عکاسی نجومی

سلام
در این تاپیک در مورد عکاسی نجومی بحث می شود.

عكسبرداري نجومي
هرگاه از من خواسته مي شود براي انتخاب يك تلسكوپ نجومي توصيه اي داشته باشم در حالي كه بودجه 200 يا 2000 پوندي موجود است سوالي كه هميشه مطرح مي شود اين است آيا ميتوانم به وسيله آن عكسبرداري كنم؟ وقتي افراد عكسهاي بسيار زيبا يي را از كهكشانها ميدانهاي ستاره اي و سحابي هاي رنگي كه اغلب در مجلات نجومي چاپ مي شود مشاهده مي كنم اين پرسش عجيب يه نظر ميرسد. با وجود اين بايد گفت عكاسي نجومي حداكثر استفاده ممكن از تلسكوپ را ايجاد ميكند .حتي در تصاوير سي سي دي لازم نيست عكس از مرغوبيت خيلي بالايي برخوردار باشد. با اين حال با كمي ابتكار و حوصله مي توان عكسهاي بسيار زيبايي را با وسايل كاملا معمولي گرفت و هدف من اين است كه خوانندگان را به انجام اي كار تشويق كنم .

انتخاب دوربين

هرچند مدلهاي بسيار متنوعي از دوربين ها در دسترس هستند ولي نسخه هاي خودكار الكترونيكي جديد آنها براي عكسبرداري نجومي مناسب نيستند و بسياري از عملكردهاي آنها به نيروي باطري دور نشان بستگي دارد و امكان نوردهي طولاني وجود ندارد . اغلب گونه هاي خودكار را نمي توان خاموش كرد. دوربينهاي با عدسي ثابت نيز مناسب نيستند چرا كه نمي توانند به وسايل جانبي كه با تلسكوپ مورد استفاده قرار مي گيرد متصل شود . يك دوربين تك لنز 35 ميليمتري دستي همراه با تسهيلاتي براي آزادسازي كابل يا همان حالت دستي كه تعيين سرعت شاطر دوربين به دست خودمان است مناسب است. براي كارهاي پيشرفته بوسيله تلسكوپ پرده كانوني قابل تعويض و يك ذره بين كانوني به عنوان يك وسيله جانبي سودمند مورد نياز است. همچنين يك قفل آينه اي براي به حداقل رساندن ارتعاش ميتواند مفيد باشد. براي وصل كردن يك دوربين به تلسكوپ ميتوان از يك تبديل ساده كه از يك طرف به چشمي تلسكوپ و از طرف ديگر به دوربين متصل مي شود استفاده كرد.

فيلمها و نوردهي ها

فيلمها

فيلمهاي عكاسي با نوع و سرعتشان مشخص مي شوند. متداولتري نوع فيلم چاپ رنگي است كه فيلمهاي شفاف رنگي يا اسلايد از اين نوع مي باشند. سرعت يا آس آ ميزان حساسيت يك فيلم خاص را نسبت به نور ورودي مشخص مي كنند . هر چه فيلم حساستر باشد در يك زمان نوردهي نور بيشتري در يافت مي كند يك فيلم با حساسيت كم حساسيت حدود 50 به زمان نوردهي 8 برابر طولانيتر از يك فيلم با حساسيت حدود 400 نياز خواهد داشت. در عكسبرداريهاي معمولي كه تندي شاطر آن معمولا كسري از ثانيه است. اين نسبت به خوبي متوقف مي شد . متاسفانه همه فيلمها براي عكسبرداري نجومي مناسب نيستند. فيلمي كه انتخاب ميشود بايد بتواند روشني و تاريكي خوبي داشته باشد و رنگها را به صورت طبيعي ثبت كند و از حساسيت خوبي هم برخوردار باشد. با وجود تمام نكات ذكر شده در رابطه با فيلمها توضيحاتي چند در رابطه با چند فيلم متداول اشاره مي كنم تا بهتر با اين فيلمها آشنا شويد:

فيلم فوجي رنگي پرويا 100
يك فيلم معكوس رنگي است كه عموما به عنوان اسلايد يا فيلم شفاف شناخته مي شود . فيلمهاي اسلايد مزيتهاي زيادي بر فيلمهاي چاپي دارند زيرا داراي قدرت تفكيك بالا هستند بدون اينكه چاپ شوند قابل آزمايش هستند . حساسيت 100 فيلمي با دانه بندي ريز مي باشد و به همين دليل براي عكس گرفتن از قمرها و سيارات بسيار عالي است . اين فيلم كمي نقص عمل متقابل دارد و در نتيجه براي نوردهي طولاني مدت براي عكسبرداري از عمق آسمان هر چند كه كمي رنگ آبي تيره دارد , بسيار مطلوب است .
فيلم فوجي رنگي 400

اين فيلم نتايجي مشابه فيلم حساسيت 100 دارد . البته در نصف زمان نوردهي قبل , رنگ آن افزايش يافته و براي استفاده با وسايلي كه نسبت كانوني زيادي دارند , مانند تلسكوپهاي شكستي كه معمولا نسبت كانوني آنها 8 يا بيشتر است مناسب است . فيلمهاي رنگي حساسيت بالا پاسخ دهي بالايي در برابر نور قرمز ندارند , اما در برابر رنگهاي آسمان پاسخ مناسبي مي دهند.

فيلم اكتا كداك 100 و 200
هردوي محصولات , فيلمهاي اسلايد رنگي مي باشند, و براي عكسبرداري از اقمار و سيارات مناسب هستند. ولي براي عكسبرداري از عمق آسمان مناسب نيستند . زيرا داراي ضعف عكس العمل متقابل متوسطي بوده و در نوردهي هاي طولاني مدت متمايل به انتقال به رنگ قرمز مي شوند.

فيلم كداك تي – ماكس 100 و 400

اين دو فيلم سياه و سفيد تركيبي با دانه بندي ريز داشته و ضعف عمل متقابل بسيار كمي را از خود نشان مي دهند. فيلمهاي مذبور براي عكسبرداري از سحابي هاي گسيلي هيچ پاسخ مناسبي نمي دهند ولي براي عكسبرداري از كهكشانها مناسبند .

نوردهي

براي عكس گرفتن از سيارات و قمرها زمان نوردهي كوتاهي نياز است, در حدود 250/1 ثانيه براي ماه و 1 ثانيه براي سيارت. براي عكسبرداري به تجربه مناسبي نياز است اگرچه جداول خاصي براي اين منظور تهيه شده است ولي به دليل اينكه امولسيون در طول سالها تغير مي كند بايد هميشه از تجربه خود نيز استفاده كرد . براي عكسبرداري از عمق آسمان يك محاسبه ساده ولي بسيار مهم وجود دارد كه عدد مبنايي را براي نوردهي بر حسب دقيقه در اختيار شما قرار خواهد داد. فرمول محاسبه FR2 مي باشد كه در آن FR نسبت كانوني ميباشد. اگر عدسي مورد استفاده مربوط دوربين يا تلسكوپ باشد همين فرمول به كار مي رود. به طور مثال اگر نسبت كانوني عدسي يك دوربين 18 باشد , زمان نوردهي برابر 23/3=8/1*8/1 دقيقه مي باشد. نوع فيلم و تابش آسمان بر نوردهي هم موثر است . براي رسيدن به نتيجه مناسب مي توانيد عدد مبنا را دوبرابر يا نصف كنيد.

عكاسي پيگي بكPiggyback

احتمالا اين روش محدودترين شكل عكاسي نجومي است. اجرام به اندازه كافي بزرگ هستند, به طوري كه مي توان به وسيله يك لنز معمولي كه روي يك تلسكوپ با نصب استوايي پيجي بك آماده شده است , از آنها عكس گرفت. اولين وسيله مورد نياز نصب استوايي ترجيحا با يك موتور مي باشد. روش كار اين است كه دوربين و عدسي را به پشت تلسكوپ راهنما متصل كنيد. اگر نصب انجام شد و دقيقا قطبي باشد ديگر ه راهنما نيازي نمي باشد. عدسيهايي كه براي اين كار مناسب هستند كه داراي فاصله كانوني 135 تا 300 ميلي متر و 4/f يا بيشتر باشد.از بكاربردن عدسي با كانوني متغير پرهيز كنيد.براي مثال عدسيهاي 180 ميلي متري با 2.5/f يا 300 ملي متري 2.8/f نتايج عالي ارائه مي دهد. لازم است نصب تلسكوپ حد امكان دقيقا قطبي باشد در غير اين صورت در عكسبرداري بلند مدت دچار مشكل خواهيد شد.

مسيرهاي ستاره اي , شهابها و صورتهاي فلكي

اين ساده ترين روش عكسبرداري نجومي بوده و تنها وسيله مورد نياز آن يك دوربين دستي 35 و يا 50 ميلي متري استاندارد و يك عدد دكلانشور مي باشد. صورتهاي فلكي را ميتوان با 30 ثانيه نوردهي روي فيلم حساسيت 100 تا 400 ثبت كرد. به سادگي دوربين را به طرف صورت فلكي مورد نظر گرفته و درجه شاطر را روي B قرار ميدهيم و كابل را براي 30 ثانيه نگاه ميداريم تا صورت فلكي ثبت شود. براي ثبت رد ستارگان مي توان از 4/f و زمان نوردهي چند ساعت نيز استفاده كرد كه اگر شانس با شما يار باشد مي توانيد شهابي نيز در اين عكسها ثبت كنيد.

خسرو جعفری زاده

© Iran Night Sky - آسمان شب ایران

مبانی پایه در عکاسی نجومی، بخش اول
نوشته شده توسط مصطفی خسروی

آنچه در اینجا می خوانید، گزیده ای است از تجربیات یک عکاس نجومی کهنه کار، که در نهایت سادگی و آسانی روشهای مختلف عکاسی نجومی را برای آنها که تازه می خواهند عکاسی از آسمان شب را آغاز کنند، توضیح می دهد امیدوارم که با مطالعه این مقاله زیبا شما هم به جمع عکاسان آسمان شب به پیوندید

مبانی پایه در عکاسی نجومی
جیم پنینگتون
یکی از دوستان خوب من می گوید، عکاسان نجومی مازوخیست دارند. از یک جهت، فکر می کنم که وی درست می گوید. عکاسی نجومی می تواند میزان صبر و بردباری فرد در برابر محدودیت ها را سنجیده و در همان زمان می تواند رضایت بخش و هیجان انگیز باشد. عکاسی از آسمان شب، می تواند توسط هرکسی که حاضر به وقت گذاشتن و تلاش در جهت یادگیری نکات ظریف باشد، صورت گیرد. احتیاجات ابزاری از یک دوربین ساده و سه پايه تا تلسکوپی که توسط چندین هزار کامپیوتر کنترل می شود و دارای یک هدایت کننده خودکار CCD بوده گسترش یابد.
تصور می کنم که بیش ترین دلیل شیفتگی به عکاسی نجومی چالش هایی است که برای موفقیت نیاز دارد. همان طور که در فوق ذکر گردید، یادگیری آن غیرممکن نبوده اما آسان نیز نمی باشد. رفتن به خارج از شهر و در دست گرفتن یک دوربین برای عکاسی از ستارگان کارایی نخواهد داشت. مقداری آمادگی و اطلاعات در مورد آن چه می بایست انجام شود، برای موفقیت ضروری می باشد.
مفاهیم پایه و توصیفی از ابزارهای به کار گرفته شده
نصب محکم دوربین
ردیابی ستارگان
تصویربرداری قلم دوش
عکاسی primer focus
عکاسی guided primer focus
عکاسی Eyepiece Projection
Reticle eyepieces
دوربین ها
فیلم و گاز اضافی
آماده سازی فیلم و چاپ

مفاهیم پایه و ابزارها

نصب محکم دوربین
آسان ترین شکل از عکاسی نجومی به وسیله دوربین و سه پايه و ترجیحا مجموعه ای از لنزهای با میدان ديد وسیع برای دوربین انجام می گردد. دروبین می بایست دارای قابلیتی باشد تا بتوان شاتر آن را برای چند ثانیه باز نگه داشت تا سطوح بسیار پایین نور نیز فرصت جمع شدن روی فیلم را داشته باشند. بسیاری از دوربین های 35 میلی متری دارای قابلیت "B" یا Bulb بوده که این امکان را فراهم می کنند. در صورتی که روشن کردن شاتر دوربین خودکار باشد، در نتیجه متاسفانه این دوربین برای عکاسی نجومی طولانی مدت در حد چند ثانیه مناسب نمی باشد. من تا کنون کارهای بسیار قوی دیده ام که توسط همین وسائل ابتدایی انجام شده اند و در نشریات معتبر مرتبا منتشر می شوند. مبتدیان می توانند تصاویر با کیفیت تری از صورت های فلکی پورنورتر و خوشه های گسترده تر با یک فیلم به اندازه کافی سریع در دوربین و کابل شاتری برای کنترل شاتر از راه دور، ارائه کنند. چشم یک عکاس می تواند با اشیا زمینی (درختان، کوه ها و ساختارهای ساخته شده به دست انسان) ترکیب شده تا در هنگام هدف گیری آسمان تصویر بهتری را ارائه کند.
دوربین های نصب شده بر روی سه پایه می توانند تا 15 ثانیه یا کم تر در معرض نور قرار گیرند و لنزی با فاصله كانوني كمتر از ۱۰۰ترجیح دارد. دلیل این امر این بوده که لنزهای با فاصله كانوني بیشتر میدان دید کم تری تولید کرده و در نتیجه بزرگ نمایی بالاتری دارند. همان طور که بزرگ نمایی زیاد می شود، می بایست شروع به حل مشکل قرار گیری ستارگان با توجه به چرخش زمین و حرکات واضح ستارگان در آسمان نماییم. ستارگان دیگر تنها نقاطی در آسمان نیستند بلکه شبیه خطوطی بوده که با افزایش بزرگ نمایی و با افزایش زمان نور دهی، طولانی تر می گردند.

ردیابی ستارگان
اگر بخواهیم به عکاسی عمیق تری از آسمان شب بپردازیم می بایست زمان نوردهی بیش از 15 ثانیه را در نظر گرفته و احتمالا از لنزهای با فاصله كانوني بیش از 200 میلی متر استفاده شود. مزیت عمده در نوردهی بیش تر این است که فیلم دارای این ویژگی است که نور را در طول زمان جمع می کند و بنابراین تصاویر اشیا بر روی فیلم با چنان عمقی ضبط شده که از دید با چشم غیر مسلح و دوربین با نوردهی کمتر، بهتر می باشد.
این امر یک مشکل ایجاد می کند. برای آن که به صورت موفقیت آمیزی این مواجه با نور را افزایش دهیم می بایست دوربین را به سوی یک قسمت از آسمان هدف گیری کرده و آن را به آرامی به سمت غرب در جهت چرخش زمین بگردانیم. ساده ترین شکل ردیاب دوربین ردیاب Barndoor است.
نمونه ساده ای از آن یک جفت تخته چوب بسته شده به هم به وسیله یک لولا می باشد. یکی از تخته های به اندازه 1/4" سوراخ شده که دوربین درون آن نصب می گردد. سوراخ دوم نیز به صورت بزرگ تری ایجاد شده تا بتوان از طریق آن تخته دوم را به اولی محکم نمود. تخته دوم نیز به نوبه خود به لبه چوبی بسته می شود. این تخته به گونه ای بریده می شود که زاویه ای برابر زاویه شمال یا جنوب جغرافیایی از استوا تولید کند. به عنوان مثال در صورتی که عرض جغرافیایی مکان شما 30 درجه باشد لذا گوه باید با زاویه 30 درجه بریده شود. هدف از این کار تنظیم محورهای لولا در جهت قطب شمال سماوی می باشد. پس از آن که این مجموعه مونتاژ شد، فرد باید تنها یک سطح صاف و سخت پیدا کند تا مجموعه را روی آن قرار دهد. با استفاده از یک تیغه مستقیم بر خلاف مرکز خط لولا، ردیاب Barndoor و دوربین را تا هنگامی که تیغه مستقیم به سمت ستاره قطبی قرار می گیرد، حرکت دهید. در صورتی که نصب دقیق بوده و خط لولا در جهت ستاره شمالی قرار گرفته باشد، عکس برداری را می توان شروع نمود. با چرخش دقیق محل پیوند دوربین با کسری مشخصی از چرخش در بازه های از پیش تعیین شده، دوربین می تواند ستاره ها را بدون آن که به صورت دنباله دار روی تصویر نقش ببندد، ردیابی کند. زمین هر 4 دقیه 1 درجه یا هر ساعت 15 درجه می چرخد. تعداد گردش های مورد نیاز برای ردیابی را تا این که لولا به اندازه 15 درجه بچرخد مشخص نمایید. با اندکی کار ریاضی می توانید تعیین کنید که ردیاب می بایست مثلا هر 15 ثانیه چه اندازه بچرخد، نوردهی تا 15 دقیقه را نیز می توان با این دوربین به دست آورد و تصاویر بسیار زیبایی از ستارگان نیز برداشت نمود.
از آن جا که این تنها یک نمونه ساده از ردیاب Barndoor بوده و از امکانات بسیار ساده ای برخوردار است لذا نمی توانیم زوایای بیش از 35 تا 40 درجه بالای افق را ردیابی کنیم.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ادامه دارد...

