زیر پای فونیکس یخ پیدا شد
پس از گذشت 25 روز از ماموریت فونیکس(ققنوس)، این مریخ‌نشین موفق به کشف یخ شد. لکه‌های سفیدی که زیر پای مریخ‌نورد بودند، پس از گذشت چند روز ناپدید شدند. این امر نشان می‌دهد جنس این لکه‌ها که اندازه‌‌ای برابر یک حبه قند داشتند، یخ است. دانشمندان در روزهای گذشته بین گزینه‌های یخ و نمک شک داشتند.
«پیتر اسمیت»، مدیر پروژه‌ی فونیکس می‌گوید:" آنها باید یخ باشند. ناپدید شدن آنها نشان می‌دهد که نمی‌توانند نمک باشند. نمک بخار نمی‌شود."
پس از آن‌که فونیکس در روزهای گذشته قسمتی از خاک را حفر کرد، لکه‌های سفیدی در قسمت‌های حفر شده دیده می‌شد اما امروز صبح خبری از آنها نبود!
همچنین امروز صبح، بازوی مکانیکی مریخ‌نشین در حال کندن یک گودال دیگر بود که به سطح سختی برخورد کرد. دانشمندان از اینکه احتمالا یک سطح یخی دیگر پیدا کرده‌اند، هیجان زده شده‌اند.
برخوردهای عظیم، نابودگر یا حیات‌آفرین؟
برخورد اجرام عظیم به سطح زمین، آن‌چنان که پیش‌تر تصور می‌شد، نابودگر حیات نیست. دانشمندان با مطالعه یک حفره عظیم برخوردی دریافتند که برخورد، احتمالا زمینه مناسبی برای حیات زیرزمینی فراهم کرده است.
محققان برای مطالعه اثر برخوردهای بزرگ روی حیات، به بررسی فرآیند برخورد و پی‌آمدهای ناشی از آن پرداختند. ساختار برخوردی خلیج «چزاپیک» (Chesapeake) یکی از بزرگ‌ترین و بهترین حفره‌های برخوردی محفوظ مانده است. 35 میلیون سال پیش، در طی برخوردی عظیم، این حفره به قطر 90 کیلومتر در ایالت ویرجینیای آمریکا به وجود آمد. دانشمندان حفره را به عمق 2 کیلومتر مطالعه کرده‌اند.
به عقیده دانشمندان، جرم برخوردی دو کیلومتر قطر داشته و با سرعتی بیش از 10 کیلومتر بر ثانیه در سپر قاره‌ای آمریکای شمالی به زمین اصابت کرده است. محل برخورد لایه‌‌هایی از سنگ سخت و رسوبات نرم پوشیده با 200 تا 300 متر آب بود.
بنا بر گزارش تصویری که زمین‌شناسان با کمک کارگردانان هالیوود از این برخورد تهیه کردند، در طی 20 ثانیه پس از برخورد، شوک حاصل از برخورد، موج عظیمی از آوار را به بیرون فرستاد و یک سونامی به وجود آمد. سنگها در اثر انرژی حاصل از برخورد، ذوب شده و به سرعت به درون شکاف‌های به وجود آمده در کف حفره روان شدند. در طی این فرآیند، بستر حفره حدود پنج کیلومتر عقب‌نشینی کرد. 40 ثانیه بعد از برخورد، با فرو افتادن دیواره‌های ناپایدار حفره و زمین‌لغزش، یک قطعه بسیار بزرگ گرانیتی به ضخامت 275 متر در درون حفره جای گرفت. شش دقیقه بعد از برخورد، آبی که به بیرون پاشیده شده بود، به دورن حفره جاری شد و رسوبات کنده شده از کف دریا و هر آنچه را که از حفره به بیرون پخش شده بود، با خود باز آورد. سنگ‌ریزه‌ها و غباری که وارد جو شده بود نیز فرو نشست. 10 دقیقه بعد از برخورد، مخلوط آب و رسوبات با هجوم به حفره 35 کیلومتری، دیواره‌های پایین افتاده را به بیرون راندند و آن را پر کردند. همچنین، حلقه دیگری از رسوبات در 40 کیلومتری مرکز حفره در آب دریا ته‌نشین شد.
