Printable View
سلام بر همگی
:20:
دوستانِ مقیم خارج از ایرانِ عزیز این تاپیک متعلق به شماست .
زندگی خارج از وطن هزار و یک مشکل و حُسن و عیب داره . دلتنگیها , احساسِ غربت , تنهائی , گاهی ترس , گاهی ناامیدی , گاهی کلی امید و هزار و یک موضوعِ دیگه .
امیدوارم این تاپیک براتون سودمند باشه .
از آشنائی با شما بسیار خوشبخت میشم
:20:
با سلامي دوباره و تبریکِ سال نو و نوروز
:11:
دوستانِ عزیر یکی از بزرگترین مشکلاتِ زندگی در خارج از ایران , مشکلِ احساسِ غربت هست .
این مسئله اصلاً به فاصله ی دو کشور ربطی نداره .
فاصله ی هوائیِ کویت با ایران فقط چند دقیقه هست اما بنده کسانی رو اینجا دیدم که حتی یک هفته هم دوام نیاوردند و برگشتند ایران . اما چرا ؟؟؟؟؟؟
علت چند چیز هست :
یکی از مهمترین علتهاش احساسِ نفرت نسبت به مردمِ اون کشور هست که ریشه در طرز فکر غلط ناشی از آموزشِ غلطِ خانوادگی و اجتماعی داره .
این آموزش غلط باعث میشه اطرافیانتون رو به چشم دشمن نگاه کنید . همیشه به نگاهاشون بدبین باشید .
برایِ برطرف شدن این مشکل باید یاد گرفت و درک کرد که مردمِ همه ی کشورهای دنیا انسان هستند درست مثل خودمون و انسانِ خوب و بد در همه جا هست .
آیا کشوری هست که در اون کلانتری و دادگاه و زندان نباشه ؟؟؟؟ پس ما حب نداریم بگیم فلان ملیّت بد هستند و فلان ملیت خوب .
حتی اگر جایی رفتین ده تا آدم بد دیدیم حق نداریم بگیم همه ی مردم اونجا بد هستند.
====================================
مشکلِ بزرگِ دیگه که باعث میشه شما در اون کشور احساس غربت کنین , ندانستنِ زبانِ مردم اون کشور هست که باعثِ بسیاری از سوء تفاهم ها و حتی مشکلات روحی و روانی میشه .
شما اگر نتونین با اطرافیانتون درست ارتباط برقرار کنین احساس غربت و دلتنگی میکنید حتی تو خونه ی خودتون دیگه چه برسه به یک کشور دیگه .
سریع زبانشون رو یاد بگیرین .
اول از همه از احوال پرسی و سلام علیک کردن و تعارف و اینها شروع کنین چون در برخورد با دیگران این خیلی تاثیر داره .
جملاتی مثل معذرت میخوام من تازه واردم و زبان و لهجه ی شما رو خوب بلد نیستم رو یاد بگیرین . خیلی در درک کردنِ شما از جانبِ دیگران تاثیر داره .
آداب و تقالیدشون رو یاد بگیرین تا باعثِ سوء تفاهم نشه .
مثال:
در کشورهای عربی کفش و جوراب و کفِ پا از چیزهایی هست که وقتی میخواین اسمش رو بیارین باید بگین معذرت میخوام درست مثل معذرت می خوام "توالت" .
ادامه دارد ....
خیلی موضوع خوبیه برادر، همینو ادامه بده آخه خودم برای سال بعد احتمال داره بخوام از ایران برم و یکم از تجربیاتت استفاده کنم....البته خودم 5-6 سالی میشه که میرم کویت و برمیگردم اما اونجا در حد 1 ماه میرم، یعنی فقط در حد یه سفر، نه زندگی....
سلام دوستان .
هر جا میرید سعی کنید معذرت میخوام فحشها رو یاد بگیرید .
نه برایِ اینکه به کسی ناسزا بگید بلکه برای اینکه اگر جائی بهتون توهین شد بدونین چی بهتون میگن .
جملاتی مثل "احترام خودت رو نگه دار" یا "توهین نکن " یا "به چه حقی توهین میکنی" رو یاد بگیرید ضرری نداره .
چون بعضیها اصلاً ناسزا وِردِ زبونشونه نمیتونن مودبانه حرف بزنند و لازم هست یکی حالیشون کنه که ادب رو رعایت کنه تا درست باهاش برخورد بشه .
سلام .
اگر زبانشون رو درست بلد نیستید هرگز سعی نکنید با حدس و گمان تشخیص بدین چی بهتون میگم.
