيماريهای طب رايج بلکه مشکلاتی را هم که حتی به ظاهر بيماری تلقی نمی شوند را هم در بر می گيرد( اخلاق نامناسب-عرق کردن بيش از اندازه ...)
ديدگاه اصلی در اين طب بازسازی و هوشيار کردن سيستم حياتی بدن به گونه ايست که خود بدن با امکاناتی که در اختيار دارد بيماری را حل کند( در مورد چگونگی اين درمان در نوشته های بعدی توضيح داده خواهد شد)
نمونه ای از بيماريهايی که از طريق هوميوپاتی می توان به درمان قطعی رسيد در ذيل ارائه می شود
پوست: جوشهای صورت و بدن (مقاوم به داروهای شيميايی) .پسو ريازيس.-خارش -کهير...
گوش و حلقو بينی: -آلرژی فصلی-زخم و آفتهای مکرر دهان-بدبويی مزمن دهان-سينوزيت مزمن-ترشحات پشت حلق دائم-صدا های اضافه در گوش-کاهش شنوائي -گرفتگيهای مزمن بينی
سر و گردن: سردردهای مزمن-ميگرن-احساس های خاص در سر (سنگينی.بزرگی .سوزش...)
سينه و قلب:دردهای مزمن-طپش قلب-دردهای قلبی-مشکلات قلبی مقاوم به درمان-سرفه های مزمن-نفس تنگی- آسم
گوارش:درد و زخم معده- نفخ معده و روده-یبوستو يا اسهالهای مزمن-تهوع و استفراغهای مکرر(مانند دوران بارداری)...
اعضا بدن: دردهای مزمن در دست و پا- روماتيسم-سرد يا داغ بودن غير طبيعی دست و پا- عرق زياد و غير طبيعی در کف دست و پا-خواب رفتن دست و پا- کمر دردها- درد سياتيکی-فلجيها
زنان: دردهای قائدگی شديد-مشکلات جنسی-خونريزيهای زياد -عفونتهای زنانگی مزمن و مکرر
اعصاب و روحيه: افسردگيها-اضطرابها-ترسها-اخلاق و عادات نامناسب-عصبانيتهای شديد و سريع -فراموشکاری-آزردگی از افکار گذشته يا حال- تيک عصبی-خجالتی بودن-...
تومورها-سرطان ها(با توجه به شرايط بيمار)- پارکينسون-ام اس -بيماريهايی که در پزشکی کلاسيک حتی اسمی ندارند!
ليست فوق تنها نمونه ای از قدرت عمل هوميوپاتی می باشد و شايد بهتر باشد بيماريهای خاصی در اين زمينه نام برده نشود
اما در تمام موارد فوق رسيدن به تشخيص هوميوپاتی شرط اول درمان است چرا که يک هوميوپات بايستی با دقت بسيار علائم مختلف را در کنار يکديگر قرار دهد و تنها با يک دارو بيمار را به شفا برساند که در عمل اين مسئله به فاکتور هايی بستگی داردهمچون: همکاری کامل بيمار در دادن شرح حال (حتی ريزترين مسائل)و عدم مخفی کردن خصوصيات جسمی و اخلاقی-دقت و تجربه و علم بالای هوميوپات ...
فراهم شدن شرايط فوق در صد موفقيت را بسيار بالا می برد
البته در مورد بيمارانی نيز که داروهای بسيار استفاده می کنند(به خصوص داروهای کورتون دار نظير پردنيزولون- دگزامتازون-...)روند درمان سخت می شود که بايد بسته به شرايط اقدام به درمان نمود (مشورت قبلی با هوميوپات)
ميزان موفقيت درمان در هوميوپاتی
شايد اولين سوالی که برای يک بيمار در مراجعه به هوميوپات مطرح می شود ميزان موفقيت و احتمال بهبودی وی است .
بصورت يک اصل می توان گفت که هر بيماری که نيروی حياتی وی از بين نرفته باشد می تواند از هوميوپاتی انتظار بهبودی داشته باشد. در حقيقت با توجه به اينکه هوميوپاتی با تحريک سيستم ايمنی بدن عمل می کند اگر سيستم ايمنی و کلا ساختار بدن دچار نابودی مفرط و غير قابل برگشت شده باشد اميد به بهبودی به شدت کاهش می يابد مانند مراحل انتهايی سرطان-و يا بيمارانی که عضو يا اعضايی‌از بدن را از دست داده اند و به عبارتی ناقص شده اند (کليه-کبد-...) که تشخيص آن وابسته به نظر پزشک هوميوپات است گرچه در اين موارد هم از طريق هوميوپاتی می توان با کاهش دردها و ايجاد آرامش و کاستن از داروهای شيميايی عملا به بيمار کمک بسيار می توان کرد
اما در عمل موانع ديگری نيز ممکن است پيش بيايد که البته قابل برطرف نمودن هستند
۱)همانطور که در فصل مصاحبه هوميوپاتی ذکر شد نحوه گرفتن اطلاعات مربوط به بيماری اهميت زيادی دارد و هر عاملی که در آن اختلال ايجاد کند باعث کاهش درصد موفقيت می شود
بيمار بايستی تمامی نکات مربوط (و بعضا غير مربوط از نظر خودش)را صادقانه عنوان کند تا هوميوپات به نزديکترين تشخيص برسد مشکل زبان(گويشهای متفاوت)-خجالت کشيدن از گفتن واقعيات-بی اعتمادی به پزشک هوميوپات-کم حرف بودن ذاتی بيمار-حضور اطرافيان بيمار در مصاحبه-و عدم آشنايی کافی بيمار از آنچه که هوميوپات بايد بداند .همگی باعث کاهش موفقيت می شوند چه بسيار پيش می آيد که بيمار به علل فوق مطلبی را در جلسات اول نمی گويد و بعد از گذشت چندين جلسه ناموفق(يا بهبودی کم) با گفتن نکات کليدی در تشخيص تازه به درمان کامل می رسد که اين امر باعث طولانی شدن درمانش شده است
۲)داروهای شيميايي: در بسياری از بيماران به علت درمان آلوپاتی بيمار در حال مصرف داروهای شيميايی می باشد در اين حال هوميوپات بايستی تا جای ممکن اين داروها را قطع و يا کاهش دهد چرا که با درمان هوميوپاتی ايجاد اختلال می کند در مواردی که داروها مسکن هستند و بيمار وابستگی حياتی به دارو ندارد(انواع ضد دردها-داروهای اعصاب-...)عموما از ابتدا قطع می شوند ولی در مواردی که بيمار به شدت وابسته به دارو شده و قطع آن می تواند خطرناک و يا غير قابل تحمل باشد ناچارا درمان هوميوپاتی همزمان با داروی شيميايی شروع می شود (داروهای فشار خون-داروهای قلبی-تشنج-آسم-...)تا با نتيجه گيری تدريجی بتوان داروی شيميايی را کاهش و در نهايت قطع نمود
در اين حال واضح است که موفقيت درمان کاهش و طول درمان افزايش می يابد
در نظر بگيريد که مصرف داروی هوميوپاتی مانند يک موسيقی ملايم باشد که فقط در صورت شنيده شدن اثر ميکند در اين حال اگر سروصدای ديگری در محيط باشد(داروی شيميايی)مطمئنا مانع از شنيده شدن موسيقی ملايم می شود( هر چند که شنيده شدن نيز غير ممکن نيست)گاهی بيماران تصور می کنند که با وجود مصرف داروهای شيميايی که به شدت به آن وابسته هستند امکان درمان هوميوپاتی وجود ندارد اما با يد گفت عليرغم سخت تر شدن درمان می توان با نظر پزشک معالج درمان را شروع کرد و در نهايت نتيجه گرفت
نکته مهم ديگر اينکه به دلايل مختلف ممکن است پزشک هوميوپات در جلسه اول درمان به نتيجه نرسد و در دفعات بعد با کامل کردن اطلاعات به تشخيص درست برسد و لذا بيمار نبايد با اولين نتيجه منفی از هوميوپاتی نا اميد شود و گاهی نيز ممکن است مانند هر پزشک ديگری پزشک هوميوپات شما . به تشخيص نرسد در اين هنگام معمولا هوميوپاتها نظر مشورتی خود را در مورد بيماران از يکديگر می پرسند. همانگونه که با شکست درمانی مثلا در درمان بيماری استخوان توسط يک ارتوپد نمی توان ارتوپدی را زير سوال برد همانگونه نيز نمی توان به صرف شکست درمانی بيمارانی معدود. کل هوميوپاتی را بی اعتبار دانست چه بسا با مراجعه به پزشک هوميوپات ديگری مسئله به آسانی حل شود
۳) انتظار درمان در نزد بيماران نيز نکته مهم ديگريست که گاه به اشتباه شکست درمانی تلقی می شود. در واقع بسياری از بيماريها با توجه به سير کند شکل گيری آنها مدت طولانی برای حصول به درمان نياز دارند و گاه شروع اثر درمانی حتی چند هفته بعد شروع می شود و يا به کندی و در ابتدا به شکل نامحسوس است که همين امر باعث می شود تا بيمار از درمان نااميد شود .بارها برای من پيش آمده که برای اثبات بهبودی در بيمار ناچار به يادآوری مشکلات بيمار (با مرور پرونده وی) شده ام که در اين حال تازه بيمار متوجه تغييرات و بهبودی خود می شود
