Printable View
دوستان ، دختر من الآن سوم راهنمائیه و کوچکترین علاقه ای به درس نشون نمی ده. به یادگیری هم علاقه ای نداره و به خودش زحمت هم نمی ده.قاعدتا در شرایط حاضر حداقل باید دیپلم رو بگیره بنابر این خواهش می کنم بگین توی دبیرستان در نظام فعلی آموزش و پرورش ساده ترین رشته که به کمترین زحمت و ضریب هوشی کمتری نیاز داشته باشه چیه ؟
فنی حرفه ای (تربیت بدنی)البته از سال دوم
رشته ی انسانی
ویا بفرست غیر انتفاعی و با معلمش صحبت کن(پول)200% دو سه ساله دیدی دیپلم گرفت
در ضمن دوست عزیز من افرادی دیدم که در دوره راهنمایی تنبل بودن اما در دوره دبیرستان وضعیتشون بهتر شد و برعکس
و کلام آخر هم اینه که سال اول که رد شد دوسال دیگه زیاد سخت نیست
ناصر جان ممنونم.
رشته های کار و دانش عموما واحد های عملی بیشتری داره و درس خوندن کمتر....
فنی حرفه ای درس خوندنش بیشتره.....البته بستگی به رشته هم داره....
+ شاید اگه رشته ای رو پیدا کنین که علاقه داشته باشه بهش درسخون تر بشه....
علاقه انگیزه ایجاد میکنه
هیچ رشته ای آسون نیست الان درک صحیح از آینده رو نداره اما اون زمان شما مقصرید ...
هر انسانی دارای ضریب هوشی بالای 60 % توی یک هنر هست می تونید توی زیر شاخه های فنی حرفه ای پیداش کنید از نظر گستردگی رشته ها . پس نزارید به خاطر بی توجهی و کم حوصلگی از این...
خیلی ها از دوم دبیرستان و بالا تر استارت می زنن خوده من . مدیونید اگه علاقه مندیش رو پیدا نکنید :41:
هر رشته ای سختی های خودشو داره و بعضی وقتا ممکنه یک رشته برای یک نفر سخت باشه برای یکی دیگه آسون... اما در عین حال پیشنهاد من رشته های فنی
نقل قول:
دوست عزیز بچه 13-14 ساله راهنمایی درس میخونه هنوز نمیدونه رشته ها چی هستن که :13:
اجازه بدین خودش اول دبیرستان که رفت تازه به رشته ها آشنا میشه و انتخاب میکنه ..
یه درسی دارن اول دبیرستان اگه درست یادم باشه اسمش هدایت تحصیلی همچین چیزایی بود اونجا براشون توضیح میدن چه جوری رشته انتخاب کنن..
در کل اگه به رشته های نظری علاقه نداره و به هنر علاقه داشته باشه میتونه هنرستان ادامه تحصیل بده :40:
به نظر من اول استعداد رو در نظر بگیرین و بعد علاقه!
اگه جای این دو تا عوض بشه بعدها فاجعه به بار میاد...خود من...الان مثل %$# تو گل گیر کردم...نه راه پس دارم و نه راه پیش!!!:41:
وقتی اول دبیرستان بودم فقط به این فکر میکردم که برم یه رشته دهن پر کن که بهش علاقه داشته باشم...ولی غافل از اینکه من تو اون رشته استعداد ندارم!و این موضوع رفته رفته و با گذر ایام مشهود و مشهود تر میشد...معدل هر سال کمتر از سال قبل...بی انگیزگی...افسردگی...حقارت...ت دیدی!!!...آخرش هم دلزده از همه چیز بدون هیچ امیدی!:41:
ازتون خواهش میکنم با دقت فراوان به این موضوع بپردازید...فرزند شما سرمایه امروز شما و فردای این مملکته!
دوستان عزیز از این که وقت گذاشتین و بهم جواب دادین خیلی ممنونم. واقعا تک تک جواب ها برام راهگشا بود و هر کدام جنبه ای رو روشن کرد که قبلا بهش فکر نکرده بودم.
سلام
فقط علاقه مهمه
و البته کشش و توانائی. من خودم دلم می خواست دانشگاه ، معماری بخونم خیلی هم علاقه داشتم ، اما کشش متاسفانه نداشتم.نقل قول:
به نظر من کسی که هوشش بالاتره از 100 امتیاز فقط یک امتیاز از دیگران جلوتره.بقیش فقط سعی و تلاشه.نقل قول:
بذارید زمان بگذره خودش بهتر از همه ی ما میتونه راه درست تر رو انتخاب کنه
دوست عزیز هر کاری می کن بکن اما کاری نکن که فردا که بزرگ شد و هم سن هاش رو دید،بیاد پیشت و باهات دعوا کنه!بیاد بگه اگه اون موقع که من درس نمی خوندم تو منو تنبیه و اجبار می کردی درس بخونم الان این وضعیت رو نداشتم،به نظر من شما تمام شرایط رو براش محیا کن و بهترین ها رو با توجه به امکاناتت براش انتخاب کن،که اگه فردا موفق نشد حداقل خیالت راحت باشه که دلیلش کم کاری از طرف پدر و مادر نبوده و اون هم دیگه نمی تونه از شما گله کنه!