گاهی وقتها سوء تفاهم های بدی پیش میاد بخاطر همین مسئله .
تا مطمئن نشدید که متوجهِ حرفشون شده اید ,پاسخی ندین .
هیچ اشکالی نداره که بگین حرفشون رو تکرار کنند .
یا میتونین بگین منظورتون اینه که ....
با این سوال مطمئن میشید که اشتباهی متوجه نشده اید .
لطفا هدف داشته باشید !!
قبل هر هر تصمیم مهم و سرمایه گذاری مالی و زمانی و . . . برای مهاجرت ، حتما چندین سفر بصورت شخصی و نه با تور داشته باشید به مقصد مورد نظر .
در غیر اینصورت کلافه و بلاتکلیف میشید و مثل بنده به شغل شریف جهانگردی روی میارید !
جدی عرض می کنم ... حتما تحقیقات کامل داشته باشید و خیلی کشورهای معروف رو هم بهشت فرض نکنید . البته قصد سیاه نمایی ندارم ولی خوب همیشه واقعیت ها با تصورات ما همخوانی کامل ندارن .
شاد و پیروز باشید .
سلام.حتماً تمام قوانینی که به شما مربوط میشه رو یاد بگیرین تا به خاطر ندونستن قانون ,دچار مشکل نشین. مثال: قوانین راهنمائی و میزانِ جریمه ها . قوانین مهاجرت , فرصتِ قانونی برای تمام کردنِ کارهای اقامت , قوانین کار , حقوق کاگر و کارفرما , خواندن روزنامه ها برای اطلاع از تغییر قوانین , گوش دادنِ روزانه به اخبار تا از اوضاع و احوال کشور مطلع باشید . دانستن این اطلاعات خیلی مهم هست .
محمد خان شما خوب دوام آوردی ... من که ترکیــــــــــدم جدا .
فیس بوک و اسکایپ و اینها هم چاره کار نیست .
ناسزا و فحش؟
ما یه رفیقی داریم، میگه یه زمانی بگو زبانم خوب شده که تو دعوا بتونی فحش بدی.
البته جا به جا فرق میکنه، اگر قوانین کشور درست باشه معمولا به ناسزا و کتک کاری نمیکشه چون تبعات زیادی داره، ولی باز همه جا آدم نادرست داره
در مورد غربت هم دست رو دلم نزار که خونه...
سلام.اگر بعد از مدتی نسبتاً طولانی به ایران مسافرت میکنید , قطعاً خبری از قیمتها ندارید (اجاره مسکن ,قیمت خانه و آپارتمان و زمین و مغازه , حقوقها , قیمت انواع خودرو , قیمت انواع خدمات و خیلی چیزهای دیگه . فقط کافی هست یک روزنامه ی همشهری در روز شنبه بخرید , در روزنامه ی "راهنمایِ همشهری" هزاران آگهی در مورد همه چیز هست که کلی اطلاعاتِ موثق بهتون میده در مورد قیمت خیلی چیزها . حتی اگر ساکن ایران هم هستین , این روزنامه ی آگهی , خیلی بدرد بخور هست .
بنده که دسترسی فیزیکی ندارم ، معمولا از طریق وب سایتشون چک میکنم : rahnama.com کل نیازمندی ها رو بصورت آنلاین و با دسته بندی مناسبی قرار داده که خوندنش خالی از لطف نیست .
سلام به همه عزیزان.....کسی میدونه کلا تبدیل پول ایران به پول کشورهای دیگه در خود اون کشورها امکان پذیر هست؟؟؟؟؟؟؟؟
مثلا کسی میتونه پول ایرانو ببره یه کشور دیگه و اونجا بده به فروشنده جنسشو بخره و فروشنده خودش بره پول ایرانو به پول کشور خودش تبدیل کنه.....؟؟؟؟؟...و اینکه دلارو همون 1200 حساب میکنن؟؟؟؟
خواهشا هرکی میدونه جواب بده .......یه بنده خدایی بهم گفته که این کارو میکنه میخوام ببینم راسته یا دروغ؟؟؟؟؟
من که خبر ندارم ولی واقعا به عقل خودتون جور در میاد این حرف؟
اگه یکی به من بگه صرافی های اون ور ریال ایران رو exchange میکنن بهش میگم 100% دروغ میگی حالا شما بری به یه فروشنده 10000 تومن پول بدی و اونم قبول کنه؟! :sq_6:
برخی شهرهای زیارتی مثل مکه و یا کشور سوریه پول ایرانی قبول میکنند برخی فروشندگانش ؛ اما اینکه صرافی ها در شهرها و کشورهای دیگه پول ایرانی رو تبدیل کنند رو بعید میدونم ؛ در صرافی های دوبی به عنوان یک شهر توریستی با درصد بالایی از توریست های ایرانی تقریبا هیچ صرافی ای پول ایرانی قبول نمیکنه و یا در بیروت نیز همینطور هست تقریبا .نقل قول:
مثلا کسی میتونه پول ایرانو ببره یه کشور دیگه و اونجا بده به فروشنده جنسشو بخره و فروشنده خودش بره پول ایرانو به پول کشور خودش تبدیل کنه.....؟؟؟؟؟...و اینکه دلارو همون 1200 حساب میکنن؟؟؟؟
ضمن اینکه برابری ارزی یکسان هست و در واقع مثلا ارزش مقدار دلاری که به درهم امارات تبدیل میکنید برابر هست با ارزش ریالی که به دلار تبدیل کردید تا درهم بخرید و در نهایت برابره با ارزش ریالی که درهم خریداری میکنید در داخل ایران .
