چگونه يك دوربين ديجيتال انتخاب كنيم؟+ يك مقاله جامع و كامل (از دست ندين)!!!

سلام دوستان
اين درخواست فوري است.
من ميخواهم با توجه به تنوع مدلها منو در انتخاب راهنمايي كنيد.
ميزان بودحه : حداكثر 350 هزار تومان براي دوربين با متعلقات(حافظه-شارژرو.و...)
نوع كاربري : آماتور -استفاده خانگي و شخصي
كيفيت و امكانات دوربين برايم مهم است و نمي خواهم بي جهت در هزينه صرفه جويي كنم.
لطفا نكات مهم در انتخاب و خريد دوربين و مدلهاي پيشنهاذي(با ذكر قيمت) را بنويسيد.
اگر حالشو داريد براي استفاده من و ساير دوستان يك توضيح مفصل بديد.
ممنون از دوستاني كه راهنمايي مي كنند و مديران سايت

ببخشید amir18 جان الان وقت ندارم که یه توضیح کامل بهت بدم ولی ایشاا... یه توضیح کامل بهت می دم ولی من پیشنهاد می کنم دوربین canon رو بخری یا nikon این دو تا بهترین جنس های بازار رو دارند که از 100هزار تومن هست تا چند میلیون تومن !!!

navidجان اگر توضيح بدهي ممنون ميشم
سوال من هم هست :roll:

کاره خيلی سختيه من FinePix F410 دارم از Fuji خيلی خيلی عاليه قيمتش هم 500 تومان

چکيده ي ساده تحقيقات HamidFULL در مورد SuperCCD and CCD دروبين ديجيتال :

فقط دقت کنيد که دوربين انتخابتون از تکنولوژی SuperCCD استفاده کنه نه فقط CCD در SuperCCD سلول های حساس به نور به صورت 6 ضلعی هستن که کيفيت عکس خيلی بالا ميره ولی در CCD سلول های حساس به نور به صورت 4 ضلعی هستن که اکثر دوربين های ديجيتال از اين تکنولوژی استفاده ميکنن البته تکنولوژی SuperCCD فقط مال Fujiهست در کل من زمانی که ميخواستم دروبين ديجيتال بخرم 3 ماه تحقيق کردم و بهFuji FinePix F410 رسيدم که خيلی عاليه شما ميتونيد وب سايت های Fuji يا Canon و ... بريد و مدل هارو ببينيد و انتخاب کنيد من بعد از يك دنيا برسی که نميگنجه اينجا بگم فهميدم فقط Fuji

ممنون HamidFULL جان
خوب حتما ایشون یه چیزی میدونه که می گه فوجی خوبه ولی حمید جان amir18 گفته حداکثر 350 تومن ولی شما می گی برای من 500 تومنه !!!

يك مقاله كامل هم من قبلا توي انجمن آموزش گذاشته ام

اون رو بخونيد.

navid_kashani جان خواهش ميکنم شما نظر لطفت هست
والا در حدود 400.000 و به بالا ميشه دوربين خوبی تهيه کرد ولی فکر ميکنم همين Fuji FinePix F410 الان به 470.000 تومان هم رسيده چون Fuji FinePix F420 هم امده ولی ميشه مدل های ديگه ی Fuji که SuperCCD دارن رو انتخاب کرد و مدل ها خيلی زياد هست
اينم يه عکس از دوربين ما :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

.ممنون از كمك همه
شايد بهتر است اينجوري بپرسم:
1-شما چند مگا پيكسل و چه زوم اپتیکال و ديجيتال را براي كاربري آماتوري شخصي پيشنهاد مي كنيد؟
2-من تصميم گرفته ام canon را انتخاب کنم .شما کدامیک از مدلهای زیر را پیشنهاد می کنید:
power shot A70
power shot A75
power shot A80
power shot A85
IXUS i
3-امكان فيلمبرداري تا چه حد كيفيت قابل قبولي دارد(mp4 & AVI )؟و آیا به نظر شما این قابلیت ارزش عقب نشینی از کیفیت و امکانات عکسبرداری را دارد؟
4-اگر از مارکهای دیگر دوربینی با قابلیت عکسبرداری و فیلمبرداری خوب می شناسید با ذکر قیمت نام ببرید.
ممنون از کمک همگی

راستی جناب navid_kashani من همچنان منتظر توضیحات کامل شما هستم.

راستی جناب navid_kashani من همچنان منتظر توضیحات کامل شما هستم.

سلام
Nikon.Sony.canon.konica :wink:

لطفا نام دقيق مدل را بنويسيد.هركدام از اين ماركها تعداد زيادي مدل دارند.
بازم ممنون كه نظر ميديد.

در ضمن چند تا سايت براي مقايسه ماركهاي مختلف پيدا كردم:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

نحوه انتخاب یک دوربین دیجیتال
اکثر پيشرفت ها و تحولات چشمگير در عرصه دستگاههای الکترونيکی در بيست سال گذشته ، مديون پيشرفت های مهم و عظيم تری در صحنه های ديگر تکنولوژی است. بررسی عملکرد دستگاههای الکترونيکی نظير : CD ، DVD ، MP3s و DVR ، توجه ما را به اين واقعيت مهم معطوف می نمايد که تمامی آنان از يک پردازش پايه مشابه استفاده می نمايند : تبديل اطلاعات آنالوگ به ديجيتال ( صفر و يک ) . رويکرد فوق، تغييرات گسترده ای را در رابطه با نحوه برخورد با اطلاعات صوتی و تصويری ، بدنبال داشته است . دوربين ديجيـتال ، يکی از نمونه های قابل توجه در اين زمينه بوده که نسبت به مدل های قبل از خود ، بصورت اساسی تغيير نموده است( تفاوت عمده نسبت به با دوربين های سنتی ) . تمامی فرآيندها در دوربين های سنتی، مبتنی بر فعاليت های شيميائی و مکانيکی می باشد. تمامی دوربين های ديجيتال دارای يک کامپيوتر از قبل تعبيه شده بوده وتصاوير را بصورت الکترونيکی ذخيره می نمايند.
فرض کنيد ، قصد تهيه يک عکس و ارسال آن از طريق نامه الکترونيکی برای دوست خود را داشته باشيم . در اين رابطه می بايست تصوير اخذ شده ، بصورتی نمايش و مشخص گردد که کامپيوتر قادر به شناسائی آن باشد ( بيت ها و بايت ها ) . در حقيقت يک تصوير ديجيتال، رشته ای طولانی از صفر و يک بوده که تمامی نقاط رنگ شده که پيکسل ناميده می شوند را مشخص می نمايد. ترکيب و اجتماع تمامی نقاط فوق با يکديگر ، تصوير ديجيتالی مورد نظر را ايجاد می نمايد. در صورتيکه قصد تهيه يک عکس را داشته باشيم ، می توان از دو گزينه زير استفاده نمود :

استفاده از دوربين های فيلم سنتی . در اين روش با استفاده از يک دوربين عکسبرداری ، عکس مورد نظر گرفته شده و پس از پردازش فيلم بصورت شيميائی، امکان چاپ آن با استفاده از کاغذ ها ی مخصوص ، فراهم می شود. در ادامه ، عکس آماده شده توسط اسکنر ، اسکن و بصورت ديجيتال تبديل می گردد .

استفاده از يک دوربين ديجيتال : در اين روش ، با استفاده از يک دوربين ديجيتال و تابش نور به شی مورد نظر و دريافت فيدبک های مربوطه و تبديل آنان به مجموعه ای از پيکسل ها ، تصوير مورد نظر مستقيما" بصورت ديجيتال تبديل می گردد .

يک دوربين ديجيتال ، همانند يک دوربين سنتی دارای امکانات متعددی نظير : مجموعه ای از لنزها می باشد . اين نوع دوربين ها در مقابل تمرکز نور بر روی بخشی از فيلم ، نور را بر روی يک دستگاه نيمه هادی تابانده که ضبط الکتريکی نور راانجام خواهد داد . در ادامه، يک کامپيوتر اطلاعات الکترونيکی را به داده ديجيتال تبديل می نمايد . مهمترين تفاوت بين يک دوربين ديجيتال و يک دوربين مبتنی برفيلم ، عدم استفاده از فيلم در دوربين های ديجيتال می باشد. در مقابل ، دوربين های ديجيتال دارای يک سنسور بوده که نور را به سيگنال های الکتريکی تبديل می نمايد . سنسورهای استفاده شده در اکثر دوربين های ديجيتال ، از نوع CCD)Charge Coupled Device) می باشد . در تعدادی ديگر از دوربين های ديجيتال از تکنولوژی نيمه هادی CMOS)complementary metal oxide semiconductor) استفاده می شود. با اينکه سنسورهای CMOS ، تصاوير ديجيتال با کيفيت مطلوبتر را ارائه می نمايند و در آينده متداولتر خواهند شد ، ولی نمی توان ادعا نمود که تکنولوژی فوق جايگزين سنسورهای CCD در دوربين های ديجيتال خواهد شد . CCD ، مجموعه ای بسيار کوچک از ديودهای حساس به نور بوده که مسئوليت تبديل تصوير ( نور ) به الکترون ( سيگنال های الکتريکی ) را برعهده دارند . ديودهای فوق ، photosites ناميده می شوند . هر photosite ، حساس به نور می باشد.

جایگاه دوربین دیجیتال
همانگونه که اشاره گرديد، تصاوير اخذ شده با استفاده از دوربين های ديجيتال ، به رشته ای طولانی از پيکسل تبديل می گردند. با توجه به نقش حياتی پيکسل ها در دوربين های ديجيتال ، توليد کنندگان و تهيه کنندگان توجه بسيار خاصی نسبت به پارامتر فوق دارند .مگا پيکسل ، واحد اندازه گيری بزرگتری نسبت به پيکسل است .مگا ، به معنی يک ميليون و پيکسل نقاط بسيار کوچکی می باشند که يک عکس را ايجاد می نمايند. تمامی تصاوير از نقاط بسيارريزی به نام پيکسل تشکيل می گردند . يک تصوير حاوی ميليون ها نقطه و يا پيکسل بوده که تشخيص آنان بدون چشم مسلح عملا" غير ممکن می باشد. بديهی است ، هر اندازه که دوربين ديجيتال دارای پيکسل های بيشتری باشد ، قادر به آگاهی جزيئات بيشتری از تصوير خواهد بود. بموازات افزايش اطلاعات مربوط به جزئيات يک تصوير ، می توان براحتی ابعاد و اندازه تصوير را بزرگتر و عمليات مربوطه را در ارتباط با آنان انجام داد . برخی از دقت ها ی ( وضوح ) متداول که در دوربين های ديجيتال استفاده می گردد ، بشرح زير می باشد :

256 در 256 پيکسل : دقت فوق در اکثر دوربين های ديحيتال ارزان قيمت ارائه می گردد . دقت فوق پائين بوده و معمولا" کيفيت تصاوير اخذ شده توسط اين نوع از دوربين ها نيز مطلوب نخواهد بود . مجموع تمامی پيکسل ها 65،000 می باشد .

640 در 480 پيکسل : دقت فوق نيز پائين بوده و در اکثر دوربين های ديجيتال از آن استفاده می گردد . در صورتيکه قصد گرفتن تصوير و ارسال آن برای دوستان و يا استفاده از آنان در صفحات وب ، وجود داشته باشد ، دقت فوق می تواند در اين رابطه پاسخگو باشد . مجموع تمامی پيکسل ها 307،000 می باشد .

