سيستم عامل + ترفند ها

تغيير مكان My Documents در XP

همان طور كه مي دانيد پوشه My Dcoments يكي از پوشه هايي مي باشد كه محل آن را خود ويندوز تعيين مي كند و محل آن روي درايوي كه سيستم عامل نصب مي شود قرار دارد.

در صورتي كه بخواهيم محل آن را بنا به دلايلي تغيير دهيم و يا آن را در درايو شبكه قرار دهيم بايد به ترتيب زير عمل كرد:

بهتر است قبل از شروع روي درايوي كه قصد داريد پوشه مذكور را قرار دهيد يك پوشه به همان نام My documents ايجاد نمائيد.

1. روي پوشه My documents راست كليك كرده و گزينه Properties را انتخاب كنيد.
2. روي دكمه Move.. كليك كنيد.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
3. در پنجره Selsct a Destination درايو مورد نظر و همچنين پوشه اي كه قبلا ايجاد كرده ايد را انتخاب نمائيد.
4.در انتها OK كنيد.

پاك كردن حرفه اي اطلاعات

زماني كه هارد ديسكي خراب و از رده خارج مي شود، معمولاً مقدار بسيار زيادي اطلاعات مهم در آنها وجود دارد. همچنين در هارد ديسكهايي كه در حال كار هستند لازم است كه بعضي اوقات اطلاعاتي از روي آنها براي هميشه برداشته شوند و از بين بروند. بنابراين لازم است كه بدانيد چگونه مي توان اطلاعات حساس و مهم را، چه از روي هاردهاي در حال كار و چه خراب و از كار افتاده، پاك كرده و از ميان برد.

اطلاعاتي وجود دارند كه يا براي بار اول نوشته شده و در كامپيوتر وارد شده اند و يا دسترسي مجدد به آنها امري بسيار مشكل و دشوار است. Office، فايلهاي موقت را ايجاد مي كند، Backup ها شامل كپي ها هستند و Paging File، فايلهاي ناتمام و حتي فايلهاي رمز دار و كد بندي شده را به صورت واضح و آشكار بر روي هارد ذخيره و ضبط مي كند. اطلاعات مالياتي، كلمه هاي عبور، اطلاعات مربوط به شركتها و اطلاعات شخصي هنگام فروش هارد، تعمير كامپيوتر يا حملات جاسوسي (هكرها) در دسترس افراد بيگانه قرار مي گيرند. اگر شما هارد خود را به منظور تعمير به دست افراد متخصص مي سپاريد، از حفظ اطلاعات خود اطمينان حاصل كنيد.
البته از جمله وظايف شخص يا شركت خدماتي اين است كه به تمام قوانين حفاظت اطلاعات عمل كند، بخصوص اطلاعاتي كه بر روي ابزار ذخيره اطلاعات قرار دارد، به قصد يا منظور ديگري استفاده نكند.

براي از بين بردن و نابود سازي اطلاعات 4 روش و شيوه وجود دارد:
1- پاك كردن (delete)
2- فرمت كردن (format)
3- جايگزين كردن (overright)
4- نابودي كامل ابزار ذخيره اطلاعات

درجه اطمينان هر يك از اين 4 شيوه به طور قابل توجهي متغير است. اگر قصد انتقال اطلاعات خود را بر روي ديسكت داريد، بهتر است كه از ديسكت هاي نو و كار نكرده استفاده كنيد. چنانچه اين امر ميسر نباشد، قبل از ذخيره اطلاعات، ديسكت را به طور كامل فرمت كنيد (Full Format) و از فرمت سريع (Quick Format) استفاده نكنيد.

پاك كردن و فرمت كردن (Delete & Format)

دستورات پاك كردن (Delete) و Quick Format و همچنين انتقال به قسمت بازيابي اطلاعات (Recycle Bin) اطلاعات را كاملاً از روي هارد پاك نمي كنند، بلكه فقط محل رجــــــوع به آن فايل را در فهرست (Directory) آن ابــــزار ذخـــــيره اطــــلاعات، يعــــــني FAT (File Allocation Table) پاك مي كند. پس از آن اين فايل قابل دسترس بوده و مي تواند دوباره فراخواني شده و مورد استفاده قرار بگيرد.
در واقع در سيستم عامل Dos با دستور: Format a: /u، فرمان unformat غير فعال مي شود، ولي با اين حال ابزار بازيابي مجدد تحت تـــاثير اين دســـتور قرار نـــمي گيرد. هنگـــام فرمت كردن، مجموعه اي از FAT پاك مي شود كه اطلاعات آن بعداً هم قابل دسترس است. حتي با خود Low-Level-Format ولي با صرف هزينه قسمت بزرگي از اطلاعات قابل دسترسي است.
فايلهاي پاك شده زماني از بين مي روند كه فايلهاي جديدي با همان نام بر روي آنها مجدداً ضبط شوند و جايگزين گردند. با اين حال اين مطلب به مدت زمان طولاني نياز دارد، چرا كه اگر اطلاعات جديد بر روي يك Cluster به طور كامل بتواند قرار گيرد، اطلاعات فايل پاك شده در مابقي محدوده Cluster ها قابل دسترسي است.
براي اينكه بتوان فايلهاي موقت را فوراً پاك كرد، توصيه مي شود كه يك ديسك RAM-Disk)RAM) را در دستگاه قرار دهيد و دايركتوري هاي برنامه هاي كاربردي را بر روي درايو مجازي قرار دهيد. نرم افزار RAM-Disk را شما مي توانيد از سايت cenatek ،superspeed يا simtel دريافت كنيد.
همچنين بقاياي اطلاعات، بدون پاك كردن بر روي هارد قرار دارد. برنامه هاي كاربردي براي كار كردن، فايلهاي موقت را ايجاد مي كنند كه اين فايلها پس از ذخيره سازي در واقع به عنوان فايل پاك مي شوند، با اين حال اين اطلاعات باز هم وجود دارند. شركت Microsoft در مرجع فني ويندوز XP هشدار مي دهد كه براي فايلهاي كد بندي شده و رمز دار، اطلاعات شفاف در Paging File وجود دارد. در اين حالت اگر فردي كه قصد دستيابي به اطلاعات شما را دارد، سيستم را با يك سيستم عامل ديگر استارت و راه اندازي كند و Paging File را باز كند، مي تواند اطلاعات را بازبيني كرده و بخواند.
ايــــــن Paging File را مــي تــــوان در نســــخه حرفـــه اي ويندوز XP Professional)XP) در هنگام عمل Shut Down با كمك خط مشي هاي گروهي پاك نمود. براي اين كار قسمت Start/Run را فعال نماييد و دستور زير را در آن وارد كنيد:
gpedit,msc
سپس از مسير: Computer configuration/windows settings/local guidelines/security settings بر روي كليد Shut Down دو بار كليك كنيد: Paging File حافظه RAM مجازي را پاك كنيد. سپس روي Active و بعد روي ok كليك كنيد.

عمل جايگزين (Overright)

بالاترين نوع حفاظت نرم افزاري را عمل Overright انجام مي دهد. حتي به همراه برنامه هايي چون Eraser و Wiper، تعداد ابزار پاك كردن به سختي به 20 نوع مي رسد. همچنين برنامه PGP كه برنامه اي براي رمزگذاري فايلها مي باشد داراي مدول(module) پاك كردن، براي پاك كردن فضاي خالي حافظه RAM مي باشد.
توجه: شما اين برنامه ها را به مسئوليت خود به كار برده و استفاده مي كنيد. پس از عمل پاك كردن، موفقيت اين برنامه را با ابزار undelete كنترل كنيد. به اين ترتيب فايلي را كه پاك كرده ايد Undelete كنيد و ببينيد كه آيا دوباره بازيافت مي شود يا نه. همچنين توجه و دقت كنيد كه اطلاعات پاك شده ديگر غير قابل برگشت و از دست رفته خواهند بود، بنابراين قبل از پاك كردن اطمينان حاصل كنيد كه آيا اين همان فايلي است كه شما مي خواهيد پاك كنيد. ابزار پاك كردن در 2 حالت استفاده مي شوند:

• نو كردن كل هارد:
اگر هاردي مي بايست از رده خارج شود، يا فروخته شود، بايد كل هارد پاك شود. متخصصان، اين مرحله را كه هارد به وضعيت خام خود هنگام توليد در كارخانه بر مي گردد Sanitizing مي گويند.

• پاك كردن فايلها در هنگام كار با هارد:
كسي كه هميشه اين احتمال را مي دهد كه ممكن است شخصي مخفيانه به فايلهايش دستيابي پيدا كند، مي بايست فايلهاي خود را به صورت كنترل شده نگهداري و محافظت نمايد و كپي هايي را كه نمي خواهد، بلافاصله از بين ببرد. از اين دست مي توان به فايلهاي موقت، باز مانده هاي فايل در paging file و بايتهايي از cluster ها كه به طور كامل پر نشده اند اشاره كرد كه بايد پاك شوند. ابزارهايي كه فضاي آزاد هارد را پاك مي كنند، انجام دادن اين عمل را تضمين مي كنند.
با عمل ذخيره سازي مجدد (overright) ساده، اطلاعات شما هنوز از لحاظ امنيتي پاك نشده است. علت اين امر در فيزيك عمل ذخيره سازي است. هارد ديسك ها، صفحات ضبط مغناطيسي هستند كه از تعداد زيادي صفحات مغناطيسي به همراه يك هد ضبط و خواندن تشكيل شده اند كه در يك محفظه و قاب خالي از هوا و خلاء قرار دارند. هد ضبط و خواندن، اطلاعات را با يك محيط مغناطيسي قابل پلاريزه بر روي اين صفحات مي نگارد. اطلاعات در مسيرهايي از قبل مشخص شده و ثابت ثبت مي شوند. هنگام خواندن، اين مسيرها بر روي هارد برقي القاء مي كنند كه دوباره به 1 و 0 تبديل مي شود كه از همين صفر و يك ها اطلاعات، فراخواني و تبديل مي شوند. با هر بار عمل ضبط و نوشتن، از اين مسير به طور دقيق استفاده نمي شود. در حاشيه، محل هاي باريكي قرار دارند كه حاوي اطلاعات پاك شده احتمالي هستند. به همين خاطر متخصصان توصيه مي كنند كه براي ذخيره سازي مجدد از سمبل هاي يك جور و يكسان (فقط صفر يا فقط يك) استفاده نشود، بلكه از نمونه (sample) استفاده كرد. در يك عبور دوباره يك نمونه مكمل متصل مي شود كه شامل صفري است كه قبلاً صفري ديگر در آنجا قرار داشته است و بر عكس تا اينكه حتي الامكان هر بيتي يك بار تغيير پيدا كند.
پيتر گوتمان در مقاله اي به نام، Secure Deletion of Data From Magnetic and Sold-State Memory روشي را بيان مي كند كه در آن اطلاعات در 27 شكل مختلف، ذخيره سازي مجدد (overright) مي شوند. اين روش بين متخصصان به عنوان مطمئن ترين روش پاك كردن فايل شناخته شده است.
وزارت دفـــاع آمـــريــــكا (DOD) و اداره امنـــــيت در فن آوري اطلاعات (BSI)، از 2 روشي كه خود ايجاد كرده اند استفاده مي كنند:
روش اول اينكه بر روي فايل، 3 بار ضبط مجدد كرده و روش دوم اينكه بر روي فايل، 7 بار ضبط مجدد مي كنند. BSI روش 7 بار ضبط مجدد را نيز توصيه مي كند.
دو روش اخير از لحاظ ضريب اطمينان از اعتبار ويژه اي برخوردارند؛ حداقل براي بازسازي مجدد اطلاعات توسط ابزارهاي نرم افزاري. حفظ امنيت اطلاعات در برابر وسايل اندازه گيري كه قادر به بازخواني اطلاعات هستند، فقط با روش گوتمان امكان پذير است. براي اغلب حالتها روشهاي DOD و BSI كافي است، چرا كه ضبط مجدد احتياج به زمان دارد. همچينن عمل خواندن هارد ديسك ها با كمك دستگاههاي اندازه گيري، اين مطلب به خصوص در مورد اطلاعات مهم يا موارد حقوقي بسيار ارزشمند است.
در اتاقهاي خالي از هوا (خلاء)، هارد ديسك ها بـــــه اين منـــــــظور بــــاز مي شوند و با ميكروسكوپ نيروي مغناطيسي Magnetic Force Microscope) MFM) و Scanning Tunneling Microscope) STM) مورد آزمايش و بازبيني قرار مي گيرند. MFM اثرات متغير مغناطيسي بين يك نوك (سر يا هد) مغناطيسي و سطح رويي را ثبت مي كند و مقدار عمل پلاريزه را در محدوده هاي كناري مسيرها مشخص مي كند.

عمل مغناطيسي كردن

چنانچه هارد ديسك خراب باشد و امكان تعمير آن وجود نداشته باشد، توصيه مي شود كه آن را به طور كامل و فيزيكي از بين برد. زيرا برنامه هاي نرم افزاري ديگر قادر به دسترسي به هارد و محتــــويـــات آن نيـــــستند. شركـــت Ibas بــــــراي اين مــنظور دستگاه Degausser) DG-01)را ارائه مي كند. اين دستگاه داراي مغنـــاطيسي اســــــــــت كه قــــدرت مغــــناطيسي مــــعادل 8/0 تسلا (Tesla) دارد كه اين قدرت حتي از هارد ديسك هاي مدرني كه در مقابل مغناطيس حفاظت شده اند مي تواند عبور كند. هاردهايي كه با اين Degausser پاك شده اند ديگر غير قابل استفاده خواند بود، زيرا اطلاعات هدايتي هد خوانده نيز به واسطه ميدان قوي (مغناطيسي) پاك مي شوند. اين روش فقط براي پالايش و پاكسازي نهايي هارد مناسب مي باشد.

نگاهي به قابليتهاي لينوکس

سيستم عامل قابل اعتماد

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
چه بخواهيم چه نخواهيم، كامپيوتر جزيى از زندگى روزمره ما شده است. حتماً شما تا به حال كليپى را با كامپيوتر تماشا كرده ايد، از آهنگى با كيفيت ديجيتال لذت برده ايد، متنى را تايپ كرده ايد يا شبى را به گشت و گذار در دنياى اينترنت يا چت روم ها به صبح رسانده ايد! بستر اجرايى همه اين برنامه ها برنامه اى مادر به نام سيستم عامل است. به احتمال زياد شما يكى از نسخه هاى ويندوز مايكروسافت مانند ويندوز ۹۸ يا XP را استفاده مى كنيد. آيا تا به حال برايتان پيش نيامده كه كامپيوترتان خود به خود ريست شود يا يك روز صبح كه كامپيوتر اداره تان را روشن مى كنيد بالا آمدن ويندوزتان را نبينيد؟

آيا تا به حال به فكر امتحان كردن سيستم عامل ديگرى افتاده ايد؟ يك سيستم عامل با كارايى بيشتر: يك سيستم عامل امن، چند منظوره، قابل اعتماد و كاربردى به معناى واقعى كلمه، البته مقصود توليدات شركت انحصارطلب مايكروسافت يا سيستم عامل صنعتى يونيكس (Unix) و يا سيستم گرانقيمت اپل مكينتاش (Apple Macintosh) نيست. ما مى خواهيم از سيستم عامل ديگرى صحبت كنيم: سيستم عامل «آزاد» لينوكس (Linux).

اگر چه «لينوكس» خالق مشخصى ندارد، ولى اين «لينوس توروالدز» (Linus Torvalds) دانشجوى فنلاندى بود كه در ۲۵ آگوست ۱۹۹۱، اين راه را آغاز كرد. او از همان ابتدا روياى ايجاد يك سيستم عامل اپن سورس (Open Source) يا بازمتن با كارايى بالا، ضريب اطمينان فوق العاده و امنيت باور نكردنى را در سر مى پروراند. صحبت از بازمتن بودن «لينوكس» به ميان آمد؛ كسانى كه تا اندازه اى با زبان هاى برنامه نويسى آشنايى دارند مى دانند كه سيستم عامل هايى مانند ويندوز مايكروسافت كه خود را در دسترس همگان قرار نمى دهند و آنچه كه كاربران خريدارى مى كنند، تنها برنامه قابل اجرايى است كه هيچ اطلاعاتى از جزئيات درونى كاركرد سيستم عامل را نمى توان از آن فهميد. اما در مورد «لينوكس» وضع به گونه ديگرى است؛ به اين صورت كه سورس يا متن «لينوكس» براى كليه علاقه مندان و برنامه نويسان باز و قابل تغيير و بهينه سازى است.

«لينوس توروالدز» هسته «لينوكس» موسوم به كرنل را تحت امتياز «جى پى ال» (GPL: GNU General Public License) منتشر كرد، طبق اين امتياز كه در برابر امتياز انحصارطلبانه «كپى رايت» (Copyright)، «كپى لفت» (Copyleft) ناميده مى شود، كاربران و برنامه نويسان اجازه هرگونه دخل و تصرف در كد برنامه ها، استفاده مجدد از كل يا بخشى از برنامه ها در برنامه اى ديگر و فروش يا پخش مجدد برنامه ها را دارند؛ به شرط اينكه ماهيت بازمتن برنامه ها تحديد نشود و تمام حقوق «كپى لفت» به خريدار نيز منتقل شود.

به گفته «توروالدز» «فراهم كردن اين امكان كه «لينوكس» آزادانه در اختيار علاقه مندان قرار گيرد، قطعاً درست ترين تصميم زندگى ام بوده است. همه دست به دست هم مى دهند تا «لينوكس» را كاراتر نمايند و هر يك نيز به نوعى نتيجه كوشش خود را مى گيرند. اين برگ برنده اى است كه «لينوكس» در برابر سيستم عامل هاى رقيب در دست دارد: شما به واسطه همكارى با اين پروژه آزاد چون قطره اى به درياى پهناور «لينوكس» وارد مى شويد.»

«لينوس توروالدز» اولين هسته «لينوكس» را ايجاد كرد چرا كه مانند تمامى برنامه نويسان ابتداى دهه نود ميلادى، او نيز فقدان يك سيستم عامل بازمتن را براى پيشرفت پروژه گنو (GNU) احساس مى كرد. پروژه گنو يك جنبش نرم افزارى بين المللى جهت «ايجاد يك سيستم شبيه يونيكس كاملاً آزاد» است كه «ريچارد استالمن» (استاد سابق دانشگاه MIT) در سال ۱۹۸۴ آن را پايه گذارى كرده بود. هدف «استالمن» از آغاز اين پروژه تحت لواى بنياد نرم افزارهاى آزاد (FSF: Free Software Foundation) ايجاد شرايطى بود كه در آن هيچ كس نيازى به پرداخت پول براى خريد و استفاده از نرم افزار نداشته باشد. در حقيقت اگر اين اتفاق نمى افتاد استفاده شايسته از كامپيوتر در انحصار عده قليل متمولين قرار مى گرفت.

هسته لينوكس به دست دانشجويان و برنامه نويسانى از سراسر جهان پرورده شد و در كنار ساير برنامه هاى پروژه گنو به صورت توزيع هايى با كاربرد عام يا خاص در اختيار عموم قرار گرفت. از آنجايى كه بسيارى از نرم افزارهاى مهم درون سيستم عامل لينوكس از محصولات پروژه گنو است نام صحيح اين سيستم عامل «گنو / لينوكس» است. آنچه كه من و شما به عنوان يك توزيع لينوكس از آن استفاده مى كنيم در واقع نمونه اى است از يك هسته واحد - كه لينوكس ناميده مى شود _ به همراه ابزارهايى كه در پروژه بازمتن گنو توليد شده اند. تعداد توزيع هاى كنونى لينوكس دقيقاً مشخص نيست ولى با مراجعه به سايت [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] مى توانيد فهرستى از حدود ۲۵۰ توزيع ثبت شده لينوكس را ببينيد. در واقع تفاوت توزيع هاى مختلف لينوكس تنها در پشتيبانى و ابزارهايى است كه به همراه هسته عرضه مى شوند. از جمله مهمترين توزيع هاى لينوكس مى توان توزيع هاى ردهت (Redhat)، دبيان (Debian)، مندريك (Mandrake)، زوزه (Suse)، اسلك ور (Slackware) و جنتو (Gentoo) را نام برد.

مسئله اى كه مطرح مى شد اين بود كه آيا بازمتن بودن لينوكس و فقدان سازنده خاص براى آن باعث كندى پيشرفت آن نمى شود؟ روند قضايا نشان داد كه اين گونه نبود، چرا كه همان طور كه «لينوس توروالدز» نيز گفته است «اغلب برنامه نويسان خوب براى كسب مستقيم درآمد برنامه نمى نويسند، بلكه هدف آنها از اين كار رسيدن به لذت خلق كردن است، لذتى كه با ديدن حاصل كار آنها را فرا مى گيرد.» شاهد اين ماجرا همكارى جمع دوستانه چهارصد هزار نفرى پروژه گنو براى توسعه «لينوكس» است در حالى كه جمع برنامه نويسان مايكروسافت از ده هزار نفر بيشتر نيست. البته بد نيست بدانيد كه بخش قابل توجهى از انرژى برنامه نويسان پروژه گنو صرف خنثى سازى كارشكنى هاى توليدكنندگان نرم افزار مى شود.

به عنوان نمونه شركت مايكروسافت از در اختيار قراردادن جزئيات شيوه پارتيشن بندى NTFS - يكى از روش هاى قرار دادن اطلاعات روى هارد ديسك _ به عموم خوددارى مى كند. در نتيجه برنامه نويسان پروژه لينوكس مجبور شدند اين شيوه را به روش آزمون و خطا و مهندسى معكوس كشف كنند. به همين دليل است كه اكنون كليه بسته هاى نرم افزارى مجانى كه با پارتيشن NTFS كار مى كنند، فقط امكان خواندن از آن را براى كاربر فراهم مى نمايند و توانايى نوشتن را با هشدار و به مسئوليت كاربر در اختيار او مى گذارند.

از طرفى ديگر عدم همكارى توليدكنندگان سخت افزار با برنامه نويسان پروژه «گنو / لينوكس» نيز باعث شده است كه همه بار توليد راه انداز سخت افزار بر دوش برنامه نويسان پروژه گنو بيفتد. اتفاقى كه افتاده يادآور جمله معروف گاندى است: «ابتدا تو را ناديده مى گيرند، سپس مسخره ات مى كنند و بعد با تو مى جنگند. ولى در نهايت پيروزى از آن توست.» و به جرات مى توان گفت كه «لينوكس» تا يك قدمى پيروزى پيش آمده است، امروزه حدود ۷۰ درصد از كل اطلاعات اينترنت بر روى سرويس دهنده هاى تحت سيستم عامل «لينوكس» قرار دارد. شركت اوراكل، مطرح ترين توليدكننده برنامه هاى ايجاد و مديريت بانك هاى اطلاعاتى آخرين نسخه برنامه خود را فقط براى اجرا بر بستر «لينوكس» عرضه كرده است.

اين همه اطمينان به «لينوكس» براى چيست؟ براى آنكه جهان امروز بيش از هر چيز جوياى امنيت است؛ امنيتى كه در «لينوكس» به واسطه ديواره آتش و لايه هاى امنيتى مختلف فراهم شده است. تقريباً هيچ ويروسى براى «لينوكس» شناخته نشده است و كرم هاى رايانه اى (برنامه هاى مخرب) نهايتاً توانايى از بين بردن محتويات دايركتورى خانگى يك كاربر _ نه كل سيستم _ را دارند. اين طور نيست كه «لينوكس» فاقد هرگونه اشكال امنيتى باشد. ولى بازمتن بودن آن باعث مى شود بسيارى از اشكالات امنيتى، پيش از ايجاد خسارت و در مراحل توسعه و برنامه نويسى كشف و اصلاح شوند. در صورتى كه در سيستم عامل ويندوز براى مشخص شدن ضعف هاى امنيتى بايد هزينه سنگين ناشى از خسارت هاى آنها را بپردازيم.

از ديگر مزاياى «لينوكس» مى توان به پايدارى بسيار بالا به دليل طراحى درست هسته، عدم از كار افتادن كل سيستم به علت اشكال در يك قسمت از آن، سرعت بالاى سيستم عامل، توانايى اجراى همزمان چند وظيفه از سوى چند كاربر، چندكاربرى بودن به معناى واقعى و قابليت اجرا بر روى سخت افزارهاى مختلف را نام برد. سيستم عامل «لينوكس» حتى اين امكان را دارد كه از آن بتوان به صورت يك سيستم زنده و قابل حمل استفاده كرد؛ يعنى مى توان آن را بدون نيازى به نصب و از روى يك سى دى اجرا كرد؛ نام يكى از توزيع هاى اين «لينوكس» زنده «ناپيكس» (Knopixx) است. نسخه اى فارسى از «ناپيكس» ساخته شده كه نام آن «شبديكس» است.

نشان «لينوكس» يك پنگوئن است. برخلاف ساير سيستم عامل هاى تجارى، اين نشان زياد جدى نيست! اين پنگوئن تنبل نشسته كه «توكس» نام دارد، مظهر پايدارى «لينوكس» است. اين نشان داستان جالبى دارد. «لينوكس» در ابتدا هيچ علامتى نداشت. هنگامى كه «لينوس توروالدز» براى تعطيلات به استراليا رفته بود، موقع بازى با يك پنگوئن، دست او را گاز گرفت! همين ايده اى شد تا از به عنوان نشان «لينوكس» استفاده كند.

• لينوكس در ايران

حدود دو سال است كه دولت جمهورى اسلامى ايران پروژه اى را براى فارسى سازى «لينوكس» و نهايتاً توليد سيستم عامل ملى تدوين كرده است. تصويب اين طرح به پيشنهاد «مركز فناورى اطلاعات و ارتباطات پيشرفته شريف» (AICTC) و با مديريت اين مركز انجام شد. اين پروژه از پنج پروژه زير تشكيل شده است:

۱ _ توسعه نرم افزارهاى منبع آزاد

۲ _ تدوين استراتژى استفاده از نرم افزارهاى منبع آزاد

۳ _ پروژه لينوكس فارسى

۴ _ توسعه كاربردهاى لينوكس

۵ _ تشكيل انجمن Open Source ايران

طبق برنامه زمان بندى شده نيمه سال ۲۰۰۶ ميلادى بايد شاهد اتمام اين پروژه باشيم!

• لينوكس: يكى از زيباترين دستاوردهاى بشرى

لينوكس در سايه همكارى و تبادلات علمى هزاران نفر در سرتاسر جهان ايجاد شده و توسعه يافته است. گستردگى اين مشاركت به قدرى است كه سيستم عامل لينوكس را «زيباترين دستاورد همكارى جمعى بشر» ناميده اند. فرهنگى كه بر جامعه لينوكس و بازمتن حاكم است فرهنگ يارى، اشتراك اطلاعات و تلاش براى بهبود هر چه بيشتر محصولات است. هر كس مى خواهد با اين سيستم عامل كار كند، بايد تمامى ديدگاه ها و عقايد قبلى خود را درباره نرم افزار و سيستم عامل كنار بگذارد و با يك ديدگاه جديد وارد دنياى لينوكس شود، چون «لينوكس» در جهانى با فرهنگ متفاوت زندگى مى كند.

• سايت هايى در مورد لينوكس

هسته لينوكس:

Kernel. Org

كدها و بسته هاى نرم افزارى لينوكس:

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

پخش هاى لينوكس:

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

زيربناى محيط گرافيكى:

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

پروژه KDE:

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

پروژه Gnome:

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

پروژه سيستم عامل ملى:

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

لينوكس براى ايرانيان:

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

منابع:

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

kernel.org

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

اضافه كردن درايو ويندوز با فرمت NTFS

ما بطور معمول براي اضافه كردن يك دستگاه جديد يا يك پارتيشن جديد از دستور Mount استفاده مي كنيم.

بطور مثال براي اضافه كردن يك كول ديسك از دستور زير استفاده مي كنيم.

Mount /dev/sda1 /mnt/cool disk

حال درايو ويندوز ما هم يك پارتيشن مي باشد ولي اين پارتيشن را به طريق يك كول ديسك نمي توان به درايوهاي لينوكس اضافه كرد.

چرا؟

بدليل اينكه لينوكس به طور مستقيم از فرمت NTFS پشتيباني نمي كند.و اين مسئله به كرنل لينوكس باز مي گردد.

حال مي خواهيم ببينيم كه چگونه مي توان فايل فرمت NTFS را به لينوكس اضافه كرد.

1. ابتدا بسته نرم افزاري كه توسط شركت هاي مختلف براي اين كار ارائه شده را دريافت مي كنيم. كه مي توان اين بسته ها را از آدرس زير دريافت كرد.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

2. زمان دريافت اين بسته هاي نرم افزاري بايد دقت داشته باشيد كه بسته نرم افزاري مطابق با دستگاه خود را دريافت كنيد.

بطور مثال با زدن دستور زير مي توانيد كه سخت افراز دستگاه شما چيست و چه بسته هايي با آن سازگاراست.

Uname –a

Linux localhost.localdomain 2.4.22-1.2115.nptl #1 Wed Oct 29 15:42:51 EST 2003 i686 i686 i386 GNU/Linux

همانطوركه مي بينيد اين دستگاه مورد نظر با نام localhost در محيط شبكه localdomain و با كرنل 2.22-1.2115 مي باشد و همچنين i686 مي باشد كه اين قسمت آخر مي گويد كه ما از دستگاه پنتيوم استفاده مي كنيم. و اگر دستگاه شما Amd مي باشد موقع دريافت فايل بايد نسخه Athlon آنرا دريافت كنيد.

3. بعد از دريافت فايل مورد نظر بوسيله دستور زير آنرا نصب مي كنيم.

Rpm –ivh نام فايل

4. حال كرنل دستگاه ما دارا اين قدرت شده است كه بتواند درايوهاي با فرمت NTFS را بر روي خود اضافه كند.

5. با زدن دستور زير ابتدا متوجه مي شويم كه نام درايو مورد نظر ما از نظر لينوكس چه مي باشد.

Fdisk –l

خروجي اين دستور مانند شكل زير مي باشد كه البته من در اين دستگاهم فقط لينوكس داشتم ولي برفرض كه اولين خط ما بدين صورت بود :

/dev/hda1 * 1 13 104391 83 NTFS

نام اين درايو ما /dev/hda1 مي بود.


6. حال بايد داخل يك دايركتوري كه فضاي كافي داشته باشد برويم كه معمولا اين ادرس مي باشد.

/mnt/

البته اين دايركتوري در كينوكس به عنوان يك پارتيشن شناخته مي شود.

حال در اين دايركتوري يا پارتيشن يك دايركتوري ديگر با نام Windows درست مي كنيم.

7. حال بوسيله دستور زير درايو ويندوز خود را در لينوكس اضافه مي كنيم.

Mount –t ntfs /dev/hda1 /mnt/Windows

در حال حاضر ما محتويات داخل درايو ويندوزي خود را در لينوكس داريم اما زماني كه لينوكس را از دوباره را اندازي كنيم اين اطلاعات ويندوز ما ديگر در آن دايركتوري موجود نمي باشد.

چه بكنيم؟

ما در اين جا مي بايست به لينوكس خود دستور دهيم كه بعد از هر بار بالا آمدن اين درايو ها را دوباره mount كند.

براي اين كار چندين راه داريم كه من يك راه آنرا اينجا مي گم.

1. ابتدا متوجه بشيد كه از چه بوت لودري استفاده مي كنيد.

2. بعد از اينكه متوجه شديد كه از Grub يا Lilo استفاده مي كنيد از يكي از روشهاي زير استفاده كنيد.

اين تغييرات را در فايل Lilo.conf در دايركتوري /etc/ انجام مي دهيم:

other = /dev/hda1
table = /dev/hda
label = Windows

اين تغييرات را در فايل Grub.conf در دايركتوري /boot/grub انجام مي دهيم:

title Windows
root (hd0,0)
makeactive
chainloader +1
توجه داشته باشيد كه در لودر گراب ترتيب پارتيشن ها چنين است :

Hda1 = hd0,0

Hda4 = hd2,3

Hda5 = hd2,4

با اين كار هر بار كه لينوكس بالا بيايد دراينو مورد نظر شما را هم اضافه مي كند.

معرفي ويندوز 2000 و 2003

ماكروسافت و سيستم عامل ويندوز داراي يك تاريخچه طولاني مي باشند . ويندوز در ابتدا بعنوان يك محيط گرافيكي عملياتي ارائه گرديد . مهمترين ويژگي ويندوز در آن دوران ، ارائه پتانسيل ها ي لازم بهمراه انعطاف مناسب در مقايسه با سيستم عامل MS-DOS ، بود . ويندوز ، بسرعت رشد و درادامه نسخه هاي متفاوتي از آن در اختيار كاربران قرار گرفت . ماكروسافت ، اولين نسخه مبتني بر سرويس دهنده ويندوز را در سال 1990 و با نام Windows NT 3.1 ؛ ارائه نمود. بتدريج و طي ساليان بعد ( تقريبا" هر دو سال يك نسخه ) ، نسخه هاي متفاوتي از ويندوز عرضه گرديد . در حال حاضر ما شاهد نسخه هاي متفاوت سرويس دهنده 2000 ويندوز و نسخه هاي بعد از آنان يعني خانواده سرويس دهنده Windows .NET ، مي باشيم .
در طي ساليان گذشته ، ماكروسافت نسخه هاي متفاوتي از سيستم هاي عامل سرويس دهنده را بمنظور تامين نياز هاي كاربران طراحي و ارائه نموده است . اولين نسخه جديد در اين رابطه به معرفي نسخه Windows NT Server 4.0 ( نسخه Enterprise ) بر مي گردد . بدعت ماكروسافت در ارائه ويرايش هاي متفاوت براي محيط هاي خاص ادامه يافت و وهمانگونه كه مي دانيد در ويندوز 2000 ، ما شاهد ارائه سه نسخه متفاوت ( نسخه سرويس دهنده ) و در Windows .NET Server 2003 ، ما شاهد ارائه چهار نسخه متفاوت در اين زمينه مي باشيم . شناخت پتانسيل هاي هر نسخه بهمراه تفاوت موجود بين هريك از آنان ، در زمان طراحي و بكارگيري هر محيطي كه از سرويس دهندگان NET Enterprise. ، استفاده مي كند ، بسيار حائز اهميت خواهد بود. سرويس دهندگان NET Enterprise . ، كه تعداد آنان به ده مي رسد ، مسئول ارائه سرويس هاي اساسي در محيط هاي مبتني بر ويندوز مي باشند . هر يك از نسخه هاي ويندوز 2000 و NET Server . ، مجموعه اي از تكنولوژي هاي اساسي را ارائه داده كه سرويس دهندگان NET Enterprise ، با آنان مرتبط خواهند شد ( از خدمات آنان بنوعي استفاده و خود مظهر يك سرويس و خدمات جديد براي كاربران خواهند بود) . در اين راستا لازم است كه در ابتدا با ماهيت و توانائي هاي هر يك از نسخه هاي ويندوز كه بنوعي زيربناء اوليه را براي سرويس دهندگان NET Enterprise . ، ارائه مي دهند آشنا و در مرحله بعد با سرويس ها و تكنولوژي هاي اساسي ارائه شده توسط سسيتم عامل ويندوز ( نسخه هاي سرويس دهنده 2000 , 2003 ) نيز آشنا و در نهايت نحوه استفاده و ارتباط سرويس دهندگان NET Enterprise. با پتانسيل هاي ارائه شده توسط ويندوز را مورد مطالعه و بررسي قرار دهيم . در اولين بخش از مقالات فوق ، به بررسي توانائي و تفاوت بين هر يك از نسخه هاي ويندوز ( خانواده سرويس دهندگان 2000 و خانواده NET Server 2003 . ) ، خواهيم پرداخت .

