از مدل جدید کشتی فضایی 2 پرده برداری برداری شد
اولین سفینه ای باشد که بتواند به طور منظم مسافران را به فضا انتقال دهد.
این فضاپیما، یعنی کشتی فضایی 2 (Space Ship Two)و سفینه ی حملکننده ی آن – شوالیه ی سفید 2 (White Knight Two)- هر دو توسط برت روتان (Burt Rutan) طراحی شده اند که کشتی فضایی 1 را نیز طراحی کرده است. او در سال 2004 موفق شد جایزه ی انصاری ایکس (Ansari X Prize) را از آن خود کند.
سفینه ی اصلی که به طور کامل از مواد کربنی ساخته شده است، طولی حدود 18 متر خواهد داشت و دارای باله های عمودی بزرگی در بخش انتهایی خواهد بود. این باله ها ورود به جو زمین را ایمن تر خواهند ساخت. این سفینه قادر به حمل 6 مسافر و دو خلبان است و تا کنون حدود 60 درصد از کار ساخت آن به پایان رسیده است.
کابین این فضاپیما، که به یادبود مادر ریچارد برنسون «حوا» نام گذاری شده است، به بزرگی کابین یک جت مسافری خصوصی خواهد بود. به علاوه در هر طرف سفینه پنجره هایی با قطر نیم متر تعبیه شده اند تا از طریق آن& ها بتوان به خوبی زمین را مشاهده کرد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سفینه ی حامل این فضاپیما، شوالیه ی سفید 2، شبیه یک هواپیما با دو دماغه خواهد بود که طول بالهایش برابر 43 متر است و کشتی فضایی 2 را بین دو قسمت بدنه و زیر بال هایش حمل خواهد کرد. این سفینه پس از رسیدن به ارتفاع 15 کیلومتری در جو، فضاپیمای اصلی را رها خواهد کرد. از اینجا به بعد فضاپیما به کمک موشک هایش به طور عمودی به فضا صعود خواهد کرد. تا این لحظه 80 درصد شوالیه ی سفید تکمیل شده است.
پروازها
هزینه ی هر سفر چیزی حدود دویست هزار دلار خواهد بود. سفرها از پایگاه فضایی شرکت در نیومکزیکوی آمریکا انجام می گیرد. قرار است پروازهای آزمایشی از اواخر سال 2008 آغاز شوند.
ریچارد برنسون در کنفرانس خبری خود در رابطه با این سفرها چنین عنوان کرد: "ما می خواهیم شرایطی را مهیا کنیم تا صدها هزار نفری که آرزوی سفر به فضا را دارند بتوانند به آرزوی خود دست یابند. هرچند ارزش دلار روز به روز در حال کاهش است اما دویست هزار دلار هنوز رقم بالایی است و اکثر افراد قادر به پرداخت آن نیستند. من امیدوارم پس از پنج سال، هزینه ی سفرها به طرز محسوسی کاهش پیدا کند."
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
برنامه ی آینده
در حال حاضر حدود 200 نفر برای سفر به فضا در شرکت ویرجین گلکتیک ثبت نام کرده اند و روی هم مبلغی حدود 30 میلیون دلار پرداخته اند. از جمله مسافرانی که خود را برای سفر آماده می کنند می توان به فیزیکدان مشهور استفان هاوکینگ اشاره کرد.
پرتاب ماهواره ها
شرکت ویرجین گلکتیک معتقد است شوالیه ی سفید 2، بزرگترین هواپیمای کربنی جهان، ممکن است برای پرتاب سفینه های بی سرنشین نیز مورد استفاده قرار گیرد. این سفینه می تواند موشک ها را به جو زمین حمل و رها کند تا از آنجا موشک ها به کمک موتورهای خود ماهواره ها را در مدار زمین قرار دهند. به این ترتیب سوخت کمتری مصرف خواهد شد.
کار بر روی موتور کشتی فضایی دو در سال گذشته دچار وقفه شد. علت وقفه انفجاری بود که به هنگام آزمایش روی داد و باعث کشته شدن سه نفر گردید. به دنبال این حادثه شرکتی که برت روتان در آن کار می کند هفته ی گذشته به دلیل نقض موارد ایمنی جریمه شد.