1216 در 912 پيکسل : در صورتيکه قصد چاپ تصاوير اخذ شده توسط دوربين های ديجيتال وجود داشته باشد، دقت فوق مطلوب خواهد بود مجموع پيکسل ها ، 1،109،000 می باشد( مگاپيکسل ).

1600 در 1200 پيکسل . دقت فوق بالابوده و می توان تصاوير اخذ شده را با ابعاد بزرگتر چاپ نمود( يک تصوير 8 در 10 اينچ ). مجموع تمامی پيکسل ها تقريبا" دو ميليون می باشد . امروزه دوربين هائی با 2 / 10 ميليون پيکسل نيز عرضه شده است .

ضرورت استفاده از دقت بالا در دوربين های ديجيتال ، به نوع عملياتی که می بايست بر روی تصوير انجام شود،بستگی دارد. در صورتيکه ، هدف استفاده از تصاوير در صفحات وب و يا ارسال آنان از طريق نامه الکترونيکی برای دوستان باشد،می توان از دوربينی که دارای دقت 640 در 480 پيکسل است ،استفاده نمود.تعداد تصاويری را که دوربين می تواند در خود نگهداری نمايد ، متناسب با افزايش وضوح تصوير ، کاهش می يابد. در صورتيکه تصميم به چاپ تصاوير اخذ شده وجود داشته باشد ، می بايست از دوربين هائی که دارای تعداد پيکسل بيشتری می باشند، استفاده گردد. در حال حاضر، دوربین های چهار و پنج مگا پیكسلی متداول شده اند .
ویژگی ها ی مهم
از مهمترین ویژگی های مرتبط با دوربین دیجیتال، می توان به موارد زیر اشاره نمود :

دقت: تمامی دوربین های ديجيتال موجود، قادر به ايجاد تصاوير با کيفيت مناسب بمنظور ارسال بهمراه نامه های الكترونیكی و یا در اندازه های كوچك می باشند.همانطور که اشاره گردید، هر اندازه تعداد پیكسل های يک تصویربیشتر باشد، تصویر مذكور واضح تر بوده و می توان آنرا در اندازه بزرگتری چاپ كرد. دوربین هایی كه دارای وضوح دو مگاپیكسل می باشند ، قادر به ايجاد تصاویری به ابعاد 7*5 ، دروبین هایی با دقت سه مگاپيکسل قادر به توليد تصاويری در ابعاد 8 در 10 و دوربين های با دقت چهار مگاپیكسل ، می توانند تصاويری با ابعاد 11 در 17 را ايجاد نمايند.

اندازه،‌وزن و طرح: برای برخی از كاربران اندازه و وزن دوربین ببشتر از میزان دقت آن اهمیت دارد( حمل آسان دوربين ) .استفاده از دوربین های كوچك آسان می باشد ولی بدليل كوچك بودن صفحه و دكمه های كنترل كننده آن ، ممکن است به مرور زمان تبعات و مشکلات خاص خود را بدنبال داشته باشد .

عدسی زوم : دوربین های ارزان قیمت، اغلب فاقد لنزهای نوری می باشند. اگر مجبور به انتخاب بین دوربین های دارای لنزهای نوری و يا دوربین های با دقت بالا می باشيم ، پیشنهاد می گردد ، دوربینی انتخاب گردد كه دارای لنز نوری باشد. در چنين مواردی ضرورتی ندارد که سوژه مورد نظر جهت عکاسی، بزرگ انتخاب گردد و پس از گرفتن تصاوير با بکارگيری نرم افزار ، برداشت ها و پردازش های مورد نظر بر روی آن را انجام داد. لازم است به تبليغاتی که در رابطه با لنزهای دوربين های ديجيتال و ميزان عملکرد آنان می شود ، دقت لازم نيز صورت پذيرد. تعداد زيادی از توليد کنندگان ، زوم ليزری ( حرکت لنز بمنظور بزرگنمائی تصوير ) را با زوم ديجيتال ( تعداد اندکی پيکسل را می تواند capture نمايد ) ، ترکيب و اعلام می نمايند .

تمركز دستی: برای گرفتن تصاویر از فاصله بسیار نزدیك و یا در موارديکه امكان تتنظیم اتوماتیك وجود ندارد ،استفاده از پتانسيل های ارائه شده بمنظور تنظیم دستی دوربین ،کمک مناسبی بمنظور اخذ تصاوير واضح را ارائه می نمايد. در برخی دوربین ها امکان استفاده از تنظیم دستی وجود نداشته و در چنين مواردی می توان از دوربين مورد نظر صرفا" در فواصل محدودی استفاده بعمل آورد .

ذخیره سازی: دوربین های دیجیتال دو مگاپیكسلی كه اكثرا" دارای هشت مگابایت حافظه ( کارت حافظه اوليه ) می باشند ، قادر به نگهداری هشت تا ده تصوير با بالاترين دقت خواهند بود. ظرفیت كارت حافظه همراه یك دوربین دیجیتال زیاد حائز اهميت نمی باشد و می توان در ادامه و متناسب با نياز، ازكارت هائی با ظرفیت بيشتر استفاده نمود.شركت سونی همچنان دوربين هائی را توليدمی نمايد که می توانند تصاوير را بر روی فلاپی ديسک و يا ديسک نوری ذخيره نمايند . فراموش نکنيم که سرعت فلاپی ديسک ها کند بوده و بيش از يک و يا دو تصوير با دقت بالا را نمی توان بر روی آنان ذخيره نمود. با استفاده از ديسک های نوری می توان تصاوير بمراتب بيشتری راذخيره نمودولی دوربين هائی که از ديسک نوری استفاده می نمايند کند و حجيم می باشند.

باطری ها: در دوربين های ديجيتال از یك و یا چند نوع باطری استفاده می گردد. باطری نوع AA، هم بصورت قلیایی غیر قابل شارژ و هم بصورت قابل شارژ موجود می باشد . باطری های ظرفیت بالا CRV3 و یا باطری های قابل شارژ ، نمونه هائی ديگر از باطری های قابل استفاده در دوربين های ديجيتال می باشند.

فیلم و صدا: بسیاری از دوربین های ديجيتال قادر به گرفتن ( اخذ) تصاوير ویدئوئی مناسب می باشند ( به همان خوبی که عکس می گيرند ). حافظه این نوع از دوربین ها ، قادر به ذخيره سازی فيلم زيادی نخواهند بود . ويژگی فوق ، در موارديکه امكان دسترسی به دوربین های فیلمبرداری جهت ضبط تصاویر مربوط به یك صحنه وجود ندارد، بسیار مفید می باشد .

تنظیمات نوردهی: تمامی دوربين های ديجيتال ، امکان استفاده اتوماتيک را فراهم می نمايند ، در چنين مواردی کافی است از يک دکمه از قبل تعبيه شده که تمامی پارامترهای لازم بمنظور اخذ تصاوير را بصورت پيش فرض در نظر می گيرد ، استفاده گردد. استفاده از دوربین هایی كه دارای دیافراگمی جهت تنظیم میزان ورود نورمی باشند ، بمراتب مطلوبتر خواهد بود. با استفاده از دوربین های فوق و تنظیم فاصله لنز و یا مدت زمان باز بودن دیافراگم ، بقیه تنظیمات بصورت اتوماتیك در نظر گرفته خواهد شد.

منوها: در زمان انتخاب يک دوربين ديجيتال ، لازم است به امکانات ارائه شده بمنظور تنظيم دقت ، حالت و ساير موارد ديگر نيز دقت گردد . وجود امکانات مناسب در خصوص مشاهده سريع تصاوير گرفته شده نيز از مزايای يک دوربين ديجيتال محسوب می گردد. وجود دكمه های زیاد بر روی دوربین علاوه بر اتلاف زمان ، تنظیم و دسترسی به تصاویر گرفته شده را مشكل می سازد.هر اندازه تعداد دکمه های يک دوربین بیشتر باشد ،منوهای مرتبط با آن نيز افزايش خواهد يافت .

White Balance : تقريبا " تمامی دوربین های دیجیتال،امكان انتخاب يک تنظيم White Balance از قبل تعيين شده را فراهم می نمايند.ويژگی فوق ، به دوربين ديجيتال اعلام خواهد کرد که کدام عنصر در تصوير می بايست سفيد بوده و يا برداشتی معادل آن داشته باشد .(قابلیت تشخيص بخش هائی از يک عکس که می بايست سفید ،‌سیاه و یا بین این دو رنگ بنظر آیند). در صورتيکه کيفيت رنگ تصاوير، پارامتری مهم بمنظور استفاده از دوربين ديجيتال می باشد، پيشنهاد می گردد، دوربينی با قابليت فوق انتخاب گردد .

LCD : برخی از دوربين های ديجيتال دارای نمايشگر LCD می باشند .با استفاده از نمايشگرهای فوق ، می توان تصاوير اخذ شده را بلافاصله مورد بازبينی مجدد قرار داد. كیفیت LCD های موجود بسيار متنوع و متفاوت می باشد . تصوير نمايش داده شده توسط آنان در برخی مدل ها در مقابل نورخورشيد از بين رفته و يا تصاوير بصورت نقطه به نقطه نمايش داده خواهند شد .در برخی موارد ممکن است تصاوير نمايش داده شده با خم نمودن دوربين ، تغيير نمايند. در صورتيکه قصد تهيه يک دوربين با نمايشگر LCD وجود داشته باشد ، پيشنهاد می گردد قبل از خريد ، کيفيت LCD آن در عمل امتحان گردد .

تشریح مشخصات
مگاپیكسل ارائه شده توسط یك دوربین ديجيتال ، روشی بمنظور نشان دادن دقت یك دوربین می باشد. هر اندازه تعداد مگاپیكسل بيشتر باشد، دقت دوربین نیز بيشتر بوده و امکان گرفتن تصاویر بزرگترو با كیفیت چاپ مطلوب،فراهم می گردد. یك دوربین دو مگا پیكسلی، می تواند تصاویری با دقت 1600 در 1200 پیكسل را ایجاد نماید.دقت فوق ، امکان گرفتن تصاویر را در اندازه های 7*5 با بالاترین كیفیت ارائه می نمايد. در دوربین های سه مگا پیكسلی ، می توان تصاویری با كیفیت 2048 در 1536 پیكسل را ایجاد نمود (تصاویر 8*10 با كیفیت مطلوب ) . هر اندازه تصاویر دارای كیفیت بهتری باشند، حافظه بمراتب بیشتری در دوربین اشغال شده و متناسب با آن تعداد عكس هایی كه دوربین می تواند در حافظه خود نگهداری نماید، كاهش پیدا می نمايد. در اين راستا ، می توان از كارت های حافظه بمنظورافزایش میزان حافظه دوربین ، استفاده نمود.در صورتيکه قصد استفاده از تصاوير گرفته شده توسط دوربين های ديجيتال در نامه های الكترونیكی و يا صفحات وب وجود داشته باشد ، به دوربین های پیشرفته ای كه دقت آنان بیش از دو مگا پیكسل است ، نياز نخواهد بود ولی در صورتيکه قصد تهيه تصاوير با اندازه های متفاوت وجود داشته باشد ، پيشنهاد می گردد دوربين هائی با حداقل سه مگاپيکسل انتخاب گردد .
پارامترهای زیر را می توان در زمان انتخاب یک دوربین دیجیتال در نظر گرفت :

طول عمر باطری : حداقل :كمتر از 200 عكس ، پیشنهادی : بین 200 تا 400 عكس ، حداکثر : بیش از 400 عكس
باطری دوربین های دیجیتال بسرعت مصرف و استفاده می گردد. ( خصوصا" باطری های قليائی ) . طول عمر باطری دوربین های دیجیتال ارتباط مستقيمی با قيمت آنان ندارد . مثلا" ممکن است دوربین هایی با قیمت ارزان ، دارای باطرهائی با عمر مفيد بمراتب بيشتری نسبت به دوربين های گرانقيمت باشند.

