اعتماد به نفس و عزت نفس ؛ موفقيت ؛ کمرويي

<LI class=ItemTittle> [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] <LI class=ItemText>در طول زندگي حتما با افرادي برخورد كرده‌ايد كه بسيار گوشه‌گيرند و تمايل ندارند با ديگران ارتباط داشته باشند. به اين افراد مردم‌گريز گفته مي‌شود

ما ايراني‌ها هزاران خصوصيت خوب و نيکو داريم، اما در کنار اين خصوصيات خوب، گاهي نيز به ويژگي‌هايي برمي‌خوريم که چندان خوشايند نيستند...

هميشه شنيده مي‌شود که روان‌پزشکان و کارشناسان، افراد را به داشتن اعتماد به نفس تشويق مي‌کنند، اما مطالعات اخير نشان داده‌اند...

اعتماد به نفس و اطمينان به ‌اين که "من آدم توانمندي هستم"، کليد بسياري از موفقيت‌ها در برخورد‌هاي اجتماعي هرکسي است. اعتماد به نفس به خودي خود در کسي به وجود نمي ‌آيد، بلکه مستلزم کسب مهارت هايي است که...

زندگی آمیزه ای از وقایع خوشایند و ناخوشایند، خوشی و غم است. در عمق هر رویداد و تجربه ای، خیری نهفته است، حتی در تجاربی که برای ما دردناک هستند...

زنانی كه با اعتماد به نفس زندگی نكرده اند

مدت هاست كه در بعضی از كلاس های خودباوری می بینم هر بحثی كه می شود ، بچه ها یك جوری تمایل دارند بحث را به سمت ارتباط، عشق و عاشقی بكشانند. شاید اولش شاكی بودم كه چرا این قدر بحث به بیراهه می رود اما بعد از مدتی بررسی و تحلیل به این نتیجه رسیدم كه حتماً این موضوع یكی از چالش های روز آنهاست و برای همین نمی توانند از آن بگذرند. این بود كه با كمی بررسی و تحلیل، پنج شنبه ها كلاسی تحت عنوان عشق و ازدواج را تشكیل دادم. ولی خوب از صبح تا شب، حتی یك وقت ها هم شب تا صبح در خواب و رؤیا ، روی این موضوع فكر می كنم و دنبال داده ها و اطلاعات و نشانه ها هستم. خلاصه مثل یك غواص در یك اقیانوس بزرگ و عمیق یك سفر اكتشافی تا اعماق وجود ضمیر خودآگاه و ناخودآگاه را طی می كنم. به معنایی به هر چیزی كه نگاه می كنم، هر چیزی را كه می شنوم، به دنبال نشانه هایی از موضوع مورد مطالعه خود هستم و آن را با این سؤال شروع كردم كه چرا دختران ما این قدر در مورد عشق و عاشقی، انتخاب و زندگی مشتركشان مشكل دارند؟ برای بهتر درك كردن علت این موضوع از جماعت این دختران جوان گذشتم و یك نسل بالاتر رفتم و روی تربیت كنندگان آنها، الگوهای اولیه تربیت و مادرانشان مكث و تأمل نمودم. مادرانی كه در حال حاضر سنی از آنان گذشته و بسیاری از آنها پستی و بلندی های زندگی را پشت سر گذاشته اند و به مرور زمان كم كم عبارت ها و واژه های قشنگ عشق و عاشقی را فراموش كرده اند یا كه نه، سعی می كنند به جای استفاده از این عبارت ها از واژه های گذشت، ایثار، فداكاری و ... استفاده كنند. شاید این طوری درد خلاء عاطفی را هم كمتر حس كنند و هم با این واژه های زیبا و دهن پركن برای وجدان و غرور صدمه دیده شان مرهمی داشته باشد. (البته واژه های گذشت، ایثار و فداكاری اساساً كلمات ارزشی هستند، اما در مورد این تیپ افراد حكم نقاب را دارد.)

