ماه عسل 91 هم با اجرای سید علی ضیا که جایگزین احسان علیخانی شده بود شروع شد
داره قسمت اولش پخش میشه
نظرتون راجع بهش چیه؟
Printable View
ماه عسل 91 هم با اجرای سید علی ضیا که جایگزین احسان علیخانی شده بود شروع شد
داره قسمت اولش پخش میشه
نظرتون راجع بهش چیه؟
بهتر از علیخانی نیست ولی خوبه و مجریه کاربلدی هست
باید ببینیم در ادامه چطوره...
دیشب ندیدم
روال برنامه چطوری هست ؟
شبیه ماه عسله یا فرق می کنه ؟
اسمش فکر کنم «با اجازه خدا » باشه
یع ماه عسل بود یه احسان علیخانی
حیف که قدر مجریهای کاربلدمون رو نمیدونیم
در بلاد کفر مجری ها مثل بازیگران جزء سلبریتیهایی هستند که طرفداران بی شماری دارن
برخی از برنامه ها فقط با وجود یه مجری معنی پیدا میکنه و مجری میشه برندی برای اون برنامه
برنامه های معنوی و این طوری بهش نمیاد ... باید بزنه شلوغ کنه ...
خوب نیس...
افتضاح شده
این یاور هم همش داره ادای احسان علیخانی رو در میاره !
حتی مهمون هاشم دیروز افتضاح بود !
هممون میدونیم که علیخانی بهترین مجری برای برنامه ماه عسل بود...
نمیدونم اینا رو چه حسابی اومدن مجری رو عوض کردن تو این چند سال که علیخانی مجریش بود حتی یه بار هم برنامه هاش رو از دست ندادم اما یه سال که جوهرچی اومد اصلا یه قسمتش رو هم ندیدم اینا خودشون میدونن که علیخانی این همه طرفدار داره اما بازم عوضش کردن(اینم ازعجایب صدا و سیما)
من تنها دلخوشیم ماه عسل با اجرای احسان علیخانی بود...
جالبه، تجربه ناموفق هم کم نداشتن، یک بار محسن افشانی، یک بار حسن جوهرچی...
امسال هم ایشون...
حیف :(
واقعا خراب کردن
برنامه اولشون رو دیدم درباره اعتیاد بود...اون مهمونه کلی حرفهای عجیب و غریب و آرمان گرایانه زد که حال آدم رو بهم میزد
احسان کرمی: «ماه عسل» برنامه احسان علیخانی است
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سایت سوره سینما نوشت:
احسان کرمی یکی از مجریهای موفق تلویزیون در سال‌های اخیر است، هم سابقه اجرا در رادیو و تلویزیون را دارد، در زمینه تئا‌تر تحصیل کرده و اطلاعات کاملی درباره سینما، بازیگری و اجرا دارد.
کرمی از معدود مجریان نسل تازه است که علاوه بر وسواس و توجه به کارش، ادبیاتی مناسب و محترمانه در ارتباط با مخاطب دارد. کرمی در گفتگو با سوره سینما از وضعیت اجرا و برنامه‌سازی در تلویزیون صحبت کرد.
به عنوان یک مجری شیوه اجرا و برنامه‌سازی مذهبی در ماه مبارک رمضان را چطور ارزیابی می‌کنید؟
نظر خاصی ندارم، با شرایطی که در تلویزیون وجود دارد ترجیح می‌دهم در مورد این موضوع صحبت نکنم، اما تنها چیزی که می‌توانم بگویم این است که برنامه‌های زمان افطار از سطح کیفی پایینی برخوردار است.
چرا این موضوع اتفاق افتاده؟
رویکرد سازمان به نوعی عوض شده است. رویکرد سازمان نسبت به برنامه‌سازی و مجریانی که اجرای این برنامه را بر عهده دارند عوض شده و الان چیز‌های دیگر در اولویت سازمان قرار دارد که من هم نمیدانم چیست و فکر می‌کنم سازمان صدا‌و‌سیما الان ترجیح می‌دهد رویه خود را نسبت به سال‌های گذشته تغییر دهد، یا باید این رویه را پذیرفت و یا اجرا نکرد، حاصل این تغییر رویه‌ها هم این است که در تلویزیون می‌بینید، اگر مردم این رویه را می‌پسندند نشان می‌دهد سازمان موفق بوده.
