-
این بازی رو برا همین روزهای سرد گیمینگ در تابستان گرم کنار گذاشته بودم تا زیاد هم دنیای گیم برام سرد نباشه
تقریبا به اخراش رسیدم و تا الان مثل همیشه بزرگترین نکته مثبت بازی، ملکه سارا کریگان هست و بس
باز هم گیم پلی بازی روون و به شدت اعتیاد اوره و کوچکترین سستی برابر است با مرگ، بخش تک نفره بازی واقعا عالی کار شده نیروه همگی با بهترین شکل ممکن بالانس شدن و همیشه باید در هنگام حملات و دفاع کردن دقت لازم رو به خرج بدیم. تعداد زیاد نیروها مهم نیستن این چیدمان درست نیروها هستن که باعث برد میشه.
هیچ موقع از زرگ ها خوشم نیومد اما چه کنم که مجبورا باید باهاشون کنار اومد تا بشه داستان رو پیش برد.
تنها ایراد بازی در مقایسه با قسمت قبل افت کیفیت داستانی بازی و تا حدودی نبود یک نواوری خاص در گیم پلی هستش که اینم زیاد مهم نیست چون داستان بازی به خودی خود زیبا هستش.
+
دلم به حال این پست اخری صفحه قبل سوخت قدیم ها ملت برا جواب دادن همچین سوالی سرو دست میشکوندن اما الان...
-
-
وجود بازی های استراتژیک از جمله این بازی باعث میشه ادم حسرت انحصاری های کنسولا را نخوره .
در مورد خود باری هم اولش فکر نمی کردم بازی کردن با زرگ ها اینقدر باحال باشه کلا موجودات بامزه ای بودن .
روند اپگرید و تکامل هم جالب و متفاوت از قبل بود .Impaler ها هم که فوق العاده بودند و فکر کنم دیگه زیادی پر قدرت .
داشتن Hiro هم بازی را لذت بخش تر می کرد مخصوصا سارا که یک تنه یک ارتش را حریف بود اما تبدیل شدن دوبارش خیلی خیلی ضد حال بود .
+
این بازی خیلی توی ذهنم تاثیر گذاشته بود به شکلی که دو هفته ای که بازیش می کردم هر شب وقتی توی حالت خواب و بیدار بودم (اول اینکه ادم می خواد خواب بره و موقعیکه نزدیک بیدار بشه) خواب زرگ ها و ساختن نیرو و ... می دیدم.:n29:
-
کسانی که با من بازی کردن و من رو میشناسن میدونن که از SC1 من علاقه شدیدی به زرگ داشتم و با زرگ خیلی خوب بازی میکنم.
من هم روزای اول واقعا خواب های زرگ آلود میدیدم.
هر وقت قرار تو خواب کابوس ببینم از زلزله و سیل و اینا خبری نیست فقط حمله Hydralisk , Mutalisk میبینم .
همیشه هم یه hydra منو میکشه و از خواب میپرم.
در کل خیلی ابرقدرت هستن.
در مورد تبدیل دوباره سارا هم بگم که من فقط منتظر یه همچین چیزی بودم. سارا با اون بالها و سیستم خوشگل تره
