به انگيزه‌ي پخش "بخت كور"
دوربين و نوع روايت هرگز دست از سر كيشلوفسكي برنداشت ...
فيلم «بخت كور» اثري برجسته است كه تمام دقايق زندگي انسان‌هاي معمولي، از ترس‌ها و دردها تا خوشي‌هاي كوچك و تراژدي‌هايي كه در زندگي برايشان پيش مي‌آيد را به تصوير مي‌كشد.
به گزارش خبرنگار سرويس تلويزيون ايسنا، «بخت كور» (blind chance) محصول سال 1987 لهستان است كه در مدت زمان بيش از دو ساعت به شيوه‌ي رنگي ساخته شده است.
داستان فيلم
فيلمنامه‌ي «بخت كور» به قلم كريستف كيشلوفسكي در ژانر درام به نگارش درآمده است. فيلم سرنوشت مرد جواني به اسم وتيك را ترسيم مي‌كند كه در زندگي به طور فرضي و در اثر واقعه‌اي واحد، اين كه به ترن برسد يا نرسد، مي‌تواند به ماجراهايي كشيده شود. مرد جوان مي‌توانست عضو حزب كمونيست بشود، مي‌توانست به جنبش‌هاي زيرزميني بپيوندد و يا هم‌چنان بي‌ميل به سياست باقي بماند. سال‌ها بعد تام تيكور فيلم «بدو لولا بدو» را بر اساس همين فيلم ساخت كه آن هم با استقبال خوبي مواجه شد.
درباره‌ي فيلم
در حالي كه گزينه‌هاي مختلف زندگي سياسي در لهستان، موضوع فيلم را تعيين مي‌كند، طبيعت ذاتي شخصيت اصلي فيلم ثابت باقي مي‌ماند. او عروسك خيمه شب بازي دست تقدير نيست و چيزي عظيم‌تر از تقدير تعيين مي‌كند او چه باشد.
از اين رو، صرف نظر كردن از عناصر فلسفي و غيرسياسي، مثل تداخل و درهم‌آميزي زندگي‌ها، عملكردهاي بي‌رحمانه و عجيب و غريب تقدير و شانس و آن چه كيشلوفسكي اسمش را «حالت چه مي‌شد اگر؟» گذاشته بود در فيلم غير ممكن است. اين‌ها چيزهايي هستند كه بعدها به طور فزاينده و متناوب در كارهاي بعدي او نيز نمود يافت.
احساسي از نظمي عظيم‌تر در بازي زندگي، حتي اگر اين نظم، مقهور برخوردهاي تصادفي و وقايع ناخوشايند باشد.
فيلم از ساختاري كاملا حرفه‌يي برخوردار است و پاياني تراژيك دارد. پرده برداشتن از رازي كه پايان فيلم را مانند پازل كامل مي‌كند، باعث شگفتي تماشاگر شده و در مجموع احساس خوبي به او مي‌دهد.
داستان «بخت كور» همان‌گونه پايان مي‌يابد كه بايد پايان مي يافت. كارهاي عجيب وغريبي كه كيشلوفسكي
با دوربين انجام داده نشان مي‌دهد كه او هم‌چنان به دنبال دغدغه‌هاي فرماليستي خاص خودش بوده است. دوربين، زاويه ديد و نوع روايت چيزهايي بودند هرگز دست از سر او برنداشتند.
حضور در جشنواره‌هاي جهاني و اكران در سينماها
«بخت كور» سوم ژانويه 1990 براي نخستين بار در كشور آلمان غربي به اكران درآمد. اين فيلم در كشورهايي چون آرژانتين، استراليا، اسپانيا، سوئد، ايسلند و استراليا نيز به روي پرده رفت.
ساخته‌ي كيشلوفسكي حضور محدودي در جشنواره‌هاي هنري داشت و تنها در سال 1987 در جشنواره‌ي فيلم لهستان شركت كرد وعنوان بهترين بازيگر نقش مرد را به خوبي اختصاص داد. اين فيلم هم‌چنين شير نقره‌يي جشنواره‌ي فيلم لهستان را براي كريستف كيشلوفسكي به ارمغان آورد.
درباره كارگردان
كريستف كيشلوفسكي 27 ژوئن 1941 در ورشو متولد شد و زندگي‌اش را در چندين شهر كوچك كشورش گذراند. وي در 16 سالگي وارد مدرسه آتش نشاني شد. اما پس از 3 ماه بيرون آمد و در حالي كه هيچ هدف شغلي نداشت، وارد كالج تئاتر ورشو شد.
كيشلوفسكي براي اجتناب از رفتن به خدمت نظام اجبارا دانشجوي هنر شد و پس از آن نيز رژيم سختي گرفت تا از زير بار خدمت رها شود.
نخستين مستندهاي كيشلوفسكي حول مضامين زندگي روزمره مي‌گذشت. او اگر چه فيلمسازي سياسي نبود اما خيلي زود دريافت كه پرداختن به زندگي در لهستان او را در تضاد با مقامات كشورش قرار داد.
نخستين فيلم غير مستند كيشلوفسكي «پرسنل» بود كه در سال 1975 ساخته شد. بدون پايان (1948)، زندگي دو گانه ورونيكا (1990)، سه رنگ، داستان كوتاهي درباره كشتن (1988) و داستان كوتاهي درباره عشق (1989) از ديگر فيلمهاي برجسته اين كارگردان است.
بازيگران فيلم
در سينمايي «بخت كور» بازيگراني چون بوگوسلاو ليندا، تادوز لومينيكي، زينيو زاپاسويچ، بوگسلاوا پاوالك، مارزنا تريبالا و جاكك بوركوسكي به ايفاي نقش پرداخته‌اند