برخورد احتمالا با افزایش دما تا حدود 350 درجه سانتیگراد، هر حیاتی را نابود کرده بود. اما محققان در عمق 4/1 کیلومتری، جایی که سنگها در اثر برخورد یا پی‌آمدهای آن خرد شده بودند، سلول‌های زنده‌ای را یافتند.
قطعه قطعه و خرد شدن سنگها، فضایی را که موجودات زنده می‌توانستند در آن حرکت کنند بزرگتر کرد. علاوه بر این، برخورد، مواد کربن‌دار به جای مانده از گیاهان یا سایر اشکال حیات را از سطح به اعماق پایین برد و آب اکسیژن‌دار را به آن مناطق تزریق کرد. این فرآیند شبیه مخلوط کردن خاک باغچه با کود است. هرقدر این ترکیب بهتر مخلوط شود محیط مناسب‌تری برای موجودات زنده فراهم می‌شود.
اهمیت این یافته هنگام جستجوی حیات در جاهایی مانند مریخ روشن می‌شود. سطح مریخ با تابش مرگ‌بار پرتوهای فرا بنفش سوخته است. اما، برخورد اجرام به سطح آن می‌تو‌اند پناه‌گاه زیرزمینی امنی برای حیات فراهم کند.
مريخ نورد ققنوس و گنجينه اي براي علم
مريخ نشين ققنوس ناسا اولين آزمايش شيميايي رطوبتي خود بر روي خاك نمناك مريخ ديروز بدون مشكل خاصي كه داراي اطلاعاتي ارزشمند كه براي دانشمندان همچون بردن يك بخت آزمايي بود را انجام داد.
مايكل هچ از آزمايشگاه رانش جت ناسا، دانشمند مسئول دستگاه تجزيه گر ميكروسكوپي، الكتروشيميايي و رسانايي ققنوس يا به اختصار "مكا" اظهار داشت: "ما از اطلاعات شيميايي بدست آمده سرگردانيم." وي افزود: "ما در ت************م تا بكمك نتايجي كه از ققنوس دريافت كرديم ، دريابيم شيمي خاك نمناك مريخ چيست؟! چه محلول هايي در آن است؟! چه مقدار آن ها اسيدي يا بازي است؟! ما مي توانيم بگوييم چه صورت هايي از خاك ممكن است به شرايط زندگي كمك كند.
سم كانيوز دستيار تحقيقاتي از دانشگاه تاف ز،پيشرو در زمينه ي شيمي رطوبت گفت: "اين اولين تجزيه و تحليل شيميايي رطوبتي انجام شده برروي مريخ يا هر سياره ي ديگري بجز زمين است."
حدود هشتاد درصد از آزمايش شيميايي رطوبتي دو روزه ي ققنوس هم اكنون پايان يافته است. ققنوس سه ظرف نمونه ديگر براي استفاده ي آزمايش هاي شيميايي رطوبتي در ادامه ي ماموريت دارد.
"اين خاك به نظر ميرسد بسيار شبيه خاك هاي سطحي يافت شده در دره هاي خشك بالايي قطب جنوب است. ميزان قليايي بودن خاك اين منطقه بسيار قابل توجه است. در اين ناحيه ي پي.اچ بين 8 و 9 بسيار ساده است. ما همچنين منحصر بفرد، در عمق يك اينچي سطح خاك با تركيبات نمكي گوناگوني يافته ايم كه هنوز فرصتي براي تجزيه و شناسايي آنها نداشته ايم. اما آنها در بردارنده ي منيزيم، سديم، پتاسيم و كلر هستند."