سلام.نقل قول:
دلار 1200 تومنی رو که خدا رحمتش کنه رفت تو تاریخ
:20:
بنده از سیستم همه ی کشورها خبر ندارم اما در کویت صرافیهایِ زیادی هست که پول ایران رو میخرند .
شما چند راه برایِ بردنِ پول با خودتون دارین :
1- در ایران پولتون رو تبدیل به ارز کنین و با خودتون ببرین .
اگر قانون عوض نشده باشه شما میتونین تا 5000 دلار یا معادلِ ریالیش رو به صورتِ نقدی با خودتون ببرید البته بیشتر هم میشه اما باید ثبتش کنین
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
2- پول ایران ببرید اونجا بفروشید . در بیشتر کشورها فروش پول ایران در خارج باصرفه تر از خرید ارز در ایران هست .
3- پول رو از ایران حواله کنید به اون کشور به اسم خودتون یا شخص دیگه و بعدش برید به اون کشور و مراجعه کنین به صرافی که بهتون آدرس دادند و با ارائه ی پاسپورت پولتون رو بگیرید .
شما اگر مبلغ پولتون زیاده بهتره قبل از رفتن قیمتها رو چک کنین که کدوم روش باصرفه تره براتون .
اگر آشنا دارید تو اون کشور زنگ میزنه صرافی ببینه تومان رو چند میخرند و شما هم از صرافیهایِ ایران سوال میکنید و نرخ حواله رو هم میپرسین تا بفهمید کدوم روش براتون باصرفه تر هست .
اما اگر آشنا ندارید تو اون کشور , بهتره ریسک نکنید و قبل از رفتن پولتون رو به ارز تبدیل کنید یا حواله کنید تا اونجا دچار مشکل نشید .
البته اگر تحریم نبودیم از طریق بانکها هم میشد حواله کرد اما همیشه قیمتِ بانکها گرانتر از صرافیها هست .
یعنی صرافی خیلی باصرفه تر هست اما فقط از صرافیهایِ مجاز خرید یا حواله کنید و فاکتور بگیرید
دوستانی که خارج هستند یا در آینده میرند خارج :
شکی نیست که دانستنِ زبان اون کشور بسیار مهم هست و باید اون رو سریعاً یاد بگیرید .
بسیار عاقلانه هست که قبل از رفتن به اون کشور شروع کنید به یاد گرفتنِ زبانشون .
اما زبان چی هست ؟
جواب :
سه چیز
1- دستور زبان یا همون گرامر که چیزی نیست جز یک مشت قالب و قانون و مقررات .
گمان نکنم قالب های مهم در یک زبان از 200 تا بیشتر باشه.
2- کلمات ( لغت )
3- اصطلاحات .
هر چی زبانِ مادریتون رو بهتر بلد باشین و دستور زبانِ فارسی رو بهتر درک کرده باشین در یاد گرفتنِ یک زبانِ جدید موفق تر خواهید بود .
عوامل موثر در یادگیریِ سریع :
1- عشق و علاقه
2- اجبار ( زور )
وقتی مجبور بشین برایِ زندگی و امرار معاش زبانشون رو یاد بگیرین اونوقت مثل برق یاد میگیرین یعنی راز بقا
:20:
3- قدرتِ حافظه و هوش و ذكاوت .
4- تسلط به گرامر زبانِ مادری و کلماتش و اصطلاحاتش
5- غرور و تکبر که باعث میشه شما بخواید سریع برسید به درجه های بالا و حرفه ای شدن.
