اعتراف علی كریمی و پایان آرزوهای دست نیافتنی
منتظر انتهای فصل هستم تا با جدایی از بایرن مونیخ به تیم جدیدم بروم. این جمله یأس آور از آن علی كریمی است . هم او كه با یك دنیا آرزو وامید به بایرن مونیخ رفت و البته چندی باعث مباهاتمان شد. كریمی از حضور در تیمی كه خیلی ها خواب پوشیدن پیراهنش را هم نمی بینند خسته شده و دوست دارد هر چه سریع تر وارد باشگاهی جدید شود. باشگاه جدید البته كوچكتر از بایرن خواهد بود چه در بوندس لیگا باشگاهی بنام تر از بایرن مونیخ نداریم و كریمی هم قرار نیست به لیگ های پرفشاری چون ایتالیا و اسپانیا برود. او یا به اتریش می رود یا به امارات بر می گردد.
گفته نقل و قول شده از كریمی یك معنای مشخص دارد وآن یعنی او دیگر تحمل تمرینات باشگاه های تمام حرفه ای را ندارد و از حضور در میان ستارگان طراز اول اشباع شده است. از سوی دیگر نیمكت نشینی طولانی او در این فصل نشان داد جادوگر آسیا توان مبارزه با مردان حرفه ای را برای گرفتن جایگاهش از دست داده است. او باز یاد اصل خویش افتاده و در جست وجوی جایی است كه بخورد و بخوابد و در سایه قدرت دریبلزنی اش محبوب باشد. آن سالی كه خبر پیوستن كریمی به قهرمان بوندس لیگا مثل بمب تمام قاره آسیا را لرزاند او هنوز شلاق تمرینات حرفه ای ها را به تن ندیده بود و هنوز سوداهای بزرگی در سرداشت. پس با انرژی آغاز كرد و شروعی خوب داشت اما رفته رفته با بالاگرفتن توقعات و طاقت فرسا شدن تمرینات راحت طلبی كریمی هم دوباره شكوفا شد و او پس از مصدومتی بد موقع و استراحتی طولانی دیگر توان مبارزه را در خود ندید و به فكر بازگشت به خوش نشینی با اعراب افتاد. متأسفانه مشكل بزرگ كریمی با آن همه تكنیك و استعداد، زوداشباع شدن از موقعیت ها و كوتاه بودن سقف آرزوهاست. او ترجیح می دهد به راحتی پول دربیاورد و زندگی بی دردسری داشته باشد. او مرده شرایطی است كه در الاهلی داشت و مطمئناً برای بازگشت به آن شرایط لحظه شماری می كند.
بازیكنان بزرگ اما هیچ گاه زود اشباع نمی شوند و برای قرار گرفتن در شرایط بهتر تلاش می كنند. اینكه كریمی می گوید منتظر پایان بوندس لیگا هستم تا به تیم دیگری بپیوندم در حقیقت پایان راه نه چندان پر افتخار او در دنیای حرفه ای است. طعنه آمیز اینكه كریمی در حالی برای جدایی از بایرن لحظه شماری می كند كه ستاره هایی چون نكونام و آندرانیك برای پیشرفت در فوتبال روز دنیا و پیوستن به ابر تیم هایی چون بارسلونا ومنچستر یونایتد نقشه می كشند و لحظه ای از ممارست دست نمی كشند. امروز آندو در بولتون در حال طی كردن سریع پله های ترقی است و نكونام در اوساسونا ستاره ای غیر قابل چشم پوشی است. كریمی اما قدر جایی راكه ایستاده نمی داند و به دنبال فرار از موفقیت است. او الان در یكی از بزرگترین باشگاه های دنیا و زیر نظر یكی از بزرگترین مربیان قرار دارد و می تواند با افزایش تمرینات و تحمل فشارها به جایگاهی بهتر هم دست پیدا كند اما صد افسوس كه كریمی مرد روزهای سخت نیست. كریمی می گوید الان هیچ بازیكنی در بایرن مونیخ خوب نیست و تعداد زیاد مصدومان اجازه نمی دهد تیم خوب نتیجه بگیرد. خنده دار است نه؟ آیا این بهترین فرصت برای او نیست تا با به رخ كشیدن توانایی هایش هیتسفلد را متقاعد كند تا بیشتر روی او حساب كند؟ كریم نشان داده توان مبارزه با بازیكنان فیكس بایرن و گرفتن جایگاهش را ندارد اما آیا او در نبود بازیكنان فیكس هم نمی تواند خودی نشان دهد؟ نمی تواند یا نمی خواهد؟ جواب كمی غافلگیر كننده است. او نه می خواهد و نه می تواند.
ذات بازی و تمرین كریمی به گونه ای است كه بهترین و راحت ترین راه ممكن را برای رسیدن به پول و آسایش را انتخاب خواهد كرد. او قطعاً در پایان فصل از بایرن جدا می شود و با پیوستن به تیمی نه چندان مطرح به پایان دوران درخششش نزدیك می شود. حقیقتش را بخواهید با این رویه ای كه او درپیش گرفته حتی نمی توان به حضور مؤثرش در رقابت های آتی تیم ملی فوتبال هم امیدوار بود. او یك بار در اوج آمادگی در جام جهانی، بزرگترین فستیوال فوتبالی دنیا برای ما گربه رقصاند. حالا كه او كلافه از تمرینات حرفه ای با آلمان ها به دنبال خوش نشینی و استراخت در تیم های باشگاهی كوچك است باید دید چه نقشه ای برای ما دارد؟
سینا سیناپور
روزنامه ايران ورزشي
