»» خـبــرها و تـحــولات بــاشـگاه استقلال: Esteqlal F.C. News

حمله 2 هوادار پرسپوليس به دروازه‌بان استقلال

2 هوادار پرسپوليس به سوي دروازه‌بان استقلال به دليل وقت‌كشي حمله كردند.

در جريان مسابقه تيم‌هاي استقلال و پرسپوليس و در دقيقه 70 پس از آنكه وحيد طالب‌لو، دروازه‌بان استقلال روي زمين افتاد، 2 هوادار پرسپوليس به نشانه اعتراض و اينكه طالب‌لو در انديشه اتلاف وقت است، به داخل زمين آمده و به سوي او حمله كردند. ماموران نيروي انتظامي خيلي زود وارد عمل شده و 2 هوادار را دستگير كردند. در ادامه تعداد زيادي از هواداران به دليل اعتراض چند صندلي ورزشگاه آزادي را شكستند.

قلعه‌نويي: يك سروگردن از پرسپوليس بالاتر بوديم

فوتبال- همشهري آنلاين:
سرمربي تيم فوتبال استقلال تهران گفت: از عملكرد تيم استقلال راضي و از نتيجه‌ي بازي ناراضي هستم.

به گزارش ايسنا، امير قلعه‌نويي پس از تساوي تيم‌هاي پرسپوليس و استقلال در جمع خبرنگاران اظهار كرد: بايد به تماشاگران تبريك بگويم كه شاهد يك بازي جوانمردانه بودند و خوشحالم تمامي كساني كه به ورزشگاه آمدند و چه در پاي گيرنده‌ها، اين بازي را ديدند و از تماشاي جذابيت‌هاي آن لذت بردند. تيم استقلال در 30 دقيقه‌ نخست بازي به دنبال پرس بر تيم حريف بود كه خوشبختانه به اهداف‌مان رسيديم اما، داور يك پنالتي صد درصد براي ما نگرفت و همچنين يك موقعيت تك به تك براي برهاني را به اشتباه آفسايد اعلام كرد. ضمن آنكه برهاني يك ضربه را نيز در سه قدم دروازه‌ي حريف از دست داد.

وي افزود: در10 دقيقه‌ پاياني براي حريف تله‌گذاري كرديم و در حالي كه در ميان دفاع حريف فضاهايي براي نفوذ وجود داشت، آرش برهاني را براي تصاحب موقعيت در ميان مدافعان پرسپوليس متمركز كرديم كه او چندين بار صاحب توپ شد.

سرمربي تيم استقلال ادامه داد: در نيمه‌ دوم دستور كار ما بار ديگر پرس حريف بود كه از همين راه به گل نيز رسيديم. پس از آن پرسپوليس تا اندازه‌اي فشار بر دروازه‌ي ما را بيشتر كرد كه بيشتر حاصل خلاقيت فردي بود نه تاكتيك تيمي. ما بيژن كوشكي را به زمين فرستاديم تا با دفاع من تو من علي كريمي را مهار كند و در اين مورد نيز موفق بوديم به گونه‌اي كه حريف به بازي با توپ‌هاي بلند روي آورد كه به طور دقيق همان خواسته‌ي ما بود. در اين نيمه آرش برهاني و يدالله اكبري در يك موقعيت چهار به يك فرصت‌هاي خوب گلزني را از دست دادند و در نهايت در حالي كه پرسپوليس همان طور كه دلخواه ما بود بازي مي‌كرد، يك لحظه بيژن كوشكي از وظيفه‌اش غافل شد تا نتوانيم سه امتياز بازي را بدست آوريم.

قلعه‌نويي ادامه داد: پرسپوليس در نيمه‌ دوم به غير از يك تك به تك توره و يكي، دو شوت از راه دور فرصت ديگري نداشت و همان طور كه گفتم فرصت‌هاي اين تيم بيشتر به دليل خلاقيت‌هاي فردي بود تا كارهاي تاكتيكي.

قلعه‌نويي درباره‌ي واكنش‌اش نسبت به بيژن كوشكي پس از پايان بازي گفت: به كوشكي برنامه داديم تا كريمي را مهار كند و زماني كه يار مستقيم كوشكي يعني كريمي گل مي‌زند، طبيعي است كه نشان مي‌دهد كوشكي اشتباه كرده است.

وي افزود: زماني كه تيم ما بازي را با تساوي به پايان مي‌رساند و كادر فني و هواداران استقلال از اين نتيجه ناراحت هستند، يعني آ‌نكه تيم ما يك سروگردن از پرسپوليس بالاتر بوده است.

قلعه‌نويي درباره‌ي تعويض‌هايش نيز گفت: پس از تعويض‌هاي ما چندين موقعيت گل داشتيم اما، پرسپوليس موقعيت گل چنداني نداشت.

وي خطاب به خبرنگاران گفت: درست است كه پرسپوليس سوار بر بازي بوده است، اما اگر شما مربي‌گري بلد بوديد، مي‌دانستيد كه سوار بازي بودن با موقعيت ساختن تفاوت مي‌كند. پرسپوليس در نيمه‌ دوم همان طور كه ما مي‌خواستيم بازي مي‌كرد البته تعويض جباري تا اندازه‌اي بر كار تيمي ما تاثيرگذار بود. ما ابتدا با آوردن كوشكي قصد داشتيم تا علي كريمي را از بازي خارج كنيم كه اين كار به خوبي انجام شد سپس قصد داشتيم تا در 20 دقيقه‌ پاياني علي عليزاده را به جاي جان‌واريو خارج از زمين كنيم تا نتيجه را به دست آوريم و حتي تعداد گل‌هايمان را افزايش دهيم اما، زماني كه جباري مصدوم شد، چاره‌اي نداشتيم كه در سومين تعويض او را از زمين خارج كنيم. در واقع ما قصد داشتيم مانند بازي با راه‌آهن بازي را با دو مهاجم به پايان برسانيم اما اينگونه نشد و بازي به تساوي كشيده شد.

