انهدام سیارکها با استفاده از انرژی هسته ای !
آیا در آینده یک سلاح منفجر کننده هسته ای باید سیارک ها را منهدم کند؟ هنگامی که کسی می پرسد :"چگونه می توان سیارکی در نزدیکی زمین را منهدم کرد؟" اولین پاسخی که به ذهن می رسد این است: "پرتاب تعدادی گلوله هسته ای به آن!" اما این ممکن است بهترین راه نباشد...
تصویر1:در 4 جولای 2005 ، DeepImpact با دنباله دار Tempel1 برخورد کرد.
مانند شکستن و باز کردن یک گردو با چکش ، ممکن است راه بهتری نیز وجود داشته باشد.این همان چیزی است که فضانورد سابق آپولو Rusty Schweickart به آن فکر می کند.سال گذشته ، ناسا مقاله ای منتشر کرد مبنی بر اینکه شاید بتوان با استفاده از نیروی هسته ای ، سیارک های تهدید کننده زمین را از پای در آورد.
هنگامی که فضانوردان سابق آپولو ایده ای بیان می کنند ، همه تمایل دارند به پای صحبت های آنان نشسته و گوش فرا دهند.چرا که آنها در اواخر قرن 20 (از ایالات متحده امریکا و روسیه) با سفر به فضا و آن سوی آنچه در حیطه وظایفشان بود و به میان گذاشتن جانشان از جمله دلایلی هستند که از آنها کاوشگرانی غایی ساخته است.چندین فضانورد بازنشسته آپولو در طول سال ها با تدابیری پیرامون ناسا و مدرن سازی آن پیش آمده اند و نگرانی هایی برای آینده موقغیت امریکا در کاوش فضا دارند.روز چهارشنبه 23 جولای(2 مرداد) ، طی یک سخنرانی عمومی در سانفرانسیسکو فضانورد افسانه ای Rusty Schweickart نظر خود را در مورد تصمیم ناسا برای استفاده از فن آوری هسته ای برای مقابله با تهدید سیارک ها بیان کرد.
Schweickart نگرانی خود در خصوص استفاده از سلاح های هسته ای برای تخریب سیارکها را بیان کرده و خاطر نشان کرد که راه هایی با زیان های کمتر برای مقابله با تهدید سیارکها وجود دارند و سپس به این نکته اشاره کرد که ما برای انجام چنین کاری آماده نیستیم اما تا سال 2015 باید معنای ملایم تری از انهدام را رواج دهیم.یکی از مسائل موجود این است که منهدم کردن یک تکه سنگ بزرگ و آفریدن خرده سنگ های کوچکتر نه تنها نیروی تخریب کننده یک سیارک را خاموش نمی کند ، بلکه در واقع به آن می افزاید.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
که متعلق به Schweickart است در حال بررسی روش های دقیق تر دیگری برای انجام چنین کاری می باشد.تصمیم گیری هایی چون زمان اقدام ، چگونگی بهتر به دام انداختن سیارکها و... باید در قالب یک تلاش بین المللی صورت گیرد و نه تصمیم یک ملت برای انفجار بمبی هسته ای در فضا...
منبع : آسمان شب ایران
شمارش معكوس چين براي پرتاب فضاپيماي "شنزو" در اوايل مهرماه – دوشنبه
خبرگزاريهاي چيني از شمارش معكوس اين كشور براي انجام سومين ماموريت فضايي سرنشيندار خود در اواخر ماه جاري ميلادي (سپتامبر) خبر دادند.
به گزارش واحد خبر مركز مطالعات و پژوهش هاى فلكى ـ نجومى به نقل از سايت "www.space.com" ، در اين ماموريت نخستين پياده روي فضايي چين انجام و تصاوير آن به طور زنده با دوربينهاي داخل و خارج فضاپيما گرفته و پخش خواهد شد.
سه فضانورد سوار بر اين سفينه توسط يك راكت لانگ مارچ II-F بين 25 تا 30 سپتامبر به فضا پرتاب خواهند شد.
در آخرين گزارشها اعلام شده بود كه زمان پرتاب شنزو 7 در ماه اكتبر و در روز ملي تعطيلات خواهد بود، اما ظاهرا اين زمانبندي تغيير كرده است.
چين در سال 2003 سومين كشور جهان بود كه انساني را به مدار فرستاد و بعد اين روند را با انجام يك ماموريت دو نفره در سال 2005 ادامه داد.
