Printable View
الكي چرت و پرت نگم و برم سر اصل مطلب:27: كه ايا تو كنكور با سن 24 و 25 قبولي به چه دردي ميتونه بخوره!خيلي تو زندگي عقب نمي مونيم!؟ادم يه حسي گريبانش رو ميگيره كه نه درس واسه چيه اخه اصلا امير كبير قبول شي كه چي!!!!؟چطوريه چيه به نظرتون ارزشش رو داره گيريم يه دانشگاه خوب قبول شديم ضايع بازي درنياد اصلا دانشگاه پير پاتال راه ميده شديدا افسرده شدم!:19:كارنامه هاي گزينه 2 هم نمك به زخمم ميپاشه! اكثريت متولد 72 قبول شدن!!!
چرا خجالتآور باشه؟ اگه میتونی درس بخونی حتما اینکارو بکن مطمئن باش اگه شرایط ادامه تحصیل داشته باشی و ادامه ندی بعدا خیلی پشیمون میشی!
نه اصلا. اگه به خاطر حرف دیگران بخوای درس بخونی یقینا به مشکل می خوری ولی اگه خودت دوس داری که بخونی به نظر من حتی 40 سالگی هم واسه کنکور دادن دیر نیست.سعی کن بیشتر توو زمان حال زندگی کنی و کاریو بکنی که دوس داری و به نفعته.نه حالا نه هیچوقت دیگه به سنت فکر نکن.هدف اینه که از مسیر زندگی لذت ببری وگرنه آخر زندگی به کسی جایزه نمی دن.همه مون قراره بریم زیر خاک.انقدر به خودت سخت نگیر...
عموی من سیکل داشت از اول دبیرستان باهم شروع کردیم الانم با هم میخوایم کنکور بدیم من در فکر سال دیگه ام و اون امسال 100درصد قبول میشه 30 سالش هست ولی خیلی پر انرژی
من دانشجوی پیام نورم و متولد 67تا دلت بخواد آدمهای بالای 30 سال تو دانشگاه ما هستند.اصلا من از همه کوچیکترماگه بخوای اینجوری فکر بکنی که اصلا زندگی نکنی بهتره
درود
دوست عزیز اینارو بریز دور
اصن به کسی چه که تو چند سالته و میخوای چیکار کنی؟
به مثال واست میزنم»
شما یه لباسی میپوشی که به نظر من بده ولی به نظر hamid-diablo! :27: خیلی هم خوبه!
حالا باید به نظر کدوم یکی از ما گوش بدی؟؟؟؟ هان؟
باید خودت ببینی چی درسته چی غلطه وگرنه مردم درهمه حال حرفشونو میزنن
بیخیال
کاری رو بکن که به نظر خودت درسته
یه چیزی رو هم من اضافه کنم و اون اینکه اگر راه های های دیگه ای برای موفقیت و گذران زندگی دارید لازم نیست حتما درس بخونید
دیگه همه میدونن فهم و سواد به مدرک کسی نیست
تو ایران هم یه که کارهایی با دانش آموز و دانشجو می کنن که آدم حالش از هرچی درس و مدرسه است بهم میخوره
ولی اگه می بینید تنها راهتون برای ادامه زندگی همین درس خوندنه ، چاره ای نیست و باید هر سختی ای رو که داره به جون بخرید
واقعا الان تو ایران فقط مدرک گرایی برقراره یعنی عملا مدرکهایی که گرفته میشه ارزش خیلی پایینی داره ....
cool11 حرف خوبی میزنه اگه میبینی واقعا برات ضروریه ( مثلا برای کار در شرکت ) برو سراغش مگرنه برای گرفتن یه مدرکی که بعدا بندازیش گوشه کمد
به درد لای جرز دیوارم نمیخوره...
من الان خودم مستقیما با این مساله درگیرم چون رشته ای که مورد علاقم هست ( گرافیک سه بعدی ) اصلا تو ایران وجود نداره.. :31: از طرفی همین مدرک گرایی باعث شده که
خودمو مجبور به گرفتن یه مدرکی بکنم که همین الان تو فکر اینم که کلا ولش کنم و برم سمت علاقم و تو اون زمینه پیشرفت کنم ..
اگه فرهنگ سازی وجود داشت که مردم تو مخشون میرفت که مدرک مساوی با درک و فهم و شعور نیست واقعا عالی میشد..