مگاپیكسل(دقت) : حداقل : 2 مگا پیكسل یا كمتر ، پیشنهادی : 3 مگاپیكسل، حداکثر : 4 مگاپیكسل یا بیشتر
مگاپیكسل ، واحدی بمنظور اندازه گیری میزان دقت ثبت تصاویر توسط دوربین های دیجیتال است .هر اندازه تعداد مگاپیكسل یك دوربین بيشتر باشد ، تصاویر ایجاد شده توسط آن را می توان در ابعاد و اندازه های بزرگتر و با کيفيت مطلوبتر ، چاپ نمود.

کنترل ميزان نوردهی : حداقل : -- ، پیشنهادی :ارائه برخی امکانات برای دورنما ، حداکثر:تنظيم دهانه دیافراگم و نور بمهراه کنترل دستی همه جانبه
با استفاده از کنترل های ارائه شده، می توان عملياتی همچون تنظیم لنز و سرعت عبور نور را انجام داد( حائز اهميـت برای عكاسان حرفه ای ).

محدوده کانونی : حداقل : ثابت یا زوم دیجیتالی ، پیشنهادی : 2X تا 3X زوم نوری ، حداکثر : 4Xزوم نوری یا بهتر
دوربین هایی كه محدوده کانونی آنان بيشتر باشد ، قادر به گرفتن تصاوير از فواصل دورتر با کيفيت مناسب می باشند.دوربین های با قابلیت زوم نوری ، قادر به ايجاد تصاوير بهتر نسبت به دوربین هائی با قابلیت زوم دیجیتالی ، می باشند .

قابليت تمرکز دستی : حداقل : خير ، پیشنهادی : تمرکز مرحله ای ، حداکثر : بلی
با استفاده از قابليت فوق ، می توان عمليات تمرکز دوربين را بصورت دستی انجام داد ( تمرکز دستی در برخی حالات بمراتب دارای کارآئی و صحت بيشتری نسبت به تنظيم اتوماتيک است ) .دوربین هایی كه دارای قابليت تمرکز مرحله ای می باشند،قادر به تمرکز بر روی اشياء مورد نظر صرفا" درفواصل از قبل مشخص شده ای خواهند بود.

ظرفيت ذخیره سازی : حداقل : 8 مگابایت یا كمتر، پیشنهادی : 8 تا 16 مگابایت ، حداکثر : 16مگابایت یا بیشتر
ويژگی فوق ، حجم اطلاعاتی (برحسب مگابايت) را که يک دوربين می تواند در حافطه همراه خود و يا کارت حافظه قابل تعويض و يا هردو ، ذخيره نمايد، مشخص می نمايد .تعداد تصاویری را که می توان در حافظه يک دوربين ديجيتال ذخيره نمود به دقت تصاوير گرفته شده ، بستگی خواهد داشت .

نکاتی دررابطه با تهیه دوربین دیجیتال

انتخاب يک دوربين با مگاپيکسل موردنظر با توجه به نوع نياز :دوربین هایی که دارای دقت دو مگاپیكسل می باشند ، برای گرفتن عكس مناسب هستند.در صورتيکه قصد تهيه تصاویری به ابعاد 8 در 10 و چاپ آنان وجود داشته باشد ، به دوربینی با حداقل دقت سه مگاپیكسل، نياز خواهد بود. دوربین هایی كه دارای دقت چهار و يا پنج مگاپیكسل می باشند، بمنظور چاپ تصاویر در ابعاد بزرگ مناسب خواهند بود.

استفاده از دوربين هائی با قابليت شارژ مجدد باطری و يک شارژر : قیمت باطری متناسب با طول عمر آنان ، افزايش می يابد. برخی از دوربین ها قادر به استفاده از باطری های AA ( قابل شارژ و يا غيرقابل شارژ) می باشند. قابليت شارژ مجدد باطری ، علاوه بر مقرون بصرفه بودن ، عدم اتلاف زمان را نيز بدنبال خواهد داشت .

استفاده از دوربينی با حداقل توان زوم نوری 2X : كیفیت تصاویر گرفته شده توسط دوربین هائی با زوم دیجیتالی ، بمراتب پایین تر ازتصاویر اخذ شده توسط دوربین های شامل زوم نوری، می باشد.

استفاده از دوربين هائی با قابليت تمرکز در نور کم : برخی از دوربین ها دارای لامپ کمکی ( فلش ) برای تامین نور كافی جهت گرفتن تصاویر در نقاط تاریك می باشند. ويژگی فوق ، در موارديکه تصاویر در داخل اتاق گرفته می شود، کارساز خواهد بود.

استفاده از دوربين هائی که امکان استفاده از کارت حافظه اضافی را دارا می باشند : با اينکه تمامی دوربین های دیجیتال دارای حافظه می باشند ولی با استفاده از کارت حافظه می توان ظرفيت ذخيره سازی يک دوربين ديجيتال را افزايش داد.

عدم استفاده از دوربین هایی كه اطلاعات را بر روی فلاپی ديسک و يا ديسک نوری ذخيره می نمايند: فلاپی ديسک ها ارزان می باشند ولی نمی توان بر روی آنان تصاوير زيادی را ذخيره نمود. دوربين هائی که از اين نوع ديسک ها استفاده می نمايند، اغلب تصاوير را با دقت پائين ايجاد می نمايند. دوربين هائی که از ديسک های نوری استفاده می نمايند ، کند و حجيم می باشند .

امتحان دوربين قبل از خريداری آن : برخی از دوربین ها دارای دستورات و منوهائی می باشند که استفاده از آنان نسبت به ساير دوربين ها ساده تر می باشد . بررسی عملی برخی از امکانات فوق و مقايسه با ساير دوربين ها می تواند در عمل کارآئی يک دوربين را نشان دهد. دراينخصوص لازم است به موارد متعددی توجه گردد. فاصله زمانی بین فشردن كلید دوربین تا زمان ذخيره سازی تصوير، بررسی عملکرد لنز ارائه شده همراه دوربين ، بررسی مدت زمان انتظار برای گرفتن تصاوير ، بررسی عملکرد نمایشگر LCD دوربین در زیر نور خورشید ، از جمله مواردی می باشند که می بايست قبل از خريداری يک دوربين ديجيتال ، بدقت بررسی گردند.

استفاده از دوربين هائی که بهمراه آنان نرم افزارهای ویرایش تصاویرعرضه شده است : در اين رابطه می توان از نرم افزارهایی نظیر Adobe Photoshop Elements و Ulead PhotoImpac استفاده نمود.

استفاده از دوربين هائی که دارای LCD می باشند : دوربين های فوق ، امکان مشاهده تصاوير را فراهم می نمايند( بمحض گرفتن تصاوير).

عدم تاکيد بر قابلیت فیلمبرداری دوربین ديجيتال : برخی از دوربين ها دارای قابليت ضبط تصاوير متحرک به ميزان اندکی می باشند . در صورت عدم نياز به ويژگی فوق ، می توان در زمان تهيه يک دوربين ديجيتال ، آن را ناديده گرفت .

وجود يک کارت خوان حافظه : عملکرد کارت خوان ها ، مشابه يک هارد ديسک خارجی است که به کامپيوتر متصل می گردد . با استفاده از پتانسيل فوق ، می توان تصاوير را مستقيما" از رسانه ذخيره سازی که دوربين ديجيتال از آن استفاده می نمايد ، Download نمود . ويژگی فوق ، علاوه بر صرفه جوئی در زمان ، افزایش طول عمر باطری را نیز بدنبال خواهد داشت .

مشخصات دوربين ديجيتال – LCD – فاصله کانونی

صفحه نمايش LCD يکي از مشخصات تمام دوربين‌هاي ديجيتال مدرن امروز است. اين صفحه به کاربر اجازه مي دهد که تمام تنظيم هاي ممکن در دوربين را بدون نياز اتصال به کامپيوتر انجام داده و نتيجه ان را مشاهده نمايد. مثلا کاربر مي تواند عکسهاي گرفته شده را درون LCD بصورت کوچک ببيند، يا يک تصوير را بصورت تمام صفحه نمايش دهد و يا حتي بر روي آن زوم نموده و در صورت نياز آن را حذف نمايد.
پبعضي از دوربينهاي ديجيتال داراي يک منظره ياب انعکاسي تک لنزي (SLR) مي باشند که کاربر مي تواند همان چيزي را که CCD مي بيند از درون منظره ياب مشاهده نمايد. بيشتر دوربينهاي ديجيتال داراي منظره يابي هستند که تصوير را از طريق لنز جداگانه اي نمايش مي دهد و داراي عدم هماهنگي در زاويه ديد و انطباق کامل تصوير مشاهده شده در منظره ياب با تصوير عکس برداري شده مي باشند. بيشتر دوربينهاي ديجيتال براي تطابق بيشتر عکس گرفته شده با واقعيت، از LCD بجاي منظره ياب استفاده نموده و د رنتيجه اين مشکل را کاملا حل مي نمايند.
در بعضي از مدل ها صفحه LCD پشت صفحه اي مخفي شده است که براي استفاده بايد باز شود و چرخانده شده و سپس در جاي خود برگردانده شود (شيه Canon G3). هر چند اين کار کمي سخت است و لي مزاياي بسياري نسبت به يک صفحه LCD ثابت دارد. اول اينکه هنگامي که از دوربين استفاده نمي شود صفحه LCD محافظت مي شود. دوم اينکه با چرخش در جهات مختلف عکاس مي تواند از خودش عکس گرفته و يا دوربين را بالاي سر خود نگه دارد و در LCD تصوير را نگاه کند و يا به راحتي از جاهايي که در سطح خيلي پايين يا زواياي غير معمول قرار دارند عکس بگيرد. ضمنا يکي از مشکلات مرسوم LCDهاي منظره ياب که استفاده از آنها در زير نور خورشيد مي باشد را مرتفع مي سازد. ضمنا يکي از مشکلات LCDها اينست که به شدت مصرف باتري را بالا برده و آن را خالي مي کنند.
در بعضي از LCDها براي کاهش مصرف انرژي سيستمي را بکار گرفته اند که بدون نور زمينه در LCD که بيشتر مصرف برق بخاطر آن است، از نور محيط استفاده نمايند . اين سيستم بنام Power Saving Skylight ناميده مي شود. هر چند در عمل به ندرت مفيد واقع مي شود! چون اگر نور محيط کمي زيادتر از حد مورد نياز باشد، ديگر بخاطر نوري زياد تصوير LCD ديده نمي‌شود.
معمولا در مورد دوربين هاي ديجيتال مشخصه اي ذکر مي شود که عبارتست از فاصله کانوني معادل نسبت به لنزدوربين هاي معمولي 35mm. در حقيقت بيشتر لنزهاي ثابت روي دوربينهاي ديجيتال داراي سيستم فوکوس خودکار بوده و داراي فاصله کانوني در حدود 8 mm مي باشند. اين فاصله کانوني در مقايسه با دوربين هاي استاندارد فيلمي بين يک لنز زاويه باز و نرمال قرار دارد. (زيرا CCD ها خيلي کوچکتر از فيلم هاي 35mm مي باشند.) معمولا ديافراگم و سرعت شاتر در اين دوربين ها خودکار بوده و فقط بعضي از دوربين ها اجازه تنظيم هاي دستي روي اين مشخصات را به کاربر مي دهند. هر چند بر وضوح اپتيکي اين دوربين ها در تبليغ بازاري آنها زياد تاکيد نمي شود، ولي نقش بسيار مهمي در کيفيت تصوير آنها بازي مي کند. لنز دوربين هاي ديجيتال معمولا محدوده مؤثري تا 20 فوت، عدد ISO بين 100 تا 160 و سرعتهاي شاتر از ¼ ثانيه تا ۵۰۰/۱ (يک پانصدم) ثانيه دارند.

