سفر در زمان چطور انجام می شود؟
یکی از جالب ترین افکار بشر ایده ی جابجایی در بعد زمان است.
البته اگر از بعد دیگر به قضیه نگاه کنیم همه ی ما مسافر زمان هستیم همین الان که سما این را می خوانید زمان در حول حوش و به پیش میرود و آینده به حال وحال به گذشته تبدیل میشود.نشانه اش هم رشد موجودات است ما بزرگ می شویم ومیمیریم پس زمان در جریان است.
آلبرت انیشتین با ارایه ی نظریه ی نسبیتنشان داد که این کار از نظر تیوری شدنی است.بر طبق این نظریه اگر شیی به سرعت نور نزدیک شود گذشت زمان برایش آهسته تر صورت می گیرد.بنابراین اگر بشود با سرعت بیش از سرعت نور حرکت کردزمان به عقب برمیگردد.مانع اصلی این است که اگر جسمی به سرعت نور نزدیک بشود جرم نسبی آن به بی نهایت میل می کند لذا نمی شود سرعتی بیش از سرعت نور پیدا کرد.اما شاید یک روز این مشکل هم حل شود. برخلاف نویسنده ها و خیال پردازان که فکر می کنند سفر در زمان باید با یک ماشین انجام شود،دانشمندان بر این عقیده هستند که این کاربه کمک یک پدیده ی طبیعی صورت می گیرد.در این خصوص سه پدیده مد نظر است:سیاه چاله های دوار،کرم چاله ها و ریسمان های کیهانی.
سیاه چاله ها:اگر یک ستاره چند برابر خورشید باشد و همه ی سوختش را بسوزاند،از آن جا که یک نیروی جاذبه ی قو ی دارد،لذا جرم خودش در خودش فشرده می شود و یک حفره ی سیاه رنگ مثل یک قیف درست میکند که نیروی جاذبه ی فوق العاده زیادی دارد طوری که حتی نور نیز نمی تواند از آن فرار کند.
اما این حفره ها بر دو نوع هستند یک نوعشان نمی چرخند لذا انتهای قیف یک نقطه است در آن جا هر جسمی که به حفره مکش شده باشد نابود میشود.اما یک نوع دیگر سیاه چاله نوعی است که در حال دوران است و برای همین ته قیف قاعده دارد که به شکل یک حلقه است مثل یک قیف واقعی است که تهش باز است.همین نوع سیاه چاله است که می تواند سکوی پرتاب به گذشته و یا آینده باشد .انتهای قیف به یک قیف دیگر به اسم سفید چاله می رسد که درست عکس آن عمل می کند ععنی هر جسمی را به شدت به بیرون پرتاب می کند.از همین جاست پا به زمان ها و جهان های دیگر بگذاریم.
کرم چاله: یک سکوی دیگر گذر از زمان است که می تواند در عرض چند ساعت ما را چندین سال نوری جابه جا کند.
فرض کنید دو نفر دو طرف ملافه را گرفته اند و می کشند.اگر یک توپ تنیس بر روی ملافه قرار بدهیم یک انحنا در سطح ملافه به سمت توپ ایجاد می شود.اگر یک تیله بر روی این ملافه قرار دهیم به سمت چاله ای که آن توپ ایجاد کرده میرود.
این نظر انیشتین است که کرات آسمانی در فضا و زمان انحنا ایجاد می کنند؛(درست مثل همان توپ روی ملافه).
حالا اگر فرض کنیم فضا به صورت یک لایه ی دو بعدی،روی یک محور تا شده باشدو بین نیمه یبالا و پایین آن خالی باشدو دو جرم هم اندازه در قسمت بالا و پایین مقابل هم قرار گیرند ان وقت حفره ای که هر دو ایجاد میکنند میتوانند به همدیگر رسیده و ایجاد یک تونل کند؛مثل اینکه یک میانبر در زمان و مکان ایجاد شده باشد.به این تونل می گویند کرم چاله.
این امید است که یک کهکشانی که ظاهرا میلیون ها سال نوری از ما دور است از راه یک چنین طونلی بیش از چند هزار کیلومتر دور از ما نباشد.در اصل می توان گفت:کرم چاله تونل ارتباطی بین یک سیاه چاله و یک سفید چاله است و می تواند بین جهان های موازی ارتباط برقرار کند و در نتیجه به همان ترتیب می تواند ما را در زمان جا به جا کند.
اخرین راه سفر در زمان،ریسمان های کیهانی است.طبق این نظریه یک سری رشته هایی به ضخامت یک اتم در فضا وجود داردکه کل جهان را پوشش میدهند و تحت فشار خیلی زیادی هستند.این ها هم یک نیروی جاذبه ی خیلی قوی دارند که هر جسمی را سرعت می دهند و چون مرزهای فضا زمان را مغشوش می کنند لذا می شود از آن ها برای گذر از زمان استفاده کرد.