.
.
از هر کس بپرسی یکسری حرفهای تکراری بهت تحویل میده که اگه بری دانشگاه فهم و شعورت اضافه میشه یا دخترا باید برن دانشگاه چون میخوان بچه تربیت کنن باید شعورشون بره بالا.. :18:
غافل از اینکه تو دانشگاه هیچ خبری نیست شاید تو خوابگاه سیگاری و قلیونی و .... هم بشی:31:
بخوام ادامه بدم حرف زیاده ولی تا همینجاش رو داشته باش...:31:
من دانشجوی پیام نورم و 1 سال دیگه درسم تموم میشهباورت میشه هیچ امیدی به چیزهایی که یاد گرفتم ندارم.یعنی واحدهایی رو که پاس کردم تو بازار کار به دردم نمیخوره و به درد لای جرز میخورهبه خاطر همینه که بیکارای فارغ التخصیل زیادن و یا اینکه سرکاری میرن که با رشتشون مرتبط نیستمن اگه 3 سال پیش همچین فکری تو سرم بود به قرآن پامو تو دانشگاه لعنتی نمیزاشتم......از دانشگاه فقط شکست عشقی یاد گرفتم و بسنگار بلایی سرم اورد که دیگه عشق و عاشقی از سرم رفت بیرون و الان فقط و فقط به تخصص فکر میکنم که تو یه کاری متخصص بشممدرک یه تیکه کاغذ به درد نخوره که 10 سال پیش میشد باهاش پز داد اما الان نه
نه بابا اگر قصدمون مدرك بود قطع يقين اخراي ارشد بودم!يك دانشگاه تاپ كه بتونم تو رشتم عميق شم و انيگيزه اي باشه براي بيشتر فهميدن و سكوي پرتابم بشه شديدا هم به فهميدن و مرك معتبر نياز دارم!مرسي از بابت مشاركتتون.:11:
به نظر من درس خوندن به سنربطی نداره.حرف مردم هم مهم نیست و مهم اینه که بخوای زندگیتو برای خودت زیبا بکنی نه برای دیگران.امیدوارم هر جا که دوست داری قبول بشی و با حرفای مردم زندگی نکنی.نقل قول:
چه جالب:11:چه همتي!من خودم كارداني هستم عمرم رو در شاخه فني و حرفه اي تلف كردم!درسم خوب بود ولي چه فايده!به هيچ دردي نمي خوره!ما نا سلامتي اهداف متعالي داريم اينطور كه نميشه هدفم يه دانشگاه خوب هست اين دفعه نشه خودم رو از بالا پشت بوم ميندازم پايين 3.5 متر ميشه حداقل چلاق ميشم ميشينم خونه تا تمرزكم رو كتاب باشه!!چرخ روزگار بچرخون داريم ميچرخيم!نقل قول:
اگه همیشه اینطوری فکر کنی تو زندگی به جایی نمی رسی .اگه قرار بود که هر کس بعد از شکستش خودشو ناقص کنه الان باید همه ناقص بودن.مثل من که توی زندگیم شکست زیاد خوردم ولی باز ناامید نشدم.اینم میدونم که کسی که بخواد به هدفی برسه و تمام تلاششو بکنه به هدفش میرسه. اگه همیشه به این فکر کنی که خدا بهترین راهو جلوی ادم میذاره حتی شکستم برامون قشنگ میشه.
دوست عزیز!!! این حرف هار رو نزن و بشین درست رو بخون:13: تو کتابخونه ی ما یک راننده تاکسی بود که روزی چند ساعت کارش رو ول می کرد ، تازه...موهاش کلا سفید بود ، اونوقت می گی دیر شده...دیگه از این فکر ها نکن اگه نتونستنی برو پیشه روانشناس...