ویرجین گلکتیک تنها شرکتی نیست برای فرستادن مسافران به فضا تلاش می کند. از دیگر اعضای این مسابقه ی فضایی می توان به شرکت های EADS Astrium در اروپا،Rocketplane Kistler,، SpaceXو Blue Originاشاره کرد که این دو شرکت اخیر توسط موسسان شرکت های اینترنتی PayPal و آمازون تاسیس شده اند.
مشابه منظومه شمسی پیدا شد
ستاره شناسان می گویند منظومه ای در حال گردش به دور ستاره ای بسیار دور را کشف کرده اند که بسیار به منظومه ما شباهت دارد.
بر اساس این اکتشاف، دو سیاره پیدا شده است که اندازه ای متناسب با سیارات مشتری و کیوان دارند و به دور ستاره ای نصف اندازه خورشید می گردند. مارتین دامینیک، از دانشگاه سنت اندروز در بریتانیا می گویند بر اساس این یافته می توان به این نتیجه رسید که تعداد منظومه های شبیه به منظومه شمسی احتمالا بیشتر از تعدادی است که دانشمندان گمان می کردند.
او همچنین در یک گردهم آیی مهم دانشمندان عرصه نجوم گفت منجمان در آستانه یافتن شمار بیشتری از اینگونه منظومه ها هستند. این پژوهشگر دانشگاه سنت اندروز گفت در میان این مجموعه سیارات یافته شده و دیگر سیاراتی که وضعیت مشابه دارند، امکان وجود سیاره ای خاکی مشابه کره زمین وجود دارد.
او توضیح داد که کشف چنین دنیاهایی تنها به زمان نیاز دارد.دکتر دامینیک به بخش اخبار بی بی سی گفت: "این دو سیاره کشف شده نسبت جرم، شعاع گردش و طول گردشی متناسب با سیاره های مشتری و کیوان دارند." "به نظر می رسد این دستگاه فلکی به شیوه ای مشابه منظومه شمسی ما شکل گرفته باشد و اگر همینطور باشد، به نظر می رسد نمی توان منظومه شمسی را منحصر به فرد دانست." دکتر دامینیک حاصل پژوهش و یافته های خود را در جلسه ملی نجوم جامعه سلطنتی منجمان بریتانیا در بلفاست ارائه کرد.
تاب برداشتن نور
دستگاه فلکی تازه کشف شده از کره زمین حدود 5000 سال نوری فاصله دارد، متراکم تر و کوچکتر از منظومه شمسی است و گردش آن به دور ستاره ای است که منجمان آن را با نام OGLE-2006-BLG-109L می شناسند. هرچند حدود 300 سیاره خارج از منظومه شمسی شناسایی شده است، منجمان در یافتن منظومه ای که به منظومه شمسی شباهت داشته باشد ناکام بوده اند. دکتر دامینیک گفت 10 درصد دشتگاه های فلکی شناسایی شده تا کنون بیش از یک سیاره داشته اند.
او توضیح داد که در حال حاضر برای یافتن سیارات خارج از منظومه شمسی، عمدتا سیاره های گازی بزرگی ردیابی می شوند که به فاصله کمی از ستاره مادر، به دور آن می گردند و نور آنها بطور مستقیم به زمین می رسد. اما سیاره های OGLE با روشی بنام مایکرولنزینگ جاذبه ای کشف شده اند که اساس آن یک تئوری آلبرت اینشتین است.بر اساس این تئوری، نور اجرام آسمانی دور دستی که دقیقا در امتداد مسیر کره زمین به سیاره بزرگتری در میانه مسیر قراردارند، بخاطر میدان جاذبه سیاره میانه، تاب برداشته و در کره زمین تصویری بزرگتر از تصویر واقعی، حاصل از دو تصویر معوج شده، به دست می آید.
هدف نهایی
دکتر دامینیک می گوید هدف نهایی پژوهشگران، یافتن سیاراتی قابل سکونت همانند زمین، یا سیاراتی مانند مریخ است.او معتقد است بخاطر پیشرفت روزافزون تکنولوژی این هدف دست نیافتنی نیست.مارتین دامینیک گفت: "در حال حاضر مایکرولنزینگ می تواند اجرام کوچکتر از کره زمین را نیز ردیابی کند و سیارات قابل سکونت بیشتری را ردیابی کرده است." "در نتیجه در چند سال آینده شاهد حادثه ای بسیار هیجان انگیز خواهیم بود."در حال حاضر میان منجمانی که از روش مایکرولنزینگ استفاده می کنند و دانشمندان دیگری که دستگاه های فلکی جدید را با قرار گرفتن آنها در مسیر نور یک ستاره دور دست تر تا کره زمین کشف می کنند رقابت وجود دارد. اما آقای دامینیک افزود احتمال کشف سیاره هایی دور دست به اندازه سیارات تازه کشف شده، با روش دوم کم است چون آن سیارات دورتر از آن هستند که از این روش بتوان سیاره هایی به حجم کره زمین را تشخیص داد.