طول درمان در هوميوپاتی بسيار متغيير می باشد و بسته به نوع بيماری و حاد يا مزمن بودن آن از چند ساعت تا چند سال متغير است . شايد به عنوان يک معيار کلی بتوان مدت زمان در گيری بيماری را برای حدس زدن در مورد طول درمان در نظر گرفت. به عبارت ديگر هر چقدر که بيماری فرد مدت طولانيتری وی را در گير کرده باشد مدت مورد لزوم برای درمان طولانی تر است برای نمونه بيماری با قدمت بيش از ده سال احتمالا چندين ماه برای درمان نياز داردالبته شدت بيماری و همينطور مصرف يا عدم مصرف داروهای شيميايي نيز در تعيين اين مدت اهميت دارند. البته بايد گفت که بيمار با اولين بار مصرف دارو(تشخيص صحيح) بهبودی را مشاهده می کند که اکثرا تا حد رهايي کامل از آلام بيماريست اما با گذشت زمان اثر دارو (حدودا يک ماه ) علائم بيماری باز می گردد البته با شدتی کمتر از قبل با تکرار داروی هوميوپاتی و تغييرات لازم در قدرت دارو بيمار با مصرف بار دوم دوباره خوب می شود و اين تجويز مرتب صورت می گيرد (مثلا ماهانه) و در هر بار برگشت بيماری خفيفتر می شود و بعد مدت اثر درمان طولانی تر می شود برای مثال بيمار دو ماه يا چهار ماه خوب است و در نهايت ديگر بيماری عود نمی کند. عدم مصرف داروی روزانه آنگونه که در پزشکی کلاسيک معمول است باعث می شود که بيمار حتی اين مدت را چندان حس نکند و در طی اين مدت از زندگی لذت ببرد(در هوميوپاتی معمولا داروها در فواصل طولانی مدت و بيشتر ماهيانه مصرف می شوند)
۴) شرايط زندگی بيماران نيز نقش مهمی در سرعت و کيفيت درمان دارد بدين شکل که اگر بيمار بطور مداوم تحت تاثير اثرات سو بيماريزا باشد واضح است که درمان به کندی پيش می رود و گاه عود می کند عواملی همچون محيط پراسترس در خانه يا محل کار و حضور مستمر مسائل روحی و يا آب و هوايي نامساعد همچون مانعی در مقابل روند درمان عمل می کنند و بايد همزمان سعی در کاستن و دوری از آن شرايط داشت
در نظر بگيريد که شما يک ماشين را که تصادف نموده است کاملا تعمير کنيد و خيلی زود دوباره آن ماشين تصادف کند و هر بار تعمير آن تصادف ديگری را شاهد باشد در اين حال حتما بايد قبل از پرداختن تنها به خرابی ماشين در پی علت آسيبهای مکرر به آن و رفع علت برآمد
بطر کلی ميزان موفقيت هر هوميوپات بسته به تجربه و علم وی متفاوت است ولی بطور کلی از ۵۰٪ تا۹۰٪ متغير است که با توجه به اينکه عموم بيمارانی که نزد هوميوپاتها می آيند عملا از پزشکی کلاسيک جوابی در خور نگرفته اند و لذا بيماران صعب العلاج محسوب می شوند می توان اين درصد موفقيت را بسيار قابل توجه دانست
من وهمکارانم هر روزه شاهد شفای بيمارانی هستيم که اکثرا هيچ اميدی به درمان قطعی نداشته اند . هيچ چيز به اندازه نجات جسم وروان يک انسان از درد و مشقت ارزشمند نيست
مقاله : همه چيز درباره هوميوپاتي
تا چند قرن پيش كه هنوز داروهاي شيميايي اينقدر فراگير نشده بودند مردم خود را با خوردن دارو هاي گياهي يا خوردن غذاهاي مكمل درمان مي كردند. در آن زمان عطاري ها هم محل فروش ادويه و بعضي مواد غذايي بودند هم داروخانه.
انواع عرقيات گياهي هم در طب سنتي ايران جايگاه خاصي دارند. از همين جا مي توان به اهميت غذا در بازيابي سلامت از دست رفته پي برد. با اين حال امروز بيشتر ما در صورت ابتلا به بيماري هاي جزئي يا حاد به پزشكان معمولي مراجعه مي كنيم و از خودمان با داروهاي شيميايي پذيرايي مي كنيم.
اما راه هاي ديگري هم براي درمان بيماري هاي تازه از راه رسيده يا مزمن وجود دارد. يكي از فراگيرترين روش هاي درماني در سراسر دنيا هوميوپاتي است كه اتفاقاً پزشكان معمولي خيلي به سختي مي توانند آن را جايگزين مناسبي براي كار خود بدانند.
در هوميوپاتي ماده اي كه نشانه هاي بيماري خاصي را ايجاد كرده با دوز پائين به مريض مي خورانند كه باعث فعال شدن سيستم ايمني خود بدن مي شود و بدن به طور طبيعي خود را درمان مي كند.
هوميوپات ها تقريباً فلسفه اي مشابه دكتر تغذيه را دنبال مي كنند كه سركوب نشانه هاي بيماري با دارو به هيچ وجه قلب بيماري را هدف نمي گيرد و تا زماني كه منشاء عدم تعادل در بدن باقي مانده باشد، بيماري ادامه پيدا مي كند.
ممكن است پس از مصرف دارو هاي شيميايي نشانه هاي بيماري ناپديد شوند اما در بيشتر موارد عدم تعادل پس از مدتي به شكل ديگري ظاهر مي شود.
هوميوپات ها تمامي مشكلات و ناراحتي هايي را كه بيمار دارد با انجام آزمايش هاي وقت گير و دقيق در نظر مي آورند.
اين كار در عصر تخصص ها- كه هر متخصص فقط به يك ناراحتي خاص مي پردازد- هنر گمشده اي است و عجيب به نظر مي رسد. آنها سپس درمان هوميوپاتي واحد و جامعي را كه با كل نشانه هاي بيماري همخواني داشته باشد انتخاب مي كند.
اين درمان هاي طبيعي از گياهان، مواد معدني و ساير تركيبات طبيعي تشكيل شده اند كه طي فرآيندي مرحله به مرحله با رقيق كردن مكرر و تكان دادن محلول آماده شده اند.
در اين روش تركيباتي ارائه مي شود كه سيستم ايمني خود بدن را تحريك مي كند. معمولاً دارو را تنها يك بار به بيمار مي دهند و صبر مي كنند تا تاثير درازمدت آن آشكار شود.
امروزه هوميوپاتي در بسياري كشورها مانند انگلستان، فرانسه، سوئيس، آلمان و هند پذيرفته و رايج است با اين حال هوميوپاتي هم مانند تغذيه درماني در بسياري كشورها هنوز شناخته شده نيست.
اگرچه به علت موفقيت بسيارش در درمان بيماري ها به سرعت در حال رشد است به خصوص كساني كه داروهاي مرسوم به آنها كمكي نكرده هر روز بيش از پيش به هوميوپاتي روي مي آورند.
معمولاً هوميوپاتي براي افرادي كه بيماري هاي مزمن دارند بسيار تاثيرگذار است كه بيماري هاي جسمي طولاني مدت يا مشكلات عاطفي و نيز بيماري هايي كه دوباره و چندباره بازگشته اند را هم دربرمي گيرد. اينكه پزشكي، بيماري را درمان ناپذير تشخيص داده باشد باعث نمي شود كه هوميوپاتي نتواند همان بيماري را علاج كند.
هوميوپاتي حتي به كساني كه بيماري خاص آنها دقيقاً تشخيص داده نشده هم كمك مي كند.
هوميوپاتي بر پايه سه اصل عمل مي كند:
اول آنكه مشابه، مشابه اش را درمان مي كند؛ مثلاً اگر نشانه هاي سرماخوردگي در بيمار شبيه به مسموميت با جيوه باشد، جيوه بهترين درمان هوميوپاتي است.
دوم دوز حداقل؛ درمان بسيار بسيار رقيق به كار گرفته مي شود كه معمولاً يك واحد از ماده درماني و يك ميليارد واحد آب است.
سوم درمان واحد است يعني مهم نيست كه چند نشانه در بيمار وجود دارد تنها يك درمان به كار گرفته مي شود و آن درمان تمامي نشانه هاي بيماري را هدف مي گيرد.
همين اصول پايه در درمان هاي پيچيده آلرژي هم ديده مي شود كه در آن ماده ايجادكننده آلرژي در دوز پائين به بيمار داده مي شود يا در واكسيناسيون كه مهمترين بخش ويروس به بيمار تزريق مي شود تا سيستم ايمني او را در برابر آن ويروس خاص فعال كند.
چرا هوميوپاتي؟
هوميوپاتي دومين سيستم دارويي پرطرفدار در جهان است. محبوبيت اين روش در آمريكا در دهه اخير سالانه ۲۵ تا ۵۰ درصد رشد كرده است. توجه به اين روش از چند عامل سرچشمه مي گيرد:
- هوميوپاتي به شدت موثر است، هنگامي كه درمان درست اعمال شود نتيجه سريع، كامل و هميشگي است.
- هوميوپاتي كاملاً مطمئن است. حتي كودكان خردسال و زنان باردار هم مي توانند بدون ترس از عوارض جانبي از آن استفاده كنند. حتي درمان هاي هوميوپاتي را مي توان همراه با ساير داروها بدون ايجاد عوارض جانبي ناخواسته مصرف كرد.
- هوميوپاتي طبيعي است. در درمان هاي هوميوپاتي معمولاً مواد طبيعي به كار گرفته مي شوند.
- هوميوپاتي در هماهنگي با سيستم ايمني بدن عمل مي كند برعكس داروهاي شيميايي پيچيده كه سيستم ايمني بدن را سركوب مي كنند. مثلاً داروهاي ضدسرماخوردگي، عطسه كه عكس العمل طبيعي بدن به سرماخوردگي و تلاش بدن براي پاكسازي ريه ها است را مختل مي كنند.
- درمان هاي هوميوپاتي اعتيادآور نيستند. هنگامي كه بيمار احساس بهبودي كرد مي تواند از مصرف آنها دست بكشد. اگر هم بهبودي حاصل نشد به اين معني است كه احتمالاً درمان هوميوپاتي اشتباهي را در پيش گرفته است.