خانواده Windows 2000 Server
سرويس دهندگان NET Enterprise . ، بر خلاف نام خود كه ممكن است اين تصور را ايجاد نمايند كه صرفا" نيازمند استفاده از Windows .NET Server 2003 مي باشند ، مي توانند بر روي خانواده بزرگ Windows 2000 Server اجراء گردند. لازم به يادآوري است كه برخي از سرويس دهندگان NET Enterprise . ، نظير Exchange Server 2000 ، بر روي نسخه هاي Windows .NET Server 2003 ، اجراء نخواهند شد. برخي از سرويس دهندگان موجود NET Enterprise . ، همچنان بر روي نسخه ويندوز NT server 4.0 اجراء مي گردند ، اين نوع سرويس دهندگان داراي ويرايش هاي خاصي مي باشند كه امكان استفاده از Active Directory را براي آنان فراهم مي نمايد . تعداد نرم افزارها و محصولاتي كه مي توان آنها را بر روي Windows NT اجراء نمود ، بتدريج به سمت صفر ميل خواهد كرد. در اين مقاله فرض مي شود كه شما حداقل از نسخه Windows 2000 Server ، استفاده مي نمائيد. ويندوز 2000 داراي سه نسخه متفاوت سرويس دهنده است . تعداد نسخه هاي فوق را مي توان از لحاظ فني به چهار نسخه نيز تعميم داد .( در صورتيكه سيستم عامل سرويس گيرنده Windows 2000 Professional را نيز در نظر بگيريم ) . هر نسخه بمنظور اهدافي خاص طراحي و داراي مجموعه اي ازپتانسيل ها و قابليت هاي مختص بخود است . سه نسخه متفاوت سرويس دهنده 2000 ، بشرح زير مي باشند :

نسخه استاندارد سرويس دهنده 2000 ، " Windows 2000 Server " ، ناميده مي شود. نسخه فوق ، نسخه پايه سيستم عامل بوده و شامل تمامي قابليت ها و پتانسيل هاي لازم و مورد نياز سرويس دهندگان NET Enterprise . ، است . هر كامپيوتر مبتني بر سيستم عامل Windows 2000 Server داراي ويژگي هائي نظير : يك كنترل كننده Domain مربوط به Active Directory و سرويس هاي ارتباطي شبكه است . نسخه فوق ، داراي محدوديت هاي مختص بخود است . حمايت از حداكثر چهار پردازنده و چهار گيگا بايت حافطه اصلي (RAM) ، نمونه هائي از محدوديت هاي نسخه فوق ، مي باشد . زمانيكه برنامه ها اجراء مي گردند به آنها يك فضاء ثابت حافظه و بميزان دو گيگا بايت نسبت داده مي شود . در صورتيكه كامپيوتر داراي حافظه فيزيكي كمتري باشد ، سيستم عامل از فضائي بر روي ديسك كه Swap file و يا page file ناميده مي شود براي ايجاد حافظه مجازي، استفاده مي نمايد .

نسخه دوم ، Windows 2000 Advanced Server است. اين نسخه، شامل تمامي ويژگي ها و پتانسيل هاي نسخه Windows 2000 Server بعلاوه امكانات اضافه ديگري است . نسخه فوق ، نيز داراي محدوديت هاي خاص خود است . حمايت از حداكثر هشت پردازنده و هشت گيگابايت حافظه ، نمونه هائي در اين زمينه مي باشند . اين نسخه ، تغييراتي را درارتباط با مدل حافظه استفاده شده توسط برنامه ها، ايجاد نموده است . در اين راستا سه گيگابايت ارائه و صرفا" از يك گيگا بايت براي سيستم عامل ، استفاده مي شود . بدين ترتيب ، برنامه هاي بزرگي نظير SQL Serevr ، از مزاياي حافظه RAM بخوبي بهره مند خواهند شد . نسخه فوق ، همچنين داراي امكاناتي نظير : كلاسترينگ (Clustering ) و Network Load Balancing Service ، است . با اينكه اكثر سرويس دهندگان NET Enterprise . ، بصورت نسخه Enterprise Edition در دسترس مي باشند ، ولي اين بدين مفهوم نيست كه آنان نيازمند استفاده از نسخه Advanced Server مي باشند . مثلا" Exchange Sever Enterprise Edition ، قادر به اجراء بر روي Windows 2000 Server است ( در چنين حالتي ، نمي توان از امكان كلاسترينگ Exchange استفاده گردد ، مگر اينكه آن را بر روي نسخه Advanced Server نصب نمود ) .

نسخه جامع و بسيار بزرگ ويندوز 2000 ، Windows 2000 Datacenter Server ناميده مي شود. اين نسخه حداكثر شصت و چهار گيگابايت حافظه اصلي (RAM) و سي و دو پردازنده را حمايت مي نمايد. نسخه فوق داراي تمامي قابليت هاي كلاسترينگ نسخه Advanced Server و ساير پتانسيل هاي استاندارد مي باشد. از نسخه فوق ،در محيط هائي با قابليت هاي محاسباتي و عملياتي بسيار بالا، استفاده مي گردد . علاوه بر آمار شگفت انگيز نسخه فوق در رابطه با ميزان حافظه و تعداد پردازنده ، ماكروسافت ادعا نموده است كه زمان مفيد ( Uptime ) سيستم عامل فوق ، 99.999 % است . در صورتيكه قصد تهيه اين نسخه ويندوز را داشته باشيد ( بصورت قانوني ! ) و بدنبال قيمت آن مي باشيد ، هرگز در اين راه موفق نخواهيد شد. چون شما نمي توانيد نسخه اي از آن را خريداري نمائيد . ماكروسافت، صرفا" نسخه فوق را به توليد كنندگان سخت افزار سرويس دهنده ( معمولا" OEM ناميده شده و اقتباس شده از Original Equipment Manufactures است) عرضه مي نمايد . شركت هاي توليد كننده ، پيكربند هاي خاصي را در رابطه با سخت افزار سرويس دهنده انجام و بمنظور سازگاري با DataCenter Server آن را بررسي ، تست و در ادامه سرويس دهندگان فوق ، به شركت هاي متقاضي بهمراه سيستم عامل Datacenter Server فروخته مي گردد .
سيستم و نحوه پشتيباني Datacenter ، نسبت به ساير نسخه هاي ويندوز نيز متفاوت است . ماكروسافت حمايت فني مستقيمي در رابطه با نسخه فوق را ارائه نمي دهد. در مقابل ، OEM ، كانال ارتباطي و پشتيباني لازم را با مشتريان مربوطه ، برقرار خوادهد كرد. يكي از نكات مهم پشتيباني Datacenter ، عدم مجاز بودن اعمال تغييرات و اصلاح پيكربندي سخت افزار سرويس دهنده ، بدون كسب مجوز لازم از OEM است .
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
خانواده Windows .NET Server 2003
Windows .NET Server 2003 ، آخرين نسخه هاي توليد شده در رابطه با محصولات ويندوز شركت ماكروسافت ، بوده و نسخه بعدي خانواده Windows 2000 ، مي باشند. تمام نسخه هاي Windows .NET Server 2003 ، شامل گزينه هاي رابط كاربرWindows XP و يا themes نمي باشند . اين بدين علت است كه themes نيازمند منابع اضافه اي است و براي يك سرويس دهنده مناسب بنظر نمي رسد ، منابع را صرف انجام چنين عملياتي آنهم در رابطه با بخش رابط كاربر بر روي سرويس دهنده نمايد . بنابراين زمانيكه سيستم را با استفاده از ويندوز 2003 ، براي اولين مرتبه راه اندازي مي نمائيد ، از اينترفيس آن تعجب نكنيد .( اينترفيس ويندوز 2000 را در مقابل اينترفيس جديد XP مشاهده ، خواهيد كرد) . خانواده Windows .NET Sever 2003 داراي چهار نسخه متفاوت است :

Windows .NET Server 2003 ,Web Edition ، يك نسخه مناسب ، سريع و ارزان ! براي پلات فرم مبتني بر سرويس دهنده وب است .

Windows .NET Server 2003 ,Standard Edition ، كه معادل Windows 2000 Server است .

Windows .NET Server 2003 ,Enterprise Edition . كه معادل Windows 2000 Advanced Sever است .

Windows .NET Server 2003 ,Datacenter Edition . كه معادل Windows 2000 Datacenter Server است .

ماكروسافت ، نام Windows .NET Server 2003 را دو مرتبه قبل از عرضه آن تغيير داده است . ( Windows 2002 به Windows .NET Server و سپس به Windows .NET Server 2003 ) . در ادامه ما همچنان از اسامي كوتاه نظير Windows .NET Standard Server نسبت به نام رسمي Windows .NET Server 2003 Standard Edition ، استفاده خواهيم كرد.

با معرفي Windows .NET Web Server 2003 ، ماكروسافت قانون ( بدعت ) مربوط به انتخاب يك نسخه بمنظور يك كار خاص را تغيير داده است . Windows .NET Standard Sever ، همچنان اولين گزينه براي اكثر برنامه ها است . Enterprise Server ، امكانات مناسبي را در رابطه با حافظه و كلاسترينگ ، اضافه نموده است .نسخه Datacenter همچنان در اختيار OEM گذاشته مي شود(همانطور كه دررابطه با ويندوز 2000 عمل مي گرديد) . Windows .NET Web Server ، يك ايده جديد بوده و هدف آن رقابت در جهت ارائه يك سرويس دهنده وب با قيمت مناسب! با ساير توليدكنندگاني است كه محصولات خود را نظير سيستم عامل و يا سرويس دهنده وب، بصورت رايگان در اختيار كاربران قرار مي دهند ( لينوكس و Apache نمونه هائي در اين زمينه مي باشند) . قطعا" رقابت با توليدكنندگاني كه محصول خود را بصورت رايگان در اختيار قرار مي دهند ، كار بيسار مشكلي ! بوده و مي بايست براي آن تدابير خاصي انديشيده گردد . مثلا" قيمت 1,199 دلار براي هر نسخه از سرويس دهنده Windows 2000 Server ( شامل ده مجوز دستيابي كاربران ) ، يك قيمت رقابتي نمي باشد . Windows .NET Web Server ، بدنبال پركردن اين خلاء رقابتي است . نسخه فوق در عين حاليكه برخي از ويژگي هاي ويندوز را ندارد ولي تمامي ويژگي ها و امكانات لازم و مورد نياز يك سرويس دهنده وب را بخوبي و با قيمت پائين ! ارائه مي نمايد.
با اينكه تعدادي از سرويس دهندگان NET Enterprise . ، بصورت Enterprise Edition در دسترس مي باشند ولي اين بدان مفهوم نيست كه آنان به Enterprise Server نياز خواهند داشت . مثلا" SQL Server 2000 Enterprise Edition ، مي تواند بر روي Windows .NET Standard Server ، نصب و اجراء گردد . در اين راستا امكان استفاده از SQL Server Clustering ، وجود نخواهد داشت ، مگر اينكه نسخه Windows .NET Enterprise Server ، نصب گردد .
Windows .NET Server ، نسخه هاي شصت و چهار بيتي خود را بمنظور حمايت از پردازنده جديد Itanium ، شركت اينتل نيز ارائه نموده است . صرفا" نسخه هاي Enterprise و Datacenter بصورت 64 بيتي ، ارائه شده اند . كامپيوترهاي Itanium كه بر روي آنها Windows .NET Enterprise Server اجراء مي گردد ، قادر به حمايت از شصت و چهار گيگابايت حافظه اصلي مي باشند . بر روي كامپيوترهاي فوق در صورتيكه نسخه Datacenter نصب شده باشد ، امكان استفاده از حداكثر 128 گيگابايت حافطه وجود خواهد داشت .

پارتيشن هاي سيستم عامل لينوكس

هنگامي كه كاربر، لينوكس را روي دستگاه خود نصب مي كند تعداد زيادي فايل ودايركتوري روي دستگاه نصب مي شود كه داراي روال ومكانيزخاصي مي باشد.

اكثرنسخه هاي لينوكس، وقتي كه نصب مي شوند همگي يك ساختارواستاندارد مشخص را دنبال مي كنند.

وحال ساختار يا درخت واره لينوكس از چه اجزايي تشكيل شده است:

الف- / :

بالاترين شاخه اين درخت "/" مي باشد و براي قرار گرفتن دراين شاخه وديدن محتويات آن عمليات زير انجام مي شود:

[root@localhost / ]$ cd /

[root@localhost /]$ ls -l

total 209

drwxr-xr-x 2 root root 4096 Apr 28 16:58 bin

drwxr-xr-x 4 root root 1024 May 12 10:52 boot

drwxr-xr-x 22 root root 118784 May 17 12:36 dev

drwxr-xr-x 95 root root 8192 May 19 04:02 etc

drwxr-xr-x 21 root root 4096 May 17 12:34 home

drwxr-xr-x 2 root root 4096 Oct 7 2003 initrd

drwxr-xr-x 10 root root 4096 May 18 04:03 lib

drwx------ 2 root root 16384 Apr 27 14:40 lost+found

drwxr-xr-x 2 root root 4096 Sep 8 2003 misc

drwxr-xr-x 5 root root 4096 May 17 09:06 mnt

drwxr-xr-x 14 root root 4096 May 17 08:01 opt

dr-xr-xr-x 111 root root 0 May 17 17:05 proc

drwxr-xr-x 2 root root 4096 Apr 28 15:23 Program

drwxr-x--- 20 root root 4096 May 19 09:09 root

drwxr-xr-x 2 root root 8192 Apr 28 17:00 sbin

drwxr-xr-x 3 root root 4096 Apr 27 12:15 tftpboot

drwxrwxrwt 24 root root 8192 May 19 04:02 tmp

drwxr-xr-x 16 root root 4096 Apr 27 12:19 usr

drwxr-xr-x 29 root root 4096 May 2 14:53 var



با توجه به قسمت بالا در حال حاضركاربردربالاترين سطح موجود قرار دارد.

شاخه "/" زيرشاخه هاي مختلفي را داراست كه به شرح آنها پرداخته مي شود.



ب- Bin :

اين زير شاخه شامل اكثرفرمانها و دستورات عام لينوكس ميباشد و توصيه مي شود كه كاربر دستورات ايجاد شده خود را در اين دايركتوري قرار ندهد. براي قرار گرفتن در اين شاخه و ديدن محتويات آن به صورت زيرعمل مي شود:

[root@localhost /]$ cd /bin

[root@localhost bin]$ ls -l

total 5748

-rwxr-xr-x 1 root root 4424 Sep 11 2003 arch

-rwxr-xr-x 1 root root 98268 Aug 7 2003 ash

-rwxr-xr-x 1 root root 497896 Aug 7 2003 ash.static

-rwxr-xr-x 1 root root 12824 Jul 16 2003 aumix-minimal

lrwxrwxrwx 1 root root 4 Apr 27 10:20 awk -> gawk

-rwxr-xr-x 1 root root 13324 Oct 12 2003 basename

-rwxr-xr-x 1 root root 605504 Oct 28 2003 bash

lrwxrwxrwx 1 root root 4 Apr 27 10:20 bash2 -> bash

lrwxrwxrwx 1 root root 3 Apr 27 10:21 bsh -> ash

-rwxr-xr-x 1 root root 17040 Oct 12 2003 cat

-rwxr-xr-x 1 root root 20500 Oct 12 2003 chgrp

-rwxr-xr-x 1 root root 20376 Oct 12 2003 chmod

-rwxr-xr-x 1 root root 22360 Oct 12 2003 chown

-rwxr-xr-x 1 root root 50732 Oct 12 2003 cp

-rwxr-xr-x 1 root root 55244 Sep 23 2003 cpio

lrwxrwxrwx root root 4 Apr 27 10:23 csh -> tcsh

-rwxr-xr-x 1 root root 22920 Oct 12 2003 cut

-rwxr-xr-x 1 root root 39816 Oct 12 2003 date

-rwxr-xr-x 1 root root 29352 Oct 12 2003 dd

-rwxr-xr-x 1 root root 32980 Oct 12 2003 df

-rwxr-xr-x 1 root root 6076 Sep 11 2003 dmesg

more



ج-boot

تمام نرم افزارهاي مربوط به بالا آمدن سيستم در اين شاخه قرار دارد به عبارتي تمام فايل هايي كه باعث بالا آمدن سيستم ميشوند در اينجا قرار دارند وبعد ازاين كه سيستم بالا آمد به اين دايركتوري كمترمراجعه ميشود.



lost+found د-

اگردر يك سيستم عملياتي كه تعداد زيادي ازكاربران مختلف درحال كاربا سيستم مي باشند ، مشكلاتي (ازقبيل قطعي برق) ايجاد شود كه منجر به خاموش شدن سيستم گردد چه بايد كرد؟ هنگامي كه لينوكس بالا مي آيد، سيستم عامل متوجه مي شود كه بد خاموش گرديده در اين حالت تمام شاخه ها را جستجو مي كند كه آيا در فايلي مشكلي به وجود آمده واگر مشكلي بود سعي

دراصلاح آن بر مي آيد و اگر نتوانست آن فايل را درشاخه lost+found قرار ميدهد تا كاربر خودش اين مشكل را بر طرف نمايد.البته معمولا يك عدد در زير قرار ميگيرد.

اين عدد چيست؟

اگر روي هر دايركتوري دستور زير را اجرا كنيد يك سري اطلاعات به كاربرداده مي شود. ستون سمت چپ حاوي اعدادي است كه سيستم به هر كدام از فايلها يا نرم افزارها نسبت ميدهد كه اگر هنگام روشن نمودن دوباره سيستم اين اعداد در شاخه lost+found ديده شوند نشانگر اين نكته است كه فايل متناظر آن عدد دچار مشكل شود.

ls -il يا ls -li

[root@linuxserver /]$ ls -il

total 209

2 drwxr-xr-x 3 root root 4096 Jul 10 04:58 backup

811201 drwxr-xr-x 2 root root 4096 Jul 11 13:07 bin

2 drwxr-xr-x 4 root root 1024 Jul 11 08:36 boot

97345 drwxr-xr-x 22 root root 118784 Jul 24 11:40 dev

243361 drwxr-xr-x 96 root root 8192 Jul 25 04:04 etc

2 drwxr-xr-x 26 root root 4096 Jul 24 10:49 home

940993 drwxr-xr-x 2 root root 4096 Oct 7 2003 initrd

730081 drwxr-xr-x 10 root root 4096 Jul 11 13:02 lib

11 drwxr-xr-x 2 root root 16384 Jul 10 04:58 lost+found

714036 drwxr-xr-x 2 root root 4096 Sep 8 2003 misc

973441 drwxr-xr-x 4 root root 4096 Jul 10 10:00 mnt

989665 drwxr-xr-x 4 root root 4096 Jul 20 12:35 opt

1 dr-xr-xr-x 66 root root 0 Jul 24 07:39 proc

308257 drwxr-x--- 21 root root 4096 Jul 24 14:23 root

1005889 drwxr-xr-x 2 root root 8192 Jul 11 13:07 sbin

781593 drwxr-xr-x 3 root root 4096 Jul 10 09:52 tftpboot

2 drwxr-xr-t 24 root root 4096 Jul 25 04:22 tmp

2 drwxr-xr-x 3 root root 4096 Jul 10 09:55 user

340705 drwxr-xr-x 15 root root 4096 Jul 10 09:06 usr

2 drwxr-xr-x 30 root root 4096 Jul 10 13:18 var



حجم اين دايركتوري در حالت خالي زياد است چون اگر فايلي گم شود در اين شاخه قرار ميگيرد ودر حالتي كه فضا براي ذخيره فايل وجود نداشته باشد آن را دور مي اندازد.

هر پارتيشن براي خود جداگانه يك lost+found ميسازد يعني به تعداد پارتيشن ها در سيستم دايركتوري lost+found موجود مي باشد.



ه-etc

اجزاي اين شاخه معمولا براي راهبر لينوكس مورد استفاده قرار مي گيرد .فايل هاي پيكربندي ، فايل هاي سيستمي و....در اين شاخه قرار ميگيرند . به همين دليل است كه اكثر پسوند فايل هاي موجود در اين شاخه conf ميباشد.

براي قرار گرفتن در اين شاخه و ديدن محتويات آن به صورت زيرعمل مي شود:



cd /etc

ls -l|more



[root@linuxserver etc]$ ls -l|more

total 3564

-rw-r--r-- 1 root root 15228 Oct 17 2003 a2ps.cfg

-rw-r--r-- 1 root root 2562 Oct 17 2003 a2ps-site.cfg

drwxr-xr-x 4 root root 4096 Jul 10 09:08 acpi

-rw-r--r-- 1 root root 46 Jul 24 11:38 adjtime

drwxr-xr-x 2 root root 4096 Jul 10 09:08 aep

-rw-r--r-- 1 root root 688 Feb 4 2003 aep.conf

-rw-r--r-- 1 root root 703 Feb 4 2003 aeplog.conf

drwxr-xr-x 4 root root 4096 Jul 10 09:09 alchemist

-rw-r--r-- 1 root root 1343 Oct 28 2003 aliases

-rw-r----- 1 root smmsp 12288 Jul 24 11:40 aliases.db

drwxr-xr-x 2 root root 4096 Jul 11 08:36 alternatives

drwxr-xr-x 3 amanda disk 4096 Jul 10 09:41 amanda

-rw-r--r-- 1 amanda disk 0 Jul 23 2003 amandates

-rw------- 1 root root 688 Aug 5 2003 amd.conf

-rw-r----- 1 root root 105 Aug 5 2003 amd.net

-rw-r--r-- 1 root root 317 Jul 10 2003 anacrontab

drwxr-xr-x 3 root root 4096 Jul 11 11:19 atalk

-rw------- 1 root root 1 Sep 12 2003 at.deny

-rw-r--r-- 1 root root 212 Sep 8 2003 auto.master

-rw-r--r-- 1 root root 575 Sep 8 2003 auto.misc

-rw-r--r-- 1 root root 1497 Aug 29 2002 bashrc

--More--



همانطور كه مشاهده مي شود محتويات اين شاخه بيشترفايل هايست كه براي نگهداري سيستم مورد استفاده قرار ميگيرد . پس كاربر نبايد انتظار نداشته باشد دستورات عمومي مانند date در اين شاخه وجود داشته باشد .

اگر شاخه etc به هر نحوي مخدوش شود عملا سيستم ديگر عملياتي نخواهد بود .



و-tmp

اين دايركتوري همانطور كه از نامش پيداست براي ذخيره اطلاعات به صورت موقت به كار ميرود. به عنوان مثال يك برنامه كاربردي عظيم پايگاه داده كه در حدود يك ميليون داده را پردازش ميكند نياز به يك حافظه بزرگ براي انجام عمليات هاي خود دارد ودر اينجا لزوم استفاده ازtmp مشخص ميگردد .

در مورد نگهداري يك فايل در اين شاخه هيچ تضميني وجود ندارد زيرا محتواي اين شاخه بايد در بازده هاي زماني مشخص كه قابل تنظيم است حذف شود تا عملكرد سيستم پايين نيايد.



ز-lib

اكثريت نرم افزارهاي كتابخانه اي در اين دايركتوري قرار دارند . در مورد فايل هاي موجود در اين شاخه يك قانون مندي خاصي وجود دارد اكثر اين فايلها داراي پسوند هاي مشخصي ميباشند مثل liband.so.1 كه به آنها در اصطلاح لينوكسي shared object(so) ميگويند (در ويندوز اين گونه فايلها راباعنوان dll به كار ميبرند)

هر نرم افزاري كه در سيستم اجرا ميشود همراه خود چندين so را هم اجرا ميكند . براي مثال يك برنامه C را در نظر بگيريد ، در اين برنامه يك تابع كتابخانه اي مانند sin استفاده شده است وقتي برنامه اجرا مي شود وبه تابع sin ميرسد روتين sin را از كتابخانه math داخل برنامه مي آورد وآن را اجرا ميكند.



ح- home

يكي ديگر از پارتيشن هاي مهم سيستم home مي باشد كه محل استقرار user id هاي تعريف شده براي سيستم است. به عبارتي براي هركس كه يك user id ساخته ميشود به صورت پيش فرض داخل اين دايركتوري قرار ميگيرد

اگركاربر روي شاخه home قرار گيرد و مي تواند كاربران موجود در سيستم را ببينيد.(اصطلاحا مي گويند كه منزل يا خانه كاربران تعريف شده اينجاست)

براي قرار گرفتن در اين شاخه و ديدن محتويات آن به صورت زيرعمل مي شود:

cd /home

ls -l


اگر كاربر مسئول لينوكس باشد بايد مراتبا از اين دايركتوري backup بگيريد ، زيرا همه اطلاعات كاربران اعم از برنامه هاي نوشته شده يا فايل هاي توليد شده در اين دايركتوري ذخيره مي شود.از نظر مديريت يك سيستم multiuser كاربر بايد مجوز دسترسي را براي دايركتوري هاي موجود در شاخه home طوري تنظيم كند كه هيچ كاربرديگري نتواند وارد دايركتوري كاربر ديگر شود وبه اطلاعات آن دسترسي پيدا كند.





ط- sbin

در اين دايركتوري عموما دستوراتي وجود دارند كه براي كنترل سيستم وضعيت سيستم مي باشد واكثرا فقط توسط مدير سايت مورد استفاده قرار ميگيرد وبراي عموم كاربران كاربرد ندارد



ي-dev

هر device در لينوكس زير اين دايركتوري يك يا چند اسم فايل متناظر دارد. دستگاه ها در كل به دونوع تقسيم مي شوند يا اطلاعات را به صورت بلاكي انتقال مي دهند مثل فلاپي ويا به صورت كاركتري مانند صفحه كليد. محتويات dev را با دستور ls -l مي توان مشاهده كرد اولين بخش از ستون مجوز دسترسي حروف b (به معني دستگاه بلاكي ) ويا c (به معني كاراكتري) را نمايش مي دهد.



ك- Proc

حجم دايركتوري prog صفر است . زيرا اين دايركتوري به صورت logical مي باشد و وجود خارجي ندارد يعني فقط وقتي سيستم بالا مي آيد با توجه به توانايي هاي آن سيستم اين شاخه را به وجود مي آورد و وقتي سيستم down مي شود proc از بين مي رود. دراين دايركتوري فايل هاي زيادي وجود دارد كه اسامي بيشتر آنها يك عدد است واندازه اكثريت برابر صفر است وبه توصيف سخت افزار ونرم افزارهايي كه در سيستم مستقر شده اند ميپردازند.

البته در محتويات اين دايركتوري يك فايل بسيار حجيم به نام kcore وجود دارد كه دقيقا به حافظه ماشين اشاره دارد .



ل-Var

اندازه اين دايركتوري متغير است ودر حال بزرگ شدن مي باشد زيرا محتويات آن فايل هايي است كه مرتبا ايجاد ميشوند از جمله فايلهايlog سيستم است.

اگركاربرمسئول يك سيستم عملياتي باشد كه تعداد كاربران زيادي دارد بايد در بازده هاي زماني نزديك ومشخص محتويات اين دايركتوري را مرتب كنيد زيرا اطلاعات مهمي از قبيل زمان ورود و خروج سيستم ها در اين دايركتوري مي باشد كه از لحاظ نگهداري داراي اهميت زيادي در سيستمهاي بزرگ عملياتي مي باشند.

نصب ويندوز xp بصورت خودكار و سريع

همانطوري كه ميدانيد هنگامي كه قصد نصب ويندوز را داشته باشيد (Clean Install) در حين نصب لازم است سوالاتي پيرامون نام كامپيوتر ، نوع رزولوشن ، كلمه عبور Admin ، شماره سريال ويندوز و ... را پاسخ دهيد. اين مساله باعث ميشود كه شما دقايقي طولاني را كنار سيستم باشيد تا نصب ويندوز به مراحل نهايي نزديك شود. اين مساله اگر لازم باشد روزانه تعدا زيادي ويندوز نصب نماييد بيشتر نمايان ميشود. با استفاده از ابزاري كه در سي دي ويندوز xp در فولدر support قرار داده شده ، آن هم در يك فايل Cab !!! براحتي نسبت به نصب خودكار ويندوز اقدام نماييد.

حال روش كار:

1- در سي دي ويندوز xp به مسير زير مراجعه نماييد :

Support\tools\

2- فايل deploy.cab را بر روي يكي از درايوهاي هارد كپي نماييد. سپس آنرا باز كرده (از طريق برنامه zip magic يا winzip يا در خود ويندوز xp اگر بر روي فايل كليك كنيد باز ميشود ) و فايل setupmgr.exe را از درون اين فايل cab كپي كرده و درون يك درايو از هارد كپي كنيد.
3- بر روي setupmgr.exe كليك كنيد. پنجره اي باز ميشود. آنرا next كنيد. سپس گزينه زير را انتخاب كرده و next كنيد :

Create a new answer file

4- مطمئن شويد كه گزينه windows unattended installation علامت زده شده باشد سپس next كنيد.
5- در اين صفحه نوع ويندوز خود را انتخاب نماييد در اينجا ويندوز xp پروفشيونال را انتخاب ميكنيم. سپس next ميكنيم.
6- گزينه Fully automated را علامت بزنيد و next كنيد.
7- در اينجا صفحه Distribution Folder نمايش داده ميشود. در اين صفحه به شما اجازه داده ميشود كه تعيين نماييد كه آيا ويزارد يك پوشه توزيعي را بر روي كامپيوترتان بسازد يا پوشه توزيعي را بر روي درايو شبكه اي كه شامل سورس فايلهاي ويندوز ميباشد ايجاد نمايد.

نكته ! ساخت يك پوشه توزيعي نه تنها به شما اجازه نصب ويندوز بدون استفاده از cd را ميدهد بلكه اجازه افزودن فايلهاي اضافي (همانند درايورهاي قطعات) براي انجام يك نصب سفارشي را ميدهد. اگر قصد انجام نصب خودكار را به دفعات زياد داريد و درايور يا پوشه مناسب را در اختيار داريد ميتوانيد از اين گزينه استفاده كنيد.

ما در اين آموزش گزينه زير را انتخاب كرده سپس next ميكنيم :

No, this answer file will be used to install from a CD

8- در اين صفحه گزينه مربوط به I Accept … را علامت زده و next ميكنيم.
9- حال شما صفحه اي را مشاهده ميكنيد كه با كمي دقت متوجه ميشويد گزينه هايي درون اين صفحه وجود دارند كه شما در حين نصب ويندوز با آن برخورد ميكنيد. شروع به تكميل گزينه ها به دلخواه خود كنيد.
10- بعد از اتمام كار گزينه finish را بفشاريد. در اين قسمت مسيري براي ذخيره تنظيماتي كه انجام داده ايد در قالب يك فايل پرسيده ميشود. شما ميبايستي نام فايل را كه به صورت UNATTEND.TXT انتخاب شده به WINNT.SIF تغيير دهيد و يك نسخه بر روي يك فلاپي ذخيره نماييد.
11- از منوي FILE گزينه EXIT را انتخاب نماييد.
12- اكنون شما فايل اصلي را ساخته ايد. فايل براي انجام عمليات نصب آماده ميباشد اما ممكن است قبل از شروع عمليات مايل باشيد كه نگاهي به محتويات فايل بيندازيد. (ممكن است بخواهيد پارامترهاي اضافه تري را نيز به فايل بيفزاييد. در صورت امكان با بخش HELP برنامه SETUP MANAGER مشورتهاي لازم را انجام دهيد.) براي اين كار فايل ساخته شده را در برنامه NOTEPAD باز نماييد. شما ميتوانيد خطوط ديگري را نيز برحسب نياز براي فعاليتهاي ديگر مثل تعيين پارتيشن نصب ديسك سخت يا تبديل سيستم فايل به NTFS معين نماييد. جزئيات مربوط به چگونگي انجام اين كارها را ميتوانيد در داخل فايلهاي كمكي موجود در داخل Deploy.CAB مشاهده نماييد. اگر در داخل فايل هرگونه تغييري را اعمال كرديد ، فايل را ذخيره كرده و آنرا ببنديد
13- فايل را بر روي فلاپي ديسك كپي نمايد. سپس كامپيوتر را از طريق سي دي راه اندازي كرده و فلاپي را در داخل درايو فلاپي قرار دهيد. ويندوز به صورت خودكار تنظيمات معين شده را مورد استفاده قرار ميدهد.

آيا سيستم عامل پرطرفدار آينده نه چندان دور لينوكس خواهد بود

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مايكروسافت بر آن است كه سر و صداهاى برخاسته از Open Source را كاهش دهد ،دولت ها به مايكروسافت راى مخالف دادند ،مايكروسافت مبارزه جديدى را با لينوكس، آغاز كرده است ،مايكروسافت اعلام كرده كه از مخالفان لينوكس حمايت مالى نكرده است ،تا سال 2008، بيست و نه درصد از server هاى جهان لينوكسى خواهند شد،دولت مونيخ به لينوكس روى مى آورد،دولت فرانسه سرسختانه به دنبال Open Source است و... اين گوشه اى از صدها خبرى است كه اين روزها به گوش مى رسد.

