تاپیک اختصاصی احسان خواجه اميري

با سلام به همه دوستداران صداي ناياباحسان خواجه اميري

از اونجاييكه نياز به چنين تاپيكي احساس ميشد واين تاپيك جاش بين تاپيك بقيه خوانندگان كشور خالي احساس

ميشد قصد بر آن داريم تا با همكاري بقيه دوستان به بحث و تبادل نظر پيرامون يكي از محبوب ترين خوانندهاي

اين روز هاي كشورمان فرزند ايرج يعني " احسان خواجه اميري " پرداخته و به گوشه اي از هنر اين هنرمند دوست داشتني كشورمان بپردازيم.

اميدوارم تا با همياري همگي دوستان به اين هدف دست پيدا كنيم.

توجه:

دوستانی(كه بسيار اندكند) و میونه خوشی با احسان خواجه اميري ندارن همین الان لطف کنند و از تاپیک بروند بیرون !

ضمنا انحراف تاپیک هم ممنوع !

در ابتدا ميخوام مصاحبه اي كه چند وقت پيش با احسان خواجه اميري ترتيب داده شده براتون قرار بدم:

* میخواهیم احسان خواجه امیری را بیشتر بشناسیم .
احسان : متولد هفتم آبان ماه 1363 و لیسانس کامپیوتر از دانشگاه آزاد.

* کی به طور حرفه ای به موسیقی پرداختید ؟
احسان : من کار حرفه ای ام را با آهنگسازی برای مجموعه ای مستند که موسیقی بی کلام بود شروع کردم . کم کم برای خواننده های متفاوت آهنگسازی کردم و مطرح ترین کاری که انجام دادم آلبومی بود به نام" خاطرات زندگی" که برای پدرم ساختم . اولین آلبومی هم که باصدای خودم به عنوان خواننده وارد بازار موسیقی شد "من و بابا" نام داشت که دو تا از آهنگهای آن را پدرم با من همصدایی کرد .

* دلیل حضور پدرتان در این آلبوم به خاطر تبلیغ و فروش بیشتر آن نبود ؟
احسان : خب هدف این بود که مجموعه ای درست شود و مورد استقبال مردم قرار گیرد . بالاخره آدم از هر عاملی استفاده می کند تا مجموعه اش پر شنونده تر شود . صد در صد نام پدر وزنه بزرگی است که من همیشه آن را با خود دارم .

* حتما خاطره انگیز هم بوده؟
احسان : بله. یادگاری خیلی قشنگی ست که با من است تا زمانی که پیر شوم و آن را گوش کنم و بگویم که با پدرم دو صدایی خواندیم.

* دوست دارید مردم احسان خواجه امیری را مستقل بشناسند یا به نام پسر ایرج ؟
احسان : خب ببینید درست نیست من این را بگویم ولی به من بر می خورد که بگویند"پسر ایرج". خیلی جاها اسمم را نمیگویند و می گویند"پسر ایرج"و این مساله من را ناراحت میکند . من دوست دارم بیشتر احسان خواجه امیری را بشناسند تا بگویند"پسر ایرج". البته صددرصد پدرم در شکوفایی ام خیلی سهم داشته .

* خیلی از جوان ها به خاطر شهرت وارد این رشته میشوند ، شما چه طور ؟
احسان : من از کودکی عاشق موسیقی بودم یعنی از 5 سالگی و اگر خواندم به خاطر عشق به این کار بوده نه چیز دیگر . در کودکی نصف اتاقم را تیغه کشیده بودم و کارهای خودم را ضبط می کردم . از بس به موسیقی علاقه داشتم پدر و مادرم را کلافه کردم کرده بودم . 5 سالم بود که با گریه به مادرم گفتم باید برایم ویلون بخری . یک روز تعطیل اسرار کردم تا برایم ویلون بخرند . مادرم می گفت امروز تعطیل است همه جا بسته است گفتم من همین امروز میخوام . خلاصه رفتیم و گشتیم و یک مغازه باز بود که از شانس من یک ویلون هم بیشتر نداشت .