اگر دستِ بنده بود همه ی آموزشگاههای زبان رو مجبور میکردم تا ار همه ی شاگردهاشون اول یک امتحان از دستور زبانِ فارسی بگیرند تا اگر کسی خوب فارسی بلد نیست اول بره یکی دو ماه دستور زبانِ فارسی یاد بگیره تا در یادگیریِ زبانِ خارجه لنگ نزنه.
یارو هنوز فرق صفت و قید رو درست درک نکرده بعدش معلم انگلیسی بهش میگه بگو من خوب هستم میگه
i am good
بعد بهش میگه بگو من خوب رانندگی میکنم میگه
i drive good !!!!
در حالیکه باید بگه
i drive well
يا بهش ميگه بگو "تو کی هستی ؟"
میگه Who are you
بعد بهش میگه "من میدونم" چی میشه ؟
میگه I know
بعد بهش میگه حالا بگو "من میدونم تو کی هستی "
میگه :
I know who are you !!!
در حالیکه درستش اینه
I know who you are
چرا ؟
چون این جمله پرسشی نیست .
مثالهابِ اینجوری زیاده .
قبل از رفتن به اون کشور تا میتونین برنامه های تلوزیونیشون رو تماشا کنید .
الحمد لله مرزها از بین رفته دیگه هر کجایِ ایران باشید راحت میتونید کانالهای تلوزیونی همه ی کشورها رو تماشا کنید
درحالیکه تا همین چند سال پیش فقط مرزنشینها میتونستند اون هم فقط چند کانال محدود با هزار بدبختی و تقویت آنتن و آنتن گردون و بالا بردنِ آنتن ها و کلیش هم خش خش میکرد
:20:
خصوصاً دیدن برنامه های کودکان رو برایِ شروع بهتون توصیه میکنم چون شمرده شمرده و ساده و واضح حرف میزنند . شما هم که تازه از بچه های 3-4 ساله ی اون کشور کمتر بلدین
:20:
======================
یادتون باشه هر کس یه لهجه ای داره
کاسب یه جور حرف میزنه , دکتر یه جور دیگه , مهندس یه جور دیگه .
پس شما هم باید اصطلاحات و کلماتی که مربوط به رشته ی تحصیلیتون یا شغلتون میشه رو در اولویت قرار بدین پس بر فرض مثال اگر میخواید دکتر بشین بهتره از الان بشینید و برنامه های پزشکیشون رو در کانالهاشون و سایت یوتیوب و سایتهاشون و فروم هاشون ببینید .
مطمئن باشید هر دقیقه وقتی که صرف میکنید یک چیز جدید ياد میگیرین ازشون .
با سلام .لطفاً اگر کسی از دوستان هست که 15-20 ساله ساکنِ یک کشور انگلیسی زبان هست لطف کنه در تاپیکِ زیر مشترک بشه و اگر پاسخ سوالاتِ مطرح شده رو میدونه لطف کنند پاسخ بدند تا از تجربه و اطلاعاتشون استفاده کنیم .با تشکر
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سلام بر همگی .
حتماً همتون خبر دارین که وقتی در ایران میخوایم به زبانِ خارجی یه چیزی بگیم اگر دقیقاً به لهجه خارجیها حرف برنیم یعنی طُنِ صدامون دقیقاً مثل خارجیها باشه خیلیها بهمون میخندند یا میگن نگاش کن با چه قر و اطواری حرف میزنه . بابا اینقدر پُز نده میدونیم فرنگی بلدی بلغور کنی .
اما وقتی میرید خارج درست برعکسه یعنی اگر دقیقاً به لهجه ی خودشون حرف نزنید بهتون میخندند یا میگن درست بلد نیست حرف بزنه
سعی کنید دقیقاً مثل خودشون حرف بزنین .
این کار چند تا حسن داره :
اول اینکه با شما احساس غریبگی نمیکنند یعنی بیشتر مردم شما رو از خودشون میدونند .
دوم اینکه وقتی کسی تشخیص نده شما بیگانه و غریبید کمتر به این فکر می افتند که سرتون رو کلاه بذارند درست مثل توی ایران که وقتی میفهمند طرف اهل یه شهر یا روستای دیگه هست بیشتر احتمال داره سرش رو کلاه بذارند .
سوم اینکه اعتماد به نفستون زباد میشه و شخصیتتون قوی میشه چون طِنِ صدا و حرف و لهجه از چیزهائی هست که تاثیر میذاره روی دیگران .
================================================== ===
در بیشتر کشورها موثرترین لهجه , لهجه ی پایتخت هست .
سلام .