پس به نظر شما این تغییر رویه باعث از دست رفتن مخاطب می‌شود؟
من در این مورد نمی‌توانم اظهار نظر کنم، به هرحال باید آمار گرفته شود و نظرسنجی انجام شود، عده‌ای هستند که تلویزیون هرچه نشان بدهد نگاه می‌کنند، اما واقعیت این است که آیا برنامه‌هایی که از تلویزیون به عنوان ویژه افطار پخش می‌شود برنامه‌ای است که بتواند مردم را پای تلویزیون بنشاند و در ایجاد حال و هوای معنوی ماه رمضان موفق است یا نه؟
من فکر می‌کنم در این مورد باید نظرسنجی شود و فعلا هم فقط یک روز گذشته و نمی‌توان قضاوت کرد، اما به هرحال امر مسلم آن است که سازمان صدا‌و‌سیما نسبت به سال‌های گذشته رویه متفاوت را در پیش گرفته و من یکی از کسانی هستم که نتوانسته‌ام این رویه را درک کنم و با آن کنار بیایم و بفهمم که چه اتفاقی قرار است بیفتد، شاید من آدم دیر فهمی هستم. ولی عده دیگری از دوستان هم هستند که به همین دلایل یا کم کار هستند و یا فعالیتی در این زمینه ندارند.
اگر این رویه تغییر کند آیا حاضرید در تلویزیون پرکار‌تر شوید؟
من هفته‌ای یکبار «رادیو هفت» را اجرا می‌کنم و آن زمانی هم که این رویه تغییر نکرده بود آدم زیاد پرکاری جز در یک مقطع نبودم. بعید می‌دانم که این رویه بخواهد تغییر کند، به نظر این آغاز یک سری تحولاتی است که موجب رفت و آمد و جابجایی‌هایی چه در سطح برنامه‌سازان و چه در سطح مجریان خواهد شد. این رویه تازه شروع شده و بعید می‌دانم به این زودی‌های تمام شود.
چه اتفاقی افتاد که این رویه شروع شد؟
به هرحال سازمان صدا‌و‌سیما پیشبرنده اهداف کلی نظام است و ما هم باید در چارچوب همین اهداف حرکت کنیم، من اطلاعات کافی برای اظهار نظر در این مورد ندارم اما به هرحال باید در دایره‌ای حرکت و صحبت کرد کرد که به کسی برنخورد.
نظرتان راجع به رفتاری که با بعضی از مجریهای سازمان شده چیست؟
به نظرم باید گفت که ما ارج و قرب آنچنانی نداریم. سازمان از پول بیت‌المال خرج عده‌ای می‌کند و بعد این افراد می‌شوند خانم ایکس و آقای ایگرگ و بعد به راحتی آنها را کنار می‌گذارد. خب این آدم‌ها زحمت کشیدند و به کارشان عشق دارند، اگر مشکلی هست می‌ود با چهار کلمه حرف این مشکل را حل کرد، وقتی سازمان به ستاره‌هایی که درست کرده اهمیت نمی‌دهد اتفاق خوبی نمی‌افتد، حواس مجریان را جمع می‌کند که جایگاه محکمی ندارد و این باعث می‌شود خیال ما از کاری که می‌کنیم راحت نباشد، ذهنمان مشوش باشد و حتی به فکر کارهای دیگر بیافتیم. فکر می‌کنم در سال‌های اخیر سازمان در ساخت محیطی که مجریانش با خیال راحت در آن کارکنند خیلی موفق نبوده و عده زمانی مه در اوج هستند کنار گذاشته شوند. من هم باطبع باید دست به عصا راه بروم، خیلی کم کار کنم و خیلی هم به فکر پیشرفت در این عرصه نباشم.
اگر روزی بخواهید در عرصه دیگری غیر از اجرا کار کنید چه می‌کنید؟
خب، من هم در رشته تحصیلی‌ام کار کرده‌ام و هم بازیگرم، بازیگری تئا‌تر می‌تواند گزینه مناسبی باشد، اما واقعیت این است که من عاشق اجرا، مخصوصا اجرای رادیو هستم، اما برای اینکه بتوان دینم را نسبت به مردم و سازمان ادا کنم سعی می‌کنم برنامه‌ای را اجرا کنم که بتوانم خوب اجرایش کنم و بهترین اجرای آن برنامه را ارائه دهم. اگر این برنامه وجود نداشته باشد ترجیح می‌دهم این حق را از دیکران نگیرم و کسی که لیاقت بیشتری دارد اینکار را انجام دهد.
اگر به شما پیشنهاد اجرای قبل از افطار شبکه سه می‌شد آیا قبول می‌کردید؟
ابدا، اصلا، هیچ وقت این اتفاق نمی‌افتاد.
