اشعـار عاشقـانـه

مردم
و سالهای سال از این ماجرا گذشت

سالها بعد
در بقایای شهر ما
سنگواره ی دلی یافتند


که شکل تو بود.

همــــــــه ستاره هایِ آسمانـــــ،
بر رویِ ماهـِ تـــو خیره اند...
ای زیبــــــــایِ بی کرانمــــ...!
مرا ببیـــــــن؛
که چه عاشــــــقانه ،
در وصفــــــِ تو می گریـــــم... .

دوبـــــــــاره

از خوابــــ پریده امــــ

نفســـ هایم به شـماره افتاده انــــد

و اشک می ریزم

خــــــوابت را دیده ام

دوبــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــاره

منـــــــــــ !

دوبــــــــــــــــــــــ ــــــــــــ ــــــــاره

تـــــــــو!

دوبــــــــــــــــــــــ ــــــــــ ــــــــــاره

آغوشـــــــــتـ !

هرم نفـــــــــــس هایتـــــــــ

هنوز گرم اســـــــــــتـ

ناگهانـــــ

صـــــــــــدای زنــــــــــانه ای زیر گوشمـــــــــــ میپرســـــــد:

بــــــــــاز هــــــــــــــم کابوسـ دیدی عزیزم ؟

خوانـــــده بود :
“زیر باران باید رفـتــــــــ


فکر می کرد :
زیر باران باید ، رفتـــــــ !”

زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم

ناز بنیاد مکن تا نکنی بنیادم

می مخور با همه کس تا نخورم خون جگر

سر مکش تا نکشد سر به فلک فریادم

زلف را حلقه مکن تا نکنی دربندم

طره را تاب مده تا ندهی بر بادم

یار بیگانه مشو تا نبری از خویشم

غم اغیار مخور تا نکنی ناشادم

رخ برافروز که فارغ کنی از برگ گلم

قد برافراز که از سرو کنی آزادم

شمع هر جمع مشو ور نه بسوزی ما را

یاد هر قوم مکن تا نروی از یادم

شهره شهر مشو تا ننهم سر در کوه

شور شیرین منما تا نکنی فرهادم

رحم کن بر من مسکین و به فریادم رس

تا به خاک در آصف نرسد فریادم

لحظه یِ تشییع من،

از دور بُویت می رسید...

تا دو ساعت بعدِ دفنم،

همچنان،

جان داشتم!


کاظم بهمنی

مســـت شــد ..

خواســـت که ساغـــر شکنـــد!

عهـــد شکســـت ..

فرق پیمـــانــه و پیمـــان ز کجـــا دانــد، مســــت...



[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

یـــــا دسـت از ســر ِخــوابهــایــم بـــردار …!
یــــا پــــا از روی ِ قلــبـم ….!
بــــــگذار همراه ســـــــیگارم بســـــــوزم…
لـــــــــعـــــــــنــــ ــــــتــــــــــی…

یکی از زیباترین عاشقانه هایی که خوندم، در یکی
از زیبـاترین و دوست داشـتنی ترین ماه های سال
اردیبهشت ♥

گل در بر و می در کف و معشوق، به کام است / ســلطان جهانم به چنین روز، غـــلام است
گــو شـمع میــارید، در این جمـــع که امــشب / در مجـلس مـا مـــاه رخ دوسـت تمــام است
در مــذهب مـا بــاده حــلال است، ولیــکن / بی روی تـو، ای ســرو گــل اندام، حــرام است
گوشم همه بر قول نـی و نغمه‌ی چـنگ است / چشمم همه بر لعل لب و گردش جام است
از چـــاشنی قند مــگو هیــچ و ز شکّــر / زان رو که مــرا از لـــب شـــیرین تــــو کـــام است
می‌خـواره و سرگشته و رنـدیم و نظرباز / وآن کس که چو ما نیست در این شـهر کدام است
با محــتسبم عیب مـــگویید، که او نیـــز / پیـــوسته چو مـــا در طلــب عیــش مـــدام است

■ حضرت حافظ

پ.ن: آدم وا میمونه، اگه عشق همچین چیزیه، همچین توصیفاتی داره
همچین مختصاتی داره، پس چیزی که الان بهش میگن عشــق چیه ؟!!

زیباترین توصیف ممکن از عشق و معشوق و جام باده و می و چنگ...

با تشکر مهران...

عشــق یعنی بُغــض بی پـایـان من

عشــق یعنی حسـرتی در جـانِ من


عشــق یعنی حرف های پیش و پَس

عشــق یعنی ظلـم بـی رحمـانه بس


عشــق یعنی دسـت هایِ گــرم تـو

عشــق یعنی هرچـه دارم سهـمِ تـو


عشــق یعنی بـی قـراری هـای مـن

عشــق یعنی هـر گنـاهـی پـایِ مـن


عشــق یعنــــی آرزویِ دیـــدنـــتـــــــ

عشــق یعنـی فرصــتِ بوسیــدنتــــــ


عشــق یعنی لحـظــه ی دلواپســــی

عشــق یعنی کـی بـه دادم می رسی


عشــق یعنـی بــا دلـــم بـازی نکـــن

عشــق یعنـی قصــه پــردازی نکــــن


عشق یعنی این جـدایی ساده نست

عشق یعنی درد مـن درد بـدی اسـت




"حسین ظهرابی"