مبانی پایه در عکاسی نجومی ، بخش دوم
نوشته شده توسط مصطفی خسروی

هنگامی که از لنزهای با فاصله کانونی بیش از 100 میلی متر استفاده می شود یا دوربین بیش از 15 دقیقه در معرض نور قرار می گیرد، دقت بیش تر در ردیابی ضروری می باشد. برای دستیابی به چنین دقتی، یک پایه استوایی مورد نیاز است.
تصویربرداری قلم دوش
هنگامی که از لنزهای با فاصله کانونی بیش از 100 میلی متر استفاده می شود یا دوربین بیش از 15 دقیقه در معرض نور قرار می گیرد، دقت بیش تر در ردیابی ضروری می باشد. برای دستیابی به چنین دقتی، یک پایه استوایی مورد نیاز است. هم اکنون که شما قابلیت آن را دارید تا ستاره ها را ردیابی کنید، امکانات شما گسترده تر می شود. پیش از آن که بی خیال شده و بگویید که این ها بسیار پیچیده هستند، اجازه دهید تا بگویم که معنی نصب استوایی چه می باشد. در بخش قبل، به یاد آورید جایی که یک ردیاب دوربین Barndoor، پایه و گوه ای را که برای تعیین شمال یا جنوب جغرافیایی خود از استوا نیاز دارید، توضیح داده شد. بسیار خوب، با نصب ردیاب barndoor خود بر روی گوه شما در حقیقت دوربین خود را بر روی یک پایه استوایی نصب کرده اید، یعنی جایی که محور چرخشی (لولا) ردیاب barndoor در طول محور چرخشی زمین قرار گرفت (این یک خط خیالی بوده میان قطب های شمال و جنوب زمین). اگر شما دوربین خود را بر روی یک محور چرخان عمودی نصب کنید به گونه ای که دوربین بتواند در طول دوره مواجه با نور به سمت آن جهت گیری نماید، (که به آن نصب سمتی- ارتفاعی می گویند)، شما تصویری خواهید داشت که در آن ستاره ای که درست در مرکز قرار گرفته به صورت نقطه ای دیده شده اما سایر ستاره ها به صورت کمان هایی که دورتر از مرکز قرار دارند دیده می شوند. این کمان ها به نظر می رسد که حول مرکز ستاره قرار گرفته اند و طول آن ها هر چه از مرکز دورتر باشند بیش تر می شود. به این اثر در اصطلاح چرخش میدانی(دور قطبی) گفته شده و در نتیجه عدم تطبیق محوری محور چرخان دوربین با محور چرخش زمین ایجاد می شود.
بنابراین برای رفع مشکل چرخش میدانی، می بایست محور چرخان دوربین را بر روی محوری که موازی محور چرخش زمین قرار گرفته تطبیق دهیم. با انجام این کار، هم اکنون می توانیم به هر اندازه که می خواهیم دوربین را در معرض نور قرار دهیم و تصاویر ستاره ای گردی را با تطبیق سرعت ردیابی با سرعت چرخش زمین به دست آوریم.
هر تلسکوپی یا وسیله تصویربرداری که چنین نصبی بر روی آن انجام شده باشد، نصب استوایی خوانده می شود. اکثر سازندگان تلسکوپ ها و برخی شرکت های خدمات پس از فروش پایه، نصب دوربین به صورت قلم دوش ساخته، تا اهداف نصب دوربین را برآورده سازند. این امر به اتصال دوربین به محور نقصان یک پایه استوایی آلمانی (GEM) یا اتصال لوله تلسکوپ (OTA) انجام می شود. بدین ترتیب، دوربین می تواند با حرکت لسکوپ در جهت بالا یا پایین به سمت شیئی که قرار است از آن عکاسی شود جهت گیری نماید. انواع مختلفی از نصب قلم دوش وجود دارد. یکی از آن ها نصب محکم ارزان و استانداردی است که اکثر سازندگان پیشنهاد کرده و یک نصب محور چرخان انعطاف پذیر تری فراهم نموده که دوربین بدان وسیله می تواند به صورت مستقل از OTA نصب گردد. در صورتی که رسیدن به حداکثر دقت هدف باشد، می توان حتی از تلسکوپی با یک چشمی Reticle به عنوان راهنمایی جهت اطمینان از این که دوربین همیشه به سمت ناحیه مشخصی از آسمان هدف گیری می کند، استفاده نمود و بدین ترتیب می توان به نوردهی ای برابر 1 ساعت یا بیش تر دست یافت. این کار با مشاهده ردیابی موتور تلسکوپ انجام شده درحالی که مکان یک ستاره راهنما درreticle دیده می شود و در هنگام نیاز تصحیحاتی نیز به تلسکوپ اعمال می شود.
prime Focus عکاسی
هر چه بیش تر می خوانید بیش تر به عمق آن می رسید. عکاسی prime focus طبق تعریف به معنای قراردادن فیلم در نقطه ای است که تلسکوپ در آن جا فوکوس دارد. با این روش، لنز دوربین خارج شده و دوربین به صورت غیر مستقیم به لوله تلسکوپ اصلی متصل می باشد. در این حالت اپتک تلسکوپ، لنز دوربین می شود. از آن جا که نقطه اصلی prime Focus معمولا در فاصله 4 تا 5 اینچ پشت اکثر SCT ها (Schmidt Cassegrains) و بازتابنده ها می باشد، در این حالت دو تنظیم وجود دارد. این تنظیم ها
عبارتند از یک T- Adapter و یک T-Ring.
T- Adapter چیزی نیست جز یک استوانه با دندانه های مارپیچی که بر روی سلول پشت تلسکوپ شما پیچیده شده در حالی که انتهای دیگرT- Adapter حول دندانه های استاندارد T-Ring پیچیده شده است.
T-Ring جزئی بوده که دوربین شما را به دندانه های استاندارد T- Adapter متصل می کند.
یک T-Ring می بایست برای تطبیق مدل دوربین شما تهیه شود، که می تواند به شکل سرنیزه یا مارپیچی باشد که اکثر دوربین های 35 میلی متری را بدین طریق می توان تطبیق داد. پس از اتصال T-Ring به دوربین خود، تنها نیاز دارید که حلقه و دوربین را به پشت T- Adapter بپیچانید. هم اکنون دوربین شما به صورت امنی به پشت تلسکوپ بسته شده و شما الان لنزهای دوربین قدرتمند 700 تا 2500 میلی متری یا بیش تر بسته به تلسکوپ خود در اختیار دارید. دوربین هایی وجود داشته که به صورت خودکار عملT- Adapter را انجام داده و با حفره چشمی تلسکوپ تطبیق پیدا می کند. من این دوربین ها را توصیه نمی کنم به یک دلیل روشن: آن ها به قدر کافی مستحکم نبوده و در معرض لرزش می باشند. در این حالت دوربین و لوله تلسکوپ تنها توسط یک پیچ بال دار متصل شده و در نتیجه وزن دوربین و اتصالات آن را تحمل نمی کند.
تصاویر حاصل از pime focus که از T- Adapter استفاده می کنند، معمولا محدود به اشیا نورانی هم چون ماه، خوشه های باز و احتمالا برخی از سیارات می باشد. دلیل این امر فاصله کانونی طولانی است که از آن استفاده می شود. همان طور که فاصله کانونی زیاد می شود ناحیه کوچکتری از آسمان و نور حاصل از اشیائی نظیر سحابی ها و کهکشان ها بر روی فیلم باقی می ماند. به همین دلیل می بایست نوردهی بیش تری انتخاب شود تا فیلم بتواند زمان بیش تری برای جمع کردن یک تصویر بر روی ناحیه بزرگ تری از فیلم را داشته باشد. هر چه زمان نوردهی افزایش می یابد مشکلات بیش تری نیز بروز می کند نظیر عدم تطبیق کامل تلسکوپ و خطاهای متداول در موتور. این مشکلات به وضوح در تصویر برداشته شده دیده می شود. از آن جا که در هنگام استفاده از T- Adapter برای تصحیح این مشکلات راهی وجود ندارد، می بایست زمان نوردهی را در این حالت در حد چند ثانیه یا چند دقیقه نگه داریم و اشیایی را انتخاب نماییم که به قدر کافی برای تصویربرداری در چنین زمان کوتاهی روشن باشند.
برای تصویربرداری با این روش، ازچشمی finder به جرم مورد نظر نگریسته و به وسیله پیچ فوکوس آن را تنظیم نمایید. مسلما یافتن چنین اهدافی سخت بوده اما هر مشکلی راه حلی دارد. در این حالت می توان از micro focuser نیز استفاده کرد. ممکن است بگویید که من هیچ چیزی را از درون دریچه دوربین مشاهده نمی کنم و چگونه می توانم آن را تنظیم کنم در حالی که چیزی نمی بینم؟ مسلما آسان نبوده اما هر مشکلی راه حلی دارد.
آسان ترین و ارزان ترین راه این است که از یک ماسک ساده استفاده نموده و به وسیله آن جلوی تلسکوپ را بپوشانید. این ماسک دارای دو حفره بوده که با یکدیگر 180 درجه اختلاف فاز دارند. اندازه این حفره ها وابسته به دهانه تلسکوپی بوده که شما مورد استفاده قرار داده اید (قطری در حدود 2 اینچ برای روزنه 8 اینچی و 3 اینچ برای 10 اینچی). در صورتی که از تلسکوپ های الکترونیکی نظیر LX 200 یا Ultima 2000 استفاده نمی کنید می بایست دقت زیادی در جهت گیری داشته باشید. هم اکنون، تلسکوپ را به سمت یک ستاره درخشان گردانده و از دریچه دوربین به آن بنگرید. اغلب شما دو ستاره با درخشش یکسان را مشاهده می کنید. فوکوس تلسکوپ را تغییر داده و ببینید که این دوستاره هم گرا یا واگرا می شوند. آن چه شما نیاز دارید این است که این دو ستاره تا آن جا که می شود در یک ستاره هم گرا شده و در این حالت شما دارای تنظیم خواهید بود. هم اکنون تلسکوپ را با استفاده از نقشه ای که پیش تر آماده کرده اید به سمت هدف گردانده و سپس تلسکوپ را دقیقا در همان جای سابق قرار دهید. هم اکنون می توانید عکاسی نمایید.
روش دیگر و شاید بهتر این است که منظریاب دوربین را تغییر داده تا تصاویر روشن تری داشته باشید. برخی از دوربین ها به شما اجازه این کار را می دهند مانند CANON F1 و برخی نه. مانند Pentax K 1000
روش های دیگر سخت تر هستند. یکی از دوستان من تصاویر استثنایی گرفته است وی در روش خود پوشش بالایی دوربین خود را به همراه منشور دریچه بر می دارد. وی یک بزرگ نما کننده تنظیم گر دست ساز را مستقیما بر روی منظر یاب قرار داده تا فوکوس های دقیقی داشته باشد. روش دیگر از ابزاری به نام «تنظیم گر لبه چاقو» استفاده می کند تا تنظیم دقیقی را ارائه دهد. این روش از این واقعیت استفاده می کند که یک ستاره به خوبی فوکوس شده، داری اثری نقطه ای بر روی فیلم خواهد بود. تنظیم گر لبه چاقو به زبان ساده یک لبه بسیار نازک بوده که اگر بر روی prime focus تلسکوپ قرار داده شود یک ستاره فوکوس شده را به سرعت از دید تلسکوپ خارج می سازد. یک ستاره در حالت خارج از فوکوس به سرعت ناپدید نمی شود بلکه به آرامی کم نور شده تا این که کاملا محو گردد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

عکاسی نجومی
مقدمه
ابزار و فنون کار ستاره شناسان امروز با دهه 1950 بسیار متفاوت است. مثلا شکل تلسکوپ به شدت تغییر کرده ، علاوه بر زمین ، اکنون در مدار زمین و یا در حال حرکت بسوی سیارات دیگر یافت می‌شوند. و اگرچه هنوز تلسکوپها نور ستارگان را جمع می‌کنند، ولی اکنون سایر اشکال تشعشع نظیر امواج رادیویی ، تشعشع مادون قرمز و اشعه ایکس نیز بطور منظم ثبت و تحلیل می‌شود.
دو اختراع بزرگ قرن 19 و 20 یعنی عکاسی و رایانه بخدمت ستاره شناسان در آمده ، پیدایش ستاره شناسی نامرئی در دهه 1940 درک ما را از جهان بیشتر نموده است. دوربینها از هنگام اختراع در اواسط قرن نوزدهم رو به آسمان گرفته شده‌اند. اولین عکس ماه در سال 1830 و لکه‌های خورشیدی در سال 1845 گرفته شد. خیلی زود ستاره شناسان دریافتند که جزئیات نامرئی برای چشم غیر مسلح در عکسها نمایان می‌شود، زیرا زمان درازتر تابش نور به دوربین به منزله آن بود که نسبت به چشم ، نور بیشتری در دوربین جمع می‌شود.
شیوه‌های الکترونیکی
اگرچه هنوز از صفحات عکاسی استفاده می شود، ولی از نیمه دهه 1970 ستاره شناسان از یابنده‌های الکترونیک موسوم به وسایل شارژدار برای گرفتن عکس بیشتر استفاده می‌کنند. این وسایل تصاویر را بر روی یک تراشه الکترونیکی ثبت می‌کنند و آن نیز اطلاعات را به رایانه می‌دهد و در نتیجه عکس حاصله دقیقتر از عکس صفحه عکاسی است. عکس حاصله بر صفحه رایانه به نمایش در می‌آید و می‌توان آن را تجزیه و تحلیل کرد.
کشف تشعشع نامرئی
اجرام سماوی در فضا تشعشعی را منتشر می‌کنند که برای چشم ما مرئی نیست، ولی می‌تواند به ما در درک جهان کمک کند. نخستین بار در سال 1800 تشعشع مادون قرمز خورشید کشف شد ولی ستاره شناسی با اشعه مادون قرمز تا دهه 1960 آغاز نشد. اولین کاربرد ستاره شناسی رادیویی در سال 1932 صورت گرفت. کارل یانسک مهندس رادیو در آمریکا جریانی از امواج رادیویی منتشره از صورت فلکی قوس را کشف کرد و اولین اشعه‌های ایکس آسمانی در سال 1948 ثبت شدند. از دهه 1940 ، ستاره شناسان بطور منظم به جمع آوری و تجزیه اشکال مختلف تشعشع نامرئی پرداخته‌اند.
عکسبرداری نجومی
نخستین عکسهای تاریخ بشری با دوربینهایی گرفته شده که جعبه چوبی ساده‌ای بیش نیوده‌اند. صفحات عکاسی از چنان حساسیت کمی برخوردار بودند که هر بار نور دهی در روز روشن چند دقیقه طول می‌کشید. عکسبرداری آسانتر از آن است که تصور می‌کنید، با امکانات کم و بی آنکه به مهارت فوق العاده‌ای در فن عکاسی نیاز باشد، می‌توان زیباترین عکسها را از آسمان گرفت. با امکانات ساده‌ای شامل یک دوربین عکاسی 35 میلیمتری و عدسی (لنز) مناسب ، فیلم با حساسیت مطلوب ، سه پایه محکم و یک دکلانشور ، این نوع عکسبرداری امکانپذیر است.
وسایل مورد نیاز
ابزار اصلی در درجه اول دوربین عکاسی مناسبی است که بشود براحتی با آن کار کرد. شاتر دوربین باید سرعتهای قابل تنظیم داشته ، یعنی پرده‌ای که مقابل فیلم عکاسی کشیده شده است با سرعت دلخواه شما باز و بسته شود. بویژه اینکه برای نوردهی طولانی قابل تنظیم باشد. در عکاسی شب چون با سوژه‌های کم نوری سر و کار داریم، نوردهی‌ها چند ثانیه تا حتی چند ساعت طول می‌کشند. دوربینهای مکانیکی برای اینکار مناسب هستند. عدسی (لنز) دوربین نیز مهم است.
برای اینکه از موضوعات مختلف عکس بگیرید، باید از عدسیهایی با فاصله کانونی مختلف عکس بگیرید. پس دوربین باید قابلیت تعویض لنز داشته باشد. کیفیت عدسی دوربین در کیفیت عکس تأثیر بسزایی دارد. هر چه فاصله کانونی عدسی کم باشد، زاویه دید عدسی بیشتر و دوربین قادر است بخش وسیعی از آسمان را پوشش دهد.علاوه بر اینها یک سه پایه مناسب برای دوربین نیاز است، که برای حالات مختلف قابل تنظیم باشد. اگر از دوربین غیر دیجیتال استفاده شود، نوع فیلم عکاسی مهم است، فیلم هر چه حساستر باشد مدت نور دهی کوتاهتر خواهد بود.
عکاسی از خورشید
نخستین چیزی که لازم است ، صافی (فیلتر) مناسبی برای کاهش کافی نور خورشید، به هنگام طلوع یا غروب ، ضخامت جو در مقابل نور خوشید صافی مناسبی برای عکاسی است. اما در اوقات دیگر ، از صافیهای خورشیدی که بر دهانه تلسکوپ (نه چشمی آن) نصب می‌شوند استفاده می‌شود. بکار بردن صافیهای تیره عکاسی (ND) توصیه نمی‌شود. هر صافی خورشیدی نور دهی مخصوص خود را نیاز دارد، عکاسی از خورشید هنگام گرفت در مراحل جزئی بسیار ساده است، نور دهی تغییری نمی‌کند. در هنگام کسوف کلی صافی خورشیدی برداشته شده ، بسته به روشنایی تاج و موضوع مورد نظر (از دانه‌های بیلی گرفته تا حلقه الماس ، زبانه‌ها ، تاج درونی یا بیرونی) نور دهی متفاوت است.
عکاسی از پدیده‌های گذرا
عکاسی از پدیده‌های گذرا نسبتا دشوار است. دوربین باید در جهتی مناسب تنظیم و همه چیز درست انجام شود. شهابها با سرعت بسیاری در آسمان حرکت می‌کنند و لحظه کوتاهی می‌درخشند. در نتیجه هر نقطه از رد تیر شهاب نور بسیار کمتری به دوربین می‌رساند. تهتر است در عکاسی هدفمند شهابها ، از دیافراگم باز و نور دهیهای نه چندان بلند (حداکثر 30 دقیقه) استفاده شود.
عکاسی با تلسکوپ
به دو روش مستقیم (prism focus) و غیر مستقیم (A focal) عکس گرفته می‌شود. در روش اول چشمی تلسکوپ و عدسی دوربین برداشته می‌شود و با بدنه دوربین به عدسی جدید آن یعنی تلسکوپ نصب می‌شود. دیافراگم این عدسی به نسبت کانونی تلسکوپ بعنی فاصله کانونی تقسیم بر قطر دهانه تلسکوپ و با توجه به نسبت کانونی تلسکوپ می‌توان نور دهی را مطابق جداول نور دهی نجومی با عدسیهای عادی تنظیم کرد. در روش دوم ، تنظیم نور دهی پیچیده‌تر است. در اینجا دوربین را به همراه عدسی آن به پشت تصویر واضح شده چشمی می‌برند و عکس می‌گیرند. در این دوش تنظیم نور دهی کاملا تجربی است.
توان تفکیک هر تلسکوپ رابطه مستقیم و خطی با طول موج دریافتی دارد. هر چه طول موج بیشتر باشد، زاویه توان تفکیک نیز بزرگتر می‌شود، یعنی جزئیات کمتری قابل مشاهده است. پس تلسکوپهای رادویی دارای قدرت و توان بالایی هستند و با شناسایی و رصد این نوع امواج به گذشته‌های خیلی دور و کشفهای جالبی در زمینه کیهانشناسی دست یافت. بشقاب آرسیبو به قطر 305 متر در جنگلهای انبوه استوایی بزرگترین تلسکوپ رادیویی جهان می‌باشد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