تا چند سال پيش اگر اشاره اى به سيستم عامل مى شد، تنها ويندوز مايكروسافت در ذهن كاربران خود را نشان مى داد. هنوز سال هاى پرتعدادى از آن روزگار نگذشته است كه رقيب كم نظير سيستم عامل ويندوز وارد اين ميدان شده است. پس از روى كار آمدن سيستم عامل Open Source لينوكس، ويندوز مايكروسافت طعم رقابت را چشيده است. شايد پس از در نظر گرفتن اين مطالب، پرسشى به ذهن خطور كند كه آينده رقابت مايكروسافت و لينوكس به كجا خواهد رسيد؟ سيستم عامل پر طرفدار كدام يك خواهد بود؟ برخورد دولت ها با سيستم عامل تازه وارد لينوكس، چه خواهد بود؟

گزارش حاضر برآن است كه به پرسش هاى مطرح شده در اين زمينه پاسخ داده و مقايسه مختصرى از سيستم عامل ويندوز و لينوكس ارائه كرده و جايگاه سيستم عامل لينوكس را در ميان دولت هاى گوناگون نشان دهد.



به دنبال رقابت تنگاتنگ ويندوز و لينوكس، برخى شواهد نشان داده است كه شركت مايكروسافت هزينه هاى مالى مبارزه با لينوكس را به عهده گرفته است. چنين گزارش شده كه اين شركت تهاجم بازاريابى را عليه لينوكس آغاز كرده است. شركت Remond چندى پيش مبارزات تبليغاتى گسترده اى آغاز كرده است كه مديران فناورى اطلاعات را مخاطب خود قرار داده و به آنان هشدار مى دهد كه بايد پيش از خريدن لينوكس و يا هر جايگزين ديگر براى ويندوز، از حقايقى در اين زمينه آگاه شوند. اين شركت تبليغات خود را به صورت گسترده اى به صورت چاپ شده و آن لاين در برجسته ترين نشريه هاى فناورى هم چون، Computer World, Information , Network World , CNEt,Network World , افزون بر 18 ماه، منتشر كرده است.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اما شركت مايكروسافت اعتراف نكرده كه اين مبارزه تبليغاتى، چه مقدار هزينه در بر داشته است به هر حال در اين آگهى ها، مايكروسافت به كاربران توصيه كرده كه از سايت ديدن كنند كه به مقايسه امتيازهاى استفاده از ويندوز مايكروسافت و لينوكس پرداخته است. جالب است بدانيد كه بيشتر بررسى هاى نشان داده شده در اين سايت به دست مايكروسافت انجام شده است.



مايكروسافت در تبليغات منتشر شده چنين ادعا كرده كه شايد هزينه ويندوز اين شركت در مقايسه با لينوكس در گام نخست بيشتر باشد، اما در درازمدت همه چيز عوض شده و هزينه هاى نگاه دارى از لينوكس بيش از هزينه استفاده از ويندوز خواهد بود. ويندوز در نهايت، براى كاربران صرفه اقتصادى خواهد داشت.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
به هر روى مايكروسافت هرگونه حمايت مالى از مبارزان لينوكس را انكار كرده است. بيانيه شركت در اين زمينه پس از مشاهده يك نامه اينترنتى صادر شده و بى جا نيست بدانيد نامه مربوط در برگيرنده چندين سرنخ بوده كه نشان مى دهد مايكروسافت از دادخواست هاى SCO Group عليه شركت هايى چون IBM حمايت كرده است. شركت مايكروسافت پس از با خبر شدن از اين باور، اعلام كرده است كه نامه مربوط تنها دربرگيرنده مطالبى در زمينه اجازه استفاده از سيستم عامل يونيكس مايكروسافت به SCO Group بوده و هيچ بار منفى و ضد لينوكسى نداشته است. مايكروسافت هم چنين تاكيد كرده كه هيچ راز محرمانه اى با SCO Group ندارد.



قابل توجه است كه مايكروسافت همايش هاى خود را براى «كمك به مشتريان براى درك بهتر بحث هاى مرتبط با مايكروسافت و نرم افزارهاى Open Source » آغاز كرده كه همايش دهم ژوئن (بيست و يكم خرداد ماه) در لندن، از آن جمله بوده است. يكى از تحليل گران به نام Philip Dawson از Meta Group ، اين بحث را در ميزگرد به ميان كشيده است كه هزينه هاى پشتيبانى، آموزش و يكپارچه سازى بالاتر به رايگان بودن لينوكس مى ارزد. او همچنين به رشد بلوغ لينوكس و به چنگ آوردن بازار سنتى يونيكس توسط هر دو رقيب اشاره كرده و گفته است: «از آن جايى كه فروشندگان كاركردهاى بيشترى را به نرم افزار مى افزايند، ديگر بازار چند ميليونى سازمان ها ميدان جنگ سيستم عامل نيست، بلكه عرصه نبرد امكانات است.»



بنا بر ادعاى Nick McGrath ، رئيس استراتژى پلت فورم مايكروسافت انگلستان، پژوهش گران مستقل دريافته اند كه به طور مثال، ويندوز 2003 ، ارزان تر از Red Hat يا SuSE است. او همچنين اين افسانه كه لينوكس ايگان است را به شدت مورد حمله قرار داده و اشاره كرده كه لينوكس قدرتمند است، اما ويندوز محيط فراگيرترى دارد. در بحث هاى اين همايش، موافقان و مخالفان مايكروسافت حضور داشتند. جالب است كه Nick Barely روزى خود طرف دار لينوكس در اوراكل بوده است. اما اكنون اعتراف كرده است كه سياست هاى Licensing مايكروسافت براى مشتريان سودمند شده است. پس از بيان پيشينه كوتاهى از رقابت ويندوز و لينوكس، بى جا نيست كه از برخورد دولت ها با اين سيستم عامل جديد باخبر شد.


• دولت مونيخ به دنبال لينوكس
يك سال پس از تصميم براى جايگزينى لينوكس به جاى ويندوز، دولت شهر مونيخ آلمان طرحى را تصويب كرده است كه براساس آن، سيستم عامل و ديگر نرم افزارهاى Open Source ، در تمامى سازمان ها نصب خواهد شد. در ماه مه سال گذشته، مقامات شهر مونيخ، سومين شهر بزرگ آلمان، تصميم گرفتند كه 14 هزار رايانه بخش عمومى شهر را با نصب لينوكس و ديگر نرم افزارهاى Open Source تجهيز كنند. اما واكنش مايكروسافت در اين ميان چگونه بوده است؟ اين تصميم، هشدارى براى Steve Ballmer ، مدير عامل مايكروسافت بود كه طى يادداشتى داخلى براى كاركنان مايكروسافت، به نرم افزارهاى غيرتجارى Open Source به عنوان «چالش رقابتى» اشاره كرده است. او اين نكته را مورد توجه قرار داده است كه در شرايط سخت براى پرداخت مخارج فناورى اطلاعات، نرم افزارهاى رايگان، جايگزين قابل توجه اى خواهند بود.

وى همچنين بيان كرده است كه شركت هايى همچون IBM كه از لينوكس پشتيبانى مى كنند، از يك سو اعتبار و از سوى ديگر توهم پشتيبانى و پاسخگويى را ايجاد كرده اند. Ballmer از آن پس، نيروهاى بيشترى را براى تمركز بر دولت محلى و مشتريان آلمان به كار گمارده و ماه گذشته سفرى براى ملاقات با وزير كشور آلمان و اعلام توافق براى اجراى پروژه هاى فناورى اطلاعات، از جمله امنيت داشته است. او در اين ملاقات، قول شرايط مناسب براى خريد و ليزينگ محصولات نرم افزارى مايكروسافت را براى بخش عمومى عظيم آلمان داده است. طى ماه هاى گذشته، دولت مونيخ در حال انجام تست لينوكس بوده است. Plank ، سخنگوى شهر گفته است: «تست ها به ما كمك كرده است كه بدانيم براى روى آوردن از ويندوز به لينوكس و مناقصه ها، به چه چيزهايى نياز داريم.» گفته مى شود اين تغيير جهت در استفاده از سيستم عامل، سه تا چهار سال به طول خواهد انجاميد. Plank گفته است كه آنان نمى توانند يك روزه از ويندوز به لينوكس روى آورند، اما ديگر محصولات مايكروسافت را خريدارى نخواهند كرد.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
• فرانسه نيز به دنبال Open Source

دولت فرانسه با چالش با مايكروسافت، در حال ارائه جايگزين به شركت هاى بخش عمومى خود و دادن فرصت به آنان براى استفاده از محصولات نرم افزارى ديگر شركت هاست. Renaud Dutreil ، وزير خدمات داخلى فرانسه به خبرگزارى رويترز در فرانسه گفته است كه آنان قصد دارند از عرضه كنندگان نرم افزارهاى Open Source استفاده كنند و با هدف كاهش هزينه ها براى كسرى بودجه دولت، از اين نرم افزارها براى يك ميليون رايانه دولتى بهره گيرند. او گفته است: «ما قصد آغاز ستيز عليه مايكروسافت يا شركت هاى نرم افزارى آمريكايى را نداريم. مايكروسافت بايد عرضه كننده اى در كنار ديگر شركت ها باشد.»

وى افزوده است: «رقابت باز است. تخمين من اين است كه ما مى توانيم هزينه هاى نرم افزار را براى دولت به نصف كاهش دهيم.» به گفته مقامات اين كشور، هزينه مجموعه نرم افزارهاى ادارى براى دولت، در طول سه سال معادل 362/5 ميليون دلار خواهد شد. صرفه جويى در سيستم هاى عامل مى تواند به همين ترتيب، صورت گيرد. حال دولت محافظه كار فرانسه بر آن است كه هزينه ها و كسرى بودجه خود را كاهش دهد و طى سه سال، محدوديت رشد سه درصدى توليد ناخالص داخلى اتحاديه اروپايى را تامين كند. وزير خدمات داخلى فرانسه در جاى ديگرى گفته است: «نرم افزارهاى Open Source اى همچون Linux ، OpenOffice ، Mozilla ، Apache ، MySQL و Evolution بسيار با اعتبارند. مايكروسافت كه به پرداخت جريمه ضد تراست اتحاديه اروپايى محكوم شده است كه بايد به دولت فرانسه نشان دهد مى تواند قيمت هاى رقابتى، پيشنهاد دهد.»

با وجود همه اين صحبت ها، رئيس مايكروسافت فرانسه گفته است: «نرم افزارهاى Open Source رايگان نيستند. اين نرم افزارها بسيار گران اند، چرا كه هزينه هاى نگهدارى، خدمات، يكپارچگى و آموزش را تحميل مى كنند.» جالب تر اين كه عرضه كنندگان نرم افزارهاى Open Source از اين تصميم دولت فرانسه استقبال كرده اند. چنانچه مدير شركت فرانسوى نرم افزارهاى Open Source با نام MandrakeSoft بيان كرده است: «اين تصميم به ما اجازه خواهد داد تا حضور خود را در فرانسه افزايش دهيم. اين اقدام به ما كمك مى كند تا راهكارهاى خود را به ديگر دولت ها نيز بفروشيم.» در پايان به اين نكته اشاره مى شود كه وزارتخانه هاى فرهنگ، كشاورزى و اقتصاد و امور دارايى فرانسه هم اكنون با شركت Open Source فرانسوى MandrakeSoft قرارداد امضا كرده اند.

اگر چه هم اكنون بيشتر دولت ها از ويندوز استفاده مى كنند، اما توجه آنان به سوى لينوكس جلب شده و رفته رفته به لينوكس روى مى آورند. يك تحليل گر با سابقه در اين زمينه گفته است كه روى آوردن چند دولت موفق به لينوكس تاثير قابل توجهى بر درآمد مايكروسافت نخواهد داشت، اما رهاورد نه چندان خوشايند اين كار، ايجاد الگو براى ديگر دولت هاست كه در آن صورت شايد نتيجه مطلوبى در انتظار مايكروسافت نباشد. كاربران خصوصى و دولت ها به نتايج استفاده از لينوكس نمى نگرند و موضوع با اهميت در نزد آنان افرادى هستند كه از لينوكس استفاده مى كنند. در مورد دولت ها اين موضوع از پيچيدگى بيشترى برخوردار است.

• تخفيف براى رقابت با لينوكس

مايكروسافت در اين زمينه دست به كارهاى بى نظيرى زده است. شركت در تابستان گذشته تخفيف بى سابقه اى در تايلند داده است. مايكروسافت در سال گذشته براى ارائه تركيبى از ويندوز XP و Office ، صدها دلار تخفيف داده است. برخى از مفسران بر اين باورند كه چنين معامله ها و تخفيف دادن هايى، به ويژه براى دولت هايى كه در تنگناهاى مالى قرار دارند، تكرار خواهد شد. معامله با تايلند مثال شايسته اى از برخورد جديد مايكروسافت در برابر مشتريان دولتى و به خصوص، كشورهاى در حال توسعه است. مايكروسافت براى جلب رضايت مشتريان ناگزير به ايجاد تغييراتى در محصولات خود شده و بايد آنان را با نيازهاى منطقه مشتريان سازگار كند. اما به هر روى، دولت ها يكى پس از ديگرى به لينوكس روى آورده و آمارى كه براى آينده لينوكس برآورد شده است، نشان مى دهد كه سيستم عامل پر طرفدار آينده نه چندان دور، لينوكس خواهد بود.

براساس تخمين هاى منتشر شده از سوى سازمان پژوهشى IDC ، تا سال 2008، 29 درصد Server هاى جهان، سيستم عامل لينوكس خواهند داشت، در حالى كه سال گذشته، 12 درصد Server ها، از اين سيستم عامل استفاده مى كرده اند. بدين ترتيب، لينوكس از 60/8 ميليارد دلار ارزش بازار، 9/7 ميليارد دلار را از آن خود خواهد ساخت. بر اساس پيش بينى يادشده، ويندوز، 22/7 ميليارد دلار را به دست خواهد آورد و از اين پيش بينى ها مى توان به رشد نفوذ لينوكس در بازار طى سال هاى آينده پى برد. در حقيقت، حضور لينوكس در بازار بلندمدت احساس مى شود.

چه آن كه Sun به تازگى اعلام كرده است كه قصد دارد نسخه اى از سيستم عامل Solaris را براى رقابت كارآتر با Server هاى لينوكس، به بازار عرضه كند. IDC پيش بينى مى كند بازار جهانى براى سخت افزار Server با رشد سالانه 3/8 درصدى در پنج سال آينده از 53 ميليارد دلار در سال 2004 به 60/8 ميليارد دلار در سال 2008 خواهد رسيد. اين رشد، در مناطق اروپاى مركزى و شرقى و آسياى آرام تا 6/5 درصد خواهد بود. براساس گزارش IDC ، اگر سهم بازار براساس دلارهاى خرج شده محاسبه شود، 37 درصد بازار Server به ويندوز تعلق خواهد داشت و اگر بر حسب تعداد Server ها محاسبه صورت گيرد، 60 درصد Server ها متعلق به بازار ويندوز خواهند بود.

سيستم عامل OS

در هر رايانه نرم افزار اصلي كه كنترل يك سيستم را به عهده مي گيرد و بدون آن ، دستگاه كار نمي كند، سيستم عامل يا OS مي نامند.
سيستم عامل 3 وظيفه اصلي را به عهده دارد:
1- مديريت سخت افزار رايانه مانند مانيتور ، چاپگرها ، ديسك ها ، صفحه كليد و موش
2- ساماندهي فايلها بر روي رسانه هاي مختلف سيستم همچون ديسكت ، ديسك سخت، CD - DVD و نوارها
3- مديريت خطاهاي سخت افزاري و از دست دادن اطلاعات
چگونه يك سيستم عامل عمل مي كند
سيستم عامل پردازش هاي مختلف رايانه را همچون اجراي يك برنامه صفحه گسترده يا دسترسي به اطلاعات از حافظه سيستم كنترل مي كند. يكي از مهمترين پردازش ها، فرامين مفسري يا تك خطي است كه كاربر را قادر مي سازد با رايانه ارتباط برقرار كند. برخي از فرامين مفسري در محيط متني است و مي بايست تايپ شوند و يا با انتخاب كليدهاي توابع بر روي صفحه كليد اجرا مي شوند. فرامين ديگر به صورت گرافيكي قابل اجرا هستند و كاربر با انتخاب و كليك كردن بر روي آن مي تواند آن را اجرا كند. اين فرامين توسط يك نقش گرافيكي (ICON) شناسايي مي شوند. كاربران غيرحرفه اي محيط هاي گرافيكي را راحت تر استفاده مي كنند اما بسياري از متخصصين از فرامين متني استفاده مي كنند.
دسته بندي سيستم هاي عامل
1- سيستم عامل تك منظوره (Single Task)
اكثر سيستم عامل هاي تك منظوره در هر لحظه تنها يك پردازش را انجام مي دهند. به عنوان مثال زماني كه رايانه در حال چاپ يك گزارش مي باشد ، نمي تواند پردازش ديگري انجام داده و يا به درخواست برنامه ديگر پاسخ دهد ، تا زماني كه عمل چاپ خاتمه پذيرد. (مانند MS-DOS)
2- سيستم عامل چند منظوره (Multi Task)
امروزه تمامي سيستم عامل هاي جديد چند منظوره هستند و مي توانند همزمان چندين پردازش را انجام دهند. سيستم عامل لينوكس يا ويندوز 2000 و 2003 مثال هايي از اين دسته مي باشند.
3- سيستم عامل بلادرنگ يا (Real Time Operating System) RTOS
از اين سيستم عامل براي كنترل ماشين آلات صنعتي ، ابزار آلات علمي و سيستم هاي صنعتي استفاده مي شود. RTOS معمولاً توانايي هاي رابط كاربر كمتري نسبت به ديگر سيستم عامل ها دارد و هيچ برنامه مخصوصي براي كاربر ندارد.

4- سيستم عامل تك كاربره و تك منظوره (Single- user- Single Task)
در اين نوع سيستم عامل ها در هر لحظه فقط يك كاربر مي تواند با سيستم كار كند و همچنين در هر لحظه فقط يك پردازش انجام مي شود. بهترين مورد كاربردي امروزي اين سيستم عامل ها در رايانه هاي Palm و يا جيبي مشهود است.
5- سيستم عامل تك كاربره و چند منظوره (Single-user- multi Task)
در اين سيستم عامل در هر لحظه يك كاربر با سيستم كار مي كند ، اما توانايي پردازش چند كار همزمان را دارد. سيستم عامل هاي رايانه هاي روميزي يا كيفي بهترين مثال براي اين گروه مي باشد (مانند ويندوز 98 و يا مك اينتاش)
6- سيستم عامل چند كاربره (Mnlti User)
سيستم عامل هايي كه امكان پردازش در خواست هاي چندين كاربر همزمان را در سيستم فراهم مي كنند. مانند يونيكس يا VMS در رايانه هاي Main Frame نكته مهم در تفكيك سيستم عامل هاي چندكاربره واقعي با سيستم عامل هاي تك كاربره تحت شبكه مانند Novell Netware يا Windows 2000 مي باشند.

انواع سيستم عامل هاي رايانه شخصي
شركت هاي مختلفي در ساخت سيستم عامل در دنيا صاحب تجربه و بازار جهاني هستند كه مشهورترين آنها اجمالاً معرفي مي شود.
1- مك اينتاش Macintosh) ) :سيستم عاملي كه اولين بار در سال 1994براي رايانه هاي اپل با پردازنده موتورولا معرفي و تاكنون نگارش هاي متعددي از آن ارايه شده است.
2- يونيكس Unix)) :در سال 1969در لابراتوار Bell (شركت At&T) ايجاد و در گروه كاربران آكادميك محبوبيت بسياري دارد. كار با اين سيستم عامل نيازمند مهارت تخصصي است و پيچيده تر از ديگر سيستم عامل هاست و لذا براي كاربران عمومي پيشنهاد نمي شود. اين سيستم عامل چند منظوره و چند كاربره است.
(Control Program for Microcomputer)CP/M -3 سيستم عاملي از شركت Digital Research كه با رايانه هاي با زير پردازنده اينتل عمل مي كند. اولين سيستم عامل CPM براي رايانه هاي 8088 ساخته شد و به عنوان پدر بزرگ سيستم عامل هاي رايانه شخصي حساب مي شود.
(Operating system/2) 0S/2 -4: در سال 1980توسط شركت آي.بي.ام و شركت مايكروسافت ايجاد شد. همكاري اين دو شركت تا سال 1991با ارايه نگارش هاي تكاملي برنامه ادامه داشت و از اين سال به بعد شركت آي.بي.ام ارايه نسخه جديد بعدي را به عهده گرفت.

(Disk op erating system) DOS-5 : سيستم عاملي كه توسط شركت مايكروسافت براي رايانه هاي شخصي ساخت آي.بي.ام براي اولين بار ايجاد شد و نام آن از (Quick and Dirty operating system) به MS-DOS تغيير نام پيدا كرد. اين سيستم در دهه هاي اول عمر رايانه هاي شخصي از مشهورترين سيستم عامل ها بود، اما امروز كاملاً از رده خارج شده است. محيط كاري اين برنامه غيرگرافيكي و كاملاً متني بود و براي مديريت بسياري از دستگاه ها نياز به ابزارهاي كمكي نصب شده جداگانه داشت.
6- ويندوز Windows)) :شركت مايكروسافت در سال 1985 اولين نگارش ويندوز را به عنوان سيستم عاملي با محيط گرافيكي براي رايانه هاي شخصي سازگار با اي.بي.ام ارايه كرد. اين سيستم عامل در سال هاي بعد از 1985به سرعت جايگزين DOS در سيستم ها شد و عملاً DOS را از رده خارج كرد و جايگزين آن شد.
7- ناولNovell) ): توسط شركت مشهور و متخصص نرم افزار تحت شبكه به نام ناول ايجاد شد و براي اولين بار اجازه به اشتراك گذاشتن منابع اطلاعاتي و سخت افزاري روي رايانه هاي شخصي را تحت شبكه به كاربران داد. در سال 1992، 65% بازار جهان در زمينه سيستم عامل شبكه در اختيار اين شركت قرار داشت.
8- سان (SUN) : توسط شركت آمريكايي Sun يكي از پيشتازان سازنده سيستم عامل هاي سرورها و ايستگاه هاي كاري ارايه شد.
9- لينوكس (Linux): سيستم عامل مشابه يونيكس كه به صورت رايگان يا با هزينه هاي كم براي رايانه هاي شخصي ايجاد و امكان سفارشي كردن و برنامه نويسي در آن را به كاربر مي دهد. بسياري از كشورها مانند چين با انتخاب اين سيستم عامل و برنامه نويسي سفارشي دلخواه نگارش جديد و خاصي از آن ايجاد و براي بدنه دولت خود مورد استفاده قرار مي دهند.
در آينده با پيشرفت سريع فناوري سيستم عامل ها، نگارش هاي توزيع شده راه حل نهايي خواهد بود (Distributed OS) .

ديگر ويندوز XP گزارش خطا نمي فرستد

اگر شما نيز از كاربران ويندوز XP باشيد،‌ حتما تا به حال با پنجره Error Reporting چندين بار برخورد كرده ايد. پنجره اي كه در صورت برخورد سيستم با مشكل، توسط ويندوز XP نشان داده مي شود و علاوه بر نمايش مشكل سيستم، از شما مي خواهد كه در صورت اتصال به اينترنت، اين مشكل را براي شركت مايكروسافت ارسال كنيد. ممكن است در دفعات اول، اين پيام و كار آن مفيد هم به نظر برسد ولي پس از مدتي براي كاربر خسته كننده نيز خواهد شد. در اين ترفند نحوه حذف « پنجره نمايش و ارسال Error » را توضيح مي دهيم. در ابتدا وارد Control Panel ويندوز XP شده و در آنجا بر روي System كليك كنيد. حالا وارد قسمت Advanced شده و بر روي دكمه Error Reporting كليك كنيد. در اين قسمت با كليك كردن در روبروي عبارت Disable error reporting و نيز برداشتن تيك از روبروي عبارت But notify me when critical errors occur به طور كامل نمايش اين پنجره را حذف كنيد. سپس بر روي Ok كليك كنيد. تمام شد! ديگر آن پيام، وقت و بي وقت مزاحم كار شما نخواهد شد

دنياي شگفت‌انگيز لينوكس

دنياي جايگزيني را تصور كنيد كه مايكروسافت ندارد. در اين دنياي جايگزين، نرم‌افزار رايگان است و شما فقط بابت خدمات پس از فروش محصول و آموزش به مبتديان پول مي‌پردازيد.
ويروس‌ها، كرم‌ها و نرم‌افزارهاي جاسوسي كه آفت كاربران رايانه‌هاي خانگي هستند، در اين دنياي جايگزين تقريبا ناشناخته‌اند. هر چند اين نرم‌افزار سيستم عامل، خيلي شبيه مايكروسافت است و مانند آن كار مي‌كند، ولي رايانه‌هاي مجهز به آن به ندرت از كار مي‌افتند.
اين تمام داستان نيست، ولي به لينوكس، دنياي جايگزين سيستم‌هاي عامل كه من در چند ماه گذشته ساكن آنجا بوده‌ام، خوش آمديد. ما مي‌خواهيم از امروز چند هفته‌اي را در اين دنيا بگذرانيم تا ببينيم براي مردم عادي چه مزايايي دارد.
«لينوكس» چيست؟ آن درست مانند ويندوز يك سيستم عامل است. مي‌توانيد آن را همراه ويندوزتان نصب كنيد و رايانه‌تان را با هر كدام از سيستم‌هاي عامل به راه بياندازيد، ولي نه با هر دو! يا مي‌توانيد فقط لينوكس را نصب كنيد و از ويندوز منصرف شويد.
برنامه‌ها بايد با لينوكس سازگار باشند، يعني همانند برنامه‌هاي سازگار با سيستم‌ عامل «مكينتاش» بايد مشخصا براي آن نوشته شده باشند. البته لينوكس تا حدودي با برنامه‌هاي ويندوز سازگاري دارد.
روي هم رفته وقتي يك نرم‌افزار تجاري لينوكس مي‌گيريد، مجموعه‌اي كامل از برنامه‌ها را دريافت مي‌‌كنيد كه مشابه برنامه‌هايي است كه همراه يك رايانه شخصي جديد به شما مي‌فروشند: واژه‌پرداز، صفحه‌بندي، بانك اطلاعات، مرورگر وب، نرم‌افزار ايميل و چندرسانه‌‌اي. حتي اگر نتوانيد لينوكس را به اجراي يك برنامه خاص ويندوز متقاعد كنيد، آن شايد بتواند با اطلاعات توليد شده، مانند سند واژه پرداز كار كند. نقطه ضعفش زماني بروز مي‌يابد كه شما در نهايت بخواهيد برنامه‌اي با ويندوز اجرا كنيد كه معادل لينوكس ندارد.
لينوكس از كجا آمده است؟ بسياري از انسان‌هاي واقعا با هوش از انحصار مايكروسافت بيزارند. شماري از اين عده ويروس‌هايي را مي‌نويسند كه هر روز درباره‌شان مي‌خوانيد و آنها مي‌‌كوشند هفته‌اي يكبار رايانه شما را از كار بياندازند. گروهي ديگر مدول‌ها و برنامه‌‌هاي لينوكس را مي‌نويسند و از اينترنت براي سازماندهي و هماهنگي فعاليت‌هايشان بهره مي‌گيرند.
«لينوكس» بيش از هر چيز ديگري كه دنيا تا به امروز ديده، به يك جنبش توده‌اي تبديل شده و هزاران نفر نهايت تلاش خود را به كار مي‌گيرند تا سلطنت حاكم ويندوز را سرنگون كنند. كليه برنامه‌هايي كه اين افراد پديد مي‌آورند، روي هم رفته رايگان هستند. اگر رايانه باز باشيد، مي‌توانيد با «دان‌لون» كردن رايگان لينوكس براي چند آخر هفته سرگرم شويد ولي ممكن است سردرد بگيريد. اما مي‌توانيد لينوكس را بخريد و آن براي مبتدي‌‌ها ايده‌ بدي نيست. شركت‌هايي مانند Lindows ، SUSE و Xandros در ازاي يكصد دلار يا كمتر يك نسخه رايگان لينوكس را مي‌گيرند، مجموعه‌اي از نرم‌افزار به آن مي‌افزايند و با رفع ساير نقايص اطمينان مي‌يابند كه همه چيز با همديگر سازگارند. تجربه من نشان مي‌دهد نصب محصول نهايي كم دردسرتر از ويندوز خواهد بود.
آيا لينوكس بهتر از ويندوز است؟ بستگي دارد منظورتان از بهتر چيست؟ از ديدگاه يك كاربر، آنها بيشتر شبيه به همديگرند، نه متفاوت، پس اگر به دنبال تجربه كاربري بهبود يافته‌تري هستيد، مكينتاش را امتحان كنيد، البته به شرط آنكه جرات امتحان كردن را داشته باشيد.
كاربرد لينوكس براي كسب و كارها نيز به همين منوال است: آن از ليندوز ارزان‌تر‌ و با ثبات‌تر و كار با آن آسان‌تر است. كسب و كارها به واسطه لينوكس نه تنها برنامه‌هاي مورد نياز بلكه كدهاي بنيادين آنها را دريافت مي‌كنند و مي‌توانند مطابق ميل خود تغيير دهند. بي‌دليل نيست شركت‌هاي بزرگ آي‌بي‌ام، «نوول» و ساير غول‌هاي بزرگ مي‌كوشند سوار موجي شوند كه ابتدا شركت‌هاي كوچكي مانند «ردهت» به‌راه انداختند.
لينوكس براي كاربرد خانگي بيشتر دردسر ايجاد مي‌كند. درست است كه آن را رايگان به دست مي‌آوريد، ولي ويندوز را نيز كمابيش همراه رايانه‌هاي جديد مجاني مي‌گيريد. رايانه جديد معمولاً از خدمات پس ازفروش برخوردار است، ولي لينوكس رايگان از اين خدمات بهره‌مند نيست. در خانه‌هايي كه چند رايانه دارند، داشتن يك رايانه با لينوكس عقلاني است و شايد ارزش پرداخت مبلغي براي خريدش را داشته باشد. اگرچه مسائل امنيتي در عالم فرض محتمل هستند، ولي لژيونر هكرها صرفا به لينوكس حمله نمي‌كنند.
به عبارت ديگر، وقتي ساير سيستم‌ها آلوده مي‌شوند، لينوكس شما خوش و خرم كار مي‌كند. بله، گهگاه ناگزيريد باگ‌ها را از بين ببريد، ولي رفع آنها به اندازه ويندوز حياتي نيست. يك كاربر اعلام كرده كه لينوكس در مقايسه با ويندوز حوصله را سر مي‌برد.
لينوكس مي‌تواند رايانه‌هاي قديمي را بهبود بخشد، من توانسته‌ام آن را با موفقيت روي يك رايانه قديمي 450 مگاهرتز سلرون با 256 مگابايت رم نصب كنم و آن واقعا مفيد بوده است. ويندوز 98 از آن خيلي كند‌تر كار مي‌كند و بيشتر آسيب مي‌بيند.

پنگوئن،فعلا در سايه!

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سال‌هاست كه بسياري از شركت‌‌ها و افرادي كه در تجارت صنعت كامپيوتر فعاليت دارند، اين اميدواري كه سرانجام لينوكس يك سيستم عامل در حال حاضر موجود در دنيا كه «پنگوئن» سمبل و نماد آن است مي‌تواند به رقيب جدي براي ويندوز مايكروسافت تبديل شود؟ سيستم عاملي كه تقريباً دارد عمومي و همه‌گير مي‌شود و بيش از 90 درصد كامپيوترهاي شخصي از آن استفاده مي‌كنند. اين صنعت – البته به جز مايكروسافت و موسس آن بيل گيتس- در حال حاضر با موج جديدي از اميدواري مواجه هستند. آيا دلسردي و نوميدي در اين باره مجدداً روي خواهد آورد؟

در چند ماه گذشته برخي از كمپاني‌هاي بزرگ قدرتمند تكنولوژي،‌حمايت‌هاي چشمگيري از لينوكس بر روي دسك تاپ به عمل آورده‌اند. Helwett-Pakard(HP) كه رقابت شانه به شانه‌اي با كمپاني Dell به عنوان بزرگ‌ترين فروشنده كامپيوتر شخصي دارد، گفته است كه اين كمپاني آماده است تا كامپيوترهايي به بازار عرضه كند كه سيستم عامل آن مجاني به روي كامپيوتر ريخته شده و SuseLinux نام دارد. همچنين ديگر كمپاني رقيب مايكروسافت يعني Microsystems Sun اعلام كرده است كه كمپاني وال مارت Wal-Mart را متقاعد ساخته است (بزرگ‌ترين كمپاني خرده فروش دنيا را) كه كامپيوترهايي كه از سيستم عامل لينوكس و مجموعه برنامه Sun's star office به جاي آفيس همه جا حاضر، مايكروسافت استفاده مي‌كنند را ارزان بفروشند. (اين در حالي است كه اين كمپاني رسماً اعلام كرده است كه عداوت و خصومت با مايكروسافت را كنار مي‌گذارد). به دنبال اعلام اين موضوع، كمپاني sun يك قرارداد با وزارتخانه‌هاي چيني منعقد كرده است كه حدود يك ميليون كامپيوتر شخصي با سيستم عامل لينوكس به چين در سال جاري بفروشد، اين ميزان در آينده احتمالاً‌ به ده‌‌ها ميليون افزايش مي‌يابد.

آيا اين آغازي بر افول انحصار مايكروسافت بر دسك تاپ خواهد بود؟

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ال گيلن در يك كمپاني مشاوره‌اي معتقد است كه قطعاً خير. امروزه حدود 94 درصد همه كامپيوترهاي شخصي در سراسر دنيا از ويندوز به عنوان سيستم عامل استفاده مي‌كنند فقط حدود 3 درصد از سيستم مكينتاش اپل استفاده مي‌كنند، كمتر از 3درصد هم سهم لينوكس است. تا پايان دهه سهم لينوكس فقط مي‌تواند 7 تا 10 درصد رشد كند.

و مطابق اين برآورد به گفته‌هاي گيلن رشد محبوبيت لينوكس بركامپيوترهاي قدرتمند سرور بسيار كمتر انتظار مي‌رود. بنابراين به اعتقاد صاحب‌نظران و كارشناسان شانس لينوكس در مورد كامپيوترهاي شخصي و دسك تاپ بهتر از كامپيوترهاي سرور است.