چند سوال در مورد امریکا
1- در امریکا چند نوع کارت و مدرکِ شناسائی برایِ مردم وجود داره ؟ آیا غیر از پاسپورت و گرین کارت و گواهینامه ی رانندگی و کارت شناسائی شهروندی و کارت انتخابات چیز دیگه ای هم وجود داره ؟
2- به کارت شهروندی چی میگن توی امریکا ؟
3- آیا در امریکا نام یا نام فامیلِ پدر در این مدارکِ شناسائی درج میشه ؟
4- آیا اسم مادر هم نوشته میشود ؟
5- اگر زنی نداند پدر بچه اش چه کسی هست آیا مشکلی در هنگام صدور مدارک شناسائی بچه پیش نمیاد ؟
6- اگر مادر ندونه پدر بچه اش کیه , نام خانوادگی بچه چطوری درج میشه در مدارک شناسائیش
با تشکر
نه در تمام کشورها، این جریان در کشورهای اروپایی بیشتر درست است تا آمریکای شمالی و استرالیا.نقل قول:
در کشور آمریکا، هیچوقت نه کسی بهتان می خندد نه میگن بلد نیست درست حرف بزنه، چون پیشینه ی تمام ساکنان این کشور غیر از سرخپوستان، به مهاجران بر میگردد.
همچنین لهجه در کشوری که اندازه ی یک قاره است، بر اساس شمال و جنوب و شرق و غرب تقسیم میشه نه پایتخت.
در مورد استرالیا و کانادا که اوضاع از اینم باحالتره چون هیچ لحجه ای وجود نداره، برای مثال در شهری مثل تورنتو که از مهاجران آسیای جنوب شرقی، خاورمیانه، هند و استرالیا تشکیل شده، لهجه ی اون شهر چی میشه؟
1- نه، معمولا ID Card یا گواهینامه است و یا State IDنقل قول:
2- کارت شهروند ایالت یا همان State ID
3- خیر
4- خیر
5- خیر
6- نام خانوادگی مادر، به دلخواه مادر بر اساس حکم دادگاه.
سلام بر همگی .
عیدتون و سال نوتون مبارک باشه .
در مورد راههای اقتصادیِ تماس با خارج و تماس با ایران هم اگر تجربه هاتون رو بنویسین ممنون میشم .
چندتاش رو بنده ذکر میکنم .
1- قیمت مکالمات از ایران به خارج تقریبا در همه ی کشورها ارزونتر از تماس از خارج به ایران هست .
یعنی میتونین وقتی کاری با کسی تو ایران دارین و میخواین با تلفن باهاش صحبت کنین , یه تک زنگ بهش بزنین و قطع کنین تا اون شخص به شما زنگ بزنه .
البته تماس از موبایل به خارج گرانتر از تلفن معمولی هست .
اگر هم قراره پول مکالمات رو شما بهشون بدین , وقتی پرینت بگیرند مشخصه با شما چقدر حرف زده اند .
2- ارسال پیامک با حروف انگلیسی چون میشه 160 حرف نوشت در یک مسج . البته مسج از ایران به خارج خیلی ارزونتر از خارج به ایرانه .
در ضمن بنده امتحان کردم بیشتر وقتها اگه مسج طولانی باشه نمیرسه . بهتره هر مسج فقط همون 160 حرف و جدا جدا فرستاده بشه .
3- استفاده از تلفن اسکایپ .
الان تو ایران شرکت رایتل آگهی داده با پرداخت ماهیانه 50 هزار تومن میشه یک ماه مسج زد و حرف زد و از اینترنت نا محدود پر سرعت استفاده کرد !!!
اگه حرفشون درست باشه برایِ خیلیها باصرفه هست .
با تلفن اسکایپ میشه با کیفیت خوب تماس گرفت ( موبایل به موبایل از طریق اینترنت )
3- استفاده از ایمیل و میشه بعد از ارسال ایمیل با یک تک زنگ به طرف مقابل خبر داد که براش ایمیل فرستادین اون هم همینطور با تک زنگ خبر میده که ایمیل فرستاده .
4- استفاده از مسنجر
5 - از قیمت مکالمات تلفونهای ماهواره ای ( ثریا ) خبر ندارم اما فکر کنم در بعضی جاها تماسش اقتصادی باشه
خیلی تاپیک خوبیه و از اطلاعات خیلی استفاده کردم.
دوستانی که از ابتدای تولدشون در خارج زندگی کرده اند که هیچ.. ولی زیاد هستند افرادی که در سنین جوانی میرن کشورهای خارجه..