راهنمای عکاسی از آسمان شب
نگارش یافته توسط اکبر نعمتی
عکاسی از رد ستاره ها:
ابزار: هر دوربین عکاسی (دیجیتال یا آنالوگ) که سرعت قابل تنظیم داشته باشد و بتوان دیافراگم آن را برای مدت طولانی باز نگه داشت. دوربین را حتما" باید روی سه پایه یا هر وسیله دیگری ثابت نگه داشت.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


سیستم نوری:

لنز معمولی دوربین عکاسی کافی است. هر لنز با فاصله کانونی 50mm تا 300mm مناسب است. قطر لنز ترجیحا" باید بیشتر از 15mm باشد.

روش عکاسی:

فاصله لنز دوربین را روی بینهایت ( ∞ ) تنظیم کنید و دوربین را به هر قسمت از آسمان که می خواهید نشانه روید. 10 دقیقه یا بیشتر، دریچه دیافراگم را بازنگه دارید. (در واقع فیلم و یا CCD دوربین شما به این میزان نور می بیند.) آسمان باید تاریک باشد در شبهای مهتابی عکس خوبی از رد ستاره ها نخواهید گرفت.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

ادامه دارد......

عکاسی از ماه:
ابزار:
تلسکوپ (بازتابی یا شکستی)، با آداپتوری که تلسکوپ را به دوربین عکاسی وصل کند. از لنز تله هم می توانید استفاده کنید. اگر تلسکوپ موتور ساعتی (برای ردیابی اجرام آسمانی) دارد بهتر است ولی الزامی نیست. دوربینهایدیجیتال که قاصله کانونی آنها بیشتر از 100mm می باشد هم مناسب هستند.
سیستم نوری:
فاصله کانونی موثر عدسی بین 1000mm تا 2000mm می باشد و قطر آن باید بیشتر از 25mm باشد. از لنز تله 200 تا 1000 هم می توانید استفاده کنید. نسبت کانونی ممکن است بین f/8 تا f/80 باشد.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
009/0 ضرب در فاصله کانونی لنز دوربین = قطر تصویر ماه
روش عکاسی:
سه پایه و استقرار محکم لازم است. از فیلم حساسیت بالا استفاده کنید تا زمان نوردهی را به یک صدم (100/1) یا حتی کمتر کاهش یابد. در دوربینهای دیجیتال از ISO بیشتر از 100 بهره بگیرید. اگر موتور ساعتی دارید، از فیلم کم حساسیت و نوردهی زیاد استفاده کنید. در دوربینهای دیجیتال از ISO کمتر از 100 بهره بگیرید.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

ادامه دارد.......

عکاسی از خورشید:
ابزار:
تلسکوپ و دوربین عکاسی. اگر تلسکوپ ندارید، از لنز تله با فاصله کانونی بالا می توانید استفاده کنید. حتما" باید از ***** استفاده کنید. اگر به ***** مخصوص رصد خورشید (مایلار) دسترسی ندارید می توانید از فیلم سوخته و ظاهرشده عکاسی، شیشه دوده اندود، ورقه مغناطیسی داخل دیسکت کامپیوتر، و یا ***** مخصوص جوشکاری به جای ***** استفاده کنید تا شدت نور خورشید را به اندازه نور ماه بدر کاهش یابد. اگر از دوربین دیجیتال استفاده می کنید بهتر است ***** مخصوص رصد خورشید (مایلار) استفاده کنید زیرا اگر در این ***** های دست ساز مشکلی وجود داشته باشد ممکن است به CCD دوربین شما آسیب برساند.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سیستم نوری:
مشابه عکاسی از ماه، بهتر است از لنز با قطر 50mm به بالا و f/8 استفاده کنید.
روش عکاسی:
اگر شدت نور خورشید تا حد ماه بدر کاهش یابد، می توان سرعت یکصدم (100/1) تا یک پانصدم (500/1) و فیلم های با حساست کمتر استفاده کنید. در دوربینهای دیجیتال از ISO کمتر از 100 بهره بگیرید.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ادامه دارد.......

عکاسی از نواحی پر ستاره آسمان:
ابزار:
هر دوربینی که دارید. سه پایه مجهز موتور ساعتی (برای ردیابی اجرام آسمانی) لازم است. اگر این ابزار را ندارید، از فیلم های خیلی حساس باید استفاده کنید.
سیستم نوری:
بهتر است قطر عدسی کمتر از 25mm نباشد. فاصله کانونی مناسب بین 30mm تا 330mm است.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

روش عکاسی:
از فیلم با حساسیت بالا استفاده کنید. دوربین را باید دقیقا" به سمت موضوغ نشانه رود و همراه با حرکت ظاهری ستاره ها، حرکت کند. اگر موتورردیاب ندارید، نوردهی می تواند برای لنز نرمال ( 50mm ) تا 60 ثانیه ادامه پیدا کند که این زمان هرچه لنز بزرگتر می شود باید کمتر شود زیرا در اینصورت شما رد ستاره ها را به جای ستاره ها عکاسی می کنید. بطور مثال برای لنز 70mm تا 30 ثانیه و برای لنز 100mm تا 10 ثانیه و برای لنز 300mm تا 4 ثانیه این زمان را باید کاهش دهید. اما اگر از موتور ردیاب استفاده می کنید این زمان می تواند 10 دقیقه و یا بیشتر باشد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ادامه دارد.......

عکاسی از حرکت ظاهری ستارگان

در این مقاله شما با یک روش عکاسی بسیار ساده ولی زیبا و پر اهمیت بیشتر آشنا می شوید.

وسایل مورد نیاز :
دوربین مکانیکی یا دوربین های دیجیتال دی- اس ال آر
سه پایه
دکلانشور

مراحل کار
اول دوربین را بر روی سه پایه قرار داده و دکلانشور را به دوربین متصل کنید. سعی کنید که لنز دوربین از نوع نرمال و فوکوس دوربین را در حد بینهایت و سرعت شاطر را B انتخاب کنید. حالا چیزی که شما تنظیم نکرده اید میزان گشودگی دیافراگم است. این بستگی به محیطی که در آنجا عکس می گیرید دارد. هرچه محیط روشن تر باید دیافراگم را بیشتر ببندید و هرچه محیط تاریک تر باید دیافراگم را بیشتر باز بگذارید( توصیه می شود برای این روش آسمان و محیط تاریکی را انتخاب کنید). اگر در محیط تاریکی هستید و از نور ماه در امان هستید دیافراگم را در حالت کاملا باز F/2 کنید. در ضمن حساسیت فیلمی که برای عکاسی استفاده می شود خیلی مهم است و توصیه می شود در محیط های تاریک حساسیت از 400 یا 800 استفاده کنید. حال دوربین خود را به سمت مکان مورد نظر نشانه رفته و دکمه دیافراگم را فشار دهید. میزان نوردهی به آسمان محل عکاسی شما بستگی دارد. هرچه آسمان عاری از آلودگی نوری باشد نوردهی بیشتر هم عکس را خوب می کند. اما اگر ماه در آسمان بود و شما خواستید همین روش را انجام دهید باید میزان نوردهی را پایین آورده و گشودگی دیافراگم را کم تر کنید. برای عکاسی از خود ماه هم باشد دیافراگم کامل بسته شود و همین روش را دنبال کنید.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

رد سیاره مشتری در آسمان تهران با دوربین Canon EOS300D( DSLR) با نوردهی 15 دقیقه و حساسیت 400


© Iran Night Sky - آسمان شب ایران

عکاسی از خوشه های ستاره ای

اگر شما هم بتوانید از خوشه های ستاره ای عکس های زیبایی تهیه کنید حتما از دیدن عکس های خود شگفت زده می شوید فقط کافیست به نکاتی که در این قسمت گفته می شود به دقت توجه کنید.
در عکاسی از خوشه های ستاره ای عکاسی به دو روش Prime Focus و Eyepiece Projection از سایر روش ها معقول تر و دقیق تر است. شما برای تهیه عکس های زیبا از خوشه های ستاره ای به تلسکوپی که دارای موتور ردیاب است نیاز دارید. ابزار بعدی که مورد نیاز شما است دوربین مکانیکی که دارای سرعت B (Bulb ) یا دوربین های دیجیتال از نوع DSLR که دارای سرعتM هستند. چون شما می توانید به مقدار مورد نیاز نوردهی کنید.
نکته بسیار مهم این است که اگر در شهرهای بزرگی مثل تهران عکاسی می کنید به علت آلودگی نوری زیاد سبب می شود تا محیط عکس شما کمی روشن تر از مناطق تاریک شود و برای رفع این مشکل باید با نرم افزارهایی از قبیل Photoshop عکس خود را سیاه و سفید کنید چون در ویرایش عکس های نجومی که کار اصلی عکاسی است با مشکل روبرو می شوید. اگر از دوربین های دیجیتال از نوعی که در بالا ذکر شد ( DSLR ) استفاده می کنید حتما توجه داشته باشد جداً از عکس که از جرم مورد نظر گرفته اید باید عکس دیگری بگیرید که به اصطلاح Dark Frame نامیده می شود. این فریم دیگری که گرفته می شود به این علت است که که در دوربین های دیجیتال از CCD استفاه می شود و CCD پس از گرم شدن شروع به ثبت کردن ستاره های مجازی در عکس شما می کند که آن ها ستاره نیستند بلکه نویز های ناشی از گرم شدن CCD است که امروزه در CCD های پیشرفته در آن ها از خنک کننده استفاده می شود.

چگونه Dark Frame بگیریم؟
فرض کنید شما از یک خوشه ستاره ای با یک دقیقه نوردهی در حساسیت 400 عکس را تهیه کرده اید. حالا درب دهانه تلسکوپ را می بندید و با همان مشخصات عکس قبلی ( 1 دقیقه و حساسیت 400) عکس می گیرید. این عکس را با عکس قبلی با نرم افزار هایی مثل Photoshop یا Registax ترکیب می کنید و می بینید که نویز ها به حد اقل رسیده اند.

چگونه عکس را فکوس کنیم؟
نکته دیگری که باید مورد توجه قرار گیرد فکوس کردن یا نقطه ای کردن ستاره است. دو راه وجود دارد. راه اول ساده تر است به این صورت که ستاره ای پر نور را در ویزور دروبین خود که به تلسکوپ نصب شده قرار می دهید و سپس ان را انقدر فکوس می کنید تا به صورت نقطه ای متمرکز در بیاید و بعد جرم مورد نظر را می گیرید و شروع به عکاسی می کنید.
راه دوم کمی با دردسر تر ولی دقیق تر است به این صورت که مقوایی به اندازه دهانه تلسکوپ می برید و دو طرف این مقوا را سوراخ هایی به قطر یک سانتی متر ایجاد می کنید و بر روی تلسکوپ قرار می دهید و در ویزور دوربین خود نگاه می کنید اما در ویزور دو ستاره می بینید که باید انقدر فکوس کنید تا دو ستاره بر هم منطبق شوند و بعد از جرم مورد نظر عکاسی می کنید.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
خوشه ستاره ای NGC7789 در آسمان تهران. 1 دقیقه نوردهی به روش Prime Focus با تلسکوپ 8 اینچ مدل Meade LX90 و دوربین دیجیتال از نوع DSLR . عکس از شهریار داوودیان


به امید آسمانی پر ستاره

© Iran Night Sky - آسمان شب ایران

عكاسي از گذر زهره

همانطور كه ميدانيد سياره زهره در 19 خرداد امسال از خورشيد گذر خواهد كرد و در اين روز بسياري از منجمان آماتور و حرفه اي به دنبال تهيه عكس براي ثبت اين رويداد مهم هستند. بعضي ها با دوربين عكاسي معمولي يا ديجيتال يا وب كم (Web Came) ، دوربين CCD، دوربين فيلم برداري مخصوص و يا لوازم ديگر اين گذر را ثبت خواهند كرد. دراين گذر كشور ما ايران و بحرين در بهترين مكان براي رصد اين گذر هستند و قسمتهايي از قاره آمريكا نيز اين گذر را نخواهند ديد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
گذر سياره زهره در سال 1882 ميلادي گذر سياره عطارد در سال 1382
انواع لنز تله
عكاسي از گذر زهره به مانند عكاسي از خورشيد است. زيرا فقط كافي است كه قرص خورشيد را عكسبرداري كنيد تا لكه سياه كه همان زهره است بر سطح خورشيد نمايان شود. لنز تله در ثبت اين رويداد بسيار مهم است مانند تله 200ميليمتري و يا 1000 و يا 2000 ميليمتري كه تصوير خورشيد را بسيار واضح بر وري فيلم عكاسي ثبت مي كنند. يزاس اسن منظور ميتوانيد از ***** مخصوص مايلار و يا عينك جوشكاري نمره 14 و يا ورقه كاملاف سياره راديولوژي استفاده كنيد.
البته خودتان بايد زحمت ساختن اين نوع ***** ها را بكشيد. در لنز هاي معمولي مانند 50 ميليمتري قرص خورشيد فقط 0.5 ميليمتر بروي فيلم شما ثبت مي شود و براي ثبت اين گذر و يا حتي عكاسي از لكه هاي خورشيدي مناسب نيست. براي اين منظور مي توانيد از لنز هايي مانند 500 و 1000 و 2000 ميليمتري بهره ببريد و اين نوع لنز ها نيز خود مانند تلسكوپ هستند و از وضوح و بزرگنمايي خوبي برخوردارند. اگر با تلسكوپ عكاسي مي كنيد، مثلا با تلسكوپ 8 اينچي و f/10 كه فاصله كانوني آن 2000 ميليمتر است همان روش عكاسي از لنز تله 2000 ميليمتري را به كار ببريد. البته ميتوانيد با تلسكوپ و بوسيله چشمي هاي مخصوص اين بزرگنمايي زا بسيار زياد افزايش دهيد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تصوير خورشيد در لنزهاي مختلف


انتخاب فيلم مناسب
فيلمهاي مختلفي در بازار وجود دارند ولي بايد از فيلمي استفاده كرد كه داراي حساسيت كمي باشد. بستگي دارد بخواهيد نوع فيلم براي چه منظوري باشد اگر براي ثبت آن به صورت عادي مي خواهيد از فيلمهاي معمولي 135 ميليمتري ولي اگر مي خواهيد تصويري بسيار زيبا از آن داشته باشيد از فيلم اسلايد استفاده كنيد. زيرا فيلم اسلايد را به راحتي ميتوانيد تصوير آن را بروي پرده بيندازيد و به برسي آن بپردازيد. در انتخاب يك فيلم حساسيت آن ( ISO يا ASA) بسيار مهم است.
عكاسي با دوربين ديجيتال يا وب كم
امروزه در بازار تعداد زيادي دوربين عكاسي و وب كم وجود دارد كه مي توان از هر يك از آنها به ميزان لازم بهره برد. براي ثبت اين گذر مي توانيد از هر نوع دوربيني استفاده كنيد اما سعي كنيد تعداد پيكسل هاي ان از 4 مگا پيكسل بيشتر باشد تا وضوح و كيفيت تصوير شما افزايش يابد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
روش نصب دوربين ديجيتال در پشت تلسكوپ

فيلم برداري از گذر سياره زهره
امروزه تمامي دوربينهاي فيلم برداري از تكميك CCD بهره مي برند و مي توان گفت كه قمت آنها نيز در بازار ارزان است. براي فيلم برداري از اين رويداد مي توانيد از يكي از فيلمهاي VHS , Hi-8 , S-VHS , VHS-C را انتخاب كنيد. اين حروف معرف فرمت و حساسيت فيلم ايت. سعي كنيد زوم دوربين خود را بيشتر از 23 برابر قرار دقيد تا تصوير خورشيد بر فيلم شما ظاهر شود البته ***** را فراموش نكنيد.