منبع: parssky
نخستین تصویر از جوان ترین سیاره
این جوان ترین سیاره ای که تا کنون مشاهده شده ، سیاره ای که در ابتدایی ترین مراحل شکل گیری بسر می برد و در یک صفحه گاز و غبار در فاصله ی 250 سال نوری از ما قرار دارد.
گروهی از ستاره شناسان به سرپرستی دکتر Jane Greavesبا استفاده از آرایه رادیو تلسکوپ های" VLA(Very Large Array)" و "MERLIN" به مطالعه و بررسی دیسک غبار اطراف ستاره ی بسیار جوان HL Tau پرداخته اند. این گروه به هنگام بررسی به قسمتی از این صفحه برخوردند که مقدار زیادی از مواد در آنجا جمع و انباشته شده بود . انبوهی از ذرات غبار و گاز که 65 واحد نجومی از ستاره مادر فاصله داشت(دوبرابر فاصله نپتون تا خورشید) .
ستاره مادر "HL Tau"بسیار جوان است و کمتر از 100 هزار سال عمر دارد و این توپ بزرگ گرد غبار ، که به دور آن چرخش می کند بخش اصلی سیاره ایست که بزودی تبدیل به یک سیاره کامل خواهد شد . این سیاره بدوی از ذرات گاز و صخره های کوچک تشکیل شده و وقتی که مراحل شکل گیری را به طور کامل بگذراند سیاره ای می شود با 14 برابر جرم مشتری .
تصویری که مشاهده می کنید نخستین تصویر از سیاره ای در حال شکل گیری است که توسط داده های جمع آوری شده ی رادیو تلسکوپ و به کمک کامپیوتر شبیه سازی شده است . این تصویر علاوه بر سیاره محسط شکل گیری آن را نیز نشان می دهد .
دانشمندان امیدوارند با استفاده از آرایه رادیو تلسکوپ هایی چون "MERLIN" دیسک های غبار و سیارات در حال شکل گیری دیگری را نیز مشاهده و بررسی کنند تا سرانجام موفق به مشاهده ی شکل گیری سیاره ای فراخورشیدی شوند که به زمین ما شبیه باشد . این مشاهدات به دانشمندان کمک می کند تا نظریه های خود را در مورد شکل گیری منظومه های سیاره ای آزمایش و یا تصحیح کنند.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
منبع: علم نجوم
پرواز بر فراز تپه ماهورهای مریخی: تصاویر جدید و فوق العاده از مریخ
پرواز بر فراز تپه ماهورهای مریخی: تصاویر جدید و فوق العاده از مریخ
بنظر می رسد انبوه تصاویر جالب مریخی که توسط مدارگرد مریخی HiRISE به سمت ما جریان پیدا کرده، تمامی ندارد! در تصاویر کیفیت بالای امروز از سطح مریخ، تپه ماهورهای زیبایی دیده می شوند که توسط بادهای مریخی تشکیل شده اند. در این نمای فوق العاده، به واقع قدرت و پویایی بادهای مریخی نمایش داده می شود!
تصویربرداری بر فراز منطقه ی «هلسپونتوس» (Hellespontus)، این ساختارهای در جریان را بر بروی سطح نشان می دهد: توده های بزرگ و روان ماسه که در طول سالها فرسایش ایجاد شده اند. بادهای مریخی ساختارهای بزرگ زمین شناختی را فرسایش و برهنه نموده اند و درنتیجه شرایط لازم را برای ساختن تپه ماهورها در این مناطق ایجاد کرده اند. تپه های هلالی شکل نشان می دهند که باد در جهت غرب به شرق(چپ به راست) می وزد.
تپه ماهور های هلالی
شکل ظاهری این تپه های مریخی به مانند تپه ماهورهای زمین است.
