اره....اتفاقا....من بعد از اینکه نظرت رو خوندم.....رفتم چندبار دیگه گوش دادم.....صداش که خیلی غم داره.......اما تو قسمت اول شعرش..برداشت شما منطقی هست.......انگار داره از اون فرشته ی مهربون...میپرسه.....منو که داری میفرستی.....زمینم کجاست....وطنم کجاست....مادرم...و.....نقل قول:
و آنچه که من اولین بار برداشت کردم ، وقتی گوش کردم... یک آدم پریشون احوالی که پشیمان هست از اینکه دعوت نامه ی امدن به این دنیا را قبول کرد ...
من اون قسمتی که میگه معنای این همه سکوت چیست هم.....تفسیر کردم..برای خودم.......مثل همون بچه ای میمونه که....تازه به دنیا اومده.....حرف هارو میشنوه....اما چیزی نمیتونه بگه.......غیر از گریه کردن.....کاری از دستش بر نمیاد........