- هوميوپاتي روشي جامع است. همه نشانه هاي بيماري را يك باره برطرف مي كند به عبارت ديگر علت بيماري را هدف مي گيرد نه نشانه هاي آن را. همچنين مي توان مطمئن بود نشانه هايي كه با هوميوپاتي درمان مي شوند دوباره باز نمي گردند.
اما مشكلي هم هست
دو مانع عمده، به كارگيري هوميوپاتي را براي درمان بيماري ها محدود مي كند: نسخه دادن براي درمان درست و دقيق هوميوپاتي كمي بيشتر از مداواي عادي طول مي كشد.
از طرفي فقط درمان دقيق مي تواند نشانه هاي بيماري را برطرف كند. هيچ درمان هوميوپاتي استانداردي مثلاً براي سردرد وجود ندارد.
درماني كه پي مي گيريد بايد دقيقاً با سردرد مشخص شما همخواني داشته باشد اينكه كجاي سرتان درد مي كند، چه چيزي باعث آن شده، چه جور دردي دارد، چه چيزي آن را تشديد مي كند، چه چيزي آن را بدتر مي كند، حالت روحي شما و چه نشانه هاي ديگري احساس مي كنيد همه و همه دخيل هستند.
نكته ديگر اينكه معمولاً در محدوده خاصي از درمان هوميوپاتي به كار گرفته مي شوند و پيدا كردن درمان خارج از اين محدوده كمي مشكل است؛ همانطور كه اگر داروي شيميايي لازم يكي از ۳۰ داروي رايج نباشد داروخانه دار به سختي مي تواند آن را پيدا كند.
تئوري درمان مشابه با مشابه به سال ۴۶۸ تا ۳۷۷ قبل از ميلاد باز مي گردد اما تا پيش از كارهاي ساموئل هانه مان (۱۸۴۳ ۱۷۵۵) كاربرد عملي نداشت.
هانه مان در آزمايش هاي خود دوزهاي مختلف از تركيبات مختلف را روي خود و داوطلب سالمش امتحان و تاثير آن را جزء به جزء يادداشت مي كرد.
او براي اطمينان بيشتر تركيبات را به شكل بسيار بسيار رقيق درست مي كرد و به اين ترتيب به يكي از جنبه هاي شگفت انگيز هوميوپاتي پي برد. هر چه درمان هوميوپاتي رقيق تر باشد درمان بيماري موثرتر خواهد بود.
هوميوپاتي درماني جامع است. براي همين براي آنها كه به درمان هاي معمولي عادت كرده اند كمي عجيب به نظر مي رسد چون آنها براي مشكل پوستي يك دارو مي گيرند، براي سردردشان دارويي ديگر و براي بي خوابي هم دارويي ديگر.
مثلاً سرماخوردگي معمولي ويروسي دارد كه اثرات بي شماري به وجود مي آورد و در افراد مختلف تفاوت جزيي دارند. پس افراد مختلفي كه دچار همان ويروس مي شوند ممكن است نشانه هاي كاملاً متفاوتي داشته باشند. به همين دليل است كه براي هر بيمار بايد با تحليل خاص و دقيق خود تجويز شود تا از همه نشانه ها يك باره خلاص شود.
سيميليوم ماده منحصر به فردي است كه اگر به شخص سالم داده شود درست همان نشانه هاي بيماري را در او به وجود مي آورد كه بيمار دارد.
علاوه بر نشانه هايي كه بايد در هر مورد براي يافتن درمان هوميوپاتي درست باشد دقت هم بسيار مهم است. مثلاً حدود ۵۰۰۰ نوع سردرد داريم كه درمان هر يك براساس اينكه چه موقع درد بروز كرده، نوع درد، درد در كجاي سر است، چه چيزي آن را تشديد مي كند و چه نشانه هاي ديگري همراه آن است، فرق مي كند.
دوز و قدرت درمان
همه هوميوپات ها بر دوز و قدرت درمان براي تشخيص خاص توافق نظر ندارند و تشخيص دوز درمان به حساسيت بيمار و خود آن درمان خاص بستگي دارد.
اما اصل كلي اين است كه بيماري هاي مزمن بايد با دوز بالاتر بين ۳۰ تا ۲۰۰ و بيماري هاي تازه با دوز كمتر حدود ۶ درمان شوند. به هر حال استثناهايي هم وجود دارد به خصوص وقتي نشانه هاي بيماري با رويداد خاصي آغاز شده اند لازم است ابتدا بدن با وارد كردن دوز بالا تحريك شود و سپس درمان با دوز پايين تر ادامه يابد. دوزهاي پايين بيش از دوز بالا در هوميوپاتي كاربرد دارند.
قانون عمومي ديگر اينكه داروهاي قوي هوميوپاتي تنها هنگامي بايد به كار گرفته شوند كه اطمينان داشته باشيم درمان صحيح است بنابراين هميشه درمان با دوز پايين تر شروع مي شود و سپس اگر بهبود آغاز شود ولي كامل نباشد قدرت درمان را بالا مي برند.
داروهاي هوميوپاتي بايد به بدن پاك وارد شوند. مثلاً در زمان درمان با هوميوپاتي بايد از بوهاي تند مانند نعنا (حتي در خميردندان) و قهوه پرهيز شود. هر وقت احساس كرديد نشانه هاي بيماري بهتر شدند خوردن داروهاي هوميوپاتي را قطع كنيد.
نشانه هاي مهم
از آنجا كه هوميوپاتي براساس مجموعه نشانه هاي بيماري عمل مي كند بايد تمامي اين نشانه ها را در نظر آورد. بيشتر ما ناراحتي هايي داريم كه مدت ها با ما بوده اند و حتي ديگر به آنها توجهي نداريم مثل سردي پاها.
بايد به همه اين نشانه ها توجه كرد حتي بايد مواردي را كه بيماري تلقي نمي شود هم در نظر گرفت مثل خارش مداوم پشت گوش.
در كنار ناراحتي ظاهري كه داريد (مثل سردرد) بايد به موارد زير هم توجه كنيد:
- حالت روحي (مثل ترس و هيجان)
رنگ، حالت و ترتيب دفع
- چه چيزي نشانه خاص را بهتر يا بدتر مي كند
- هر نشانه دقيقاً كجا واقع شده
- هر نشانه براي نخستين بار چه موقع شروع شد و چه چيزي باعث آن شد
الگوي خواب
- به چه چيزي حساس هستيد (مثل نور، سرما، گرما، باد، لمس، انتقاد)
هوميوپاتي در خانه
به كار گرفتن درمان هاي هوميوپاتي در خانه بي خطر است چرا كه هيچ عوارض جانبي خطرناكي به دنبال ندارد. تصوري درباره ساير درمان هاي جايگزين مثل طب گياهي، مكمل هاي غذايي يا طب گياهي چيني هم هست كه همه اينها در خوددرماني كاملاً بي خطر هستند چون «طبيعي» هستند.
اما در مورد هوميوپاتي موضوع فرق مي كند. در اين مورد چون همه چيز بسيار بسيار رقيق است خطري بيمار را تهديد نمي كند در حالي كه اگر بعضي درمان هاي گياهي يا مكمل هاي غذايي با دقت به كار گرفته نشوند خطرات طولاني مدت به جا مي گذارند.
در با ره هومیوپاتی ......... ?
تا چند قرن پيش كه هنوز داروهاي شيميايي اينقدر فراگير نشده بودند مردم خود را با خوردن دارو هاي گياهي يا خوردن غذاهاي مكمل درمان مي كردند. در آن زمان عطاري ها هم محل فروش ادويه و بعضي مواد غذايي بودند هم داروخانه.
انواع عرقيات گياهي هم در طب سنتي ايران جايگاه خاصي دارند. از همين جا مي توان به اهميت غذا در بازيابي سلامت از دست رفته پي برد. با اين حال امروز بيشتر ما در صورت ابتلا به بيماري هاي جزئي يا حاد به پزشكان معمولي مراجعه مي كنيم و از خودمان با داروهاي شيميايي پذيرايي مي كنيم.
اما راه هاي ديگري هم براي درمان بيماري هاي تازه از راه رسيده يا مزمن وجود دارد. يكي از فراگيرترين روش هاي درماني در سراسر دنيا هوميوپاتي است كه اتفاقاً پزشكان معمولي خيلي به سختي مي توانند آن را جايگزين مناسبي براي كار خود بدانند.
در هوميوپاتي ماده اي كه نشانه هاي بيماري خاصي را ايجاد كرده با دوز پائين به مريض مي خورانند كه باعث فعال شدن سيستم ايمني خود بدن مي شود و بدن به طور طبيعي خود را درمان مي كند.
هوميوپات ها تقريباً فلسفه اي مشابه دكتر تغذيه را دنبال مي كنند كه سركوب نشانه هاي بيماري با دارو به هيچ وجه قلب بيماري را هدف نمي گيرد و تا زماني كه منشاء عدم تعادل در بدن باقي مانده باشد، بيماري ادامه پيدا مي كند.
ممكن است پس از مصرف دارو هاي شيميايي نشانه هاي بيماري ناپديد شوند اما در بيشتر موارد عدم تعادل پس از مدتي به شكل ديگري ظاهر مي شود.
هوميوپات ها تمامي مشكلات و ناراحتي هايي را كه بيمار دارد با انجام آزمايش هاي وقت گير و دقيق در نظر مي آورند.
اين كار در عصر تخصص ها- كه هر متخصص فقط به يك ناراحتي خاص مي پردازد- هنر گمشده اي است و عجيب به نظر مي رسد. آنها سپس درمان هوميوپاتي واحد و جامعي را كه با كل نشانه هاي بيماري همخواني داشته باشد انتخاب مي كند.
اين درمان هاي طبيعي از گياهان، مواد معدني و ساير تركيبات طبيعي تشكيل شده اند كه طي فرآيندي مرحله به مرحله با رقيق كردن مكرر و تكان دادن محلول آماده شده اند.