سوالم اینه که آیا این خاطره ها و یادگاری ها مثلن جاهای دیدنی ایران و.. براتون نوستالژی نمیشه، یا تبدیل به یه بیماری روانی نمیشه ؟
ازین که دیگه کمتر هموطن دور و برتونه و ممکنه کسی رو نداشته باشید باهاش مث سابق درد و دل کنید ؛ ممکنه دیگه دوستی نداشته
باشید که جای دوستای ایرانتون رو پر کنه و... :n03:
نه اصلا اینطوری نیست البته همش بستگی به خود شخص داره، ولی تقریبا از 100 نفر ایرانی که من خارج از ایران می شناسم چنین مشکلاتی فقط برای یک نفر پیش اومد.نقل قول:
هموطن همه جا هست ولی تعداد کم میشه، قرار نیست دوستان جدید جای دوستان ایرانی رو پر کنند بلکه دوستان جدید جای خودشون هستند، همیشه مهاجرت یک نوع صدمه هایی می زنه و البته همیشه هم این صدمه ها فرصتی است برای بهتر شدن که خود به خود به دست نمیاد و نیاز به تلاش و انگیزه داره. عموما کسی که فوق العاده فرهنگ و نحوه زندگی ایرانی ها رو دوست داشته باشه و اصلا نه آمادگی تغییر رو داشته باشه و نه اصلا تمایلی به تغییر داشته باشه، از زندگی در جوامع غربی خسته میشه یا بعد از چند سال می بینه یک کلونی ایرانی ها دور خودش جمع کرده و دقیقا همونطوری که در ایران زندگی می کرد، حالا داره در خارج زندگی می کنه.
اگه برای شما مشکلی پیش نیومده باشه قطعن برای من هم پیش نمیاد.. چون اصولن عاشـــق تغییـــــــرات
ناگهانی و تنوع هستم.. از روال ثابت متنفرم. خصوصیت دیگه هم که دارم اینه که قابلیت تطبیقم با محیط های
مختلف زیاده.. ولی با این همه هنوز مطمئن نیستم که آیا دلم برای چیزی تنگ میشه یا نه.البته فک میکنم که
اگه هم اینطوری باشه کاملن مقطعی و زود گذره چون سریعن عادت میکنم.
واقعن اگه دور و برت زیاد ایرانی باشه باز خسته کننده هست
به نظر من چرا، هرچقدر هم آدم دور و برش رو شلوغ کنه باز یه سری چیز ها جاشون خالیه.نقل قول:
مثلا همین نوروز، ما ها اینجا نه عید این وری ها واسمون نوروز میشه نه نوروز خودمان.
چون تو کریسمس شادی میبینیم ولی زیاد برامون معنی نداره و نوروز هم که مثل یه روز معمولی هست.
بیماری روانی ولی نه، اول خوب سخته، خیلی هم سخته، انسان به همه چیز عادت میکنه.
شما کجا زندگی میکنید ؟ چقدر free time دارین ؟ و اینکه Free time رو چیکار میکنید اونجا ؟نقل قول:
من شرق آمریکا هستم.نقل قول:
ساعت کار که 8 تا 5 دوشنبه تا جمعه است، زمان آزاد رو توی تعطیلات معمولا درس می خوانم و بقیه روز ها هم پای تلویزیون و اینترنت.
اگر یه دوشنبه مثلا تعطیلی بخوره یه 4 ساعت میرونم میرسم به دریا، اونجا یه روحیه ای عوض کنیم.
تا جایی که میدونم کار پیدا کردن در اونجا مث ایران نیست.. روند شغل پیدا کردن رو میشه یه توضیح بدین ؟
امین جان به نظر من همه چی عادت میشه هر چیزی که فکرش رو کنی به نظر من ترس از وابستگی ها و دور بودن از اونها خیلی بیشتر از واقعیت هستش و خیلی زود البته بسته به هدفی که شخص از مهاجرت داره به شرایط جدید عادت میکنه کسی که به اجبار رفته باشه خیلی سختر میتونه خودش رو با شرایط جدید وقف بده تا کسی که با تحقیق و مطالعه و هدف زندگی جدید و قبول کردن مشکلات ابتدایی در شرایط جدید ، مهاجرت میکنه
در مورد همین عید هم از دور دهن پر کن هستش و شاید کسی که از ایران دوره فکر میکنه الان اینجا زیر برج میلاد مردم دارن آتیش بازی میکنن و از خوشحالی غرق در شادی هستن :n01:
من پیدا کردن کار رو به دو قسمت تقسیم میکنم.نقل قول:
1- از طریق اینترنت
2- از طریق Networking یا Connection.