با استفاده از مطالب سايت :Sky and Telescope
© Iran Night Sky - آسمان شب ایران

یکی هم سایت یکی از دوستان فعال در این ضمینه عکسهای قشنگی دارن

کد:

---

http://www.photocity.ir

---

اینم بخش عکسهای شب ایشون

کد:

---

http://www.photocity.ir/cat2.htm

---

اینم یکی از عکسهای زیبای ایشون
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سلام دوست عزیز ... می تونی عکس های رو تو این تایپیک قرار بدی ... اینجا فقط در مورد نحوه ی عکس بر داری صحبت می کنیم ... با تشکر

نقل قول:

---

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

---

عکاسی از خوشه های باز: ابزار: دوربین، تلسکوپ یا لنز با فاصله کانونی 500mm یا بیشتر، سه پایه مجهز به موتور ردیاب. اگر از دوربین دیجیتال استفاده می کنید بهتر است از نوع SLR باشد زیرا که دوربین های دیجیتال غیر SLR فاصله کانونی کمتر از 500mm دارد و همچنین قابلیت اتصال به تلسکوپ را ندارند. البته می توان با روشهای ابتکاری دوربینهای دیجیتال معمولی را نیز به تلسکوپ متصل کرد. سیستم نوری: قطر عدسی تلسکوپ و یا لنز نباید کمتر از 50mm باشد، هرچه قطر آن بیشتر باشد، زاویه دید آن نیز بیشتر است. بنابراین ستاره های بیشتری را ثبت خواهید کرد. روش عکاسی: نوردهی 15 دقیقه یا بیشتر. هرچه فاصله کانونی تلسکوپ بیشتر باشد کار مشکل تر است. در این هنگام شما به یک استقرار محکم برای تلسکوپ نیاز دارید. حتی وزش باد نیز می تواند عکسهای شما را خراب کند. پایه تلسکوپ و یا دوربین عکاسی باید دقیقا" قطبی شده باشند. (یعنی محور بعد، باید دقیقا" در سمت ستاره قطبی باشد) روش قطبی کردن تلسکوپ را در مقاله های آینده که در مورد تلسکوپ ها می نویسم به طور کامل شرح خواهم داد. در دوربینهای دیجیتال از ISO بیشتر از 200 بهره بگیرید.

این مقاله تازه بدست رسیده ... امیدوارم اشتباه نگذاشته باشمش ...


دنباله دار دیجیتالی!!!

از اواسط ژانویه تا اواسط فوریه آسمان میزبان فرمانروای بی چون وچذای خود بود. هر چند این حاکمیت زیاد به درازا نینجامید ولی حامل تجربیاتی بود که ما را برای میزبانی بعدی مهیا می
کرد.

انقلاب دیجیتال
اگر در اینترنت به دنبال عکسهای گرفته شده از دنباله دارهای بین سال های1997تا2007 بگردید،قطعا متوجه خواهید شد که بعد از سال 2001 بیشتر عکس ها توسط ابزار دیجیتالی تهیه شده اند.از همین موقع دوربینهای دیجیتال جدیدی موسوم به اس ال آر وارد بازار شدند که مانند دوربین های مکانیکی معمولی قابلیت تعویض لنز داشتند ولی با وجود تمام پیشرفتها همواره یک مورد توجه منجمان آماتور را به خود جلب کرده و آن چیزی نیست جز قیمت های سرسام آور که بر آمدن از پس آن ها از عهده ی هر آماتوری بر نمی آمد.ولی رفته رفته عبا فرا گیر شدن این دوربین ها وابزار دیجیتال نه تنها از قیمتشان کاست بلکه ویژگی هایمورد نیاز این قشر از عکاسان نیز مورد توجه شرکت های تولید کننده قرار گرفت و مثلا عکاسی با نوردهی بلند مدت هر چند با محدودیت باطری روبروست ولی امکان پذیر است و یا در دوربین های نسل جدید نویز کمتری در عکس ها ایجاد می شود.
با آغاز قرن بیست ویکم این تلاش شکل جدیدی به خود گرفت وعکاسان نجومی به خواسته های خود نزدیک تر می شدند ودور بینها یی تولید شد که قابلیت نصب روی سه پایه را داشتند ویا از درون چشمی تلسکوپ عکس می گرفتند. با ایجاد این قابلیت ها عکس هایی که با میدان دید باز و از انبوه ستارگان گرفته می شد از چرخه ی اعتبار خارج شد عکاسان زیرک به فکر عکاسی از مناظر اعماق آسمان افتادند وباانطباق عکسها باکامپیوتر وبا نوردهی های متفاوت، مناظر بدیعی را خلق کردند.نکته ی جالب این نوع عکاسی امکان استفاده از نوردهی های کوتاه مدت بود که نیاز منجمان به استفاده از موتور های ردیاب دقیق وهمراهی دستی موتور در حین عکاسی را بر طرف می کرد و از کیفیت عکس هم نمی کاست.
در مورد دنباله دار ها نیز باید گفت که تنها عده ی محدودی از آنها به درجه ای از روشنایی می رسند که باچشمان غیر مسلح رویت شوند.مثلا در فاصله بین آخرین درخشش هیل باپ تاظهور مکناتهیچ دنباله داری آنقدر پرنور نشده که توجه اذهان عمومی را به خود جلب کند یا در صدر اخبار قرار بگیرند اما در این بین دنباله دارهای کم فروغی مانند لی نییر، نیت، ماخولزو سوآن آسمان را جولانگاه خویش قرار دادند تا فرصتی باشد که منجمان عصر دیجیتال به آزمایش ابزار خود روی این پدیده ها بپردازند که خوش بختانه حامل نتایج شایان توجهی بوده است.
طرفداران سی سی دی دریا فتند که می توانند ازروشی مشابه آنچه برای عکاسی اعماق آسمان استفاده می کردند بهره بجویند یعنی با گرفتن تعداد زیادی عکس از یک منظره قادر به آشکار کردن کردن ستاره های پس زمینه، آن هم به صورت نقطه ای باشند.این در حالی است که امکان ادیت روی هر غریم هم وجود دارد ومثلا از تصاویر کدر یا مات صرف نظر کرد.همچنین افرادی مثل ریچارد بنیون از کالیفرنیا یابرنارد هابل از استرالیابا اس تفاده از نرمافزار های خاص روش های دیگری را برای ثابت نگاه داشتن اجرام ایجاد کرده اندکه بعضی از این نرم افزار ها به شرح زیرند.
MaxIm DL [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
CCD soft [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
CCDStack [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
آنان با استفاده از این برنامه ها دو عکس از یک منظره را بر هم منطبق می کردند ونقطه ی اصلی این انطباق را دنباله دار تایین میکردند وبه تبع آنها سایر اجرام پس زمینه هم روی یکدیگرافتاده ومنطبق می شوند.از دیگربرنامه هایی که این قابلیت را در اختیار کاربر می گذارند فتوشاپ است که می توان با جدا کردن دنباله دار از یک عکس آن را روی عکس دیگری چسباند و با(لایتن بلند)واقع در بالای نوار ابزار آن را واقعی تر جلوه داد.

ازCCD تا CMOS
در دورانی که منجمان مشغول استفاده از ابزار جدید وخارق العلده ی خود بودند سنسور های جدیدی وارد بازار شدند که مکمل اکسید فلز نیمه هادی یا به اختصار سی موس نام گذاری شدند.این آشکارساز ها به مراتب ارزانتر از مشابهان قبلی خود بودند ولی وقتی در سال های 1990پا به عرصه ی ظهور نهادند ازحساسیت بسیار پایین ونویز بالا رنج می بردند.و بنا بر این به سرعت از چرخه ی تولید خارج شدند. با پیشرفت صنعت و ادامه ی آن پروژه در حد تحقیقات ، سازتدگان این اشاره گر ها بر آن شدند تا از فاز دوم طرح پرده برداری کنند.واین اتفاق انقلاب دوباره ای را در سال 2004 باعث شدو جمع زیادی از عکاسن را شیفته ی خود ساخت و تنزل شدید قیمت ها را نیز باعث شد.
آرایش پیکسل ها به سرعت منظم شد و این روند تا کنون ادامه داشت .بزرگترین تفاوت ایجاد شده برای منجمان آماتورابعاد جدید سنسورهای اس ال آر که می توانست تا اندازه ی حلقه فیلم های معمولی و35 میلیمتری بزرگ ودقیق باشد و همچنین به ثبت رنگهای واقعی ستارگان در طول موج های مختلف بپردازد.
و اما مکنات
نمام این پیشرفت ها تننها زمانی توانایی عرض اندام داشت که عکاسی از یک جرم کم نور و یا یک دنباله دار کم فروغ موضوع عکس قرار می گرفت.ولی با طهور مکنات تنها چیزهایی که برای یک عکس مورد نیاز بودآسمان تاریک،میدان دید با،سهپایه ویک منظره ی بکر و دست نخورده بود ند. وقتی این پدیده به روزهای اوج خود در اواسط ژانویه نزدیک می شد و هر روز در افق غربی به خورشید نزدیک تر می شد فرصتی پدید آمد تا دوربین ها و عماس ها قابلیت های خود را به معرض نمایش بگذارندو این زمانی بود که همه فهمیدند که دوربینهای مکانیکی با حفظ قابلیت های خود نباید به طور کامل کنار بروند.
آری، با ظهوز مکنات اولین دنباله دار عصر دیجیبال هم درخشید و به اعماق سامانه ی خورشیدی ما برگشت و فرصت مناسبی ایجاد کر تا هر کس آموزه های خویش را به ورطه ی عمل بکشاند.
نتیجهی این آزمون تعداد زیای عکس بود که برای ماهنامه ی اسکای اند تلسکوپ ارسال شد که بعضی از آنها در ادامه آمده است.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دنباله دار مک نات در روزهایی که نز دیک به حضیضش بوده است.این عکس توسط دوربین ای او اس 30 دی و با نور دهی 1/60گرفته شده واز نطبیق 18 عکس حاصل شده است.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
عکس توسط ییرگی سایمون

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
عکس دنباله دار جدا گرفته شده و بعدا توسط فتوشاپ روی نور دهی بلند مدت زمینه نصب شده است.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
عکس توسط گوردو گاردو از استرالیا

نوشته ی: سین والکر
بر گر فته از ماهنامه ی اسکای اند تلسکوپ شماره ی ژوئن 2007

عکاسی نجومی


عكاسي نجومي يكي از مواردي است كه آماتورها به آن بسيار علاقه دارند كه در ضمن متنوع بودن از پيچيدگي بسيار بالايي نيز برخوردار است ، از اين رو سعي شده در اين سلسه مقالات ، عكاسي نجومي را از پايه اي ترين موارد آموزش دهيم . اين موضوع مبني بر عدم آشنايي آماتورها و خوانندگان گرامي نشريه با عكاسي نجومي نيست ، بلكه سعي شده است كه به ساده ترين شيوه ممكن و از مقدماتي ترين مطالب آغاز كنيم تا با همگاني كردن فن عكاسي نجومي علاقمندان را از دريچه ديگري با آسمان روبرو كنيم .

تاريخچه عكاسي
ارسطو ( 384ـ 323 ) قبل از ميلاد كاشف انعكاس تصاوير اشياء و اجسام و ... بر روي سطح ديگر بود . لئوناردو داوينچي به اتفاق جوا والن با تسيتاد لاپور تا اولين قدمها را در راه ساختن دوربين عكاسي برداشتند و طرح اتاقك تاريك ( ابسيكورا ) را پايه گذاري كردند . اتاقك تاريك همانطور كه پيداست اتاقكي بود با يك روزنه دايره اي كه در مقابل آن روزنه صفحه نيمه شفافي نصب شده بود . تصاويري كه در مقابل آن روزنه قرار مي گرفت بطور معكوس بر روي شيشه مات نمايان مي شد و نقاشان و طراحان از آن تصاوير نقاشي و طراحي مي كردند . اتاقك تاريك تقريباً مثل يك دوربين عكاسي ولي با اندازه و شكل واگن ساخته شده بود ، كه اين دوربين غول پيكر را به وسيله يك واگن چند اسبه به حركت در مي آوردند , بعدها با اختراع لنز يك اتاقك تاريك با ندازه جعبه شيريني ساخته شد . تحقيقات و زحمات ويليام هنري فوكوس تالبوت در انگليس ، نيفورنيئه پس ، لويي ماندواگر و هيپوليت بيارد در فرانسه و هركول فلورانس در برزيل منجر به اختراع دوربين عكاسي در نيمه هاي قرن نوزدهم شد .
نام علمي عكاسي را دانشمند انگليسي بنام سر ويليام هرشل از دو واژه يوناني فتوگرافي نام نهاد . فتو به معني نور و گرافي يعني نگارش كه از تركيب اين دو كلمه نگارش نور حاصل مي شود . اولين عكس جهان رانیئه پس از ايوان خانه اش درسال 1826 گرفت . هنري فوكوس تالبوت (پدر عكاسي) مي نامند ، براي اولين بار توانست نگاتيو را بوجود آورد و عكس را به صورت پوزيتيو بر روي كاغذ چاپ نمايد . تا به حال بسيار از انواع مختلف دوربين عكاسي ساخته شده است ماموت بزرگترين دوربين تاريخ 1400 پوند وزن داشته و عكسبرداري با اين دوربين به كمك يك تيم 15 نفري انجام مي گرفته است . ماموت در شيكاگو ساخته شده و روي واگني كه مخصوص آن طراحي شده بود حمل مي شد . ظهـور و چـاپ عكـس هاي 244× 1373 سانتيمتري مستلزم مصرف ده گالن دارو عكاسي بود .
بوسيله دوربين ماموت عكسي از يك ترن اكسپرس مجلل گرفته شد كه در سال 1900 برنده جايره بزرگترين عكس جهان در نمايشگاه پارس گرديد .

انواع دوربين
به طور كلي دوربينها از لحاظ نوع سيستم نوردهي به نوعي پارالكس و رفلكس تقسيم بندي ميشوند . در دوربين هاي پارالكس نوري كه تصوير visor را مي سازد با نوري كه بر روي فيلم ثبت مي شود متفاوت است و همان نور نمي باشد از طرفي ديگر نيز اين گونه دوربين ها قابل تعويض نمي باشد از اين رو تا حدي آزادي عمل را از عكاس در انتخاب سوژه مناسب بسته نگاه مي دارد ، به اين دوربينها در اصطلاح دوربينهاي آماتوري مي گويند . دوربينهاي اتوماتيك غالباً از اين دسته اند . در دوربين هاي رفلكس همان نوري كه بر روي فيلم تشكيل تصوير داده ، ثبت مي شود و توسط آينه اي شكسته شده در visor نمايش داده مي شود . اين دوربين ها داراي قابليت تعويص لنز مي باشند و مي توان در عكاسي با آنها از انواع لنزهاي تله و وايد استفاده كرد , از اين رو به اين دوربينها ، دوربينهاي حرفه اي گفته مي شود .


