سلام
چه موضوع جالبي. اين رو هم من كه تازه وارد جمعتون شدم اضافه مي كنم:
”نگذار سقوط كنم”
خدایا امشب نیز شریک تنهایی هایم هیچ کس و هیچ چیز نیست مگر طنین نام پر عظمتت.
پاهای خسته و ناتوانم را تکیه گاهی نیست مگر اراده ی تو.
زنده ام امیدوارم به یاد تو.
من فراموش نکردم آنگاه که در ظلمت شبهای این دنیا چراغی پر نور بودی در جاده ی زندگانیم.
فراموش نکردم که تکرار نام تو معجزه آفرید.
فراموش نکردم دستم را گرفتی تا به دره های گناه سقوط نکنم.
امشب که در خلوت خود با تو به نیایش نشسته ام می دانم که صبورانه تمامی حرفهایم را گوش خواهی داد.
هرگز تنهایم نگذاشتی و اکنون می خواهم چون همیشه تنهایم نگذاری.
اکنون که میان دنیایی از شک و نگرانی مانده ام و لبه ی پرتگاه ایستاده ام هیچ کس جز تو راهنمای من نخواهد بود.
اینجا پر از چهره های پلیدیست که خود را پشت نقاب انسانیت و خیرخواهی پنهان کرده اند. چگونه می توانم اعتماد کنم اگر تو روشنگر راهم نباشی؟
خدایا امیدی ندارم مگر به رحمت و بخشش تو. گرچه گناهکارم اما چون همیش از گناهم بگذر و نگذار سقوط کنم.
