بخشي زيبا از كتابي كه خوانده ام

نوشته ای خداوند بالاتر از همه چیز خواهان زندگی پارسایانه بنده است . چه سخت است باور به چنین خدایی




زندگی کوتاه است ، نامه ای به قدیس آگوستین

ما انسانیم ، اورل . ما باید نخست زندگی کنیم پس آنگاه ، بله آنگاه می توانیم فلسف بافی کنیم .



زندگی کوتاه است ، نامه ای به قدیس آگوستین

من به خدایی که زندگی زنی را به باد می دهد تا روح مردی را رستگار کند ایمان ندارم .




زندگی کوتاه است ، نامه ای به قدیس آگوستین

پادشاه با لحنی موقرانه گفت :
- این ساعت برج قصر است . ساعت به یاد ما می آورد که زمان در حال سپری شدن است .
سپس دستش را روی سرم گذاشت و ادامه داد :
- اما پسرم واقعیت این است که این زمان نیست ه سپری می شود .
- پس چیست ؟
- این عمر ماست که سپری می شود . بدون ما انسان ها زمان هیچ وقت عقربه ای نداشت و نخواهد داشت .
- پس زمان چه کاری انجام می دهد ؟
- زمان مرهم همه زخم های کهنه است و البته پدید اورنده زخم های تازه




قصر قورباغه ها

عصبانی شدن از دست کسی که واقعا دوستش داری ، هرگز نمی تواند احساس خوبی باشد .



قصر قورباغه ها

آدم های مظنون حرکت کنند بهتر است تا در سکون بمانند ، زیرا در حالت سکون امکان دارد بی آنکه بدانند در ترازویی نشسته باشند و همراه گناهانشان وزن شوند

محاکمه
فرانتس کافکا

همه مي دانند که من زاده ي خاک پاک و بچه ي(به کسر باء) صحيح النسب اصفهانم. در وصف شهر اصفهان همين بس که آن را نصف جهان خوانده اند و در توصيف مردم آن همينقدر کافي است که به حکم قناعت پيشگي که خصلت ممتازه آنان است در حق شهري که راستي به صد جهان مي ارزد به نصف جهان قانع گرديده اند!

حافظ شيراز که اصلا اصفهاني است هرچند زنده رود را آب حيات خوانده شيراز خودشان را به از اصفهان ما دانسته است.البته وطن دوستي عيب نيست و ما نيز در مقام رفيع او جز اينکه بگوئيم آفرين بر نظر پاک و خطاپوشش باد چاره اي نداريم.

در باب مردم اصفهان هم از خوب و بد خيلي حرفها زده اند ولي آنچه جاي ترديد نيست و احدي انکار ندارد اين است که مردمي هستند تيزهوش و سخت کوش و ساده پوش و زيرک و بذله گو که اگر کلاه يه سر فلک مي گذارند احدي نمي توان کلاه به سرشان بگذارد، همين اصفهاني ها هستند که اصفهان را ساخته اند و آبادي و رفاه اين شهر تاريخي کار امروز و ديروز نيست و قرن ها پيش از صفويه اين شهر معمور و آباد بوده اس

پيدا است که مردم تن پرست و بيعار وقتي رفاه مردم اصفهان را مي بينند و دستگيرشان مي شود که واقعا «اصفهاني» به حساب ابجد با «زيرک» يکسان است و اصفهاني هرطور باشد گليم خود را از آب بيردون ميکشد و ولو از زير سنگ هم شده پول و آب و نان به دست مي آورد حس حسادتشان مي جنبد و آن وقت است که بناي ريزه خواني را مي گذارند. يکي مي گويد:

بهشت روي زمين است اصفهان اما/// به شرط آنکه تکانش دهند در دوزخ

ديگري مي فرمايد:

اصفهان جنتي است پر نعمت /// هرچه در وي گمان بري شايد
همه چيزش نکوست الا آنک/// اصفهاني در آن نمي بايد

از قديمي ها مي گذريم ظرفاي تهران و بذله فروشان امروز دارالخلافه هم در مورد تو کوک اصفهاني ها رفتن دليري ها مي کنند و به اسم تقليد از لهجه ي آن ها که مانند بسياري ار خصوصيات ديگر آنها اساسا تقليد بردار نيست، حتي کلماتي که زيربردار نيست زير مي دهند و از اين زير دادن ها چه کيف ها که نمي برند. مي گويند پارچه فروش اصفهاني مي گويد:
«اومدس، ديدس، پسنديدس، بردس، به حج آقا نشون دادس، حج آقام پسنديدس، ورداشتس، بردس، پوشيدس، حالا پس اوردس، او ماکو پس نيميگيريم، پس تکليف ما چي چيس!!» [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] :31:


از کتاب سر و ته يک کرباس:20:
نوشته محمد علي جمال زاده:40:

رفتن هم یک جور مردن است



لائورادیاس

سرنوشت مردم از سرنوشت افراد مهم تر است



لائورادیاس

گاهی بی وفایی هیچ ربطی به مسایل جنسی ندارد . حرف و رابطه صمیمانه با کسی دیگر خیانت است ، وقتی این صمیمیت پنهان باشد و پنهان کاری لازمه اش دروغگویی است



لائورادیاس