وقتی انگیزه ازدواج یك نسل عقب تر و یا حتی جاری را مورد بررسی قرار می دهیم:
- از آنجا كه در برخی خانواده ها جایگاه دختران در خانواده در رده سوم به بعد است،
- از آنجا كه تقریباً ماهیت دختران در خانواده مصرف كننده است،
- از آنجا كه در برخی خانواده ها وجود دختران در خانواده از دید جنسیت تنش زا و خطرآفرین است
- از آنجا كه تقریباً نقش دختران در خانواده نقش ظرافت و دلبری زنانه است،
- از آنجا كه در برخی خانواده ها سرنوشت دختران در خانواده پدری كوتاه و حساب نشده است و سرنوشت اصلی آنها در خانه شوهر تعیین می شود،
- از آنجا كه تقریباً هدف زندگی دختران در خانواده اگر هم تعریف شود با درصدی ناخالصی برای ایجاد رقابت منفی با مردان و ایجاد جایگاهی در كنار آنهاست.
- از آنجا كه تقریباً ارتباطات دختران در خانواده با دختران هم سن و سال خود تنها از جایگاه سرگرمی و خاله بازی است،
- خوب آیا دختران در خانواده دختری كرده اند؟ ارزش های زنانه خود كه سمبل عقل و خرد و دانایی است را تجربه كرده اند؟ می گویند جمع گرایی از انرژی های زنانه است. اگر این ویژگی جمع گرایی و ویژگی اول خرد و دانایی را در كنار هم بگذاریم، آیا محفل های زنانه ما محفل علم و ادب و هنر است؟
آیا دختران ما در خانواده یاد گرفته اند كه روی ارزش های روحی روانی خود زندگی كنند یا كه به ظواهر زنانه خویش بسنده كرده اند و در همان حد توقف نموده و خودشان را مشغول نموده اند؟
نقل می كنند: مردان به دنیا می آیند تا در مسیر تكامل رشد كنند و به كمال وجودی خویش دست یابند حال آن كه زنان به طور تكامل یافته خلق شده اند و در اثر غفلت و به مرور زمان ارزش های بنیادین خود را از دست می دهند.
شاید خیلی چرایی كردم. علما و دانشمندان معتقدند هر علم جدیدی با یك یا چند چرا شروع می شود. اگر ما هم توفیق پیدا كنیم كه به پاسخ های درست این چراها دست یابیم به طور مسلم می توانیم خیلی خانم تر یا به معنایی، با ارزش تر زندگی كنیم و نسل آتی خود را نیز صحیح تربیت كنیم.
منبع: راهنمایی برای خودباوری زنان

گوشه گیری، کمرویی و انزوا طلبی

نوجوانی دوره ای است که در آن دانش آموز بیش از هر زمان دیگر نیاز به راهنمایی و مشاوره دارد. نوجوان ضمن مشورت با اولیا و مربیان، دست کم باید بداند که چگونه خود را بهتر بشناسد و از برخوردهای زیان بخش در محیط خانه و مدرسه پرهیز کند.
" چهار راه نوجوانی"، روایتگر تجربه های اولیا و مربیان است که به ندرت فرصت می یابند فنونی را که طی سال ها در خویش درونی ساخته اند، بررسی کرده، به روشنی در باره آن سخن بگویند.
"چهار راه نوجوان" با توجه به تجربیات معلمان و مشکلاتی که اولیا با آن مواجه بوده اند، نوشته شده است. بدیهی است که خلاقیت و ابتکار فردی معلمان و اولیای خانه، با توجه به تفاوت های فردی کودکان و نوجوانان، نقش سازنده ای در امر مشاوره خواهد داشت