آنها دلايل زيادي براي چرايي آن برمِي‌شمرند. اولاً، كيفيت لينوكس – كه شبيه ديگر نرم‌افزارهاي Open-saUrce كه به وسيله مجموعه‌اي از داوطلبان كه كار را مجاني تقسيم مي‌كنند- آرام آرام و پيوسته افزايش پيدا كرده است. كامپيوترهاي شخصي لينوكس ديگر صرفاً geek نيستند. ثانياً، مايكروسافت خودش را تاديب شده و البته نه ضعيف مي‌بيند. يك مجموعه از كرم‌ها و ويروس‌ها بر ويندوزهاي كامپيوترهاي شخصي ويراني و خرابي به بار آوردند. مايكروسافت اين هفته با پريشاني در مورد چند منفذ امنيتي در مورد نرم‌افزار خود هشدار داد. در مقايسه با ويندوز، لينوكس كمتر مورد هدف هكرها قرار گرفته است. در نتيجه عدم اطمينان به مايكروسافت به عنوان انحصارگر، همچنان بالا باقي مي‌ماند. ماه گذشته مايكروسافت با جريمه 497 ميليون يورويي (2/6 ميليون دلار) كميسيون اروپا مواجه شد كه از مايكروسافت انتظار رفتار بهتري را دارد.

البته چنانكه گفته شده است، دو نسخه از ويندوز قرار بود افتتاح شود، يكي از آنها كه نسخه ديگري از ويندوز است، Longhorn نام داردتا اوايل 2006 در بازار نخواهد بود و در واقع عرضه آن به بازار به تعويق افتاد، اساساً‌ به اين دليل كه مايكروسافت در صدد است تا درباره امنيت اين نسخه از ويندوز كاملاً مطمئن شود. بنابراين تا دو سال ديگر كمپاني‌ها و كاربران خانگي درباره به روز كردن سيستم عامل كامپيوتر خود هستند، اين در حالي است كه آنها اكراه دارند تا نسخه‌اي از ويندوز يعني ويندوز XP كه در حال حاضر در بازار موجود مي‌باشد، بخرند، چرا كه مي‌دانند به زودي اين نسخه از دور خارج مي‌شود. بنابراين ممكن است آنها به طور جدي به يك جايگزيني مناسب فكر كنند. اگر لينوكس طي اين مدت بتواند شهرت خوبي دست و پا كند، اين سيستم عامل مي‌‌تواند حتي از Longhorn هم كه احتمالاً گران خواهد بود و سخت‌افزارهاي جديدي را طلب مي‌كند، بيشترجذابيت داشته باشد. از همه اينها گذشته، لينوكس مي‌تواند خيلي ارزان تمام شود، براي مثال 100 دلار براي هر كاربر. همچنين اين سيستم عامل مي‌تواند از اينترنت مجاني هم دانلود شود.

ديگر فرصت براي لينوكس مي‌تواند كشورهاي فقير باشند. برعكس كشورهاي ثروتمند كه بر روي تعداد زيادي از كامپيوترها، سيستم عامل ويندوز نصب مي‌باشد بسياري از كاربران در آسيا و آمريكاي جنوبي در آغاز خط قرار دارند. يكي از تحليلگران اين صنعت در كمپاني sun به نام شوارتز مي‌گويد، براي كشوري مثل چين، جذابيت نرم‌افزار Open-saurce آشكار است. براي اينكه ارزان‌تر است، بنابراين ارزان بودن لينوكس انگيزه آنها را براي استفاده از سيستم عامل تقلبي كاهش مي‌دهد (بسياري از نسخه‌هاي ويندوز در بازار چين تقلبي هستند) و در عين حال به چين هم كمك مي‌كند تا روابط خود را با سازمان تجارت جهاني ‌ WTO گسترش دهد. همچنين اين موضوع به چين اجازه مي‌دهد كه از اينكه به يك فروشنده مشخص قفل شود و به طور مشخص به يك فروشنده آمريكايي، اجتناب كند.

از طرف ديگر، لينوكس، علي‌رغم پيشرفت‌هاي بسيار با موانع جدي روبه‌رو است.لينوكس و نصب آن هنوز هم براي كاربران خانگي يك بختك است مگر اينكه اين سيستم عامل به عنوان بخشي از يك محصول بزرگ‌تر تجاري مثل كالاهاي كمپاني sun فروش رود.

از همه بهتر اينكه لينوكس هنوز كاربرد محدودي دارد، كمتر از 1درصد بازي‌هاي كامپيوتري با لينوكس كار مي‌كنند. نرم‌افزارهايي كه براي كنترل و حسابرسي مالي و سازماندهي عكاسي ديجيتال استفاده مي‌شوند هم نمي‌توانند از لينوكس استفاده كنند. در تئوري هم اين برنامه‌ها مي‌توانند نوشته شوند اما بدون افزايش زياد و انبوهي در تعداد كاربران، نويسندگان به خود زحمت اين كار را نمي‌دهند.

اين مساله است كه نشان مي‌دهد كه چرا بعضي از حاميان و پشتيبانان لينوكس براي اين سيستم عامل آرزوها و جاه‌‌طلبي‌هاي معتدل و ميانه‌‌اي دارند و به جاي آن سعي دارند تا مايكروسافت را عقب برانند.

جذابيت اصلي لينوكس براي كمپاني‌هاي بزرگ است تا كاربران خانگي نيز حتي كمپاني‌هايي كه ويندوز را محدود به كامپيوتر شخصي آن عده از كاركنان خود كه مايكروسافت به آنها كارگران اطلاعاتي مي‌گويد مثل وكلا، حسابداران، مشاوران مي‌كنند. به عبارت ديگر لينوكس عالي است براي استفاده از مراكز تلفن، شمارشگر‌هاي پرداختي بانك‌ها، بخش‌هاي حمايت از مصرف كننده و ديگر كارهايي كه لازم است كاركنان فقط از يك يا دو كاركرد كامپيوتر استفاده كنند و نيز كارهايي كه كاركنان واقعاً بايد از وقت گذراني و اشتباه اجتناب كنند، حال آنكه كاربردهاي متعدد ويندوز براي آنها ممكن است اين وسوسه را ايجاد كند. آقاي فينك مي‌گويد هدف او به جاي «كارگر اطلاعات» «فعاليت كارگري» است.

اين مساله براي لينوكس ممكن است آينده‌اي بر روي كامپيوترهاي شخصي در نظر بگيرد. كمپاني‌هايي مثل ‌ HP آن را به عنوان چيزي كه آيا پول مي‌‌سازد،‌ نگاه‌ نمي‌كنند، بلكه آن را به عنوان راهي براي فروش كامپيوترهاي سرور در كمپاني‌‌هايي كه مركز داده‌ها و اعلامات هستند مي‌نگرد و به عنوان بخشي از راه‌حل تكميل لينوكس در نظر مي‌گيرند.

براساس تحقيق پاپ كوبورن محقق بانك UBS احتمالاً‌ هدف كمپاني sun منحرف كردن توجه مردم و مصرف‌كنندگان از مايكروسافت است با اين توجيه كه ويندوز بر روي دسك تاپ باعث مصرف مي‌شود، البته وقتي كه لينوكس كامپيوترهاي سرور را در اختيار گرفته باشد.

البته مايكروسافت نبايد و نيازي هم نيست كه خيلي نگران حضور، لينوكس بر روي كامپيوترهاي شخصي باشد. لينوكس حداكثر همان كاري را انجام مي‌دهد كه اپل تا به حال انجام داده است و مايكروسافت همان كاري را با لينوكس بايد انجام دهد كه با اپل كرده است، به اين معني كه نشان دهد كه مايكروسافت انحصار را در دست ندارد، و اين مي‌تواند در مبارزات و دعواهاي قانوني نيز به نفع مايكروسافت باشد.

اما آينده نامعلوم است. لينوكس مي‌تواند تهديد جدي‌تري براي مايكروسافت در زمينه‌هاي ديگر ايجاد كند. تاكنون هيچ سيستم عامل استانداردي براي تلفن همراه، ربات‌‌ها، ساعت‌ها، تلويزيون‌ها، پرينتر، دستگاه‌هاي اتومبيل و ديگر ابزار نيامده است. طبيعتاً‌ مايكروسافت مي‌‌خواهد تسلط خود را بر اين حوزه تسري دهد و به جاي دسك تاپ اينجاست كه لينوكس مي‌تواند تهديد واقعي براي اين كمپاني قدرتمند آمريكايي باشد.

به دست آوردن مشخصات سيستم در ويندوز

تا به حال شده كسي از شما سوالاتي را راجع به سيستم تان مطرح كند و شما از پاسخ دادن به آن عاجز باشيد؟‌ و با كمال شرمندگي بگيد نميدونم؟ خوب حالا ميخوام راهي رو بهتون آموزش بدم كه علاوه بر مشخصات اصلي كامپيوترتان تمامي جزييات اون رو هم بهتون بده!

وارد منوي Start بشيد و بر روي Run كليك كنيد. روبه روي Open و در قسمت تايپ اين لغت رو تايپ كنيد Msinfo32 حالا Enter رو بزنيد.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
حالا پنجره ايي باز شده كه در سمت چپ آن ميتونيد يكي از گزينه هاي:

Hardware Resources ارتباط سخت افزاري
Components ارتباط صحيح داشتن
Software Environment نرم افزارهاي در برگيرنده
Internet Setting تنظيمات اينترنت

را انتخاب كنيد و در سمت راست تمامي كليات و جزييات أن را مورد بررسي قرار دهيد.

برنامه Disk defragmenter (بهينه سازي فضاي ديسك)

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در هر سيستم كامپيوتر اگر شما برنامه هاي متعددي نصب كنيد و فايلها و پوشه ها و برنامه هاي گوناگوني را حذف كنيد حافظه كامپيوتر دچار يكسري به هم ريختگي ها خواهد شد به عبارت ديگر هنگامي كه برنامه ها روي حافظه نصب ميشوند در ابتدا بطور متوالي قرار ميگيرند حال اگر شما اگر قسمتي از برنامه مزبور را پاك كنيد يا برنامه هاي ديگري را اضافه كنيد و يا در اثر عوامل ديگر ممكن است اين توالي از بين برود. از بين رفتن توالي برنامه هاي روي ديسك باعث كند شدن سرعت دستگاه در پيدا كردن و اجرا كردن برنامه ها ميشود .براي اينكه اين نوع اشكالات را از روي حافظه بر طرف كنيم تا سرعت دستگاه بهبود يابد از برنامه Disk defragmenter استفاده ميكنيم. هنگامي كه برنامه Disk defragmenter را از منوي System Tools اجرا ميكنيد پنجره برنامه مذكور با يكسري گزينه ظاهر خواهد شد كه در ذيل به توضيح اين گزينه ها ميپردازيم.
do you want to defragment drive Which: ميتوان يك درايو بخصوص را براي عمل فوق انتخاب نمود در صورتيكه مايل باشيم عملDefrag براي همه درايوها انجام شود از گزينه
All hard drives : استفاده كنيم تا ويندوز همه درايوها را مورد عمل Defrag (بهينه سازي) قرار دهد. پس از انتخاب درايو يا همه درايوها از گزينه هاي زير براى تنظيم عمل Defrag استفاده ميكنيم. با كليك روى دكمه Setting در پنجره ظاهر شده گزينه هاي زير را مشاهده خواهيد كرد:
Rearrange program Files so my program Start Faster : با انتخاب اين گزينه ويندوز فقط برنامه هاي شما را بطور متوالي و طوري مرتب خواهد كرد كه برنامه ها سريعتر اجرا شوند.
Check drives for errors : با انتخاب اين گزينه ويندوز درايو مورد نظر را براي پيدا كردن اشكالات مورد جستجو قرار خواهد داد و اگر به اشكالي برخورد كند به شما پيغام خواهد داد كه ابتدا برنامه Scandisk را اجرا كنيد تا اين نوع اشكالات برطرف شود سپس برنامه Defrag را اجرا كنيد.
ميتوانيد هر دو گزينه فوق را نيز با هم انتخاب كنيد، پس از تنظيم دو گزينه فوق ميتوانيد از يكى از دو گزينه ذيل براى كامل شدن عمل بهينه سازي استفاده كنيد.
This Time Only: فقط اين مرتبه تنظيمات فوق را براي برنامه Defrag استفاده كن.
Every Time I defragment my hard drive : هر زمان كه مايل به انجام عمل Defrag بودم از تنظيمات فوق استفاده كن . به عبارت ديگر با انتخاب اين گزينه هر با كه مايل به انجام عمل بهينه سازي بوديم ديگر احتياجي به تنظيم گزينه هاي برنامه فوق نداريم و يك بار براي هميشه گزينه ها را تنظيم ميكنيم.
پس از تنظيم گزينه هاي مورد نظر، با كليك روي دكمه Start عمل بهينه سازي شروع ميشود.
اگر مايل بوديد كه جزييات انجام عمل را نيز ببينيد ميتوانيد بر روي دكمهShow Details ( جزييات را نشان بده ) كليك كنيد، با اين عمل ويندوز جزييات عمل را هم به شما نشان خواهد داد، مجددا اگر مايل به پنهان ساختن جزييات عمل بوديد ميتوانيد بر روي دكمه Hide Details كليك كنيد.
اگر ميخواهيد اطلاعاتي را در مورد اينكه ويندوز در هنگام عمل بهينه سازي چگونه كار ميكند به دست آوريد ميتوانيد روي دكمه ( راهنما ) كليك كنيد.

استفاده از فاكس ويندوز XP

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ويندوز XP از موقع ظهور خود همگان را مورد توجه خود ساخت .اين نسخه از ويندوز داراي قابليتهاي جديدي است و ما در اين نوشته به يكي از آنها كه Printer & Fax نام دارد ، اشاره مي كنيم

براي راه اندازي فكس در سيستم خود شما بايد يك كامپيوتر با سيستم عامل ويندوز XP و يك مودم با قابليت فكس داشته باشيد كه اصطلاحاً به آن فكس مودم مي گويند.

طريقه راه اندازي فكس به صورت گام به گام:

1- ابتدا در محيط ويندوز XP روي Start كليك كنيد و گزينه Printers & Faxs را كليك كنيد. سپس در پنجره اي كه باز مي شود گزينه Set up faxing را از منوي كناري انتخاب كنيد.



[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
2- سي دي ويندوزXP را داخل درايو خود قرار دهيد تا برنامه از روي سي دي نصب شود. پس از پايان نصب به پنجره Printers & Faxs باز مي گرديم و گزينه Send a fax را از منوي كناري انتخاب مي كنيم.

3- با كليك روي گزينه Send a fax ويزاردي با نام Fax Configuration Wizard براي ما باز مي شود. حال روي گزينه Next كليك مي كنيم و اطلا عات خود را در اين صفحه وارد مي كنيم. كامل پر كردن اين فرم ضرورتي ندارد، پس Next را كليك مي كنيم و به پنجره بعد مي رويم. در اينجا گزينه Enable Receive را تيك ميزنيم و آن را رويManual answer تنظيم مي كنيم و دو بار گزينه Next را مي زنيم تا به پنجره Routing Options برسيم.

در اينجا نام پرينتر يا محل ذخيره شدن فكس ها بر روي هارد را با تيك زدن يك كدام از دو گزينه مشخص مي كنيم و بر روي گزينه Next و Finish كليك مي كنيم تا به پنجره جديدي تحت عنوان Welcome to the Send Fax wizard وارد شويم. از اين پنجره صرفنظر مي كنيم و دوباره به قسمت Printers & Faxs مي رويم. بروي عكس فكس دو بار كليك مي كنيم تا برنامه Fax Console مانند شكل زير باز شود :

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
4- براي فرستادن فكس در برنامه Fax Console از منوي File گزينه Send a fax را كليك مي كنيم. در پنجره جديد Next را كليك مي كنيم و در قسمت To نام فرد گيرنده و در قسمت شماره تلفن فكس گيرنده را وارد مي كنيم و Next را مي زنيم. در پنجره بعد موضوع فكس و متن فكس را مشخص مي كنيم و دو بار Next را مي زنيم و سپس Finish را ميزنيم تا فكس مورد نظر فرستاده شود



[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
5- براي گرفتن فكس كافي است در برنامه Fax Console از منوي فايل گزينه Receive a fax now را كليك كنيد تا فكس مورد نظر دريافت و در جايي كه قبلا مشخص كرده ايد ذخيره شود.

سيستم عامل چيست ؟

سيستم عامل بدون شك مهمترين نرم افزار در كامپيوتر است . پس از روشن كردن كامپيوتر اولين نرم افزاري كه مشاهده مي گردد سيستم عامل بوده و آخرين نرم افزاري كه قبل از خاموش كردن كامپيوتر مشاهده خواهد شد، نيز سيستم عامل است . سيستم عامل نرم افزاري است كه امكان اجراي تمامي برنامه هاي كامپيوتري را فراهم مي آورد. سيستم عامل با سازماندهي ، مديريت و كنترل منابع سخت افزاري امكان استفاده بهينه و هدفمند آنها را فراهم مي آورد. سيتم عامل فلسفه بودن سخت افزار را بدرستي تفسير و در اين راستا امكانات متعدد و ضروري جهت حيات ساير برنامه هاي كامپيوتري را فراهم مي آورد.

تمام كامپيوترها از سيستم عامل استفاده نمي كنند. مثلا" اجاق هاي مايكرويو كه در آشپزخانه استفاده شده داراي نوع خاصي از كامپيوتر بوده كه از سيستم عامل استفاده نمي كنند. در اين نوع سيستم ها بدليل انجام عمليات محدود و ساده، نيازي به وجود سيستم عامل نخواهد بود. اطلاعات ورودي و خروجي با استفاده از دستگاههائي نظير صفحه كليد و نمايشگرهاي LCD ، در اختيار سيستم گذاشته مي گردند. ماهيت عمليات انجام شده در يك اجاق گاز مايكروويو بسيار محدود و مختصر است، بنابراين همواره يك برنامه در تمام حالات و اوقات اجراء خواهد شد.

براي سيستم هاي كامپيوتري كه داراي عملكردي بمراتب پيچيده تر از اجاق گاز مايكروويو مي باشند، به خدمت گرفتن يك سيستم عامل باعث افزايش كارآئي سيستم و تسهيل در امر پياده سازي برنامه هاي كامپيوتري مي گردد. تمام كامپيوترهاي شخصي داراي سيستم عامل مي باشند.
يكي از متداولترين سيستم هاي عامل ويندوز است . يونيكس يكي ديگر از سيستم هاي عامل مهم در اين زمينه است . صدها نوع سيستم عامل تاكنون با توجه به اهداف متفاوت طراحي و عرضه شده است. سيستم هاي عامل مختص كامپيوترهاي بزرگ، سيستم هاي روبوتيك، سيستم هاي كنترلي بلادرنگ ، نمونه هائي در اين زمينه مي باشند.

سيستم عامل با ساده ترين تحليل و بررسي دو عمليات اساسي را در كامپيوتر انجام مي دهد :

- مديريت منابع نرم افزاري و سخت افزاري يك سِستم كامپيوتري را برعهده دارد. پردازنده ، حافظه، فضاي ذخيره سازي نمونه هائي از منابع اشاره شده مي باشند .

- روشي پايدار و يكسان براي دستيابي و استفاده از سخت افزار را بدو ن نياز از جزئيات عملكرد هر يك از سخت افزارهاي موجود را براي برنامه هاي كامپيوتري فراهم مي نمايد

اولين وظيفه يك سيستم عامل، مديريت منابع سخت افزاري و نرم افزاري است . برنامه هاي متفاوت براي دستيابي به منابع سخت افزاري نظير: پردازنده ، حافظه، دستگاههاي ورودي و خروجي، حافطه هاي جانبي، در رقابتي سخت شركت خواهند كرد. سيستم هاي عامل بعنوان يك مدير عادل و مطمئن زمينه استفاده بهينه از منابع موجود را براي هر يك از برنامه هاي كامپيوتري فراهم مي نمايند.

وظيفه دوم يك سيستم عامل ارائه يك رابط ( اينترفيس ) يكسان براي ساير برنامه هاي كامپيوتري است . در اين حالت زمينه استفاده بيش از يك نوع كامپيوتر از سيستم عامل فراهم شده و در صورت بروز تغييرات در سخت افزار سيستم هاي كامپيوتري نگراني خاصي از جهت اجراي برنامه وجود نخواهد داشت، چراكه سيستم عامل بعنوان ميانجي بين برنامه هاي كامپيوتري و سخت افزار ايفاي وظيفه كرده و مسئوليت مديريت منابع سخت افزاري به وي سپرده شده است .برنامه نويسان كامپيوتر نيز با استفاده از نقش سيستم عامل به عنوان يك ميانجي به راحتي برنامه هاي خود را طراحي و پياده سازي كرده و در رابطه با اجراي برنامه هاي نوشته شده بر روي ساير كامپيوترهاي مشابه نگراني نخواهند داشت . ( حتي اگر ميزان حافظه موجود در دو كامپيوتر مشابه نباشد ) . در صورتيكه سخت افزار يك كامپيوتر بهبود و ارتقاء يابد، سيستم عامل اين تضمين را ايجاد خواهد كرد كه برنامه ها، در ادامه بدون بروز اشكال قادر به ادامه حيات وسرويس دهي خود باشند. مسئوليت مديريت منابع سخت افزاري برعهده سيتم عامل خواهد بود نه برنامه هاي كامپيوتري، بنابراين در زمان ارتقاي سخت افزار يك كامپيوتر مسئوليت سيستم عامل در اين راستا اولويت خواهد داشت . ويندوز 98 يا XP يكي از بهترين نمونه ها در اين زمينه هستند . سيستم عامل هاي فوق بر روي سخت افزارهاي متعدد توليد شده توسط توليدكنندگان متفاوت اجراء مي گردد. ويندوز 98 قادر به مديريت و استفاده از هزاران نوع چاپگر ديسك و ساير تجهيزات جانبي است .

سيستم هاي عامل را از بعد نوع كامپيوترهائي كه قادر به كنترل آنها بوده و نوع برنامه هاي كاربردي كه قادر به حمايت از آنها مي باشند به چهار گروه عمده تقسيم مي نمايند:

- سيستم عامل بلادرنگ (RTOS). از اين نوع سيستم هاي عامل براي كنترل ماشين آلات صنعتي ، تجهيزات علمي و سيستم هاي صنعتي استفاده مي گردد. يك سيستم عامل بلادرنگ داراي امكانات محدود در رابطه با بخش رابط كاربر و برنامه هاي كاربردي مختص كاربران مي باشند. يكي از بخش هاي مهم اين نوع سيستم هاي عامل ، مديريت منابع موجود كامپيوتري بگونه اي است كه يك عمليات خاص در زماني كه مي بايست ، اجراء خواهند شد.

- تك كاربره - تك كاره . همانگونه كه از عنوان اين نوع سيستم هاي عامل مشخص است، آنها بگونه اي طراحي شده اند كه قادر به مديريت كامپيوتر بصورتي باشند كه يك كاربر در هر لحظه قادر به انجام يك كار باشد. سيستم عامل Palm OS براي كامپيوترهاي PDA نمونه اي مناسب از يك سيستم عامل مدرن تك كاربره و تك كاره است .

- تك كاربره - چندكاره . اكثر سيستم هاي عامل استفاده شده در كامپيوترهاي شخصي از اين نوع مي باشند. ويندوز 98 و MacOS نمونه هائي در اين زمينه بوده كه امكان اجراي چندين برنامه بطور همزمان را براي يك كاربر فراهم مي نمايند. مثلا" يك كاربر ويندوز 98 قادر به تايپ يك نامه با استفاده از يك واژه پرداز بوده و در همان زمان اقدام به دريافت يك فايل از اينترنت نموده و در همان وضعيت محتويات نامه الكترونيكي خود را براي چاپ بر روي چاپگر ارسال كرده باشد.

- چندكاربره . يك سيستم عامل چند كاربره ، امكان استفاده همزمان چندين كاربر از منابع موجود كامپيوتر را فراهم مي آورند. منابع مورد نياز هر يك از كاربران مي بايست توسط سيستم عامل به درستي مديريت تا در صورت بروز اشكال در منابع تخصيص يافته به يك كاربر، بر روند استفاده ساير كاربران از منابع مورد نظر اختلالي ايجاد نگردد. يونيكس، VMS و سيستم هاي عامل كامپيوترهاي بزرگ نظير MVS نمونه هائي از سيستم هاي عامل چندكاربره مي باشند.

در اينجا لازم است كه به تفاوت هاي موجود سيستم هاي عامل " چند كاربر " و " تك كاربر" در رابطه با امكانات شبكه اي اشاره گردد. ويندوز 2000 و ناول قادر به حمايت از صدها و هزاران كاربر شبكه مي باشند اين نوع سيستم هاي عامل بعنوان سيستم عامل چند كاربره واقعي در نظر گرفته نمي شوند.

در ادامه با توجه به شناخت مناسب بوجود آمده در دررابطه با انواع سيستم هاي عامل به عمليات و وظايف سيستم عامل اشاره مي گردد.

وظايف سيستم عامل

پس از روشن نمودن كامپيوتر، لولين برنامه اي كه اجراء مي گردد ، مجموعه دستوراتي مي باشند كه در حافظه ROM ذخيره و مسئول بررسي صحت عملكرد امكانات سخت افزاري موجود مي باشند. برنامه فوق (POST) ، پردازنده ، حافظه و ساير عناصر سخت افزاري را بررسي خواهد كرد . پس از بررسي موفقيت آميز برنامه POST ، در ادامه درايوهاي ( هارد ، فلاپي ) سيستم فعال خواهند شد. در اكثر كامپيوترها ، پس از فعال شدن هارد ديسك ، اولين بخش سيستم عامل با نام Bootstrap Loader فعال خواهد شد. برنامه فوق صرفا" داراي يك وظيفه اساسي است : انتقال ( استقرار ) سيستم عامل در حافظه اصلي و امكان اجراي آن . برنامه فوق عمليات متفاوتي را بمنظور استفرار سيستم عامل در حافظه انجام خواهد داد.

سيستم عامل داراي وظايف زير است :

· مديريت پردازنده

· مديريت حافظه

· مديريت دستگاهها ( ورودي و خروجي )

· مديريت حافظه جانبي

· اينترفيس برنامه هاي كاربردي

· رابط كاربر

وظايف شش گانه فوق ، هسته عمليات در اكثر سيستم هاي عامل است . در ادامه به تشريح وظايف فوق اشاره مي گردد :

مديريت پردازنده

مديريت پردازنده دو وظيفه مهم اوليه زير را دارد :

· ايجاد اطمينان كه هر پردازه يا برنامه به ميزان مورد نياز پردازنده را براي تحقق عمليات خود ، اختيار خواهد كرد.

· استفاده از بيشترين سيكل هاي پردازنده براي انجام عمليات

ساده ترين واحد نرم افزاري كه سيستم عامل به منظور زمانبندي پردازنده با آن درگير خواهد شد ، يك پردازه يا يك Thread خواهد بود. موقتا" مي توان يك پردازه را مشابه يك برنامه در نظر گرفت ، در چنين حالتي مفهوم فوق ( پردازه ) ، بيانگر يك تصوير واقعي از نحوه پردازش هاي مرتبط با سيستم عامل و سخت افزار نخواهد بود. برنامه هاي كامپيوتري ( نظير واژه پردازها ، بازيهاي كامپيوتري و ...) در حقيقت خود يك پردازه مي باشند ، ولي برنامه هاي فوق ممكن است از خدمات چندين پردازه ديگر استفاده نمايند. مثلا" ممكن است يك برنامه از پردازه اي بمنظور برقراري ارتباط با ساير دستگاههاي موجود در كامپيوتر استفاده نمايد. پردازه هاي فراوان ديگري نيز وجود دارد كه با توجه به ماهيت عمليات مربوطه ، بدون نياز به محرك خارجي ( نظير يك برنامه ) فعاليت هاي خود را انجام مي دهند. يك پردازه ، نرم افزاري است كه عمليات خاص و كنترل شده اي را انجام مي دهد. كنترل يك پردازه ممكن است توسط كاربر ، ساير برنامه هاي كاربردي و يا سيستم عامل صورت پذيرد.

سيستم عامل با كنترل و زمانبندي مناسب پردازه ها زمينه استفاده از پردازنده را براي آنان ، فراهم مي نمايد. در سيستم هاي " تك - كاره " ، سيستم زمانبندي بسيار روشن و مشخص است . در چنين مواردي، سيستم عامل امكان اجراي برنامه را فراهم و صرفا" در زمانيكه كاربر اطلاعاتي را وارد يا سيستم با وقفه اي برخورد نمايد ، روند اجراء متوقف خواهد شد. وقفه ، سيگنال هاي خاص ارسالي توسط نرم افزار و يا سخت افزار براي پردازنده مي باشند. در چنين مواردي منابع صادر كننده وقفه درخواست برقراري يك ارتباط زنده با پردازنده براي اخذ سرويس يا ساير مسائل بوجود آمده ، را مي نمايند. در برخي حالات سيستم عامل پردازه ها را با يك اولويت خاص زمانبندي مي نمايد . در چنين حالتي هر يك از پردازه ها با توجه به اولويت نسبت داده شده به آنان ، قادر به استفاده از زمان پردازنده خواهند بود. در اين چنين موارد ، در صورت بروز وقفه ، پردازنده آنها را ناديده گرفته و تا زمان عدم تكميل عمليات مورد نظر توسط پردازنده ، فرصت پرداختن به وقفه ها وجود نخواهد داشت . بديهي است با توجه به نحوه برخورد پردازنده ( عدم توجه به وقفه ها ) ، در سريعترين زمان ممكن عمليات و فعاليت جاري پردازنده به اتمام خواهد رسيد. برخي از وقفه ها با توجه به اهميت خود ( نظير بروز اشكال در حافظه و يا ساير موارد مشابه ) ، قابل اغماص توسط پردازنده نبوده و مي بايست صرفنظر از نوع و اهميت فعاليت جاري ، سريعا" به وقفه ارسالي پاسخ مناسب را ارائه گردد.

پردازنده ، با توجه به سياست هاي اعمال شده سيستم عامل و بر اساس يك الگوريتم خاص ، در اختيار پردازه هاي متفاوت قرار خواهد گرفت . در چنين مواردي پردازنده مشغول بوده و براي اجراء ، پردازه اي را در اختيار دارد. در زمانيكه پردازنده درگير يك پردازه است ، ممكن است وقفه هائي از منابع متفاوت نرم افزاري يا سخت افزاري محقق گردد. در چنين وضعيتي با توجه به اهميت و جايگاه يك وقفه ، پردازنده برخي از آنها را ناديده گرفته و همچنان به فعاليت جاري خود ادامه داده و در برخي موارد با توجه به اهميت وقفه ، فعاليت جاري متوقف و سرويس دهي به وقفه آغاز خواهد شد.

در سيستم هاي عامل " تك - كاره " ، وجود وقفه ها و نحوه مديريت آنها در روند اجراي پردازه ها تاثير و پيچيدگي هاي خاص خود را از بعد مديريتي بدنبال خواهد داشت . در سيستم هاي عامل "چند - كاره " عمليات بمراتب پيچيده تر خواهد بود. در چنين مواردي مي بايست اين اعتقاد بوجود آيد كه چندين فعاليت بطور همزمان در حال انجام است . عملا" پردازنده در هر لحظه قادر به انجام يك فعاليت است و بديهي است رسيدن به مرز اعتقادي فوق ( چندين فعاليت بطور همزمان ) مستلزم يك مديريت قوي و طي مراحل پيچيده اي خواهد بود. در چنين حالتي لازم است كه پردازنده در مدت زمان يك ثانيه هزاران مرتبه از يك پردازه به پردازه ه ديگر سوئيچ تا امكان استفاده چندين پردازه از پردازنده را فراهم نمايد . در ادامه نحوه انجام عمليات فوق ، تشريح مي گردد :

· يك پردازه بخشي از حافظه RAM را اشغال خواهد كرد

· پس از استفرار بيش از يك پردازه در حافظه ، پردازنده بر اساس يك زمانبندي خاص ، فرصت اجراء را به يكي از پردازه ها خواهد داد.

· پردازنده ، بر اساس تعداد سيكل هاي خاصي پردازه را اجراء خواهد كرد .

· پس ازاتمام تعداد سيكل هاي مربوطه ، پردازنده وضعيت پردازه ( مقاير ريجسترها و ...) را ذخيره و به پردازه اتمام زمان مربوطه را اعلام مي نمايد.

· پردازنده در ادامه اطلاعات ذخيره شده در رابطه با پردازه ديگر را فعال ( ريجسترها و ...) و زمينه اجراي پردازه دوم فراهم مي گردد.

· پس ازاتمام تعداد سيكل هاي مربوطه ، پردازنده وضعيت پردازه ( مقاير ريجسترها و ...) را ذخيره و به پردازه اتمام زمان مربوطه را اعلام و مجددا" پردازه اول جهت اجراء فعال خواهد گرديد.

تمام اطلاعات مورد نياز بمنظور مديريت يك پردازه در ساختمان داده اي خاص با نام PCB)Process Control Block) ، نگهداري مي گردد. پردازنده در زمان سوئيچ بين پردازه ها ، از آخرين وضعيت هر پردازه با استفاده از اطلاعات ذخيره شده در PCB آگاهي پيدا كرده و در ادامه زمينه اجراي پردازه مورد نظر بر اساس تعداد سيكل هاي در نظر گرفته شده فراهم خواهد شد. براي هر پردازه يك PCB ايجاد و اطلاعات زير در آن ذخيره خواهد گرديد :

· يك مشخصه عددي (ID) كه نمايانگر پردازه خواهد بود .

· اشاره گري كه نشان دهنده آخرين محل اجراي پردازه است

· محتويات رجيستر ها

· وضعيت سوئيچ ها و متغيرهاي مربوطه

· اشاره گره هائي كه حد بالا و پايين حافظه مورد نياز پردازه را مشخص خواهد كرد.

· اولويت پردازه

· وضعيت دستگاههاي ورودي و خروجي مورد نياز پردازه

هر زمان كه اطلاعات مربوط به پردازه اي تغيير يابد ، ( پردازه از حالت "آماده " تبديل به حالت "اجراء " و يا از حالت " اجراء " به حالت "انتظار" و يا "آماده " سوئيچ نمايد ) اطلاعات ذخيره شده در PCB استفاده و بهنگام خواهند شد.