دوربين عکاسی
دوربين را مي توان به اتاق تاريكي تشبيه كرد , تنها تفاوت دوربين با اتاق تاريك اين است كه در دوربين به جاي شيشه مات از فيلم عكاسي استفاده مي شود . از آنجايي كه فيلم هاي عكاسي , حساس به نوردهي به دست عكاسي مي باشد كه بايد بر اساس شرايط نوري محيط تنظيم شود و عكاس مي تواند با تنظيم مدت زمان باز بودن شاتر يا به عبارتي سرعت مناسب براي باز و بسته شدن پرده شاتر مقدار مناسب نوردهی به فيلم ها را انتخاب كند . به اين فاكتور در عكاسي سرعت مي گوييم و آن را مي توان با حلقه اي كه در روي دوربين مي باشد و به آن حلقه تنظيم سرعت شاتر مي گوييم تنظيـم كـرد . اين سـرعتها در دوربين هايحرفه اي از يك دقيقه تا يك هشت هزارم ثانيه قابل تنظيم مي باشند . از طرفي ديگر روزنه اي كه در دوربين ها وجود دارد قابل تنظيم است و ما مي توانيم آن را باز باز و يا بسته بسته انتخاب كنيم . به اين ميزان بازي و يا بستگي دريچه ورود نور دوربين ديافراگم مي گوييم و آن را مي توانيم با رنگي كه در انتهاي لنز مي باشد تنظيم كنيم . تنظيم ديافراگم نيز مانند تنظيم سرعت بايد با توجه به شرايط نوري سوژه مورد نظر صورت بگيرد . البته ديافراگم علاوه بر تنظيم نور نقش بسزائي در تعيين عمق ميدان ديد عكس شما دارد كه در فرصت هاي بعدي در مورد آن به طور مفصل صحبت خواهيم كرد . قسمت بعدي دوربين كه بايد آن را به خوبي بشناسيد و از آن در عكاسي نهايت استفاده را ببريد رينگ فاصله سنج مي باشد . اين رينگ فاصله عدسيهاي دروني لنز را تغيير مي دهد و شما نسبت به فاصله سوژه بايد آن را تنطيم كنيد تا تصويزي واضح برست آوريد . هنگامي كه شما شفاف ترين و واضح ترين تصوير را از درون Visor مشاهده كرديد , در اين حال دوربين شما بر روي آن سوژه فوكوس مي باشد كه اين تنظيم حداكثر دوربين ها توسط دست انجام مي شود . البته دوربين هاي ديگري نيز وجود دارند كه به صورت خودكار فاصله سوژه مورد نظررا تعيين و برروي آن فوكوس مي كنند . در عكاسي نجومي در اغلب اوقات ما اين رينگ را برروي فاصله بينهايت قرار مي دهيم . اين فاصله براي ثبت سوژه هايي كه در فواصل بسيار دور قرار دارند مورد استفاده قرار مي گيرد .

نگهداری از دوربين
حال كه تا حدودي با قسمتهاي مختلف دوربين آشنا شديد توجه شما رابه نكاتي درمورد نگهداري آن جلب ميكنم . با رعايت نكات زير مي توانيد عمر دوربين خود را چندين برابر كرده و از استهلاك آن تا حد قابل توجهي بكاهيد .
1 ـ دوربين هاي عكاسي به هيچ عنوان نياز به روغن كاري وگريس كاري ندارند از اين رو از روغن كاري آنها جداً خودداري كنيد .
2 ـ قطعات داخلي دوربين به هيچ عنوان نياز به نظافت با حلالهاي نظير الكل و بنزين را ندارند و استفاده از اين پاك كننده ها ممكن است صدمات جدي به آنها وارد كند . براي نظافت دوربين تنها گرد و غبارصفحه پشت فيلم را با دستمالي تميز و بدون كرك بگيريد . دقت كنيد كه به هيچ وجه دستمال را بر روي قسمتهایي مانند پرده شاتر و چرخ دنده هاي هدايت كننده فيلم نكشيد . اين قسمتها از قسمتهاي بسيار حساس دوربين مي باشند , از اين رو از دستكاري آنها جداً خوداري كنيد . براي نظافت و گرفتن گرد و غبار اين قسمتها جريان بادي مانند فوت انسان كافي مي باشد . بادهاي شديد مانند پمپ باد نيز به پرده شاتر صدمه خواهد زد . دقت كنيد كه وجود گرد و غبار و ذرات شن باعث خراب شدن فيلم ها و بوجود آمدن خطوطي بر روي آنها مي شود .
3 ـ يكي از مهمترين قسمتهاي دوربين لنز آن مي باشد . نقش لنز در دوربين عكاسي مانند چشم در بدن انسان است . چنانچه شما مي خواهيد تصاويري كه مي گيريد از وضوح بسيار بالايي برخوردار باشند , ضروري است كه لنز شما كاملا تميز باشد . براي تميز كردن لنز فقط از دستمالهاي مخصوص اين كار استفاده كنيد و به هيچ عنوان از هيچ پاك كننده ديگري حتي آب براي اين كار استفاده نكنيد . به اين نكته توجه داشته باشيد كه تمامي آلودگي هاي موجود بر روي لنز با كمي دقت قابل پاك شدن مي باشند . استفاده از در پوش لنز در هنگام حمل و نقل دوربين مي تواند نقش مهمي در سلامت لنزايفا كند .
4ـ درروزهاي برفي و يا باراني كه به دنبال سوژه هاي طبيعي هستيد , دقت كنيد كه آب باران و يا برف بداخل دوربين نفوذ نكند . اين آب مي تواند اشكالات بسيار زيادي را براي شما و دوربين شما بوجود بياورد .
5 ـ در دوربينهاي حرفه اي كه داراي نور سنجهاي الكتريكي مي باشند لازم است كه براي نگهداري دربازه هاي زماني طولاني باطري نورسنج را از دوربين خارج كرده و آن را در جايي خارج از دوربين نگهداري كنيم , چرا كه مواد شيميايي موجود در باطري در صورت نگهداري در شرايط نامساعد از آن خارج و به محفظه درون نود سنج مي ريزند و باعث از كار افتادن نورسنج مي شوند در اصطلاح سولفاته مي شوند .
6 ـ هرگز فيلم و دوربين عكاسي را در جاهايي كه از دماي بالاي برخوردارند , مانند داشبورد ماشين قرار ندهيد .
7 ـ هرگز بدون ***** اقدام به عكاسي از خورشيد نكنيد . چرا كه اين كار سبب صدمه خوردن به قسمت هاي مختلف دوربين از جمله پرده شاتر مي شود .
8 ـ براي حمل و نقل و نگهداري طولاني مدت دوربين از كيف هاي مخصوص اين كار استفاده كنيد .
9 ـ هرگز دوربين را در حالت شارژ ( آماده عكس برداري ) قرار ندهيد قرار داشتن دوربين در اين حالت باعث بالا رفتن استهلاك آن خواهد شد .
10 ـ دقت كنيد كه دوربين عكاسي وسيله اي بسيار ظريف و حساس مي باشد از اين رو در صورت بروز هر گونه ايرادي آن را براي تعمير به نمايندگي مجاز و يا تعميرگاه هاي معتبر بسپاريد و ازهر گونه دستكاري آن جداً خودداري كنيد .
11ـ چنانچه از بند دوربين براي حمل و نقل آن استفاده مي كنيد , حتماً ‌قبل از هر بار استفاده از سلامت بند و اتصالات آن اطمينان حاصل كنيد . چرا كه ضربات ناشي از سقوط دوربين مي تواند براي آن مشكل ساز باشد .

نقل قول:

---

نوشته شده توسط ajjdesa [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

یکی هم سایت یکی از دوستان فعال در این ضمینه عکسهای قشنگی دارن

کد:

---

http://www.photocity.ir

---

اینم بخش عکسهای شب ایشون

کد:

---

http://www.photocity.ir/cat2.htm

---

اینم یکی از عکسهای زیبای ایشون
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

---

عكس قشنگيه اما يه ايراد بزرگ داره! سايه ي سه پايه رو يكي از ستون ها هست.
بچه ها مطلبتون خيلي عاليه اما مطالب صفحه ي اول چند تا ايراد كوچيك داره ( مثلا يكيش : تو عكاسي از ماه به سه پايه احتياجي نيست مگر اينكه هلال باشه و...)

ابزارهاي عکاسي نجومي:
عکاسي نجومي مي تواند بصورت کم خرج و بدون ابزارهاي تجملي انجام شود.البته به ندرت نياز است مثل زماني که مقصود عکاسي از عمق اسمان باشد.
بهتر است براي شروع از يک دوربين با سه پايه استفاده کنيد.البته با استفاده از تلسکوپ بهمراه تجهيزات و کامپيوتر مي توان به راحتي در اتاق خود نشست و از اسمان عکس گرفت ولي اين به اين معني نيست که عکاسي ارزان لذت بخش نيست.با توجه به زماني که شما مي گذاريد تا در عکاسي موفق شويد بايد ابزار هاي مورد نياز را خريداري کنيد تا از وقت خود به نحو درست استفاده کرده باشيد.
مي توان با تلسکوپي خوب که به راحتي مي چرخد عکس هاي از اجرام درخشاني مثل ماه گرفت .اما بيشتر اجرام اسماني کم نورند و احتياج به نوردهي طولاني مدت دارند تا جزئيات را به خوبي نشان دهند.
به ناچار بايد از چرخنده دقيق تر و محکم استفاده کرد تلسکوپ نيز بايد در جاي خود محکم و ثابت باشد.و اين جاست که بسياري از منجمين اماتور که مي خواهند با ابزار هاي ارزان عکس هاي بي نظيري از سحابي ها و کهکشان ها بگيرند نا اميد مي شوند.
و بسيار بعيد است که بتوان عکس هاي با کيفيت عالي را با تلسکوپ هاي(با تجهيزات و دوربين) کمتر از 2000$ گرفت.
اگر با جملات بالا نگران و بي ميل به عکاسي شدي بهتر است اميد خود را بطور کامل از دست ندهيد.هنوز مي توان از عکاسي پيجي بک استفاده کنيد اين روش مي تواند نتايج شگفت انگيز را در مقابل عکاسي با تلسکوپ به همراه داشته باشد و مي تواند جرقه اي براي ورود بيشتر شما به سمت عکاسي نجومي پيشرفته شود.
اگر ان 2000$ تاثيري در شما نداشته و شما حالا به اطراف اتاق نگاه مي کنيد تا چيزي براي فروش پيدا کنيد! (شما واقعا به ان اسکيت ها و چوب گلف و... احتياج نداريد)بايد بگويم حالا ديگر يک عکاس نجومي واقعي شديد. در زير ابزار هاي مورد نياز براي عکاسي خوب ذکر شده .البته شما در حال حاضر به تمام انها احتياج نداريد و شايد هرگز احتياج نداشته باشيد و اين بستگي به نوع عکاسي که انتخاب مي کنيد دارد. اين ابزار ها به صورت جدا گانه نيز توضيح داده خواهند شد:
تلسکوپ
استقرار
دوربين
کنترلر حرکتي
تجهيزات جانبي

تلسکوپ:
بديهي است که شما به يکي از تلسکوپ ها احتياج داريد اما کداميک بهتراست؟
هر کس نظري در مورد بهترين تلسکوپ دارد و در اصل يک تلسکوپ ايده ال براي همه وجود ندارد.مي توان گفت اين تلسکوپ براي شما خوب است.دليل اينکه انواع مختلف تلسکوپ وجود دارد اين است که همه ايده هاي متفاوتي درمورد استفاده از تلسکوپ دارند.بعضي چندان به عکاسي از اسمان توجه ندارند و بيشتر ان را براي رصد مستقيم مناسب مي دانند.و بعضي نيز به مشاهده مستقيم اسمان علاقه اي ندارند و ان را براي عکاسي مي پسندند.اما بيشتر مردم هردو را مي خواهند و بيشتر تلسکوپ ها نيز هر دو را مي توانند انجام دهند.
سه نوع بسيار رايج تلسکوپ دردنيا انعکاسي نيوتني , شکستي , اشميت –کاسگرين (SCT) است.هر کدام محاسن ومعايبي دارد که در ذيل امده است:
نيوتني:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
محاسن
قيمت کمتر در اندازه معين
مشخصا سريع در عکاسي(معمولا f/4 تا f/8)
معايب
اندازه بزرگ
احتياج مبرم به استقرا استوايي الماني
فاصله هاي کانوني بلند احتياج به تصيح کننده هاي گسيو براي اصلاح دارند
نمي توان از کنترلر حرکتي استفاده کرد
احتياج به سازگار ساز هاي زياد(منطبق کننده اپتيکي)
شکستي:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
محاسن
معمولا بهترين کيفيت اپتيکي را داراست
انصافا سريع در عکاسي(به عنوان نمونه f/5 تا f/9)
قابل هماهنگي با کنترلر حرکتي
بي نياز از هر گونه تصحيح کننده
معايب
اغلب بزرگ(اگر چه بيشتر کوچک)
بطور نا معقول اپتيک گران
اشميت-کاسگرين:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
محاسن
معمولا قابل حمل(بجز خيلي بزرگ)
قيمت ميانه بين نيوتني و بازتابي
لوله اپتيکي کوچک(در حدود يک سوم اندازه هم سان نيوتني)
پايه نصب کوچک و درنتيجه نصف نوردهي در مقابل نيوتني
به ندرت نياز به تصحيح کننده دارد(به اساني قابل نصب است اگر احتياج شود)
معايب
نوعا کند در عکاسي(f/10 اما مي تواند با کاهش دهنده کانوني تا f/6 يا کمتر برسد)
حتما بايد بصورت تک محوري تنظيم شود و نمي توان از کنترلر حرکتي سود جست.

منظور از قيمت معقول چيست؟
يک تلسکوپ 8 اينچ SCT خوب با کابل بلند براي نوردهي طولاني در عکاسي کمتر از 2000$ قيمت دارد و يک نيوتني مشابه نيز تقريبا به همان قيمت است.يک شکستي مشابه قيمتي بسيار بيشتر از اين خواهد داشت.به عبارت ديگربا 2000$ نمي توان تلسکوپ شکستي با کيفيتي خريد و بايد حداقل 4000$ تا 5000$ براي يک بازتابي خوب با سه پايه بپردازيد.در حالي که با همان پول مي توان يک نيوتني يا اشميت-کاسگرين بزرگتر خريد.
بايد به استفاده از تلسکوپ فکر کنيد.براي رصد مستقيم يا عکاسي ؟ بعد هم بهترين را انتخاب کنيد.بيشتر مردم تلسکوپ خوبي نمي خرند و اين بخاطر صرف نکردن وقت بيشتر براي تصميم شان است.يک تلسکوپ خوب مي تواند براي مدت طولاني برايتان باقي بماند.
ادامه دارد......

استقرار:
همچنان که اپتيک تلسکوپ در عکاسي بسيار مهم است به همان اندازه پايه (محل نصب)استقرار تلسکوپ براي عکاسي راحتر نيز مهم است و مثل انواع مختلف اپتيک انواع متفاوتي از استقرار نيز موجود مي باشد.سه نوع رايج ان عبارت است از:
استقرار سمت – ارتفاعي ,استقرار استوايي چنگالي و استقرار استوايي الماني
استقرار سمت – ارتفاعي(Alt-Az):
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اين سيستم براي اغلب مردم اشناست.ارتفاع(Altitude) نشان مي دهد که يک جسم چقدر از افق ارتفاع دارد.به عنوان مثال در ساعت 8:30 امشب ماه درارتفاع 40 درجه از افق خواهد بود.سمت (Azimuth)فاصله مستقيم جسم را نسبت به شمال نشان مي دهد.در گفتگوي روزمره ممکن است بگوييم جسمي در جنوب غربي قرار دارد.در ميزان درجه اي سمت ان 135 مي شود(شمال 0 , شرق 90 , جنوب 180 و غرب 270 درجه سمت دارند)در مثال بالاي ما ماه در ساعت 8:30 امشب در ارتفاع 40 درجه و سمت 135 درجه قرار دارد.
بزرگترين مزيت اين سيستم ان است که مي توان تلسکوپ را به اساني به هر نقطه از اسمان نشانه رفت و چشمي تلسکوپ نيز درمکاني قابل دسترس قرار مي گيرد.مشکلات ان نيز اين است که بدرد عکاسي نجومي نمي خورد.دليل ان چرخش ميداني است.براي درک بيشتر به مثال زير توجه کنيد:
فرض مي کنيم شما مي خواهيد از صورت فلکي شکارچي عکس بگيريد.و چون اين صورت فلکي بزرگ است به راحتي درميدان ديد دوربين 35 ميليمتري جاي مي گيرد(fit مي شود).وقتي شکارچي طلوع مي کند برروي پهلو قرار دارد و سرش شمال را نشان مي دهد و براي عکاسي از ان شما بايد دوربين خود را افقي نشانه رويد تا شکارچي تماما در داخل ميدان ديد قرار گيرد.6 ساعت بعد شکارچي به حالت ايستاده در جنوب قرارمي گيرد و شما بايد دوربين خود را بصورت عمودي نشانه رويد تا به همان صورت اول تمام ميدان ديد را بپو شاند.اما در اين مدت تلسکوپ شما دوربين را افقي حرکت داده و در نتيجه در عکس ستارگان مياني صورت فلکي ثابت و ستارگان کناري در قوسي بدور مرکز دنباله ايجاد مي کنند.اين چرخش ميداني است.براي ازمايش مي توانيد فقط براي 60 ثانيه با اين سيستم عکاسي کنيد تا چرخش ميداني را مشاهده کنيد.(بيشتر سيستم هاي سمت – ارتفاعي با گوه هاي استوايي و کامپيوتر به استوايي چنگالي تبديل مي شوند)
استقرار استوايي:
همان طور که از اسم ان پيداست اين سيستم بر اساس سيستم مختصات استوايي ساخته شده است.تصور کنيد مدارات طول وعرض جغرافيايي زمين را تا کره فرضي سماوي امتداد دهيم.پس خواهيم داشت:
استواي سماوي که دقيقا بالاي استوايي زمين قرار مي گيرد.با حرکت به شمال و جنوب خطوط موازي استوا ولي کوچکتر را مي بينيم.قطب شمال و جنوب سماوي نيز دقيقا در بالاي قطب هاي زمين قرار مي گيرد. خطوط موازي شمال تا جنوب را ميل مي ناميم که در قطب شمال +90 و دراستوا 0 و در قطب جنوب -90 خواهد بود.خطوط عمودي نسبت به ميل از شمال به جنوب را بعد مي ناميم که متشابه طول هاي جغرافيايي در زمين خواهند بود.براي راحتي بعد را در جهت ساعتگرد در نظر مي گيريم.حال ما 24 ساعت بعدي در اسمان خواهيم داشت و همين طور که زمين مي گردد اين خطوط در يک ساعت يک خط جابحا مي شوند يا کل خطوط در شبانه روز.
هر جرمي در اسمان را مي توان با ميل و بعدش مشخص کرد درست مثل طول و عرض جغرافيايي در زمين.
اگر جرمي با بعد 1 ساعت در حال حاضر در بالاي سرمان قرار دارد جرمي با بعد 4 ساعت , 3 ساعت ديگر به بالاي سرمان خواهد رسيد و مانند ان.
قطب شمال سماوي را مي توان به راحتي با ستاره درخشان قطبي مشخص کرد.با نشانه روي يک محور استقرار به ستاره قطبي و چرخش تلسکوپ در همان محور مي توان اجرام را همراه چرخش زمين در اسمان دنبال کرد. چون زمين با سرعت ثابت گردش مي کند مي توان با استفاده از موتور اسمان را دنبال کرد.
براي بدست اوردن عکسي زيبا بايد تنظيم قطبي به درستي انجام گيرد و با کنترلر جدا خطا هاي جزئي را تصحيح کرد.دو نوع رايج استقرار استوايي در زير توضيح داده خواهد شد:
استقرار استوايي چنگالي :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در اين سيستم دو بازوي که با محور چرخش زمين يک سو مي شوند تلسکوپ را نگه مي دارند و اگر اين دو را به سمت ستاره قطبي تنظيم کنيد مي توان تمام اسمان را با موتور عکاس کرد
استقرار استوايي الماني:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تلسکوپ توسط يم اهرم در طول بعد سماوي گردش ميکند و در انتهاي ان وزنه هايي براي تعادل نصب شده است و مثل بعقيه بايد به سمت ستاره قطبي نشانه رفت.
مزايا و معايب اين سيستم ها در زير امده است:
استقرار سمت ارتفاعي
مزايا:
چشمي تلسکوپ در جاي مناسبي قرار دارد
جمع وجور و کم وزن
معايب:
در عکاسي نمي توان از ان استفاده کرد مگر اينکه با گوه اصلاح شود
استقرار استوايي چنگالي
مزايا:
معمولا کم حجم تر از سمت-ارتفاعي
در مقايسه با استوايي الماني زود برپا مي شود
معمولا از استوايي الماني ارزانتر است
معايب:
معمولا نا پايدارتر از استوايي الماني است
نشانه روي به شمال مخصوصا با دوربين بسيار سخت است
استقرار استوايي الماني:
مزايا:
بسيار پايدار
به راحتي مي توان جسمي در اسمان دنبال کرد
قابليت نصب انواع تلسکوپ ها رادارد
معايب:
معمولا گرانترين نوع استقرار است
عکاسي از جسم در سمت الراس بسيار سخت است
بهترين کار اين است که استقرار را با موتور خريداري کنيد که دنده هاي مارپيچي داشته باشد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اغلب موتور ها براي ديد زميني طراحي شده اند و براي عکاسي از عمق اسمان مناسب نيستند.بايد در انتخاب موتور هاي بدون لغزش نهايت دقت را بکنيد.