قلعه‌نويي درباره‌ وقت كشي بازيكنان استقلال گفت: من نمي‌دانم بازي 15 دقيقه وقت اضافي داشت يا چهار دقيقه. تصور مي‌كنم اين سوالات مغرضانه است. از اين چهار دقيقه، دو دقيقه‌ي آن هم براي مصدوميت واعظي دروازه‌بان پرسپوليس گذشت.

وي هم‌چنين در پاسخ به سوال خبرنگاري پيرامون استفاده نكردن از بازيكنان با تجربه‌ استقلال چون فرهاد مجيدي و تعويض سياوش اكبرپور نيز گفت: شما نبايد راجع به اينكه چه كسي به ميدان مي‌رود، سوال كنيد. شما تنها حق داريد درباره‌ حركت كلي تيم سوال كنيد. من يك هفته با اين بازيكنان بوده‌ام و مي‌دانم كه بايد از كدام بازيكن استفاده كنم. سوالات شما كارشناسانه نيست و من كه روزي چهار ساعت بازيكنان را مي‌بينم، بهتر مي‌دانم كه بايد چه نفراتي به ميدان بروند.

سرمربي تيم استقلال تهران ادامه داد: به هيچ عنوان از نتيجه‌ بازي راضي نيستم. زماني كه رقيب اصلي ما مساوي مي‌كند و جشن مي‌گيرد، طبيعي است كه ما بايد ناراحت باشيم. بايد روند بازي و موقعيت‌هايي كه از دست رفته است را بشماريد تا قدرت تيم استقلال مشخص شود.

قلعه‌نويي ادامه داد: ما در اين بازي چهار موقعيت بالاي 80 درصد را از دست داديم. ضمن ‌آنكه يك پنالتي به نفع ما گرفته نشد و داور در صحنه‌ اعلام آفسايد نيز اشتباه كرد. ما بايد جريان بازي را كنترل مي‌كرديم و يك سوم دفاعي فضاي تيم حريف را براي آرش برهاني باز مي‌كرديم كه پرسپوليس هيچ گاه متوجه اين موضوع نشد.

قلعه‌نويي ادامه داد: گلي كه تيم پرسپوليس به ثمر رساندن بر روي يك پاس 70 متري و در واقع يك توپ "بكش زيرش" بود كه بيژن كوشكي يار مستقيم خود را نگرفت اما،‌ در مقابل ما چهار بار در عمق دفاع پرسپوليس تك به تك شديم.

قلعه‌نويي درباره‌ي قضاوت بازي نيز گفت: تصور مي‌كنم در دقيقه‌ 60 بازي زماني كه تماشاگران پرسپوليس شروع به اعتراض و پرتاب صندلي كردند، روند سوت‌هاي داور بازي تغيير كرد و به ضرر تيم استقلال چرخيد. در هر صورت ما بايد با اين شرايط كنار مي‌آمديم.

قلعه‌نويي درباره‌ي تعداد موقعيت‌هاي دو تيم نيز گفت: من كامپيوتر در ذهنم ندارم كه بخواهم اين سوال را جواب دهم اما، آنها يك موقعيت بيشتر نداشتند در حالي كه استقلال دو موقعيت گل صد درصد داشت.

خبرنگاري با انتقاد از ادبيات امير قلعه‌نويي نسبت به تيم حريف گفت، قطبي بازي تيم شما را تحسين كرد كه قلعه‌نويي پاسخ داد: افشين قطبي كسي نيست كه بتواند درباره‌ي من صحبت كند.

او سپس به يكي از خبرنگاران كه سوالاتي را مطرح مي‌كرد، گفت: يا يك سوال بپرس و يا ساكت باش.

در شرايطي كه اطرافيان امير قلعه‌نويي در كنفرانس مطبوعاتي بارها نظم اين نشست را در انتقاد به سوالاتي كه از سرمربي استقلال پرسيده مي‌شد، برهم مي‌زدند در نهايت درگيري لفظي ميان خبرنگاران بالا گرفت و قلعه‌نويي نيز محل كنفرانس مطبوعاتي را ترك كرد.

تمام اشتباه‌هاي قطبي و قلعه نويي

فوتبال- تيم پرسـپوليس با سيستم1-3-2-4 مقابل استقلال قرار گرفت.

در واقع افشين قطبي سيستم تيمش را برابر استقلال تغيير نداد اما يك تغيير به چشم مي‌خورد. پتروويچ در خط مياني حضور نداشت. تفاوت 2 تيم از شروع بازي به چشم مي‌خورد. اين تفاوت در شيوه دفاعي پرسپوليس و استقلال بود. به اين شكل كه استقلال از شروع بازي مجتبي جباري را در اختيار داشت و با يك هافبك دفاعي يعني حسين كاظمي مقابل پرسپوليس قرار گرفت.

اين در حالي بود كه زارع و نوري هافبك‌هاي دفاعي پرسپوليس محسوب مي‌شدند. استقلال دفاع خود را در عمق بسته بود اما پرسپوليس بيشتر سعي داشت مهاجمان حريف را در تله آفسايدگيري گرفتار كند. مدافعان پرسپوليس با دروازه‌بان اين تيم فاصله 15 متري داشتند.

عملكرد مهاجمان

آرش برهاني بهتر از توره بود. ابراهيم توره در مدرسه فوتبال متز تحت آموزش قرار گرفته است. او در يكي از مدرسه فوتبا‌ل‌هاي معروف فرانسه به يك بازيكن باهوش و حرفه‌اي تبديل شده است. در بازي برابر استقلال هم بازي خوبي را به نمايش گذاشت. سرعت خوبي هم داشت اما عملكرد برهاني در چارچوب تاكتيك از پيش تعيين شده استقلال بود. سرعت هر دو مهاجم بيشتر از مدافعان حريف بود. اما چرا خطر برهاني بيشتر به چشم مي‌آمد؟ دليل اين موضوع را مي‌توان در سبك دفاعي پرسپوليس جست‌وجو كرد.