توضیح شماره 1:
اول از همه نیاز به یه رزومه خوب است، رزومه ای که خوانده شود.
معمولا شرکت ها، نیاز های خودشان را به بنگاه های کاریابی میدهند و این بنگاها که معمولا در تمامی ایالت ها شعبه دارند، دنبال کاندیدای مورد نظر میگردند تا آنها را به آن شرکت معرفی کنند.
رزومه شما باید آنقدر قوی باشد، که برای مثال برای یک آگهی اینترنتی که 70 نفر برایش اقدام کردند، توسط کارمند بنگاه، خوانده شود.
معمولا این کارمند ها (Recruiter) از نرم افزارهایی برای فیلتر کردن رزومه ها استفاده میکنند تا به رزومه های دلخواه خودشان برسند.
همراه با رزومه، شما باید یک Cover Letter داشته باشید، کاور لتر متن ایمیل شما است و رزومه شما پیوست میشه به ایمیل.
متن کاور لتر تعریف از خودتان است، مثلا:
" اگر دنبال یک فرد موفق، وقت شناس، وظیفه شناس و دارای 10 سال سابقه کار در زمینه فلان میگردید، من کاندیدای ایده آل شما هستم"
در کاور لتر از تخصص و تجربه صحبت نمیشه، بلکه شما میخواهید کسی را که این ایمیل را گرفته مشتاق به خواندن رزومه خود کنید.
البته کاور لتر معمولا واسه جاهایی که مستقیم اقدام میکنید و بنگاه کاریابی در این بین وجود ندارد خوب است و من فکر نمیکنم دیگر کاور لتری به اون صورت کاربرد داشته باشد.
رزومه شما توسط کاریاب خوانده شد و تشخیص داد که شما برای اون شغل مناسب هستید، اون شما را به دفتر خودش دعوت میکند و شما به صورت نیمه رسمی میروید و با خود فرد و منیجرش یک مصاحبه معمولی میکنید.
در مرحله بعد، این بنگاه کاریابی شما و 2 تا 4 نفر دیگر را به شرکت اصلی معرفی میکند.
شما از شرکت اصلی وقت مصاحبه میگیرید.
مراحل بالا برای اقدام از طریق اینترنت بود، مراحل زیر فکر میکنم در تمامی قسمت های دیگر هم مثل داشتن رابط، یا کانکشن مشترک باشد.
بستگی به جایگاه شما از یک تا 3 مصاحبه در انتظار شما است.
2 مصاحبه تخصصی و یک مصاحبه با نیروی انسانی.
مصاحبه با نیروی انسانی معمولا خیلی کلی است و شامل سوال های عمومی میشود:
* از خودت تعریف کن.
*برنامه ات واسه زندگی چیه؟
* پنج سال دیگه خودت را کجا میبینی؟
* چرا باید تو را استخدام کنم؟
* از کی می توانی شروع به کار کنی؟
* چرا شغلت را میخواهی عوض کنی؟
* چرا الان بیکاری؟
معمولا تمام این سوال ها و جواب ها توی اینترنت است و در مقابل شما برای اینکه خودتان را مشتاق و جدی نشان دهید سوالات زیر را میپرسید.
* وظیفه این شغل دقیقاً چیست؟
* آیا این یک شغل جدید است، اگر نه، نفر قبلی به چه دلیلی این جایگاه را ترک کرد؟
* شما چند سال در این شرکت هستید؟
* چه چیزی شما را در این سال ها اینجا مانگار کرده است؟
* این شرکت چه امکانات پیشرفتی در اختیار من در طول سال های فعالیتم قرار میدهد؟
در مصاحبه های تخصصی هم که وارد جزئیات رزومه ی شما میشوند و سوال های تخصصی و تست میگیرند.
معمولا می گویند بعد از هر مصاحبه، برای شخص روبرو یه نامه ی Thank you letter می فرستند که در آن نامه میگویید ممنون که به من وقت دادید و من بعد از مصاحبه با شما خیلی بیشتر به این شغل علاقه مند شدم. من فکر نمیکنم الان دیگر کسی به این چیزها اهمیت بده.
بعد از این مراحل، شما فرم عدم سوء پیشینه را پر کرده تا سابقه ی شما بررسی بشه، همچنین با رفرنس های شما تماس میگیرند تا از صحت کار شما آگاهی کسب کنند.
رفرنس را در رزومه قرار نمیدهند و در صورت درخواست به صورت یک فرم جدا فرستاده میشه.