* ویلون ساز تخصصی شماست ؟
احسان : نه جالب است بدانید من هر سازی را که می دیدم میگفتم باید برایم بخرید به همین دلیل همه نوع سازی را زده ام و متاسفانه سازی را تا آخر ادامه ندادم تا ساز تخصصی ام شود .

* از آلبوم جدیدتان"سلام آخر"چه خبر ؟
خب. این آلبوم اولین کار و حرکت جدی من است که متاسفانه حدود هفت ماه است در ارشاد است و هنوز مجوز آن صادر نشده . از مسولان می خواهم که پدرانه دست ما را بگیرند .

* با آلبوم قبلی فرق می کند ؟
احسان : بله فضای آن کاملا با آلبوم قبلی فرق می کندو فضای نویی ست که خودم برای اولین بار تجربه کردم . من این نوع فضا را خیلی دوست دارم و فکر می کنم از این به بعد هم این نوع فضا را به طور صد در صد دنبال کنم . پنج قطعه از آلبوم را خودم ساختم . مابقی قطعات را پدرام کشتکار و هنرمند خوب کشورمان علیرضا کهن دیری ساخته اند . اشعار آلبوم هم از سروده های آقای افشین یداللهی و اهورا ایمان است .

* در زمینه موسیقی بیشتر از چه کسی الهام می گیرید و بیشتر چه نوع موسیقی گوش می دهید ؟
احسان : از شخص خاصی الهام نمی گیرم و کسی موردنظرم نیست . مدتی ست آنقدر سرم شلوغ است که فرصت گوش دادن به هیچ موسیقی را ندارم . چون خودم را درگیر نوشتن موسیقی فیلم و سریال کرده ام . پیش از این هم آوازهای پدرم را گوش می کردم و روی آنها کار میکردم و نت به نت آنها را حفظ میکردم .

* خب بهتر نیست در یک زمینه فعالیت کنید ، مثلا آهنگسازی ، خوانندگی یا صدا برداری ....تا فرصت بیشتری داشته باشید ؟
احسان : ببینید همان طور که قبلا گفتم من عاشق موسیقی هستم . من حتی سیمی را که به پشت میکرو فن می زنند باید خودم لحیم کنم ، چون علاقه زیادی به کارهای الکترونیکی و کامپیوتر دارم . اگر می توانستم مثلا کارهایی را که مربوط به ضبط و صدا برداری می شود رها کنم خیلی جلو می افتادم و وقت بیشتری داشتم ، اما چه کنم که خیلی وسواس دارم و باید همه کارها را خودم انجام دهم .

* دستمزد و مادیات چقدر برایتان اهمیت دارد ؟
احسان : این کار در آمد چندانی ندارد ، مثلا من هنوز دستمزد دو تا از سریالهای آخرم را نگرفته ام .

* وقتی موسیقی متن فیلم یا سریالی را می سازید به ساخت موسیقی بیشتر توجه دارید یا کلامش ؟
احسان : بیشتر به آهنگ فکر می کنم و تنظیمش و نوع سازهایش تا به خواندن و کلامش .

* موسیقی متن فیلم با ترانه متفاوت است ؟
احسان : زیاد متفاوت نیستند ، شاید بچه محل نباشند اما به هم نزدیکند .

* آیا حضور پدرتان در عرصه موسیقی این علاقه و شوق را در شما به وجود آورده ؟
احسان : خب قطعا همین طور بوده ، من از وقتی که چشم باز کردم بیشترین چیزی که دیدم ساز و آواز بوده . هر جا که بودیم ، پدرم آواز می خواند ، استاد فرهنگ شریف تار میزد و استاد فضل ا...توکل سنتور . خواهرم هم که پیانو می زد. خب اهل خانواده همه هنرمند بودند و من با این چیزها بزرگ شدم .

* اگر پر قدرت ترین آدم روی زمین بودید چه کار می کردید ؟
احسان : فقر را ریشه کن می کردم و ثروت را بین مردم به طور مساوی تقسیم میکردم .