در اين روش تركيباتي ارائه مي شود كه سيستم ايمني خود بدن را تحريك مي كند. معمولاً دارو را تنها يك بار به بيمار مي دهند و صبر مي كنند تا تاثير درازمدت آن آشكار شود.
امروزه هوميوپاتي در بسياري كشورها مانند انگلستان، فرانسه، سوئيس، آلمان و هند پذيرفته و رايج است با اين حال هوميوپاتي هم مانند تغذيه درماني در بسياري كشورها هنوز شناخته شده نيست.
اگرچه به علت موفقيت بسيارش در درمان بيماري ها به سرعت در حال رشد است به خصوص كساني كه داروهاي مرسوم به آنها كمكي نكرده هر روز بيش از پيش به هوميوپاتي روي مي آورند.
معمولاً هوميوپاتي براي افرادي كه بيماري هاي مزمن دارند بسيار تاثيرگذار است كه بيماري هاي جسمي طولاني مدت يا مشكلات عاطفي و نيز بيماري هايي كه دوباره و چندباره بازگشته اند را هم دربرمي گيرد. اينكه پزشكي، بيماري را درمان ناپذير تشخيص داده باشد باعث نمي شود كه هوميوپاتي نتواند همان بيماري را علاج كند.
هوميوپاتي حتي به كساني كه بيماري خاص آنها دقيقاً تشخيص داده نشده هم كمك مي كند.
هوميوپاتي بر پايه سه اصل عمل مي كند:
اول آنكه مشابه، مشابه اش را درمان مي كند؛ مثلاً اگر نشانه هاي سرماخوردگي در بيمار شبيه به مسموميت با جيوه باشد، جيوه بهترين درمان هوميوپاتي است.
دوم دوز حداقل؛ درمان بسيار بسيار رقيق به كار گرفته مي شود كه معمولاً يك واحد از ماده درماني و يك ميليارد واحد آب است.
سوم درمان واحد است يعني مهم نيست كه چند نشانه در بيمار وجود دارد تنها يك درمان به كار گرفته مي شود و آن درمان تمامي نشانه هاي بيماري را هدف مي گيرد.
همين اصول پايه در درمان هاي پيچيده آلرژي هم ديده مي شود كه در آن ماده ايجادكننده آلرژي در دوز پائين به بيمار داده مي شود يا در واكسيناسيون كه مهمترين بخش ويروس به بيمار تزريق مي شود تا سيستم ايمني او را در برابر آن ويروس خاص فعال كند.
چرا هوميوپاتي؟
هوميوپاتي دومين سيستم دارويي پرطرفدار در جهان است. محبوبيت اين روش در آمريكا در دهه اخير سالانه ۲۵ تا ۵۰ درصد رشد كرده است. توجه به اين روش از چند عامل سرچشمه مي گيرد:
- هوميوپاتي به شدت موثر است، هنگامي كه درمان درست اعمال شود نتيجه سريع، كامل و هميشگي است.
- هوميوپاتي كاملاً مطمئن است. حتي كودكان خردسال و زنان باردار هم مي توانند بدون ترس از عوارض جانبي از آن استفاده كنند. حتي درمان هاي هوميوپاتي را مي توان همراه با ساير داروها بدون ايجاد عوارض جانبي ناخواسته مصرف كرد.
- هوميوپاتي طبيعي است. در درمان هاي هوميوپاتي معمولاً مواد طبيعي به كار گرفته مي شوند.
- هوميوپاتي در هماهنگي با سيستم ايمني بدن عمل مي كند برعكس داروهاي شيميايي پيچيده كه سيستم ايمني بدن را سركوب مي كنند. مثلاً داروهاي ضدسرماخوردگي، عطسه كه عكس العمل طبيعي بدن به سرماخوردگي و تلاش بدن براي پاكسازي ريه ها است را مختل مي كنند.
- درمان هاي هوميوپاتي اعتيادآور نيستند. هنگامي كه بيمار احساس بهبودي كرد مي تواند از مصرف آنها دست بكشد. اگر هم بهبودي حاصل نشد به اين معني است كه احتمالاً درمان هوميوپاتي اشتباهي را در پيش گرفته است.
- هوميوپاتي روشي جامع است. همه نشانه هاي بيماري را يك باره برطرف مي كند به عبارت ديگر علت بيماري را هدف مي گيرد نه نشانه هاي آن را. همچنين مي توان مطمئن بود نشانه هايي كه با هوميوپاتي درمان مي شوند دوباره باز نمي گردند.
اما مشكلي هم هست
دو مانع عمده، به كارگيري هوميوپاتي را براي درمان بيماري ها محدود مي كند: نسخه دادن براي درمان درست و دقيق هوميوپاتي كمي بيشتر از مداواي عادي طول مي كشد.
از طرفي فقط درمان دقيق مي تواند نشانه هاي بيماري را برطرف كند. هيچ درمان هوميوپاتي استانداردي مثلاً براي سردرد وجود ندارد.
درماني كه پي مي گيريد بايد دقيقاً با سردرد مشخص شما همخواني داشته باشد اينكه كجاي سرتان درد مي كند، چه چيزي باعث آن شده، چه جور دردي دارد، چه چيزي آن را تشديد مي كند، چه چيزي آن را بدتر مي كند، حالت روحي شما و چه نشانه هاي ديگري احساس مي كنيد همه و همه دخيل هستند.
نكته ديگر اينكه معمولاً در محدوده خاصي از درمان هوميوپاتي به كار گرفته مي شوند و پيدا كردن درمان خارج از اين محدوده كمي مشكل است؛ همانطور كه اگر داروي شيميايي لازم يكي از ۳۰ داروي رايج نباشد داروخانه دار به سختي مي تواند آن را پيدا كند.
تئوري درمان مشابه با مشابه به سال ۴۶۸ تا ۳۷۷ قبل از ميلاد باز مي گردد اما تا پيش از كارهاي ساموئل هانه مان (۱۸۴۳ ۱۷۵۵) كاربرد عملي نداشت.
هانه مان در آزمايش هاي خود دوزهاي مختلف از تركيبات مختلف را روي خود و داوطلب سالمش امتحان و تاثير آن را جزء به جزء يادداشت مي كرد.
او براي اطمينان بيشتر تركيبات را به شكل بسيار بسيار رقيق درست مي كرد و به اين ترتيب به يكي از جنبه هاي شگفت انگيز هوميوپاتي پي برد. هر چه درمان هوميوپاتي رقيق تر باشد درمان بيماري موثرتر خواهد بود.
هوميوپاتي درماني جامع است. براي همين براي آنها كه به درمان هاي معمولي عادت كرده اند كمي عجيب به نظر مي رسد چون آنها براي مشكل پوستي يك دارو مي گيرند، براي سردردشان دارويي ديگر و براي بي خوابي هم دارويي ديگر.
مثلاً سرماخوردگي معمولي ويروسي دارد كه اثرات بي شماري به وجود مي آورد و در افراد مختلف تفاوت جزيي دارند. پس افراد مختلفي كه دچار همان ويروس مي شوند ممكن است نشانه هاي كاملاً متفاوتي داشته باشند. به همين دليل است كه براي هر بيمار بايد با تحليل خاص و دقيق خود تجويز شود تا از همه نشانه ها يك باره خلاص شود.
سيميليوم ماده منحصر به فردي است كه اگر به شخص سالم داده شود درست همان نشانه هاي بيماري را در او به وجود مي آورد كه بيمار دارد.
علاوه بر نشانه هايي كه بايد در هر مورد براي يافتن درمان هوميوپاتي درست باشد دقت هم بسيار مهم است. مثلاً حدود ۵۰۰۰ نوع سردرد داريم كه درمان هر يك براساس اينكه چه موقع درد بروز كرده، نوع درد، درد در كجاي سر است، چه چيزي آن را تشديد مي كند و چه نشانه هاي ديگري همراه آن است، فرق مي كند.
دوز و قدرت درمان
همه هوميوپات ها بر دوز و قدرت درمان براي تشخيص خاص توافق نظر ندارند و تشخيص دوز درمان به حساسيت بيمار و خود آن درمان خاص بستگي دارد.
اما اصل كلي اين است كه بيماري هاي مزمن بايد با دوز بالاتر بين ۳۰ تا ۲۰۰ و بيماري هاي تازه با دوز كمتر حدود ۶ درمان شوند. به هر حال استثناهايي هم وجود دارد به خصوص وقتي نشانه هاي بيماري با رويداد خاصي آغاز شده اند لازم است ابتدا بدن با وارد كردن دوز بالا تحريك شود و سپس درمان با دوز پايين تر ادامه يابد. دوزهاي پايين بيش از دوز بالا در هوميوپاتي كاربرد دارند.
قانون عمومي ديگر اينكه داروهاي قوي هوميوپاتي تنها هنگامي بايد به كار گرفته شوند كه اطمينان داشته باشيم درمان صحيح است بنابراين هميشه درمان با دوز پايين تر شروع مي شود و سپس اگر بهبود آغاز شود ولي كامل نباشد قدرت درمان را بالا مي برند.
داروهاي هوميوپاتي بايد به بدن پاك وارد شوند. مثلاً در زمان درمان با هوميوپاتي بايد از بوهاي تند مانند نعنا (حتي در خميردندان) و قهوه پرهيز شود. هر وقت احساس كرديد نشانه هاي بيماري بهتر شدند خوردن داروهاي هوميوپاتي را قطع كنيد.
نشانه هاي مهم
از آنجا كه هوميوپاتي براساس مجموعه نشانه هاي بيماري عمل مي كند بايد تمامي اين نشانه ها را در نظر آورد. بيشتر ما ناراحتي هايي داريم كه مدت ها با ما بوده اند و حتي ديگر به آنها توجهي نداريم مثل سردي پاها.
