Printable View
سلام
ارتباط توسط دنیای مجازی به طور گسترده ای وجود داره و نقش اون رو تو زندگی روزمره نمیشه انکار کرد.
شخصیت آدم هایی را که تو این دنیا باهاشون ارتباط داریم چطور بشناسیم؟
در مورد تجربه هاتون، شناخت هایی که داشتین و تجربه ای که میشه به بقیه کمک کنه حرف بزنین...
راستش من تقریبا همیشه به این اعتقاد داشتم و دارم که شخصیت ادم ها توی دنیای مجازی اونی نیست که نشان میدهند.
شناخت شخصیت ادم ها توی دنیای واقعی هم خیلی سخته چه برسه به مجازی.خیلی وقت ها ادم ها جنبه هایی از شخصیتشان رو به نزدیک ترین افراد خانواده ی خودشان هم نشان نمیدهند.
ولی یک تجربه ی جالب من در یک مورد خاص به دست اوردم.
شخصی بود که از مغازه همسرم خرید میکرد.سفارش ها هم به صورت تلفنی بود.کمی رفتارش نا معقول بود ولی قابل تحمل بود.
ولی چند روز پیش رفتاری در دنیای مجازی از خودش نشان داد که من و همسرم مات مانده بودیم.
من به این نتیجه رسیدم که برخلاف اینکه همه میگویند مردم شخصیت اصلیشان را در دنیای مجازی نشان نمیدهند.بعضی از اوقات هم دقیقا شخصیت اصلیشان را نشان میدهند
در کل شناخت افراد در دنیای مجازی خیلی سخته
سلام؛
مبحث بسیار جالبیه!
درسته حرف های جناب ملانصرالدین رو کاملا تایید میکنم و موافقم.
به نظر من در کوتاه مدت نمیشه شخصیت کسی رو تشخیص داد. افراد و کاربران مجازی غالبا رفتار های یکسانی از خودشون نشون میدن. برای مثال اکثر اونها شوخ طبعن. یا مثلا خوش برخورد و با شخصیتن. ( طبق رفتار اونها و تفسیر ما )
اما چیزی که مشخصه افراد برای همیشه نمیتونن بازیگر شخصیتی غیر از خودشون باشند و این باعث میشه گاهی اوقات رفتار هایی از اونها ببینیم که شخصیت واقعیشون رو میاره روی کاغذ.
در کل در شرایط عمومی شبکه های اجتماعی همه یکی هستن و شخصیت ها غیرقابل تشخیص. در شرایط خاصه که لحن حرفاشون، رفتارشون به طرفی سوق پیدا میکنه که برای ما هم اعجاب آور هست.
شخصیت های ما در دنیای مجازی برای همیشه نمیتونن آرمانی باشند؛ چون خودمون شخصیت آرمانی نداریم و جایی به طور ناخودآگاه طوری شخصیت واقعی ما نمایان میشه که آرمانی بودنمون رو زیر سوال میبره و یک به یک ایرادات مارو نشون میده. هر فرد شخصیت خودش رو بازی میکنه. لااقل اینکه نمیتونه برای همیشه چیزی غیر از اون رو بازی کنه.
برای فهم شخصیت افراد چه مجازی چه حقیقی نیاز به زمان هست. رفتار افراد با توجه به زمان، مکان و شرایط یقینا تغییر خواهد کرد و رفتار اونها در شرایط سخت حقیقت اونهاست.
در مورد نظرسنجی هم بخشی از گزینه دو و سه نظر من هست. میتونن قابل اعتماد باشن و رفتارشون بستگی به شرایط داره. در کل زمان تعیین کننده هست.
سلام دوستان...
با علی عزیز موافقم...در یک بازه ی زمانی کوتاه نمیشه تشخیص داد و رفتار دقیق فرد رو قضاوت کرد....
ولی من معتقدم...افراد..در شبکه های اجتماعی...شخصیت واقعی خودشون رو نشون میدم...چون هیچ ترس یا اضطرابی ندارن...
یا به قولی با طرف صحبتشون رو در رو نیستن و خیلی راحت شخصیت روتین و معمولیه خودشون رو نشون میدن...
در انجمن مشهوده..شخصی که مودب هست ...شوخ هست...
یا فردی که هر کاریش می کنی ...بازم با ادبیات خاص خودش صحبت می کنه یا توهین می کنه وغیره....
به نظرم بین 5 تا 10 % نمیشه شخصیت فرد رو تشخیص داد...