* اگر الان به شما بگویند وزیر ارشاد هستید اولین کاری که انجام کی دهید چیست ؟
به هنرمندان برجسته که کارشان را بلدند وام میدادم تا کارهای خوبی تولید کنند و سطح موسیقی مان بالا برود ، بعد هم جشنواره ای می گذاشتم که در آن بهترین آهنگساز و خواننده انتخاب شوند .

* چرا موسیقی ما جهانی نیست ؟
احسان : هنرمندان به حمایت بیشتر مسؤولان نیاز دارند. آنها سر شار از ذوق و استعداد هستند . مثلا شهداد روحانی که ارکستر"یانی"را رهبری میکند و بهترین کار"یانی"هم میشود ، یک ایرانی است از پدر و مادری ایرانی ، پس ما جوان های خلاق در عرصه موسیقی زیاد داریم فقط دولت باید ما را حمایت کند همین .

* چقدر خودتان را خلاق می دانید ؟
احسان : بدون یاری خدا هیچی . هر وقت می خواهم قطعه جدیدی را خلق کنم عزا می گیرم .

* اخیرا فیلمی دیده اید که موسیقی فوق العاده جالبی داشته باشد و تحت تاثیر موسیقی آن قرار بگیرید ؟
احسان : بله ، فیلم "کینگ کنگ" موسیقی بسیار برجسته ای داشت و خود فیلم هم از نظر تکنیک خوب بود .

* ایرانی چطور ؟
احسان : فیلم "روز سوم" محمد حسین لطیفی که آهنگساز آن دوست خوبم علیرضا کهن دیری بوده . اخراجی ها هم فیلم خوب و موفقی بود ، اما به موسیقی فیلم زیاد دقت نکردم .

* بزرگ ترین تجربه ای که در سال 85 کسب کردید ، چه بوده ؟
احسان : این که ببخشم .

* در زندگی پایبند به چه چیزی هستید؟
احسان : خانواده.

* احسان آدم صبور و دوست داشتنی ست ؟
احسان : صبور نیستم ولی دوست داشتنی چرا !

* شده آهنگی را از خواننده ای بشنوید و حس کنید اگر خودتان آن را می خواندید بهتر میشد ؟
احسان : بله ، خیلی پیش آمده ، اما از نظر حرفه ای درست نیست که به آنها اشاره کنم .

* بزرگترین آرزوی هنری و خصوصی احسان خواجه امیری ؟
احسان : بزرگترین آرزوی خصوصی ام این است که خانواده ام همیشه سالم باشند و خودم زندگی راحتی توام با آرامش داشته باشم . آرزوی هنری ام این است که در زمینه موسیقی به بالاترین جایگاه برسم و همین طور بتوانم روزی به جوان های مستعد بدون گرفتن هزینه ای کمک کنم و برایشان آلبوم تهیه کنم .

* تا آنجایی که من میدانم به فوتبال علاقه زیادی دارید و یک استقلالی سر سخت هستید ؟
احسان : آره ، همین طور است . اگر فوتبالیست می شدم الان از نظر مالی وضعیتم خیلی خوب بود . البته الان به جایی رسیده ام که از نظر دنیوی دغدغه ای ندارم .

* موسیقی به صورت تجربی بهتر است یا به صورت آکادمیک ؟
احسان : این دو لازم و ملزوم یکدیگرند و بدون یکی از آنها نمی توان به نتیجه رسید .

* چرا به طور آکادمیک و دانشگاهی به موسیقی نپرداختید ؟
احسان : چون پدرم اجازه نداد و معتقد بود موسیقی در کشور ما عاقبت ندارد ، بنابراین گفت یک رشته دیگر را بخوان و موسیقی را به عنوان عشق داشته باش .

* احسان را در سه کلمه توصیف کنید ؟
احسان : عجول ، ساکت و بی ادعا...

* از بازی کدام بازیگر و صدای کدام خواننده لذت میبرید ؟
احسان : بهترین خواننده ای که در تاریخ موسیقی ایران تکرار نمی شود، آقای ایرج است و از نظر بازی هم اکبر عبدی چون او در هر نقشی که بازی کرده موفق بوده است .

* از میان جوان تر ها چه کسی ؟
احسان : خب ، امین حیایی که دارد می تازد و از خواننده ها هم محمد اصفهانی و رضا صادقی که صدایش روی من خیلی تاثیر گذار است .

