تو تهران به خاطر خساست و صرفه جویی تو هزینه ها، مراکز مخابراتی خیلی کم هستن نسبت به وسعت شهر و جمعیت. به همین خاطر بسیــــاری از منازل و آپارتمان ها در تمام نقاط شهر، به خاطر دوری بیش از حد از مرکز مخابراتی ای که کابل مسی تلفنشون بهش ختم میشه، نویز خطشون بالاست و به سختی سرعتشون در بهترین حالت میتونه به 4-8 مگابیت برثانیه برسه!
وقتی فاصله زیاده، تنها راه، ایجاد مراکز مخابراتی یا حداقل تجهیزات-در-محلِ بیشتر هست که شرکت مخابرات ایران باتوجه به ناکارآمدی و کهنه بودن سیستم کاریش و طمع بالای مدیرانش برای خرج کمتر و سود بیشتر، از این کارا نمیکنه و باید منتظر موند ببینیم MTN که ایرانیان-نت رو انداختن بهش به جای پولش که تو ایران گیر کرده بود، از کی شروع میکنه به ارائه ی اینترنت کابلی با فیبرنوری که از شر این تکنولوژی عتیقه و عقب مونده ی DSL و این مخابرات بد-بازده نجات پیدا کنیم... :/