بايد به همه اين نشانه ها توجه كرد حتي بايد مواردي را كه بيماري تلقي نمي شود هم در نظر گرفت مثل خارش مداوم پشت گوش.
در كنار ناراحتي ظاهري كه داريد (مثل سردرد) بايد به موارد زير هم توجه كنيد:
- حالت روحي (مثل ترس و هيجان)
- رنگ، حالت و ترتيب دفع
- چه چيزي نشانه خاص را بهتر يا بدتر مي كند
- هر نشانه دقيقاً كجا واقع شده
- هر نشانه براي نخستين بار چه موقع شروع شد و چه چيزي باعث آن شد
- الگوي خواب
- به چه چيزي حساس هستيد (مثل نور، سرما، گرما، باد، لمس، انتقاد)
- زمان عادت ماهانه در خانم ها
هوميوپاتي در خانه
به كار گرفتن درمان هاي هوميوپاتي در خانه بي خطر است چرا كه هيچ عوارض جانبي خطرناكي به دنبال ندارد. تصوري درباره ساير درمان هاي جايگزين مثل طب گياهي، مكمل هاي غذايي يا طب گياهي چيني هم هست كه همه اينها در خوددرماني كاملاً بي خطر هستند چون «طبيعي» هستند.
اما در مورد هوميوپاتي موضوع فرق مي كند. در اين مورد چون همه چيز بسيار بسيار رقيق است خطري بيمار را تهديد نمي كند در حالي كه اگر بعضي درمان هاي گياهي يا مكمل هاي غذايي با دقت به كار گرفته نشوند خطرات طولاني مدت به جا مي گذارند.
هومیوپاتی درمانی واقعی ، کامل ، بی ضرر و کم هزینه
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دو قرن پیش دکتر هانمن علم پزشکی را در دنیای غرب و بدنبال ان در سراسر جهان متحول ساخت و نشان داد که برای درمان بیماریهای جسمی و روحی یک فرد میتوان از توانائی های غیر شیمیائی مواد موجود در طبیعت استفاده کرد و روش درمان هومیوپاتی را بر اساس این توانائی ها پایه ریزی و سیستماتیزه نمود و در این راه سعی کرد بر خلاف روش الوپاتی که بیشتر بر بیماری تاکید دارد بینش وسیعتری به انسان و حیات داشته باشد و بر سلامت بجای بیماری تاکید و توجه نماید.
این تلاشها و تلاشهای پزشکان ادامه دهنده راه دکتر هانمن باعث شد تا روشی جدیدتر و بی خطرتر در درمان انسانها به جامعه بشریت عرضه گرددو ابعاد روحانی ودرونی انسانها مورد توجه بیشتری قرار گیرد.
تمام مکتب های درمانی به استثنای الوپاتی (طب رایج) بر این باورند که نه علائم و نشانه های جسمی بیماری بلکه انرژی حیاتی بیمار را باید درمان کرد. این طرز تفکر از بدو تاریخ بشریت بر درمان بیماریها حاکم بوده و انچه موجب ترقی و مباهات طب الوپاتی گردیده عمدتا به پیدایش ازمونهای ازمایشگاهی و درمان عفونتها و جراحات محدود است بعبارتی اگر انتی بیوتیکها و جراحی را از طب الوپاتی حذف کنیم دیگر الوپاتی سخنی برای گفتن ندارد. واز درمان اغلب بیماری های مزمن جسمی و روحی عاجز است و تنها به کنترل ومحدود کردن علائم بیماریها بسنده میکند. و منتظر میماند تا شاید نیروی حیاتی بدن خودش راهی برای بهبود بیماری خود پیدا کند. افزایش روز افزون هزینه های درمان ونیز بروز روز افزون اثار سمی داروهای الوپاتی که گاه سالها بعد بروز میکنند از محدودیت های دیگر این طب است.
در حالی که طب هومیوپاتی علاوه بر درمان سهل بیماری های حاد در درمان بیماری های مزمن نیز حرف زیادی برای گفتن دارد وتوانائی های ان غیر قابل انکار است. و بعلت فقدان عوارض جانبی و سهولت مصرف دارو و ارزانی درمان روز به روز مورد توجه و استقبال بیشتری قرار میگیرد.وعلاقمندان بیشتری می یابد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
نوشته شده توسط دکتر علیرضا تابان
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
درباره
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
همه چی دربارهی هومیوپاتی!!!
بطور کلی هر عامل یا استرسی که بر موجود زنده وارد میشود واکنشی را در موجود زنده بر می انگیزد و هر چه این واکنش شدیدتر و طولانی اثرتر باشد تعادل موجود زنده را بیشتر بهم ریخته درمان را مختل میکند مثلا یک فنجان قهوه در یک فرد حساس می تواند تا چندین روز اثر تحریکی بر جسم و روان فرد بجا گذارد یا یک استرس قوی یا ترسیدن می تواند سالها روح و جسم فرد را تحت تاثیر قرار داده و سلامت او را تا اخر عمر مختل کند.
توسط دکتر علیرضا تابان
اغلب داروهای شیمیائی مثل ضد دردها, ارامبخشها, انتی بیوتیکها و..... اثر داروهای هومیوپاتی را کاهش میدهند. همچنین برخی عناصر و موادخوراکی مثل پیاز، سیر، فلفل، نعناع، کافور، قهوه و برخی از انواع چای های ارامبخش یا محرک یا هر ماده ای که خاصیت داروئی دارد یا بعنوان دارو مصرف می شود میتواند اثر دارو های هومیوپاتی را خنثی کند. پس لازم است طی درمان هومیوپاتی مصرف نگردند.
همچنین هر چیز دیگری که بر روح و روان انسان اثر کند می تواند بر سیر درمان هومیوپاتی تاثیر بگذارد مثل دیدن فیلمهای هیجان انگیز یا استرس زا، دیدن صحنه های ترسناک یا ناخوش آیند، قرار گرفتن در موقعیتهای استرس زا و پر فشار و ......
بی شک تلقین و اعتقاد، اثرات غیر قابل انکاری در زندگی ما دارد. اعتقاد مثبت به چیزی یا عملی اثرات مثبت و اعتقاد منفی اثرات منفی از خود به جا می گذارد.
تفاوت اصلی بین دارو نما ( پلاسبو) و دارو در این است که هنگام مصرف دارو نما اعتقاد فرد به اثرات داروئی یک ماده است که اثرات داروئی یا به عبارت بهتر اثرات درمانی در فرد نشان میدهد و اگر فرد اعتقادی به اثر درمانی ان ماده نداشته باشد تاثیری مشاهده نمی شود. ولی یک داروی واقعی برای تاثیر گزاری نیازی به اعتقاد فرد به اثر آن دارو ندارد. بطور مثال اگر فردی آسپرین مصرف کند چه بخواهد چه نخواهد آسپرین بر پلاکتهای خون وی اثر خواهد کرد وانعقاد پذیری خون را کاهش خواهد داد.
داروهای هومیوپاتی اثرات داروئی و درمانی واقعی دارند و تاثیر آنها ارتبات مستقیمی به عقیده فرد ندارد و اغلب افرادی که بار اول از داروهای هومیوپاتی استفاده می کنند با توجه به رقیق بودن خیلی زیاد این داروها تاثیرات درمانی ان را بعید یا حتی غیر ممکن میدانند. ولی بعد از درمان هومیوپاتی به آن اعتقاد می یابند و بقیه را به استفاده از این روش ترغیب می کنند.
در برسی اثرات داروهای هومیوپاتی بطور مثال یکصد نفر داوطلب سالم را که ارتباتی با هم ندارند انتخاب میکنند و به تعدادی از انها داروی هومیوپاتی و به بعضی پلاسبو میدهند. بعد هر فرد علائمی را که بروز می کند به ترتیب بروز علائم ثبت می کند. در اخر علائمی را که در افراد مصرف کننده داروهای هومیوپاتی مشترک بوده به عنوان علائم اصلی و چهره واقعی دارو در نظر میگیرند. ( قطعا علائمی که در مصرف کنندگان پلاسبو گزارش شده است یا بطور انفرادی به علت خصوصیات خاص بدنی فرد گزارش گردیده حذف میشود تا در نهایت تنها علائم اصلی و واقعی دارو ثبت گردد).
شما هم اگر شکی در تاثیر واقعی داروهای هومیوپاتی دارید حتما یکبار امتحان کنید.
حالتهای جسم و روان در طی گذر زمان ممکن است تغییرات متعددی بکنند. ثبت این تغییرات در شرح حال بیمار ممکن است به ادامه درمان بیمار کمک کند ولی انچه این لحظه مهم است و باید درمان شود فقط و فقط نشانه های فعال وغالب بیمار است که تناسب کمی و کیفی ندارد یا به عبارت دیگر نا متناسب با وضعیت موجود است و فرد خود قادر به تغییر آن نیست.
-در درمان بیماری حاد اسپورادیک (پاتوژن عامل بیماری ضعیف است و شخص بعلت استعداد خاص خود مبتلا می شود) جنرال برخورد کرده و همه علائم بیمار را در انتخاب دارو در نظر می گیریم(totality of symptoms)(آفوریسم 82-83 کتاب ارگانون).
-در درمان بیماری حاد اپیدمیک (پاتوژن عامل بیماری قوی است) فقط علائم مشترک بین بیماران مبتلا به این اپیدمی را در نظر می گیریم (totality of diseases) یعنی فقط علائم مربوط به بیماری نه علائم مربوط به استعدادهای شخصی در نظر گرفته می شود.
راه دیگر تشخیص اسپورادیک یا اپیدمیک بودن بیماری این است که به علائم بیماری های مزمن فرد بنگریم در بیماری حاد اسپورادیک (که در واقع شعله وری وضعیت مزمن بیمار است) چون عامل بیماریزا ضعیف است تغییری در علائم مزمن بیمار ایجاد نمی شود ولی در بیماری حاد اپیدمیک عامل قوی بوده و بیماری ناهمانند قویتری ایجاد میکندوعلائم مزمن بیمار در حین بیماری جدید تخفیف می یابد.