بابا چرا اين قدر ايده آل گرا هستيد ، يكم از بلندپروازيتون كم كنيد
آدم درس ميخونه برا چي ؟ برا اينكه موقعيت شغليش بهتر شه ولي همون طور كه ميبينيم درس نخونده ها در سن برابر وضعشون بهتر ، ولي اين درس خوندن بعدا كه پول بيشتري بدست آورد به دردش ميخوره
من اگه مدركم از بدترين دانشگاه كشور بود وقتم رو تلف نميكردم ، شده ميرفتم كارگري ولي 4 سال ديگه خودمو عقب مي انداختم
بابا اين قد ايده آل گرا نباشيد ، يكم واقعيت گرا باشيد
ادم درس میخونه که به علمش اضافه بشه.هرکس دوست نداره میتونه درسشو ول کنه بره دنبال .... درضمن درس یکی از راههای رسیدن به پوله نه اینکه خود پول.وقتی درس بخونی خیلی چیزا بدست میاری مثل فهم و اگاهی.این نظر شخصیمه امیدوارم به کسی بر نخوره. پول خوشبختی نمیاره.عقل و انسانیت خوشبختی میاره.
فهم و اگاهی؟ فهم و اگاهی با درس خوندن به دست میاد؟...جالبه.نقل قول:
با این که دانشجو هستم اما قول میدم شعور و فهم و آگاهی رو دانشگاه به ادم نمیده
این خودمون هستیم که تو هر موقعیتی میتونیم به اینها برسیم
والا من از وقتی دانشگاه رفتم با اصطلاحاتی آشنا شدم که شعورمو 10 مرتبه متذلزل کرد!!
من گفتم فهم واگاهی نه شعور .ظاهرا همه برداشت اشتباه داشتن.شما وقتی کتاب میخونید به دانشتون اضافه نمیشه.؟یا علم واگاهیتون زیاد نمیشه.من نگفتم دانشگاه رفتن یعنی باتربیت شدن.شما که دانشجو هستید میدونید معنی دانشجو چیه؟اینکه تو دانشگاه خیلی چیزای بد یاد گرفته میشه به یادگیرنده بر میگرده که دوست داره اونارو یاد بگیره.نقل قول:
والا این جناب نادر حرف گوش نمیده ، و گرنه من بهترین پیشنهادو بهش دادم !!:27:
نه کجاش خجالت آوره !
همین نفر اول کنکور دو سال پیش نبود ( رستگار رحمانی ) کنکور داده بود رفته بود سربازی باز الان اومده بود کنکور داده بود ...
عجب حرفی میزنیا ...
من هدفم اينه كه يك مدرك درست و حسابي داشته باشم منظور تنها مدرك نگيرم يك چيزي هم بدونم رغبت بيشتر به جذب افرادي هست كه از دانشگاههاي خوب فارغ التحصيل ميشن در شركت هاي خصوصي البته!بعد كمي سابقه سازي قصد مهاجرت دارم!براي همين تلاش ميكنم!وگرنه فوق ديپلم و ليسانس و فوق برام فرقي نداره!البته در هر شرايطي من يك روزي مهاجرت خواهم كرد!
سعيد جان شما خودتون متاهل هستيد و از مشقت هاي ازدواج براي من گفتين الان چي دارين ميگين!:13:من رو تشويق ميكنين!!!!به حق چيز هاي نشنيده و نديده نه عمو جان نه من نمي توانم:39:نقل قول:
به کجا می برد این امید ما را
من توی بهترین مدرسه ی یه شهر بودم،سال های دبیرستان که رسید،درسو گذاشتم کنار،چسبیدم به نت،مدرسه هم نمیرفتم،هفته ای سه چهار جلسه،کلا"!هیئت حاکمه هم گاهی سخت میگرفتن ولی ما سوار بودیم متاسفانه،ما شده بودیم هیئت حاکمه! ولی جمعا" تصورشون این بود که ادم به خصوص سال پیش دانشگاهی باید خیلی خودشو درگیر مدرسه نکنه.خلاصه بچه ها میپیچوندن میخوندن،من میپیچوندم میرفتم تو نت،کتاب میخوندم واسه خودمون،سایت میزدیم واسه خودمون،کلی ام کلاس میذاشتیم واسه خودم.پیش دانشگاهی رسید گفتم نمیخونم سال بعد.سال بعد مهرماه شروع کردم،ولی حسش نبود.خیلی نخوندم،اخرم جایی که دوس داشتم نیومد،یه جا رفتم،سر یه ماه انصراف دادم چون فکر میکردم حقم اینجا نیست.