عمليات جايگزيني پردازها، بدون نظارت و ارتباط مستقيم كاربر انجام و هر پردازه به ميزان كافي از زمان پردازنده براي اتمام عمليات خود استفاده خواهد كرد. در اين راستا ممكن است ، كاربري قصد اجراي تعداد بسيار زيادي از پردازه ها را بسورت همزمان داشته باشد. در چنين مواردي است ، پردازنده خود نيازمند استفاده از چندين سيكل زماني براي ذخيره و بازيابي اطلاعات مربوط به هر يك از پردازه ها خواهد بود .در صورتيكه سيستم عامل با دقت طراحي نشده باشد يا پردازه هاي زيادي فعاليت خود را آغاز كرده باشند ، مدت زمان زيادي از پردازنده صرف انجام عمليات سوئيچينگ بين پردازها شده و عملا" در روند اجراي پردازها اختلال ايجاد مي گردد. وضعيت بوجود آمده فوق را Thrashing مي گويند. در چنين مواردي كاربر مي بايست نسبت به غيرفعال نمودن برخي از پردازه ها اقدام تا سيستم مجددا" در وضعيت طبيعي قرار گيرد.

يكي از روش هائي كه طراحان سيستم عامل از آن استفاده تا امكان ( شانس) تحقق Thrashing را كاهش دهند ، كاهش نياز به پردازه هاي جديد براي انجام فعاليت هاي متفاوت است . برخي از سيستم هاي عامل ازيك " پردازه -lite " با نام Thread استفاده مي نمايند. Thread از لحاظ كارآئي همانند يك پردازه معمولي رفتار نموده ولي نيازمند عمليات متفاوت ورودي و خروجي يا ايجاد ساختمان داده PCB مشابه يك پردازه عادي نخواهد بود. يك پردازه ممكن است باعث اجراي چندين Threads يا ساير پردازه هاي ديگر گردد. يك Thread نمي تواند باعث اجراي يك پردازه گردد.

تمام موارد اشاره شده در رابطه با زمانبندي با فرض وجود يك پردازنده مطرح گرديده است . در سيستم هائي كه داراي دو يا بيش از دو پردازنده مي باشند ، سيستم عامل حجم عمليات مربوط به هر پردازنده را تنظيم و مناسب ترين روش اجراء براي يك پردازه در نظر گرفته مي شود . سيستم هاي عامل نامتقارن ، از يك پردازنده براي انجام عمليات مربوط به سيستم عامل استفاده و پردازه هاي مربوط به برنامه هاي كاربردي را بين ساير پردازه ها تقسيم مي نمايند. سيستم هاي عامل متقارن ، عمليات مربوط به خود و عمليات مربوط به ساير پردازه ها را بين پردازه هاي موجود تقسيم مي نمايند. در اين راستا سعي مي گردد كه توزيع عمليات براي هر يك از پردازه ها بصورت متعادل انجام گردد.

مديريت حافظه و فضاي ذخيره سازي

سيستم عامل در رابطه با مديريت حافظه دو عمليات اساسي را انجام خواهد داد :

· هر پردازه بمنظور اجراء مي بايست داراي حافظه مورد نياز و اختصاصي خود باشد .

· از انواع متفاوتي حافظه در سيستم استفاده تا هر پردازه قادر به اجراء با بالاترين سطح كارآئي باشد.

سيسم هاي عامل در ابتدا مي بايست محدوده هاي حافظه مورد نياز هر نوع نرم افزار و برنامه هاي خاص را فراهم نمايند. مثلا" فرض كنيد سيستمي داراي يك مگابايت حافظه اصلي باشد . سيستم عامل كامپيوتر فرضي ، نيازمند 300 كيلو بايت حافظه است . سيستم عامل در بخش انتهائي حافظه مستقر و بهمراه خود درايورهاي مورد نياز بمنظور كنترل سخت افزار را نيز مستقر خواهد كرد. درايورهاي مورد نظر به 200 كيلو بايت حافظه نياز خواهند داشت . بنابراين پس از استقرار سيستم عامل بطور كامل در حافظه ، 500 كيلو بايت حافظه باقيمانده و از آن براي پردازش برنامه هاي كاربردي استفاده خواهد شد. زمانيكه برنامه هاي كاربردي در حافظه مستقر مي گردند ، سازماندهي آنها در حافظه بر اساس بلاك هائي خواهد بود كه اندازه آنها توسط سيستم عامل مشخص خواهد شد. در صورتيكه اندازه هر بلاك 2 كيلوبايت باشد ، هر يك از برنامه هاي كاربردي كه در حافظه مستقر مي گردنند ، تعداد زيادي از بلاك هاي فوق را (مضربي از دو خواهد بود) ، بخود اختصاص خواهند داد. برنامه ها در بلاك هائي با طول ثابت مستقر مي گردند. هر بلاك داراي محدوده هاي خاص خود بوده كه توسط كلمات چهار و يا هشت بايت ايجاد خواهند شد. بلاك ها و محدو ده هاي فوق اين اطمينان را بوجود خواهند آورد كه برنامه ها در محدوده هاي متداخل مستقر نخواهند شد. پس از پر شدن فضاي 500 كيلوبايت اختصاصي براي برنامه هاي كاربردي ، وضعيت سيستم به چه صورت تبديل خواهد گرديد؟

در اغلب كامپيوترها ، مي توان ظرفيت حافظه را ارتقاء و افزايش داد. مثلا" مي توان ميزان حافظه RAM موجود را از يك مگابايت به دو مگابايت ارتقاء داد. روش فوق يك راهكار فيزيكي براي افزايش حافظه بوده كه در برخي موارد داراي چالش هاي خاص خود مي باشد. در اين زمينه مي بايست راهكارهاي ديگر نيز مورد بررسي قرار گيرند. اغلب اطلاعات ذخيره شده توسط برنامه ها در حافظه ، در تمام لحظات مورد نياز نخواهد نبود. پردازنده در هر لحظه قادر به دستيابي به يك محل خاص از حافظه است . بنابراين اكثر حجم حافظه در اغلب اوقات غير فابل استفاده است . از طرف ديگر با توجه به اينكه فضاي ذخيره سازي حافظه ها ي جانبي نظير ديسك ها بمراتب ارزانتر نسبت به حافظه اصلي است ، مي توان با استفاده از مكانيزم هائي اطلاعات موجود در حافظه اصلي را خارج و آنها را موقتا" بر روي هارد ديسك ذخيره نمود. بدين ترتيب فضاي حافظه اصلي آزاد و در زمانيكه به اطلاعات ذخيره شده بر روي هارد ديسك نياز باشد ، مجددا" آنها را در حافظه مستقر كرد. روش فوق " مديريت حافظه مجازي " ناميده مي شود.

حافطه هاي ذخيره سازي ديسكي ، يكي از انواع متفاوت حافظه موجود بوده كه مي بايست توسط سيستم عامل مديريت گردد. حافطه هاي با سرعت بالاي Cache ، حافظه اصلي و حافظه هاي جانبي نمونه هاي ديگر از حافظه بوده كه توسط سيستم عامل مديريت گردند.

مديريت دستگاهها

دستيابي سيستم عامل به سخت افزارهاي موجود از طريقه برنامه هاي خاصي با نام "درايور" انجام مي گيرد. درايور مسئوليت ترجمه بين سيگنال هاي الكترونيكي زير سيستم هاي سخت افزاري و زبانهاي برنامه نويسي سطح بالا و سيستم عامل و برنامه هاي كاربردي را برعهده خواهد داشت . مثلا" درايورها اطلاعاتي را كه سيستم عامل بصورت يك فايل تعريف و در نظر مي گيرد را اخذ و آنها را به مجموعه اي از بيت ها براي ذخيره سازي بر روي حافظه هاي حانبي و يا مجموعه اي از پالس ها براي ارسال بر روي چاپگر ، ترجمه خواهد كرد.

با توجه به ماهيت عملكرد عناصر سخت افزاري و وجود تنوع در اين زمينه ، درايورهاي مربوطه نيز داراي روش هاي متعدد بمنظور انجام وظايف خود مي باشند. اكثر درايورها در زمانيكه به خدمات دستگاه مورد نظر نياز باشد ، استفاده شده و داراي پردازش هاي يكساني در زمينه سرويس دهي خواهند بود. سيستم عامل بلاك هاي با اولويت بالا را به درايورها اختصاص داده تا از اين طريق منابع سخت افزاري قادر به آزادسازي سريع بمنظور استفاده در آينده باشند.

يكي از دلايلي كه درايورها از سيستم عامل تفكيك شده اند ، ضرورت افزودن عمليات و خواسته اي حديد براي درايورها است . در چنين حالتي ضرورتي بر اصلاح يا تغيير سيستم عامل نبوده و با اعمال تغييرات لازم در درايورها مي توان همچنان از قابليت هاي آنها در كنار سيستم عامل موجود استفاده كرد.

مديريت عمليات ورودي و خروجي در كامپيوتر مستلزم استفاده و مديريت " صف ها " و " بافرها " است . بافر ، مكان هاي خاصي براي ذخيره سازي اطلاعات بصورت مجموعه اي از بيت ها ي ارسالي توسط دستگاهها ( نظير صفحه كليد و يا يك پورت سريال ) و نگهداري اطلاعات فوق و ارسال آنها براي پردازنده در زمان مورد نظر و خواسته شده است . عمليات فوق در موارديكه چندين پردازنده در وضعيت اجراء بوده و زمان پردازنده را بخود اختصاص داده اند ، بسيار حائز اهميت است . سيستم عامل با استفاده از يك بافر قادر به دريافت اطلاعات ارسالي توسط دستگاه مورد نظر است . ارسال اطلاعات ذخيره شده براي پردازنده پس از غير فعال شدن پردازه مربوطه ، متوقف خواهد شد. در صورتيكه مجددا" پردازه به اطلاعات ورودي نياز داشته باشد ، دستگاه فعال و سيستم عامل دستوراتي را صادر تا بافر اطلاعات مربوطه را ارسال دارد. فرآيند فوق اين امكان را به صفحه كليد يا مودم خواهد داد تا با سرعت مناسب خدمات خود را همچنان ادامه دهند ( ولواينكه پردازنده در آن زمان خاص مشغول باشد).

مديريت تمام منابع موجود در يك سيستم كامپيوتري ، يكي از مهمترين و گسترده ترين وظايف يك سيستم عامل است .

ارتباط سيستم با دنياي خارج

اينترفيس برنامه ها

سيستم عامل در رابطه با اجراي برنامه هاي كامپيوتري خدمات فراواني را ارائه مي نمايد. برنامه نويسان و پياده كنندگان نرم افزار مي توانند از امكانات فراهم شده توسط سيستم هاي عامل استفاده و بدون اينكه نگران و يا درگير جزئيات عمليات در سيستم باشند ، از خدمات مربوطه استفاده نمايند. برنامه نويسان با استفاده از API)Application program interface) ، قادر به استفاده از خدمات ارائه شده توسط سيستم هاي عامل در رابطه با طراحي و پياده سازي نرم افزار مي باشند. در ادامه بمنظور بررسي جايگاه API به بررسي مثالي پرداخته خواهد شد كه هدف ايجاد يك فايل بر روي هارد ديسك براي ذخيره سازي اطلاعات است .

برنامه نويسي ، برنامه اي را نوشته كه به كمك آن قادر به ذخيره سازي داده هاي ارسالي توسط يك دستگاه كنترل علمي است . سيستم عامل يك تابع API با نام MakeFile را به منظور ايجاد فايل در اختيار برنامه نويس قرار مي دهد. برنامه نويس در زمان نوشتن برنامه از دستوري مشابه زير استفاده مي نمايد :

MakeFile [1,%Name,2]

دستورالعمل فوق به سيستم عامل خواهد گفت كه فايلي را ايجاد كه شيوه دستيابي به داده هاي آن بصورت تصادفي ( عدد يك بعنوان اولين پارامتر ) ، داراي نام مشخص شده توسط كاربر (Name%) و داراي طولي متغير است . ( عدد 2 ، بعنوان سومين پارامتر) سيستم عامل دستور فوق را بصورت زير انجام خواهد داد :

● سيستم عامل درخواستي براي هارد ارسال تا اولين مكان آزاد قابل استفاده مشخص گردد.

● با توجه به اطلاعات ارسالي ، سيستم عامل يك entry در سيستم فايل مربوطه ايجاد و ابتدا و انتهاي فايل ، نام فايل ، نوع فايل ، تاريخ و زمان ايجاد فايل و ساير اطلاعات ضروري را ذخيره خواهد كرد.

● سيستم عامل اطلاعاتي را در ابتداي فايل بمنظور مشخص كردن فايل ، تنظيمات مربوط به شيوه دستيابي به فايل و ساير اطلاعات مورد نياز را خواهد نوشت .

در چنين حالتي برنامه نويس از تابع فوق براي ايجاد و ذخيره سازي فايل استفاده نموده و ضرورتي بر نوشتن كدها ، نوع داده ها و كدهاي پاسخ براي هر نوع هارد ديسك نخواهد بود. سيستم عامل از امكانات درايورها استفاده و درايورها مسئول برقراري ارتباط با منابع سخت افزاري خواهند بود. در چنين حالتي برنامه نويس به سادگي از تابع مورد نظر استفاده و ادامه عمليات توسط سيستم عامل انجام خواهد شد.

امكانات ارائه شده توسط سيستم هاي عامل در قالب مجموعه اي از توابع و امكانات API يكي از موارد بسيار مهم استفاده از سيستم عامل از ديدگاه طراحان و پياده كنندگان نرم افزار است .

اينترفيس كاربر

API يك روش يكسان براي برنامه هاي كامپيوتري بمنظور استفاده از منابع موجود در يك سيستم كامپيوتري را فراهم مي نمايد. بخش رابط كاربر (UI) ، يك ساختار مناسب ارتباطي بين كاربر و كامپيوتر را فراهم مي آورد. اكثر سيستم هاي عامل از رابط هاي گرافيكي در اين زمينه استفاده مي نمايند. بخش رابط كاربر هر سيستم عامل شامل يك يا مجموعه اي از برنامه هاي كامپيوتري است كه بصورت يك لايه در بالاترين سطح يك سيستم عامل و در ارتباط با كاربر مستقر مي گردند. برخي از سيستم هاي عامل از رابط هاي گرافيكي ( نظير ويندوز ) و برخي ديگر از رابط هاي مبتني بر متن ( نظير سيستم عامل DOS ) استفاده مي نمايند. در واقع محيط هايي همچون desktop در ويندوز 98 يا XP كه امكان برقراري ارتباط كاربران را با برنامه هاي مختلف سيستم عامل فراهم مِ كنند اينترفيس كاربري هستند.

نحوه استفاده از Remote Desktop

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
آيا تا به حال به اين فكر افتاده ايد كه چگونه مي توانيد از منزل و از راه دور سيستم محل شركت و يا اداره خود را به نحوي Remote كنيد كه حتي صفحه دسك تاپ آن را به همان شكل و شمايل بر روي سيستم خود داشته باشيد .به عبارت ديگر آيا مي توان به نحوي از تمامي امكانات آن سيستم بهره برده و به راحتي برنامه هاي آن را از راه دور اجرا كنيد و بر روي سيستم خود ملاحظه كنيد.
شركت مايكروسافت با قراردادن برنامهRemote Desktop در نسخه Xp Profesional خود اين امكان را براي كاربران فراهم ساخته تا از راه دور به كامپيوتري در محل ديگر دسترسي يابند .از طريق اين ويژگي مي توانيد از منزل به كامپيوتر محل كارتان مرتبط شويد و به تمام برنامه ها ، فايلها و منابع موجود در شبكه محل كارتان ، دسترسي يابيد . حتي مي توانيد محيط دسك تاپ سيستم محل كارتان را عينا در كامپيوتر راه دور اجرا نمائيد .
در واقع شيوه كار اين برنامه به نحوي است كه به محض برقراري ارتباط ، سيستم راه دور بطور اتوماتيك Lock مي شود و ماداميكه به آن مرتبط هستيد هيچ شخص ديگري نمي تواند به برنامه ها ، فايلها و ساير منابع آن دسترسي داشته باشد و هنگاميكه به محل كارتان بازگرديد مي توانيد آن را با فشار دادن كليد هاي CTRL+ALT+DEL از حالت Lock خارج نمائيد .

از ديگر ويژگي هاي اين برنامه امكان login در يك زمان بر روي چند سيستم مي باشد - حتي در حالتي كه ديگران نيز به آن سيستم Log in كرده باشند- و كاربر مي تواند برنامه هاي آنها را بطور همزمان اجرا كند.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
براي دسترسي به امكانات و اجراي اين برنامه بايد موارد زير را در نظر داشته باشيد :

- يك كامپيوتر كه در آن ويندوز Xp Profesional نصب شده و دسترسي به محيط اينترنت و يا شبكه را دارد .

- يك كامپيوتر ديگر در منزل و يا در همان محل شركت (كه از طريق شبكه داخلي با هم مرتبط هستند) با امكان دسترسي به اينترنت ، مودم

- نام كاربري ، كلمه رمز عبور و مجوزهاي مناسب

برپايي سيستم Remote Desktop :

1- به Control Panel وارد شده و سپس گزينه System را انتخاب كنيد .

2- در برچسب Remote ، گزينه Allow users to connect remotely to this computer را كه در پائين پنجره قرار دارد انتخاب نمائيد .

3- در محيط Remote Desktop ، گزينه Select Remote Users ... را كليك كنيد .

4- در كادر محاوره اي Remote Desktop Users گزينه Add… را انتخاب نمائيد.

5- در كادر محاوره اي Select Users گزينه Locations … را براي تعيين موقعيت جستجو كليك نمائيد .

6- براي تعيين نوع آبجكتها ي مورد نظرتان نيز گزينه Object Types… را كليك نمائيد .

7- هنكامي كه نام مورد نظرتان را يافتيد ان را انتخاب كرده و سپس Ok را كليك نمائيد .در اين مرحله نام مورد نظر شما در ليست كاربران Remote Desktop قرار مي گيرد.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در اين مرحله سيستم مزبور آماده برقراري ارتباط از راه دور مي باشد. بدين منظور:

1- از منوي Start گزينهPrograms و سپس گزينه Accessorise را انتخاب كرده و از قسمت Communications نيز گزينه Remote Desktop Connection را انتخاب كنيد.

2- در اين مرحله پنجره Remote Desktop Connection نمايان مي شود .

3- گزينه Options را انتخاب كنيد تا امكان تعيين گزينه هاي بيشتري براي تان فراهم شود.

4- از قسمت Computer و از منوي پائين افتادني آن نام كامپيوتر مورنظر تان را انتخاب كنيد .و يا گزينه browse more for… را براي دسترسي به نام كامپيوتر هاي ديگر انتخاب كنيد .

5- در كادر هاي user name و password و domain به ترتيب شناسه يا نام كاربري ، رمز عبور و نام domain مربوط به شبكه را وارد كنيد.

6- سپس براي برقراري ارتباط گزينه Connect را انتخاب كنيد .

بهينه سازى وضعيت ديسك سخت

در سيستم عامل ويندوز برنامه هاى متعددى جهت حفظ كارايى بخش هاى مختلف سخت افزار و خود سيستم عامل تعبيه شده است كه استفاده از آنها مى تواند كارايى سيستم را به نحو قابل ملاحظه اى افزايش دهد.
• يكپارچه سازى ديسك سخت
هنگام ذخيره سازى اطلاعات بر روى ديسك، ممكن است به دليل پراكنده بودن فضاى خالى موجود بر روى ديسك، اطلاعات به صورت پراكنده ذخيره شده و در سكتورهاى متوالى قرار نگيرند. البته با توجه به اينكه هنگام ذخيره شدن اطلاعات آدرس محل قرار گيرى آنها در جدولى به نام (File Allocation Table) FAT يادداشت مى شود سيستم عامل جهت بازيابى مجدد آنها با مشكلى مواجه نخواهد شد. با اين وجود در صورتى كه اطلاعات مرتبط با يكديگر در سكتورهاى متوالى قرار گيرند بازيابى اطلاعات با سرعت بيشترى انجام خواهد شد. برنامه Disk Defragmenter مى تواند با مرتب كردن اطلاعات موجود بر روى ديسك سرعت دسترسى به فايل ها و برنامه ها را افزايش داده و سرعت كار كامپيوتر را متحول نمايد. در صورتى كه تاكنون از اين برنامه جهت مرتب سازى اطلاعات استفاده نكرده ايد قطعاً پس از اجراى اين برنامه از افزايش سرعت كار كامپيوترتان انگشت به دهان خواهيد ماند.
• اجراى برنامه در ويندوز 98و : Me از منوى Start منوى Programs منوى Accessories منوى System Tools برنامه Disk Defragmenter را اجرا نمائيد. در پنجره ظاهر شده درايو مورد نظر را انتخاب كرده با كليك بر روى دكمه OK عمليات مرتب سازى را شروع كنيد. در پنجره فوق پيشرفت عمليات مرتب سازى با درصد نمايش داده مى شود. زمان عمليات مرتب سازى به عوامل متعددى بستگى دارد و ممكن است بين چند ثانيه تا چند ساعت متغير باشد كه از آن ميان مى توان به ميزان فضاى ديسك سخت، ميزان اطلاعات موجود بر روى ديسك، ميزان پراكندگى اطلاعات و سرعت ديسك اشاره كرد. لازم به توضيح است كه در حين عمليات مرتب سازى امكان كار كردن با سيستم نيز وجود خواهد داشت ولى توصيه مى شود به دليل پرهيز از طولانى شدن عمليات از اين كار اجتناب نمائيد. در صورتى كه مايل به توقف عمليات قبل از خاتمه آن هستيد مى توانيد از دكمه Stop استفاده نمائيد. كليك بر روى دكمه Pause باعث توقف موقت اجراى برنامه گشته و پس از كليك بر روى دكمه Resume عمليات ادامه خواهد يافت. استفاده از دكمه Show Details باعث خواهد شد تا سيستم عامل ويندوز، پيشرفت عمليات مرتب سازى را با تصاوير گرافيكى نمايش دهد. در تصوير فوق هر مربع كوچك نمايش دهنده يك كلاستر است. جهت اطلاع از انواع مختلف كلاسترها كه با رنگ هاى مختلفى نمايش داده شده است مى توانيد از دكمه Legend استفاده كرده و در صورت تمايل براى بازگشت به پنجره قبل از دكمه Hide Details استفاده كنيد. در صورتى كه برنامه Disk Defragmenter با اشكالات آدرس دهى و جدول FAT بر روى ديسك مواجه شود عمليات را متوقف كرده و از شما خواهد خواست پس از رفع اشكال فوق عمليات را مجدداً از سر بگيريد (جهت رفع اشكالات مربوط به آدرس دهى فايل ها مى توانيد از برنامه Scan Disk استفاده نمائيد).
• اجراى برنامه در ويندوز :XP از منوى Start منوى All Programs منوى Accessories منوى System Tools برنامه Disk Defragmenter را اجرا كرده در ناحيه بالاى پنجره ظاهر شده، درايو مورد نظر را انتخاب كرده بر روى دكمه Analyze كليك نمائيد. برنامه Disk Defragmenter پس از بررسى وضعيت و ميزان پراكندگى درايو انتخاب شده با ظاهر كردن يك پنجره نتيجه بررسى را اعلام كرده و در صورت نياز از شما خواهد خواست تا عمليات Defrag را آغاز نمائيد. با كليك بر روى دكمه Defrag عمليات يكپارچه سازى ديسك آغاز خواهد شد. با كليك بر روى دكمه View Report مى توانيد جزئيات بيشترى از بررسى سطح ديسك را مشاهده كنيد. در ناحيه پايين پنجره Defrag نواحى قرمز نمايانگر قسمت هاى پراكنده ديسك، نواحى آبى رنگ نمايانگر قسمت هاى پشت سر هم (غيرپراكنده)، نواحى سبز نمايانگر اطلاعاتى كه توسط برنامه جابه جا نخواهند شد (مانند فايل هاى سيستمى و...) و بالاخره نواحى سفيد نمايانگر قسمت هاى خالى ديسك است. لازم به ذكر است كه برنامه Disk Defragmenter جهت انجام عمليات مرتب سازى به حداقل15 درصد فضاى خالى بر روى ديسك نياز دارد، در صورتى كه اين فضا موجود نباشد عمليات به طور كامل انجام نخواهد شد (جهت آزاد كردن فضاى مورد نياز براى اجراى برنامه مى توانيد فايل هاى زائد و غيرضرورى را از روى درايو حذف نمائيد). ستون اين هفته را با ذكر اين نكته به پايان مى بريم كه برنامه Disk Defragmenter فقط در صورتى توانايى انجام عمليات را خواهد داشت كه شما به عنوان Administrator مشغول به كار با سيستم بوده و در صورت استفاده از اكانت هاى Limited امكان اجراى اين برنامه از شما سلب خواهد شد.

پنجره

بازگشت به گذشته هاى خوب با
System Restore

برنامه اى به نام System Restore در سيستم عامل ويندوز تعبيه شده است كه مى تواند در زمان مقتضى كامپيوتر را به زمانى در گذشته بازگرداند. هنگامى كه كامپيوتر در اثر مشكلات ناشى از نصب برنامه ها يا دستكارى افراد ناوارد از نفس افتاد، از دم مسيحايى System Restore مى توانيد براى بازگرداندن سيستم به زمانى ما قبل از خراب شدن ويندوز بهره ببريد، به زمان هايى از گذشته كه كامپيوتر قابليت بازگشت به آن را دارا باشد Restore Point گفته مى شود كه طريقه ساخت آن در شماره قبل توضيح داده شد. در اين شماره نيز طريقه بازگرداندن كامپيوتر به Restore Point ساخته شده و نكاتى راجع به برنامه كاربردى و مفيد Restore Point ذكر مى شود.
• بازگرداندن كامپيوتر به زمان گذشته
در صورتى كه هنگام كار با كامپيوتر يا پس از نصب يك برنامه دچار مشكل شديد مى توانيد با بازگرداندن كامپيوتر به زمانى در گذشته كه اقدام به ساخت Restore Point نموده ايد و يا زمان هايى كه سيستم عامل به طور اتوماتيك اين نقاط قابل بازگشت را ايجاد نموده است، مشكل ايجاد شده را برطرف سازيد. براى بازگرداندن كامپيوتر به زمان گذشته از منوى Start ، منوى Programs، منوى Accessories، منوى System Tools فرمان System Restore را اجرا نمائيد. در پنجره ظاهر شده گزينه Restore my computer to an earlier time را انتخاب نموده بر روى دكمه Next كليك كنيد. در پنجره اى كه ظاهر خواهد شد از ناحيه سمت چپ آن، روز و تاريخ مورد نظر (كه مايليد كامپيوتر به آن زمان بازگردد) را انتخاب نمائيد. جهت تغيير ماه مى توانيد از پيكان هاى دو طرف آن استفاده نمائيد. پس از انتخاب ماه در كادر زير آن بر روى روز مورد نظر كليك كنيد. دقت كنيد فقط روزهايى كه شماره آنها به صورت پررنگ نوشته شده است داراى Restore Point بوده و قابليت بازگشت به آن وجود خواهد داشت. چون ممكن است در يك روز بيش از يك نقطه قابل بازگشت وجود داشته باشد، پس از انتخاب روز مى توانيد از ناحيه سمت راست Restore Point يا System CheckPoint كه مايل به بازگشت به آن هستيد را انتخاب نموده بر روى دكمه Next كليك كنيد. در پاسخ به پنجره ظاهر شده دكمه OK را فشار داده و مجدداً بر روى دكمه Next كليك نمائيد. پس از Restart شدن كامپيوتر، شرايط ويندوز به تاريخ و ساعت انتخاب شده باز خواهد گشت.
• نكاتى در باره System Restore
• امكانات مورد نياز: برنامه System Restore به حداقل 200 مگابايت فضا احتياج دارد. در صورتى كه هنگام نصب ويندوز اين ميزان فضا بر روى ديسك سخت و پارتيشنى كه ويندوز بر روى آن نصب شده است موجود نباشد، اين برنامه به رغم نصب به صورت غير فعال باقى خواهد ماند. براى فعال نمودن اين برنامه ابتدا مى بايستى حداقل فضاى مورد نياز براى اين برنامه را فراهم نموده سپس System Properties را از Control Panel اجرا نمائيد. در پنجره اى كه ظاهر خواهد شد زبانه ((Tab Performance را انتخاب نموده، بر روى دكمه File System كليك نمائيد. زبانه Troubleshooting را انتخاب نموده و گزينه Disable System Restore را غيرفعال نمائيد. در ويندوز XP براى فعال نمودن System Restore از Control Panel آيكون System Properties را اجرا نموده از زبانه System Restore گزينه Turn off system restore on all drives را غير فعال نمائيد.
• بازگشت به زمانى بين يك تا سه هفته: فاصله زمانى از گذشته كه امكان بازگشت به آن وجود دارد به عوامل مختلفى بستگى دارد، از اين عوامل مى توان به ميزان استفاده از كامپيوتر، فضاى موجود بر روى ديسك سخت (و يا پارتيشنى كه ويندوز در آن نصب شده است) و بالاخره فضايى كه به System Restore اختصاص يافته است اشاره نمود. به طور متوسط امكان بازگرداندن سيستم به زمانى بين يك تا سه هفته در گذشته وجود خواهد داشت.
• System Restore و برنامه هاى نصب شده: در صورت بازگردان سيستم به زمانى ماقبل از نصب يك برنامه، برنامه فوق پس از انجام عمليات و بازگشت سيستم ديگر كار نخواهد كرد. به عنوان مثال اگر شما امروز اقدام به نصب يك نرم افزار در سيستم خود نمائيد در صورت بازگردان سيستم به ديروز، برنامه نصب شده ديگر نمى تواند كار كند. براى استفاده از برنامه فوق مى بايستى آن را مجدداً نصب نمائيد. البته بهتر است براى حذف كامل برنامه فوق قبل از نصب مجدد، از آيكون Add/Remove Programs واقع در Control Panel استفاده نمائيد.

نصب فلش درايو با پورت usb در لينوكس

مطمئنا گاهي اوقات برايتان پيش آمده كه بخواهيد اطلاعات مهمي را بين دو يا چند كامپيوتر جابجا كنيد ويكي از وسائل بسيار مهم و كاربردي براي اينكار flash drive ميباشد . با اين وسيله شما بعنوان مثال ميتوانيد اطلاعات لازم را ازطريق كامپيوتر خودتان كه مجهز به لينوكس ردهت 9 بوده و به شبكه اينترنت متصل است بدست آورده و به كامپيوتر همكاران يا همكلاسيهاي ديگر يا حتي كامپيوتر كودك خردسال خود كه ارتباطي با اينترنت ندارد و سيستم عامل آن مثلا لينوكس زوزه 9 يا لينوكس فدورا 2 يا ويندوز xp‌ ميباشد منتقل نمائيد .

فلش درايو يكي از بهترين و سهل الاستفاده ترين لوازم جانبي كامپيوتر شماست و البته در بعضي موارد از كارت ريدر با پورت usb هم ميتوان براي انتقال اطلاعات خصوصا عكسهاي گرفته شده توسط دوربين ديجيتالي استفاده كرد .

اغلب فلش كارتهاي توليدي شركتهاي معتبر همراه سي دي نحوه عملكرد آن و يك كابل USB‌ عرضه ميشوند . اغلب دستورات كارخانه سازنده بافرمت PDF‌ و HLP و يا DOC روي سي دي وجود دارد اما ممكن است اتفاقا دستور كار دستگاه در محيط لينوكس وجود نداشته باشد .

در اين موارد اصلا نگران نباشيد ، ابتدا دستگاه فلش درايو را به كابل رابط آن وصل كرده و به يكي از پورتهاي USB كامپيوتر خود متصل نمائيد . سپس بعنوان كاربر ريشه ROOT با دستور SU و دادن كلمه رمز وارد محيط منسول Xterm متني شده و يك دايركتوري براي اتصال يا mount point دستگاه خود در مسير /mnt/ با دستور mkdir /mnt/flashdrive بسازيد . سپس شما با دستور fdisk –l ميتوانيد اطلاعات لازم را در مورد اينكه اين دستگاه جديد درحال حاضر با چه نامي توسط سيستم شناخته شده بدست آوريد . نتيجه چيزي شبيه فرامين زير است :

bash-2.05b# fdisk -l

Disk /dev/sdb: 130 MB, 130023424 bytes

16 heads, 32 sectors/track, 496 cylinders

Units = cylinders of 512 * 512 = 262144 bytes



Device Boot Start End Blocks Id System

dev/sdb1 * 1 495 126704 6 FAT16/

همانطوريكه مي بينيد درايور اين دستگاه در مسير /dev/sdb شناخته شده و فايل سيستم فلش درايو من هم FAT16 ميباشد با حجم 130 مگابايت.

حالا بايد فايل پيكربندي /etc/fstab را كه محل پيكربندي اتصالات فايل سيستمها را با با يك ويرايشگر متني مثل Emacs‌ يا Kwrite يا vi دستور زير را به صورت يك خط به فايل fstab اضافه كرده :

dev/sdb1 /mnt/flashdrive auto auto,user,rw 0 0/

اينكار سبب ميشود كه هركاربري كه بخواهد در سيستم عامل لينوكس شما به اين دستگاه دسترسي داشته باشد به سهولت با يك دستور ساده فلش درايو را به سيستم متصل يا MOUNT نمود ه :

mount /mnt/flashdrive #

و سطح دسترسي PERMISSION را براي همگان آزاد تعريف نمائيم:

Chmod 755 flashdrive #

حالا همه كارهاي لازم انجام شده و براي سهولت كاربران مي توانيد آيكون ميانبر آنرا روي دسكتاپ قرار دهيد و اطلاعات ذخيره شده روي فلش درايو در دايركتوري flashdrive و در مسيري كه قبلا تعريف نموديد يعني /mnt/flashdrive/ قابل مشاهده و تغيير است.

مايكروسافت برگ برنده ديگري رو كرد

با ارائه سرويس پك 2 به بازار

مايكروسافت پس از تلاش و كار بسيار سرويس پك 2 را براي ويندوز ايكس پي ارائه كرد. به گفته بيل گيتس اين بسته حاصل تلاش شبانه‌روزي متخصصان اين شركت است.

اين بسته نرم‌افزاري كه به طور اختصار2 SP ناميده مي‌شود، ابزارهاي جديدي به ويندوز مي‌افزايد كه هر كسي بايد آنها را در مورد كامپيوتر بداند. يادگيري آنها بسيار آسان است و اين مقاله سعي مي‌كند كه اطلاعاتي راجع به آنها فراهم كند.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سرويس پك چيست؟

تقريبا هر سال يك بار مايكروسافت مجموعه‌اي از بروز رساني‌هاي نرم‌افزاري را براي ويندوز ايكس پي ارائه مي‌كند. اين بسته نرم‌افزاري امنيت، ثبات و سازگاري ويندوز را بهبود مي‌بخشد.