هم اكنون قرار است شنزو 7 از مركز پرتاب ماهواره جيوكو آن در استان شمال غرب گانسو پرتاب شود.
رايانه يک معماي ديرينه در مورد آغاز حيات را حل مي کند
دانشمندان امريکايي مي گويند ابزار رايانه اي ابداع کرده اند که ممکن است به برداشت هاي جديدي از چگونگي آغاز حيات بر روي زمين منجر شود.
به گزارش واحد خبر مركز مطالعات و پژوهش هاى فلكى ـ نجومى به نقل از سايت "www.unitedpress.com" ، محققان "دانشگاه ايالتي پنسيلوانيا" مي گويند روش جديد آنها بالقوه مي تواند سوابق تکامل پروتئين ها و تبديل آنها به سلول ها يا ويروس ها را رديابي کند و به اين بحث که ابتدا کدام يک از اين اشکال زندگي روي زمين پديدار شدند، پايان دهد.
"رندن پاترسون" استاديار و يکي از افرادي که رهبري اين طرح را بر عهده داشت گفت، آنها تازه به توان بالقوه اين شيوه پي برده اند. آنها معتقدند که اگر اساسا چنين امکاني وجود داشته باشد، به زودي خواهند فهميد که آيا ويروس ها از سلول ها تکامل يافته اند يا بر عکس.
قرار است اين روش رايانه اي در "گزارش هاي آکادمي ملي علوم" منتشر شود و اين تحقيق در تازه ترين شماره اينترنتي اين مجله در دسترس قرار خواهد گرفت.
سیاره ای در خارج از منظومه شمسی
تیمی از منجمان اروپایی ادعا می کند که نخستین عکس مستقیم از سیاره ای در خارج از منظومه شمسی را تهیه کرده است.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
‘سیاره’ تازه (راست) در نزدیکی یک ستاره نسبتا جوان مشاهده می شود
به گفته اخترشناسان این “سیاره خارجی” در اطراف سیاره ای به نام “جی کیو لوپ” (GQ Lup)، که نوع جوانتر خورشید است، می گردد.
سایر پژوهشگران در گذشته ادعاهای مشابهی را مطرح کرده اند اما برخی دانشمندان به این ادعاها بدبین هستند و می گویند که این عکس ها تنها نشان دهنده اشیایی است که از نقطه نظر زمینی ها با ستاره مورد نظر در یک امتداد قرار گرفته است، نه اینکه دور آن بگردد.
اما تیم تحت سرپرستی رالف نوهاسر طی مقاله ای در نشریه “نجوم و اخترفیزیک” می گویند اطمینان زیادی دارند شیئی که در مجاورت “جی کیو لوپ” مشاهده کرده اند یک سیاره است.
“جی کیو لوپ” در فاصله ۴۰۰ سال نوری زمین، در ناحیه ای که ستارگان تازه در آن متولد می شوند، قرار دارد.
منجمان می گویند از سال ۱۹۹۹ تاکنون سرگرم رصد و بررسی این “سیاره” بوده اند.
تیم محققان برای مطالعات خود از عکس های رصدخانه جنوبی اروپایی موسوم به “وی ال تی” در شیلی، تلسکوپ فضایی هابل و تلسکوپ ژاپنی سوبارو در هاوایی استفاده کرده اند.
جوان بودن این منظومه باعث شده است سیاره نسبتا داغ باشد. این مساله به تیم محققان کمک کرد سیاره را در نور خیره کننده ستاره ردیابی کنند.
این سیاره از ستاره مرکزی فاصله زیادی دارد که تقریبا ۱۰۰ برابر فاصله زمین از خورشید است. این مساله نیز به محققان کمک کرد بتوانند نور دو شیء را از یکدیگر تفکیک کنند.
منجمان طی یک دهه گذشته در حدود ۱۳۰ سیاره خارجی را ردیابی کرده اند، که وجود آنها نه به طور مستقیم، بلکه از “تکان هایی” که با اعمال جاذبه در ستاره مرکزی ایجاد می کنند استنباط شده است.
محدودیت های فنی و ضعف تکنولوژی، رویت سیارات خارجی به صورت مستقیم را بسیار دشوار می سازد.
اما انتظار می رود با پرتاب نسل بعدی تلسکوپ های فضایی در دهه آینده امکان مشاهده مستقیم آنها فراهم شود.
برخی از دانشمندان این مساله را که شیء مجاور “جی کیو لوپ” یک سیاره است زیر سوال برده اند.