مشخصات دوربين ديجيتال – زوم اپتيکال و ديجيتال

دوربين هاي ديجيتال دو نوع زوم مختلف دارند: زوم اپتيکال و زوم ديجيتال. زوم اپتيکال نظير زومي است که در دوربين هاي استاندارد عکاسي وجود دارد. اين زوم که با استفاده از سيستم لنز انجام مي شود، اختلاف بزرگنمايي بين حداقل و حداکثر فاصله کانوني است. لازم به ذکر است که در دوربين هاي ديجيتال اين بزرگنمايي قبل از ثبت تصوير توسط CCD انجام مي شود. در مورد زوم دوربين ها آنچه اهميت دارد ميزان زوم اپتيکال آن است. در واقع، زوم ديجيتال چيزي بيش از يک حيله بازاريابي نيست و تقريبا ارزشي ندارد!
ازا اوايل سال 2000 بيشتر دوربين هاي ديجيتال با لنزهاي زوم داراي موتور عرضه مي شوند که محدوده مؤثري از زاويه باز تا تله فتو را پوشش مي دهند. زوم اپتيکال معمولا در محدوده 3X تا 10X مي باشد، ولي بالاتر هم مي‌تواند باشد. عبارت بزرگنمايي n برابر مي تواند کمي گمراه کننده باشد، چون مثلا عبارت 3X در مورد دوربين هاي مختلف معاني متفاوتي مي دهد. اين بخاطر اين است که فاصله کانوني واقعي در يک دوربين ديجيتال به اندازه سنسور آن بستگي دارد. بخاطر همين معمولا دروبينهاي ديجيتال براي مقايسه، عبارت بزرگنمايي معادل در مقياس 35mm براي فاصله کانوني را ذکر مي‌کنند که در واقع بزرگنمايي حقيقي دوربين از آن فهميده مي شود. لنز زوم 3X معمولا فاصله کانوني معادلي بين 35mm تا 140mm دارد. بعضي از دوربين ها بين محدوده کلي فاصله کانوني اشان قابليت زوم تدريجي را دارا بوده و بعضي ديگر فقط در 2 يا 3 گام از پيش تنظيم شده بيشتر زوم نمي کنند.
زوم ديجيتال چيزي بيش از بريدن ناحيه مياني تصوير توسط نرم افزار دوربين نيست. تصويري که با زوم ديجيتال 2X گرفته شده است، چه روي مانيتور و چه در هنگام پرينت، با نصف وضوح اوليه اش ديده مي شود. ولي در دوربين با استفاده از نرم افزار پيچيده اي سعي مي شود با ميان يابي نقاط ، وضوح اوليه خود را باز يابد. در اين حال، تعدادکمتري از پيکسل هاي اوليه در بازسازي تصوير بزرگ شده مشارکت مي کنند که باعث عدم شارپ بودن تصوير مي شود. بعضي از دوربينهاي ديجيتال فقط زوم ديجيتال دارند و در بعضي ديگر اين امکان به عنوان مشخه اي اضافه بر زوم اپتيکال در دوربين قرار داده شده است. بهر حال زوم ديجيتال از اهميت چنداني برخوردار نمي باشد.
براي کار با دوربين در فاصله نزديک، معمولا گزينه عکس ماکرو در دوربين ها وجود دارد که امکان عکس برداري در فاصله 3 سانتيمتري را فراهم مي کند. ولي معمولا محدوده فاصله کانوني در حدود 10 تا 50 سانتيمتر را پشتيباني مي کند.

مشخصات دوربين های ديجيتال –تنظيم نور

تمام دوربين هاي ديجيتال يک مد کاملا اتوماتيک تنظيم نور دارند که به کاربر امکان مي دهد به راحتي سوژه خود را انتخاب کرده و در کادر قرار دهد و عکس بگيرد. هرچند در بيشتر دوربينهاي معمولي داراي فيلم نيز راه هاي مختلفي براي کنترل نور در نظر گرفته شده است. يک تنظيم نور مناسب منجر به عکسي مي شود که داراي کنتراست و روشنايي مناسب بوده و هيچ ناحيه اي در آن نه آنقدر روشن است که تصوير رنگ و رو رفته شود و نه آنقدر تاريک است که جزئيات از بين رفته باشد. بسياري از دوربين هاي ديجيتال براي تعيين تنظيم نور مناسب از سيستم اندازه گيري نور در مرکز تصوير Center Metering استفاده مي کنند. با اين سيستم، دوربين ميزان نور را بيشتر در محدوده اطراف مرکز لنز در نظر گرفته و نور کناره هاي لنز را کمتر تاثير مي دهد. در بسياري از شرايط اين تنظيم خوب کار مي کند، ولي در بعضي از شرايط نور دهي، ممکن است اين سيستم عکسهاي ضعيفي از لحاظ نوردهي ايجاد نمايد. اگر صحنه اي که از آن عکس گرفته مي شود داراي مناطق تيره و تاريک باشد، مثل يک روز افتابي درخشان در زير سايه درخت که اجسام داراي نقاط سايه و روشن زيادي است، معمولا استفاده از سيستم نوردهي در مرکز، يا باعث نور زياد در در بخشهاي روشن و يا نور کم در بخشهاي تيره مي شود. بعضي از دوربين هاي ديجيتال داراي سيستم اندازه گيري نور ماتريسي Matrix Metering مي باشند که صحنه را به چند ناحيه تقسيم کرده براي هر ناحيه بطور جداگانه نورسنجي مي کنند. اين کار تصويري به دست مي دهد که داراي نور متعادلي مي باشد. نورسنجي نقطه ايSpot Metering نيز يکي ديگر از روشهاي نور سنجي است که در بعضي از دوربينهاي ديجيتال بصورت اختياري قرار داده مي شود. در اين روش ، نور سنجي در يک بخش کوچک و معين در مرکز لنز انجام مي شود و به کاربر اجازه مي دهد که روي ناحيه مشخصي از صحنه نور سنجي انجام دهد.
مدهاي برنامه ريزي شده نورسنجي اتوماتيک معمولا تنظيم هاي اوليه نورسنجي را اتوماتيک نگه مي دارند و تنظيم هاي دستي براي ساير انتخاب هاي دوربين فراهم مي کنند. بعضي از دوربينها مد اولويت با ديافراگم يا شاتر را به عنوان مد دستي در اختيار کاربر مي گذارند که کاربر مي تواند درجه ديافراگم f يا سرعت شاتر را تنظيم نمايد، سپس دوربين بر اساس انتخابي که کاربر نموده است مابقي تنظيم ها را به گونه اي که تصوير مناسبي از لحاظ نور به دست آيد محاسبه کرده و تنظيم مي کند.
بعضي از دوربين ها يک مد تنظيم نور دستي دارند که به عکاس اجازه مي دهد که تا حد زيادي ذوق هنري خود را در عکسها پياده نمايد. معمولا در اين مد 4 پارامتر را مي توان تنظيم نمود: تراز سفيدي ( White balance)، تنظيم نوردهي Exposure compensation، قدرت فلاش و همزماني فلاش . انواع مختلف تنظيم رنگ نور (نظير نور هواي آزادOutdoor، زير لامپ فلورسنت، زير لامپ تنگستن، و...) تاثير به سزايي بر روي کيفيت رنگ عکس دارد. با استفاده از اين تنظيم مي توان تاثيري را که نورهاي مختلف بر روي عکس ميگذارند و باعث مي شوند رنگ عکس غير طبيعي جلوه کند حذف نمود. با استفاده از White balance مي توان اثرات نامناسب شرايط نور دهي را اصلاح نمود، مثلا ميتوان در شرايط نوري آفتابي، ابري، نور درخشان و نئون و فلورسنت نور را بگونه اي تنظيم کرد که رنگها، همانند آنچه که چشم انسان بصورت طبيعي مي بيند، در عکس منعکس شود. با استفاده از تنظيم دستي نوردهي مي توان نوردهي عکس را بدلخواه نسبت به نوردهي ايده آل اندازه گيري شده توسط دوربين تغيير داد. اين خصوصيت نظير امکاني است که عکاس در يک دوربين حرفه اي SLR براي گرفتن عکسي با نور بيشتر يا کمتر از ميزان لازم ، در اختیار دارد تا بتواند جلوه خاصي را درعکس ايجاد نمايد. با تنظيم قدرت فلاش امکان ايجاد تغيير در قدرت فلاش و با تنظيم همزماني فلاش امکان استفاده اجباري از فلاش بدون توجه به ساير تنظيمات دوربين فراهم مي آيد.
بعضي از دوربين ها امکاني را فراهم مي آورند که بنام "محدوده اتوماتيک نوردهي" يا Automatic Exposure Bracketing شناخته مي شود. با استفاده از اين امکان، هنگامي که عکس گرفته مي شود، چند فريم از عکس با تنظيم هاي نوري مختلف برداشته مي شود تا کاربر بتواند بهترين حالتي را که دوست دارد انتخاب نموده و بقيه را حذف نمايد.

