تك بيتي ها و دو بیتی های زیبا

دل من ز غمت فغان بر آرد...........دل تو ز دلم خبر ندارد

پس از این نخورم فریب چشمت............ شرر نگهت اگر گذارد

نالیدن بلبل همه ز نو آموزی عشقست

هرگز نشیندم ز پروانه صدایی

ترک افسانه بکن حافظ و می نوش دمی ------------- که نخفتیم شب و شمع به افسانه بسوخت

نیست کس را در جهان آسایشی

هر که را دیدم ،جانی می کند

ترسم كه اشك در غم ما پرده در شود-------------------وين راز سر بمهر بعالم سمر شود

هر طرف می نگرم شعله ی عالم سوزی ست

آنکه دل را نکند داغ،کدامست اینجا؟؟

دوش سلمان به قلم شرح غم دل می داد ------------ آتش اندر ورق و دود در اقلام افتاد

دامني گر چاك شد در عالم رندي چه باك----------جامه در نيكنامي نيز مي بايد دريد

اي دل كه به آزادي خود خرسندي .. . . . غافل كه اسير خود به صد پيوندي
چون مرغ قفس كه با قفس گردانند . . . . . عالم همه گشي و همچنان در بندي

در تجربهء سنگدلان سخت خطا کرد ---------- آن کس که دلت سخت تر از خاره ندانست