* آهنگ زندگی انسانها چه زمانی به فالش نزدیک می شود ؟
احسان : هر وقت از خط راست که خدا مشخص کرده خارج شود .

* آهنگ زندگی خودتان چه ریتم و حال و هوایی دارد ؟
احسان : پلی ریتمیک است ، آهنگ زندگی ام همیشه تغییر میکند ، یک وقت تند است و یک وقت هم کند .

* اتفاق افتاده که هنگام اجرای کنسرت بیتی از ترانه را فراموش کنید ؟
احسان : بله ، جشنی بود در سالن وزارت کشور که یک بیت از شعر کاملا از یادم رفت و هر چه فکر کردم ، یادم نیامد .

* و در پایان ؟
احسان : از مردم می خواهم ما را دعا کنند و حامی ما باشند . برای شما و همکارانتان در مجله روزهای زندگی هم آرزوی توفیق روز افزون دارم .

* برای آقای خواجه امیری و خانواده محترمشان آرزوی موفقیت و شاد کامی داریم.*

و اينم اشعار آهنگهاي آخرين آلبوم احسان خواجه اميريبا نام براي اولين بار :

براي آخرين بار:

برای آخرین بار، خداكنه بباره
تو این شب كویری، یه قطره از ستاره

همیشه بودی و من، تو رو ندیدم انگار
بگو بگو كه هستی، برای آخرین بار

وقتی دوری، تنهایی نزدیكه
قلبم بی تو، میترسه، تاریكه

چه لحظه ها كه بی تو ، یكی یكی گذشتن
عمرمو بردن اما ، یه لحظه بر نگشتن

تو چشم من نگاه كن، منو به گریه نسپار
حالا كه با تو هستم، برای اولین بار

برای آخرین بار

وقتی دوری، تنهایی نزدیكه
قلبم بی تو، میترسه، تاریكه

خيال تو :

خیالتو می دزدم از تو شبستون خواب
تو ابرا پنهون میشم یه وقت نبینه مهتاب

بارون میشم می بارم تو آسمون چشمات
که رو زمین به یاد همه بمونه چشمات

بخوای نخوای فقط تو بیای نیای فقط تو
تو . تو . فقط توآهای آهای فقط تو

از سر پرچین شب وقتی سَرَک می کشی
مهتاب هاج و واجو پائین ترَک می کشیمی

یاد واسه تماشا می افته تو حوض نور
اونجا که عکس چشمات افتاده از راه دور

تو ترمه نگاهم چشات گلابتونه
گذشتن از تو سخته محاله دل بتونه

یه گوشه تو قلب هر آدمی نوشته
با عشق میشه پنبه کرد هر چی که غصه رشته

بخوای نخوای فقط تو بیای نیای فقط تو
تو . تو . فقط تو آهای آهای فقط تو

لبخند اجباري :

خستَم از لبخند اجباری خسته ام از حرفای تکراری
خسته از خواب فراموشی، زندگی با وهم بیداری

این همه عشقای کوتاه و این تحمل های طولانی
سرگذشت بی سرانجام گمشدن تو فصل طوفانی

حقیقت پیش رومون بود ولی باور نمیکردیم
همینه روز روشن هم پی خورشید می گردیم

نشستیم روبروی هم تو چشمامون نگاهی نیست
نه با دیدن نه با گفتن به قلب لحظه راهی نیست

من و تو گم شدیم انگار تو این دنیای وارونه
که دریاشم پر از حسرت همیشه فکر بارونه

سراغ عشقو می گیریم تو اشک گریه ی آخر
تو دریای تر خرده میونِ موج خاکستر

انگار نه انگار :

کنج خونه نشستی ودرُ رو دنیا بستی و
از بس شکایت می کنی به مردن عادت می کنی
هی میگی تقدیر منه، نمیگی تقصیر منه
تو این وسط چی کاره ای، که عمریه آواره ای

بهش میگم بسه دیگه، چیکار داری کی، چی میگه
نذار خودتو سر کار،انگار نه انگار
میگم هنوز دیر نشده، هنوز دلت پیر نشده
پاشو و دست رو دست نذارانگار نه انگار