مشخصات دوربين های ديجيتال – امکانات عکسبرداری

بيشتر دوربينهاي ديجيتال داراي يک گزينه براي زمان بندي گرفتن عکسها مي باشند. يکي از مرسوم ترين اين انتخاب ها يک مد عکسبرداري متوالي است که با يک بار فشار دادن شاتر، گرفتن چند عکس پي در پي را ممکن مي سازد. سرعت و تعداد عکسي که دوربين مي تواند بگيرد به حافظه دوربين، سايز عکس انتخاب شده توسط کاربر و درجه فشرده سازي عکس ها بستگي دارد. دوربينهاي داراي سرعت بالاي عکس برداري ( FPS بالا) داراي حافظه بافر بالايي بوده که قبل از پروسس کردن روي تصوير و ضبط آن در حافظه اصلي مي توانند عکسها را بطور موقت در آن نگهداري کنند. تا اوايل سال 2000، دوربين هاي حرفه اي امکان عکس برداري تا حداکثر 15 عکس با سرعت بين 2 تا 6 FPS (عکس در ثانيه) را دارا بودند. ضمنا امکان گرفتن چند عکس در يک بازه زماني معين و يا حتي گرفتن چند عکس روي يک فريم بصورت ماتريسی در بعضي از دوربين ها وجود دارد.
امکاناتي برای اعمال جلوه هاي ويژه تصويري روي عکسها در بسياري از دوربين ها وجود دارد. مثلا، کاربر مي تواند عکس هايي با جلوه سياه و سفيد، منفيNegative، يا مد عکسهاي قهوه اي Sepia بگيرد. جدا از جلوه هاي هنري اين عکسها، عکسهاي سياه و سفيد براي استفاده در برنامه هاي OCR (خواندن متن گرافيکي ) مناسب مي باشند. بعضي از دوربن هاي ديجيتال علاوه بر اينها مد ورزشي Sport را در اختيار کاربر گذارده اند که بتواند از موضوعات متحرک عکس بگيرد و يا مد عکسبرداري در شب را دارند که امکان نوردهي طولاني مدت را به کاربر مي دهد.
يکي ديگر از امکانات جالب دوربين هاي ديجيتال امکان گرفتن عکسهاي عريض Panoramic است که پيچيدگي و توانايي آن در دوربين هاي مختلف با هم فرق مي کند. در ساده ترين حالت آن بالا و پايين عکس توسط دوربين قطع مي شود تا عکس حالت يک عکس زاويه باز را پيدا نمايد. ولي در حالت پيچيده و حرفه اي آن چند عکس پياپي که از مناطق پشت سر هم يک منظره گرفته شده است، توسط يک نرم افزار مخصوص به هم چسبانده شده و لبه ها به گونه اي به هم پيوند داده مي شوند که يک تصوير تکي به نظر آيد.
تايمر يک مشخصه عمومي در دوربينها است که معمولا با يک تاخير 10 ثانيه اي بين فشردن شاتر و گرفتن عکس امکان عکس برداري از خود کاربر را فراهم مي کنند. ضمنا تمام دوربينهاي ديجيتال داراي يک فلاش سرخود مي باشند. بهترين اين فلاشها محدوده مفيد عملکردي تا 12 فوت داشته (تقريبا 3.5 متر) و مدهاي مختلفي نظير Auto lowlight و Backlight ، fill براي کاهش سايه اجسام، Force off براي داخل ساختمان و مه، و مد کاهش قرمزي چشم را دارا مي باشند. در عکسهاي داراي فلاش قرمزي چشم بخاطر انعکاس نور از شبکيه که بخاطر رگهاي خوني قرمز رنگ مي باشد ايجاد ميشود. سيستم کاهش قرمزي چشم، براي حل اين مشکل، يک ثانيه قبل از عکس گرفتن نوري را به صورت فرد مي تاباند تا مردمک چشم تنگ شده و نور منعکس شده از شبکيه در عکس به حداقل ممکن برسد.

يکي ديگر از امکانات دوربينهاي ديجيتال امکان اضافه کردن تاريخ و ساعت و يا نوشته هاي ديگر بر روي عکس مي باشد. بعلاوه، امکان اضافه کردن چند ثانيه صدا در فرمت استاندارد WAV براي هر تصوير نيز در بعضي دوربين ها وجود دارد. بعد از ضبط تصوير و صدا، ميتوان آن را توسط خود دوربين که يا داراي بلندگو و يا خروجي براي گوشي است پخش نمود. حتي بعضي از دوربينها امکان ضبط صدا بصورت يک ضبط صوت را دارا مي باشند.
يکي ديگر از امکانات مختلفي که هماهنگي دوربين هاي ديجيتال با کامپيوترهاي شخصي را بيشتر مي کند، امکان ايميل کردن عکسي کوچک توسط نرم افزار تعبيه شده در دوربين مي باشد. بعلاوه در بيشتر دوربينهاي ديجيتال امروزي امکان ضبط فيلم هاي کوتاه در فرمت MPEG-1 وجود دارد. در بعضي از دوربينها اين فيلم بدون صدا مي باشد و فقط به اندازه زماني خاصي قابل ضبط است و در بعضي ديگر داراي صدا بوده و تا جايي که حافظه دوربين جا دارد قابل ضبط مي باشد.
به تقليد از دوربين هاي فيلم برداري سيستم ثابت کننده تصوير Stabilization system در بعضي از دوربين هاي ديجيتال نيز وجود دارد. اين سيستم بخصوص هنگامي که از لنزهاي داراي زوم قوي استفاده مي شود و يا در شرايط کم نور که سرعت شاتر پايين است بسيار مفيد مي باشد، زيرا در زوم هاي قوي نگهداشتن دوربين به گونه اي که داراي لرزش نباشد بسيار مشکل مي باشد. سيستم ثابت کننده تصوير لرزش هاي کوچک دوربين را با استفاده از يک مکانيزم مکانيکي و يا الکترونيکي حذف مي نمايد.
در مدلهاي حرفه اي تر امکان استفاده از دو نوع کارت حافظه متفاوت و يا استفاده از فلاش خارجي با نصب در کفشک فلاش و عوض کردن لنزو نصب لنزهاي مختلف وجود دارد. بعد از سال 2000 بسياري از سارندگان دوربين هاي ديجيتال به تبعيت از رقباي پيشرويشان – نظير نيکون، کداک و کانن- شروع به توليد محصولاتي با کاربردها و مشخصات حرفه اي نمودند و دروبين هاي حرفه اي SLR با قيمتهاي قابل قبول عرضه نمودند. بعد از دهه 1990 تفاوت قيمت بين دوربين هاي ديجيتال و آنالوگ قديمي به سرعت رو به کاهش نهاد و هنوز هم در حل کاهش مي باشد.

آشنائی با CCD

در چند تا پست قبلی تا حدودی با دوربین دیجیتال آشنا شدید در ادامه وارد بحث های تخصصی تر می شیم
CCD قلب دوربين هاي ديجيتال بوده و جاي شاتر و هم فيلم را در دوربين هاي معمولي مي گيرد. ظهور اين تکنولوژي به سال 1960، زماني که تلاش براي توليد حافظه هاي ارزان و در مقياس بالا در حال انجام بود بر مي‌گردد. در ابتدا استفاده از اين تکنولوژي براي گرفتن تصوير به مخيله دانشمنداني که بر روي آن کار مي کردند نيز خطور نمي کرد.
در سال 1969، Willard Boyle و George Smith از CCD براي نگهداري اطلاعات استفاده کردند. اولين CCD مربوط به تصوير برداري به فرمت 100 * 100 پيکسل، در سال 1974 توسط شرکت Faichild Electronics توليد گرديد. در سال‌ بعد اين وسيله در دوربين هاي تلويزيوني براي رسانه هاي تجاري و بعدا در تلسکوپ ها و وسايل تصوير برداري پزشکي مورد استفاده قرار گرفت. مدتها پس از اين زمان بود که CCD در دوربين هاي ديجيتالي مورد استفاده عموم به فروشگاههاي خياباني راه پيدا نمايد.
اين وسيله نظير چشم انسان ولي بصورت الکترونيکي کار مي‌نمايد. هر CCD از ميليونها سلول بنام فتوسايت يا فتوديود تشکيل شده است. اين نقاط در واقع سنسورهاي حساس به نوري هستند که اطلاعات نوري را به يک شارژ الکتريکي تبديل مي‌نمايند. وقتي اجزاي نور که فتون ناميده مي شود وارد بدنه سيليکون فتوسايت مي شود، انرژي کافي براي آزادسازي الکترونهايي که با بار منفي شارژ شده اند ايجاد مي‌ گردد. هر چه نور بيشتري وارد فتوسايت شود، الکترونهاي بيشتري آزاد مي شود. هر فتوسايت داراي يک اتصال الکتريکي مي باشد که وقتي ولتاژي به آن اعمال مي شود، سيليکون زير آن پذيراي الکترونهاي آزاد شده مي شود و همانند يک خازن براي آن عمل مي کند. بنابر اين هر فتوسايت داراي يک شارژ ويژه خود مي باشد که هر چه بيشتر باشد، پيکسل روشنتري را ايجاد مي کند.
مرحله بعدي در اين فرآيند بازخواني و ثبت اطلاعات موجود در اين نقاط است. وقتي که شارژ به اين نقاط وارد و خارج مي شود، اطلاعات درون آنها حذف مي شود و از آنجايي که شارژ هر رديف با رديف ديگر کوپل مي شود، مثل اينست که اطلاعات هر رديف پشت رديف قبلي چيده شود. سپس سيگنال ها در حد امکان بدون نويز وارد تقويت کننده شده و سپس وارد ADC مي شوند.
فتوسايت هاي روي يک CCD فقط به نور حساسيت نشان مي دهند، نه به رنگ. رنگ با استفاده از فيلترهاي قرمز – سبز و آبي که روي هر پيکسل گذارده شده است شناسايي مي شود. براي اينکه CCD از چشم انسان تقليد کند، نسبت فيلترهاي سبز دو برابر فيلترهاي قرمز و آبي است. اين بخاطر اينست که چشم انسان به رنگهای زرد و سبز حساس تر است. چون هر پيکسل تنها يک رنگ را شناسايي مي کند، رنگ واقعي (True Color) با استفاده از متوسط گيري شدت نور اطراف پيکسل که به ميان يابي رنگ مشهور است، ايجاد مي شود.
جديدا فوجي فيلم در طراحي CCD دست به ابداع جالبي زده است. اين شرکت بجاي استفاده از آرايش مربعي براي فتوسايت ها، از فتوسايت هاي کاملا متفاوت هشت ضلعي بزرگتري که در رديفهايي با زاويه 45 درجه مرتب شده اند استفاده کرده است. با اين کار مشکل نويزهاي سيگنال که براي فشردگي فتوسايتها بر روي CCD محدوديت ايجاد مي کرد حل شده است. با اين کار رنگهايي واقعي تر و محدوده ديناميکي وسيعتر و حساسيت به نور بالاتر به دست مي آيد که نتيجه آن عکسهاي ديجيتالي شارپ تر و با رنگهاي جذاب تر مي باشد.

مرسی .خیلی مفید بود.