او افزود: "اين گواه و نشانه اي است بر وجود آب به دليل اينكه تركيبات نمكي در آنجا نيز موجود هستند. ما همچنين مقداري نيترات معقول و قابل پيش بيني يا تركيبات شيميايي لازم براي زندگي آن طور كه مي دانيم را نيز يافته ايم. به علاوه من به اين نتيجه رسيده ام كه آنچه در مورد مريخ شگفت انگيز است آن است كه آنجا دنياي ناشناخته و بيگانه اي نيست. بلكه از بسياري جهات، همچون كانه شناسي، بسيار شبيه زمين است."
(TEGA) ديگر دستگاه تجزيه اي ققنوس است، تجزيه گر حرارتي گاز توليد شده يا به اختصار كه اولين نمونه ي خاكش را تا دماي 1000 درجه ي سلسيوس (1800 درجه ي فارنهايت) حرارت داده است. تاكنون هيجگونه نمونه ي خاكي از دنيايي ديگر تا اين حد حرارت داده نشده بود.
دانشمندان تگا تجزيه و تحليل گاز هاي آزاد شده را در محدوده اي از دما براي شناسايي تركيبات شيميايي خاك و يخ را شروع كرده اند. اين تجزيه و تحليل فرآيندي پيچيده است كه هفته ها به طول خواهد انجاميد.
ويليام بوينتون همكار تحقيقاتي ققنوس از دانشگاه آريزونا كه مسوول "تگا" است، گفت: "اطلاعات علمي بدست آمده توسط اين دستگاه تماشايي است."
"در اين مرحله ما مي توانيم بگوييم كه خاك مريخ در گذشته كاملا با آب واكنش داشته است. ما نمي دانيم كه آيا اين واكنش در اين ناحيه ي خاص در منطقه ي قطب شمال رخ داده است يا جايي ديگر بوقوع پيوسته و در اين منطقه همچون غبار گسترش يافته است."
آنچه ققنوس در 30 روز اول ماموريتش انجام داده JPLلسلي تمپري دانشمند پروژه ي ققنوس از را برشمرد و به برنامه هاي آينده نيز اشاره اي كرد.
"تصويرساز سه بعدي تاكنون در حدود 55 درصد از سه دورنماي 360 درجه از محل فرود ققنوس را و آزمايشگاه TEGAكامل كرده است." او افزود: " ققنوس دو نمونه را همانند نمونه هاي اوليه در شيميايي رطوبتي را در ميكروسكوپ نوري خود مورد تجزيه وتحليل قرار داده است. ققنوس در كنار اندازه گيري هاي شبانه ي آتمسفر در حال جمع آوري اطلاعات روزانه از ابرها، گردو غبار، باد و دم و فشار موجود در جو نيز مي باشد."
دوربين هاي مريخ نشين تاييد كرده اند كه خرده هاي سفيد رنگي كه به هنگام كندن گودال آشكار شده بودند، آب يخ زده بودند زيرا آن ها پس از چند روز، تصعيد يا تبخير شدند. بازوي خودكار مكانيكي ققنوس حفاري و نمونه برداري كرده و به اين عمل در گودال "سفيد برفي" در مركز يك ناهمواري در ناحيه ي ناهموار ادامه خواهد داد.
تمپري ادامه داد: "اين بهترين مكان براي ايجاد برش نمايي از سطح سياره، از بالا به پايين تا لايه ي يخ پيش بيني شده است. اين نقشه اي است كه ما به هنگام آماده سازي ماموريت در سال ها پيش مي خواستيم انجام دهيم. ما به مكاني همانند همين جا (گودال سفيد برفي) احتياج داشتيم تا بتوانيم از خاك تا لايه ي يخ احتمالي نمونه برداري كنيم."
منبع اصلي: ناسا
* منبع مقاله:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
____________
با ماهواره هاي خوشه اي به صداي زمين گوش فرا دهيم!