سرويس پك 2 ويندوز XP به طور زيادي به مبحث امنيت مي‌پردازد. اين بسته، ابزاري را جهت مشاهده، فهميدن و كنترل نقطه نظرهاي امنيتي در كامپيوتر شما ارائه مي‌دهد. همچنين تغييرات در سيستم عامل كه مربوط به امنيت كامپيوتر و شبكه مي‌باشد را شامل مي‌شود. بلوكه كننده پنجره‌هاي (Blocker pop-up) pop-up، مركز امنيت (Security center) و رابط گرافيكي شبكه‌هاي بي‌سيم از اجزاي قابل توجه و قابل رويت2 SP است و بسياري ديگر از اين بروز رساني‌ها قابل رويت نيست.



بروز رساني خودكار جديد

متاسفانه بسياري از مردم اطلاع زيادي درباره به روز نگه داشتن ويندوز ندارند و همين امر سبب مي‌شود تا ويندوز در برابر ويروس‌ها و حمله مهاجمان آسيب‌پذير باشد. براي مثال كرم بلستر (MSBlaster) كه مدتي كاربران ويندوز را دچار مشكل ساخت، از حفره‌اي وارد ويندوز شد كه اين حفره چند هفته قبل از آن توسط وصله‌اي (Patch) كه مايكروسافت ارائه كرده بود ترميم شده بود.

ويندوز ايكس پي قبل از اين هم داراي به‌روز رساني خودكار يا همان Windows Update بوده است اما هر كسي اهميت و آساني كاربرد آن را درك نمي‌كرد. بسياري از مردم نيز نمي‌دانستند كه بدون به‌روز رساني خودكار، آنها نياز به ورود به سايت Windows Update و دريافت وصله‌هاي امنيتي را دارند.

هنگامي كه كسي به اينترنت متصل مي‌شود، اشتباه يك كاربر در سالم و به‌روز نگه داشتن كامپيوتر بر ديگران نيز تاثير مي‌گذارد. يك اشتباه در نصب يك وصله امنيتي، سيستم شما را براي نفوذ تروجان‌ها آسيب‌پذير مي‌كند. يك برنامه بسيار كوچك كه به هكرها اجازه سوءاستفاده از كامپيوتر و اطلاعات شما را مي‌دهد. اين تروجان ممكن است يك حمله Dos يا Denial of Service را شروع كند كه باعث افزايش ترافيك بيش از حد سايت‌ها و عدم سرويس به كاربران با موجب مي‌شود. شما ممكن است هرگز متوجه حضور اين تروجان در كامپيوتر خود نشويد.

هنگامي كه شما سرويس پك 2 را نصب و كامپيوتر را دوباره راه‌اندازي مي‌كنيد، اولين صفحه‌اي كه ظاهر مي‌شود به شما اجازه فعال كردن به روز رساني خودكار (Automatic Updates) را مي‌دهد.



فعال كردن به روزساني خودكار

مايكروسافت همواره كاربران را به فعال كردن اين سرويس تشويق مي‌كرد. اما سرويس پك 2 شما را ملزم به انجام آن مي‌كند، قبل از اينكه كار ديگري انجام دهيد! شما بايد آن را فعال كنيد، دوستان، خانواده و تمامي كاربران به خاطر اين عمل و شركت در مبارزه با انتشار كرم‌ها، ويروس‌ها و تروجان از شما تشكر خواهند كرد.

پس از نصب اين بسته نر‌م‌افزاري سايت Windows Update نيز رابط گرافيكي جديد خود را به نمايش خواهد گذاشت.



ديوار آتش ويندوز(Windows Firewall)

يك فايروال يا ديواره آتش سيستم نرم‌افزاري يا سخت افزاري است كه از دسترسي غير مجاز به كامپيوتر شما جلوگيري مي‌كند. كرم بلستر كه پيش از اين نيز در مورد آن صحبت شد، از كامپيوترهايي بهره مي‌برد كه فايروال آنها غير فعال بود.

فايروالي كه در داخل ويندوز ايكس پي قرار داشت به صورت توكار (Built-in) بود. اما در2 SP اين ابزار را با نام Windows Firewall ارائه شده است. اين ابزار متحمل تغييرات زيادي شده است كه بسيار قوي‌تر و قابل تنظيم مي‌باش2د. SP به صورت پيش فرض Windows Firewall را براي تمامي Network Connection ها فعال مي‌كند، Dial-up ها، اترنت‌هاي با سيم يا بدون سيم.

در حال حاضر كاربران بايد Firewall را كه با عنوان Internet Connection Firewall شناخته مي‌شود، براي هر كدام از Network Connection فعال كنند، و بسياري هنوز از آن خودداري مي‌كنند و اطلاعي درباره آن ندارند.

البته فايروال راه حل نهايي نيست و شما بايد سيستم خود را با آنتي ويروس‌ها نيز تقويت كنيد، اما فايروال همواره اولين خط دفاع است.

بسياري از كاربران كامپيوتر خواستار اين موضوع هستند كه فايروال امنيتي شما را مجبور به تعيين و تنظيم اينكه كدام پورت باز باشد نكند و ساير برنامه‌هاي كامپيوتر نيز به درستي كار كنند.

Windows Firewall نيز حول همين امر كار مي‌كند و به شما اجازه انتخاب برنامه‌اي را مي‌دهد كه مي‌تواند ترافيك را از Network Connection دريافت كند.

اگر Windows Firewall ترافيك ورودي ناخواسته‌اي را بيابد، اخطاري را نمايش مي‌دهد. شما اين اخطارها را هنگام اجراي برنامه‌هايي كه نياز به تقابل دو طرفه با كامپيوتر دارند مشاهده مي‌كنيد، مايكروسافت فرانت پيچ و اكثر بازي‌ها در اين گروه قرار مي‌گيرند.

در صورتي كه هركدام از برنامه‌هاي شما پس از نصب2 SP كار نكرد، مي‌توانيد با نام آن را اضافه كنيد. همچنين مي‌توانيد پورت‌ها را به صورت دستي باز كنيد. بدين ترتيب كامپيوترها در داخل شبكه خانگي مي‌توانند ترافيك و داده‌ها را براي يك برنامه يا بازي مشخص عبور دهند و افراد خارج از شبكه دسترسي به آن ندارند.


گشت و گذار راحت در اينترنت

يكي از چندين تغيير قابل رويت در2 SP، اضافه شدن POP-up blocker به اينترنت اكسپلورر است. بعد از اولين گشت و گذار، نواري به صورت خودكار در بالاي مرورگر باز ظاهر خواهد شد كه به شما مي‌گويد اين سايت بدون اجازه شما قصد نشان دادن يك پنجره pop-up را دارد و شما به آن جواب مثبت يا منفي خواهيد داد. از اين به بعد هر بار كه سايتي قصد نشان دادن پنجره pop-up داشته باشد، Information Bar در بالاي صفحه ظاهر خواهد شد.

بدين ترتيب از باز شدن ناخواسته پنجره pop-up جلوگيري مي‌شود.


مركز كنترل امنيت (Security Center)

سرويس پك 2 ويندوز XP يك مركز كنترل امنيت با نام Security Center را ارائه كرده است كه قابليت كنترل نقاط امنيتي ويندوز XP را داراست.

Security Center را مي‌توان از طريق Control Panel اجرا كرد، شما مي‌توانيد وضعيت امنيتي كامپيوتر خود را مشاهده و آن را كنترل كنيد. وضعيت Windows Firewall ، Windows Update و آنتي ويروس‌ها از جمله گزينه‌هاي موجود مي‌باشد.

در صورت نياز به هر گونه اقدام امنيتي نيز اخطاري به كاربر نشان داده مي‌شود.



تسهيلات شبكه‌هاي بي‌سيم

سرويس پك 2 شامل تغييراتي براي كساني است كه امكانات شبكه‌هاي بي‌سيم استفاده مي‌كنند. به كمك آن مي‌توان فهميد كه كدام يك از شبكه‌ها فراهم مي‌باشند و مسائل امنيتي مربوط به هر كدام چگونه تنظيم شده‌اند. اينها عمده تغييرات اعمال شده در بسته نرم‌افزاري2 SP بود. تغييرات ديگري مانند كنترل نامه‌هاي الكترونيكي و محافظت در برابر حمله مهاجمان نيز در اين سرويس پك قرار داده شده‌اند كه نقش زيادي را در امنيت ويندوز ايفا مي‌كنند.

مايكروسافت سال‌هاست كه در تامين امنيت ويندوز تلاش مي‌كند و موفقيت‌هاي زيادي را نيز در اين امر به دست آورده است. سرويس پك 2 حاصل تلاش متخصصان مايكروسافت در مسائل امنيتي است و يكي از دلايلي كه به صورت بسته نرم‌افزاري ارائه مي‌شود، آشنا نبودن اكثر كاربران به اهميت به روز رساني ويندوز است. بايد ديد كه آيا اين بار مايكروسافت در اين رقابت پيروز مي‌شود و يا هكرها؟

به اعتقاد مخالفان مايكروسافت، اين شركت هيچ‌گاه نخواهد توانست ويندوز را به سيستم عاملي امن تبديل كند! اما بايد از آنها پرسيد كه اگر ساير سيستم‌ عامل‌ها به اندازه ويندوز كاربرد داشتند، آيا حفره‌هاي امنيتي آنها همچنان مخفي مي‌ماند؟

لازم به ذكر است كه بهترين راه دريافت2 Service Pack از طريق سايت Windows Update‌است. اما مي‌توان كمي منتظر ماند تا مايكروسافت آنرا به صورت پك كامل ارائه كند. البته نسخه‌هاي آزمايشي آن هم‌اكنون در بازار ايران نيز فراهم هستند ولي هيچ توصيه‌اي به نصب آنها نمي‌شود. در حال حاضر تنها نسخه‌اي جهت نصب از طريق شبكه بر روي چند كامپيوتر فراهم مي‌باشد كه مي‌توانيد از طريق آدرس زير آن را دريافت كنيد:

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] 36 8d3 cdb 5a& Display lan=en

حجم فايل فوق 272 مگابايت مي‌باشد كه كمتر كسي در ايران نسبت به دريافت آن اقدام مي‌كند و بهتر است از طريق سايت Windows Update و به صورت جز جز دانلود شود.

پس از دانلود و نصب، آن را به دوستان، خانواده و همكاران خود پيشنهاد كنيد تا همه از سيستم عاملي مطمئن بهره‌مند شوند.

ويندوز با لينوكس چه تفاوتي دارد

لينوكس چيست؟

لينوكس به خودي خود، يك هسته (Kernel) است. هسته، بخش اصلي سيستم‌عامل را تشكيل مي‌دهد كه كار آن كنترل داده‌ها، مديريت حافظه، سخت‌افزار، ورود و خروج داده‌ها و تمامي موارد اصلي سيستم‌عامل مي‌باشد. همانطور كه گفتم، لينوكس به خودي خود سيستم‌عامل به شمار نمي‌رود، بلكه با استفاده از ابزارهايي كه پروژه بازمتن (OpenSource) گنو (GNU) براي آن توليد كرده است، تبديل به يك سيستم‌عامل كامل مي‌شود (به همين دليل است كه لينوكس را معمولا گنو/لينوكس يا GNU/Linux مي‌نامند) و با اضافه كردن ساير نرم‌افزارهاي بازمتن به آن، مي‌توان از آن در موارد متعددي مانند سرويس‌دهنده‌ها، ايستگاه‌هاي كاري، كامپيوترهاي روي‌ميزي، ابر رايانه‌ها، ابزارهاي صنعتي و پزشكي كه داراي سيستم‌هاي درونه‌اي (Embedded) مي‌باشند و... استفاده كرد.
از نظر فني، لينوكس را مي‌توان نمونه بازمتن سيستم‌عامل يونيكس ناميد. زيرا بر اساس استاندارد POSIX پياده سازي شده و كاملا با آن سازگار است. بنابراين لينوكس را مي‌توان نواده سيستم‌عامل پرسابقه و مستحكم يونيكس دانست كه البته خواص خوب آنرا نيز به ارث برده است. اكنون تفاوت‌هاي اصلي لينوكس و ويندوز را با هم مي‌شماريم:.


لينوكس : سيستم‌عامل آزاد

لينوكس يك سيستم عامل آزاد و بازمتن است. كد منبع آن در اختيار همگان قرار دارد و همه مي‌توانند در كدهاي آن تغيير ايجاد كرده و بنا به نيازشان استفاده كنند. آزاد و در دسترس بودن كدهاي منبع سبب مي‌شود تا بتوانيد از طرز كاركرد دقيق سيستم‌عامل مطلع شويد. شما لينوكس را مي‌توانيد به هر تعداد كپي كرده و بين دوستانتان پخش كنيد. در سمت مقابل، ويندوز يك سيستم‌عامل اختصاصي است كه كد منبع آن سري نگهداشته شده است و براي همگان در دسترس نيست. شما نمي‌توانيد بفهميد كه واقعا در زير سيستم‌عامل ويندوزتان چه مي‌گذرد؟ آيا يك برنامه جاسوسي در آن پنهان نشده است؟ بعيد نيست. سيستم عامل ويندوز رايگان نبوده و تحت حمايت قانون كپي‌رايت قرار دارد. شما نمي‌توانيد آنرا كپي كرده و پخش كنيد. در صورت اين كار شما خلاف‌كار هستيد و جريمه و مجازات خواهيد شد. (فعلا نه در ايران ولي در 4-6 سال آينده بله)

لينوكس را به هواپيمايي تشبيه كرده‌اند كه هر قسمت از انرا در جايي ساخته‌اند. لينوكس واقعا محصول كشور خاصي نيست. تعداد زيادي از مردم در سرتاسر جهان در حال كار بر روي آن و توسعه آن هستند. تعداد برنامه نويساني كه روي بخش‌هاي مختلف سيستم‌عامل لينوكس كار مي‌كنند، به حدود 400 هزار نفر مي‌رسد، در حالي كه تعداد كل برنامه‌نويسان مايكروسافت كمتر از100000 نفر است. همين، تفاوت كيفيت كار را مشخص مي‌كند. شما با سيستم‌عامل لينوكس آزاد هستيد. لازم نداريد تا از نرم‌افزارهاي اختصاصي استفاده كنيد و تحت انقياد آنها در آييد.



لينوكس : سرعت، قدرت، پايداري

همانطور كه گفتم، لينوكس نواده سيستم‌عامل يونيكس است. بنابراين ساختار كلي اين سيستم‌عامل كاملا با ويندوز متفاوت است. اين به اين معني است كه مثلا شما نخواهيد توانست برنامه‌هايي كه در ويندوز داريد، روي لينوكس اجرا نماييد (البته راه‌هايي وجود دارد – شبيه سازها - ولي در حالت عادي خير). يكي از خواص اصلي سيستم‌عامل‌هاي خانواده يونيكس، پايداري و استقامت بسيار بالاي آنهاست. اين سيستم‌عامل‌ها به اين راحتي‌ها خراب نشده و به ندرت نياز به بوت مجدد پيدا مي‌كنند. لينوكس‌هايي وجود دارند كه شما مي‌توانيد سالها بدون نياز به بوت، از آنها استفاده نماييد. در سمت مقابل، حتي جديدترين و پايدارترين سيستم‌هاي ويندوز به اندازه يك موي لينوكس پايدار نيستند. براي بكارگيري سيستم‌هاي ويندوز به عنوان سرويس دهنده به حافظه و پردازنده‌هاي قويتري نياز داريد و مطمئن باشيد اگر هر هفته آنرا بوت نكنيد، از كار خواهد افتاد!

من حدود 2 سال است با اين سيستم‌عامل كار مي‌كنم. تنها يكبار مجبور شده‌ام بدليل اشكال در كارت صوتي آنرا بوت كنم. (فقط كارت صوتي از كار افتاده بود!) در صورتي كه در ويندوز، شما اگر خيلي شانس داشته باشيد، حتما هفته‌اي 2-3 مشكل را كه منجر به بوت خواهند شد، خواهيد داشت. معمولا سيستم‌عامل لينوكس به راحتي خراب نمي‌شود و برعكس ويندوز مجبور نيستيد تا آنرا هر چندماه يكبار مجددا نصب كنيد. حتي برخي از انواع لينوكس به نصب «يكبار براي تمامي عمر» مشهور هستند. اين گونه سيستم‌ها را مي‌توانيد حين كار و حتي بدون بوت، به نسخه‌هاي جديدتر ارتقا دهيد.



لينوكس : امنيت، امنيت، امنيت

امروزه در دنيايي متكي بر فناوري اطلاعات زندگي مي‌كنيم كه هر لحظه به خطر افتادن جريان اطلاعات منجر به بروز خسارت‌هاي تجاري جبران ناپذيري خواهد شد. امروزه همه به دنبال يك سكوي ( Platform ) امن‌تر براي اجراي برنامه‌هاي كاربردي و سروي‌دهنده‌ها هستند. لينوكس حرف‌هاي زيادي براي گفتن در سمت امنيت دارد. بسياري از قابليت‌هاي امنيتي كه در ويندوز وجود ندارند و يا فقط با اضافه كردن نرم‌افزارهاي اضافي قابل دسترسي مي‌باشند، بطور دروني و پيش‌گزيده در لينوكس پياده سازي شده‌اند. لينوكس از ابتدا براي محيط‌هاي شبكه‌اي و چند كاربره طراحي شده است و همين باعث رعايت مسائل امنيتي از ابتدا در ان شده است، درحالي كه ويندوز اينگونه نبوده و درحال حاضر نيز از نظر امنيتي داراي نقاط ضعف فراواني است. مثلا يك برنامه مخرب با استفاده از همين ضعف‌هاي امنيتي مي‌تواند كل سيستم‌عامل را نابود كند، ولي در صورتي كه مورد مشابهي در لينوكس وجود داشته باشد، حداكثر به دايركتوري خانگي كاربر اجرا كننده آسيب خواهد رسيد، نه كل سيستم‌عامل.

اينطور نيست كه لينوكس فاقد هر گونه اشكال امنيتي باشد، خير، ولي باز بودن كد منبع آن باعث مي‌شود تا بسياري از اشكالات امنيتي پيش از ايجاد خسارت و در مراحل توسعه و برنامه نويسي برنامه بر ملا شده و رفع شوند. در صورتي كه اشكالي نيز در برنامه‌هاي منتشر شده يافت شود، بدليل موجود بودن كد منبع سريعا برطرف مي‌گردد. در صورتي كه در سيستم عامل ويندوز شما بايد منتظر مايكروسافت بمانيد و بمانيد و بمانيد. سيستم‌عامل ويندوز داراي اشكالات امنيتي بسياري است كه به راحتي هم كشف نمي‌شوند و هنگامي كشف مي‌شوند كه خسارات جبران ناپذيري در اثر حمله از طريق آن ضعف‌هاي امنيتي رخ دهد كه امثال آنرا شاهد هستيم.

مي‌توان ادعا كرد كه تقريبا هيچ ويروسي براي لينوكس وجود ندارد و اين درحالي است كه ساليانه بيش از 1000 ويروس و كرم مختلف براي سيستم‌عامل ويندوز ايجاد مي‌شود. اين بخاطر عدم گسترده بودن لينوكس نيست (حدود 70 درصد از سايت‌هاي وب در جهان بر روي سيستم‌عامل لينوكس و سرويس‌دهنده وب آپاچي درحال اجرا هستند) بلكه بدليل وجود حفره‌هاي امنيتي متعدد ويندوز و سياست انحصار گرايي مايكروسافت است. يعني چه؟ مايكروسافت طوري رفتار و سياست گذاري كرده است كه مشتريان خود را تنها به محصولات خودش عادت دهد. بسياري از كاربران ويندوز از اينترنت اكسپلورر و آتلوك براي مرور وب و پست الكترونيك استفاده مي‌كنند. من به عنوان يك ويروس نويس، مي‌دانم كه اگر ويروسي را براي كاربران ويندوز بنويسم، بر روي كامپيوترهاي 90 درصد آنها اثر خواهد كرد. چون اكثرا از IE و Outlook استفاده مي‌كنند. ولي در لينوكس چطور؟ در لينوكس شما طيف وسيعي از انتخاب و عدم اجبار داريد. من از مرورگر موزيلا استفاده ميكنم. دوستي دارم كه Konqueror را ترجيح مي‌دهد. ديگري از Opera استفاده مي‌كند. من از Kmail استفاده مي‌كنم. دوستم از Evolution ، ديگري از Pine و بعدي از Mutt و برادرم هم از Mozilla Mail . من فقط مي‌توانم براي يكي از اينها ويروس بنويسم چون روي بقيه كار نخواهد كرد و عملا ميزان اثر آن انداك خواهد بود. ضمنا هيچيك از ويروس‌هايي كه براي ويندوز نوشته شده‌اند، بر روي لينوكس كار نمي‌كنند.



لينوكس : تعدد سكوهاي اجرايي

لينوكس برخلاف ويندوز بر روي تعداد زيادي از سكوهاي مختلف سخت‌افزاري اجرا مي‌شود و شما حتي قادريد آنرا براي كار بر روي سكوي مورد نظرتان تغيير دهيد. اين قابليت، لينوكس را براي بكارگيري در سخت‌افزارهاي درونه‌اي ( Embedded ) بسيار مناسب مي‌سازد. هسته 2.6 لينوكس كه بتازگي ارائه شده است، اين امكان را فراهم مي‌سازد تا لينوكس را بر روي دستگاه‌هاي بسيار كوچك و يا ابر رايانه‌هاي بسيار بزرگ اجرا نماييد. اصلا ويندوز مي‌تواند؟



لينوكس : گسترده‌ترين تنوع در كاربرد

لينوكس را مي‌توانيد براي انجام وظايف بسيار متعددي بكار بگيريد. از دستگاه چك كردن اتصالات شبكه، ديوار آتش، مسيرياب ( Router ) شبكه، سرويس‌دهنده‌هاي مختلف مانند وب، بانك اطلاعاتي، فايل، چاپ و...، ميزهاي كار ( Desktop )، ايستگاه‌هاي كاري ( Workstations ) و... سيستم‌عامل لينوكس حتي اين امكان را دارد كه از آن بتوان به صورت يك سيستم زنده و پرتابل استفاده كرد. به اين معني كه كل سيستم‌عامل از روي يك ديسك CD اجرا شود و شما آنرا با خودتان جابجا كنيد و ميزكار و تنظيماتتان را همراه خودتان منتقل كنيد. علاوه بر اين، اين قابليت براي رفع اشكال و نمايش آن نيز بسيار مفيد است.



لينوكس : تنوع در انتخاب

بدليل آزاد بودن سيستم‌عامل لينوكس، هر گروه يا موسسه تجاري، يك نسخه خاص از آن كه به توزيع يا پخش ( Distribution ) معروف هستند، منتشر ساخته است. اين توزيع‌هاي مختلف همگي لينوكس هستند، ولي هريك معمولا براي يك يا چند امر خاص مانند سرويس‌دهنده، ديوار آتش، ميزكار و... طراحي شده‌اند و هريك قابليت‌ها و بهينه سازي‌ها خاص خودشان را به كاربران ارائه مي‌كنند. كاربران در اين ميان آزادي انتخاب زيادي داشته و مي‌توانند چيزي كه كاملا نيازشان را برطرف مي‌كند، انتخاب كنند. چيزي كه در ويندوز نمي‌توان مفهومي براي آن پيدا كرد.



لينوكس : سيستم‌عاملي حرفه‌اي

لينوكس يك سيستم‌عامل حرفه‌اي است. يعني ممكن است يك كاربر كاملا غير فني براي مديريت آن و انجام برخي از تنظيمات سخت‌افزاري دچار مشكل شود و نتواند به راحتي اين كار را انجام دهد. البته برخي از توزيع‌هاي لينوكس اين امور را بسيار راحت (و حتي راحت‌تر از ويندوز) كرده‌اند، ولي با اين حال به طور كلي، لينوكس يك سيستم‌عامل حرفه‌اي است كه در عين سادگي، از پيچيدگي‌هاي فني زيادي برخوردار است. البته تمام كاربران لازم نيست اين امور را بدانند. مثلا يك كارمند دفتري كه اموري مانند تايپ و حسابداري را با كامپيوترش انجام مي‌دهد، ممكن است از نظر فني تفاوتي را احساس نكند، ولي لينوكس خوراكي 4 ساله براي كاربران خوره فراهم مي‌سازد! برخلاف ويندوز، نكات بي‌پاياني براي يادگيري در لينوكس وجود دارد. اين سيستم‌عامل 4 سال به راحتي شما را مشغول خواهد كرد و مي‌توانيد مطمئن باشيد پس از آن بازهم مطالب جديدي براي يادگيري وجود خواهند داشت! پس خوره‌هاي كامپيوتري از آن لذت وافري خواهند برد و هرگز آنرا رها نخواهند كرد.

برخلاف ويندوز، در لينوكس راحت‌تر هستيد تا بسياري از كارهاي پيكربندي و سيستمي را از خط فرمان بسيار قدرتمند و عالي آن انجام دهيد. با اينكه براي بسياري از امور مانند ويندوز ابزارهاي گرافيكي طراحي شده است، يك كاربر حرفه‌اي واقعا از خط فرمان لينوكس لذت خواهد برد. خط فرمان ويندوز را اصلا مي‌توان خط فرمان ناميد؟



لينوكس : بهشت برنامه نويسان!

لينوكس را بهشت برنامه نويسان ناميده‌اند. برخلاف ويندوز كه اكثر ابزارهاي برنامه نويسي روي آنرا بايد جداگانه نصب و حتي خريداري نماييد، لينوكس به همراه تمامي ابزارهاي برنامه نويسي مورد نيازتان و با هر زباني كه فكر كنيد ارائه مي‌شود. كافي است آنرا نصب كنيد و كار برنامه نويسي‌تان را با ابزارهاي دلخواهتان شروع كنيد.



لينوكس : يك جعبه ابزار كامل

لينوكس براي كاربران حرفه‌اي، يك جعبه ابزار كامل به شما مي‌رود كه در آن تمامي ابزارهاي مورد نياز مانند برنامه‌هاي اينترنتي، ابزارهاي امنيتي مانند ابزارهاي آزمايش شبكه، ابزارهاي برنامه نويسي، هزاران صفحه كتاب و راهنما در آن پيدا خواهيد كرد. ابزارهايي كه در اختيارتان قرار دارد چنان متنوع هستند كه مي‌توانيد 90 درصد اطمينان داشته باشيد كه پس از نصب آن به چيز ديگري نياز نخواهيد داشت.



لينوكس : يكي از زيباترين دستاوردهاي بشري

لينوكس در سايه همكاري و تبادلات علمي هزاران نفر در سرتاسر جهان ايجاد شده و توسعه يافته است. اين همكاري چنان گسترده و زيبا بوده و هست، كه به سيستم‌عامل لينوكس لقب «زيباترين دستاورد همكاري جمعي بشر» داده شده است. فرهنگ حاكم در جامعه لينوكس و بازمتن، فرهنگ كمك، اشتراك اطلاعات و تلاش براي بهبود هرچه بيشتر محصولات و «انجام هركاري كه از دستت برمي‌آيد» است. هركس كه مي‌خواهد با اين سيستم‌عامل كار كند، بايد تمامي ديدگاه‌ها و عقايد قبلي خود را درباره نرم‌افزارها و سيستم‌عامل كنار گذاشته و با يك ديدگاه جديد و طرز فكر متحول شده وارد دنياي لينوكس شود، زيرا با فرهنگ حاكم متفاوتي روبرو خواهد بود. لينوكس نويد دهنده آزادي است...

تجهيزات و پيكربندي يك شبكه Wireless

لينوكس ابزارهاي قدرتمند و قابل انعطافي براي رايت CD در اختيار كاربران قرار ميدهد. شما ميتوانيد ديسكهايي ايجاد كنيد كه در تمام سيستم عامل ها قابل خواندن بوده و يا فايلهاي iso را براي پخش كردن و يا دانلود تهيه كنيد.

رايت كردن CD از خط فرمان در هر سيستم عاملي پر رمز و راز و دردسر ساز است. لينوكس هم در اين ميان استثنا نيست. تعداد زيادي از نرم افزارهاي لينوكس با استفاده از فايلهاي iso توزيع ميشوند. بنابراين در صورتي كه نحوه رايت كردن را ياد بگيريد، ميتوانيد به سادگي ديسكهايخود را با استفاده از اين فايلهاي ايزو ايجاد كنيد.

نرم افزارهاي رايت CD براي هر دو سيستم عامل لينوكس و ويندوز وجود دارند. ولي انواعي كه براي لينوكس اراپه شده اند، از انواع مشابه خود در ويندوز قوي تر هستند. در اين مقاله ما نگاهي به دو فرمان mkisofs و cdrecord خواهيم انداخت. اين دو فرمان مسپوليت اصلي ايجاد CD ها را در لينوكس عهده دار هستند. فرمان mkisofs يك تصوير از CD كه قرار است كپي شود با فرمت فايل ISO9660/JOLIET/HFS ايجاد ميكند.

براي گرفتن نتايج هميشه سعي كنيد آخرين نسخه اين برنامه ها را تهيه كنيد.آخرين نسخه ارائه شده، نسخه 2 است.

براي كساني كه در دنياي رايت CD تازه كار هستند چند اصطلاح را توضيح ميدهيم:

-CD-R : ديسكهاي قابل رايت. يكبار امكان رايت روي آنها وجود دارد.
-CD-RW : امكان رايت و پاك كردن و رايت دوباره روي اين ديسكها وجود دارد. بيشتر درايوهاي قديمي امكان خواندن اين نوع ديسكها را ندارند.
-CD هاي تجاري (نقره اي) به صورت پرس شده توليد ميشوند نه بوسيله نور ليزر.
-Yellow Book : فورمت فيزيكي CD هاي حاوي داده.
-Orange Book : فرمت فيزيكي ديسكها CD-R.
-ISO9660 : استاندارد قديمي فرمت فايل. با امكان ايجاد فايلهاي 8.3 .
-Rock Ridge : اضافاتي براي استاندارد ISO9660 كه در سيستمهاي يونيكس امكان داشتن لينكها وجود داشته و تمام اطلاعات مالكيت و خصوصيات فايل حفظ ميشوند. خصوصياتفايل يونيكس هنگامي كه اين ديسكها در ويندوز خوانده ميشوند، نمايش داده نمي شود.
-Joliet : اضافات مايكروسافت براي استاندارد ISO9660 . با اين اضافات امكان بكارگيري كاراكترهاي يونيكد و نام بلند فايل در ديسكها وجود دارد.
-El Torito : فورمت ديسكهاي قابل بوت.
-HFS : سيستم فايل اصلي مكينتاش.
-Multisession : با اين قابليت ميتوان در ديسكي كه هنوز پر نشده است، تا پر شدن كامل در چندين نوبت اقدام به رايت داده كرد. به شرطي كه ديسك در دفعات قبلي بسته نشده باشد.



شبيه ساز اسكازي لينوكس

در لينوكس ميتوانيد از رايتر هاي SCSI و يا IDE/ATAPI استفاده كنيد. رايترهاي مبتني بر پورت پارالل برايتان جز دردسر واذيت چيزي نخواهند بود. رايتر هاي مبتني بر USB هم كند هستند. اين دو نوع هيچكدام به خوبي در لينوكس پشتيباني نمي شوند. البته شانس شما با درايوهاي جديد USB 2.0 بيشتر خواهد بود.

براي بكارگيري رايترهاي IDE/ATAPI كه عمومي ترين رايتر ها هستند، مقداري تنظيم بايد انجام دهيد. براي اينكه ببينيد در لينوكس تان اين تنظيمات قبلا انجام شده است يا نه، دستور زير را تايپ كنيد:



$ cdrecord -scanbus



در صورتي كه درايو رايتر شما نمايش داده شد، همه چيز آماده است و نياز به انجام كار ديگري نداريد. در غير اينصورت بايد تنظيم كوچكي انجام دهيد.ابتدا بايد ببينيد كه نام درايوهاي نصب شده در كامپيوترتان چيست. براي اين كار دستور زير را تايپ كنيد:


$ dmesg | grep '^hd.:'



خروجي مشابه زير دريافت خواهيد كرد:


hda: WDC WD400EB-00CPF0, ATA DISK drive
hdb: CD-W58E, ATAPI CD/DVD-ROM drive
hdc: GCR-8521B, ATAPI CD/DVD-ROM drive




خوب در اينجا نام دستگاه رايتر ما hdb و درايو CD معمولي hdc است. براي بكارگيري اين دو درايو براي كارهاي رايت در لينوكس بايد آنها را در حالت شبيه سازي اسكازي قرار دهيد. براي اين كار :

در صورتي كه از ليلو استفاده ميكنيد دو خط زير را به آخر آن اضافه كنيد:


append="hdb=ide-scsi"
append="hdc=ide-scsi"




اين كار را در حالتي كه كاربر root هستيد و با استفاده از ويرايشگر متني مانند vi انجام دهيد. در صورتي كه از گراب استفاده ميكنيد بايد در فايل etc/grub.conf در پايان خط kernel خط زير را اضافه كنيد:


hdb=ide-scsi hdc=ide-scsi




قرار دادن درايوها در حالت شبيه سازي اسكازي تغييري در عملكرد آنها ايجاد نمي كند بلكه فقط نام آنها تغيير خواهد كرد. حال كامپيوترتان را بوت كرده و مجددا فرمان زير را تايپ كنيد:


$ cdrecord -scanbus



درصورتي كه خروجي مانند زير دريافت كرديد همه چيز درست است:


Cdrecord 2.0 (i686-pc-linux-gnu) Copyright (C) 1995-2002 Jrg Schilling Linux sg driver version: 3.1.24
Using libscg version 'schily-0.7'
cdrecord: Warning: using inofficial libscg transport code version (schily - Red
Hat-scsi-linux-sg.c-1.75-RH '@(#)scsi-linux-sg.c 1.75 02/10/21 Copyright
1997 J. Schilling').
scsibus0:
0,0,0 0) 'TEAC ' 'CD-W58E ' '1.0A' Removable CD-ROM
0,1,0 1) 'HL-DT-ST' 'CD-ROM GCR-8521B' '1.00' Removable CD-ROM




ايجاد فايلهاي ISO

پس از اينكه فايلهاي مورد نظر براي رايت شدن را انتخاب كرديد، رايت CD را بايد در دو مرحله انجام دهيد. ايجاد فايل ايزو توسط دستور mkisofs و سپس رايت آن توسط دستور cdrecord . مثال زير نحوه ايجاد يك فايل ايزو را نشان ميدهد:


$ mkisofs -o test.iso -Jrv -V test_disk /home/carla/


در مثال بالا: -گزينه o نام فايل ايزو را مشخص ميكند.
-گزينه J از استاندارد نامگذاري Joliet براي سازگاري با ويندوز استفاده ميكند.
-گزينه r از استاندارد نامگذاري Rock Ridge براي سازگاري با لينوكس و يونيكس استفاده ميكند.
-گزينه v حالت verbose است.
-گزينه V يك نام براي ديسك ايجاد ميكند كه در Windows Explorer نمايش داده ميشود.
-گزينه آخر مسير فايلهايي است كه از آنها فايل ايزو تهيه ميشود.
پس از اينكه ايجاد فايل iso به اتمام رسيد، ميتوانيد آنرا مانند يك فايل سيستم متصل(mount) كرده و صحت محتويات آنرا بررسي كنيد :


$ mkdir /test_iso
$ mount -t iso9660 -o ro,loop=/dev/loop0 test.iso /test_iso


رايت كردن ديسك

رايت كردن ديسك به آساني خوردن يك شيريني است. ابتدا بايد آدرس درايو رايتر خود را پيدا كنيم. در دستور cdrecord -scanbus كه در بالا مشاهده كرديد، آدرس رايتر ما 0,0,0 است. براي شروع رايت ديسك دستور زير را تايپ كنيد:

$ cdrecord -v -eject speed=8 dev=0,0,0 test.iso


در دستور بالا:
-گزينه v حالت Verbose است.
-گزينه eject پس از اتمام رايت، ديسك را از درايو خارج ميكند.
-گزينه speed سرعت رايت را مشخص ميكند.
-گزينه dev آدرس رايتر را مشخص ميكند.
-گزينه پاياني هم نام فايل ايزو است.
خوب اين هم راه ايجاد ديسكي كه در تمام پلاتفورم ها قابل خواندن خواهد بود. عموما در دستگاههاي سريع، هنگام كار چندان از منابع سيستم استفاده نمي شود ولي با اين حال بهتر است هنگام رايت كردن به انجام كارهاي ديگر نپردازيد. استفاده از سرعتهاي پايين تر از سرريز بافر و سوختن ديسك در درايوهاي رايتر قديمي جلوگيري ميكند. درايوهاي جديد داراي تكنولوژي به نام Burn-Proof هستند كه از اين امر جلوگيري به عمل مياورد.