آشنائی با CMOS

در سال 1998 سنسورهاي CMOS بعنوان تکنولوژي ثبت تصوير جايگزين براي CCD ابداع گرديد. تکنولوژي مورد استفاده در ساخت CMOS همان تکنولوژي است که در سراسر جهان براي ساخت ميليونها ريزپردازنده و حافظه مورد استفاده قرار مي گيرد. از آنجا که روي اين تکنولوژي کار زيادي صورت گرفته و توليد آن در حجم انبوه مي باشد، ساخت چيپ هاي CMOS نسبت به CCD ارزانتر در مي آيد. ديگر مزيت اين سنسورها نسبت به CCD اينست که توان مصرفي آنها پايينتر مي باشد. بعلاوه، در حالي که CCD تنها براي ثبت شدت نوري که بر روي هر يک از صدها هزار نقاط نمونه برداري مي افتد کاربرد دارد، مي توان از CMOS براي منظورهاي ديگر، نظير تبديل آنالوگ به ديجيتال، پردازش سيگنال هاي لود شده، تنظيم رنگ سفيد (white Balance) ، و کنترل هاي دوربين و ... استفاده نمود. همچنين مي توان تراکم نقاط و عمق بيتي تصوير را به راحتي بدون افزايش بيش از اندازه قيمت، بالا برد.
بخاطر اين مزيتها و ساير مزايا، بسياري از تحليل گران صنايع اعتقاد دارند که نهايتا تمام دوربين هاي معمولي ديجيتال از CMOS استفاده خواهند نمود و CCD فقط در دوربينهاي حرفه اي و گرانقيمت بکار خواهد رفت. در اين تکنولوژي مشکلاتي از قبيل تصاوير داراي نويز و عدم توانايي در گرفتن عکس از موضوعات متحرک وجود دارد که امروزه با رفع اين مشکلات، CMOS در حال رسيدن به برابري با CCD مي باشد. (اين تکنولوژي تا جايي پيش رفته که هم اکنون در قويترين دوربين حرفه اي Canon بنام EOS-1Ds با بيش از 11 مگاپيکسل وضوح از اين سنسور استفاده شده است- مولف)
تا بحال سنسورهاي تصوير CMOS با استفاده از تکنولوژي 0.35 تا 0.5 ميکروني ساخته شده اند و چشم انداز آينده آن استفاده از تکنولوژي 0.25 ميکرون مي باشد. سنسور Faveon با 16.8 مگاپيکسل (يعني قدرت ايجاد تصاويري با وضوح 4096*4096 پيکسل) اولين سنسوري است که با استفاده از تکنولوژي 0.18 ميکرون ساخته شده است و يک پرش بزرگ را در صنعت ساخت سنسور تصوير CMOS ينام خود ثبت نموده است. استفاده از تکنولوژي 0.18 ميکرون امکان استفاده از تعداد بيشتري از پيکسل ها را در فضاي فيزيکي معين فراهم کرده و بنابر اين سنسوري با وضوح بالاتر به دست مي‌آيد. ( لازم به ذکر است چون از لحاظ فيزيکي تصوير ايجاد شده توسط لنز تصويري پيوسته بوده و بدون هيچگونه نقطه و ناپيوستگي مي باشد، هر چه بتوان پيکسلهاي سنسور را کوچک تر نمود و تعداد بيشتري از آنها را در ناحيه تشکيل تصوير قرار داد، مي توان عکسي با وضوح بالاتر و نزديکتر به تصويرحقيقي گرفت – مولف) ترانزيستورهاي ساخته شده با استفاده از تکنولوژي 0.18 ميکرون کوچکتر بوده و فضاي زيادي از ناحيه سنسور را اشغال نمي کنند که مي توان از اين فضا براي تشخيص نور استفاده نمود. اين فضا بطور کارآمدي، امکان طراحي سنسوري را که داراي پيکسل هاي هوشمندتري بوده، و در حين عکس برداري تواناييهاي جديدي را بدون قرباني کردن حساسيت نوري به دوربين مي دهد، فراهم مي کند.
با استفاده از اين تکنولوژي 70 ميليون ترانزيستور و 4096*4096 سنسور، فقط در فضايي برابر با 22mm*22mm قرار داده مي شود و سرعت ISO آن برابر با 100 بوده و محدوده ديناميکي آن 10 استپ است!! انتظار ميرود، بعد از 18 ماه از توليد اين سنسور استفاده از آن در وسايل حرفه اي نظير اسکنرها، وسايل تصويري پزشکي ، اسکن پرونده ه و آرشيو موزه ها شروع شود. در آينده اي طولاني تر، انتظار مي رود که اين تکنولوژي بطور وسيعي در وسايل معمولي موجود در بازار استفاده گردد.

------------------
قابلی نداشت amir18 جان :wink:

اتصالات دوربين های ديجيتال

بغير از استفاده از حافظه هاي قابل تعويض، اکنون دوربين هاي ديجيتال به منظور انتقال تصاوير به کامپيوتر قابليت اتصال به کامپيوتر را دارا مي باشند. تا اواخر دهه 1990 انتقال داده ها به کامپيوتر از طريق کابل سريال RS-232 که داراي حداکثر سرعت 115Kbit/s مي باشد، انجام مي شد. بهر حال، بعد از اينکه استفاده از پورت USB مرسوم شد، بيشتر سازندگان دوربين هاي خود را به همراه سيم اتصال و درايورهاي لازم ارائه نمودند. در گذشته در بعضي از مدلهاي حرفه اي اتصال از طريق کارت SCSI پرسرعت برقرار مي شد. ولي بعدها FireWire روش مرسوم در اتصال اين دوربين ها گرديد.
در اوائل سال 2000 روشي براي انتقال تصوير از طريق پورت USB ارائه شد و سختي اتصال دوربين به کامپيوتر را از بين برد. اين "حافظه خوانها" براي تمام انواع حافظه ها –کامپيکت فلش، اسمارت مديا، مموري استيک، مولتي مديا کارت و...- وجود دارد و به سادگي به صورت مستقيم و يا با يک کابل به USB متصل مي شود. اين وسايل بصورت چند کاره نيز وجود دارند که مي توانند چند حافظه را بخوانند. اين وسايل توان مورد نياز خود را از پورت USB گرفته و توان باتري دوربين را به هدر نمي دهند. اين وسايل با سرعتهاي متفاوتي عرضه شده اند، ولي سريعترين آنها داراي سرعت 1MB بر ثانيه مي باشد. آداپتورهاي ديگري نيز وجود دارند که از پورت USB استفاده نمي کنند. مثلا کامپکت فلش يا اسمارت مديا را مي توان درون وسيله اي به شکل يک ديسکت 3.5 اينچي قرار داد و داخل درايو فلاپي گذاشت و اطلاعات درون آن را به کامپيوتر منتقل نمود.
مجهز نمودن دوربين هاي ديجيتال به درايور TWAIN به کاربر اجازه مي دهد که بطور مستقيم تصاوير درون دوربين را به نرم افزارهاي ويرايش تصاوير منتقل نمايد. بعضي از دوربينها داراي خروجي ويديو و کابل S-Video مي باشند که امکان نشان دادن يا ضبط مستقيم تصاوير با پروژکتور، تلويزيون يا ويديو را فراهم مي آورد. بعضي از اين دوربين ها امکان بار کردن تصاوير (Upload) از روي کامپيوتر را دارا مي باشند، بنابر اين مي توان از دوربين به عنوان يک وسيله ارائه سمينار استفاده نمود.
امروزه تعداد دوربين هايي که مي توانند بدون نياز به کامپيوتر مستقيما عکسها را به پرينتر بفرستند رو به افزايش است. ولي فعلا بخاطر نبود استاندارد واحدي در اين مورد، هر دوربين فقط با پرينترهاي ساخته شده و يا معرفي شده توسط سازنده خود کار مي کند.
---------------------------
اینم یه عکس که ربطی به موضوع نداره و فقط برای تنوع گذاشتم :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
قیمتش 1600 دلار !!!

اصول کار دوربينهای ديجيتال

امروزه توليد کنندگان دوربين هاي ديجيتال سر و صداي زيادي به راه انداخته اند. گسترش روزافزون نياز به وسايل تهيه و انتشار اطلاعات تجاري سريع، گسترش وحشتناک وب و اشتهاي سيري ناپذير آن به اطلاعات تصويري و توليد و در دسترس قرار گرفتن پرينترهاي داراي کيفيت بالا دوربين هاي ديجيتال را به يک وسيله اغوا کننده بدل کرده است.
اين عوامل به اضافه افزايش روزافزون کيفيت تصاوير و در عين حال کاهش قيمت، مي رود که دوربين ديجيتال را به يک وسيله خانگي و تجاري ضروري در کنار کامپيوترهاي شخصي تبديل نمايد.

از لحاظ اصولي، دوربين هاي ديجيتال بسيار شبيه به دوربين هاي عکاسي داراي فيلم مي باشند. اين دوربينها همانند دوربين هاي معمولي داراي يک منظره ياب، لنز براي کانوني کردن تصوير بر روي يک وسيله حساس به نور، وسيله اي براي نگهداري و انتقال چند تصوير گرفته شده در دوربين و يک جعبه در بر گيرنده تمام اين تجهيزات مي باشد. در يک دوربين معمولي فيلم حساس به نور تصوير را ذخيره مي سازد و بعد از عمليات شيميايي براي نگهداري تصوير از آن استفاده مي‌شود. در حالي که در دوربين ديجيتال اين کار با استفاده از ترکيبي از تکنولوزي پيشرفته سنسور (حساسه) تصوير و ذخيره در حافظه انجام ميگيرد و اجازه ميدهد که تصاوير در شکل ديجيتال گرفته شوند و به سرعت بدون نياز به عمليات خاصي (نظير عمليات شيميايي بر روي فيلم ) در دسترس باشند.
گرچه اصول کلي اين دوربين ها نظير دوربين هاي فيلمي هستند، نحوه کار داخل اين دوربين ها کاملا متفاوت مي باشد. در اين دوربين ها تصوير توسط يک سنسور CCD (Charged Coupled Device) يا يک CMOS (Complementary Metal-oxide Semiconductor) گرفته مي شود. (CCD بصورت رديفها و ستونهايي از سنسورهاي نقطه اي نور هستند که هر چه تعداد اين نقاط بيشتر و فشرده تر باشد، تصوير داراي دقت بالاتري است) هر سنسور نور را به ولتاژي متناسب با درخشندگي نور تبديل کرده و آن را به بخش تبديل سيگنال هاي آنالوگ به ديجيتال ADC (Analog to Digital Converter) مي فرستد که در آنجا نوسانات دريافتي از CCD به کدهاي مجزاي باينري (عددهاي مبناي دو بصورت صفر و يک) تبديل مي‌شود. خروجي ديجيتال ADC به يک پردازنده سيگنال هاي ديجيتال DSP (Digital Signal Processor) فرستاده مي شود که کنتراست و جزئيات تصوير در آن تنظيم مي شود و قبل از فرستادن تصوير به حافظه براي ذخيره تصوير، آن را فشرده مي کند. هر چه نور درخشنده تر باشد، ولتاژ بالاتري توليد شده و در نتيجه پيکسل هاي کامپيوتري روشنتري را ايجاد مي کند. هر چه تعداد اين سنسورها که بصورت نقطه هستند بيشتر باشد، وضوح تصوير به دست آمده بيشتر است و جزئيات بيشتري از تصوير گرفته مي شود.
تمام اين پروسه، پروسه اي هماهنگ با محيط زيست مي باشد. سنسورهاي CCD يا CMOS در تمام مدت عمر دوربين در جاي خود ثابت بوده و بدون نياز به تعويض کار مي‌کنند. ضمنا به علت عدم وجود قطعات متحرک عمر دوربين بسيار بيشتر مي‌شود

--------------------------
خب اینارو بخونین تا اگه بازم وقت شد حتما ادامه می دم :D

بسيار ممنون نويد جان

زحمت كشيدي :wink: :wink: :wink: :wink:

فكر ميكنم canon و nikon بهترينها باشند .چون مهمترين قطعه در هر نوع دوربين عكاسي كيفيت و جنس لنز اپتيكال دوربينه .

در ضمن در آخرين نمايشگاههاي لوازم عكاسي هم بهترين وجديد ترين تكنولوژي دوربينهاي ديجيتال مربوط به همين دو شركته كه هر دو هم توليد كننده بهترين دستگاههاي اپتيكال در دنيا هستند .
راستي از sony هم غافل نشو ...
(البته تمام انها رو با احترام به نظر بقيه دوستان گفتم)
موفق باشي :mrgreen:

ممنون از كمك همه دوستان در پر بار شدن هر چه بيشتر اين تاپيك.مخصوصاnavid_kashan i عزيز.