چرا؟ به خاطر سابقه ذهنی که در ذهن مخاطبان از احسان علیخانی وجود دارد؟
ببینید. من دوست احسان علیخانی هستم. این در درجه اول، اما در درجه بعدی این برنامه زمانی با فرزاد حسنی شروع شد، به دلایلی فرزاد کنار رفت که آن دلایل را هم من نفهمیدم. بعد احسان علیخانی آمد و این برنامه را اجرا کرد، انصافا هرکس هم غیر از احسان علیخانی آمد نتوانست. احسان در اجراهای خودش ضعف دارد، من هم دارم، فرزاد حسنی هم دارد، همه ما ضعف‌هایی داریم، اما این ضعف‌ها باید با صحبت کردن برطرف شود.
من مطمئنم آدمی مثل احسان علیخانی آدمی نیست که انتقاد ناپذیر باشد. «ماه عسل» برنامه احسان علیخانی است و من هیچوقت این اشتباه را نمی‌کردم که برنامه او را اجرا کنم، اسم آن ریسک هم نیست، اشتباه شغلی است که در برنامه دیگری کسی به اجرا بپردازد، با این حال از ته دلم امیدوارم که علی ضیا که این ریسک را کرده موفق شود، شاید هم نظر من درباره اشتباه بودن این اتفاق نادرست باشد. به هر حال همه این افراد دوستان من هستند. ولی من به شخصه هیچوقت چنین کاری نمی‌کردم.
احسان علیخانی که بنا بر دلایلی نامعلوم امسال برنامه «ماه عسل» را اجرا نکرد و علی ضیا جایگزین او شد، مطلب کوتاهی را در فیس بوک متشر کرده
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
خدایا
سلام...
یادم میاد یک سال پیش همین موقع ها
همین ثانیه ها
و همین لحظه ها
یادم می آید به تو گفتم که بد جور دلم برای این حال و هوا تنگ شده بود...
یادم می آید سرسجاده نمازم
هنگامی که دست هایم به سویت دراز شده بود
به تو گفتم
حالم را خوب کن... از همان احسن الحال ها میخواستم و چه قدر زود جواب خواسته ام را دادی
و در شب سیاهم ماهی را قرار دادی که با نورش زندگی ام را عوض کرد
ماهی که شیرینی اش زیاد بود
مثل عسل...
و نمیدانم چه شد که ماه‌ام رفت...میخواست پشت سرش را نگاه کند اما نگذاشتند
ازتو خواستم که به من او را برگردانی و تو گفتی که صلاحت نیست
و من چه میتوانستم بگویم؟؟؟
امسال میخواهم بزرگ شوم... میخواهم قد بکشم... و روزه سکوت در پیش بگیرم در برابر
تاریکی شب هایم...
محسن چاووشی عزیز راست میگفت
ماه‌ات آنقدر شیرین است که تلخ ترین چیز ها هم در شیرینی اش خللی ایجاد نمیکنند
اما نمیدانم چه کنم با شب هایی که تاریک است... نمیدانم چه بکنم با کله ای که تهی است از هر چیز...
الهیییییییی:37:
دلم براش تنگ شده.............یه ماه عسل بود و یه احسان:11:
مقایسه جالب و خواندنی احسان علیخانی با علی ضیاء
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
همشهری جوان: شکل و شمایل «ماه عسل» امسال تغییر کرد و همین تغییر ناگهانی، بحث های دنباله داری به راه انداخت؛ جای علیخانی چقدر خالی است؟ علی ضیاء از پس اجرا برآمده؟
* احسان علیخانی
کشف نیست! بلکه اینها ویژگی های طبقه بندی شده و منحصر به فرد مجری است که در همه این سال ها به خوبی می شناسیمش و رفتارهایش را حدس می زنیم. کافی است فقط به ذهن نظم داد و برنامه های شاخصش را مرور کرد. نتیجه می شود اینها:
چالش با مهمان
علیخانی به عنوان مجری تاک شو، متوجه هست چه توقعاتی از او می رود. می داند که قرار نیست به عنوان یک عضو تزئینی حضور داشته باشد و صرفا مجالی بسازد برای اینکه مهمان برنامه حرف هایش را بزند. قرار است برنامه اش دیدنی و جذاب باشد نه تریبونی برای بیان افاضات.