اما در مقابل، مدافعان استقلال به دليل فاصله خيلي كمي كه با طالب‌لو داشتند ابراهيم توره را به خوبي مهار كردند. در واقع منتظري، شكوري و قرباني نزديك به يكديگر بازي مي‌كردند و در بدترين آرايش ممكن تنها 15 متر از دروازه‌بان استقلال فاصله مي‌گرفتند.

پرسپوليس؛ تيم هافبك‌ها

نوري، زارع، نيكبخت،‌ كريمي و باقري؛ اينها هافبك‌هاي پرسپوليس بودند.
به اين نام‌ها علوي و منصوري را نيز اضافه كنيد. روشن است كه پرسپوليس در ميانه ميدان قدرتمندترين تيم ليگ ما به حساب مي‌آيد. وقتي چنين هافبك‌هايي در اختيار يك تيم قرار بگيرند گل زدن براي مهاجم نوك كار چندان سختي نيست. ما در بازي پرسپوليس اين مسئله را به وضوح ديديم كه عملاً 5 هافبك به توره كمك مي‌كردند كه گلزني كند. از سويي ديگر در استقلال، مجتبي جباري بايد يك تنه ميانه ميدان را هدايت مي‌كرد. او به همراه حسين كاظمي وظيفه داشتند اكبرپور و برهاني را صاحب موقعيت گلزني كنند. اما نكته جالب اينكه اكثر توپ‌ها براي انجام چنين كاري به جباري سپرده مي‌شد تا حسين كاظمي.

استقلال با سيستم 1-1-4-1-3

استقلال با دفاع سه‌نفره روبه‌روي پرسپوليس قرار گرفت. حسين كاظمي هافبك دفاعي بود و 4 هافبك قرار بود سياوش اكبرپور و برهاني را صاحب توپ و موقعيت كنند. اكبرپور يك خط عقب‌تر از برهاني وظيفه داشت بازي هافبك‌هاي دفاعي پرسپوليس را خراب كند. اكبرپور در عمق و برهاني در نوك خط حمله استقلال عملكرد خوبي داشتند.

اشتباه تاكتيكي پرسپوليس

پرسپوليس چوب اشتباه تاكتيكي خود را خورد آنجا كه عملاً براي فضاي پشت مدافعان چاره‌انديشي صورت نگرفت. گل استقلال، تاكتيكي به نظر مي‌رسيد. چون برهاني كه بارها تلاش كرده بود از فضاي خالي پشت مدافعان استفاده كند بالاخره توانست در آغاز نيمه دوم تيمش را با اين شيوه به گل برساند. اما مهدي واعظي روي گلي كه استقلال به ثمر رساند مقصر نبود. اين تاكتيك اشتباه پرسپوليس بود كه كار دست اين تيم داد. در واقع سرخ‌ها گل را به حريف هديه كردند.

اشتباه قلعه‌نويي براي حفظ گل

البته هر مربي فلسفه و قواعد خاص خودش را دارد. به خصوص در بازي‌اي همچون دربي تصميم‌گيري بسيار سخت است. اما شايد اگر استقلال بعد از زدن گل اول با آن شيوه بسته دست به دفاع نمي‌زد شرايط طور ديگري رقم مي‌خورد. استقلال سخت‌ترين كار ممكن را انتخاب كرد. آبي‌ها شايد متوجه اين مسئله نشده بودند كه گل‌زدن به دفاع خطي 4 نفره آن هم با شيوه دفاع – ضدحمله چقدر كار دشواري است. به خصوص اينكه مدافعان پرسپوليس بعد از دريافت گل هوشمندانه‌تر نيز بازي مي‌كردند و حملات استقلال را به موقع پوشش مي‌دادند.

گل پرسپوليس در شرايطي به ثمر رسيد كه خيلي‌ها معتقدند كوشكي اصلي‌ترين مقصر خط دفاعي استقلال بود. اما اگر دقت كرده باشيد چنانچه كريم باقري تحت فشار بيشتري از سوي ديگر مدافعان قرار مي‌گرفت هرگز نمي‌توانست توپ را با آن دقت به علي كريمي برساند. بنابراين كريم باقري بازيكن بسيار باهوشي است كه توپ را به سمت دروازه نمي‌فرستد بلكه آن را به كريمي مي‌رساند.

بهترين‌هاي شهرآورد شصت‌وپنجم

در دربي شصت‌وپنجم چهار بازيكن بيش از ساير بازيكنان مؤثر بودند. آرش برهاني و مجتبي جباري در استقلال و كريم باقري و علي كريمي در پرسپوليس. البته به طور كلي بازي علي كريمي چشم‌نواز بود. او نشان داد كه در دريبل و برداشتن يار مستقيم و البته در ارسال پاس‌هاي مناسب هنوز هم يكي از بهترين‌هاي فوتبال كشورمان است. عملكرد او در صورت بهتر شدن وضعيت آمادگي جسماني‌اش بهتر هم خواهد شد. او ثابت كرد كه مي‌تواند به تيم‌ملي كمك كند.

آنچه قلعه نويي و قطبي كردند ؛ ژنرال « غيره منتظره » تر از امپراتور

* جواد رستم زاده

نوشته خوب، موسيقي خوب، فيلم خوب و فوتبال خوب، زماني ماندگار مي شود كه در متن و بطنش، صحنه ها و لحظه هاي «دور از