بعضیام که به طور کل دوست دارن..یه فرد پیچیده و مرموز نشون بدن خودشون رو....:n09:
هه ... كى گفته شما بايد از طريق ابزارى مثل اينترنت كسى رو بشناسى؟! ببينيد اينها وسايل ارتباط هستن و در خارج از ايران به هيچ وجه طورى كه ما ازش استفاده ميكنيم نميكنن. محدوديت روابط، نبود تفريحات مناسب و از همه مهمتر نبود شغل در ايران باعث شده ما به جاى اينكه از اين ابزار براى ارتباط استفاده كنيم بريم و تمام وقتمون رو صرف اپليكيشن هاى مختلف و چت كنيم. نگاهى به اپ استور و گوگل پلى بندازيد؛ به سادگى خواهيد ديد كه اكثر اپليكيشنايى كه براى سوشال نتورك وجود داره تبليغات و مانورش روى اينه كه شما بتونيد با يه نفر يا گروهى از افراد قرار بذاريد و بيرون بريد و ... .نقل قول:
بنده بارها گفتم، دنياى مجازى و غير مجازى وجود نداره و وسايل ارتباطى همگى جزوى از دنياى واقعى ما هستن اما خب ما يه مهر جدايى به اسم دنياى مجازى روش زديم و ميايم و عقده ها، شخصيت اصلى يا متفاوت و ... رو توش بروز ميديم. به همين خاطره كه شخصيتى كه از افراد مختلف ميشناسيم متفاوته با اونچه در خارج از سوشال نتورك ها وجود داره. براى مثال يكى خيلى آزادتر و روشنفكرانه تر خودش رو بروز ميده و كسى هم ممكنه خودش رو مذهبى نشون بده.
در رابطه با گزينه هاى نظرسنجى هم بايد گفت خب بدون شك گزينه اول رو بيشتر خانم ها انتخاب خواهند كرد و افرادى كه به جاى عقل و منطق در مورد مسائل احساسى و عجولانه تصميم گيرى ميكنن. افرادى كه به دنبال عشق و ارتباط هايى هستند كه در داستانها اومده و دروغ و افسانست. همينطور بدون شك با اين جامعه آمارى نظرسنجى غيرقابل استناده.
حالا بايد چيكار كرد و راه حل چيه؟ واضحه، بايد تجديد نظر اساسى كنيم در مورد اپليكشن هاى سوشال نتورك و به جاى روى دنبال رفع نيازها در فضاى اينترنت بگرديم بيايم و نيازهامون رو از دولت درخواست كنيم (كارى كه مردم بقيه كشورها كردن). نبايد به اشتباهات و محدوديت ها خو گرفت، ما درخت نيستيم و ميتونيم و بايد قوانين رو به سمتى ببريم كه دلخواه مردم ماست.
یعنی هیچ کمکی واسه شناخت نمیکنه ابزار ارتباطی ؟نقل قول:
هه ... كى گفته شما بايد از طريق ابزارى مثل اينترنت كسى رو بشناسى؟! ببينيد اينها وسايل ارتباط هستن و در خارج از ايران به هيچ وجه طورى كه ما ازش استفاده ميكنيم نميكنن. محدوديت روابط، نبود تفريحات مناسب و از همه مهمتر نبود شغل در ايران باعث شده ما به جاى اينكه از اين ابزار براى ارتباط استفاده كنيم بريم و تمام وقتمون رو صرف اپليكيشن هاى مختلف و چت كنيم. نگاهى به اپ استور و گوگل پلى بندازيد؛ به سادگى خواهيد ديد كه اكثر اپليكيشنايى كه براى سوشال نتورك وجود داره تبليغات و مانورش روى اينه كه شما بتونيد با يه نفر يا گروهى از افراد قرار بذاريد و بيرون بريد و ... .
:n29:نقل قول:
در رابطه با گزينه هاى نظرسنجى هم بايد گفت خب بدون شك گزينه اول رو بيشتر خانم ها انتخاب
خواهند كرد و افرادى كه به جاى عقل و منطق در مورد مسائل احساسى و عجولانه تصميم گيرى ميكنن.
افرادى كه به دنبال عشق و ارتباط هايى هستند كه در داستانها اومده و دروغ و افسانست.