پرفسور مارک مک کاگرین از دانشگاه اکستر در بریتانیا گفت او در مورد جرم این شیء، که به اقرار تیم محققان ممکن است تا ۴۲ برابر مشتری باشد، نگرانی هایی دارد.
وی گفت: “تقریبا کلیه مدل های نظری جرم این شیء را چیزی میان ۱۵ تا ۴۰ برابر مشتری رقم می زند. بنابراین احتمال غالب این است که یک کوتوله قهوه ای (یک ستاره سوخته) باشد نه یک سیاره.”
منجمان اروپایی درحالی خبر از تهیه عکس مستقیم از یک سیاره خارجی می دهند که در حدود دو هفته قبل دو تیم از ستاره شناسان گفتند برای نخستین بار نور اشیایی را در خارج از منظومه شمسی ردیابی کرده اند که به اعتقاد بسیاری متعلق به سیاراتی است که حول سایر ستارگان می گردند.
آن دستاورد جامعه علمی را شدیدا به هیجان آورده و در مطبوعات علمی انعکاس گسترده یافت.
اولين راهپيمايي فضايي چين توسط يک خلبان هواپيماي جنگي انجام مي شود
دولت چين روز سه شنبه اعلام کرد،يک خلبان 42 ساله هواپيماي جنگنده بعنوان نخستين فرد چيني که در ماموريت تاريخي روز 25 سپتامبر (4 مهر) راهپيمايي فضايي انجام خواهد داد، انتخاب شده است.
به گزارش واحد خبر مركز مطالعات و پژوهش هاى فلكى ـ نجومى به نقل از سايت "www.reuters.com" ، کابينه دولت چين اعلام کرد، "ژاي ژيگانگ " سرهنگ "ارتش آزاديبخش خلق" چين و دو فضانورد ديگر در سومين ماموريت فضايي سرنشين دار چين که 68 ساعت بطول خواهد انجاميد در فضاپيماي شنژو 7 Shenzhou VII عازم فضا خواهند شد.
سپس به نوشته يک اعلاميه که در وب سايت کابينه دولت چين منتشر شده است، ژاي بعد از ظهر روز 26 يا 27 سپتامبر (5 يا 6 مهر) يک مانور 40 دقيقه اي در خارج از اين فضاپيما انجام خواهد داد.
در اين بيانيه آمده است که ژاي ماهواره کوچکي را در فضا رها خواهد کرد تا تصاوير ويديويي از راهپيمايي فضايي وي را در خارج اين فضاپيما پخش کند.
لباس فضايي وي که داراي فشار هواي تنظيم شده است و بيش از 100 ميليون يوان (15 ميليون دلار) ارزش دارد، تا حد زيادي بر اساس طرح هاي روسي ساخته ميشود.
اين لباس دو رشته حياتي خواهد داشت که انتقال اکسيژن و ارتباطات را ميسر خواهد کرد.
طبق اعلام کابينه دولت چين، قرار است فضاپيماي " شنژو ي 7" عصر روز 25 سپتامبر (4 مهر) از "مرکز پرتاب ماهواره جيوکوان" (Jiuquan ) واقع در بيابان استان "گانسو" در شمال غرب چين پرتاب شود.
همچنين طبق برنامه زمانبندي شده قرار است اين کپسول روز 28 سپتامبر (7 مهر) به مرغزارهاي مغولستان داخلي به زمين بازگردد.
"ليو بامينگ" و "جينگ هايپنگ" که هر دوي آنها نيز 42 ساله و خلبان جنگنده نيروي هوايي چين هستند، در اين سفر فضايي ژاي را همراهي خواهند کرد.
نيمه مهرماه، آخرين ملاقات زمينيها با "هابل"
فضاپيماي "آتلانتيس" آماده ميشود كه تا حدود بيست روز ديگر آخرين پرواز شاتلها را به سوي تلسکوپ فضايي "هابل" انجام دهد.
اين پرواز تحت تدابير شديد امنيت پرواز صورت خواهد گرفت.
به گزارش واحد خبر مركز مطالعات و پژوهش هاى فلكى ـ نجومى به نقل از سايت "www.nasa.gov" ، سکوي پرتاب LC-39A پس از چند روز تاخير ناشي از طوفان حارهيي گوستاو پذيراي شاتل فضايي آتلانتيس شد تا در ساعت 4:33 دقيقه بامداد به وقت جهاني روز 13 مهرماه اين شاتل را به همراه پنج خدمه آن روانه آخرين ملاقات انسان با قوي ترين چشم دست ساز خود در کيهان يعني تلسکوپ فضايي هابل كند.