دوربين:
عکاسي کاري سرگرم کننده است و مي توان هزاران گونه متفاوت از دوربين و لنز وفيلم را در بازار يافت. ولي اغلب دوربين هاي جديدي که امروزه فروخته مي شود براي از عکاسي نجومي خوب نيستند. قضاوت در مورد لنز خوبي که درعکاسي معمولي استفاده مي شود در عکاسي نجومي بسيار سخت است چون انجا ازمايش سختي صورت مي گيرد .تصوير يک ستاره نقطه اي است.فيلمي که براي عکاسي در روز کاربرد دارد ممکن است اصلا در عکاسي نجومي قابل استفاده نباشد.دوربين و لنز را بايد از جايي مطمئن خريداري کرد. بهترين ها را مي توان در بازار اشنا و مطمئن با کمي جستجو بدست اورد ولي فيلم ها دائما در حال تغييرند وانتخاب انها نيز سخت است.
بيشتر دوربين ها داراي فکوس اتوماتيک هستند ولي فکوس کردن بر روي يک ستاره براي دوربين سخت است و در نتيجه اين ويژگي براي کار ما بدرد نمي خورد.ويژگي ديگر دوربين هاي جديد نور سنج داخلي ان است که شدت نور را در محيط مي سنجد ولي اجرام اسماني بسيار کم نورند و نور سنج نمي تواند انها تشخيص دهد پس اين مزيت را نيز بايد کنار گذاشت(هر چند در عکاسي از ماه مي تواند مورد استفاده قرار گيرد).اکثر دوربين ها شاتر الکترونيکي خودکاردارند و اين موضوع باعث بيشترين بي مهري عکاسان نجومي به دوربين هاي جديد مي شود.شاتر هاي الکترونيکي از برق باتري استفاده مي کنند و چون معمولا در عکاسي نجومي نوردهي چند ساعته مد نظر است باتري ها نمي توانند جواب اين همه انرژي را بدهند و زود خالي مي شوند.شما که دوست نداريد در همان اول يک شب بلند اين اتفاق برايتان بيافتد!
پس چيز هايي که ما احتياج داريم شامل:فوکوس دستي وشاتر مکانيکي است.اين نوع دوربين ها همه وجود دارند و به سادگي قابل دسترسي هستند.اما شما بايد به دنبال چه باشيد؟
دوربين بايد حداقل يک صفه نمايش داشته باشد.چون ديدن اجرام کم نور از ويزور دوربين بسيار سخت است.سعي کنيد از لنز هاي عالي استفاده کنيد و به خاطر پول کمتر جنس نامرغوب نخريد.اگر لنز هاي با فواصل کانوني مختلف را دراختيار داريد سعي کنيد انها را در اين موارد و موارد مشابه ان بکار بريد:
24-35 ميليمتري براي عکاسي از کهکشان راه شيري
50 ميليمتري براي صورت هاي فلکي شکارچي دجاجه و دب اکبر و ديگر صورت هاي بزرگ عالي است
135 ميليمتري براي نواحي کوچکتر مثل کمربند جبار خوب است
200-300 ميليمتري نواحي که براي تلسکوپ بسيار بزرگ است را در بر مي گيرد.
تجهيزات دوربين براي نصب به تلسکوپ را فراموش نکنيد.از اينه هاي قفلي که براي تصحيح تصوير در زمان باز بودن طولاني شاتر استفاده مي شود قافل نشويد.

راهنمای عکاسی از آسمان شب

آيا شما به ياد داريد در شبي صاف و آرام به آسمان چشم دوخته باشيد ؟ به آسماني زيبا كه از ميلياردها ستاره و سياره ، صدها صورت فلكي و ميليونها سحابي و كهكشان ريز و درشت تشكيل شده است .

(( ... اي كاش عظمت در نگاه تو باشد نه در چيزي كه به آن مي نگري )) آندره ژيد

مقدمه

آيا شما به ياد داريد در شبي صاف و آرام به آسمان چشم دوخته باشيد ؟ به آسماني زيبا كه از ميلياردها ستاره و سياره ، صدها صورت فلكي و ميليونها سحابي و كهكشان ريز و درشت تشكيل شده است . در اين شبها علاوه بر رصد اين گنبد مينايي ، فعاليت ديگري كه بسيار لذت بخش و هيجان انگيز است ، ثبت اين تصاوير زيبا و شگفت آور است . عكاسي نجومي يكي از بخش هاي زيبا و بياد ماندني نجوم آماتوري است . هر روزه بر تعداد كساني كه با در اختيار داشتن ساده ترين امكانات به اين فعاليت علمي _ هنري مشغول هستند افزوده مي شود . شما هم مي توانيد با داشتن يك دوربين ساده و البته كمي هم تجربه و تمرين به جمع عكاسان نجومي بپيونديد . در اين مقاله سعي شده است علاوه بر معرفي قسمت هاي مختلف دوربين عكاسي حرفه اي به نحوه عكاسي از پديده هاي نجومي و اجرام آسماني و بيان تجربيات عده اي از عكاسان اشاره شود . اميد است كه اين تلاش اندك مورد قبول علاقه مندان به علم زيباي نجوم قرار گيرد .

با توجه به اين كه اكثر مخاطبان را افراد مبتدي و كساني تشكيل مي دهند كه عكاسي را صرفاً در حد عكاسي عمومي انجام داده اند و فاقد اطلاعات لازم در اين زمينه هستند ، بر خود وظيفه دانستم تا با بياني ساده ، اصول عملي عكاسي نجومي را همگام با آشنايي و كاربرد صحيح دوربين عكاسي در اختيار دوستان و علاقه مندان قرار دهم .
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ترتيب مطالب به گونه اي است كه فرد مبتدي از لحظه اي كه دوربين را دردست مي گيرد ، مرحله به مرحله خود را براي كار و عكاسي آماده كرده و دقيقاً مراحل كار با يك دوربين را مي آموزد . اولين قدم قبل از اقدام به عكاسي با هر دوربيني ، امتحان و آماده كردن قسمت هاي مختلف دوربين است .



مراحل آشنايي و آماده سازي دوربين عكاسي



تنظيم حلقه حساسيت فيلم :

كليه فيلم هاي عكاسي داراي حساسيت هاي مشخصي براي كاربردهاي گوناگون هستند . حساسيت فيلم ها ، به نوعي حساسيت و تاثير پذيري آنها را در مقابل نور نشان مي دهد و هرچه فيلم داراي حساسيت بالاتري باشد ، به نور حساستر است . بنابراين در جاهايي كه نور كم است ، فيلم هايي با حساسيت بالا ، نتيجه بهتري ارائه مي دهند . حساسيت فيلم هاي عكاسي با واحد هاي استاندارد مشخصي نشان داده مي شود كه معروفترين اين واحدها ASA , ISO , DIN است كه حلقه حساسيت فيلم بر روي دوربين با يكي از اين واحد ها مشخص مي شود . نكته مهمي كه بايستي همواره در مورد حساسيت فيلم ها به خاطر داشته باشيم اين است كه هرچه عدد حساسيت فيلم بالا مي رود ، فيلم به همان نسبت به نور حساستر مي شود به طور مثال فيلمي با حساسيت 200 دو برابر يك فيلم با حساسيت 100 است . حساسيت هر فيلم براي استفاده بخصوصي بايد در نظر گرفته شود تا وضوح ، دقت و رنگ عكس هاي نهايي طبيعي و قابل قبول با شند .

لازم است قبل از شروع به عكسبرداري ، حلقه تنظيم حساسيت فيلم را مطابق با حساسيت فيلم مورد استفاده تنظيم كرد . در انتخاب فيلم بايد اين نكته را در نظر گرفت كه براي عكاسي از موضوعات و پديده هاي مختلف آسمان چه به روش مستقيم و چه به روش غير مستقيم ( با استفاده از ابزار رصدي مانند تلسكوپ يا دوربين دو چشمي ) بايد از فيلم هاي متفاوتي استفاده كرد . انتخاب فيلم در عكاسي نجومي از اهميت بسيار زيادي برخوردار است . براي نمونه اگر مي خواهيد از خورشيد عكس بگيريد ( البته با ***** مناسب ) فيلم هايي با حساسيت 100 مناسب هستند در حاليكه در عكاسي از ماه فيلم هايي با حساسيت 200 يا 400 مناسبتر هستند . به ويژه اگر ماه به حالت هلالي باشد يا اينكه مي خواهيد از اختفا و يا مقارنه ماه با جرمي آسماني تصوير بگيريد . اما عكاسي از موضوعاتي مانند سيارات ( فقط زهره ، مريخ ، مشتري و زحل ) به اين روش چندان ساده نيست و بهتر است از فيلم هايي با حساسيت 1000 يا بالاتر استفاده كرد .

در عكاسي با استفاده از تلسكوپ ( بر قلمدوش تلسكوپ ) با يد به چند نكته در انتخاب فيلم دقت كرد .

1 _ حساسيت فيلم در عكاسي هاي نجومي در كم كردن زمان نور دهي نقش بسزايي دارند . ولي اين گفته به اين معني نيست كه هرچه حساسيت فيلم بيشتر باشد براي كار مناسبتر است .

2 _ در روش قلمدوش بايستي تا آنجا كه امكان دارد از فيلم هايي با حساسيت كمتر استفاده كرد . علت آن است كه در اين روش اصولاً عكاسي ميدان وسيعي از آسمان را در بر مي گيرد . در نتيجه اجرام ستاره اي با اندازه ظاهري كوچكي نمايان مي شوند . از طرفي هرچه حساسيت فيلم بالاتر برود نقاط نوراني درشت تري روي فيلم ظاهر مي شود . اين مسئله موجب كاهش كيفيت شده و در نتيجه جزئيات عكس غير قابل تشخيص مي گردد . از سوي ديگر پديده مه گرفتگي عكس با افزايش حساسيت فيلم بيشتر نمايان مي شود . اين پديده به دليل اثر جو زمين است . يعني زمينه آسمان در عكس حتي در تاريكترين نقاط زمين روشن مي شود . فيلم هاي با حساسيت بالا اين پديده را تشديد مي كنند . براي مثال عكسي كه با فيلم حساسيت 100 و نوردهي 40 دقيقه گرفته مي شود داراي مه گرفتگي كمتري نسبت به عكسي است كه با فيلمي با حساسيت 400 و نوردهي 10 دقيقه در همان شرايط گرفته مي شود . به طور كلي مي توان گفت فيلم هايي با حساسيت متوسط براي عكاسي نجومي مناسبترند . از ميان فيلم هاي رنگي موجود در ايران مي توان به

Fuji color superia 400 , Kodak gold 400 , Konica centauria 400 اشاره كرد .

بر خلاف آنچه كه در ذهن افراد تازه كار وجود دارد با افزايش زمان نوردهي ، اجرام كم نورتر در عكس نمايان نمي شوند و همانطور كه گفته شد با افزايش زمان نوردهي پديده مه گرفتگي ، عكس را تار و به اصطلاح خفه مي كند . اثر نا مطلوب ديگر به نام عيب دوجانبه وجود دارد كه به ساختمان خود فيلم عكاسي مربوط است . معمولاً حساسيت نسبي فيلم هاي عكاسي براي زمان هاي نوردهي كم تعيين مي شود . يعني فيلمي با حساسيت 400 در چند ثانيه نخست نوردهي قادر است چهار برابر سريعتر از يك فيلم با حساسيت 100 عمل كند . اما عيب دوجانبه در زمان هاي طولاني تر عكاسي باعث مي شود كه اين رابطه خطي از بين برود و حتي فيلمي با حساسيت كمتر دقايقي پس از شروع نوردهي حساستر از يك فيلم با حساسيت بالا عمل كند . در نتيجه تمامي اين پديده ها ، نوردهي در عكاسي غير مستقيم را داراي محدوديت مي كند .

بهترين زمان براي نوردهي در اين روش بين 5 تا 30 دقيقه است . بايد توجه داشته باشيد كه هرگونه حركت و لرزش بي مورد هنگام عكسبرداري ، مستقيماً روي فيلم تاثير داشته و باعث تار شدگي و غيره واضح شدن موضوع عكسها مي گردد . لذا حتماً از سه پايه يا تكيه گاهي محكم استفاده نماييد . در مواقعي كه زمانهاي طولاني ، جهت عكسبرداري مورد نياز است ، به منظور راحتي كار و جلوگيري از هرگونه لرزش دوربين ، سيم دكلانشور را بر روي تكمه عكسبرداري پيچ كرده و بجاي اينكه به مدت طولاني انگشت خود را روي تكمه نگه داريد ، از اين سيم استفاده نماييد

.

تعيين روزنه يا ديافراگم در عكاسي :

اتاق تاريكي را مجسم كنيد كه تنها پنجره مقابل آن به وسيله يك پرده كره كره پوشانده شده است . همانطور كه مي دانيد ميزان روشنايي اتاق به وسيله تغيير دادن حالت پرده كره كره انجام مي گيرد . بدين معني كه شما با تغيير دادن حالت قرار گرفتن پره ها ميتوانيد روشنايي داخل اتاق را تنظيم كنيد . يك دوربين عكاسي نيز بي شباهت به اين اتاق تاريك نيست . محفظه پشت دوربين ، كه فيلم عكاسي در آن جاي مي گيرد دقيقاً يك اتاق با محفظه تاريك است كه نور بدان قابل نفوذ نيست . مقابل اين اتاق تاريك دوربين ، روزنه يا ديافراگم قرار دارد كه كار آن همانند كار پرده كره كره در اتاق تاريك است . ديافراگم نيز همانند يك پرده كره كره داراي پره هايي است كه به صورت مدور باز يا بسته مي شوند و با اين عمل ميزان نوري را كه از خود عبور مي دهند تنظيم مي كنند . بنابراين تنها وسيله اي كه شدت و ميزان نور رسيده به فيلم عكاسي را در دوربين تحت كنترل دارد ، روزنه يا ديافراگم مي باشد .