با صحبت هاتون موافقم اما با مورد دولت و کنار اومدن غیر ممکنه چون دولت ما چند ملیتیه و در واقع یک دولت نیست و یک مسیر مشخص نداره و هدفی برای جامعه کلی نداره و فقط قشری هستند که برای رضایت اقلیت و اما نه زیاد اقلیت و بقای منافع اکثریت من جمله خارجیون تلاش می نماید و کلا اون چیزایی که شما می فرمایید در در خاورمیانه غیر ممکن است چون به شدت مردم غیر قابل نقد هستند و دولت رو مردم تشکیل می دهند و منتخب می کنند. در واقع ماهم تحت استعمار داخلی هستیم و هم خارجی و فقط منافع سرمایه داران خارجی و داخلی مهمه و نیروی کار.تمام...:n27::n28:نقل قول:
نميشه مطلق گفت كمك ميكنه يا نميكنه، يا حتى نميشه گفت شايد كمك كنه يا نكنه! اما موضوع اينه كه سوشال نتورك ها ابزار شناخت نيستن.نقل قول:
ببينيد اينطورام كه شما فكر ميكنى نيست. شايد روزى رابطه ما با آمريكا، اينكه با اين كشور دست بديم و قدم بزنيم تصويرى غيرممكن براى خيليا به نظر ميومد و يا شايد ورود بانوان به ورزشگاه ها چيزى غير قابل تصور بود اما ديديم كه به طور رسمى در تهران ميزانى از صندلى ها براى خانمها به فروش رسيد يا شايد زمانى تصور اينكه خانمها تك خوانى كنن به هيچ وجه ممكن نبود اما حالا هر از گاهى حتى كنسرتهايى برگزار ميشه كه خانم ها تك خوانى ميكنن و موارد زيادى كه امروز هستند و در ٣٥ سال گذشته وجود نداشتن. مهم اين هستش كه ما باور داشته باشيم و بخوايم كه ميشه و بايد بشه تا حقوق مدنى و ذاتيمون رو بدست بياريم.نقل قول:
بعضيها خيال ميكنن كه آمريكا و اروپا از ابتدا متمدن و پيشرفته بودن كه بايد اين دوستان گفت تاريخ مطالعه كنن تا متوجه بشن اونها از ما هم متهجرتر بودن ولى خواستن و تونستن. زمانى اگر خانمها بدون مانتو، دامن و پوشش كامل وارد سواحل در آمريكا ميشدن، برهنگيشون متر ميشد و به اون اندازه جريمه يا حتى زندانى ميشدن! ولى حالا حقوقى برابر با آقايون دارن.
بله بنده هم با شما هم عقيده هستم كه امروزه بايد خيلى چيزها منجمله نفت دوباره ملى بشه و نفوذ نهادهايى مثل دولت، سپاه و ... كمتر بشه بهش ولى در رابطه با مردمى بودن دولتهاى خاورميانه اتفاقا برعكس حرف شما صادقه و عموما دولتها غير مردمى و ديكتاتورى هستن. اين بحث مفصله و از حيطه اين انجمن خارج پس از پرداختن بهش بيشتر از اين خوددارى ميكنم.
افرادی بودند که با حرفها و نوع نگاه و تفکرشون پیرامون مسایل اجتماعی ، فلسفی ، فکری و .... به گونه ای بوده که حس میکردم واقعا آدمهای متفاوتی اند اما با آشنایی بیشتر و حتی دیدن از نزدیک اون افراد متوجه شدم هیچ تفاوات خاصی با بقیه ندارند .
به بیان دیگه خیلی از کاربران ایرانی توی نت فقط آروغ روشنفکری میزنند اما خودآگاه یا ناخودآگاه شخصیت بدون نقاب و واقعیشون متناقض با اون حرفهای قشنگه ...
این رو هم باید در نظر داشت خیلی از مواضعی که افراد نسبت بهش در اینترنت "روشنفکر" هستند، اگه در جامعه (به خصوص دانشگاه و محل کار و ...) دربارش حرف بزنند ممکنه براشون مشکل ساز بشه. خیلی مواقع تصویری که شما در جامعه و از نزدیک از افراد می بینید یک ماسک است و ماهیت و تفکرات واقعیشون رو در دنیای مجازی می بینید. حداقل برای من و خیلی از همفکران من به خصوص در دوران دانشگاه این مورد کاملا صحیح بود.نقل قول:
به هر حال این "روشنفکری در صحبت" و "سنتگرایی در عمل" خودش مرحله ای از پیشرفت است و صرفا چیز بدی نیست. یکدفعه افراد و جامعه تغییر نمی کنند. بطور مثال زمانی که ازدواج بین نژادها در آمریکا خیلی مخالف داشت عده زیادی بودن که می گفتند ما با ازدواج بین نژادها بطور کلی موافقیم ولی نمیخوایم بین نزدیکانمون همچین موردی باشه، این تناقض است ولی باز هم بهتره نسبت به اینکه شخص بگه به کل با این مورد مخالفیم.