ذهن» ثبت شده باشد، نه اينكه وسط يك فيلم يا موسيقي يا فوتبال، چيز عجيب و غريبي ببينيم كه قبلاً نديده بوديم. نه، «دور از ذهن» بودن يك محصول فكري، به مفهوم توجه به ريزه كاريهايي است كه از فكر اول فاصله دارد. اينكه امير قلعه نويي آرش برهاني را در فضاي بين سپهر حيدري و محمد قرار مي دهد، يكي از همين ريزه كاريهاي جذاب و بكر است كه سرمربي استقلال را ستاره نيمه اول دربي مي كند.
قلعه نويي آن قدر روي كار درستش اصرار مي كند كه از همان راه به گل مي رسد. يك ايراني كلاسيك كه تمايل شديد و ناخودآگاه به «غريزه»اش دارد. پس قلعه نويي و تك تك بازيكنان استقلال، به محض رسيدن به گل،«بي ايده» مي شوند و غريزي دفاع مي كنند. همان كاري كه پرسپوليسي ها انجام مي دهند: «تهاجم غريزي».
افشين قطبي اگر دي كارموي «بي خاصيت» را به زمين نمي فرستاد و ايده خوبش را در افزايش فشار به قلب دفاع استقلال، با نيكبخت عملي مي كرد؛ هم مي توانست زودتر به گل مساوي برسد و هم گرفتن سه امتياز «شدني» بود.
فرض كنيد قطبي در دقيقه 55 به جاي تعويض دي كارمو كه خيلي به «ماته» پهلو مي زند، نيكبخت را به خط حمله مي برد و پتروويچ را جانشين شيري مي كرد تا از مركز زمين و سمت چپ فشار روي دفاع استقلال را افزايش دهد. تعويضهاي دوم و سوم قطبي هر دو شاخصه تعويض خوب و درست را داشت.يعني هم «ايده» كار خوب بود و هم بازيكنان خروجي و ورودي. اين دو تعويض نبايد ما را جوگير كند. با «بدبينيِ واقع بينانه» اگر نيمه دوم را بازبيني كنيم، دوباره به اين نتيجه مي رسيم كه تعويض دي كارمو زور پرسپوليس را در محوطه جريمه استقلال به حداقل رسانده بود و تيمي كه نياز فوري به گل داشت، با يك مهره «غير مؤثر» در خط حمله بازي مي كرد. شايد نيكبخت هم پس از تعويضش به همين خطاي بزرگ قطبي اعتراض داشت؛ خطايي كه با دو تعويض خوب بعدي، غلظت نادرستي اش كم شد، اما يك ذهن ريزبين، از اين خطا نمي گذرد چه اينكه استقلال را مي شد شكست داد.
افشين قطبي تحت تأثير چندين سال كار كردن با گاس هيدينگ تمايل شديد به طراحي حملات از كناره ها دارد. هيدينگ با كره جنوبي، استراليا و روسيه بيشتر گلهايش را از كانالهاي كناري طراحي مي كرد، اما قطبي در اجراي ايده اي هيدينگي خودش، تنها با كليات كلنجار مي رود. طرح اين موضوع اما براي اين است كه از قطبي بپرسيم: وقتي كريمي يك تنه سازمان دفاعي استقلال را به هم ريخته و عمق دفاع را شكافته، چرا بايد براي جبران گل، فقط توپ از چپ و راست روي دروازه ريخته شود؟ پرسپوليس از اين راه به گل رسيد و انتقاد از «برنامه اي كه نتيجه داده»، هميشه سخت است. ما اما روي موضع انتقاديمان مي مانيم.
فكر قلعه نويي براي پيروزي در دربي جذاب تر و دور از ذهن تر از افشين قطبي بود. قطبي با تعويضهاي دوم و سوم، خوش سليقگي فرمي و انعطاف فكري اش را نشان داد. تعويضهاي پرسپوليس پست نوري و باقري و علي كريمي را تغيير داد تا انعطاف قطبي به چشم بيايد، اما محل انتقاد، خراب شدن كريمي است؛ ستاره اي كه با استراتژي هجومي قطبي گل هم زد، اما اگر مثل نيمه اول از او بازي گرفته مي شد و قطبي وسط زمين را از بازي تيمش حذف نمي كرد؛ مي توانست پرسپوليس را به سه امتياز برساند. ما فوتبالي ديديم كه چند روز و چند شماره مي شود درباره اش حرف زد.
قلعه نويي با استراتژي هجومي ساده و مؤثرش، ستاره برنامه هجومي شد و با عقب نگه داشتن خط دفاعي كه در صحنه گل پرسپوليس، دو نفرشان روي خط دروازه بودند، آن قدر زمين را براي حريف بزرگ كرد كه اوج خطاي يك مربي را در فوتبال مدرن نشان مي دهد.
قطبي هم در طراحي حملات ضعيف بود، روي تعويض اول يك افتضاح بزرگ در كارنامه اش ثبت كرد و با دو تعويض ديگر خود را از متهم اصلي شكست، به يك جنگجوي موفق تبديل كرد.
بهتر است بدون تعارف اين را بنويسيم كه پرسپوليس پس از تعويض دي كارمو، 10 نفره بازي مي كرد و 10 نفره به گل مساوي رسيد. ما بدون رودربايستي به انتخاب دي كارمو مشكوكيم و حق داريم از قطبي بپرسيم:«چرا»؟

سلام بایرن..
کم پیدا بودی.. کجا بودی نبودی ؟!

بابت خبرهایی که میذاری ممنون..
مردم تا بهت رسیدم..

پشت پرده گرد و خاك كم نظير قلعه نويي ؛ كوشكي و پولادي قرباني شدند!

* اميرجاملو

سر و صداي سكوها آن قدر زياد بود كه كسي متوجه نمي شد در رختكن استقلال چه خبر است، با اين حال گوشها تيز مي شود تا




