Printable View
دمت گرمنقل قول:
مارو بردی تو زمستان ترک 7 زمستان
خیلی حال کردم:11: :40:
سلام داداشینقل قول:
دیدم نشسته مثل همیشه کنار حوض
پیراهن پلید مرا باز شسته بود
انگار خنده کرد ولی دل شکسته بود
"بردی مرا به خاک سپردی و امدی؟"
می خوا ستم به خنده در ایم به اشتباه
اما خیال بود
سلام محمد جان. شبت بخیر. به خاطر علاقه ات به استاد شعر "دو چشم میگون" میذارم که از آلبوم جدیدشه.
دو چشم مست میگونت ببرد آرام هوشیاران
دو خواب آلوده بربودند عقل از دست بیداران
الا ای باد شبگیری بگوی آن ماه مجلس را
تو آزادی و خلقی در غم رویت گرفتار
گر آن عیار شهر اشوب روزی حال من پرسد
بگو خوابش نمی گیرد به شب از دست عیاران
نگاه کردم و دانستم!
دانستم که جهان،
کوچکتر از کره در س جغرافی دبستان است!
دانستم که کلید ِ تمام قفلهای ناگشوده ی دنیا،
همه این سالها در جیب من بود و بی خبر بودم!
دانستم که می شود با یک چوب کبریت،
خورشید ِ عظیمی را در آسمان روشن کرد!
De mi corazon
Me gusta tocar guitarra
Me gusta cantar el sol
Mariachi me acompana
Quando canto my cancion
Me gustan tomar mis copas
Aguardiente es lo mejor
Tanbien la tequilla blanca
Con su sal le da sabor
دیگه از کلمه استاد خسته شدم!!!!!
سلام magmagf
من جواب کی را بدم؟
در همه شهر خبر شد که تو معشوق منینقل قول:
این همه دوری و پرهیز و تکبر چه کنی
حد و اندازه‌ی هرچیز پدیدار بود
مبر از حد صنما سرکشی و کبر و منی
از پی آنکه قضا عاشق تو کرد مرا
این همه تیر جفا بر من مسکین چه زنی
از غم تو غنیم وز همه عالم درویش
نیست چون من به جهان از غم درویش غنی
مکن ای دوست تکبر که برآرم روزی
نفسی سوخته وار از سر بی‌خویشتنی
این همه کبر مکن حسن تو را نیست نظیر
نه ختن ماند و نه نیز نگار ختنی
این دم از عالم عشق است به بازی مشمر
گر به بازی شمری قیمت خود می‌شکنی
گر تو خواهی که چو عطار شوی در ره عشق
سر فدا باید کردن تو ولی آن نکنی
يا همين بغلا ـ مي خواهي بروي پايين چندپاييِ اين مردم و سلاخي که ببيني ،
سر چاقويش را بيخ .... تا.... بيخ پيدا کني /
حتماً شايد تويي و شايد اصلاً تويي هم نباشي ....
تنها همين که زير ماهي را کم کرده ام که خودت هم نفهمي / تا با خيال راحت
از صداي ـ بم ـ ت تا ته استخوانهايت بلرزي و حتي بزني زيرش /
حتماً ديروز داشتي گريه مي کردي به خاطر بچه هايش !؟
و صدايي که .... چقدر دوستم داري !
ـ کي ... من ؟
وا سلام اقا محمد و سیسه عزیز
شب خوش
نیمیم ز آب و گل نیمیم ز جان و دل
نیمیم لب دریا نیمی همه دردانه
گفتم که رفیقی کن با من که منم خویشت
گفتا که بنشناسم من خویش ز بیگانه
من بی‌دل و دستارم در خانه خمارم
یک سینه سخن دارم هین شرح دهم یا نه
در حلقه لنگانی می‌باید لنگیدن
این پند ننوشیدی از خواجه علیانه
سرمست چنان خوبی کی کم بود از چوبی
برخاست فغان آخر از استن حنانه
شمس الحق تبریزی از خلق چه پرهیزی
اکنون که درافکندی صد فتنه فتانه
ممنون.پست محمد یهو انگلیسی شد. درست میگم یا PC من مشکل داره؟
ياد ايامي که در گلشن فغاني داشتم
در ميان لاله و گل ، آشياني داشتم
گرد آن شمع طرب مي سوختم پروانه وار
پاي آن سرو روان ، اشک رواني داشتم
آتشم برجان ولي از شکوه لب خاموش بود
عشق را از اشک حسرت ، ترجماني داشتم
چون سرشک از شوق بودم خاک بوس در گهي
چون غبار از شکر ، سر بر آستا ني داشتم
در خزان با سرو و نسرينم ، بهاري تازه بود
در زمين با ماه و پروين ، آسماني دا شتم
درد بي عشقي زجانم برده طاقت، ورنه من
داشتم آرام ، تا آرام جا ني دا شتم
بلبل طبعم « رهي» باشد زتنهايي خموش
نغمه ها بودي مرا ، تا همزباني داشت
ویرایش شد قاطی شده بود