ببینید من منظورم اینه در حالی هنوز یک تئوری قوی کل رفتار فیزیکی جهان رو روشن نکرده(در یکجور قیاس، مشابه فیزیک قرن 19)، هیچ نظام فکری نمیتونه به کائنات در تبیین خودش به نظم یا غیر اون استناد کنه، سامانه خورشیدی و حیات زمینی خیلی هم خوب و صحیح، ولی در چه مدتی، در چه مقیاسی، برای چه هدفی، آغازش چه، انجامش چه، باقی این سامانه ها چه، و...
منظور من فراتر از یک منظومه است .
بله کامل درسته علم جهت گیری نداره، ولی در جهت گیری فکری ازش استفاده میشه مشابه تئوری داروین و برهان نظم. یعنی تکامل کمک میکنه ما یک نظم طبیعی ببینیم ، ولی کل کیهان به درک نظم خاصی کمک نمیکنه(دید فعلیم).
یعنی من هنوز یک سری قوانین به نسبت با ثبات نمیبنم که حالا بعد به نتیجه گیری فلسفی-دید انسانی بپردازم.
ضمن قدردانی و توجه به پیشرفتهای تصاعدی علم و دانشمندان در سده اخیر، سوالات خیلی خیلی بزرگی باقی مونده در ذرات بنیادی و سازوکار جهان، و جای کار زیاد...