نقل قول:
پس از خداحافظی در ماه می 2013،خاطرات زیادی از مقابل چشمانم عبور کرد.مثل دور سوم جام حذفی باشگاه های انگلیس در مقابل ناتینگهام فارست در ژانویه 1990 که آن گل مارک رابینز هنگامی که شغل من در معرض خطر قرار داشت، راه ما را به مسابقات نهایی هموار ساخت، چرا که یک ماه کامل را بدون برد در تمامی بازی ها به سر برده بودیم و اعتماد به نفس من کمی کاهش پیدا کرده بود.
بدون پیروزی من در جام حذفی بر کریستال پالاس پس از قریب چهار سال از حضور من، شک های جدی نسبت به شایستگی من برای این شغل ابراز میشد. هرگز نفهمیدم تا چه حد به اخراج شدن نزدیک بودم، چرا که این تصمیم هیچ گاه در هیئت مدیره منچستریونایتد مورد پافشاری قرار نگرفت. ولی بدون آن پیروزی در ومبلی، از حجم جمعیت کاسته میشد و بی علاقگی میتوانست بر باشگاه غالب شود.
بردن جام حذفی باشگاه های انگلیس به ما فرصت نفس کشیدن داد و این احساس مرا عمق بخشید که این باشگاه، یک باشگاه خارق العاده برای بردن جام هاست. برده شدن در مسابقات اف ای کاپ در ومبلی سرآغاز موفقیت های زیادی شد که از پی یکدیگر می آمدند. ولی صبح روز بعد از پیروزی ما، یک روزنامه این مطلب را نوشت که من هرگز فراموش نکردم: "بسیار خوب، ثابت کردی که میتوانی از پس مسابقات حذفی بربیایی. حالا به اسکاتلند برگرد."
