Printable View
هوای پرواز دارم...بی تو
خیلی وقت است که دلم را پرانده ای
اما شاید باور نکنی در این لحظه پریدن
نگاهم جای مقصد خیره مانده به تو...
و باز همان عادتی که ترکش نکرده ام نگرانم قبل از خودم برای تو
نه اشک بریز نه گلایه کن و نه حسرت از دست دادن عادت ها را در خود نگه دار
شک نکن وقت رفتن و پریدن است
و برعکس همیشه که مقصد رفتنم را درست حدس می زدی
اینبار حدست اشتباست...
اشتباه...
اشتباه...
آرام جان
رنگین کمان
رویای من در آسمان
پرواز را پرواز را
چون مرغ عشق بی پناه
چون آن ملک با آن دو بال
چون آن که رفت
آن بی دو بال
آن تشنه لب
گو بر گوش کرم
بگذار بر قلب پرم
یا بر لبهایم نشان
آن رمز و راز
آن حرف حق
یادم بده یادم بده
پرواز را پرواز را
فاطمه شهرابی
عادت کرده ام به عاشقانه هایت...
اینبار نه برای خودم...
برای دیگران...
عادت کرده ای برخ کشیدن نداشته های مرا...
ولی من هوای پرواز ندارم
تنها به یک دلیل ساده...
من پرواز را فراموش کرده ام
و در مواجهه با امواج زندگی به شناگری خو گرفته ام...
آیا برای پرواز هم فلسفه لازم است؟
چرا آدما برای ضعف هاشون دنبال بهانه ان..؟
پرواز کن...
تو بزرگتر از خلاصه ها بودی
در تو نگنجیدم
بی تو پرواز می کردم
دریا بود و سایه پرواز
تو نبودی....
گلی حسینی
گلوله‌ای از گردنم عبور می‌كند
و خون در پرهايم
به حرف در می‌آيد
***
شكارچی نمی‌داند
شامی كه می‌خورد
همه را غمگين خواهد كرد
***
شكارچی نمی‌داند
كه بچه‌هايم همين حالا گرسنه‌اند
و من به طرز احمقانه‌ای
به پروازم ادامه خواهم داد
***
شكارچی نمی‌داند
كه سال‌ها در درونشان بال‌بال خواهم زد
و كودكانش كم‌كم
به قفس بدل می‌شوند...
گروس عبدالملكيان