پس مهمان را به چالش می کشد؛ دقیقا چیزی که بیننده در دلش می خواهد. میان حرفش می پرد، نمی گذارد پنج دقیقه کامل او صحنه را در دست بگیرد. حتی گاهی خودش بیشتر از مهمان حرف می زند و از اجرای مونولوگ یکی دو دقیقه ای هم ابایی ندارد. او با مطرح کردن سوال های پی در پی سعی می کند مهمانش را – که عموما از حضور دوربین معذبند، یا برعکس به دلیل آگاهی از حضور دوربین و عادت به کلیشه ها، رسمی و جدی و خشک حرف می زنند – وادار به شکستن چهره نمایشی کند و با مطرح کردن سوالات غیرمنتظره، برای لحظاتی «خودِ واقعی» او را به بیننده نشان دهد.
تجربه بیشتر
احسان علیخانی به کارش مسلط است. می داند با هر مهمانی چطور برخورد کند و می داند که چطور صحنه را در دست بگیرد. می داند در این لحظه کدام دوربین باید کار کند، می داند کجا باید به نشان تایید سر تکان بدهد، کجا لبخند مشکوک بزند، کجا چهره در هم بکشد و کجا بزند روی پایش و هیجان نشان بدهد.
علیخانی بعد از همه این سال ها، دیگر قلق اجرا دستش آمده و به محض اینکه کار بیخ پیدا کند یا خسته کننده شود، سر و ته حرف را جمع می کند یا حتی با جمله ای می فهماند که جای بعضی حرف ها در برنامه او نیست. کمتر دستپاچه می شود و اغلب خونسرد رفتار می کند (هر چند که گاهی رفتارهایش نمایشی شود).
به هر حال او آگاه است که میلیون ها بیننده او را می بینند و برای اثرگذاری بیشتر برنامه، لازم است گاهی «شو» اجرا کند. حتی اگر این شو – گاهی – در مدل لباس پوشیدنش هم جلوه کند...
نفر اول و آخر
علیخانی هم روی صحنه خودی نشان می دهد و هم پشت صحنه برنامه را مدیریت می کند. دلیل بزرگ این کارگردانی دوطرفه، به تهیه کنندگی او برمی گردد، یعنی برنامه اش را از صفر تا صد (از فکر و ایده تا اجرای کامل روی آنتن) در اختیار دارد و در همه اجزایش دخالت می کند. به همین دلیل است که به راحتی دستور تغییر نما می دهد، میان حرف ها تذکر می دهد که فلان دوربین او را بگیرد، پلی بک ها و آیتم ها (میان برنامه ها) را به اتاق فرمان یادآوری می کند و حتی در لحظه، عصبانیتش را از عوامل صحنه و به هم ریختگی های احتمالی بروز می دهد. اینطوری، تماشاگر هم احساس می کند تنها حکمران کل برنامه علیخانی است که به برنامه رنگ می دهد.
اعتماد به نفس شدید
یک تیغ دولبه تمام عیار! تمام آنچه در ویژگی های قبلی خواندید، به اعتماد به نفس بسیار بالای این مجری برمی گردد. از یک طرف باعث جذابیت برنامه می شود و از طرفی او را تا مرز بی پروایی نابجا و جسارت بی دلیل پیش می برد (نکته ای که پاشنه آشیل همیشگی او بوده و از همین جا گهگاه، اَنگ «بچه پررو» هم متولد می شود).
علیخانی به هیچ وجه مرعوب مهمانش نمی شود؛ نه جایگاه اجتماعی مهمان، نه سن و سال و احساسات او. آنچه به ذهنش می آید و لازمه برنامه می داند می گوید. به همین دلیل، هم می تواند طرفدارانی جدی برای خودش جمع کند و هم منتقدانی جدی تر. منتقدانی که گاه از خودشیفتگی او و نگاه از بالا به پایینش در ارتباط با مهمان می گویند و طرفدارانی که جسارتش را ستایش می کنند.
* سید علی ضیاء
کشف نیست؛ بلکه معرفی است! علی ضیاء را شاید خیلی ها در همین ویژه برنامه افطار می بینند؛ نه ظهرها خانه بوده اند که «نیمروز»ش را تماشا کنند نه به شبکه جام جم تعلق خاطری دارند ولی این ویژگی های مجری جوانی است که آینده روشنی دارد، اگر قدر بداند.
بازیگوشی
علی ضیاء اهل نمایش نیست بلکه جذابیت او در شیطنت ها و بازیگوشی های شیرینش است. اصلا شهرت او بیشتر به خاطر همین شخصیت خندان و خوشحال و سهل گیر است. اینکه زندگی و جوانی را در رفتار و چشم هایش می شود دید. به همین خاطر است که برنامه های او – معمولا – برنامه های ساده ای است؛ چالش های علیخانی وار ندارد مهمان به سختی نمی افتد. نگران سوال های غیرمنتظره نیست، مضطرب نمی شود و [شاید] کلیشه ای هم جواب بدهد.