طریقه ی ایجاد تپه ماهور: باد از سمت چپ شنها را روی هم سوار می کند.
این تصاویر در 16 مارس تهیه شده اند و جزئیاتی تا حدود 1،5 متر را نشان می دهند. کیفیت تصویر، در این اندازه، حتی موج های کوچک ماسه ای در باد را نیز نشان می دهد.
اندازه ی تپه ماهورها: طول حدود 60 متر
بر فراز تپه ماهورهای مریخی پرواز کنید!
منبع:
کد:
http://www.universetoday.com/
ترجمه:
ا.م.گمینی
طغیان سیاهچاله مرکزی راه شیری
مشاهدات جدید نشان میدهد سیاهچاله مرکزی راه شیری 300 سال پیش با طغیان بزرگی از خواب بیدار شده است .
چرا سیاهچاله مرکز راه شیری اینقدر آرام است ؟ این سوال بی جوابی است که مدت هاست ذهن ستاره شناسان را به خود مشغول کرده .
ممکن است شما نیز مانند بعضی از ستاره شناسان گمان کنید که سیاهچاله مرکز کهکشان ما(راه شیری) یکی از ان سیاهچاله های همیشه آرام و خاموش است ، اما تحقیقات جدید چیز دیگری را نشان می دهد.
یک گروه از ستاره شناسان ژاپنی نشان دادند که سیاهچاله ابر پرجرمی که در قلب کهکشان ما قرار دارد همانند دیگر سیاهچاله ها فعال و پرخروش است . و تنها مدت کوتاهی است که استراحت می کند .
این ستاره شناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی نیوتون (XMM-Newton ) شواهدی به دست آورده اند که نشان میدهد این سیاهچاله در 300 سال پیش انفجار و طغیان بزرگی را پشت سر گذاشته است . این سیاهچاله که با نام Sagittarius A-star (A*), شناخته می شود یک هیولای فضایی واقعی است که 4 میلیون برابر از خورشید سنگین تر است . با اینحال میزان انرژی ساطع شده از محیط آن میلیون ها بار از تشعشعات ساطع شده از دیگر سیاهچاله های دور ضعیف تر است .
سیاهچاله مرکز کهکشان ما در یک خواب سنگین بسر می برد و این چیزی است که باعث تعجب ستاره شناسان شده. اما تحقیقات جدید نشان می دهد که این سیاهچاله همیشه تا این حد آرام نبوده و در گذشته ای بسیار فعال دارد .شاید حالا در حال استراحت بعد از یک طغیان عظیم باشد!!.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هنگامی که پرتو های اشعه ایکس در اثر یک ظغیان به گازهای اطراف سیاهچاله ها می رسند آن ها را در این طول موج(اشعه ایکس) برای مدت کوتاهی روشن می کنند و با پایان یافتن پالس اشعه ایکس آن گازها دوباره تاریک می شوند . این بازتاب یک انفجار در کیهان است . این اتفاق برای سیاه چاله مرکزی راه شیری نیز افتاده و ستاره شناسان با جمع آوری مشاهدات خود بین سال های 1994 تا 2005 بازتاب طغیان عظیم این سیاهچاله را در فضا مشاهده کردند .
یکی از این ابرهای گاری که با نام قوس- B2 (Sagittarius B2 ) شناخته می شود ، درحدود 300 سال نوری با سیاهچاله مرکز کهکشان فاصله دارد(300 سال طول می کشد تا نور از سیاهچاله مرکز کهکشان به آن برسد) . مشاهده فرایند بالا در مورد این سحابی به این معنی است که 300 سال پیش طغیانی بزرگی در سیاهچاله کهکشان ما بوقوع پیوسته است .
دانشمندان با مشاهده این منطقه به مدت 10 سال دریافتند که سیاهچاله مرکزی راه شیری در حدود 300 سال پیش طغیان عظیمی را پشت سر گذاشته و شراره ای را از خود ساطع کرده که یک میلیون برابر مقدار کنونی اش روشن می کرده است .
توضیح این که چگونه ممکن تشعشعات خروجی از یک سیاهچاله تا این حد نوسان داشته باشد بسیار مشکل است و خود می تواند موضوع کار جدیدی برای ستاره شناسان باشد .شاید انفجار یک ابرنواختر در همسایگی سیاهچاله باعث شده تا میزان زیادی از گاز و غبار به طرف سیاهچاله پرتاب شده باشد و این تغذیه آنی و زودگذر باعث شده تا سیاهچاله آن تشعشع عظیم را تولید کند.