ديافراگم در داخل لنز تعبيه شده است كه به وسيله حلقه اي روي بدنه لنز قابل كنترل مي باشد . توجه داشته باشيد هر درجه كه عدد ديافراگم بزرگتر مي شود ، ميزان نوري را كه از خود عبور مي دهد ، به نصف مقدار قبلي كاهش مي يابد . بنابراين عدد 2 بازترين درجه و عدد 16 بسته ترين درجه ديافراگم مي باشد .

كنترل ديافراگم در عكاسي به منظور دو هدف مورد توجه قرار مي گيرد :

الف ) ميزان نوردهي به فيلم

ب) تعيين ميزان عمق ميدان ديد موضوعات عكاسي

ميدان ديد يا depth of field در عكاسي به فاصله بين كانون عدسي لنز با موضوع مورد نظر را گويند . اصل مهم در تعيين عمق ميدان ديد و انتخاب ديافراگم اين است كه با هرچه تنگ كردن ديافراگم ، عمق ميدان بيشتر مي گردد و با هرچه بازكردن ديافراگم ، حد فاصل وضوح لنز كاهش مي يابد .

در عكاسي نجومي به روش غير مستقيم ، ديافراگم را نبايد زياد بست ، چون با اين عمل لبه هاي پره ديافراگم به صورت يك چند ضلعي در عكس ظاهر خواهند شد ( البته فقط در عكاسي از اجرام بزرگي مانند ماه بدر يا خورشيد )‌ ولي در حالت كلي ديافراگم هاي 4 ، 8/2 ، 2 ، و يا حتي 4/1 پيشنهاد مي شود . اما در عكاسي مستقيم بهتر است هميشه ديافراگم را روي بازترين حالت ممكن قرار داد .



تعيين سرعت پلك يا شاتر در عكاسي :

براي روشن شدن مفهوم شاتر در دوربين عكاسي ، مجدداً اتاق تاريك ، پنجره مقابل آن و پرده كره كره را مجسم كنيد . همانگونه كه تغيير پره هاي كره كره عامل تعيين كننده ميزان روشنايي اتاق محسوب مي شود ، زمان ايجاد اين روشنايي نيز بايد تحت كنترل قرار بگيرد كه اين عمل به وسيله پرده اي كه روي پرده كره كره نصب مي شود انجام مي گيرد كه طي زماني مشخص باز و بسته مي شود . در دوربين عكاسي همانطور كه تعيين ميزان روشنايي را ديافراگم بر عهده دارد ، سرعت يا زمان ورود اين روشنايي بر عهده شاتر است . به عبارت ديگر شاتر به عنوان يك محافظ مقابل فيلم قرار گرفته تا در هنگام لزوم براي نور دادن به فيلم در مدت زمان تعيين شده كنار رفته و پس از انجام عمل نوردهي به فيلم مجدداً مقابل فيلم را بپوشاند . به اين نكته توجه داشته باشيد كه هر عدد شاتر به صورت دو برابر عدد ماقبل خود استاندارد شده است . بدين معني كه سرعت 60/1 ثانيه ، دو برابر سريعتر از سرعت 30/1 ثانيه به فيلم نور خواهد داد . با انتخاب يك درجه بالاتر ،‌ مقدار نوري كه به فيلم مي رسد دقيقاً نصف مي گردد . بنابر اين همواره دقت داشته باشيد ، حتي يك درجه كم يا زياد كردن سرعت شاتر معادل نصف يا دو برابر نوردهي به فيلم مي باشد . معمولاً در عكاسي هاي نجومي از سرعت B شاتر استفاده مي شود مگر اينكه موضوع عكاسي خيلي نوراني باشد مانند ماه بدر يا خوشيد . در اين حالت شاتر دوربين با فشردن تكمه عكسبرداري باز شده و با برداشتن انگشت از روي تكمه ، به حالت اوليه خود باز مي گردد . با اين روش مي توان شاتر دوربين را باز نگه داشت و به مدت زمان لازم به فيلم نور رسانيد .



لنز : (lens )

همانگونه كه مي دانيد براي ثبت تصاوير اجسام و مناظر بايستي از يك عدسي در دوربين عكاسي كمك گرفت . عدسي هايي كه براي كار عكاسي طراحي و ساخته مي شوند ، به صورت تركيبي از عدسي هاي مختلف محدب و مقعر است كه در نهايت به صورت يك لنز محدب يا مقعر عمل مي كنند . در دوربين هاي تك عدسي انعكاسي نور پس از گذشتن از عدسي به آينه مي رسد . سپس بازتاب آن از طريق منشور پنج وجهي به چشم مي رسد . آينه و منشور تصوير معكوس عدسي ها را تصحيح ميكنند . در لحظه عكسبرداري آينه از مقابل فيلم كنار مي رود . در اين دوربين ها تصويري كه از طريق عدسي اصلي به چشم مي رسد ، با تصويري كه بر روي فيلم ثبت مي شود كاملاً يكي است . مهمترين مشخصه عدسي هاي عكاسي ، تركيبي بودن آنها است . اصولاً معيار تفكيك و شناخت لنزها ، براساس فاصله كانوني آنها است . فاصله كانوني هر لنز به ميلي متر (mm) روي لبه خارجي لنز حك شده و به راحتي قابل رويت است . بنابراين عدد فاصله كانوني لنز ، نشان دهنده كميت يا كيفيت آن نيست و صرفاً نشان دهنده محل تشكيل تصوير روي كانون عدسي مي باشد . معمولاً لنزها بر اساس فاصله كانوني به سه دسته تقسيم مي شوند :

1 ) لنزهاي نرمال يا چشمي :

به لنزهايي گفته مي شود كه توسط شركت سازنده روي دوربين قرار مي گيرد و با فاصله كانوني 50 يا 58 ميلي متر ، تمامي مشخصات آن با مشخصات چشم انسان هماهنگ است .

2 ) لنزهاي زاويه باز يا وايد : ( wide angle )

از ويژگيهاي اين نوع لنز ميدان ديد بسيار وسيع و ثبت قسمت هاي بيشتري از موضوع است كه لنز نرمال به سبب محدود بودن زاويه ديد ، آنها را حذف مي كند . در اين نوع لنزها فاصله كانوني كم ( 30 mm) و عمق ميدان وضوح به مراتب بيشتر از لنزهاي نرمال است .

3 ) لنزهاي زاويه بسته يا تله : ( tele photo )

از ويژگيهاي اين نوع لنز ميدان ديد محدود و قدرت بزرگنمايي بالا است . در اين نوع لنزها فاصله كانوني زياد (300mm) و عمق ميدان ديد كم است و مي توان طوري لنز را روي موضوع ميزان كرد كه آنچه در پشت و جلوي موضوع قرار دارد محو گردد . بديهي است هر لرزش خفيف دست يا دوربين هنگام عكسبرداري ، اثر چشم گيري روي وضوح و دقت عكس نهايي خواهد داشت .





نسبت كانوني مناسب :

يكي از مواردي كه در عكاسي نجومي مي بايد مورد توجه قرار بگيرد نسبت كانوني و ديافراگم عدسي دوربين است . بطور كلي عدسي هايي كه فاصله كانوني آنها بيشتر از 90 mm باشد ، ميدان ديد به نسبت كمتري دارند و به عنوان عدسي هاي ميدان ديد باز در عكاسي نجومي مورد استفاده قرار نمي گيرند . از طرفي در عكاسي نجومي به دليل نور كم اجرام آسماني ، عدسي هايي با نسبت هاي كانوني كم برتري دارند . چرا كه در زمان هاي مشخصي اجازه ورود نور بيشتري را مي دهند ولي عدسي هايي با فاصله كانوني كم داراي خطاهايي هستند كه مخصوص اين عدسي ها است . گويي ستاره ها به دور مركز عكس ردهايي را پديد مي آورند كه با افزايش فاصله از مركز عكس اين ردها بزرگتر و نمايانتر مي شوند .

براي رفع اين اثر نامطلوب از نسبت هاي كانوني يكي مانده به بزرگترين اندازه استفاده مي شود . يعني ديافراگم را تا آخرين حد باز مي كنيم . البته كيفيت عدسي دوربين هم در ايجاد اين پديده بسيار مهم است . اثر نامطلوب ديگري كه با زياد كردن فاصله كانوني كمتر مي شود ، ناهمگني تاريكي در رنگ زمينه است . اين پديده كه در عدسي هاي نرمال و وايد در نودهي هاي بلند مدت رخ مي دهد موجب عدم يكنواختي تاريكي زمينه مي شود . يعني اگر در عكس ها از عدسي هايي با نسبت كانوني كم استفاده شود تصوير در مركز عكس داراي زمينه اي روشنتر و هرچه به لبه ها نزديك مي شويم تاريكتر مي شود .اين پديده اثري اجتناب ناپذير است ولي با استفاده از عدسي هايي با نسبت كانوني بيشتر مي توان شدت آن را كاهش داد . اما در عكاسي نجومي غيرمستقيم هرچه لنزي كه پشت چشمي قرار مي گيرد فاصله كانوني بيشتري داشته باشد ، وضوح تصوير پايين تري را ارائه مي دهد چون حداقل فاصله كانوني عدسي افزايش مي يابد . لنز هاي وايد هم اگر چه حد اقل فاصله وضوحشان كمتر است ولي تصوير نهايي را كوچك مي كنند و از قابليت بزرگنمايي دوربين مي كاهند . بهترين عدسي براي عكاسي غير مستقيم عدسي نرمال 50 mm است كه وضوح و بزرگنمايي مناسبي دارد .



فاصله سنج :

شايد تصور كنيد كه براي عكاسي نجومي هميشه بايد فاصله سنج عدسي را روي تنظيم كرد چرا كه اجرام آسماني از ديد دوربين در بينهايت هستند . اما در مورد عكاسي به روش غيرمستقيم اين كار درست نيست . در واقع بهترين حالت تنظيم وضوح اين است كه فاصله سنج را روي حداقل آن قرار بدهيم . ابتدا دوربين دوچشمي يا تلسكوپ را تنظيم كنيد سپس دوربين عكاسي را پشت چشمي قرار دهيد و فاصله سنج را روي حداقل و ديافراگم را روي بازترين حالت ممكن قرار دهيد و سپس نوردهي را تنظيم كنيد . از پشت منظر ياب دوربين نگاه كرده و تصوير را به مركز بياوريد . از پشت منظر ياب ممكن است تصوير چندان واضحي را نبينيد ، چرا كه نور از چندين عدسي گذر كرده است . اما اگر خوب تنظيم شده باشد مطمئناً نتيجه خوبي خواهيد گرفت .



روش عكاسي از پشت دوربين دوچشمي يا تلسكوپ

براي گرفتن عكس هايي با بزرگنمايي زياد از ماه ، خورشيد و چند سياره پرنور حتماً نيازي به عدسي هاي تله گران قيمت نيست و با يك دوربين تك چشمي يا تلسكوپ كوچك و كمي دقت و تجربه مي توان تصاويري بدست آورد كه قابل مقايسه با عكس هايي است كه با عدسي هاي تله 800 يا 1000 ميلي متري گرفته مي شود . براي عكاسي به اين نحو سه روش وجود دارد :

روش اول _ چشمي تلسكوپ و عدسي دوربين را باز كنيد و دوربين را مستقيماً با يك آداپتور ( ميله اي كوتاه براي اتصال دوربين به بدنه تلسكوپ ) به بخش انتهايي تلسكوپ وصل كنيد . در اين جا تلسكوپ حكم عدسي تله را پيدا مي كند . تصاوير اين روش دقت و وضوح خوبي دارند و اگر دوربين نلرزد و تنظيم باشد بهترين حالت تصوير است .

روش دوم _ در اين روش دوربين به تلسكوپ وصل مي شود اما يك چشمي هم بين دوربين و تلسكوپ قرار مي گيرد . كه براي بزرگنمايي بيشتر استفاده مي شود ولي همچنان دوربين بدون عدسي است . در اين حالت كيفيت تصاوير كمي پايين تر است و هميشه از موتور رد ياب استفاده مي شود .

روش سوم _ در اين روش عدسي دوربين و چشمي تلسكوپ هر دو بر جاي خود باقي خواهند ماند و عدسي دوربين را مستقيماً با چشمي مماس مي كنيم . در اين حالت گرچه كيفيت نور و تصوير تا حدي كاهش مي يابد و لي تصوير بزرگي بدست خواهد آمد كه با كمي دقت افت تصوير به كمترين حد ممكن مي رسد . در عكاسي به روش غير مستقيم تمامي نوردهي ها و اندازه ديافراگم هايي كه انتخاب مي كنيد بيشتر با تجربه بدست مي آيد . فراموش نكنيد كه وقتي عدسي دوربين را به چشمي مي چسبانيد اگر اطراف لنز را با پارچه سياهي نپوشانيد ، نور اضافي از كناره ها ي عدسي وارد دوربين شده و باعث نور ديدن فيلم مي شود در هنگام مماس كردن عدسي به چشمي مراقب باشيد كه عدسي دوربينتان خراش بر ندارد . براي اين منظور مي توانيد از يك واشر لاستيكي بين چشمي و عدسي دوربين استفاده نماييد .



چند توصيه :

نخستين نكته ساده كه زحمت هاي چندين ماهه افراد زيادي را از بين برده ، اطمينان از اين است كه در هر بار جلو بردن فيلم ، يك فريم ( قاب ) به جلو رانده مي شود . براي اطمينان از اين موضوع كافي است زماني كه فيلم را داخل دوربين قرار مي دهيد ابتدا آزادي حركت فيلم را گرفته وسپس با چند فريم اوليه نگاتيو ، در روز عكس بگيريد تا نگاتيو هاي مربوط به شب در لابراتوارهاي ظهور و چاپ به اشتباه قطع نشود .

اگر به روش مستقيم و بدون موتور رد ياب از آسمان عكسبرداري مي كنيد ، نبايد مدت نوردهي از 25 تا 30 ثانيه بيشتر گردد . در غير اين صورت حركت ظاهري اجرام آسماني در فيلم هاي شما ردهايي را خواهند انداخت . اگر از عدسي تله استفاده مي كنيد اين مدت زمان به كمتر از 20 ثانيه كاهش مي يابد .

براي جلوگيري از لرزش فيلم در هنگام باز يا بسته كردن ديافراگم مي توانيد يك جسم سياه رنگ را مقابل عدسي دوربين قرار دهيد . سپس ديافراگم را باز كنيد و پس از چند ثانيه كه تمامي لرزش هاي احتمالي از بين رفت ، با كنار بردن جسم سياه نوردهي را آغاز كنيد . براي بستن ديافراگم ، عكس اين عمل را انجام دهيد . يعني پايان نوردهي را نه با بستن ديافراگم بلكه با قرار دادن جسم سياه در مقابل عدسي دوربين انجام داده و سپس شاتر را آزاد كنيد . نكته ديگر هواي مرطوب و نشستن قطرات شبنم برروي عدسي دوربين است كه بايد حتماً قبل از شروع عكاسي به آن توجه نمود .

ولي جدا از همه اين صحبت ها ، بهترين راهنماي شما عكس هايي است كه با دوربينتان مي گيريد . پس نوع جرم ، مدت زمان نوردهي ، حساسيت فيلم ، فاصله كانوني ، تاريخ و شرايط زمان عكسبرداري را حتماً يادداشت كنيد تا بتوانيد كارهاي خود را به طور دقيق بررسي كنيد .



راهنماي عکاسی از ماه

ماه از جهت های گوناگون آسان ترین جرم آسمانی برای عکاسی است . سطح ماه دارای جزئیات بسیار زیادی است که شما می توانید از آنها عکس بگیرید .عکس و عکاسی از ماه همیشه برای ما هیجان انگیز بوده است .

لنز و سایز عکس :

برای عکاسی از ماه شما به یک لنز تله و یا یک تلسکوپ نیازمندید . لنزهای معمولی دوربینهای شخصی، نمی توانند به خودی خود تصویر بزرگی از ماه به دست آورند و جرئیات ماه در این عکس ها قابل مشاهده نیست . ندازه ی تصویر ماه روی فیلم به فاصله ی کانونی لنز بستگی دارد و از فرمول زير به دست می آید :




اندازه ی عکس روی فیلم = 110÷ فاصله ی کانونی لنز



برای یک نتیجه ی تقریبی می توان اندازه ی تصویر ماه را یک صدم فاصله ی کانونی در نظر گرفت . جدول زیر اندازه ی تصویر ماه را که با لنزهای مختلف بدست می آید، نشان می دهد . هم روی فیلم و هم روی اندازه ی 15برابر شده ی عکس .