خبري از داخل رختكن به بيرون درز كند. ليدرها پس از درگيري شديد چند روز پيش، اجازه ورود به تونل را ندارند. هنوز امير قلعه نويي فراموش نكرده بود كه چطور مخالفان انصاري و واعظ آشتياني در تمرين استقلال گرد و خاك كردند و بازيكنان او را مورد ضرب و شتم قرار داده بودند.
امير زماني كه از لابه لاي بازيكنان وارد رختكن مي شود به مدد جباري مي گويد:« كسي بيايد داخل پدرت را در مي آورم، هيچ كسي حق ندارد بيايد تو، حتي مديرعامل!»
تهديد آن قدر جدي بود كه مدد جباري اگر با اسلحه هم تهديد مي شد، نمي گذاشت غريبه اي وارد رختكن شود، بازيكنان سعي مي كنند از تيررس امير قلعه نويي دور بمانند، امير با نگاهي زير چشمي دنبال متهم اول مي گردد. صداي فرياد امير همه را شوكه مي كند: «آقا بيژن تو آفت اين تيمي!خودت را مسخره كردي، ما را هم مسخره خودت كردي!من نمي دانم چه كسي به تو گفته فوتباليست من اگر به جاي تو كيسه شن گذاشته بودم آن توپ را دفع مي كرد!دربي بازيكن با تجربه مي خواهد نه اينكه بازيكن جوگير!»
ژنرال خيلي عصباني است به شكلي كه صمد كه هميشه نقش آرام بخش امير را ايفا مي كرد جرأت نمي كند به اوحرفي بزند.
امير كه جرعه اي از بطري آب معدني مي نوشد دوباره فرياد مي زند: «من نمي دانم دفاع يعني چه؟ بابا پدر من هم مي فهمد كه زماني كه توپ روي دروازه تيم برنده مي آيد و خطر دروازه راتهديد مي كند بايد بازيكنان تيم خودي آن توپ را دفع كنند، نه اينكه نظاره گر باشند كه چطور توپ وارد دروازه مي شود. آقاي كوشكي تو فوتباليست نيستي!تو بايد چند سال بشيني فوتبال نگاه كني تا بفهمي دفاع يعني چه!»
مدافع مغضوب استقلال سرش را بين زانوهايش فشار مي دهد تا فريادهاي تحقير آميز را با صدايي آرامتر گوش كند. توانايي حرف زدن ندارد؛ چشمانش سرخ شده و نمي تواند حرف بزند تنها سرش را به نشانه تأسف تكان مي دهد.
امير كه متوجه سرخوردگي بازيكن خودش مي شود سرش را بر مي گرداند و رو به آرش برهاني مي ايستد و مي گويد: «فكر كردي يك گل زدي بايد بقيه سجده ات كنند. من نمي دانم تو چطور فوتباليستي هستي!وقتي رفتي پشت دروازه با توپ جمع كن ها روپايي زدي متوجه مي شوي چطور بايد بقيه را در كنار خودت ببيني!»
در رختكن باز مي شود تا نگاه امير به سمت در ورودي برگردد؛ مهرداد پولادي با توپي پر به فضاي رختكن وارد مي شود و گوشه اي مي ايستد. امير با صداي بلند آقا مدد را صدا مي زند: «مگر من نگفتم كسي تو نيايد. اين آقا براي چه داخل رختكن آمده است؟ مثل اينكه هيچ كس اينجا مرا اندازه تداركات تيم قبول ندارد!»
مهرداد پولادي كه امير را عصباني مي بيند با قيافه اي حق به جانب مي گويد: «امير خان ببخشيد چرا من در تركيب نبودم. مگر من چه چيزي از بقيه بازيكناني كه امروز داخل تركيب بودند كم دارم. من اصلاً نمي فهمم چرا اين قدر مورد غضب شما قرار گرفتم!»
هيچ كسي باور نمي كرد مهرداد پولادي اين گونه سخن بگويد، امير كه باور نمي كرد بازيكن نيمكت نشينش اين گونه با او در برابر جمع حرف بزند، مانند بمب ساعتي منفجر مي شود و با فريادهاي سرسام آور مي گويد: «بچه تو كي هستي كه براي من تعيين تكليف مي كني؟ برو بيرون همين الآن. آقاي نظري اين آقا را با لگد بيرون كن تا بفهمد اينجا حرمت دارد مثل اينكه او اينجا را با چاله ميدان اشتباه گرفته است. بچه پر رو!اصلاً انگار نه انگار كه اينجا بزرگتر ايستاده هر چرت و پرتي كه به دهنش مي آيد با وقاحت مي گويد. من به بزرگتر از تو اجازه زبان درازي نمي دهم چه برسد به تو نيم وجبي!»
سرپرست تيم كه متوجه اوضاع قمر در عقرب رختكن مي شود، پولادي را به سمت در ورودي راهنمايي مي كند تا اوضاع از اين بدتر نشود. امير كه همچنان از دست پولادي بشدت ناراحت بود، با صداي بلند مي گويد: «آقاي نظري ايشان اخراج هستند، بگو خودش رو به مديرعامل معرفي كنه تا تسويه حسابش رو بگيره!»
نظري جويباري به آرامي هر چه تمام پولادي را به بيرون مي فرستد و به مدد مي گويد: «كسي تو نيايد كه اميرخان خيلي عصباني است!»
زماني كه نظري بر مي گردد؛ امير آماده مي شود تا براي مصاحبه به سالن كنفرانس برود؛ جلوي در رختكن (س گ ق) به طرف امير مي آيد و از حرفهاي رد و بدل شده بين خبرنگاران و سرمربي پرسپوليس وي را آگاه مي سازد. امير فاز دوم عصبانيتش را در سالن كنفرانس رو مي كند تا همه متوجه شوند او كه بابت از دست دادن امتياز اين بازي ناراحت است، پس از مشاجره بين او و چند تن از خبرنگاران پرسپوليسي امير از خجالت قطبي و پرسپوليس با به زبان آوردن كلماتي نظير«قطبي كسي نيست كه درباره من حرف بزند؛ آنها فقط زير توپ زدن را به خوبي اجرا كردند، از پرسپوليس يك سر و گردن بالاتر بوديم» به كار خود پايان مي دهد.
در حين خروج از سالن كنفرانس يكي ديگر از نزديكان امير ماجراي فحاشي نيكبخت به قطبي را به اطلاع امير مي رساند. امير كه انگار منتظر چنين موقعيتي بوده به يكي از نزديكانش مي گويد: «به چند تا از خبرنگاران بگو از من در اين باره سؤال كنند!»
دو سه نفر از خبرنگاراني كه هميشه به دنبال جنجال هستند، سريع با اين موضوع امير را محاصره مي كنند، قلعه نويي با زيركي خاصي مي گويد: «به من ارتباطي ندارد، اما اگر بازيكني از استقلال چنين كاري مي كرد، مطمئن باشيد به بدترين شكل او را اخراج مي كردم!»
قلعه نويي كه مي دانست خبرنگاران به دنبال شنيدن جمله اي جنجالي از زبان او هستند وقتي دوربينها خاموش شد، از خبرنگاران خواست اين موضوع را ننويسند؛ قطبي مربي بزرگي نيست و گرنه از پس نيكبخت بر مي آمد كه اين گونه علناً به او فحاشي نكند.
امير قلعه نويي پس از تساوي مقابل پرسپوليس در بازي كه تا دقايق پاياني برنده آن بود، قافيه را به حريف باخت، اما در پايان بازي آن چنان گرد و خاكي به راه انداخت كه مدتها بود از سوي هيچ كسي روي نداده بود. مطمئناً حرفهاي امير درباره قطبي، نيكبخت و برخورد او با دو سه بازيكن تيمش در روزهاي آينده اردوگاه آبي پوشان پايتخت را با حاشيه هاي غير قابل پيش بيني رو به رو خواهد ساخت تا امير دوباره با رنگ آرامش خداحافظي كند

