باز یه مربی 4-5 تا بازی نتیجه گرفت دری وری های مطبوعات زردمون هم شروع شد!
همین چندتا تیم رو الان بیارن باهاشون بازی کنیم ببینید کدوم مهاجم میتونه اینجوری گل بزنه؟؟؟نقل قول:
تاجيكستان..........3
ازبكستان ...........3
بوسني ..............3
قطر..................2
بحرين..............2
امارات...........1
به هیچ عنوان طرفدار علی دایی یا مربی خاصی نیستم اما به نظرم تو ایران تا یه مربی خوب نتیجه میگیره همه سریع میخوان خرابش کنن! حالا این مربی خارجی باشه که دیگه خیلی بهتره! مطبوعات با .... افتادن تو روغن!
مسخره کردن یه شخصیت چه محبوب و چه غیر محبوب اصلا کار قشنگی نیست و بیشتر ضعف منتقد های اون شخصیت رو میرسونه!نقل قول:
نام:علی دایی
لقب:.....70 ساله!
ویژگی های بارز شخصیتی:لجبازی-.باند بازی-انتقام طلبی-مصالح ملی را فدای مسائل شخصی می کند...
سن:خیلی!
افتخارات:بسیار زیاد
درجه محبوبیت:صفر!
جمله معروف:ببخشید آقای فردوسی پور!!!
اپیزود اول, دوم, سوم و .... را در ادامه مطلب کلیک کنید!
اپیزود اول:
در روزگاران قدیم در دیار اردبیل کودکی پا به جهان گذاشت که نام وی علی گماردند. علی از کودکی علاقه زیادی به توپ داشت و شعار معروف اسطوره ورزش فوتبال یعنی جناب سوباسا اوزارا همیشه در ذهن این کودک بود:« توپ دوست ماست»
روزگاران گذشت و علی بزرگ شد و دست تقدیر یاری کرد و او را در جایی که علی کوچکترین درک و تخصصی در آن نداشت قرار داد: فوتبال!
علی نوجوان بود و فوتبال بازی میکرد.
علی به جوانی رسید و همچنان فوتبال بازی میکرد.
علی به اواسط دوره جوانی رسید و همچنان فوتبال بازی میکرد
علی به دوره میانسالی رسید و کماکان فوتبال بازی می کرد.
علی به دوره سالمندی رسید و همچنان مشغول فوتبال بود .
علی به دوره فرتوتی رسید و کما فی السابق فوتبال بازی میکرد.
علی فسیل گردید اما همچنان فوتبال بازی میکرد.
کار به جایی رسید که سازمان های جهانی همچون یونیسف و فیفا دست به کار شدند و با دادن مقام های سفیر صلح و این جور چیزا به صورت غیر مستقیم از علی جان خواستند فوتبال را کنار بگذارد و بیش از این در حق این رشته ورزشی ظلم ننماید و جوانان این مرز و بوم را از ورزش فراری ندهد!
نخیر آقا! نشدکه نشد....علی آقا اعلام نمودند با قدرت به کار خود ادامه می دهند و همزمان با تولد دوازدهمین نوه خود فرمودند: قصد دارم در جام جهانی 2012 نیز بازی کنم!
روزهایی که علی این حرف را زد به عنوان روزهایی سیاه و تاریک در تاریخ ورزش ایران ثبت گردید.مردم افسرده گردیدند ، پژمرده گردیدند، خشک شدند ......فضای غم باری بر ورزش ایران سایه افکنده بود.هیچ امیدی به فردای روشنی نبود.....
در دوران فعالیت علی دایی در تیم ملی ایران به عنوان سرمربی، این تیم در 14 تورنمنت جذف گردید ،در 11 تورنمنت دیگر مفتضحانه اوت گردید، در 8 تای دیگر به شکل فاجعه آمیزی آبروریزی کرد و در 4 تا هم اصلاً موفق نشد شرکت کند!