ضیاء بنا به ضرورت سوال می پرسد و آنها را هم با ملایمت خاصی مطرح می کند ولی پافشاری ملموسی برای گرفتن جواب سوالات و در آوردن جزییاتش ندارد. همه چی در سادگی و شیرینی تمام می شود. هم مهمان راضی است، هم دست اندرکاران.
تجربه کمتر
طبیعی است که به نسبت علیخانی تجربه کمتری در اجرا دارد و این در جنس اجرایش [به خصوص در همین یکی دو قسمت اول ماه عسل« مشهود است. به خاطر همین کم تجربگی، در برخورد با مهمانی که گاردش را بسته یا جوگیر دوربین و پروژکتورهاست، از شیطنتش بهره می برد. ولی اگر راه همین بازیگوشی ها – به دلیل نوع یا رفتار مهمان – بسته باشد، دستش خالی می ماند. سکوت می کند و به مهمان مجال و تریبون می دهد. همین شیطنت های اغلب شیرین هم در جایی که مهمان آن را نپذیرد، دردسرساز می شود. هم مهمان را معذب می کند هم ضیاء را، پس درباره اش توضیح می دهد و سعی می کند از دل مهمان دربیاورد، کاری که هرگز از علیخانی سر نمی زند.
در کنار تیم
ضیاء برخلاف علیخانی به جای اینکه رنگ خودش را به برنامه بدهد، از برنامه رنگ می گیرد. در برابر برخی اتفاقات خاص روبروی دوربین با مهمانان نامطلوب و کم حرف، رسما تسلیم می شود و در گپ و گفت ها مسئولیت را متوجه عوامل دیگری بیرون از اجرای خودش می داند. تقصیری هم ندارد. او همیشه – به دلیل سن و سال و تجربه اندک – همیشه بخشی از یک تیم (بخوانید تهیه کننده) بوده و بخشی از یک تیم بودن یعنی به همان اندازه ای که جایگاه اوست، عمل کند یا پاسخگو باشد و نه بیشتر. به همین خاطر صحنه هرگز به طور کامل از آن او نیست. گاهی کارگردانی ذهنی اش هنگام ادای یک پلاتو با دستورات بیرونی (کارگردان و تهیه کننده) توفیر دارد و همین، همه چیز را به هم می ریزد.
اعتماد به نفس نرمال
همچنان که «اعتماد به نفس شدید» علیخانی تیغی دو لبه محسوب می شود، اعتماد به نفس کمتر ضیاء هم برای او، هم مفید و کمک حال است، هم خطرناک و کشنده. از طرفی باعث می شود که دلخوری و انتقاد و عبور از خط قرمزهای از پیش تعیین شده، خیلی کم اتفاق بیفتد و خطری متوجه ضیاء و برنامه اش نباشد و از طرف دیگر تسلط او بر برنامه اش را کم می کند و بسته به مهمان برنامه، میزان حضور و تاثیرگذاری اش را تغییر می دهد.
در نتیجه این ویژگی، ضیاء گاهی در برنامه تسلیم محض است و بیننده اش نمی تواند هر لحظه منتظر یک اتفاق یا غافلگیری بماند (برنامه یا از اول، خوب از آب در می آید یا تا آخر از دست می شود!). طراحی و انتخاب لباس او به عنوان دم دستی ترین المان نمایشی، همیشه ساده تر و معمولی تر از علیخانی است و کمتر زرق و برق دارد و جلب توجه می کند. به این ترتیب می شود گفت که ضیاء به دنبال حکمرانی بر صحنه نیست.
علی ضیاء=ادا،تقلید
فکر کنم قبل از هر اجرا میشینه کلی روی رفتارهای احسان علیخانی زوم میکنه و تو اجرای زنده به بدترین وجه ادا و اطفار در میاره
حتی ضعیف تر از جوهرچی
اتفاقا نظر من بر عکس نظر شماست تا حالا که اجراهاش خوب بوده
احتمالا روزی چند ساعت تو خونه می شینه فیلم اجراهای علیخانی رو می بینه تمرین و الگوبرداری می کنهنقل قول:
من احسان رو بیشتر دوست دارم"
کاری به برنامه ماه عسل ندارم اما دو تا مجری کار درست هستند یکی احسان علیخانی یکی هم که حرف نداره کارش فرزاد حسنی هستش