در اين ماموريت که 11 روز به طول خواهد انجاميد براي پنجمين و آخرين بار هابل تعمير خواهد شد و عمر آن حداقل تا سال 2013 تمديد مي شود.
با اين حال مقامات ناسا اخيرا هشدار دادند شاتل آتلانتيس، اين بار بيشتر از معمول با خطر رويارويي با يك انفجار فاجعه آميز ناشي از برخورد با زبالههاي فضايي مواجه است.
جان شانون، مدير برنامه شاتل در اين زمينه اظهار داشت: مايكل گريفين، رييس ناسا، در جلسه تصميمگيري نهايي براي پرتاب كه براي روز دهم اكتبر برنامهريزي شده حضور خواهد داشت.
ماموريت هابل نيازمند آن است كه شاتل به مداري بالاتر از مدار سفر به ايستگاه فضايي بينالمللي برود كه در آن ارتفاع زبالههاي فضايي بيشتري وجود دارد.
در اين ماموريت قرار است دو ابزار جديد بر تلسکوپ فايي هابل نصب شود و همچنين باتريها و حسگرها و شش ژيروسکوپ آن تعويض شوند تا هابل بار ديگر با حداکثر توان خود و براي آخرين بار به خدمت علم در آيد.
اين ماموريت پيش از حادثه سقوط شاتل فضايي کلمبيا در برنامه پروازهاي شاتل هاي فضايي قرار داشت اما پس از آن حادثه به دليل توصيه کميسون بررسي سقوط کلمبيا و به دليل مسايل امنيتي از دستور کار شاتل ها خارج شد. همين موضوع سبب اعتراض هاي بسياري در ميان جامعه علمي شد و سرانجام کميسيون ديگري شروع به بررسي موضوع کرد و در پايان اعلام شد با حفظ تمامي تدابير ايمني ممکن آتلانتيس به ديدار هابل خواهد رفت.
به نوشته نجوم، اين ماموريت تنها ماموريت شاتل ها پس از سقوط کلمبيا خواهد بود که به مقصدي غير از ايستگاه بين المللي فضايي انجام خواهد شد. البته پس از پيشنهاد سناتور اوباما (نامزد حزب دموکرات براي رياست جمهوري ايالات متحده ) مبني بر تمديد مدت خدمت شاتل هاي فضايي پس از سال 2010 و تا زمان اطمينان از کارآمدي اوريون که قرار است جانشين شاتلها شود و اعلام ناسا مبني بر بررسي اين موضوع ممن است ماموريتهاي ديگري به مجموعه ماموريتهاي شاتلها و به مقصد مدار زمين بدون ملاقات با ايستگاه، افزوده شود.
در اين ماموريت غير از تعمير هابل، دو ابزار جديد به آن افزوده خواهد شد يکي از آنها ابزاري به نام مکانيزم گرفت نرم يا Soft-Capture Mechanism است که کمک خواهد کرد تلسکوپ پس از سپري شدن عمرش به مداري امن منتقل شود و ديگري دوربين ميدان ديد باز شماره 3 يا WFC3 است.
اين دوربين به هابل امکان مي دهد تا بازه وسيعتري از طول موجها را در يک ميدان ديد ثبت کند.
اين ماموريت را از نظر دشواري و پيچيدگي عمليات دشوار ترين ماموريت ناسا پس از فتح ماه ارزيابي مي کنند و به همين دليل تدابير شديدي براي تضمين امنيت آن و فضانوردان آن اتخاذ شده است.
از جمله اينکه براي اولين بار در تمام مدت عمليت شاتل فضايي انديور بر سکوي 39B آماده پرواز خواهد ماند تا در صورت نياز به ياري شاتل آتلانتيس رود.
اين ماموريت با کدSTS400(LON) شناخته مي شود که تنها در صورت نياز انجام خواد شد.
سکات آلتمن (فرمانده)، گرگوري جانسون (خلبان)، مايکل گود، مگان مک آرتور، ميشاييل ماسيمينو و اندرو فستل (تکنسين هاي ماموريت) وظيفه دارند در اين ماموريت هابل را احياء کنند تا اين ابزار ارزشمند علمي بتواند تا زمان آماده شدن تلسکوپ فضايي جيمز وب چشمان انسان به روي عالم را باز نگاه دارد.