ترسوها به بهشت نمی روند

تا زمانی که دربی مربیان ترسویی مانند قطبی و قلعه نویی را بر روی نیمکتهای خود ببیند کلاه بزرگی بر سر من و تو خواهد رفت. کاش ترسوها زودتر از دربی برگشت ،اخراج شوند
---------------------------------------------
دربی جای مربیانی مثل مصطفی دنیزلی است همانطور که بازیکن خاص خودش را می طلبد ، مربی خاص خودش را نیز می خواهد مربی دربی باید جسور و جاه طلب باشد مربیان دربی دیروز نه تنها جسور نبودند بلکه واژه ترس را به راحتی معنی کردند افشین قطبی با آن داشته هایش و امیر قلعه نویی که از دقیقه 50 به دفاع می رود هر دو نیمکت خود را دوست دارند و نمی خواهند جایگاه خود را از دست بدهند بازی برگشت هم همینه این دو مربی به فوتبال و ما تماشاگران خیانت می کنند چون من و تو را از دیدن یک بازی جذاب با این همه تماشاگر که در دنیا اگر بی نظیر نباشد کم نظیز است محروم می کنند به همین راحتی کاش هردو زودتر از دربی برگشت اخراج شوند

اگر، اما، شايد، واي

آسمان صاف و آفتابي تهران خودش را ول كرده بود روي ورزشگاه غول‌آساي سيماني غرب پايتخت. جايي كه هزاران نفر داشتند داد مي‌زدند و پا مي‌كوبيدند: «حمله، حمله، تيم...»/ نياز ستايشگر
---------------------------------------------
ميليون‌ها نفر هم در صدها نقطه جغرافيايي جهان روبه‌روي تلويزيون‌هايشان نشستند و ناخن‌هايشان را جويدند تا شايد اين‌بار اتفاقي بيفتد، ولي به‌رغم بازي زيبا و خلق موقعيت‌هاي فراوان باز هم فيلمنامه به همان پايان هميشگي ختم شد.پرسپوليس در روزي كه علي كريمي را در شرايطي فوق‌تصور همراه داشت، در دقايق پاياني به گل رسيد. درست مثل چند سال اخير.
حالا حاشيه‌ها به جاي متن نشسته‌اند. هر لحظه از آن 90 دقيقه‌اي كه ساعت 15 جمعه آغاز شد و دقايقي قبل از ساعتي 17 پايان يافت، در ذهن اين جماعت پرشور ثبت شده است.
دوربين‌ها بنا به تعريف تكنيك فني خود تنها مي‌توانند به سطح بپردازند و بس. فرياد كش‌دار هزاران استقلالي حاضر در ورزشگاه بعد از آن دو موقعيت فوق‌العاده مناسبي كه آرش برهاني توي در و ديوار و واعظي كوبيد، در قالب يك افسوس دسته‌جمعي به گوش رسيد و دوربين‌ها توانستند تنها چند كادر محدود از تصاوير آدم‌ها را ثبت كنند.
از صحنه‌اي هم كه علي كريمي جلوي دروازه استقلال ياد پس‌كوچه‌هاي بچگي‌اش افتاد و بعد توپ را فرستاد توي همان آسمان آبي و صاف پايتخت، چيزي جز همان چند قاب و البته صداي آهي چندهزارنفري كه در آرشيو صداوسيما به يادگار ماند، باقي نمانده است، مگر همان حاشيه‌ها.
سعد كميل هم انگار يك توجيه شده مطلق براي به تساوي كشاندن بازي بود. هرچند اين تصور به همان توهم «سياست تساوي» براي داربي تهران برمي‌گردد و در واقع سعد كميل مي‌خواست با سرعت دادن به بازي از اتهامي كه مي‌دانست به او زده شده، تبرئه شود، ولي نتيجه به‌دست آمده راه را براي هر اظهارنظر و البته هر اتهامي باز مي‌گذارد
بازي خوبي بود. مي‌دانيم. توپ چندبار تا ماچ كردن تور دو دروازه فاصله‌اي كوچك داشت. مي‌دانيم هر دو تيم دلشان مي‌خواست پيروز شوند. مي‌دانيم آنها نمي‌خواستند مسئولان رده‌بالا نيز در مظان اتهام تمايل به تساوي قرار بگيرند. اين را هم مي‌دانيم ولي مهمترين، واقعي‌ترين و مستندترين چيزي كه حالا وجود دارد، فقط يك نكته است؛ «داربي 65 هم مساوي شد.»
و اين يعني خلاص. يعني ميليون‌ها نفر باز بايد چند ماه خودخوري كنند تا بازي بعد و لمس نزديك شدن ساعت پيروزي.
تازه اگر بازي بعد هم براي تساوي يك بهانه ديگر پيدا نشود و هزار و يك دليل مطرح نگردد كه «نه، مي‌خواهيم حتما برنده داشته باشيم، حالا ببينيد.»
راي همين تنها بايد حاشيه‌هاي داربي 65 را توي بوق كرد. لب‌خواني حرف‌هاي نيكبخت به قطبي پس از تعويض و لذت عجيب و غريبي كه از پرداختن به اين حاشيه جديد همه را فرا مي‌گيرد.
در همه اين چند سال گذشته، آسمان تهران همان موقع هم كه صاف و آفتابي نبود، باز روي ورزشگاه آزادي مي‌پيچد و آدم‌ها مي‌چسبيدند به حاشيه‌هايي كه درونش و در قحطي پيروزي يا شكست يكي از دوسوگلي پايتخت چيزهايي بود كه مي‌شد با آنها بخش كوچكي از عطش شيرين پيروز شدن يا حتي عطش تلخ شكست را جبران كرد.
همين چهار قلم حاشيه‌اي كه از دل 90 دقيقه داربي ديروز برايمان بيرون آمد، كافي است تا كماكان فريادها نصفه و نيمه توي هوا ول شوند.
ظاهرا همه راضي هستند كه فردا توي كوچه و بازار كسي نمي‌تواند آنها را به جرم شكست مواخذه كند. هرچه هست، هر كري‌خواني كه توي رگ خيابان‌ها و كوچه‌ها رها مي‌شود، همان حاشيه‌هاست و نه چيز ديگر. دنياي دور و بر تا چند روز پر از اگرهاست. اگر آن توپ گل مي‌شد! اگر داور پنالتي مي‌گرفت...! اگر علي كريمي دقت مي‌كرد...! اگر قطبي زودتر ايوان پترويچ را به بازي مي‌آورد...! اگر جباري، جباري هميشگي بود...! اگر...!
هزاران اگر وجود دارد كه سرگرممان مي‌كند. پس فعلا به همين دلخوش باشيم. بضاعتمان همين است تا شايد در داربي بعد يك طرف بتركد و يك‌طرف از شادي غش كند و دراز به دراز روي برانكارد بخوابد.
سعد كميل سوت پايان را كه زد، مي‌شد فهميد آدم‌ها دارند لذت پيروز شدن در اين مسابقه را فراموش مي‌كنند و حتي لذت تلخ شكست خوردن را براي انتقام هيجان‌انگيز در بازي بعدي.
استقلال و پرسپوليس حالا ديگر تبديل به ماله‌كش روح گريه و شادي شده‌اند. نمي‌خواستند مساوي شود. اصلا نمي‌خواستند،‌ ولي شد و اين يعني دلخوش كردن دوباره به همان حاشيه‌هايي كه داغ‌تر از آن را هم ديده‌ايم.