ممنون amir18 جان
خب می خوام یه کم از لوازم جانبی دوربین دیجیتال مطلب بزارم چون این قسمت هم خیلی مهمه !
-------------------------------------------------------------------------------
باتری دوربين های ديجيتال

دوربين هاي ديجيتال وسايلي هستند که معمولا با نرخ بالايي باتري ها را مصرف مي کنند. هنگامي که ممکن باشد خاموش کردن LCD دوربين ، مثلا هنگام انتقال عکسها به کامپيوتر و يا تماشاي آنها در تلويزيون مي تواند به صرفه جويي در مصرف باتري کمک نمايد. باتري دوربين هاي ديجيتال در اندازه و انواع مختلف عرضه شده، ولي استفاده از باتري هاي سايز AA متداول تر است. ولي به هر حال باتري هاي معمولي الکالاين AA بيشتر در مواقع اضطراري بدرد بخور مي باشند. اين باتريها انقدر توان ندارند که اشتهای سيري ناپذيردوربين هاي ديجيتال را بيش از گرفتن چند عکس ارضا نمايند!
باتري هاي معمولي الکالاين AA غالبا ظرفيتي در حدود 2.4Ah (آمپر ساعت) دارند. يعني مي توانند قبل از تمام شدن توان 1.2 Ah را براي مدت 2 ساعت آزاد نمايند.در حالي که اين مقدار از ظرفيت براي وسايلي که مصرف کمي دارند – مثلا واکمن – مناسب مي باشد، براي وسايلي نظير دوربين هاي ديجيتال که جريان بالايي مي کشند اصلا مناسب نيست. زيرا با بار بالايي که بر روي باتري اعمال مي کنند، ولتاژ آن بسرعت افت کرده و با تکرار اين روند عمر آن به سرعت کاهش مي يابد.
باتري هاي قابل شارژ معمولا براي استفاده در جريانهاي خروجي بالا هماهنگي بهتري با دوربين هاي ديجيتال دارند – هر چند يک سري از آنها مدت زمان حفظ شارژ پاييني دارند- ولي از لحاظ اقتصادي استفاده از اين باتري ها در بلند مدت به صرفه تر است. اين باتري ها در خانواده هاي مختلفي عرضه مي شوند که از قرار زير است:
- نيکل کادميوم (NiCD): شايد دردسترس ترين و مرسوم ترين باتري قابل شارژ اين نوع باتري ها باشند. اين باتري ها تقريبا تا 700 بار شارژ و استفاده را جواب مي دهند. در صورت عدم استفاده در هر روز حدود 1% از توانشان تخليه مي شود و عيب آنها اينست که به شدت از- اثر حافظه Memory effect- رنج مي برند (که عبارتست از پوشيده شدن بخشهايي از صفحات باتري با حباب هاي گاز در حين استفاده و در نتيجه کاهش سطح موثر و توان باتري ).

- نيکل متال هيبريد (NiMH): براي شارژ و استفاده بين 500 -1000 بار خوب بوده و داراي 40% ظرفيت بالاتر از باتري هاي NiCd مي باشند، ولي قيمت بسيار بالاتري دارند. مدت نگهداري شارژ در اين باتري ها از NiCD ها کمتر است ولي مزيت بسيار خوب آنها اين است که اثر حافظه اي در اين باتري ها به ندرت روي مي دهد.
- ليتيوم يون (Li-ion): اين باتري ها تقريبا داراي دو برابر ظرفيت باتريهاي NiMH را دارا مي باشندو براي 500 بار شارژ و استفاده مناسب مي باشند. اين باتريها به شارژر مخصوص به خود نياز دارند و از ساير باتري ها گرانتر هستند. مزين بزرگ آنها حفظ شارژ به مدت طولاني – در حدود 10 سال- بوده و بهمين دليل به عنوان وسايل اورژانسي مناسب مي باشند.
در حدود يک دهه است که باتري هاي روي-هوا Zinc-Air بخاطر ظرفيت بالا و وزن نسبتا کمشان در وسايل کمکي شنوايي و پيجرها کاربرد دارند.در سالهاي اخير پيشرفتهاي مکانيکي و الکتريکي در آنها امکان استفاده آنها در مصارف الکترونيکي پرتابل را فراهم نموده است.
باتريهاي روي-هوا از لحاظ شيميايي نظير باتريهاي الکالاين که هر روز استفاده مي کنيم مي باشند. ولي در آنها بجاي استفاده از دي اکسيد منيزيوم از يک الکترود نازک کربني استفاده شده است تا اکسيژن هوا را براي ترکيب با روي کاتاليز نمايد.اين کار به طور قابل توجهي چگالي انرژي را بالا برده و اين نوع باتري را به يکي از پرظرفيت ترين باتري ها براي استفاه در سيستم هاي مرسوم بدل مي کند.
تا اوايل سال 2000 باتري هاي يک بار مصرف روي-هوا به عنوان باتري پشتيبان دوربين هاي ديجيتال عموميت زيادي يافته و با بيش از 50 نوع دوربين سازگاري داشتند. اين باتري ها دوره طولاني نگهداري شارژ و توان کافي براي چند ساعت متوالي استفاده را دارا مي باشند. اين باتري ها داراي بسته اي مي باشند که مي توان براي حفظ باتري از هوا در زماني که استفاده نمي شود از آن استفاده کرد، ضمنا بند روي دوشي براي حمل ونقل راحت باتري و يک سيم براي اتصال به جک DC دوربين ها از وسايل همراه اين باتريها مي باشند. براي کساني که استفاده زياد و حرفه اي از دوربين خود مي نمايند، استفاده از اين باتري به عنوان باتري يدک در زمانهاي اضطراري توصيه مي شود.

حافظه دوربين هاي ديجيتال

اولين دوربين هاي ديجيتال حافظه اي داخلي در حدود 1 تا 2 مگابايت داشتند که براي نگهداشتن حدود 30 عکس با حداکثر کيفيت استاندارد 480*640 مناسب بود. دراين دوربينها وقتي حافظه پر مي شد ديگر امکان گرفتن عکس بدون انتقال عکسها به کامپيوتر يا حذف آنها وجود نداشت.
دوربين هاي مدرن امروزي از حافظه هاي قابل تعويض استفاده مي کنند. استفاده از اين نوع حافظه دو مزيت عمده دارد: اول اينکه وقتي حافظه پر شود مي توان آن را تعويض نمود و دوم اينکه با استفاده از سخت افزار مربوطه مي توان عکسهاي درون اين حافظه ها را بدون نياز به دوربين به کامپيوتر منتقل نمود. از اوايل سال 1999 دو فرمت مختلف حافظه براي تسلط بر بازار دوربين هاي ديجيتال با هم رقابت مي کردند:
- کامپکت فلشCF: اولين بار در سال 1994توسط شرکت سنديسک SanDisk عرضه شد و بر اساس تکنولوژي حافظه فلش (حافظه اي که براي نگهداري اطلاعات به باتري و نيروي الکتريسيته نياز ندارد-م) کار مي کند. در واقع اين نوع حافظه يک فلش کارد مخصوص کامپيوتر است که به يک چهارم اندازه اصلي اش کوچک شده و از يک ارتباط 50 پيني براي اتصال به اداپتور فلش کارت کامپيوتر که 68 پين دارد استفاده مي کند. اين خصوصيت اين حافظه را با وسايلي که براي استفاده از فلش کارت طراحي شده اند سازگار مي سازد. اندازه CFها 43 ميليمتر در 36 ميليمتر مي باشد. اين حافظه ها براي سازگاري با وسايل قديميتر در دو نوع 1 و نوع 2 قابل تهيه مي باشند. کارت نوع 1 داراي ضخامت 3.3mm بوده و در شکاف مربوط به نوع 1 و 2 قابل استفاده است. کارت نوع 2 داراي ضخامت 5mm بوده و فقط در شکاف کارت نوع 2 قابل استفاده مي باشد. تا اواخر سال 2001 حداکثر ظرفيت اين نوع حافظه به 512 مگابايت رسيده بود. اکنون حافظه CF با ظرفيت 1 گيگا بايت در بازار موجود مي باشد.
- اسمارت مديا: اين حافظه در سال 1996 به نام خلاصه SSFDC که مخفف (Solid state Floppy Disk Card) مي باشد عرضه گرديد. اين حافظه توسط توشيبا با وزن و اندازه کوچکتري از کامپکت فلش ها ارائه شد. وزن اين حافظه 0.48g و ابعاد آن 45*37mm و ضخامت آن 0.78mm مي باشد. ظرفيت اين نوع حافظه از CF کمتر بوده و تا اواخر 2001 تا ظرفيت 128 مگابيت آن عرضه شده است که قابليت نگهداري 560 عکس با کيفيت 1024*1200 را دارا بوده و قيمت بر مگابيت آن همانند CFها مي باشد.
براي هر دو نوع حافظه وسايل جانبي موجود است که اتصال انها را از طريق درايو فلاپي و يا پورت پارالل به کامپيوتر ممکن مي سازد. سريعترين اين وسايل ارتباطی، وسايل اسکازي هستند که امکان اتصال اين حافظه ها را با کامپيوتر برقرار مي کنند. يکي از مزاياي CF اينست که داراي پوشش سختي است که از آن محافظت مي کند، ولي در SM بخش پوشش داده شده با طلا وجود دارد که با استفاده مداوم آسيب مي بيند. CF در دماهاي بين 25 تا 75 درجه سانتيگراد کار مي کند و عمر اسمي آن 100 سال مي باشد. دماي کارکرد SM بين 0 تا 50 درجه بوده و عمر اسمي آن 250000 بار نوشتن و پاک کردن است.
در اواخر سال 1999 شرکت سوني نوع جديدي از حافظه به نام Memory Stick را عرضه نمود. اين حافظه ابتدا با ظرفيت 32MB ارائه گرديد و براي استفاده در وسايل الکترونيکي صوتي و تصويري نظير دوربينهاي ديجيتال و دروبينهاي فيلمبرداري ديجيتال طراحي شد. اتصال 10 پينه اين حافظه جازدن و دراوردن آن را راحت نموده و با استفاده از کليد قفل آن از پاک شدن ناخواسته اطلاعات جلوگيري مي شود. تا اواخر سال 2001 ظرفيت اين حافظه به 128MB رسيد و هم اکنون حافظه هاي MS با ظرفيت 1GB در بازار موجود مي باشد.
تا اخر سال 2001 سهم فروش حافظه هاي موجود براي دوربين ديجيتال در بازار براي CF حدود 44% ، براي SM حدود 33% و براي MS در حدود 6% بوده است.