-در درمان بیماریهای میازماتیک (مزمن)، اپیدمیک برخورد کرده علائم اختصاصی ومشترک بین این بیماران (totality of diseases) را برای انتخاب داروی مناسب در نظر میگیریم (آفوریسم 102-103 کتاب ارگانون).
چه بیماری هایی با هومیوپاتی درمان میشوند؟
شرح حال گیری (case talking) اولین و مهمترین بخش درمان:
چیزهائی برنتیجه درمان داروهای هومیوپاتی اثر میگذارند؟ و چگونه عوامل محیطی تاثیر داروهای هومیوپاتی را تغییر داده یا کم می کنند؟
درمان تورتيكولي اسپاسموديك با هوميوپاتي
از همكاران عزيز خواهشمندم اگر در مورد درمان تورتيكولي اسپاسموديك با هوميوپاتي مطلبي دارند مرا راهنمايي كنيد.توضيح اينكه اين بيماري بدليل افزايش تونيسيته و اسپاسم عضلات گردن بصورت فوكال ايجاد شده و تنها راه درمان موثر فعلي در طب رايج تزريق سم كلستريديوم بوتولينوم در عضلات مبتلا ميباشد و اتيولوژي اين بيماري هم ايديوپاتيك مي باشد.با تشكر
همه چیز در مورد هومیوپاتی!!!!!!!!!!!!!!!!!!
هومئوپاتی، همیوپاتی یا هومیوپاتی پزشکی هومیوپاتی روش درمانی ویژه‌ای است که باتحریکسیستم ایمنی[/URL] وحیاتی بیمار با داروهای ویژه، فرد را به سمت بهبودی سوق میدهد. بر پایه اصول نخستین هومیوپاتی هر مادهای که دربدن تندرست یکسری نشانه‌های بیماری ایجاد کند درصورت تجویز به فرد بیمار باهمان علایم بیماریوی را درمان خواهدکرد، البته به شرط آنکه نشانه‌های موجود در بیمار و نشانه‌هایی که آن ماده دارویی میتواند ایجاد کند، تا حد ممکن همانند باشد. خصوصیات روحی و عصبی جایگاه ویژه‌ای در درمان هومیوپاتی دارد. اگرچه بیمار تنها برای یک درد جسمی به پزشک هومیوپات مراجعه کرده‌است، ولی باید واقعیت‌های روحی، عاطفی و عصبی خود را با پزشک درمیان بگذارد. هر بیماری که نیروی حیاتی وی از میان نرفته باشد میتواند از هومیوپاتی انتظار بهبود داشته باشد. با نگرش به اینکه هومیوپاتی با تحریک سیستم ایمنی بدن عمل میکند، چنانچه این سیستم و ساختار بدن دچار نابودی برگشت ناپذیر شود امید به بهبود کاهش می‌یابد. هومیوپاتی یعنی همانند بیماری و به تعبیری دیگر درمان با همانند، یا درمان بدست عامل همانند بیماری است. مهمترین ویژگی این روش درمانی نگرش کلی به انسانها از دید جسمی، روانی و احساسی است. در این درمان از داروهایی بهره گیری میشود که علایم "]بیماری را پوشش دهد تا با تحریک پسندیده سیستم ایمنی و حیاتی بیمار و هوشیار کردن ]سیستم دفاعی بدن بیماری را درمان کند.
از این به بعد این ها مطالبی مهم و به هم وابسته هستند!
از این به بعد این ها مطالبی مهم و به هم وابسته هستند!
مقدمه
قبل از تولد هومیوپاتی به شکل طبقه بندی شده امروزی توسط دکتر هانمن علم پزشکی در دنیای غرب تنها نگرشی تک بعدی و صرفا فیزیکی به سلامت وطبیعت بشری داشت و بیماری را صرفا ناشی از اختلالات فیزیکی و جسمی می دانست بر این اساس تصور می شد که درمان بیماریها فقط بر پایه جراحی یا تجویز داروهائی که اثرات شیمیائی بر جسم ادمی می گذارند امکان پذیر است(اساس طب رایج امروزی که طب الوپاتی نیز نامیده میشود).
ولی در تمدن اسلامی توجه خاصی به ابعاد معنوی انسانها نیز شده است.بطورمثال ذکر خدا را ارامبخش دلها میدانند. " الا بذکر الله تطمئن القلوب " . پزشکان بزرگی مثل ابوعلی سینا نیز توجهات خاصی به ابعاد غیر جسمی انسانها داشتند.
دو قرن پیش دکتر هانمن علم پزشکی را در دنیای غرب و بدنبال ان در سراسر جهان متحول ساخت و نشان داد که برای درمان بیماریهای جسمی و غیر جسمی یک فرد میتوان از توانائی های غیر شیمیائی مواد موجود در طبیعت استفاده کرد و روش درمان هومیوپاتی را بر اساس این توانائی ها پایه ریزی و سیستماتیزه نمود و در این راه سعی کرد بر خلاف روش الوپاتی که بیشتر بر بیماری تاکید دارد بینش وسیعتری به انسان و حیات داشته باشد و بر سلامت بجای بیماری تاکید و توجه نماید.
این تلاشها و تلاشهای پزشکان ادامه دهنده راه دکتر هانمن باعث شد تا روشی جدیدتر و بی خطرتر در درمان انسانها به جامعه بشریت عرضه گرددو ابعاد روحانی ودرونی انسانها مورد توجه بیشتری قرار گیرد.
داروهای هومیوپاتی را چه مواقعی وچگونه مصرف میکنند؟
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
چه بیماری هایی با هومیوپاتی درمان میشوند؟
هومیوپاتی بعنوان یکی از انواع طب‌های مکمل و کل‌نگر با بیش از چهار هزار نوع داروی متنوع قدرت فراوانی در درمان انواع بیماریهای حاد و مزمن دارد. حتی بسیاری از مواردی که در طب رایج بیماری محسوب نمی‌شوند با هومیوپاتی قابل درمان هستند. ( مثل بوی بد پا، کودکان بفلی یا بداخلاق و ... ) انواع بیماریهای حاد و صدمات ناشی از تصادفات، مسابقات ورزشی، شکستگی‌ها، سوختگی‌ها، زخم‌ها و ... با هومیوپاتی بسیار سریعتر درمان می‌گردند. علاوه بر بیماریهای حاد، بسیاری از بیماریهای مزمن نیز با هومیوپاتی به بهترین شکل قابل درمان هستند. مثلاً: - انواع سردردها (سردردهای میگرنی، عصبی، سینوزیت‌ها و ... ) - مشکلات روحی ( مثل افسردگی‌ها، اضطرابها، ترسها، وسواس‌ها و ... ) - بیماریهای روماتیسمال ( آرتروز، آرتریت، روماتوئید، لوپوس و ... ) - مشکلات گوارشی ( گاستریت، IBS، IBS، یبوست، سوء هاضمه و ... ) - مشکلات زنانگی ( اختلالات قاعدگی، کیست‌ها و فیبرمها، دیسمنوره، لکوره و ... ) - مشکلات پوستی ( انواع درماتیتها و خارشهای پوستی، پسوریازیس، لیکن پلان و ... ) - ناتوانی‌های جنسی - سایر بیماریها ...
سلامتی به چه معنا ست؟ بیماری چیست؟ غایت نهائی و مطلوب کدام است؟
- تعاریف جامع و متفاوتی از سلامتی وجود دارد بر اساس تعریف سازمان بهداشت جهانی WHO سلامتی حالتی است از صحت کامل جسمی, روحی و اجتماعی ونه فقط فقدان بیماری یا ناتوانی. - تمام تلاش بشر در کسب مال, قدرت, همسر و ... برای زندگی بهتر و راحتر است که اگر از راه درست و با توجه به تعالیم الهی بدست امده باشد در سایه وجود سلامتی می تواند برای فرد سرور و ارامشی مطلوب و مستمر ایجاد کند. وتنها سلامت جسمی بدون داشتن روحی پاک و سالم انسان را به ارامش مطلوب نمی رساند. چرا که این جسم تنها کالبدی برای شناساندن و به تعالی رساندن روح والای درونی است.
داروهای هومیوپاتی چه مواقعی وچگونه مصرف میکنند؟
بطورکلی برخی هومیوپاتها داروی هومیوپاتی را از طریق قراردادن گلبولهای داروئی زیر زبان بکار می برند و دکتر هانمن این روش را تنها برای موارد حاد اخیر وخفیف که کمترین دوز داروئی را نیاز دارند توصیه نموده است. اما اگر لازم باشد که داروئی مکررا مصرف گردد بهتر است انرا درون ابی که در یک ظرف شیشه ای ریخته شده حل کرده بسته به نظر پزشک مقدار مورد نیاز را در زمان معین شده مصرف نمود و هر بار قبل از مصرف انرا به مقدار نیاز بهم زده یا تکان داد تا توان دارو افزایش یابد(روش افزاینده). بقیه دارو را دور از نور خورشید وحرارت و سرما وامواج مغناطیسی قوی مثل ترانسهای برق نگهداری کرد. بنظر میرسد صبح قبل از صبحانه و مسواک زدن دندانها بعلت فقدان بوهای قوی (مثل بوی پیاز, سیر , فلفل و نعناع و....) وقت مناسبی برای مصرف داروهای هومیوپاتی باشد. اگر دارو بعد از غذا مصرف شود بهتر است برای دوری از بوهای قوی حداقل یکساعت میان انها فاصله باشد
قانون ریتمی سیتی(Rhythmicity): ! و ....