توی گذشته موندی و، هی دلتو سوزوندی
وهر چی میگم بخند یه بار،انگار نه انگار

انگار همه بیکارن و، دشمنی با تو دارن
وهمش باتو بد میکنن، راه تو رو سد میکنن

اینا همش بهونته، کارای بچه گونته
چشم دلت تا نبینه، صد سال دیگم همینه

این دیگه حرف آخره، عمر تو داره میگذره
تموم که شد، به روت نیار،انگار نه انگار

وقتي که نباشي :

کوچه وقتی که نباشی، رگ خشکیده شهره
ماه، تو گوش خونه گفته، دیگه با پنجره قهره

سقف دلبستگی بی تو، واسه من سایه نداره
دلم از روزی که رفتی، دیگه همسایه نداره

تو پی کدوم ستاره پشت ابرا خونه کردی
رفتی و چیزی نگفتی، گریه رو بهونه کردی

من سوال ساده تو، تو جواب مشکل من
ردپای رفتن تو، روی صحرای دل من

وقتی آسمون شبهام، زیر سایه چشاته
وقتی حتی این ترانه، رنگ غربت صداته

نمی ذارم این دو راهی، سر راه ما بشینه
نمی ذارم این جدایی، رنگ فردا رو ببینه

شبُ با فانوس اشکت، می برم به روشنایی
با تو میرسم دوباره، به طلوع آشنایی

می دونم هر جا که باشی، دل تو اهل همین جاست
واسـه‌ی من تو ایــنجــا، اول و آخر دنیاست

غريبانه :

هر چی آرزوی خوبه، مال تو
هرچی که خاطره داری، مال من
اون روزای عاشقونه، مال تو
این شبای بیقراری، مال من

منم و، حسرت با تو ما شدن
توئی و، بدون من رها شدن

آخر غربت دنیاست مگه نه، اول دوراهی آشنا شدن

تو نگاه آخر تو، آسمون خونه نشین بود
دلتو شکسته بودن، همه‌ی قصه همین بود

می تونستم با تو باشم، مثه سایه مثل رویا
اما بیدارمو بی تو، مثه تو تنهای تنها

ترانه خونه :

تا دلت ترانه خونه، دل من ترانه خونه
چرا بی طپش بمونه، دل این ترانه خونه

وقتی آسمون قفس شد، باز هوای قصه پس شد
دم آخر سقوطم، یه ستاره هم نفس شد

ستاره با چشای تو، شبونه آفتابی میشه
با سایه‌ی تو کوچمون، دوباره مهتابی میشه

تا به رویا دل سپردم، تو رو تا خاطره بردم
شبا رو دونه به دونه، تو چشای تو شمردم

نذار این حال تو باشه، غصه دنبال تو باشه
اگه گاهی نگرونی، دل من مال تو باشه

اگه بغضُ بشه خندید، میشه پشت پرده رو دید
میشه دست غمُ رو کرد، اگه عشقُ بشه فهمید

میشه تردیدُ سفر کرد، عمرُ با حادثه سر کرد
وقتی با یه عشق ساده، بشه خستگی رو در کرد

من بي تو :

تو شروع آسمونی می دونستم نمی مونی
چشم تو آخر دنیاست، خودت اینو نمی دونی

داشتن و نداشتن تو گاهی سخته گاهی ساده
اگه راهی، اگه بی راه، منم و پای پیاده

آخ که چه ساده گم شدم تو غربت چشای تو
سکوت شیشه‌ی دلم شکسته با صدای تو

آخ که تموم لحظه ها اسمتو یادم میاره
گذشته ها گذشته و هیچکی گناهی نداره

وقتی با تموم قلبم واسه زندگی می میرم
تن من می لرزه اما تو را از خودم میگیرم

من بی من، من بی تو، منِ از سایه فراری
می شم اون حادثه ای که روزی بود و روزگاری

حالا من نه توی قصه، نه تو آرزو، نه خوابم
این اتفاق ساده‌ست چرا دنبال جوابم