نتيجه دولتي بازي خصوصي

اگر استاديوم ماراکانا در کيلومتر 5 جاده کرج بود ديروز شاهد تجمع 200 هزار تماشاگر مي بوديم. قبل از بازي هاي پرسپوليس و استقلال حرف و حديث هميشه زياد است/بهمن فروتن روزنامه اعتماد
---------------------------------------------
. براي فوتبال دولتي بهترين نتيجه مساوي است. همه راضي و خشنود به منزل مي روند و هيچ ترکشي هم به مسوولان اصابت نمي کند. چون فوتبال اصولاً محافظه کار است و با محافظه کاري همه دولت ها جور درمي آيد. بازي مساوي شد. يک - يک و مي توانست
- 5 هم تمام شود اما من که تخصصي در شناخت بازي هاي دستکاري شده دارم، مي توانم قسم بخورم نتيجه اين بازي صددرصد حقيقي بود. هيچ محافظه کاري هم در بازي هر دو تيم از همان دقيقه اول به چشم نخورد. اگر استقلال بعد از گل عقب نشست، دليلش فشار بي امان پرسپوليسي ها بود. پرسپوليس، استقلال خوب و قشنگ بازي کردند و يکي از هيجان انگيزترين مسابقات را در سطح بين الملل به نمايش گذاشتند. اين بازي تبليغي بود براي فوتبال ايران. براي اين بازي بد نيست که از همه تشکر کنيم، اگر که اتوبوسي از کار نيفتاده باشد.بازي با پرس استقلال شروع شد و پرسپوليس در زمين خودش تحت فشار قرار گرفت. اولين شوت را کاظمي از 25 متري روانه دروازه واعظي کرد. اولين خطاي تاکتيکي هم روي کريمي انجام شد و وقتي سه بازيکن استقلال، کريمي را در کنار خط پرس کردند، همه متوجه شدند شوخي در کار نيست.بعد از چهار دقيقه و 30 ثانيه، اولين جرقه توسط کريم باقري زده شد؛ توپ روي ديرک افقي نشست با شوتي سرکش از فاصله 30 متري. يک دقيقه و نيم بعد آرش برهاني خطرساز شد. توپ او هم از کنار دروازه پرسپوليس به خارج رفت. به نظر من آرش برهاني در دقيقه 11 در آفسايد نبود و چهار دفاع پرسپوليس هم روي يک خط سازمان نداشتند. در آن طرف هم سه مدافع استقلال توره را نگرفته بودند. او رد شد، با دروازه بان تک به تک شد ولي بد هدف گيري کرد.
استقلالي ها کم کم از دقيقه 12 به بعد پاس دادن و مالکيت توپ را فراموش کردند. بازيکن هاي اين تيم صبر و حوصله لازم را از دست دادند و رو به پاس هاي آخر آوردند. وقتي جان واريو بالاخره توپ را در دقيقه 17 خواباند و پاس داد شانس بعدي استقلال در مقابل دروازه پرسپوليس هدر رفت و يک دقيقه بعد باز اين آرش بود که از شانس ديگري استفاده بهينه نکرد.بعد از 20 دقيقه مي شد اولين نظر را داد؛ بازي بسيار قشنگي است با صحنه هاي زيادي در محوطه هاي جريمه هر دو تيم.در دقيقه 24 کريمي يک توپ در مرکز زمين لو مي دهد و يک دقيقه بعد باقري مرتکب همين اشتباه مي شود. اين نشان دهنده آن است که بازي بدون توپ در تيم پرسپوليس جريان ندارد. داور يک پنالتي صددرصد را نمي گيرد و در عوض به برهاني اخطار مي دهد. برهاني بايد قبول کند داور هم اجازه دارد مثل خود او اشتباه کند. در دقيقه 32 کريمي هنر دريبل زدنش را نشان مي دهد ولي او هم نشان مي دهد در هنر گل زدن ضعيف است.آرش برهاني باز هم در دقيقه 37 نشان داد براي گلزن بودن بايد سرعت عمل بيشتري داشت. يک دقيقه بعد شانس براي کريم باقري؛ توپ از جلوي دروازه خالي رد مي شود و کسي آنجا نيست. تا دقيقه 38 اين بازي چهار شانس براي پرسپوليس و چهار تا هم براي استقلال. نه، هر دو تيم خوب و منطقي دفاع نمي کنند، اگر دروازه بان ها را کنار بگذاريم 20 بازيکن دنبال حمله کردن به دروازه حريفند.نيمه دوم شروع شد و دفاع پرسپوليس نشان داد اگر در مقابل يک مهاجم قرار گيرد وظيفه ها کاملاً مشخص نيستند. چه کسي يار مي گيرد و چه کسي پوشش مي دهد؟ برهاني از سرگرداني سه مدافع سود برد و گلش را زد. در دقيقه 50 شيري فرستاد؛ابراهيم توره از دو متري دروازه،سر زد. تا اينجاي بازي يعني تا دقيقه 50 مي شود گفت هر دو تيم براي بردن خوب بازي کردند و شايد هم بسيار عالي بازي کردند ولي براي نباختن تا اين دقيقه، هر دو تيم بسيار بد بازي کردند چون مهاجمان 10 شانس مسلم را تا اين لحظه از دست داده بودند.ضربه ايستگاهي نيکبخت روي ديرک افقي دروازه استقلال از روي سانتيمتر و اندازه همان جايي نشست که در نيمه اول شوت سرکش باقري نشسته بود. به اين شکل مي شود از بدشانسي پرسپوليس هم در اينجا سخن راند. از دقيقه 60 به بعد فشار پرسپوليس سرسام آور است. قلعه نويي تعويض مي کند، کارش هم درست است. اگر قرار است يک نوک حمله دفاع کند به جاي او بهتر است يک مدافع که کارش را بهتر بلد است اين کار را انجام دهد. تا دقيقه 76 پرسپوليس جلوي دروازه استقلال را بي جهت شلوغ مي کند و استقلالي ها هم از اين شلوغي کمال استفاده را مي برندتا اينکه کريم باقري از فاصله دور شوت مي زند، شايد اين راه براي باز کردن دروازه استقلال بهتر باشد اما يک دقيقه بعد آرش برهاني باز هم از پس استرس برنمي آيد و در ضدحمله يک شانس خوب را دود مي کند تا به هوا برود. در برگشت ضربه سر پتروويچ مي رفت که وارد دروازه شود. اين صحنه آدم را ياد بازي تنيس مي اندازد. در دقيقه 82 وقتي کريم باقري ضربه سر خطرناکي روانه دروازه استقلال مي کند به اين نتيجه مي رسيم که جاي يک نوک حمله سرزن در اين تيم خالي است.در دقيقه 87 گل با ضربه سر کريمي نشان مي دهدکه براي شکستن تجمع دفاعي حريف، شوت از راه دور و ارسال از جناحين لازم است. در حمله،تيم پرسپوليس خيلي دير به اين نتيجه رسيد.

به افتخار برهاني

هر چقدر آرش برهاني در فصل گذشته نامطمئن و گل‌نزن بود و اعصاب استقلالي‌ها را به‌هم ريخت در عوض در فصل اخير همان بازيكني شده كه از او انتظار مي‌رود
---------------------------------------------
برهاني فصل قبل با ناكامي‌هاي حيرت‌آورش يكي از عوامل اصلي ناتواني استقلال، حجازي و حتي فيروز كريمي لقب گرفت اما به‌نظر‌ مي‌رسد او دارد براي قلعه‌نويي جبران مي‌كند. مهاجم موفق استقلال در داربي‌65، بسيار شبيه روزهاي اوجش در پاس و تيم‌ملي بود. يك مهاجم تيزهوش و فرصت‌طلب كه دائما سعي كرد در نقاط كور دفاعي جاي بگيرد و منتظر پاس در عمق بماند. سرعت فوق‌العاده برهاني در اين بازي خيره‌كننده بود اما مهم‌تر از آن بازگشت خصيصه تمام‌كنندگي به كالبد آرش است كه در سه بازي اخير كاملا خود را نشان داده.
برهاني به‌زعم همه آنهايي كه در تمرين هفته‌هاي اخير استقلال حضور داشتند بسيار سرحال و آماده است و خيلي خوب تمرين مي‌كند. بي‌جهت نيست كه هواداران متعصب استقلال نيز در هفته‌هاي اخير حسابي هواي او را داشته‌اند. او در دو بازي گذشته مقابل استقلال‌اهواز و راه‌آهن گل زده بود و به‌همين خاطر با روحيه‌اي مضاعف وارد ميدان داربي شد. برهاني در طول مسابقه نيز نشان داد كه به هيچ وجه مثل فصل قبل نيست و امسال را براي بازگشت به اوج برگزيده است. مهاجم استقلال در طول بازي بي‌قرار و ناآرام بود و سرانجام يكي از موقعيت‌هاي خوب خود را به گل تبديل كرد. هرچند او در يكي، دو موقعيت ديگر نيز مي‌توانست موفق عمل كند و شمار گل‌هايش را افزايش دهد اما به‌هرحال حالا آرش برهاني با زدن گل در داربي خود را تاريخي كرده است. شماره 9 سرانجام خود را به همه تحميل كرد.