نخستين صدايي كه يك قوم بيگانه (فضايي) از زمين مي شنود احتمالا صداي جيرجيركردن و سوت- يك خرده شبيه R2-D2 ،روبات جنگ ستاره ها – خواهد بود. در حقيقت آنها صداهايي هستند كه با فجر (روشنايي هنگام طلوع خورشيد) توام هستند. اكنون ماموريت كلاستر سازمان فضايي اروپا – اسا - (Cluster mission ESA's) نشان مي دهد دانشمندان چگونه اين نشر (امواج) را دريافت كرده و در آينده ، درباره ي جهان هاي بيگانه بوسيله ي گوش دادن به صداهايشان تحقيق مي كنند .
دانشمندان اين نشر راديويي را تابش طلوعي كيلومتري (Auroral Kilometric Radiation (AKR)) ناميده اند. اين پديده برفراز زمين بوسيله ي همان دسته از ذرات خورشيدي كه در آن هنگام موجب شفق براي روشن كردن بخش پاييني آسمان مي شوند، توليد مي شود. در طول دهه ها، منجمان مي پنداشتند كه اين امواج راديويي بيرون فضا در يك مخروط همواره گسترده سفر كرده اند، تا اندازه اي شبيه نور ساتع شده از يك مشعل! منجمان اكنون به خاطر كلاستر بر اين نظرند كه اين موضوع صحت ندارد.
بوسيله ي تحليل 12000 پاشيدگي جداگانه AKR، گروهي از منجمان تعيين كرده اند كه AKRدر يك سطح محدود در داخل فضا نشر مي شود. اين كار شبيه قرار دادن يك ماسك روي مشعل به همراه تنها يك شكاف كوچك در ميان آن براي گريز نور است.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
رابرت ميوتل (Robert Mutel) - دانشگاه آيووا ، وي كه به مدت سه سال تحقيق را به همراه همكارانش هدايت مي كرد - مي گويد : "ما اكنون مي توانيم به درستي محل نشر را تعيين كنيم." براي هر پاشيدگي AKR ، آنها مورد تحليل و بررسي قرار گرفته اند؛ منجمان هرنقطه اصل را نسبت به مناطق ميدان مغناطيسي زمين دقيقا تا دهها كيلومتر در اندازه معين كرده اند. اين نقاط چند تا هزار كيلومتر برفراز جايي كه نور شفق شكل مي گيرد، معين شده بودند .
ميوتل مي گويد : "اين نتيجه فقط به دليل ماموريت چهار فضاپيماي كلاستر ممكن شد." شامل چهار فضاپيماي تقريبا يكسان در شكل پرواز، كلاستر به دانشمندان اجازه مي دهد تا دقيقا زماني را كه AKR سرتاسرهر يك از ماهواره ها را فرا مي گيرد، معين كنند. با كاربرد اين اطلاعات، دانشمندان نقاط اصلي را به صورت مثلث درآوردند ، كه در شيوه اي مشابه شيوه ي هدايتي GPS كار مي كند.
AKR بوسيله ي ماهواره ها در اوايل دهه 1970 كشف شده بود. اين امواج از رسيدن به سطح زمين بوسيله ي يونسفر، فواصل بالايي اتمسفر زمين ، بازداشته مي شد.
اين (مانع شدن) خيلي خوب است به اين دليل كه به ديگر بيان آن (امواج) مخابرات از كليه ايستگاههاي راديويي ما را درمانده خواهد كرد. اين (امواج) 10000 بار قويتر نسبت به سيگنال قويترين رادار جنگي است. ميوتل مي گويد : "هرزمان كه شما شفق داريد، شماAKR را بدست مي آوريد ." كه شامل شفق در ساير سيارات نيز مي شود. فضاپيماي ناظر در مشتري و زحل - دو سياره بزرگ گازي شكل عظيم در منظومه شمسي ما- شفق را مشاهده كرده اند و AKR را نمايان ساخته اند.
نه تنها اين درك نوين از اينكه چگونه AKR در داخل فضا نشر شده است به منجمان كمك خواهد كرد تا محيط مغناطيسي آن دنياهاي گازي (مشتري-زحل) را بفهمند، بلكه به تحقيق منجمان براي سيارات مشابه پيرامون ديگر ستاره ها كمك خواهد نمود .
