امید شما به زندگی در ایران چند سال هست و چرا؟

شاخص «اميد به زندگي» را طبق الگوي مرگ و ميري که در يک کشور شايع است، تعريف مي‌کنند.

وقتي مي‌گويند «اميد به زندگي» در فلان کشور 70 سال است، يعني اهالي آن کشور انتظار دارند که به طور متوسط 70 سال عمر کنند. جمعيت‌شناسان، شاخص «اميد به زندگي» را از بهترين شاخص‌هاي سطح سلامت و توسعه کشورها مي‌دانند.

براساس آخرین آمار سازمان جهانی بهداشت، ایران در شاخص امید به زندگی از میان 192 کشور جهان رتبه 133 را به‌خود اختصاص داد.

متوسط امید به زندگی در جهان 67 سال بوده و این متوسط در ایران 6 درصد بیشتر از سطح جهانی و 72‌ سال است.

کشور آندورا، واقع در کوهستان‌های «پیرنه» در مرز فرانسه و اسپانیا، امید به زندگی را با شاخص 83 سال به‌عنوان نخستین کشور جهان ثبت کرده‌است......

و پس از آن نیز ژاپن با 82 سال در رتبه بعدی قرار دارد. کشورهای ماکائو، سان‌مارینو و سنگاپور نیز با امید به زندگی بالا در صدر فهرست کشورهای جهان قرار دارند.


این در حالی است که امید به زندگی در عمده کشورهای آفریقایی زیر 50 سال بوده و کشور سوازیلند با 34.1 سال کمترین میزان امید به زندگی را داراست و کشورهایی مانند زامبیا، آنگولا، لیبریا و زیمبابوه قبل از این کشور قرار دارند.

کشور آمریکا نیز با 78 سال در رتبه 31 ام این رده بندی قرار گرفته است.


وضعیت شما از نظر شاخص امید به زندگی چطور است؟

سلام

تاپیک خوبیه

من خودم به بالای 70 سال امید دارم

اما کیفیت زندگی خیلی مهمه.به نظرم تو ایران کیفیت زندگی بسیار پائینه.چه از نظر اقتصادی و چه از نظز فرهنگی

واقعا زندگی کردن تو شهری مثل تهران که نماد دود و الودگی و افسردگیه همون بهتر که به 30 سالگی نریسیدیم بریم اون دنیا

عمر زیادی داشتن چه فایده ای داره اگه زمینگیر بشی........
من اگه دست خودم بود قبل از این که وبال گردن دیگران بشم دار فانی رو وداع میگفتم

به نظر من بهترین زمان برای مرگ 99 سالگی هست چون بدن ضعیف میشه و مرگ راحت تر میشه
مثلا تو سن 60 سالگی شما بخواهی سکته کنی میشه گفت مرگ سختی داشتی چون به هرحال تو این سن انسان هنوز نیروی زیادی داره
ولی تو سن 99 سالگی تقریبا یه مرده متحرکی :31: بعد یهو داری میری یهو می بینی نیستی و رفتی اون دنیا :31:

اما مثلا اگه تو 60 سالگی بمیری خوب خیلی سخته و علاوه به درد و رنجی که داره ترسناک هم هست ولی تو سن های زیاد آدم اصلا نمی فهمه کی مرد :31:
واسه همین من همیشه از خدا میخوام تا 99 سالگی بهم عمر بده


گرچه با این وضعیت اقتصادی من شک ندارم امید به زندگی تو ایران به زودی به 50 سال میرسه

این مهم نیست که تو زندگیم من چه قدر عمر می کنم مهم این که تو مدت زمانی که عمر میکنم چه قدر زندگی می کنم.

مهم اینه که بعد از مرگ هم نمیری همیشه زنده باشی
مثله خسرو شکیبایی ، تختی ، سیروس قایقران، سهراب سپهری ، سعدی ، خیام ، کورش کبیر ، و .... امثال اینها بسیار زیاد هستن تو ایران

اولا که با این وضع الودگی و خوراک و امواج مغناطیسی و فشار عصبی و فقر در جامعه اگه تا 40 سالگی سکته ای چیزی نزنیم شاهکار کردیم بعدشم زندگی کنی برای چی برای خودت برای مردم یا بهتر بگم بیشتر مردم برده حساب میشن و کیفیت خوبی زندگیشون اصلا نداره پس این زندگی اگه 100 سال هم باشه فایده نداره

سلام
امید به زندگی، معنیش این نیست که من انتطار دارم یا دوست دارم تا چند سال دیگه زنده باشم.
بلکه به معنی تعداد سالهای باقیمانده از عمر هر فرد در سن خاصی است. مثلاً در کشوری که سطح بهداشت پایین باشه، انتظار میره که 10 درصد نوزادان به یکسالگی نرسند.
پس این باعث میشه که شاخص امید به زندگی یا به بیان بهتر سن مورد انتظار کاهش پیدا کنه.(چون میانگین سن افراد هست)

نقل قول:

---

نوشته شده توسط saeediranzad [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سلام
امید به زندگی، معنیش این نیست که من انتطار دارم یا دوست دارم تا چند سال دیگه زنده باشم.
بلکه به معنی تعداد سالهای باقیمانده از عمر هر فرد در سن خاصی است. مثلاً در کشوری که سطح بهداشت پایین باشه، انتظار میره که 10 درصد نوزادان به یکسالگی نرسند.
پس این باعث میشه که شاخص امید به زندگی یا به بیان بهتر سن مورد انتظار کاهش پیدا کنه.(چون میانگین سن افراد هست)

---

یا من منظور شما رو نفهمیدم یا شما امید به زندگی رو اشتباه تعریف کردی

امید به زندگی درواقع میانگین سن افراد در لحظه مرگشون هست. یعنی میانگین سنی که ملت عمر میکنن.

ا....اینجا هم هست این نظر سنجی.....!!
من بازم از تاپیک حمایت میکنم و اعلام میکنم که امیدوارم که تا 80 سالگی زندگی کنم!!!(بین 60 تا 80!)....


چیزی که واقعا برام تعجب اوره، امید به زندگی زیر 40 سال بوده که در 2 محل دیگه هم بالا بوده!!! یعنی واقعا دوستان فکر میکنن 42-3 سالگی رو نمی‌بینن؟!!

بعضی از دوستان شاید تحت تاثیر شرایط وخیم اقتصادی جامعه هستند که به گزینه زیر 40 سالگی رای دادن

اگه عصبانیت رو بزارن کنار میتونند منطقی نظر بدن

اما من بهشون حق میدم.البته نمیشه اینجا بعضی از حرفها رو زد اما میتونید تو بعضی از انجمنها که گفتگوی آزاد داره راحت بحث کنید