گوشه گیری، کمرویی و انزوا طلبی چیست؟
گوشه گیری، کم رویی و انزوا طلبی عارضه ای است که باعث می شود کودک و نوجوان از برقرار کردن ارتباط با افراد و محیط خارج دوری کنند. این کودکان و نوجوانان نوعاً با تقلیل یافتن علایق ذهنی و عاطفی نسبت به اطرافیان خود از داشتن دوستان نزدیک و صمیمی محروم اند. نوجوانی که کم رو و گوشه گیر است، معمولاً از حضور در فعالیت های جمعی سرباز می زند و فقط با تک دوست خود که نوعاً به او بسیار وابسته می شود اوقات خود را سپری می کند. رفتار کم رویی و انزواطلبی ، یکی از رفتارهای نسبتاً شایع است که فرد را به شدت آزار می دهد و اگر درمان نشود نوجوان را به سمت و سوی مشکلات دیگری مثل عدم اعتماد به نفس، افسردگی، اضطراب و زود رنجی سوق خواهد داد. عدم احساس توانمندی و کمی عزت نفس و نیز ناتوانی در بروز احساسات، بیان افکار و نظریات، خود باعث جدایی فرد از فعالیت های گروهی است

علل گوشه گیری و کم رویی عبارت اند از:

1- محرومیت از محبت خانواده
2- نقص عضو یا بیماری های جسمی و فیزیولوژیک
3- اختلال در گوش و تکلم
4- شکست های متعدد و تحقیر شدن کودک در برابر جمع
5- عدم امنیت روانی در محیط خانه و مدرسه و فشارهای روانی مستمر
6- تنبیه، توبیخ و سرزنش کودک و نوجوان توسط والدین و به ویژه محرومیت از عواطف مادر 7- کنترل شدید تربیتی و سخت گیرهای وسواس گونه و غیر منطقی

برای پیش گیری و درمان گوشه گیری و کم رویی می توان شیوه های زیر را به کار بست:

1- حمایت های عاطفی در جهت تقویت اعتماد به نفس در نوجوان.
2- واگذاری مسئولیت های مناسب با توجه به میزان توان جسمی و ذهنی نوجوان.
3- قرار ندادن نوجوان در موقعیت هایی که تجربه های شکست را به دنبال دارد.
4- تشویق و زمینه سازی حضور نوجوان در فعالیت های جمعی و گروهی.
5- ایجاد آمادگی لازم برای جرئت ورزی در ابراز عقاید و بیان نظریات خود و نیز پذیرش نظریات مخالف از طرف دیگران. ماهنامه پیوند

چگونه اعتماد به نفس خود را بالا ببریم


در آغاز زندگی ، كودك امنیت و [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] را از طریق خانواده ، والدین و سرپرستان خود دریافت می كند. و از این [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] می یابد ولی در گذر زندگی تعاملات مختلف با خانواده ، مدرسه ، همسالان و محیط اجتماعی كه در آن زندگی می كند شناخت او از خود و نگرشی كه نسبت به خود دارد را شكل می دهد. و در اصل این صحبت ها كه به صورت نوارهای اطلاعاتی در حافظه اش نقش بسته است ، سازنده شخصیت فردای اوست. واقعیت آن است كه ما انسان ها دارای ضعف هایی هستیم ؛ به همین دلیل به سادگی نمی توانیم آنچه را دوست داریم انجام دهیم ؛ پس چه خوب است نقاط ضعف و قوت خود را بشناسیم و اهداف خود را بر پایه آنها تعیین كنیم . احساس ما در دستیابی به اهداف جسممان خیلی مهم است

افراد و مشاغل و موفقیت هایی را كه موجب بروز احساس بی کفایتی در شما می شوند تحمل نكنید اگر می توانید آنها یا خودتان را به گونه ای تغییر دهید تا احساس ارزشمندی بیشتری بنمائید