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
بیایید فرض کنیم شما از یک لنز 35 میلیمتری با فاصله ی کانونی 50 میلیمتری استفاده می کنید . در این صورت ماه ِ شما تنها 0.5 میلیمتر قطر خواهد داشت . حتی اگر آن را در بیشترین اندازه ی خودش بزرگ کنید ( 25×16) ماه به قدری کوچک است که اصلا جزئیاتی روی آن مشخص نخواهد بود . بنابر این شما باید از لنزهای بلند تله استفاده کنید . مثلا یک لنز 400 میلیمتری به شما تصویری به قطر 3.6 میلیمتر می دهد که در بزرکترین اندازه ی عکس به 54 میلیمتر می رسد . اما شاید این هم برای نشان دادن جزئیات ماه کافی نباشد . همچنین شما می توانید برای افزایش بزرگنمایی ازteleconverter استفاده کنید که می تواند بزگنمایی را 2.3 برابر و یا بیشتر افزایش بدهد . اگر بر روی یک لنز 400 میلیمتری یک teleconverter دوبرابر کننده نصب کنید فاصله کانونی خود را به 800 میلیمتر افزایش داده اید که برای عکاسی از ماه به همراه جزئیاتش بسیار خوب است . البته بهتر است که تا می‌توانید از لنزهای با فاصله‌ی کانونی بزرگتر استفاده کنید .



چگونگی استفاده از لنز تله :

در اینجا چند نکته وجود دارد که به هنگام استفاده از این گونه لنزها با به آنها توجه داشته باشید .

1- حتما از پایه‌ی دوربین استفاده کنید و حتی الامکان از تماس مستقیم دست با دوربین خودداری کنید تا از لرزشهای احتمالی دوربین جلوگیری شود. حتی در عکاسی با زمان نوردهی بسیار کوتاه تماس مستقیم دست با دوربین کارماهرانه‌ای نیست .

2- لنز خود را در صورت امکان روی f/5.6 و یا f/8 قرار دهید بخصوص اگر ازteleconverter استفاده می کنید .

3- در صورت امکان برای کاهش اثر خطاهای رنگی از ***** زرد استفاده کنید .



4- به دقت فوکوس کنید . فقط لنزتان را روی حالت بینهایت قرار ندهید و سریع عکس بگیرید . قرار دادن لنز روی حالت بینهایت ممکن است باعث شود که لنز گرمای انبساط را به درون خود راه دهد و یا دیگر چیزهایی که باعث ایجاد خطا در عکس می شوند . استفاده از یک teleconverter به خاطره بزرگنایی که دارد ممکن است ایرادات را بهتر به شما نشان دهد .

5- به یاد داشته باشید که در استفاده ازteleconverter باید دریچه‌ی دیافراگم دوربین را با توجه به آن تنظیم نمود. مثلا اگر در لنز 100 میلیمتری اگر f/8 مناسب باشد در 200 میلیمتری f/16 قرار می گیرد .

6-اگر نمی‌توانید از ماه در ابعاد بزرگ عکس بگیرید می‌توانید از هلال ماه کمی بعد از غروب خورشید که هوا مقداری روشن است به همراه درختان بلند و .... عکسهای زیبایی بگیرید. حتی می‌توانید از ستاره‌هایی که گاهی به ماه نزدیک می‌شوند استفاده کنید و یا با ماه یک عکس دونفره بیندازید .




منابع :

مجله نجوم

اطلس راهنماي آسمان شب

روش عكاسي با دوربين زنيط

Astrophotography for the Amateur ( برگردان نگار نامور / [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] )

کنترلر حرکتي:
کنترل و تصحيح خطاهاي ناخواسته از موتور هاي تلسکوپ در نور دهي طواني مدت توسط اين کنترلر ها انجام مي شود.
در تلسکوپ هاي اشميت-گاسکرين و نيوتني از کنترلر هايي که از طريق چشمي قابل تنظيم است تصحيح مي شوند.ولي شکستي ها از يک تلسکوپ شکستي کوچک در بالاي ان استفاده مي کنند.هر چند از اين ابزار در نوع قبلي نيز استفاده مي شود.اين تلسکوپ هاي کوچک معمولا فاصله کانوني برابر با 60% فاصله کانوني تلسکوپ اصلي را دارا هستند.بعضي از انواع کنترلر هاي اتوماتيک نيز در بازار يافت مي شوند.
در کل در تصحيح با کنترلرها نمي توان بيشتر از 30 دقيقه به تصحيح اعتماد کرد و بايد ان را هر چند بار دوباره تصحيح کرد.
بيشتر عکاسان حرفه اي از کنترلر اتوماتيک به نام تجاري SBIG ST-4 استفاده مي کنند که در کار هاي اوليه و مبتدي چندان نياز نمي باشد.
از اين کنترلرها در قطبي کردن تلسکوپ نيز استفاده مي شود.
تجهيزات جانبي :
ابزار هاي در عکاسي نجومي وجود دارند که ممکن است شما هرگز به انها احتياج پيدا نکنيد ولي مي توانند در عکاسي به کمک ما بيايند.
نقشه اسمان که براي يافتن اجرام در شب کمک خوبي است.
نرم افزار نجومي که براي عکاسي از اجرام کم نور که ممکن است در ميدان ديد تلسکوپ ديده نشوند مناسبند.مثل Starry Night Pro , The Sky .....
بند هاي نگه دارنده که سيم هاي برق متصل به تلسکوپ و دوربين و لوازم ديگر را جمع کرده و از دست و پا گير شدن انها جلو گيري مي کند.
دوربين دو چشمي که در کار عکاسي و رصدي استفاده هاي زيادي دارد.
اميدوارم در عکاسي خود موفق باشيد.

این یکی از تحقیق هایی بوده که با دوستانم برای انجمن نجوم ادیب اصفهان تهیه کردیم.امیدوارم راضی باشن که من اینو بدون اجازه دارم میذارم رو سایت....این پژوهش کلی و برای کسایی که آماتور هستند خوبه.چون اونی که دوستان تا به اینجا گذاشتند خیلی کامله...الان هم توی انجمن ثبت شده به عنوان مرجع ازش استفاده میکنن.....ولی خودمم میدونم نسبت به مطالب دوستان هیچ چیز نداره!فقط ببخشید طولانیه.

کد:

---

http://www.megaupload.com/?d=X5WO7B8H

---

اگه سوالی داشتین می تونین در رابطه با عکاسی نجومی همین جا مطرح کنین. سعی می کنم با بقیه بهشون جواب بدیم.:20:

مثل این که کسی تو عکاسی نجومی مشکلی نداره... ممنون!

اینم تاپیک جدیدم که به مشکلاتتان در رابطه با عکاسی نجومی می پردازد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

چند وقت پیش عکسی از آقای امین تفرشی دیدم که دره ای در عکس بود که نصف روز و نصف غروب بود ولی درختانی که در نیمه ی غروب بودند روز را نشان می دادند و در بالا ی عکس نیز ستارگان بودند اگر می دانید که به چه صورت این عکس گرفته شده به ما هم 1 ندا بدهید متشکر می شویم :13:

چند وقت پیش عکسی از آقای امین تفرشی دیدم که دره ای در عکس بود که نصف روز و نصف غروب بود ولی درختانی که در نیمه ی غروب بودند روز را نشان می دادند و در بالا ی عکس نیز ستارگان بودند اگر می دانید که به چه صورت این عکس گرفته شده به ما هم 1 ندا بدهید متشکر می شویم

نقل قول:

---

نوشته شده توسط Mr.Shaibow [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

چند وقت پیش عکسی از آقای امین تفرشی دیدم که دره ای در عکس بود که نصف روز و نصف غروب بود ولی درختانی که در نیمه ی غروب بودند روز را نشان می دادند و در بالا ی عکس نیز ستارگان بودند اگر می دانید که به چه صورت این عکس گرفته شده به ما هم 1 ندا بدهید متشکر می شویم

---

می تونی عکس رو پیدا کنی و بزاری؟

چون عکس های نجومی می تونند حتی برای یک سال هم باشند ولی توی یک فریم جابگیرند

عکسشو نمی دونم چه جوری بزارم

اینجا می تونی نحوه ی این کار رو یاد بگیری .

کد:

---

http://forum.p30world.com/showthread.php?t=15570&highlight=%D9%82%D8%B1%D8%A7%D8%B1+%D8%AF%D8%A7%D8%AF%D9%86

---

هنگامي كه شما به تصاوير حيرت انگيز هابل و يا مريخ نوردها نگاه مي كنيد، همواره در شگفت خواهيد ماند كه : ايا انچه با چشمانتان مي بينيد واقعا وجود دارند؟ متاسفانه جواب شما احتمالا منفي است. در برخي از حالات، مانند مريخ نورد ها، دانشمندان تلاش مي كنند انها را در "رنگهاي واقعي" تنظيم مي كنند، اما اكثرا، رنگها طوري انتخاب مي شوند كه گويايي علمي زيادي داشته باشند. اينجا خواهيم گفت كه چگونه دانشمندان ابزار الات شگفت انگيز خود را تنظيم مي كنند و بين رنگها واقعي و كاذب تفاوت قايل مي شوند.
سوال:حقيقي يا كاذب: هنگامي كه ما به تصاوير پر زرق و برق تلسكوپ فضايي هابل و يا تصاوير پانوراماي گيج كننده مريخ نوردها نگاه مي كنيم، ايا اين تصاوير نشان مي دهند كه اگر انسان با چشمان خود به آن نظاره كند آنها را به همين صورت خواهد ديد؟

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

.
جواب: براي تلسكوپ هابل، اكثر رنگها مجازي و در مورد مريخ نوردها اكثرا واقعي هستند. به نحوي كه مريخ نوردها تركيبي را به شكل تصاوير رنگي "حقيقي" و "مجازي" فراهم مي كنند. اما به اين شكل اصطلاح "رنگ حقيقي" تاحدودي مجادله اميز خواهد شد و در بسياري از حوضه هاي مورد بحث تصاوير ماوراء زميني چندان دلپذير نخواهند بود.
جيم بل دانشمند ارشد سيستم تصاوير رنگي Pancam در پروژه اكتشافي مريخ نورد ها (MER) مي گويد:" ما واقعا سعي مي كنيم از اصطلاح "رنگهاي واقعي" اجتناب كنيم چرا كه هيچ كس واقعا نمي داند كه "حقيقت" سطح مريخ چيست. در حقيقت بل خاطر نشان مي سازد كه، مريخ هم به خوبي زمين با توجه به اينكه: هوا صاف و يا ابري است، ارتفاع خورشيد كم و زياد مي شود و يا چگونگي ميزان تغييرات غبار در جو، مدام تغيير رنگ مي دهد." رنگها هر لحظه تغيير مي كنند. اين يك فاكتور پويا (ديناميك) است. تلاش ما اين نيست كه يك مرز سختي را به عنوان "حقيقت اين است!" بوجود اوريم."
بل دوست دارد كه از اصطلاح "رنگهاي تقريبا واقعي" استفاده كند چون تصاوير دوربين پانوراماي MER براوردي از انچه انسان اگر در مريخ بود مي توانست ببيند است. همكار ديگر بل مي گويد از "رنگ طبيعي" استفاده كنيد.
Zolt Levay از موسسه علمي تلسكوپ فضايي، تصاوير تلسكوپ هابل را اماده مي كند. براي تصاوير ارايه شده هابل، Levay اصطلاح " رنگ معرف" را پيشنهاد مي كند.
او مي گويد: " رنگها در تصاوير هابل نه "واقعي " و نه " كاذب " هستند، اما معمولا گوياي فعل و انفعالات فيزيكي مرتبط با موضوع تصويرند. اين روشي براي نشان دادن مقدار زيادي از اطلاعات بدست امده در يك تصوير است."
رنگهاي واقعي تلاشي براي بازسازي دقيق رنگهاي بصري هستند. از طرف ديگر، رنگهاي كاذب يك انتخاب اختياري براي بيان برخي مشخصه ها از قبيل تركيبات شيميايي، سرعت يا فاصله است. به علاوه، با توجه به تعريف، هر تصوير مادون قرمز يا ماورا بنفش، چون اين طول موجها براي انسان نامرئي هستند، بايد با "رنگها كاذب" نشان داده شوند.

دوربينهاي هابل و MER تصاوير رنگي نمي گيرند. تصاوير رنگي هر دو فضا پيما با سوار كردن تصاوير سياه و سفيد گرفته شده در فيلترهاي رنگي مختلف توليد مي شوند. براي يك تصوير، فضا پيما معمولا سه عكس با فيلترهاي قرمز، سبز و ابي مي گيرد و هر كدام از تصاوير را به زمين ارسال مي كند. سپس انها بوسيله نرم افزار به صورت يك عكس رنگي تركيب مي شوند. اين عمل به صورت خودكار بوسيله دوربينهايي كه ما در زمين در اختيار داريم انجام مي شود. اما دوربين پانوراماي MER، 8 و هابل تقريبا 40 ----- رنگي مختلف در محدوده ماورا بنفش، طيف مرئي تا مادون قرمز دارد. اين مساله به تيم تصويري انعطاف پذيري فوق العاده اي مي دهد. بر اين اساس كه چه فيلترهايي بيشتر استفاده شود تصوير به "واقعيت" نزديكتر و يا از ان دور تر مي شود.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
.

در مورد هابل، Levay توضيح مي دهد كه تصاوير با كنتراست و پيچيدگي رنگي وروشني بيشتري به منظور تاكيد بر برخي ساختارهاي تصوير و يا خوش ايند تر كردن ان تنظيم مي شوند.
اما هنگامي كه تيم دوربين پانوراماي MER مي خواهد تصويري را به گونه اي كه يك انسان ايستاده بر روي سطح مريخ مي بيند توليد كنند، چگونه انها رنگهاي واقعي را تشخيص مي دهند؟ هر دو مريخ نورد داراي وسيله اي هستند معروف به MarsDial.
بل مي گويد: " كار اصلي ان تنظيم هدف است. اين وسيله حلقه هاي متمايز كننده رنگهاي سياه و سفيد با تراشه هاي رنگي در چهار گوشه ان دارد. ما انها را خيلي با دقت سنجيده و از انها قبل از پرتاب عكس گرفته و بنابراين ما مي دانيم كه چه رنگها و سايه روشنهايي وجود دارد."
يكي از نخستين تصاوير گرفته شده بوسيله مريخ نوردها از MarsDial بود. بل مي گويد: " ما از MarsDial يك عكس گرفتيم و ان را كاملا با نرم افزارهايمان سنجيده و پرداخت كرديم. اگر شبيه انچه كه ما مي دانيم از اب در مي امد، انگاه در مورد توانايي مان در نشانه گيري دوربين به هرجاي ديگري اعتمادي راسخ ميافتيم كه پس از گرفتن عكس و انجام عملياتي مشابه، ان رنگها نيز واقعي خواهد بود."

هابل همچنين مي تواند تصاويري با رنگهاي از پيش تنظيم شده توليد كند. اين "UniverseDial" ستاره هاي استاندارد و لامپهايي در دوربينها هستند كه روشنايي و رنگهاي انها به دقت اندازه گيري شده اند. . Levay مي گويد:"با اين وجود، ماموريت هابل توليد تصاويري با رنگهاي واقعي براي چيزهايي كه در اكثر تصاوير نامعلوم هستند، نمي باشد. زيرا ما معمولا اين اجرام را در هر صورت نمي بينيم، چون بسيار كم نورند، و چشم ما واكنش متفاوتي در برابر رنگ نورهاي ضعيف نشان مي دهد." اما هدف بسيار مهم هابل توليد تصاويري است كه بيشترين اطلاعات علمي ممكن را بيان كند.

دوربين پانوراماي مريخ نوردها به همين خوبي عمل مي كند. بل مي گويد: " بنابراين به اين نتيجه رسيديم كه اينجا همه نوع تركيبات حاوي آهن وجود دارد كه واكنشهاي متفاوتي در طول موجهاي مادون قرمزي كه دوربين به انها حساسيت داشت ارائه مي دهند." بنابراين ما مي توانيم يك تصوير پر زرق و برق و يا به قول Andy Warhol تصاوير با رنگهاي كاذب بسازيم. بل اضافه مي كند كه اين تصاوير براي دو منظور به كار مي روند: فراهم كردن اطلاعات علمي و به علاوه اينكه عامه مردم نيز واقعا از انها لذت ببرند.

و همچنين در هر دو مورد هابل و مريخ نوردها، رنگها به عنوان ابزاري استفاده مي شوند كه يا جزئيات تصاوير را افزايش دهند و يا از طرف ديگر چيزهايي را كه با چشم انسان ديده نمي شوند اشكار سازند. بدون رنگهاي كاذب، چشمهاي ما هيچگاه نخواهند ديد (و ما نيز هيچگاه در نخواهيم يافت) كه به عنوان مثال، كدام گازهاي يونيزه تركيب سحابي ها را مي سازند و يا چه تركيبات آهني بر روي سطح مريخ وجود دارد.

Levay خاطر نشان مي سازد كه به دليل وجود تفاوتهايي ميان تكنولوژي فيلم و عكاسي ديجيتال، تكنيكهاي چاپ و يا حتي تفاوت تنظيم نمايش رايانه اي نمي توان رنگها را به صورت %100 واقعي بازسازي كرد. به علاوه، درچگونگي درك رنگها توسط افراد تفاوتهايي وجود دارد.

Bell اينطور نتيجه مي گيرد: " انچه ما بر روي تصاوير مريخ انجام مي دهيم واقعا فقط يك تخمين است، اينها بهترين حدسيات ما با استفاده از دانش تنظيم دوربينها بر روي اهداف است. اما من تصور مي كنم اينكه اينها %100 درست باشند، منوط به اين است كه به انجا رفته و حقايق را در يابيم.