قانون ریتمی سیتی(Rhythmicity):
تحقیقات هومیوپاتی نتایجی را ارائه کرده که قوانین پایه ای هورمز و ارنت-شولتز را نشان میدهد. که البته برای توضیح نیاز به تحقیقات بیشتری دارد. بر اساس ان هنگامی که داروهای هومیوپاتی بطور پیشروندهای رقیق می شوند همانطور که منحنی های هورمز نشان میدهد واکنش بیولوژیک از تحریک به وقفه و برعکس در نوسان است این رفتار متناوب را هومیوپاتها ریتمی سیتی می گویند. البته باید توجه کرد که در شرایط عادی با رقیق کردن دارو و نزدیک کردن غلظت ان به صفر واکنش بیولوژیکی متوقف میشود مگر انکه محلول رقیق شده در طی مراحل رقیق سازی به طریقه هومیوپاتیک تکان داده شود
طول اثر داروها ي هوميوپاتي چقدر است ؟ و انتخاب دوز و توان!
طول اثر داروها ي هوميوپاتي چقدر است ؟
بعنوان يك قانون ، هر چه بيماريها مزمن تر و عميق تر باشند طول دوره اثر داروي هوميوپاتي بيشتر ادامه پيدا مي كند و بلعكس داروهائي كه در اشخاص سالم يك دوره اثر طولاني را نشان مي دهند در بيماريهاي حاد فقط به مدت كوتاه و بطور سريع عمل مي كنند ودوره اثرشان به سرعت به پايان مي رسد (هر چه بيماري حادتر، دوره اثر دارو كوتاهتر). - در برخورد دارو با نيروي حياتي بدن (V.F.) دو واكنش پشت سر هم اتفاق مي افتد : 1-كنش اوليه دارو : بستگي مستقيم به نوع ماده و دوز تجويزي دارد كه در طي proving داروها ديده مي شود ( مثلا Bell اثري حدود 7-1 روز و Ars اثري حدود 90 روز دارد). 2- كنش ثانويه V.F. : در واكنش به تاثير اوليه دارو، V.F. شروع به پاسخ دهي مي نمايد كه در صورت تشابه دارو و بيماري واكنش شفابخش اتفاق مي افتد كه اين واكنش شفا بخش بستگي مستقيم به نوع بيماري تحت درمان دارد و در بيماريهاي حاد سريع و كوتاه و در بيماريهاي مزمن چند ماه است( بطور مثال اثر درماني Ars در بيماريهاي حاد چند ساعت ودر بيماريهاي مزمن چند ماه است . انتخاب دوز و پوتنس ( توان ) مناسب در داروهاي گروه سنتي مال :
توان هاي بالا شامل C30 ، C200 ، M و 10Mمي باشند و اغلب در موارد مزمن بخصوص زماني كه علائم ذهني-روحي بر جسته تر و بارزتراند و اثر عميق دارو ضرورت دارد مناسب ترند ودر صورت نياز بايد با فواصل طولاني تر (هر يك يا چند ماه) تكرار شوند. توانهاي پائين شامل C6،C12، C30 مي باشد و اغلب در موارد حاد يا موارد مزمني كه علائم پاتولوژيكي (جسمي)برجسته تر است استفاده مي شوند وبر حسب نياز مي توان آنها را با فواصل كوتاه (هر چند ساعت تا چند روز ) تكرار كرد. توان C30 حد واسط شرايط حاد و مزمن و نیز بعبارت ديگر حد واسط علائم جسمي و روحي است وچون اثرات خوبي در موارد حاد ومزمن بر بيماريهاي جسمي وروحي دارد پر طرف دارترين وپرمصرف تر است. بعبارت ديگر اگر نياز به تكرار سريع و زود به زود دارو وجود داشته باشد مثل بيماريهاي حاد يا بيماريهاي پاتولوژيكي جسمي (مثل سرطان، فیبرم رحمی و... ) از توان پائين تر ودر مواردي كه علائم روحي -ذهني مزمن بارزتر است ونياز به اثرات عميق تر دارو وجود دارد از توانهاي بالا استفاده كرده ودر صورت لزوم با فواصل زماني طولاني تکرار میکنیم. ودر موارد ي كه علائم جسمي و روحي همزمان بصورت بارز وجود دارند بهتر است درمان را از توان حد وسط يعني C30 شروع كنيم. اگر علت ایجاد بیماری جسمی مستقیما به عوامل روحی مربوط باشد میتوان از توان C200 درمان را شروع کرد (مثلا مرد بیماری را در نظر بگیرید که به علت عدم قدرت باروری و کاهش اسپرم مراجعه کرده (پاتولوژی جسمی) ولی این این پاتولوژی بعلت مشکلات روانی اوست). - از نظر دكترها نمن اگر داروي هوميو پاتي درست انتخاب شود در هر تواني بر بيمار اثر خواهد كرد ( البته در پوتنس مناسب اثري سريعتر وكاملتر خواهد داشت ). - دكتر هانمن در درمان بيماريهاي مزمن اغلب 3-1 گرانول را در يك كاغذ خشك له و خرد مي كرد وبعد، دارو را در چند قطره آب حل نموده سپس به مقدار نياز به آن آب اضافه مي نمود وهمه را بصورت دوز واحد يكجا به بيمار تجويز مي نمود (او معتقد بود كه بجز Sulph، Hepar-s و Sep ساير داروها ي آنتي سوريك در دوزهاي سريع تكرار شونده مفيد نيستند). بعد بيمار را هر هفته يا هر ماه بر حسب نياز بررسي مي كرد . - در درمان بيماريهاي حاد مي توان 3-1 گرانول از داروي مناسب را در چند قطره آب مقطر كه درون يك بطري تميز ريخته شده حل كرد و بعد 100 سي سي آب مقطر به آن اضافه نمود و 2-1 قاشق از دارو را هر 6-2 ساعت بر حسب نياز تا بهبود علائم بيمار ، به او تجويز نمود .
مطالبي در ادامه تجويز دارو : !
مطالبي در ادامه تجويز دارو :
در درمان بيماريهاي حاد بعد از بهبود علائم بيماري حاد دارو را قطع مي كنيم . چرا كه مصرف غير ضروري دارو مي تواند بيماري غير همانند داروئي ايجاد كند (اگر در طي درمان بيماري مزمن فرد، بيماري حاد خفيفي مثل سردرد بعلت باد كولر اتفاق بيافتد كه با مصرف چند مسكن ضعيف مثل آسپرين يا استامينوفن قابل بر طرف شدن باشد بهتر است داروي هوميو پاتي جديدي براي بيماري حاد تجويز نگردد تا روند درمان بيماري مزمن ادامه يابد). - هنگام مصرف داروي هوميوپاتيك ، اگر دارو با دوز-كم تجويز گردد فقط علائمي از دارو كه مشابه علائم بيماري طبيعي است اثر كرده وفرد را درمان (آفوريسم 155 ارگانون ). اما علائم نا همانند اثري بر بيمار نمي گذارند چون بيمار به اين علائم حساس نيست ودر دوز كم نمي تواند بيماري مصنوعي داروئي ايجاد كنند . - اما اگر دارو با دوز بالا ويا تكرار هاي نامناسب غير ضروري تجويز گردد ممكن است بيماري ناهمانند جديدي توسط دارو ايجاد گردد كه اين بيماري جديد علائم بيماري قبلي را از بين ببرد. در اين حالت بيمار فكر مي كند كه بيماريش خوب شده در حالي كه اينچنين نيست وبعد از برطرف شدن اثرات دارو، علائم بيماري اوليه دوباره عود خواهد كرد. در واقع علائم بيمارتوسط بيماري جديد ناهمانند ساپرس شده (فرو كش كرده). اين اتفاق در درمان با داروهاي شيميائي هم زياد اتفاق مي افتد كه از خطاهاي شايع درمان با دوز زياد دارو است. ودرمان واقعي به دنبال ندارد. - - اكر دوز داروي تجويزي در يك نوبت زياد باشد هنگام كنش اوليه وجاگزيني بيماري داروئي بجاي بيماري طبيعي بعلت قوي بودن كنش اوليه، علائم اوليه تشديد مي شوند ( تشديد هوميوپاتيك علائم اوليه ) كه در ادامه بهبودي بيمار را بدنبال خواهد داشت ( آفوريسم 157 ارگانول ). البته اگر بيمار ضعيف و حساس باشد احتمال تخريب V.f. بيمار وجود دارد. - اكر علائم اوليه بيمار تشديد شود نشانه درست بودن تشخيص وهوميوپاتيك بودن دارو است وفقط يك دوز براي درمان بيماري كافي است (آفوريسم 158 ارگانون ). - اگر بيمار حساس باشد تقريبا هميشه هنگام درمان با داروي مناسب ، تعدادي علائم خفيف پيدا مي كند كه در صورت كم بودن دوز دارو موقتي هستند وبا كنش ثانويه درمان بخش نيروي حياتي بر طرف مي گردد ( آفوريسم 156 ارگانون ) و فقط بايد صبر کرد. - از نظر دكتر هانمن در درمان بيماريهاي مزمن الف- اگر داروي آنتي سوريك بدرستي انتخاب شده باشد وعلائمي مثل اسهال ، گلو درد يا سردرد خفيف ظاهر شود نبايد از داروي ديگري استفاده كرد وبايد اجازه داد داروي هوميوپاتي كار خود را به پايان برساند. - ب- اگر علائمي كه در طي عملكرد دارو ظاهر مي شوند در هفته يا ماههاي قبل نيز ظاهر شده وقبلا نيز مشكل ساز بوده نشانه تحريك هوميوپاتيك ناشي از دارو مي باشد ( دارو درست انتخاب شده ) و نشان مي دهد كه در آينده موثرتر خواهد بود وبهبودي بهتري رخ خواهد داد. - ج- اما اگر علائم متفاوت باشند وقبلا هرگز وجود نداشته اند يا به اين شكل ظاهر نشده اند . علائم خاص خود دارو هستند . اگر علائم خفيف باشد نياز به مداخله ندارد ولي اگر علائم شديد وآزار دهنده باشند نشانه نامناسب بودن دارو است واثرش بايد خنثي گردد .( يا آنتي دوست شود يا داروي آنتي سوريك ديگري متناسب با علائم تجويز گردد). - د- اگر با وجود انتخاب درست علائم روز به روز شديدترشود نشانه آنست كه داروي آنتي سوريك درست انتخاب شده ولي دوز بالائي دارد ودوز بالا بيماري شبيه بيماري اوليه ايجاد كرده وساير علائم ، علائم خود دارو است . اغلب در اين دوز درمان اتفاق نمي افتد چرا كه با ايجاد علائم جديد خود دارو، تشابه كمتر شده يا از بين مي رود و بيماري غير مشابه قويتر ايجاد خواهد شد. اين علائم اغلب در روزهاي شانزدهم تا بيستم ايجاد مي شود وبايد آنتي دوست شوند. وبعد از فرو كش علائم جديد ميتوان از داروي آنتي سوريك قبلي با دوز پائين استفاده كرد.