حافظه های ديسکي دوربين های ديجيتال

بعضي از دوربين هاي پيشرفته از درايوهاي ديسک سخت کارتي PCMCIA براي نگهداري عکسهاي گرفته شده استفاده مي کنند. هر چند آنها بعد از ضبط اطلاعات تواني مصرف نمي کنند و حافظه بالاتري از حافظه هاي فلش دارند ( يک درايو 170MB ميتواند تا 320 عکس با وضوح استاندارد 480*640 را ذخيره نمايد)، ولي معايبي نيز دارند. يک ديسک سخت کارتي، هنگامي که در حالت بيکار (Idle) مي چرخد، در حدود 2.5W توان مصرف مي کند و وقتي در حال خواندن و نوشتن اطلاعات است بيشتر و حتي در زمان شروع به چرخش بيشتر از اين! بنابر اين به چرخش در آوردن درايو و گرفتن تعدادي عکس و دوباره خاموش کردن درايو غير عملي است. پس بايد ابتدا عکسها گرفته شوند و سپس تمام عکسها به يکباره روي درايو ضبط شوند تا فقط يکبار درايو روشن و خاموش شود، تازه با اين کار باز هم حال و روز باتري بعد از ضبط اطلاعات تعريفي نخواهد داشت! ظرافت و قابليت اطمينان در مورد درايوها نگران کننده است. بخشهاي متحرک موجود در اين درايوها که با تلرانسهاي مکانيکي بسيار ظريفي ساخته شده اند، به طور ذاتي قابليت اطمينان اين وسايل را از حافظه هاي حالت جامد پايين تر مي آورد.
با افزايش چشمگير وضوح دوربينهاي عکاسي ديجيتال و ظهور دوربين هاي ديجيتال فيلمبرداري، نياز به داشتن وسيله اي براي ذخيره اطلاعات با ظرفيت بالا شدت گرفته بود. در سال 1999 شرکت Iomega وسيله نگهداري اطلاعات قابل تعويض براي استفاده در دوربين هاي ديجيتال و نوت بوک ها عرضه نمود که اختراعي نبوغ آميز به حساب مي آمد. کليک درايو که با باتري کار مي کند قابل استفاده در شکاف سخت ديسک کارتي بود و با وزن 10 گرمي اش حدود 40 مگابايت ظرفيت و ابعادي در حدود 50*50mm داشت. اين وسيله داراي اداپتوري است که انتقال اطلاعات از حافظه هاي CF و SM را ممکن مي سازد. در سال بعد شرکت اگفا اولين شرکتي بود که از اين وسيله به عنوان حافظه اصلي در دوربين CL30 Click خود استفاده نمود.
در اواسط سال 1999 شرکت IBM وارد کارزار شد و با عرضه کوچکترين سخت ديسک دنيا بنام ميکرودرايو انقلابي در اين عرصه ايجاد نمود. ميکرودرايو از ديسکي با قطر يک اينچ استفاده مي کند که تنها 16 گرم وزن داشته و با سرعت 4500 rpm (دور بر دقيقه) ميچرخد و از شکاف نوع II کامپکت فلاش براي اتصال استفاده ميکند. اين وسيله همانند يک ديسک سخت معمولي کامپيوتر ولي با ابعادي بسيار کوچک مي باشد و محور ديسک آن بر روي بالشتکي از هواي فشرده با اصطکاکي بسيار کم مي چرخد. اين درايو در ابتدا با ظرفيت 170 MB و 340MB عرضه شد. اين در حالي بود که تا اواخر سال 1998 بزرگترين حافظه موجود از نوع CF تنها 64MB حافظه داشت و دوربين ها با کارت حافظه 8MB ارائه مي شدند. در سال 2000 IBM ميکرودرايوهاي 512MB و 1GB خود را ارائه نمود. همزمان با افزايش ظرفيت اين درايوها، کار زيادي بر روي کاهش توان مصرفي آنها و سرعت ضبط اطلاعات انجام شد و پيشرفتهاي قابل ملاحظه اي حاصل گرديد. هم اکنون شرکت هيتاچي قصد ارائه ميکرودرايوي با ظرفيت 4GB را دارد که پر ظرفيت ترين حافظه موجود براي دوربينهاي ديجيتال تا کنون مي باشد.
يکي از مزاياي عمده دوربين هاي ديجيتال عدم وجود بخشهاي مکانيکي در آنها است. چون همه چيز ديجيتال است، قطعات متحرک در آن وجود ندارد و بنابر اين احتمال خطا و خرابي در آن کمتر است. با اين وجود، شرکت سوني از ارائه مدلهاي دوربين ديجيتال سري Mavica که از فلاپي ديسکت هاي 3.5 اينچي براي ذخيره اطلاعات استفاده مي کند، منصرف نشد. اضافه شدن درايو فلاپي به دوربين باعث بزرگي و سنگيني دوربين شده است. ولي در دسترس بودن و ارزاني ديسکت و قابليت تعويض آن و همراه داشتن تعداد زيادي از آنها براي بعضي از کاربران جالب مي باشد. اين دوربين ها براي بالا بردن قابليت اطمينان امکان تهيه چند کپي از يک ديسک را فراهم نموده اند. بهر حال با بالا رفتن حجم عکس دوربين ها توليد اين دوربين ها کمتر شده و خريداران کمتري دارد.
در اواخر سال 2000 سوني ابتکار ديگري بخرج داد و دوربينهايي ارائه نمود که از سي دي هاي يکبار نوشتني 8mm با ظرفيت 185MB استفاده مي کردند. در اوايل سال 2001 اين مدلها قابليت استفاده از سي دي هاي قابل نوشتن مجدد را پيدا نمودند. هر چند زمان نوشتن اطلاعات بر روي اين وسايل يکي از مشکلات آنهاست، ولي ارزان بودن سي دي در مقايسه با انواع ديگر حافظه و قابليت نوشتن مجدد و پاک کردن هر تصوير و يا تمام تصاوير با استفاده از دستور Format از مزاياي اين دوربين ها است. اين دوربين ها بخاطر سخت افزار پيچيده تري که دارند از انواع ديگر گرانتر مي باشند

تجهيزات جانبی لنز برای دوربين‌های ديجيتال

دوستان زيادي در مورد فيلترهاي مورد استفاده براي دوربين‌هاي ديجيتال پرسيده بودند. فعلا مطلب خلاصه‌اي در اين مورد مي‌نويسم تا بعدا سر فرصت بطور کامل در اين مورد توضيح بدهم. متاسفانه به علت نا آشنايي و عدم استفاده از وسايل جانبي دوربين‌ها بخصوص فيلترها و حلقه‌هاي مبدل مختلف، تهيه اين گونه وسايل در ايران بسيار مشکل مي‌باشد و براي اغلب دوربين‌ها حتي در نمايندگي‌هاي معتبري نظير کانن نيز نمي‌توان وسايل جانبي مربوط به لنز دوربين‌ها را تهيه نمود. اميدوارم که با آشنايي هر چه بيشتر علاقمندان به اين صنعت و درخواست از فروشندگان ورود اين وسايل نيز همانند خود دوربين‌ها مرسوم شود.

روش استفاده از فيلترها، سايه‌هاي لنز، پوشش‌هاي لنز و ديگر وسايل مربوط به لنز‌ها براي دوربين‌هاي ديجبتال همانند دوربين‌هاي فيلمي مي‌باشد. فقط دو مساله مهم دراين ميان حائز اهميت مي‌باشد.
اول اينکه بخاطر اندازه غير استاندارد لنزهاي دوربين‌هاي ديجيتال استفاده از اين وسايل روي دوربين هاي مختلف دچار مشکل مي‌باشد. اين بدان معني است که براي استفاده از فيلترها و ساير وسايل استاندارد بايد از مبدلها و حلقه‌هاي سازگار کننده استفاده نمود. وظيفه مبدل‌ها اين است که لنز غير استاندارد يک دوربين را براي پذيرفتن يک وسيله با رزوه‌هاي استاندارد آماده نمايند. معمولا رزوه‌هاي استاندارد روي لنز دوربين ها عبارتند از 30mm، 37mm، 43mm و 55mm. براي دوربين‌هايي که داراي قطر لنزي غير از اين ابعاد مي‌باشند بايد از حلقه‌هاي تبديل براي بستن ----- مورد نظر استفاده نمود.
دوم اين که سنسوري که در دوربين هاي ديجيتال بجاي فيلم قرار داده شده است به طول موجهاي خاصي از نور حساسيت نشان مي‌دهد که در بعضي از موارد با فيلم متفاوت است. در نتيجه، تاثير بعضي از فيلترها روي تصوير ديجيتالي شما با تاثيري که روي فيلم مي گذارد متفاوت مي‌باشد. در ادامه ليستي از فيلترهايي که براي دوربين‌هاي ديجيتال مفيد است همراه با مورد استفاده آن آورده شده است:

محافظ UV: براي محافظت لنز دوربين
پولاريزه دايروي (Circular Polarizer): کاهش انعکاسها، تاريک کردن آسمان
کلوز آپ (Close-Up): حداقل فاصله فوکوس را کاهش مي‌دهد.
Tiffen 812: گرم کردن رنگها، بهبود طيف رنگي پوست
Tiffen Soft/FX: پوشاندن لکه‌هاي پوست
Black Pro Mist 1or 2: نتيجه را از لحاظ رنگ شبيه عکس فيلمي مي‌کند.
Tiffen Enhancing: قوي کردن رنگ قرمز، قرمزتر کردن رنگ‌هاي قهوه‌اي، نارنجي و قوت بخشيدن به حس پاييز روي برگ درختان
ND 0.3, 0.6, 0.9: کاهش نور در شرايط آفتابي درخشان
Tiffen Hot Mirror: بهبود مشکل بازسازي رنگها در بعضي از دوربين‌ها بخاطر حساسيت زياد به اشعه مادون قرمز

------------------------------
خب امیدوارم خوشتون اومده باشه
ممکنه از این به بعد کمتر سر بزنم :cry: ( به علت مشکلات فنی و غیر فنی )

بابا تو دیگه روی ما را کم کردی.
مرسی

ممنون استاد :wink:

قابلی نداشت دوستان
اگه مایل بودید بازم ادامه میدم

navid_kashani, جان ، عالي بود.
دستت طلا.

خوش باشي،
©م.م.©

قابلی نداشت پاتال جان
دوستان علاقه مند به این مسایل باید بگم که این تاپیک تا چند روز دیگه بروز می شه :D

ممنون

دستت درد نكنه نويد جان و خسته هم نباشي. من هنوز فرصت نكردم اين مطالب رو كامل بخونم ولي بنظر جامع مياد. فقط اگر لطف كني بگي ماخذ از كجاست ممنون ميشم. چون در صورت استفاده حقوق كپي رايت رو در نظر نمي‌گيرم حداقل اسم طرف رو بنويسيم.

خیلی باحال بود

من يه هندي كم سوني مدل dcr-hc90e خريدم - با قيمت 900 هزار تومن . خيلي توپه . سي سي دي 3.31 مگا پيكسل . قابليت عكسبرداري در سه كيفيت 1600×1200-2016×1512-640×480- تا 1 گيگ رو ساپرت ميكنه - كابل هاي i-link- usb- و مبدا ديجيتال idvهم داره-داراي lcd فينگر تاچ 2.7 اينچي - لنز *carl zeiss vario-sonnar t - داراي سيستم picture package ( اتصال مستقيم به ژرينترهاي دارا ياين قابليت ) - اتصال راحت به كامپيوتر و شناخته شدن اتو ماتيك در xp - داراي نايت شايت و سوپر نايت شايت - باطري اينفو ليتيوم - ميكروفون 4 كاناله 4ch mic rec - داراي stedyshot - با كلي امكانات ديگه به قول فروشنده فقط اب ميوه نمي گيره البته من از نمايشگاه دجيتالي كه تابستون امسال تو هتل استقلال تهران بود خريدم 890 هزار تومن الان تو بازار خيلي كمه به نظر من كه دوربين خيلي خوبيه - خيلي خوشحال ميشم نظر كساني رو كه در اين رشته مهارت دارن در مورد اين دوربين بدونم لطفا نظرات خودتون رو برام بفرستين

خب اینم 3 صفحه مقاله در این رابطه -
منبع : مجله دانش و کامپیوتر

صفحه 1 :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
صفحه 2 :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
صفحه 3 :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]