این شعر که از سرودنش دقایقی بیش نمی گذرد به مناسبت عید سعید مبعث به تمام دوستان تقدیم می کنم:
جبل النور به خود می بالد
و ملائک همه در وجد و سرور
جبرییل آمده است
در سریری از نور
تا که بر یار حرا
عرضه کند نام خدا
تا بگوید که بخوان
و بخوان تا که بدانی همه چیز
وبدانی که خداوند همین نزدیکی ست
و قسم برقلم و اهل قلم
که خداوند یکی ست
لات و عزّا و هُبل
همه پوچ است و دروغ
قلمت را تبری کن محکم
و بزن بربت عُزا و هُبل
وبشارت که خداوند
رسولت فرمود
در بلندای زمان
نام« جاوید» تو ای
احمد سرمد باقیست