آيا روش هوميوپاتی از اعتبار علمی و توانايی درمانی واقعی برخوردار است؟
آيا روش هوميوپاتی از اعتبار علمی و توانايی درمانی واقعی برخوردار است؟
نتايج يك پژوهش علمي گسترده كه در نشريه پزشكي معتير لانست به چاپ رسيده حاكي از آن است كه شيوه هوميوپاتي كه برخي افراد از آن براي درمان بيماريها استفاده مي‌كنند، صرفا داراي اثر رواني حاصل از تلقين است و هيچ نوع تاثير واقعي ببار نمي‌آورد.
سابقه شيوه هوميوپاتي به ۲۵۰سال پيش و زماني باز مي‌گردد كه يك پزشك و شيمي دان آلماني به نام ساموئل هانه مان در دهه ۱۷۰۰مدعي شد بيمار شدن بدن ناشي از برهم خوردن تعادل و توازن بخشهاي مختلف بدن است و براي درمان آنها مي‌بايد از اصلي موسوم به "اصل مشابهت "Similia Principleاستفاده كرد.
بر مبنياي اين اصل براي مداواي امراض بايد از امور مشابه آنها استفاده كرد.
مدعاي اين پزشك آلماني آن بود كه اگر از عامل موجد بيماري به مقدار اندكي (پس از حل كردن و رقيق كردن در آب) به بيمار خورانده شود، بدن به مقابله با بيماري بر مي‌خيزد و بيماري را درمان ميكند.
داروهاي هوميوپاتي بر همين مبنا با توجه به نياز هر فرد بيمار و به نحو خاص براي وي تهيه مي‌شوند و همين امر جاذبه ظاهري اين روش را افزايش مي دهد.
هوميوپات يا درمانگري كه از اين روش بهره مي‌گيرد نه تنها به علل فيزيكي بيماري توجه ميكند كه حالات روحي و عاطفي و جنبه‌هاي شخصيتي فرد را نيز در نظر مي‌گريد و دارو را با توجه به همين اين جنبه‌ها تيه ميكند.
انتقاد پزشكان و دانشمندان از اين روش آن است كه آنچه كه در اين روش به اصطلاح دارو ناميده ميشود آنقدر رقيق شده و ضعيف است كه احتمال تاثير گذاري آن تقريبا به حد صفر مي‌رسد.
در برخي از موارد داروي تجويز شده حتي فاقد يك مولكول از ماده گياهي يا معدني مورد استفاده براي درمان است و عملا چيزي جز يك ليوان آب خوردن نيست،اما هوميو پاتها مدعيند كه آب از حافظه‌اي برخوردار است كه مي‌تواند "گوهر حياتي" ماده گياهي يا دارويي شفا بخش را در خود حفظ كند.
محققاني كه تحقيق اخير را در مورد قابليتهاي واقعي هوميوپاتي به انجام رسانده‌اند يك گروه از پژوهشگران سوئيسي از دانشگاه برن هستند.
اين محققان به سرپرستي پژوهشگري به نام ماتياس اگر Matthias Eggerدر يك فرا- تحقيق نتايج مربوط به ۱۱۰پژوهش متفاوت را كه در آنها از داروهاي خاص هوميوپاتي و داروهاي متعارف براي مداواي بيماريها استفاده شده بود مورد مقايسه قرار دادند.
اين گروه هم آزمايشهاي گسترده اي را كه با دقت بالاي علمي بر روي شمار زيادي از داوطلبان انجام شده بود بررسي كردند و هم آزمونهايي كه با كيفيت نازل از حيث دقت علمي در مقياس كوچك بر روي تعداد معدودي از افراد به انجام رسيده بود.
اين آزمايشها در انواع بيماريها از بيماريها ريوي گرفته تا انواع عفونتها و نيز اعمال جراحي به انجام رسيده است.
در اين فرا- تحقيق روشن شد كه تاثير مثبت روش هوميوپاتي عمدتا در آزمونهاي از نوع دوم مشهود بوده است و در اين آزمونها نيز ميزان تاثير اين روش حداكثر در حد تلقين يا استفاده از داروهاي جعلي و بي‌خاصيت در بسته بندي داروهاي واقعي بوده است.
به گفته پروفسور اگر رئيس تيم پژوهشگران سوئيسي، هرچند اثبات اينكه روش هوميوپاتي اساسا هيچ تاثيري ندارد غير ممكن است، اما در اين فرا-تحقيق نشان داده شده كه ميزان تاثير اين روش معادل تاثيري است كه از شيوه هاي درماني "دل خوش كنك "placeboحاصل ميشود.
در روش اخير از داروهاي بي‌خاصيت كه در بسته بندي داروهاي واقعي پيچيده شده‌اند يا از شيوه‌هايي كه ظاهر آن مشابه مداواهاي اساسي است استفاده به عمل مي‌آيد، اما عملا هيچ كار جز تلقين صورت نمي‌گيرد.
سردبير نشريه علمي لانست در مقاله اي كه در توضيح تحقيق اخير به چاپ رسانده تاكيد كرده كه اين گزارش نشان مي‌دهد كه روش هوميوپاتي فاقد هرنوع توانايي درمانگرانه است.
با اين حال به اعتقاد برخي از درمانگران به شيوه هوميوپاتي، اين روش اگر قدرت درمانگرانه نيز نداشته باشد، حداقل بي‌ضرر است.
در انگليس حدود ۴۲درصد از پزشكان عمومي، بيماراني را كه از شيوه هاي درماني متعارف خشنود نيستند به شيوه هاي درماني بديل و مكمل از جمله هوميوپاتي ارجاع مي‌دهند.
اما به گفته پروفسور ادزارد ارنست رئيس بخش پزشكي مكمل و بديل در دانشگاه اكسترانگلستان، اين اعتقاد كه هوميوپاتي بي‌ضرر است اعتقاد نادرستي است زيرا هوميوپاتها انتظار دارند كه روش آنان سبب بروز واكنشي در بدن بيمار شود كه در آغاز كار حتي موجب تشديد عوارض بيماري شود و آنگاه كار را به بهبود آن بكساند.
به نظر پروفسور ارنست اين نگرش خطرناك است و آنچه كه در نظر درمانگر هوميوپات واكنش بدن بيمار به شمار آورده ميشود مي‌تواند واقعا جان بيمار را بخطر اندازد.
سازمان بهداشت جهاني اخيرا در گزارشي به جنبه هاي مثبت هوميوپاتي و اشاره كرده است اما هم پروفسور ارنست و هم يكي ديگر از نويسندگان نشريه علمي لانست با انتقاد از گزارش سازمان بهداشت جهاني ياداور شده‌اند كه در اين گزارش ادعاهاي گزافي مطرح شده كه مي‌تواند كاملا گمراه‌كننده باشد.
به عنوان مثال در اين گزارش آمده است كه تحقيقات ۴۰سال اخير نشان مي دهد كه روش هوميوپاتي در مداواي انسان و حيوانات به همان اندازه روشهاي پزشكي مدرن از توانايي برخوردار است.
اما خيائوري ژانگ از اعضاي گروه تهيه‌كننده گزارش سازمان بهداشت جهاني درباره هوميوپاتي كه خود در حوزه پزشكي سنتي و مكمل تجربه اندوخته اذعان كرده است كه گزارش سازمان بهداشت جهاني درباره هوميوپاتي،گزارشي مقدماتي بوده كه صرفا به منظور تشويق افراد به انجام تحقيقات تنظيم شده و به هيچ وجه قصد توصيه و تجويز نداشته است.
در سالهاي اخير به موازات گسترش تبليغات براي روشهاي پزشكي بديل، ميزان نگراني پزشكان و دانشمندان درباره سو استفاده از اين روشها و طرح دعاوي نادرست افزايش يافته است.
پروفسور ارنست در تحقيقي كه اخيرا به چاپ رسانده نشان داده كه اغلب كساني كه در انگلستان به فعالييت در حوزه روشهاي درماني بديل يا مكمل يا به اصطلاح سنتي اشتغال دارند، اساسا توجهي به خطر بروز عوارض جانبي منفي ناشي از شيوه هاي درماني خود بر روي بيماران ندارند و معتقد نيستند كه اين روشها مي‌تواند عوارض منفي ببار آورد.
در هفته گذشته وليعهد انگليس نيز كه از مدافعان روشهاي پزشكي مكمل و سنتي است وارد گود بحث‌هاي مربوط به كفايت اين روشها شد و اعلام كرد بودجه اي را براي بررسي ميزان مفيد بودن اين روشها براي خدمات درماني عمومي اختصاص داده است.
اين اقدام با انتقاد اتحاديه پزشكان انگليس روبرو شد.
به گفته سخنگوي اين اتحاديه، چنين اقدامي مي‌تواند تصويري نادرست از ميزان كفايت اين روشها به بيماران انتقال دهد و جان آنان را در معرض خطر قرار دهد.