بعد از تمامی این مراحل، اگر دو طرف راضی باشند، شما پیشنهاد یا آفر میگیرید، که میتوانید اگر با مبلغ در خواستی شما مطابقت نداشت بخواهید آنرا اضافه کنند.
این پروسه از یک ماه تا 7 ماه ممکنه طول بکشه، برای شرکت های کوچیک یک ماه، و برای شرکت های بزرگ 7 ماه.
به خاطر شرایط بد اقتصادی، پروسه کار پیدا کردن از 6 ماه تا یک سال و شایدم بیشتر طول میکشد، شما باید بتوانید خودتان را به بهترین نحو به آن شرکت بفروشید تا آنها مشتاق به همکاری با شما شوند.
داشتن کانکشن برای پیدا کردن کار بسیار مفید است و خیلی از مراحل را خود به خود رد میکنید.
سلام دوستان .
اعلام شده که کارتهای پایان خدمتی که از سال 1360 به بعد صادر شده باید تعویض بشه و ظاهراً تا آخر سال 1392 هم بیشتر اعتبار نداره .
کسی رو میشناسید که در خارج از کشور و از طریق سفارت ایران تعویض کرده باشه ؟
اگر بله , چند روزه گرفته ؟
با تشکر
دفتر حفاظت منافع ایران به ما گفت بدید ایران بهتره، من و برادرم فرستادیم واسه خانواده تو ایران و آنها بردن عوض کردن، نیازی به حضور خودمان نبود.نقل قول:
سلام . امروز رفتم سفارت ایران گفتم ممکنه تا یک ماه دیگه برم ایران . گفتند تو ایران برو پلیس +10 و درخواست بده و بگو کجا میخوای تحویلش بگیری ( تو ایران یا کشور محل اقامت ) . فقط همین . گفتم برای خارج شدن از ایران ایراد نمیگیرند ؟ گفتند نه .
آخه واسه خروج از ایران اصن کارت رو نمیبینند، تو سیستم اسم شما به عنوان پایان خدمت ثبت شده، از اون لحاظ راحت، به نظرم رفتید ایران ببرید بدید پلیس +10، آدرس هم ایران بدید، به خانواده ی ما گفته بودند یکماه، واسه برادرم که سپاه بود 40روز طول کشید، واسه ی من که ارتش بودم نزدیک 3 ماه.نقل قول:
اینها گم و گور هم میکنند دردسر میشه.
دوستان سلام میخواستم بپرسم امکان گرفتن ویزای کار با مدرک غواصیه سه ستاره تو یه کشور خارجی (با زبان انگلیسی حالا هرجا) هست که درآمدش خرج نیازای اولیم (اجاره،خوراک،پوشاک) بشه ممنون میشم راهنمایی کنید
در حال حاضر 22 ساله معاف از سربازی و دیپلم کامپیوتر و کارمند تو زمینه انفورماتیک و ای تی هستم قصدم هم گرفتن اقامته...
سلام دوستان .
از اینجا یه مسج 50 حرفی فرستادم ایران با ایرانگل , 2500 ت کم شد از موجودی !!
واقعاً که راهزنی تو روز روشنه .
سلام دوست عزیز .نقل قول:
شما یا باید آشنا داشته باشید تا بره دنبال کارتون یا توی نت کلوپهای آموزش غواصی و اینها رو پبدا کنین ( diving club ) ( diving training ) و باهاشون تماس برقرار کنین و ببینین شما رو میخوان یا نه
بعدش با ویزای توریستی برید پیششون و حضوری هم شما رو ببینند و امکانات اقامت و کار رو براتون فراهم کنند .
مثلاً به شکل زیر
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سلام . مدت تعویض کارت پایان خدمت 2 ماه تمدید شد .
سلام . مهلت تعویض کارت پایان خدمت تا پایانِ امسال تمدید شد
سلام دوستان . الان تو یکی از کانالهای برون مرزی گفت اگه کسی میخواد بره امریکا برای سیاحت یا دید و بازدید , بهتره دو تا فرش کوچیک ابریشمی درجه یک تبریزی یا کاشانی با خودش ببره . توی فرودگاه میتونه بگه برای کادو آوردم . گفت اگه ایران یکی 20 میلیون خریده باشه , اینجا حدود 70 م ازش میخرند . البته گفت باید تو چمدون جا بشه و اگر از 3 تا بیشتر باشه ممکنه ایراد بگیرند و بگند برای تجارت آورده . گفت علتش ممنوعیت صادرات فرش از ایران به امریکا هست . به نظرتون حرفش درسته ؟