من و کوبونتو ، یا راهنمای بیچاره شدن در نیم ساعت !!
چند سالی است که دوزیست هستم . دوزیست به خاطر این که در محیط کار ناگزیرم از ویندوز استفاده کنم . البته با فدورا توانستم به مرز 90% تامین خواسته هایم در تعامل با یک شبکه ی مایکروسافتی برسم ، اما به هر حال آن ده درصد باقیمانده ( مثلا کار با یک سیستم احمقانه ی اطلاعاتی که از فاکس پرو استفاده کرده است ) اجازه نداد تا بتوانم فدورا را به طور کامل جایگزین ویندوز کنم .
--------------------------------------
چند روز پیش با دیدن اسکرین شات هایی از کوبونتو 9.10 و با توجه به این که فدورا بعد از چند سال قدری ملال آور شده بود ( چه حس ابلهانه ای ! :5: ) تصمیم گرفتم کوبونتو را تجربه کنم . کار سختی نبود . دیسک لایو اش را دانلود کردم ، پارتیشن جدیدی با فرمت EXT3 برایش ساختم و نصب را شروع کردم . اولین موضوعی که به آن برخوردم این بود که درست بر خلاف فدورا که مدیر نصب اش این جور پارتیشن ها را شناسایی و جدا می کند و گزینه ای برای نصب در آن می گذارد ، کوبونتو نتوانست این کار را انجام بدهد .
لاجرم دوباره آن فضاهای فرمت شده را به کلی آزاد کردم و به مدیر نصب کوبونتو دستور دادم برای نصب از فضای آزاد موجود روی دیسک استفاده کند . خوب ، ظاهرا این بار کارها بر وفق مراد بود . کوبونتو پارتیشن های خود را ایجاد کرد ، فایل ها را کپی کرد ، و به مرحله ی انجام تنظیمات نهایی در جریان نصب وارد شد و تا حدود مرحله ی 80 % از نصب خود پیش رفت.
اما ناگهان ... بوم !! پنجره ای ظاهر شد که اعلام می کرد اینستالر کوبونتو Crash کرده و ... ناگزیر از نصب خارج شدم . ری استارت کردم و دوباره وارد نصب شدم . این بار دیدم که گزینه ی استفاده از فضای آزاد از دستور کار مدیر نصب خارج شده است . به همین دلیل از گزینه ی Install Side By Side استفاده و محدوده را هم در همان قسمت کار شده ی قبلی تعیین کردم . کار نصب که شروع شد ، یک دفعه دیدم یکی از پارتیشن های ویندوز نیست !
بلافاصله نصب را متوقف کردم و با ویندوز بالا آمدم .... آه از نهادم برآمد . بیست گیگابایت اطلاعات حساس کاری پریده بود . با چندین برنامه ی ریکاوری فایل ها را برگرداندم اما متاسفانه علیرغم این که فایل ها به طور کامل با حجم درست ریکاور و ایندکس می شود ، محتویات آن ها کاملا تخریب شده و غیر قابل استفاده است.