كپي ديسك

براي كپي مستقيم يك CD از درايو CD-ROM به رايتر ميتوانيد از دستور زير استفاده كنيد:


$ cdrecord -v dev=0,0,0 speed=4 -isosize /dev/scd0


البته اين كار را در يك دستگاه قديمي و كند انجام ندهيد! اين راه سريع است ولي ممكن است ايجاد اشكال كند. راه بهتر و امن تر كپي محتويات ديسك در ديسك سخت و سپس رايت آن است:

$ mount /cdrom
$ dd if=/dev/scd0 of=/tmp/diskfile.iso
$
cdrecord dev=0,0,0 speed=8 fs=8m -v -eject -dummy /tmp/diskfile.iso


در مثال بالا:
-گزينه fs=8m سايز بافر را تعيين ميكند. هرچه بيشتر بهتر.
-گزينه dummy ابتدا حالت رايت را شبيه سازي كرده و در صورت نبود اشكال رايت انجام ميشود.



ديسكهاي Multisession

ميتوانيد ديسكها را تا پر شدن، در چندين نوبت رايت كنيد. ايجاد اين نوع ديسكها با استفاده از برنامه هاي گرافيكي رايت CD آسانتر خواهد بود ولي امكان انجام آن با خط فرمان هم وجود دارد:


$ cdrecord -v -eject speed=8 dev=0,0,0 -multi test.iso


با گزينه multi ديسك در پايان رايت باز گذاشته شده و ميتوانيد در آينده نيز به آن اطلاعات اضافه كنيد. هنگامي كه ميخواهيد مجددا با ديسك اطلاعات اضافه كنيد، ابتدا قبل از ايجاد فايل ISO بايد مشخص كنيد كه فضاي خالي از چه قسمتي از ديسك شروع ميشود.براي اين كار از دستور زير استفاده كنيد:

$ cdrecord dev=0,0,0 -msinfo 0,27139


حتما ديسكي كه ميخواهيد اطلاعات به آن اضافه كنيد در درايو قرار داشته باشد. سپس فرمان زير را براي ايجاد فايل ايزو تايپ كنيد:

$ mkisofs -o test2.iso -Jr -V Session2 -C 0,27139 -M 0,0,0 /files/path/


و يا ميتوانيد دو دستور بالا را با هم تركيب كنيد تا كار آسانتر شود:

$ mkisofs -o test2.iso -Jr -V Session2 -C `cdrecord dev=0,0,0 -msinfo` -M 0,0,0 /files/path/



نتيجه گيري

رايت ديسك با استفاده از خط فرمان لينوكس بسيار قوي و انعطاف پذير است. از دو دستور mkisofs و cdrecord ميتوانيد براي رايت ديسكهاي DVD نيز استفاده كنيد. توجه داشته باشيد كه برنامه هاي گرافيكي زيادي براي رايت CD همراه با و خارج از لينوكس وجود دارند ولي شما در خط فرمان ميتوانيد بسيار قدرتمند تر و انعطاف پذيرتر عمل كنيد در حالي كه در برنامه هاي گرافيكي راحتي كار بيشتر است.

دوازده گام جهت بهبود پايداري ويندوز

1- هميشه ويندوز را از پايه نصب كنيد : ارتقاء از نسخه قبلي ويندوز آسانتر و سريعتر مي باشد اما دير يا زود شما بهاي اين راه ميان بر را با مشكلاتي نظير عدم پايداري ويندوز خواهيد پرداخت پس بهتر است وقت بيشتري گذاشته تا از مشكلات بعدي نجات پيدا كنيد.

2- در مورد خريد سخت افزار مرغوب خساست به خرج ندهيد : كارآيي سيستم شما به كيفيت اجزاء و قطعاتي است كه در آن به كار رفته است با پرداخت مبلغ اندكي بيشتر مي توانيد تفاوت محسوسي در پايداري سيستم خود بيابيد از خريد RAM ،منبع تغذيه ، ديسك سخت، سي دي رام ، كارت گرافيك ، كارت شبكه و ساير قطعات با ماركهاي ناشناخته خودداري كنيد اين قانون در مورد ادوات جانبي نظير پرينتر ، اسكنر ، موس نيز صدق مي كند. راه اندازهاي سيستمي كه بد نوشته شده باشند يا نرم افزارهائي كه به صورت عمومي نوشته شده و خاص يك سيستم نمي باشند ، باعث خرابي شما خواهند شد براي ويندوزهائي نظير 2000 و xp قبل از خريد مطمئن شويد كه سخت افزار شما در ليست سازگاري سخت افزاري مايكروسافت موجود باشد .

3- راه اندازهاي سيستمي قديمي را در ويندوزهاي جديد استفاده نكنيد : هنگاميكه سيستم جديدي را مي خريد نگهداري پرينترها و اسكنرهاي قديمي وسوسه انگيز به نظر مي رسند در صورتيكه سازنده سخت افزار راه انداز جديدي را ارائه نكرده باشد ريسك نصب راه انداز قديمي را انجام ندهيد حتي اگر سخت افزار موجود با آن كار كند مي توانيد در اينترنت بدنبال راه اندازهاي جديد بگرديد و يا از راه اندازهاي خود ويندوز استفاده كنيد اين تجربه شخصي من است كه سازندگان سخت افزار معمولا جهت محصولات گرانقيمت خود راه انداز جديد ارائه كرده و براي محصولات ارزان قيمت راه انداز جديدي ارائه نمي دهند .

4- قبل از نصب نرم افزار جديد آن را ارزيابي كنيد : تا جائي كه امكان دارد فقط نرم افزارهاي نوشته شده براي سيستم عامل خودتان را استفاده كنيد. ويندوز 2000 و xp داراي شيوه سازگاري براي پشتيباني نرم افزارهاي سيستم عامل هاي پيشين هستند اما من توصيه مي كنم هر زماني كه توانستيد نرم افزارهاي خود را به روز كنيد. از نرم افزارهاي قديمي كه تاثير مستقيم روي سخت افزارهائي نظير ديسك سخت ، اسكنر و غيره دارند استفاده نكنيد همچنين هنگام دريافت نرم افزارهائي از قبيل اشتراك افزارها ،محافظ صفحه نمايشها ، بازيها و غيره احتياط كنيد. اگرچه امتحان نرم افزارهاي اشتراك افزار و رايگان لذت بخش به نظر مي رسند اما اكثر آنها بسيار ضعيف نوشته شده اند و سيستم عامل را دچار مشكل مي سازند . فقط از سايتهاي قابل اطمينان نرم افزار بگيريد نرم افزارهايي كه ضعيف نوشته مي شوند سبب مشكلات زيادي مي شوند. مثلا درست از روي كامپيوتري كه نصب شده اند برداشته نمي شوند و يا ممكن است در رجيستري سيستم عامل تغييراتي ايجاد كنند كه باعث كاهش كارآئي سيستم عامل شما شوند اگر دوست داريد نرم افزارهاي مذكور و يا نرم افزارهاي نسخه بتا را تست كنيد از نرم افزارهايي مانند VMWARE يا Virtual Pc جهت شبيه سازي محيط ويندوز استفاده كنيد.

5- تنظيمات خارج از قاعده را روي سيستم خود انجام ندهيد : هنگاميكه كاربران در كار با سيستمهايشان ماهر تر مي شوند وسوسه دستكاري در تنظيمات سيستم عامل نظير دستكاري در رجيستري آنها را تهديد مي كند اين تنظيمات ممكن است به ظاهر كارآيي سيستم شما را اندكي بالا ببرد اما در حقيقت باعث به دردسر افتادن شما مي شود.

6- هميشه از برق اضطراري استفاده كنيد : بسياري از مردم فكر مي كنند كه يك كامپيوتر 800 هزارتوماني را فقط بايد به دو شاخه برق بزنند و آن را روشن كنند . در مورد حفاظت كامپيوتر خود در برابر تغييرات ولتاژ ، خساست به خرج ندهيد . بجاي اينكه يك محافظ برق معمولي براي كامپيوتر خود بخريد من توصيه مي كنم از يك سيستم برق اضطراري (UPS) استفاده كنيد كه علاوه بر قدرت محافظت بالاتر و تعديل ولتاژ در صورت بروز اشكال ميتواند تا مدت كوتاهي كامپيوتر شما را روشن نگاه دارد و شما فرصت داريد اقدامات لازم را انجام دهيد .

7- سيستم خود را از لحاظ نرم افزاري به روز نگاه داريد : بروزرساني ويندوز راه آساني جهت استفاده از آخرين اصلاحيه هاي ويندوز است . زمانيكه من اين وصله ها را نصب مي كنم حدود يك يا دو هفته صبر مي كنم تا ببينم كه اين وصله ها مشكلات را حل مي كند يا باعث مشكلات جديدي مي شود چون اين وصله ها مانند سرويس پك ها با دقت زياد تست نمي شوند و غالبا" در مدت زمان كوتاهي عرضه مي شوند .

8- رجيستري سيستم عامل خود را كاملا" تميز نگاه داريد: مايكروسافت در ويندوز 98 از ابزاري بنام RegClean استفاده مي كرد كه كل رجيستري را جستجو كرده ، مشكلات آن را يافته و آنها را برطرف مي كرد . در حال حاضر من از ابزاري بنام RegVac استفاه مي كنم كه معمولا ماهي يك بار از آن استفاده كرده و كليه مشكلات رجيستري سيستم من را برطرف مي سازد .

9- با نرم افزارهاي جاسوسي مقابله كنيد : نرم افزارهاي جاسوسي برنامه هايي هستند كه استفاده هاي شما از كامپيوترتان را كنترل و ضبط كرده بدون اينكه شما كوچكترين اطلاعي از اين موضوع داشته باشيد . معمولا" كاربران با نصب برخي از نرم افزارها و يا بازديد از بعضي از سايتها به اين نرم افزارهاي جاسوسي آلوده مي شوند . بعضي از اين نرم افزارهاي جاسوسي سايت خود را بعنوان سايت خانگي شما قرار مي دهند ، برخي باعث نمايش صفحات تبليغاتي بدون اجازه شما مي شوند و برخي ديگر اطلاعات شخصي شما را جمع آوري كرده و به آدرسهاي مشخص شده مي فرستند .

10- سيستم خود را امن سازيد : در سالهاي اخير بحث ضد ويروسها ، ديواره هاي آتش ، رمز نگاري و ديگر راهكارهاي امنيتي تبديل به موضوع مهم و قابل توجهي شده است ولي با اين حال هنوز هم هزاران سيستم نا امن وجود دارد . ضدويروسها نياز به اين دارند كه همواره بروز باشند ، كاربراني كه از اينترنت استفاده مي كنند احتياج به ديواره آتش دارند ، شبكه هاي بي سيم بايد رمزنگاري شوند ، تنظيمات امنيتي مرورگر شما بايد افزايش يابد و پيوستهاي نامه هاي الكترونيكي ناشناس هرگز باز نشود .

11- از نام كاربري Administrator براي كارهاي روزانه خود استفاده نكنيد : اگر چه استفاده از نام كاربري Administrator ممكن است به ظاهر اشكالي نداشته باشد ولي باعث به وجود آمدن مشكلاتي براي سيستم شما خواهد شد چرا كه هر برنامه اي با نام كاربري Administrator قادر به انجام كارهايي است كه ممكن است امنيت سيستم شما را به مخاطره بيندازد پس از حساب Administrator براي انجام كارهاي روزمره استفاده نكنيد و از دستور Run As براي اجراي برنامه هايي كه احتياج به حقوق دسترسي Administrator دارند استفاده كنيد .

12- محيطي سالم براي كامپيوتر خود فراهم كنيد : در سالهاي اوليه استفاده از كامپيوترها ، ما آنها را بسيار ناز پرورده بار آورديم. استفاده از روشهاي تصفيه هوا ، اتاقهاي عاري از گردوغبار ، كفپوشهاي ضدغبار ، همه و همه بيانگر اين موضوع است . امروزه ما روشي خلاف روش اوليه را در پيش گرفته ايم . ايستگاههاي كاري و سرورها غالبا" در زير ميزها قرار داده شده اند يعني درست جائيكه به علت بسته بودن محيط و عدم تهويه مناسب عمر قطعات كاهش مي يابد . منابع تغذيه معمولا" پيش از ساير قطعات خراب مي شوند بدنبال آن ديسكهاي سخت دچار مشكل مي شوند . در برخي سيستمها بالا رفتن بيش از حد دماي CPU باعث خاموش شدن سيستم شده و اگر همين طور ادامه يابد ممكن است منجر به سوختن CPU شود . ميدانهاي مغناطيسي قوي به اطلاعاتي كه بر روي ديسك سخت شما ذخيره شده است صدمه مي زند . به هر حال با رعايت نكات فوق شما مي توانيد خرابيهاي سخت افزاري را به حداقل برسانيد .

نشان داده شدن شاخه ها و عكسها به صورت Thumbnail View در ويندوز98

اين عملكرد بيشتر براي نشان داده شدن شاخه هايي كه درون انها عكس هست كاربرد دارد و با اين كار عكس هاي درون اين شاخه به صورت كوچك نشان داده مي شوند و ديگر نيازي به استفاده از برنامه ACD see نداريد.

براي اين كار ابتدا روي شاخه مورد نظر كليك راست مي كنيم و سپس گزينه Properties را انتخاب مي كنيم، در پايين كادري كه باز مي شود گزينه Enable thumbnail View را تيك ميزنيم.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
حالا به درون شاخه مربوطه رفته و از قسمت View گزينه Thumbnails را انتخاب مي كنيم.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
نكته : گزينه View اخرين گزينه از نوار ابزار مي باشد

تغيير ويندوز پيش فرض كامپيوتر

امروزه اكثر كاربران، بر روي كامپيوتر خود دو ويندوز نصب مي كنند، كه عمدتا يكي ويندوز Xp و ديگري ويندوز 98 است. اگر شما هم جزو اين دسته از كاربران باشيد، حتما ديده ايد كه به هنگان آغاز كار سيستم، انتخابي مبني بر اينكه وارد كدام ويندوز مي شويد، پيش روي شماست و چنانچه شما در مدت 30 ثانيه، بر روي Enter كليك نكنيد، خود به خود وارد ويندوزي مي شويد كه به طور پيشفرض انتخاب شده است. در اين ترفند قصد داريم تا روش تغيير اين موارد را ذكر كنيم. در ابتدا وارد يكي از ويندوز ها شويد، ترجيحا ويندوز XP ( اين آموزش بر اساس ويندوز XP تهيه شده است).
در ابتدا وارد Control Panel شده و بر روي System دوبار كليك كنيد تا System Properties باز شود. حال بر روي Advanced كليك كنيد. سپس در قسمت Startup and Recovery بر روي Settings كليك كنيد. در پنجره باز شده، در قسمت Default operating system به راحتي مي توانيد سيستم عامل پيشفرض را تغيير دهيد. در قسمت Time to display list ... نيز مي توانيد با تغيير عدد 30 ، مدت زمان تاخير سيستم جهت انتخاب يكي از دو سيستم عامل را، كم يا زياد كنيد. (دقت داشته باشيد كه اين اعداد بر حسب ثانيه مي باشند).
حالا بر روي تك تك پنجره هاي باز شده، Ok بزنيد و سيستم را Restart كنيد تا نتيجه را مشاهده كنيد.

هفت گناه نابخشودني راهبر لينوكس

به منظور كنترل دسترسي‌ها و ساير مسائل امنيتي در زمينه كامپيوتر بعضي از مسئولين سايت‌ها و ساير عوامل ذينفع، هزينه‌هاي بسيار گزافي را صرف تهيه و خريد نرم‌افزار و سخت‌افزار مي‌نمايند. ولي غافل از اينكه از كنار مسائل بسيار ساده و پيش افتاده امنيتي جهت محفوظ نگه داشتن اطلاعات مي‌گذرند.
در اين مقاله كوتاه سعي شده كه به 7 مطلب ساده و پيش پاافتاده در زمينه حفاظت اطلاعات پرداخته شود. 7 مطلب ساده و پيش پاافتاده‌اي كه با عدم رعايت آنها امكان به خطر افتادن سيستم اطلاعاتي يك سازمان وجود دارد.

خطاهاي هفتگانه

1- انتخاب اسم رمز ساده و يا اسامي رمز پيش فرض
2- باز گذاشتن درگاه‌هاي(port) شبكه
3- استفاده از نرم‌افزارهاي قديمي
4- استفاده از برنامه‌هاي نا‌امن و يا پيكربندي شده به‌صورت نادرست
5- ناكافي بودن منابع و يا نامناسب بودن ارجحيت‌ها
6- نگهداري UserIDهاي قديمي و غيرلازم و تهيه شناسه‌هاي عمومي
7 - به تعويق انداختن فعاليت‌هاي مهم در زمينه ايجاد امنيت


1. انتخاب اسم رمز ساده و يا اسامي رمز پيش فرض

با توجه به سريع شدن پردازنده‌ها و امكان دسترسي به نرم‌افزارهايي كه اسامي رمز را كشف مي‌نمايند، حتي با انتخاب اسامي رمز پيچيده نيز، رمز مي‌تواند شكسته شود.
با استفاده از ابزارهايي كه در سيستم‌عامل Unix/Linux پيش‌بيني شده است مسئول سيستم مي‌تواند اجازه توليد اسامي رمز و ساير مسائل مرتبط را كنترل نمايد.
در بعضي از سيستم‌عامل‌هاي يونيكس فايلي با نام passwd تحت /etc/default وجود دارد كه راهبر يونيكس مي‌تواند با ايجاد تغييراتي در آن به كاربر اجازه ندهد كه اسامي رمز ساده را انتخاب نمايد. اما در لينوكس به اندازه كافي كنترل‌ بر روي اسم رمز انجام مي‌گردد و مي‌توان تا حدي مطمئن بود كه كاربر نمي‌تواند اسامي رمز ساده انتخاب نمايد.
فراموش نگردد كه مسئول سايت (راهبر سيستم) اين اختيار را دارد كه اسامي رمز ساده‌اي را براي كاربران تهيه نمايد، كه اين كار خطاي مسلم راهبر مي‌باشد. چرا كه هر اسم رمز ساده دروازه‌اي براي ورود افراد مهاجم بوده و فرد مهاجم پس از وارد شدن به سيستم مي‌تواند با استفاده از نقاط ضعف ديگر احتمالي و به‌وجود آوردن سر ريز بافر(Buffer Overflow) كنترل سيستم را در ‌دست بگيرد. در بسياري از سيستم‌هاي فعلي Unix/Linux مجموعه امكانات PAM(Pluggable Authentication Modules) نصب بوده و توصيه اكيد مي‌گردد كه مجموعه زير را براي بالا بردن امنيت سيستم تحت /etc/pam.d و در فايل passwd قرار گيرد.

passwd password requisite usr/lib/security/pamcraklib.so retry=3

passwd password required /usr/lib/security/pam_pwdb.so use_authtok

در زمان اجراي برنامه passwd، كتابخانه‌هاي پويا(Dynamic) با نام‌هاي pamcraklib.so و pam_pwdb.so به برنامه متصل شده و كنترل‌هاي لازم را انجام خواهند داد.
مجموعه نرم‌افزارهاي craklib اين امكان را به سيستم اضافه مي‌نمايد تا كنترل نمايد كه آيا اسم رمز تهيه شده توسط كاربر شكستني است يا خير. فراموش نگردد كه فرمان passwd تابع راهبر سيستم بوده و راهبر سيستم مي‌تواند اسم رمز ساده را انتخاب نمايد و اين عمل گناهي نابخشودني را براي مسئول سيستم ثبت خواهد نمود. در مورد اسامي رمز پيش فرض كه در نصب بعضي سوئيچ‌ها و مسيرياب‌ها وجود دارد، راهبر سيستم مي‌بايست در اسرع وقت (زمان نصب) اسامي رمز از پيش تعيين شده را تعويض نمايد.

2. باز گذاشتن درگاه‌هاي شبكه

هر درگاه باز در TCP/IP مي‌تواند يك دروازه ورودي براي مهاجمين باشد. باز گذاشتن درگاه‌هايي كه محافظت نشده و يا بدون استفاده مي‌باشند، به مهاجمين اجازه مي‌دهد به‌ نحوي وارد سيستم شده و امنيت سيستم را مخدوش نمايند. فرمان‌هاي زيادي مانند finger وrwho و غيره وجود دارند كه افراد مهاجم مي‌توانند با اجراي آنها در شبكه و قرار دادن آدرس كامپيوتر مقصد، اسامي كاربران و تعداد زيادي از قلم‌هاي اطلاعاتي مربوط به كاربران را به‌دست آورده و با حدس زدن اسم رمز وارد سيستم گردند. به‌ وسيله‌ي ابزارهاييي كه در سيستم‌عامل Unix/Linux وجود دارد مي‌توان درگاه‌هاي باز را پيدا نموده و تمهيدات لازم را انجام داد. يكي از اين فرمان‌ها nmap است كه با اجراي اين فرمان و قرار دادن optionهاي لازم و وارد نمودن آدرس IP، درگاه‌هاي كامپيوتر مورد نظر را پيدا نموده و فعاليت‌‌هاي اخلال گونه را انجام داد. راهبر سيستم با اجراي فرمان netstat –atuv مي‌تواند سرويس‌هايي كه در حال اجرا هستند را مشخص نموده و به‌ وسيله انواع روش‌هايي كه وجود دارد سرويس را غير فعال نمايد و شايد يك روش مناسب پاك كردن برنامه هاي سرويس دهنده و يا تغيير مجوز آن به 000(به‌وسيله فرمان chmod) باشد. در هرحال مي‌توان با فرمان chkconfig اجراي بعضي از سرويس‌ها را در زمان بالا آمدن سيستم متوقف نمود. به‌ عنوان مثال با فرمان chkconfigg –del portmap مي‌توان سرويس portmap را غيرفعال نمود.

3- استفاده از نرم‌افزارهاي قديمي

توصيه مي‌شود كه از نرم‌افزارهايي كه نسخه‌هاي جديد آن به دليل وجود اشكالات امنيتي در نسخه‌هاي قديمي روانه بازار شده است، استفاده شود و گناهي بس نابخشودني است كه راهبر سيستم با استفاده از نرم‌افزارهاي قديمي راه را براي سوء‌استفاده كننده‌گان باز بگذارد.
به عنوان مثال فرمان ls داراي مشكلي بوده كه با قرار دادن آرگوماني خاص مي‌توان سرريز بافر به‌ وجود آورده و كنترل سيستم را به‌دست گرفت. شايد در ماه گذشته بود كه مجموعه نرم‌افزار مربوط به نمايش اسامي فايل‌ها و شاخه‌ها(ls , lx , lr ,….) در سايت‌هاي مهم قرار داده شد تا استفاده كننده‌گان لينوكس آن را بر روي سيستم خود نصب نمايند.

4- استفاده ازبرنامه‌هاي ناامن و يا پيكربندي شده به ‌صورت نادرست

به‌ دليل مسائل خاصي بعضي از سيستم‌ها نياز به مجوزهاي خاص داشته و اعمال مجوزها مي‌تواند مسائل غيرقابل پيش‌بيني را به‌وجود آورد و ضمناً با پيكربندي نامناسب نرم‌افزار، راه براي سوءاستفاده كنند‌گان باز خواهد شد.
به‌ عنوان مثال نرم‌افزارهايي وجود دارد كه براي اجرا شدن، مجوز s (Set UserID) را لازم داشته و اين مجوز در حالتي كه صاحب فايل اجرايي root باشد، بسيار خطرناك است. فرماني كه اين اجازه را دارد با اجراي فراخوان‌هاي سيستم(System call) مانندsetid تغيير مالكيت داده و قدرتroot را كسب مي‌نمايد و راهبر سيستم مي‌بايست تاوان اين گناه نابخشودني را نيز بدهد.
به عنوان مثال استفاده از FTP و telnet كه اطلاعات را عيناً بر روي شبكه منتقل مي‌نمايند، مي‌تواند نگراني‌هايي را براي مسئول سايت به‌ وجود آورده و شايد راه‌اندازيsshd(secure shell daemon) بتواند كمي از گناهان مسئول سيستم بكاهد و در مورد پيكربندي نادرست فايل‌ها بتوان نامي از فايل .rhosts برد كه مجوز نادرست مي‌تواند باعث لو رفتن اسم رمز گردد. بد نيست به‌ وسيله فرمان find اسامي فايل‌هايي كه مجوز s را داشته كنترل نموده تا خداي ناكرده برنامه اجرايي با مجوز s در سيستم اضافه نگردد.
ضمناً مسئول سيستم در اجراي دستور mount نيز مي‌بايست دقت فراوان داشته باشد تا برنامه‌هايي كه مجوز s بر روي سي‌دي و فلاپي وجود دارد، اجرا نگردد.

5- ناكافي بودن منابع و يا اختصاص دادن ارجحيت نامناسب

كم نمودن هزينه‌هاي مربوط به امنيت و عدم آموزش‌هاي لازم و تهيه ننمودن نرم‌افزارهاي بازدارنده مي‌تواند تعدادي مسائل غيرقابل پيش‌بيني به وجود آورد. مخصوصاً جابجايي اولويت‌هاي هزيه نمودن اعتبارات مي‌تواند امنيت سيستم را خدشته‌دار نمايد. لازم به يادآوري است كه اين مطلب فني نبوده و مديريتي مي‌باشد ولي راهبر سيستم مي‌بايست مرتباً نكات لازم را در اين زمينه به مقامات مسئول گوشزد نمايد تا مديريت ارشد سازمان بيش از بيش به اهميتِ امنيت پي برده و هزينه‌هاي لازم را تامين نمايند. عدم اطلاع رساني مسؤول سايت دراين زمينه به مديريت‌هاي مافوق كه احتمالاً در اين زمينه نيز تخصصي ندارند، گناهي نابخشودني است.

6- نگهداري UserIDهاي قديمي و غيرلازم و تهيه شناسه‌هاي عمومي

نگهداري UserIDهاي قديمي و شناسه‌هايي مانند TEST مي‌تواند معضلات زيادي را به وجود آورده و امكان سوء استفاده را بالا برد. تهيه‌ي شناسه‌هاي عمومي نيز به دليل نامشخص بودن هويت اصلي كاربر مي‌تواند مشكل‌زا باشد.

مسؤول سايت مي‌بايست رويه‌اي را براي كشف UserID هاي غير فعال اتخاذ نمايد و به‌ وسيله‌ي هر روشي كه صلاح مي‌داند پس از تهيه فايل پشتيبان لازم، UserIDهاي غيرفعال را در مقاطع معيني متوقف نمايد و شايد يكي از بهترين روش‌ها براي اين كار عوض نمودن اسم رمز باشد. به عنوان مثال به وسيله دستور زير مي‌توان UserID با نام someone را غير فعال نمود:

chmod 000 /home/someone

توليد UserID هاي عمومي مانند test و guest و غيره كه مورد علاقه بسياري از مهاجمين است، يكي از گناهان غيرقابل بخشش راهبر سيستم مي‌باشد.

7- به تعويق انداختن فعاليت‌هاي مهم در زمينه ايجاد امنيت

با كم اهميت دادن مسائل حفاظتي از جمله عدم نصب ترميم‌ها(Patch) و عدم تهيه فايل‌هاي پشتيبان، مي‌توان گفت كه مسئول سيستم تير خلاص را به كامپيوتر تحت الحفظ خود شليك نموده است و چنان گناهكار خواهد بود كه بخشش جايز نمي‌باشد.

ديوار آتش ويندوز در XP

از آنجايي كه اغلب كاربران نسخه حرفهاي ويندوز XP به اينترنت متصل هستند، لازم است كاربران روشهاي ممانعت از دسترسي هاي ناخواسته به سيستم خود را بدانند تا بدين طريق از نفوذ غيرمجاز به سيستم هاي خود، جلوگيري كنند .در اين مقاله سعي داريم نحوه پيكربندي ديوارهاي آتش موجود در نسخه هاي حرفه اي و خانگي ويندوز XP را به شما كاربران عزيز آموزش دهيم.

اين مقاله، در وهله اول مختص آموزش كاربران مبتدي و تازه كاري است كه در صدد پيكربندي و راه اندازي يك ديوار آتش براي سيستم خود هستند .بنابراين اگر شما جزء اين گروه از كاربران نيستيد، اين مقاله چندان مورد استفاده شما نخواهد بود.


از آنجايي كه شركت مايكروسافت در نسخه جديد ويندوز ويندوز XP حرفهاي قابليت دسترسي تمام كاربران به اينترنت را چه از طريق اتصالاتdialup ، كابلي، ISDN و يا LAN امكان پذير كرده است، لزوم استفاده از سيستمهاي حفاظتي براي جلوگيري از دسترسيهاي ناخواسته كاربران از طريق شبكه اينترنت، كاملا حياتي به نظر مي رسد .

اين اولين باري است كه شركت مايكروسافت، نرم افزار حفاظتي ديوار آتش (firewall) را در سيستم عامل خود جاي داده است .هر دو نسخه خانگي و حرفهاي ويندوزXP ، مجهز به نرم افزار قابل پيكربندي ديوار آتش هستند .اين نرم افزار كه Internet Connection Firewall (ICF ) ناميده مي شود، يك برنامه كاربردي است كه در هنگام اتصال به اينترنت مانع از دسترسي سايرين به سيستم شما مي شود .ديوار آتش هر گونه فعاليت غيرمجاز هكرها جهت نفوذ به سيستم شما را متوقف كرده و تلاشهاي ناموفق آنها را ثبت مي كند.


ديوار آتش مدتي است كه به شكل سخت افزاري يا نرم افزاري كاربرد دارد و اكثر شركتها براي بالا بردن درجه اطمينان و امنيت دادههاي خود، از هر دو شيوه سخت افزاري و نرم افزاري استفاده مي كنند . همواره توجه داشته باشيد كه هر سيستم عاملي داراي درجات مختلف امنيتي است كه نمي تواند صددرصد در مقابل نفوذ هكرها و تخريب آنها ايمن باشد، ولي در هر صورت نصب اين سيستمهاي حفاظتي جهت جلوگيري از نفوذ هكرها، بي تاثير نخواهد بود.
مايكروسافت نرم افزار ICF را به گونه اي ساخته است كه مستقل از نوع اتصال شبكه اي به اينترنت، كار مي كند .تمام اتصالات شبكه اي از ويژگيهاي مشتركي استفاده مي كنند كه ICF هم يكي از آنهاست .در نرم افزارICF ، امكان تغيير وضعيت مجازي به هر يك از اتصالات وجود دارد .به عنوان مثال، اگر اتصال اينترنتي شما از نوع مبتني بر مودم است، براي پيكربندي ICF مراحل زير را طي كنيد:
1- بر روي گزينه Network Connections درمنويCommunications ، كليك كنيد.
2- بر روي آيكوني كه اتصال اينترنتي شما را نشان مي دهد، كليك راست كرده و سپس گزينه Properties را انتخاب كنيد .با اين عمل كادر محاورهاي Local Area Connection Properties ظاهر خواهد شد .
3- در كادر مزبور، بر روي زبانهAdvanced ، كليك كنيد .
4- تنها گزينه موجود در صفحه باز شده را علامت دار كنيد تا برنامهICF ، فعال شود .
5- يكبار روي دكمه OK كليك كنيد تا مراحل انجام كار تكميل شود .براي فعال كردن برنامه مزبور مي بايست سيستم خود را مجددا راه اندازي يا بوت كنيد .