منبع: parssky
ادعاي كشف ماده تاريك در زمين
گروهي از فيزيكدانان چيني و ايتاليائي ادعا مي كنند كه در سال 2003 ذراتي از ماده تاريك نامرئي را در اعماق كوهستاني در ايتاليا رديابي كردند.
روز چهار شنبه گذشته اين گروه از دانشمندان نتايج آزمايشات چهار ساله خود را اعلام كردند. اين دانشمندان ادعا كردند كه در سال 2003 ماده تاريك را مشاهده كردند ولي برخي دانشمندان ديگر بر اين باور بودند كه نتيجه به دست آمده در آن زمان ناشي از اشكالاتي در آمار و محاسبات بود. اما اكنون شواهد محكم تر هستند.
فرانسيس هالزن ، فيزيكدان ذرات كيهاني از دانشگاه ويسكانسين آمريكا بعد از شركت در جلسه مربوط به اين كشف مي گويد" ما تقريبا مطمئنيم كه اين "سيگنال" يك حادثه آماري نيست. اين سيگنال نشان دهنده صورت ديگري از ماده است".
ستاره شناسان بر اين باورند كه كهكشان ما غرق در ذرات ماده تاريك است. اين ماده نامرئي حدود نود درصد ماده كيهان را تشكيل مي دهد. تا بحال ، وجود ماده تاريك در فضا فقط با كشش نيروي جاذبه آن بر روي ستاره ها و كهكشانهاي عادي تعيين مي شد. اين گروه از دانشمندان طي آزمايشات خود با نگاه دقيقتري ذرات ماده تاريك كه به زمين اصابت مي كنند را دنبال كردند. اين تحقيقات در يك آزمايشگاه كه 1.4 كيلومتر زير زمين و درون كوهستان گران ساسو ايتاليا قرار دارد انجام شدند. دانشمندان مزبور پرتوهائي از نور را درون يك آشكارگر يديد پتاسيم جستجو مي كنند.
اكثر اين نورها از " سر و صداي" پس زمينه از قبيل نوترونهاي عادي فعاليتهاي راديواكتيو صخره هاي اطراف ناشي مي شوند. اما بعضي از آنها هم ممكن است از ذرات ماده تاريك باشند كه در اين صورت دانشمندان انتظار دارند كه تغييرات فصلي را در اين سيگنالها مشاهده كنند زيرا سرعت زمين در كهكشان راه شيري بسته به مسيرحركتش تغيير مي كند. اين فرضيه پيش بيني مي كند كه زمين در ماه ژوئن بيشتر در معرض اصابت ذرات ماده تاريك است و اين ميزان در ماه دسامبر كمتر مي شود.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اين گروه از دانشمندان طي آزمايشات هفت ساله خود و با استفاده از اشكار گر ده كيلومتري دقيقا همين موضوع را گزارش كردند.اما نتايج به دست آمده با شك و ترديد زياد مواجه شد زيرا هيچكدام از تحقيقات وآزمايشات ديگر نتيجه مشابه نداشته بود. بنابراين ، اين گروه تحقيقات خود را با استفاده از يك آشكارگر بزرگتر 250 كيلومتري آغاز كردند كه همان افزايش و كاهش در ماه ژوئن و دسامبر را نشان مي داد. اين گروه ادعا مي كند كه نتيجه جديد بسيار چشم گير است زيرا نواساني كه آنها مشاهده مي كنند بسيار نادر است و حتي نمي توان آن را به تاثير سيتماتيك مانند تغييرات فصلي در دماي آزمايشگاه زيز زميني آنها نسبت داد. هالزن و برخي از دانشمنداني كه در مورد اين تحقيقات ترديد نشان مي دهند اعتقاد دارند كه هنوز بايد تحقيقاتي بيشتري انجام داد تا كاملا مطمئن شد كه اين ماده تاريك اسرار آميز است يا خير. آنها بر اين عقيده هستند كه پديده ماده تاريك بسيار مهم است و مي بايد توجه خاصي به تحقيقات در مورد آن داشت.
منبع: parssky