آنچه را آغاز كرده اید ، بدون توجه به حد موفقیت تان به پایان برسانید . گام های كوچك و استوار امروز ، پایه گذار فردای روشن شماست.
یكی از مهمترین روش هایی كه به شما كمك می كند تا آنچه را كه شروع كرده اید به پایان برسانید این است كه آن را به كارهایی با اندازه های مورد نیاز ، تجزیه و كوچك كنید تا از انجام آن فرار نکنید. خیلی از ما با این عقیده شستشوی مغزی شده ایم كه اگر كاری ارزش انجام دادن داشته باشد پس ارزش خوب انجام دادن هم دارد و به غلط این طور تفسیر می كنیم «اگر نمی توانید كاری را درست انجام دهید ، پس هرگز آن را انجام ندهید» اگر خدای ناكرده اعمال خود را براساس این گفتار عامیانه قرار دهیم تقریباً هیچ كاری را نمی توانیم انجام دهیم اگر ما به اعمالی كه انجام می دهیم قدری توجه كنیم متوجه می شویم كه همه ما در هنگام یادگیری کارهایی كه انجام می دهیم اشتباه می كنیم

از مهمترین روش هایی كه به شما كمك می كند تا آنچه را كه شروع كرده اید به پایان برسانید این است كه آن را به كارهایی با اندازه های مورد نیاز ، تجزیه و كوچك كنید تا از انجام آن فرار نکنید.

تحقیقات بارها و بارها نشان داده است، همانقدر كه خود تقویت گر مثبت می تواند رفتار را نیرومند سازد ، گفتار منفی آن را تضعیف می كند. شما هرچقدر دارای انگیزه بیشتری باشید و سخت تر و طولانی تر كار كنید ، كار را بهتر انجام خواهید داد و این امر اعتماد رفتاری را تغییر خواهد داد نه احساس برتریت را.

هر وقت دیدید كه ادامه كاری برایتان ممكن نیست و احساس غالب شما بر دست كشیدن و رها كردن كار است سریعاً كارها و اعمال موفق گذشته تان را مورد تقدیر و تشویق قرار دهید .

در قبال كارهای درست به خود پاداش دهید و در قبال كارهای نادرست ، خود را جریمه كنید. یكی از علل عمده از دست دادن انگیزه ادامه كار، بی حالی است . برای آنكه این حالت را در خود برطرف نمائید اول باید آن را بشناسید و علت آن را جستجو كنید

از مهمترین روش هایی كه به شما كمك می كند تا آنچه را كه شروع كرده اید به پایان برسانید این است كه آن را به كارهایی با اندازه های مورد نیاز ، تجزیه و كوچك كنید تا از انجام آن فرار نکنید.

از تأیید نشدن نترسید .

شاید بدون اغراق بتوان گفت كه یكی از بزرگترین ترس های رایج در میان عامه مردم ترس از تأیید نشدن است همه ی ما می خواهیم كه مورد تأیید دیگران قرار بگیریم و آنها ما را بپذیرند، كه البته امری مطلوب است اما این كه فكر كنیم برای تأیید گرفتن از آنها باید هر كاری كه می خواهند انجام دهیم و آنگونه كه می خواهند تفكر و رفتار كنیم فكری نادرست و نقص كامل قاطعیت و استقلال است.

از احساس گناه و تقصیر ، به شدت بپرهیزید

. بین گناهكار بودن و احساس گناه داشتن ، فرق قائل شوید. وقتی فكر می كنیم كه گناهكار هستیم ، در واقع این حقیقت را می پذیریم كه اشتباه كرده ایم و یا نادرست عمل كرده ایم . اما احساس گناه كردن بدین معنی است كه فكر می كنیم افرادی بی ارزش ، پست و بی خاصیت و دوست نداشتنی هستیم چون ناشایست عمل كرده ایم به خاطر داشته باشید گاهی اوقات شكست و ناامیدی توفیق اجباری هستند چون به شما می گویند اهدافتان برای شما درست نبوده اند یا آن تلاش ، ارزش آن كار را نداشت و از یك شكست بزرگتر بعدی می توان اجتناب كرد

افراد و مشاغل و موفقیت هایی را كه موجب بروز احساس بی کفایتی در شما می شوند تحمل نكنید اگر می توانید آنها یا خودتان را به گونه ای تغییر دهید تا احساس ارزشمندی بیشتری بنمائید