مديريت ديوارهاي آتش ومروري بر گزينه هاي پيشرفته آن
در هنگام استفاده از برنامهICF ، به چند نكته توجه داشته باشيد .بخصوص اگر مديريت ديوارهاي آتش يك سازمان يا شركت را برعهده داريد، ترفندهاي زير براي حل مشكلات احتمالي شما در حين كار با ICF يا هر نوع ديوار آتش ديگر، بسيار مفيد خواهند بود .
اگر شركت شما در حال حاضر از يك شبكه خصوصي مجازي (VPN) استفاده مي كند، اين امكان وجود دارد كه سرور ميزبان اين اتصال، از قبل داراي يك ديوار آتش باشد .در اين شرايط ممكن است برنامه ICF موجود بر روي سيستمهاي ويندوز XP و ديوارهاي آتش موجود بر روي سرورهاي ميزبانVPN ، با يكديگر تضاد (Conflict) پيدا كنند .اگر در اين شرايط برخي از سيستمهاي تحت XP شما از كار افتاد، ابتدا اطمينان حاصل كنيد كه تضاد مزبور با ICF اتفاق نيفتاده است .
اگر در شبكه شركت شما روي كنترل كنندههاي حوزه(domain controllers) ، ويندوز 2000 و يا XP نصب است و از سرورهايDHCP ، گيتويها و آدرسهاي IP ايستا استفاده ميكنند، از فعال كردن برنامه ICF بر روي سيستمهاي ويندوز XP اجتناب كنيد .


به ياد داشته باشيد كه اگر شبكه شما براي رسيدگي و مديريت نامه هاي الكترونيكي،از يك سرور راه دور ويژه استفاده مي كند، ديوار آتش نصب شده بر روي سيستم شما، نمي گذارد سرور، خبرمربوط به ارسال نامه هاي الكترونيكي جديد را به كاربران MS Outlook 2000 اعلام كند .چرا كه فراخواني ( RPC احضار يك برنامه روي يك سيستم راه دور از داخل يك برنامه ديگر )كه كار ارسال اين اعلاميه ها را بر عهده دارد، در خارج از ديوار آتش، آغاز به كار مي كند .كاربرانOutlook 2000 ، همچنان قادر خواهند بود پيغامهاي پستالكترونيكي خود را به صورت عادي ارسال و يا دريافت كنند، ولي براي اطلاع از دريافت نامه هاي الكترونيكي جديد مي بايست به صورت دستي از طريق سيستم هاي خود اين كار را انجام دهند در اين صورت، فرآيند مزبور داخل ديوار آتش آغاز مي شود .
هرگز برنامه ديوار آتش ICF را از طريق آيكن Network Connection در اتصالات يا كامپيوترهاي واقع در يك شبكه محلي، شبكه VPN و يا كامپيوترهايي كه به اينترنت متصل نيستند، به كار نيندازيد.
براي پيكربندي برنامهICF ، گزينه ها و توابع متعددي وجود دارند كه براي مديران شبكه كاربرد فراواني خواهند داشت .به كمك اين توابع و گزينه هاي پيشرفته، مديران شبكه مي توانند نحوه ارتباط بين كلاينت ها و سرورها را تعريف كنند .
در عين حال لزومي ندارد اين توابع به صورت هفتگي ويا حتي ماهانه تغيير كنند .موارد فوق كاملا تحت تاثير سياستهاي امنيتي شركت شما و متاثر از آن خواهد بود .اگر شما بر روي سيستمي كار مي كنيد كه در يك شبكه VPN قرار دارد، تنظيمات مزبور را هرگز تغيير ندهيد، چرا كه شبكهVPN ، مشخصا براي كار با ويندوز XP تحت يك پروتكل از پيش تعريف شده، پيكربندي شده است .براي مشاهده توابع پيشرفته ICF مراحل زير را دنبال كنيد:
1- در پنجرهNetwork Connection ، بر روي شبكه خود كليك راست كرده و كادر محاوره اي Properties را انتخاب كنيد .
2- روي زبانه Advanced كليك كنيد .
3- بعد از فعال كردن تنها گزينه موجود در صفحه، بر روي دكمه settings در انتهاي صفحهAdvanced ، كليك كنيد .در اين وضعيت، صفحه مربوط به Advanced Settings ظاهر خواهد شد.
4- بهتر است قبل از تغيير هر يك از گزينه هاي اين صفحه با مدير سيستم خود مشورت كنيد، چرا كه هر كدام از آنها مي توانند از طريق اينترنت امكان دسترسي ساير كاربران به سيستم شما و سرورهاي شبكه را مهيا سازند .اگر شما مدير شبكه هستيد، مي توانيد به دلخواه، ميزان نفوذ ساير كاربران به داخل ديوار آتش شبكه خود را در سطوح مختلف، تنظيم يا بين آنها سوئيچ كنيد .
5- بر روي دكمه OK كليك كنيد تا اين كادر محاوره اي بسته شود .
6- بر روي دكمه OK كليك كنيد تا كادر محاورهاي properties بسته شود .



رديابي و كنترل عملكرد يك ديوار آتش
تمام برنامه هاي ديوار آتش، قابليت تهيه گزارش را دارند، بعضي از برنامههاي پيشرفته تر حتي مي توانند با ارايه يك آدرسIP ، دفعات تلاش يك نفوذگر براي نفوذ به شبكه شركت شما را گزارش دهند .شركت مايكروسافت قابليت ثبت فعاليتهاي حفاظتي برنامه ICF در ويندوز XP را فراهم كرده است .در زير مراحلي كه براي ثبت وقايع توسط برنامه ICF لازم است، ارايه شده اند :
1- اتصال شبكه اي مورد استفاده براي دسترسي به اينترنت را باز كنيد .
2- بر روي آيكونInternet Connections ، كليك راست كرده و گزينه Properties را انتخاب كنيد .
3- بر روي زبانه Advanced كليك كرده و سپس تنها گزينه داخل صفحه را علامت دار كنيد .
4- بر روي دكمه Settings كليك كنيد.
5- روي زبانه Security Logging كليك كنيد تا گزينه هاي موجود نمايان شوند .
6- يكبار بر روي گزينه Log dropped packets كليك كنيد تا آمار مربوط به تعداد دفعات تلاش جهت نفوذ به سيستم خود را پيگيري كنيد .
7- بر روي دكمه OK كليك كنيد تا قابليت ICF جهت ثبت وقايع فعال شود .



فرض كنيم شما در حال حاضر در اينترنت هستيد، بعد از انجام مرحله7 ، پيغامي دريافت خواهيد كرد مبني بر اينكه بار ديگر كه به شبكه وارد شويد، يك فايل ثبت وقايع (log file) ايجاد خواهد شد تا تمامي فعاليتها را ثبت كند .



مرورگر خود را ايمن كنيد
اولين مرحله در تامين امنيت اينترنتي در ويندوزXP ، مربوط به ارتباطاتي خواهد بود كه براي كنترل نامه هاي الكترونيكي، ارسال و دريافت پيغامها و بازديد از وب سايتها، ايجاد مي كنيد .علاوه بر تدابير امنيتي ويندوز XP كه براي اين گونه ارتباطات در نظر گرفته شده، نرم افزار ICF نيز به اين سيستم عامل افزوده شده تا سيستم كاربر را محافظت كند .در واقع ميتوان ICF را يك عامل اساسي در استراتژي امنيتي يك شبكه محسوب كرد .
در اين قسمت، نحوه پيكربندي يك مرورگر براي دستيابي به بالاترين سطح امنيتي مورد نظر شما توضيح داده مي شود .همواره به ياد داشته باشيد بين درجه اطمينان و امنيتي كه مرورگر شما ارائه مي دهد و سهولت نسبي گشت و گذار و استفاد از اينترنت، يك رابطه متقابل وجود دارد .با افزايش درجه امنيت مرورگر خود، به دليل كنترلهاي متعددي كه مي ايست انجام گيرد، سرعت گشت و گذار در اينترنت پايين خواهد آمد .هر چه درجه اطمينان و امنيت مرورگر شما بالاتر باشد، فايلها و اطلاعات مهم، در پشت ديوار آتش بهتر پنهان مي شود، به گونهاي كه مرورگر ديگر نمي تواند به آنها دسترسي پيداكند .
شركت مايكروسافت در هنگام نصب ويندوز XP حرفه اي، گزينه مربوط به نصب Internet Explorer 6.0 را نيز در اختيار كاربران مي گذارد .اكنون بسياري از كارشناسان معتقدند كه نسخه IE 6.0 در بين تمام نسخه هاي قديمي اين مرورگر، از درجه اطمينان و سرعت بالاتري برخوردارستIE6 ، در رسيدگي و مديريت نامه هاي الكترونيكي، نسبت به Netscape Communicator عملكرد بهتري دارد .در حقيقتIE6 ، داراي ويژگيهاي امنيتي بسيار قوي است كه در صورت همراه شدن با گزينه هاي امنيتي ويندوزXP ، از حريم شخصي شما محافظت بيشتري مي كند .(هر چند اين برنامه نيز در عمل با مشكلات فراواني مواجه شده و تاكنون چندين نسخه از Patch هاي آن در سايت مايكروسافت جهت دانلود قرار گرفته است و به شما توصيه مي كنيم كه حتماً اين Patch هاي امنيتي را قبل از وارد شدن به محيط اينترنت بر روي سيستم خود نصب كنيد )



براي تنظيم سطح امنيتي دلخواه درIE6.0 ، مراحل زير را دنبال كنيد:
IE6.0 -1را باز كنيد( اين نرم افزار همزمان با سيستم عامل XP نصب مي شود).
2- از منويTools ، گزينه Internet Options را انتخاب كنيد.
3- بر روي زبانه Security كليك كنيد تا كادر محاوره اي نشان داده شود.
4- توجه داشته باشيد كه در اين كادر محاوره اي، 4 ناحيه قابل پيكربندي وجود دارد .هر چه درجه امنيت اين نواحي بالاتر باشد، محدوديتهاي بيشتري در هنگام گشت و گذار در اينترنت
لحاظ خواهد شد .به منظور مقايسه، در زير تنظيمات پيش فرض
هر ناحيه ارايه شده است:
Internet : تمام وب سايتهاي جديدي كه شما قبلا از آنها بازديد نكرده ايد، در اين ناحيه قرار دارند .سطح امنيتي پيش فرض براي اين ناحيه Medium است.
Locol intranet : اين ناحيه شامل وب سايتهاي قابل دسترس در اينترانت شركت شماست .سطح امنيتي پيش فرض براي اين ناحيه Medium low است .
Trusted sites : اين ناحيه در بدو امر خالي است اما شما مي توانيد سايتهايي را كه به آنها اطمينان داريد در اين ناحيه قرار دهيد تا دسترسي آنها را به سيستم خود، سرعت بخشيد .سطح امنيتي پيش فرض براي اين ناحيه Low است.
Restricted sites : اين ناحيه در بدو امر خالي است اما تقريبا مانند حوزه قبلي است .شما مي توانيد سايتهايي را كه به آنها اعتماد نداريد ولي از آنها ديدن مي كنيد، در اين ناحيه ثبت كنيد .سطح امنيتي پيش فرض براي اين ناحيه High است.
5- براي تغيير سطح امنيتي هر يك از نواحي فوق، ابتدا بر روي ناحيه مورد نظر كليك كنيد، سپس توسط دكمه لغزنده پايين صفحه و واقع در ناحيهSecurity level for this zone ، سطح امنيتي مورد نظرتان را انتخاب كنيد.
6- بعد از تنظيم سطح امنيتي مورد نظر، روي دكمه Apply كليك كنيد تا موارد مزبور اعمال شوند .
7- روي دكمه OK كليك كنيد تا كادر محاورهاي Internet Options بسته شود.
در نظر داشته باشيد كه هر چه سطح امنيتي بالاتري را براي هر ناحيه تنظيم كنيد، محدوديت بيشتري براي دسترسي به منابع اينترنتي و استفاده از آن خواهيد داشت .ضمناً در صورت انتخاب گزينه High و با توجه به اينكه تبيان از ثبت Coockei براي شناسايي افراد استفاده مي كند ، ممكن است در شناسايي عضو با مشكل مواجه شويد

افزايش سرعت كامپيوتر در ويندوز XP

اگر از كامپيوتر خود به صورت شخصي استفاده مي كنيد و كامپيوتر شما در داخل شبكه نمي باشد، مي توانيد با انجام تغييرات ذيل Windows XP خود را سريعتر و مطمئن تر كنيد:
ابتدا دستور زير را انجام دهيد:
Control Panel > Administrative Tools > Services

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سپس با خيالي آسوده گزينه هاي ذيل را "disable" نماييد:

Alerter
Clip book
Computer Browser
Fast User Switching
Human Interface Access Devices
Indexing Service
Messenger
Net Logon
Net meeting Remote Desktop Sharing
Remote Desktop Help Session Manager
Remote Procedure Call Locator
Remote Registry
Routing & Remote Access Server
SSDP Discovery Service
TCP/IP NetBIOS Helper
Telnet
Universal Plug and Play Device Host
Upload Manager
Windows Time
Wireless Zero Configuration
Workstation

پشتيبان گيري در ويندوز XP

NTBackup " برنامه اي مفيد براي پشتيبان گيري از فايلهايي است كه امكان دارد از بين برود. به چند دليل مايكرو سافت هميشه برنامه هاي اضافي را بر روي سي دي ويندوز پنهان مي كند. با توجه به اينكه هيچ يك از آنها در حالت عادي نصب نمي شود، كاربر خود مي تواند آنهارا نصب كند. بدين صورت كه سي دي ويندوز XP را در دستگاه قرار داده، " Windows Explorer " را اجرا كنيد سپس به دايركتوري " d:/ vaveadd/msft/ntbackup " رفته تا در آنجا فايل " NTBackup.msi " را بيابيد. براي نصب كافي است تا روي فايل " ntbackup.msi " دوبار كليك كنيد.چيز مهمي در ويندوز رخ نمي دهد ولي وقتي به start,programs,accessories,systemtools برويد به گزينه جديدي به نام" backup " بر مي خوريد. بر روي آن كليك كنيد. مشا هده مي شود كه ويزاردهاي پشتيبان گيري يا باز گرداني با نامهاي " backup wizard " و " restorwizard " اجرا مي شوند. بر روي صفحات اصلي اين خودآموزها آپشني براي تغيير تنظيمات بر مبناي شروع برنامه با خودآموز يا به حالت پيشرفته و بدون ويزارد وجود دارد.شما ممكن است در ابتدا از ويزارد استفاده كنيد چون بسيار ساده تراست. پس از اين روي دكمه " next " كليك كنيد تا دو گزينه براي پشتيبان گيري و باز گرداني در پنجره اي باز شود. اگر براي اولين بار است كه برنامه را اجرا مي كنيد يا فايلهاي پشتيبان شده اي براي باز گرداني نداريد بايد گزينه " Back up " را انتخاب كنيد .

در صفحه بعدي چهار گزينه وجود دارند كه دو گزينه اولي مربوط به پشتيبان گيري از فايلهاي پوشه هاي Document شما و ديگر كاربران بوده ، در دو گزينه ديگر مربوط به پشتيبان گيري از كل هارد درايو البته با در نظر گرفتن شرايط موجود ( براي مثال داشتن سي دي رايتر ) مي باشند براي كاربران حرفه اي نيز گزينه اي مربوط به گزينش فايلهاي منتخبشان از هارد براي پشتيبان گير وجود دارد بعد از اينكه پوشه Document خود يا هر كاربر ديگري را براي پشتيبان گيري انتخاب كرده ايد بايد محلي را براي فايلهاي پشتيبان گيري شده اختصاص دهيد .

سعي كنيد اين محل از داخل هارد انتخاب شده باشد چون در حالتهاي از پيش تعيين شده اين محل به فلاپي ديسك اختصاص دارد ولي فلاپي ديسك گنجايش اين همه فايل را نداشته و چندين فلاپي ديسك احتياج است پس دكمه Browse را زده پيام مربوط به اختصاص محل ذخيره به فلاپي ديسك را Cancel كنيد و در آن باكس يك قسمت زا هارد را انتخاب كنيد ( مانند C :/ ) حال Next را زده كار را با پشتيبان گيري دنبال كنيد .

چگونه Windows XP را در حالت Safe mode اجرا كنيم؟

وضعيت: شما با مشكلي در ويندوز XP مواجه مي شويد، مي خواهيد در حالت Safe mode آن را اجرا كنيد.
راه حل: راههاي مختلفي براي انجام اين كار موجود است. روشي كه پيشنهاد مي شود، بدين ترتيب است:

روش پيشنهادي
ويندوز XP شامل يوتيلتي پيكربندي سيستم است. اگر مي توانيد كامپيوتر را در وضعيت نرمال در محيط ويندوز روشن كنيد، اين راه، ساده ترين روش پيشنهادي براي روشن كردن كامپيوتر در محيط Safe mode خواهد بود.

طراحي يوتيلتي پيكربندي سيستم جهت روشن نمودن كامپيوتر در محيط mode Safe :
1. كليه برنامه هاي باز شده را ببنديد.
2. دكمه Start را كليك و سپس گزينه Run را اجرا كنيد. جعبه گفتگوي Run ظاهر مي شود.
3. در اين جعبه، عبارت msconfig را تايپ و دكمه ok را كليك كنيد.
4. يوتيلتي پيكربندي سيستم همان گونه كه در شكل زير نشان داده شده است، ظاهر مي شود. گزينه Safe Boot را انتخاب و سپس گزينه ok را كليك نماييد.
5. سپس اعلاني مبني بر روشن كردن مجدد كامپيوتر دريافت مي داريد. دكمه Restart را كليك كنيد.
كامپيوتر پس از روشن شدن مجدد، در محيط Safe mode اجرا مي شود. (ممكن است اين عمل دقايقي به طول انجامد.)
توجه: هنگامي كه حل همه مشكلات در محيط Safe mode به اتمام رسيد، اين مراحل را دوباره اجرا كنيد اما در گام چهارم، گزينه Enable Startup Menu را از حالت تاييد خارج كنيد.


توجه:
•اگر كامپيوتر شما بيش از يك سيستم عامل را اجرا مي كند، بايد ابتدا ويندوز XP را انتخاب كنيد و سپس مراحل فوق را انجام دهيد.
• طبق طبيعتي كه محيط Safe mode در ويندوز XP دارد، نصب نرم افزار در اين محيط، غير ممكن است.

اجراي Safe mode در محيط تك سيستم عاملي
اگر XP تنها سيستم عامل نصب شده در كامپيوتر شماست، از اين روش استفاده كنيد:
1. ويندوز را راه اندازي كنيد يا اگر راه اندازي شده است، گزينه Shut down را از منوي Start انتخاب كنيد. سپس كامپيوتر را خاموش كنيد.
2. كامپيوتر را دوباره روشن كنيد. سيستم شروع به پردازش مجموعه اي از دستورالعملهاي شناخته شده به نام Basic Input/Output يا BIOS مي كند. چيزي كه نمايش داده مي شود بستگي به شركت سازنده BIOS دارد.
بعضي از كامپيوترها نمايه Progress bar را نمايش مي دهند كه به كلمه BIOS اشاره مي كند. در حالي كه ساير سيستم ها ممكن است به روند اين رويداد هيچ اشاره اي نكنند.
3. به محض اتمام كار BIOS، كليد F8 را بفشاريد. اين عمل را تا ظاهر شدن منوي Windows Advanced Option ادامه دهيد.
توجه: اگر زودتر از موقع مقرر، شروع به فشردن دكمه F8 بنماييد، بعضي از كامپيوترها پيغامKeyboard Error را صادر مي كنند. آن گاه بايد دستگاه را دوباره روشن كنيد.
4. با استفاده از كليدهاي جهت دار (Arrow Keys)، منوي Safe modeرا كليك كنيد.
توجه: در بعضي از كامپيوترها، اين عمل ممكن است كاملاً متفاوت باشد. اگر موفق به روشن كردن كامپيوتر در حالت Safe mode نشديد، آن گاه دستورالعملهاي قسمت « روش جايگزين » را پيگيري كنيد.

براي شروع ويندوز در حالت Safe mode، سيستم را چند بار راه اندازي كنيد
اگر XP تنها سيستم عامل نصب شده روي كامپيوتر شما نباشد، مي توان از اين روش استفاده كرد:
1. ويندوز را راه اندازي كنيد يا اگر راه اندازي شده است، از طريق گزينه Shut down آن را خاموش كنيد.
2. كامپيوتر را دوباره روشن كنيد. كامپيوتر شروع به پردازش دستورالعملهاي BIOS مي كند. آنچه نمايش داده مي شود، بستگي به شركت سازنده BIOS دارد. بعضي از كامپيوترها نمايه Progress bar را نمايش مي دهد كه به كلمه BIOS اشاره مي كند، در حالي كه ساير سيستم ها ممكن است به روند اين رويداد هيچ اشاره اي نكند.
3. زماني كه منوي نمايشگر سيستم هاي عامل ظاهر شد، براي انتخاب ويندوز XP از كليدهاي جهت دار استفاده نماييد.
4. دكمه ENTER را فشار دهيد و سپس بسرعت شروع به فشردن دكمه F8 نماييد. منوي Windows Advanced Option فعال مي شود.
5. گزينه Safe mode را كليك نماييد.

فارسي نويسي در ويندوز XP

برخلاف رويه نسخه ويندوز 98 كه براي فارسي كردن آن حتماً بايد از نسخه هاي ويندوز عربي و همچنين فارسي سازهاي الحاقي استفاده مي كرديد در نسخه ويندوز XP و با توجه به طراحي ويژه آن كه از زبان هاي مختلف پشتيباني مي كند شما مي توانيد به راحتي از امكانات فارسي نويسي آن بهره مند شويد .

پس از فعال كردن فارسي نويسي مي توانيد در برنامه هايي همچون آفيس از اين قابليت استفاده كنيد . البته ويندوز بطور پيش فرض تنها از چند نوع فونت پشتيباني مي كند اما شما مي توانيد به راحتي و با افزودن فونت هاي ديگر به پوشه Font آن از آنها نيز استفاده كنيد، بدون اينكه نياز به نصب برنامه هاي فارسي ساز جداگانه اي داشته باشيد.

در صورتي كه قابليت فارسي نويسي در سيستم تان فعال نيست مي توانيد از شيوه زير براي فعال كردن آن استفاده كنيد :

1- از منوي Start گزينه Control Panel را انتخاب كنيد.
2- در پنجره نمايان شده و در صورتي كه از ويندوز در حالت Category استفاده مي كنيد ، گزينه Dtae, Time,Language,and Regional Options را انتخاب كنيد.
3- سپس گزينه Add Other Languages را انتخاب كنيد.

توجه : در صورتي كه از ويندوز در حالت Classic استفاده مي كنيد در پنجره Control Panel ابتدا گزينه Regional and Language options را انتخاب كنيد.


4- سپس در زبانه Languages كليك كرده و گزينه Install files for complex script and right-to-left languages آن را فعال كنيد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
5- گزينه Details را انتخاب كنيد. در پنجره نمايان شده و در قسمت installed Services دكمه Add را بزنيد و از منوي پائين افتادني Input Language نيز Farsi را انتخاب كنيد .



[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
6- گزينه Ok را انتخاب كنيد. مجددا گزينه Ok را انتخاب كنيد تا به كادر اول بازگرديد .
7- حال در برچسب و زبانه Advanced كليك كرده و از منوي پائين افتادني قسمت بالائي موجود در آن گزينه Farsi را انتخاب كنيد.

8- سپس گزينه Ok را انتخاب كنيد . مجددا در پنجره Regional and Language Options برچسب و زبانه Regional Options را انتخاب كنيد .

9- سپس در اين قسمت منوي پائين افتادني كنار دكمه Customize را انتخاب كرده و گزينه Farsi را از آن انتخاب كنيد. همچنين از منوي پائين افتادني قسمت پائين كادر (Location) نيز گزينه Iran را انتخاب كنيد.

8- دكمه Apply را انتخاب كنيد. يك كادر اعلان مانند شكل زير ظاهر مي شود. پس از انتخاب اين دكمه سيستم شروع به نصب برنامه هاي مربوطه مي كند و از شما CD نصب ويندوز XP را مي خواهد . براي نصب امكانات فارسي ويندوز شما بايد در اين مرحله CD نصب ويندوز را در سيستم قرار دهيد .

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
پس از نصب فايل هاي مربوطه سيستم به شما اعلام مي كند كه بايد دستگاه را Restart كنيد.

پس از فعال كردن فارسي نويسي به چند نكته توجه داشته باشيد :

از تركيب همزمان كليد هاي Alt+Shift براي تغيير زبان استفاده كنيد

از تركيب همزمان كليد هاي Ctrl+Shift سمت راست براي تغيير جهت نوشتن از راست به چپ و از تركيب همزمان كليد هاي Ctrl+Shift سمت چپ صفحه كليد براي نوشتن از چپ به راست استفاده كنيد .

براي نوشتن حرف پ فارسي از كليد "\" و براي نوشتن "ژ" از تركيب Shift+C استفاده كنيد. همچنين براي استفاده بهتر از حرف "ي" مي توانيد از تركيب كليد هاي Shift+X استفاده كنيد.

ايجاد يک آيکون براي قفل کردن (Lock) کامپيوتر

در ادامه مباحث ايجاد و معرفي کليد هاي ميانبر در اين قسمت به بررسي نحوه ايجاد آيکوني مي پردازيم که کاربران مي توانند با دوبار کليک سريع در آن سيستم را در وضعيت Lock قرار دهند . براي انجام چنين کاري :
1- ابتدا در صفحه Desktop راست کليک کرده و سپس گزينه New\Shortcut را انتخاب کنيد. 2- در کادر متني Type the Location of the Item دستور زير را وارد کنيد:

rundll32.exe user32.dll,LockWorkStation
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
3- سپس گزينه Next را انتخاب کنيد و يک نام دلخواه براي ميانبر مزبور انتخاب کنيد.

4- پس از اين مرحله مي توانيد با قرار دادن آيکون ميانبر مزبور در هر محل دلخواهي با دوبار کليک سريع در آن سيستم را در وضعيت قفل قرار دهيد.

سيستم فايل NTFS چيست ؟

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
حتما تا كنون با عناويني همچون FAT16 و FAT32 آشنا هستيد . اين دو از سيستم هاي فايلي مايكروسافت هستند كه در حال حاضر با توجه به گسترش زمينه هاي مختلف سيستم هاي كامپيوتري ناكارآمد و غير قابل اطمينان هستند .
يكي از مهمترين مشكلات امنيتي در سيستم FAT16 و FAT32 عدم توانايي در تعريف سطوح مجوز دسترسي به فايل ها و يا پوشه ها مي باشد . كه اين امر مي تواند به عنوان يكي از دلايل ناكارآمدي و قابل اطمينان نبودن اين سيستم ها در سطوح شبكه باشد .
بر اين اساس مايكروسافت سيستم فايلي جديدي تحت عنوان NTFS را ايجاد نمود كه از يك ساختار 64 بيتي پشتيباني مي كند و از اين رو كاربران مي توانند فايل هايي ايجاد كنند كه طول نام آنها تا 256 كاركتر باشد .
چهار مجوز استاندارد در سيستم NTFS براي فايل ها و پوشه ها وجود دارند :

1- No Access: با انتخاب اين گزينه كاربران هيچگونه مجوزي براي خواندن ، نوشتن و ... فايل يا پوشه مربوطه نواهند داشت .

2- Read : با توجه به آنكه اجزاه خواندن يك فايل شامل اجراي آن نيز مي باشد ،از اين رو كاربري كه اين سطوح از دسترسي را داشته باشد مي تواند فايل را اجرا كرده و آن را بخواند .

3- Change : اين سطح دسترسي و مجوز ، كاربر را قادر مي كند تا فايل را خوانده و در صورت لزوم تغييرات خود را در آن انجام دهد يا حني فايل را حذف كند .

4- Full Control : با فعال بودن اين گزينه كاربران داراي مجوز مي توانند فايل را خواند ، تغييرات مورد نياز را درآن ايجاد كرده و يا حذف كنند . در واقع تمام امكانات و اختياراتي كه كاربر در حالت Change دارد در اين قسمت نيز وجود دارد و فرق اين دو سطح مجوز در آن است كه با داشتن مجوز Full Controll ، كاربر مي تواند حتي براي ساير كاربران سيستم دسترسي تعريف كند و يا دسترسي كاربر ديگر را از آن پوشه و يا فايل حذف كند .

از لحاظ امنيتي بهتر است حتي الامكان از اين مجوز استفاده نكنيد ، زيرا داشتن مجوز Change بالاترين سطح دسترسي را به كاربران مي دهد مگر آنكه واقعا بخواهيد كاربري امكان تعريف يا حذف مجوز براي سايرين را داشته باشد .

البته مجوزه هاي ديگري نيز چون Read Only ، No Execute، Execute Only ، Write Only و ... نيز قابل تعريف مي باشند .

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تعيين مجوز براي منابع اشتراكي شبكه

مجوزهاي بررسي شده در فوق در واقع براي تعيين سطح دسترسي كاربراني است كه از يك سيستم بطور مشترك استفاده مي كنند . اما ممكن است سيستم شما در بين چندين سيستم ديگر و در يك شبكه قرار گرفته باشد و شما بخواهيد با تعيين سطح دسترسي هاي مشخص امكان دسترسي به يك يا چند كاربر بدهيد . پس از تعريف منابع اشتاركي در سيستم تان كه مي تواند فايل ها ، پوشه ها ، درايو ها ، چاپگر ، اسكنر و ... باشد ، كاربران داراي مجوز مي توانند به اين منابع دسترسي داشته باشند .

با توجه به آنچه گذشت مي توان سطوح دسترسي كاربران در سطح شبكه را نيز به شكل زير تعريف كرد :

1- No Access: نازلترين سطح دسترسي (دسترسي وجود ندارد)

2- Read : اجرا و خواندن

3- Change : اجرا ، خواندن و اعمال تغييرات

4- Full Control : اجرا ، خواندن ، نوشتن و اعمال تغييرات ، تغيير در سطح مجوز ها

با توجه به اين توانايي ها شما مي توانيد براي يك فايل و يا پوشه در هر دو وضعيت سيستم محلي و شبكه ، مجوزلازم را به كاربران بدهيد .

مثلا با تعيين مجوز Change براي يك فايل در سيستم محلي ، به كاربراني كه در پشت سيستم شما مي نشينند امكان اعمال تغييرات را در فايل بدهيد و با تعيين مجوز Read در سطح شبكه تنها امكان خواندن را به كاربراني كه از شبكه استفاده مي كنند بدهيد .

البته در صورت جابجايي اين سطوح ، يعني تعيين مجوز Change, در سطح شبكه و Read در سطح سيستم محلي ، تنها مجوز Read كه حداقل سطح دسترسي بين اين دو است به كاربران داده مي شود و كاربران شبكه نيز تنها مي توانند فايل را خوانده و اجرا كنند .

Auto Run و نحوه ايجاد آن

در Windowsهاي32بيتي قابليت Autoplay وچود دارد كه سيستم عامل ميتواند بوسيله آن ديسك موجود در درايو را تشخيص دهد.در محيط Windows وقتي كه ديسك را در درايو قرار ميدهيم , سيستم عامل به دنبال فايل AUTORUN.INF ميگردد. AUTORUN.INF يك فايل متني است كه ميتوان آن را با Note Pad درست كرد.


توانايي هاي فايل AUTORUN.INF :
- مسير و نام برنامه اجرايي را مشخص ميكند تا به صورت خودكار بعد از قرار دادن ديسك در درايو اجرا شود.
- آيكون مورد نظر را جايگزين آيكون پيش فرض درايو قرار ميدهد.
- متن مورد نظر را جايگزين متن پيش فرض ميكند.

براي شروع بايد چگونگي ايجاد يك فايل AUTORUN.INF را توضيح دهيم.
براي ايجاد فايل ميتوانيد از برنامه Note Pad كمك بگيريد. بعد از ايجاد فايل بايد پسوند فايل را از TXT به INF تغيير دهيد. البته بايد دقت كنيد كه حتما بايد در خط اول فرمان [Autorun] را بنويسيد.

- هر دستور را هم بايد در خط جدا بنويسيد.
- اگر ميخواهيد بدانيد كه ديسكي كه در حا ل حاضر در درايو شما قرار دارد , داراي فايل AUTORUN.INF است , بايد بر روي آيكون آن درايو كليك راست كنيد.اگر در اين منو گزينه Autorun وجود داشته باشد يعني ديسك شما فايل AUTORUN.INF را دارد.

اگر بر روي Open در اين منو كليك كنيد , ميتوانيد محتويات داخل ديسك را بدون اجرا كردن Autorun مشاهده كنيد.ولي اگر روي Autoplay كليك كنيد , سيستم عامل با استفاده از برنامه Autorun.EXE فايل Autorun.INF داخل ديسك را مي خواند و دستورات داخل آن فايل را اجرا ميكند.

توضيحات:
- فايل Autorun.INF براي اجراي خودكار يك برنامه مشخص در يك درايو استفاده ميشود.
- چگونه ميتوان ا ز اجراي خودكار Autorun.INF جلوگيري كرد؟
- براي اين كار بايد پس از گذاشتن ديسك در درايو , كليد Shift را پايين نگه داريد.

دستورا ت مربوط به فايل Autorun.INF براي ا يجاد يك فايل Autorun.INF به دلخواه:

-Icon:
اين دستور براي تعيين آيكون درايو مورد نظر به جاي آيكون پيش فرض استفاده ميشود.
Icon=iconfilename[,index]

توضيحات:
Iconfilename: اسم يك فايل است با يكي از پسوند هاي BMP, DLL, ICO يا EXE كه شامل آيكون مورد نظر است.
اگر فايل بيش از يك آيكون داشته باشد, ميتوانيد از پارامتر index (از 0 تا N) آيكون مورد نظر را مشخص كنيد.

مثال:
در مثال زير آيكون 7 از فايل Icons.exe نشان داده ميشود.
Icon=Icons.exe,6

-Label:
با اين دستور ميتوان متن مورد نظر را جايگزين Label پيش فرض درايو نمود.
Label=LabelText

مثال:
در اينجا , با اين دستور ميتوان متن "Best Programs" را جايگزين Label پيش فرض درايو نمود.
Label=Best Programs

-Open:
با اين دستور ميتوان مسير يك فايل را تعيين كرد تا به هنگام گذاشتن ديسك در درايو به طور خودكار اجرا شود.
Open=[exepath\]exefile[param1[param2]…]

توضيحات:
نام همان فايل اجرايي است كه ميخواهيد هنگام قرار گرفتن ديسك در درايو به صورت خودكار اجرا شود.اگر فايل اجرايي در شاخه اصلي درايو باشد,ميتوان فقط نام فايل نوشت , در غير اين صورت بايد مسير كامل فايل نوشته شود.