اگرچه جستجو براي امواج AKR از سيارات ماوراي خورشيدي به راديوتلسكوپهاي خيلي بزرگتر از آنچه كه اخيرا در دسترس هستند، نياز خواهد داشت؛ اين ابزارها روي تابلوهاي طراحي هستند. وقتي كه اين سيارات شناخته شده باشند، AKR مي تواند به منظور اينكه چگونه رابطه اش قطع و وصل مي شود كنترل شود كه به منجمان اجازه مي دهد زماني كه طول مي كشد تا سياره بر حول محور خود بچرخد را محاسبه كنند.
همچنين راههاي جديد بررسي در ميان ميدان مغناطيسي ديگر ستاره ها را فراهم مي كند كه خيلي از آنها ميدان مغناطيسي هزاران بار قويتر از خورشيد دارند. بعلاوه آنها تابشي شبيه AKR توليد خواهند كرد و اينها نيز مي توانند تحت كنترل قرار گيرند.
نتيجه عبوري از يك مانع علمي بزرگ است كه به منجمان ابزاري جديد براي بررسي سيارات و ستاره ها مي دهد .
"گروه چند فضاپيمايي تعيين پرتو افكني زاويه اي AKR" ، نوشته شده توسط ميوتل (R.Mutel) ، كريستوفر (I.Christopher) و پيكت (J.Pickett) در مطبوعات پژوهشي ژئوفيزك منتشر شده است.
داده هاي استفاده شده در تحقيق توسط (NASA Wide Band(WBD)) ابزار پرواز روي سطحي گروه چهار فضاپيما جمع آوري شده است.
* منبع مقاله:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
خاک مریخ توانایی رشد شلغم را دارد
تحلیل جدید مریخ نشین فونیکس نشان داد بعضی از نواحی خاک مریخ از لحاظ شیمیایی به مانند خاک باغچه های زمین است. بعضی از نواحی خاک مریخ از لحاظ شیمیایی به مانند خاک باغچه های زمین است. تحلیل جدید مریخ نشین فونیکس این موضوع را تایید کرد. یافت مناطقی بزرگتر و وسیعتر از این ساختارها می تواند شرایط حیات در مریخ را محیا کند.
گرچه این تحقیقات هنوز کامل نشده است ولی فونیکس پیش ازاین ماده ای دارای ارزش غذایی یافته بود که ساختار آن شبیه منیزیوم، سدیم، پتاسیم و کلر بود. با اینکه عناصر ذکر شده در خاک مریخ موجود است ولی دانشمندان هنوز مطمئن نیستند که این عناصر تمایلی به انحلال در آب و مهیا کردن حیات داشته باشند
نتیجه دلپذیر از آزمایش خاک مریخ در منطقه ای به نام "سرزمین عجایب" بدست آمد که حاکی از آن بود، این ماده غنی قابلیت انحلال در آب را دارد. این منطقه که در شمال مریخ نشین قرار گرفته، چند سانتی متری از آن حفر شده است. این نمونه برداری چهارشنبه هفته پیش به آزمایشگاه رطوب سنج و الکتروشیمی و تحلیل گر ضریب هدایت MECA فونیکس فرستاده داده شد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
آزمایشگاه مکای فونیکس، در نمونه های خود ماده ای قلیایی با pH بین 8 و 9 یافت. این ماده قلیایی در خیلی از موارد با خاک زمین اشتراک دارد. ازجمله این تشابهات می توان به خاکی که شلغم و مارچوبه سمی در آن رشد می کند اشاره کرد. دانشمندان همگی از این داده های دریافتی شگفت زده بودند!
دانشمندان گمان می کنند که اگر خاک شرایطی مناسب و مساعد داشته باشد به این معناست که محدوده ای عریضتر و بزرگتر از سازواره ها وجود دارد که توانایی رشد گیاه در خاک را داراست؛ چیزی درباره از بین بردن حیات وجود ندارد و در حقیقت این گونه به نظر می رسد که طبیعت خیلی دوستانه رفتار کند.