اومدم رفتم خدمت،با خودم گفتم میشه تو خدمت خوند،ولی دقیقا" هر دو ماه یه جا فرستادنمون،ایرانگردی ای بود واسه خودش،خلاصه،نشد که تو کنکور بخونیم،برگشتم.6 ماه وقت داشتم تا کنکور امسال.نشستم روزی سه چار ساعت خوندم،خوشبختانه خوب هم زدم ولی هنوز میگم ارزششو داشت.اینایی که سرشونو میندازن همینجوری میزندانشگاه یا طعم شکستو نمیچشن یا طعم شکست فرساینده رو نمیکشن،ما که کشیدیم این شکست فرساینده رو ،خیلی ام تجربه کسب کردیم.خلاصه،الان اینجام و قراره دو ماه دیگه برم یونورزیتی.خوبیش اینه که خیالم راحته،وسط دانشگاه شغل گیر بیارم،خل بشم عاشق بشم،بخوام بزنم برم اون ور،هر غلطی بخوام بکنم میدونم ادم خودمم.خیالم راحته که دیگه هیچ ترسی ندارم.رهای رها،میرم اونجا ،بیشتر ملت تو استرس خدمت خواهند بود کلن،نصفشونم معافی،ما بقی ام که یا یه مرضی دارن یا یه پراتی،اونایی که پارتی دارن که خوش بحالشون ولی هر چی باشه شب راحت میگری سرتو میذاری زمین.هیچ خجالتی نداره هیچ،میشی بابای دانشجویا،میشی رییس قبیله واس خودت حال میکنی :دی
من یه ماه که دانشگاه بودم،خیلی پیر پاتال و پیر پسر و ننه قمر هم بود.بیشتر از اونکه اونا تو دید باشن این دانشجویای خل و چل تو دید بودن که تو همون دو هفته اول نصفشون معشوقه پیدا کردن.از نظر علمی هم،دانشگاه اگه نری،هرچند میدونم دانشگاه درست و درمونی نداریم ولی اگه نری حتی میلیاردر هم بشی،بزرگ که شدی،35-40 ساله که شدی،یه خلا حس میکنی تو زندگیت.اینو پرسیدم و خیلیا تایید کردن.خواستم بگم همدرد زیاد داری،حتی اونایی که تو بهترین مدارس بودن و بهترین معلما رو داشتن و بیشترین انتظارو ملت ازشون داشتن،پس تنها نیستی.ادامه بده.حالا هم خود دانی.
ممنونم برادر رادئون!اره تلاشم رو ميكنم ببينم به كجا ميرسم ولي من هم معافيت كفالت گرفتم اونم از اون كارت هاي الكترونيكي جديد:31:كم و بيش خوش شانسي هم اوردم!افرين منم ادم خودمم برم اونور به عنوان تروريست هم بندازنم در زندان گوانتانامو!از اين وضع كه بدتر نيست!كلا چه سكوي پرتابي ميتونم داشته باشم فقط تلاش بايد كرد!
ما همه تو زندگی تلاش می کنیم تا زندگی بهتر همراه با آرامش به دست بیاریم خوب مسلما بر طرف شدن نیازهای مالی بهتر شدن شرایط زندگی رو به همراه داره و پول واسطه ای هستش برای مهیا کردن شرایط بهتر زندگی حالا این طور فرض کنید که چیزی به نام پول وجود نداشت و هر چیز مادی و غیر مادی که میخواستین براتون فراهم بود فکر میکنید این طوری زندگی بهتر میشد یا معنا پیدا میکرد فکر میکنید بعد از چند وقت چیزی های رو که بدون نیاز به هیچ تلاشی به دست آوردید میتونه لذت اولیه رو به شما بده
چیزی که زندگی رو زیبا میکنه تلاش برای بدست آوردن خواسته ها هستش و انگیزه ای که اون نیاز باعث میشه تا شما رو وادار به تلاش کردن کنه تا وقتی دیدین به هدفتون نزدیک میشید یا رسیدید احساس خوب موفقیت کنید
تمام اینها به شرطی هستش که هدفی که دنبال میکنید رو واقعا دوست داشته باشین
متاسفانه خیلی ها تو زندگی سرگردانند و نمیدونن دنبال چی هستن به خاطر هیمن همیشه احساس میکنند که تمام زندگی جبر هستش و جایی که هستند علاقه ای بهش ندارند که واقعیت هم همینه
بهتر اول تکلیفتون با خودتون معلوم بشه بعد تمام سختی ها رو برای به دست آوردن زندگی بهتر و به دست آوردن لذت بیشتر از راهی که تشخیص میدید درسته (درس - کار - و ...) به جون بخرین