کاوش و حفاری عمیق تر می تواند پرده از خاک نمک آلود یا خاکی با pH متمایز بردارد.[/
منبع :وبسایت نجوم
کشف کوچکترین سیاره در منظومه ای دیگر
سياره احتمالا در مدار ستاره اي "ناكام" موسوم به يك كوتوله قهوه اي مي گردد
منجمان كوچكترين سياره تا امروز را كه در مدار ستاره اي معمولي مي گردد رديابي كرده اند؛ كره اي كه تنها سه برابر زمين است.
كشف سياره اي با جرم مشابه زمين هدف نهايي منجماني است كه سيارات را در منظومه هاي ديگر جستجو مي كنند.
چنين كشفي مهم خواهد بود زيرا دانشمندان به دنبال يافتن كرات ديگري هستند كه زمينه وجود حيات در آنها مهيا باشد.
اين سياره حول ستاره اي مي گردد كه جرم آن چنان كم است كه ممكن است يك ستاره به اصطلاح "ناكام" يا يك كوتوله قهوه اي باشد.
اخترشناسان اين كره تازه را با استفاده از تكنيكي موسوم به "مايكرولنزينگ گرانشي" كشف كردند.
اين شيوه از اين خاصيت استفاده مي كند كه نور هنگام گذر از نزديكي يك شيء سنگين مانند يك ستاره خم مي شود.
سياره تازه حدود 3/3 برابر زمين است. برخي محققان مي گويند اين سياره ممكن است داراي جوي غليظ باشد و احتمال دارد اقيانوسي مايع بر سطح آن وجود داشته باشد.
تلسكوپ فضايي جيمز وب كه قرار است در سال 2013 پرتاب شود مي تواند نشانه هاي حيات را روي سياراتي به اندازه زمين كه حول ستاره هاي كم جرم در همسايگي ما در جهان مي گردند جستجو كند.
قبلا يك سياره كوچكتر از اين كشف شده بود اما در اطراف يك تپ اختر (پالسار) كشف شده بود. اما سياره جديد در اطراف يك ستاره معمولي پيدا شده است.
ديويد بنت محقق اصلي اين پروژه از دانشگاه نوتردام گفت: "مايكرولنزينگ راهي است كه به يافتن سيارات كوچكتر منجر مي شود، از جمله سياراتي به اندازه زمين."
وي افزود: "اين يافته همچنين منجماني را كه در جستجوي سياراتي هستند كه در فاصله لازم براي پيدايش حيات از ستاره هاي كم جرم مي گردند دلگرم خواهد كرد."
جهاني پرآب؟
اين سياره با شعاعي شبيه به زهره - فاصله زهره از خورشيد - حول كوتوله قهوه اي مي گردد. اما تصور مي شود كه ستاره مركزي سه هزار تا يك ميليون بار محوتر از خورشيد باشد بنابراين انتظار مي رود سطح فوقاني اتمسفر اين سياره از پلوتون سردتر باشد.
نيكلاس راتنبري از دانشگاه منچستر كه از ديگر محققان اين پروژه است به بي بي سي گفت: "براساس محكم ترين ايده هاي ما از چگونگي شكل گيري سيارات، اين سياره مي تواند اتمسفر خيلي غليظي داشته باشد. اين اتمسفر احتمالا مثل يك پتو عمل مي كند و سياره را گرم نگاه مي دارد."
"بنابراين حتي اگر مقداري انرژي وارد شده از خورشيد منظومه ناچيز باشد.... حرارت داخلي كه از داخل سياره متصاعد مي شود مي تواند سطح را گرم كند."
"اين باعث گمانه زني هايي شده است داير بر اينكه امكان وجود اقيانوسي مايع بر سطح آن هست. اين مهيج است چون يكي از خواصي كه مايليم روي يك سياره قابل سكونت ببينيم وجود آب مايع روي سطح است."
اين سياره توسط تلسكوپ MOA-II در كوه "مانت جان" در زلاندنو كشف شد و MOA-2007-BLG-192Lb نامگذاري شده است.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
