این فرودگاه رو میگم
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
Printable View
این فرودگاه رو میگم
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
فرودگاه مورد نظر شما princess juliana است. ID:TNCM
چشم حتما تا لندینگ تو مشهد رو براتون می نویسم و اساتید ایرادات رو می گیرند :11:نقل قول:
---------- Post added at 01:04 PM ---------- Previous post was at 01:00 PM ----------
این فرودگاه در جزیره ای به نام Saint Martin واقع شده و این جزیره بخاطر این فرودگاه جزیره عشاق هواپیما هم نامگذاری شده. اسم فرودگاه Princess Juliana International هست و کد ایکائو فرودگاه هم TNCM هست (کد IATA این فرودگاه SXM هست).:10:نقل قول:
به قول دوست نازنینم ebicross عزیز: "نیکی و پرسش؟!"نقل قول:
[سلام
نزدیک یک سالی است که دنبال آموزش اف ام سی بودم
بی نهایت از کاری که شروع کردید متشکرم واقا کارتون تک و عالی است انشاالله که در کارهای خیرتان پا بر جا باشید.
ممنون داداش !نقل قول:
این ادرسی که گوگل داده درسته برای همینه ؟
وکی پدیا میگه تو فرانسه هستکد:http://maps.google.com/maps?hl=en&tab=wl
کد:http://en.wikipedia.org/wiki/Saint-Martin%2C_Var
خوب در ادامه بحث FMC به اینجا رسیدیم که، مسیر پروازی رو برای هواپیما مشخص کردیم. بعد از فشردن کلید EXEC و فعال شدن RTE1 ، صفحه نمایش به صورت زیر در می آید :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
حالا خط ششم راست را با عنوان Perf Int که مخفف Performance Initialization هست را انتخاب می کنیم تا به صفحه ای با همین عنوان وارد شویم :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
این صفحه یکی از با اهمیت ترین صفحات FMC هست. اولین خط چپ با عنوان GR WT DUAL مربوط به Gross Weight هواپیماست. در خط سوم چپ عنوان ZFW رو مشاهده می کنید که همان Zero Fuel Weight هست، یعنی وزن هواپیما بدون احتساب سوخت. برعکس Gross Weight برابر هست با ZFW بعلاوه میزان سوخت. وارد کردن یکی از ZFW یا GR ضروری است. قبل از اینکه این مقادیر را وارد کنید بوسیله برنامه PMDG Load Manager مقدار مسافر و بار را تعیین کنید.
در اینجا کافیست خط اول چپ را انتخاب کنید، GR و ZFW بطور اتومات وارد می شوند.
در خط دوم چپ میزان سوخت را مشخص کرده. در اینجا دقت کنید که واژه CALC نوشته شده. این بدین معنی است که میزان سوخت هواپیما با توجه به مقصد و وزن هواپیما محاسبه شده. در اینجا بنا به ضرورت می توانید مقدار سوخت دلخواه خودتان را وارد کنید که در اینصورت به جای CALC واژه MAN که مخفف Manually می باشد قرار می گیرد. (برای تغییر میزان سوخت می توانید از منوی Ad-ons و ردیف PMDG و سپس Option میزان سوخت مورد نیاز را انتخاب کنید).
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
بعد از وارد کردن میزان وزن، نوبت به خط چهارم چپ می رسد که عنوانش : RESERVES می باشد.
در اینجا باید میزان سوخت رزرو یا اضافی را مشخص کرد. مشخص کردن این مقدار بستگی به مقصد های ثانویه (Alternate Destinations) و وضعیت منطقه فرود (از لحاظ اوج گیری های مورد نیاز، ترافیک و هولدینگ های احتمالی) و یا دستورالعمل خط هوایی که برایش پرواز می کنیم دارد. معمولا شرکت های هواپیمایی دستوری با عنوان MDLF دارند که مخفف Minimum Desired Landing Fuel می باشد و به این معنی است که هواپیما باید با حداقل سوخت ممکن فرود بیاید. این قرار داد بیان می کند که میزان سوخت رزرو باید متضمن 45 دقیقه پرواز بیشتر برای پروازهای داخلی و 30 دقیقه پرواز بیشتر برای پروازهای بین المللی باشد. این مقدار معمولا بین 20 تا 25 تعیین می شود. ما در اینجا 20 را وارد می کنیم.
در قسمت که با رنگ آبی مشخص شده (خط پنجم چپ) عنوان Cost Index را می بینیم. این مقدار استانداردی است که توسط ایرلاین به خلبان داده می شود. تنظیم این گزینه باعث می شود پرفورمنس (توانایی های هواپیما) به میزان مورد نظر تنظیم شود. با Cost Index کمتر، صرفه جویی بیشتری در مصرف سوخت می شود و صعودهای طولانی تر، سرعت کمتر و... را سبب می شود. هر چه میزان CI بیشتر باشد، پرفورمنس هواپیما بهتر عمل می کند. این مقدار بین 0 تا 400 متغیر می باشد. در اینجا ما CI را 80 قرار می دهیم.
در خط اول راست، عنوان CRZ ALT را مشاهده می کنید که در واقع Cruise Alt همان ارتفاع کروز می باشد. کروز ارتفاع دلان هوایی است که قرار است در آن پرواز کنیم. هر چند این ارتفاع ممکن است بنا به صلاحدید برج مراقبت و یا براساس قوانینی نظیر RVSM و دیگر قوانین عوض شود اما معمولا ارتفاع پروازی در کروز ثابت می باشد. ارتفاع کروز بالای ارتفاع Transition هست و به همین علت مقدار آن را با FL و سه عدد جلوی آن نشان می دهند. بعنوان مثال 18000 پا را به صورت FL180 نشان می دهند.
قانونی در پروازهای IFR وجود دارد که وقتی به سمت شرق (eastbound) پرواز می کنیم(یعنی بین 0 تا 170 درجه)، باید ارتفاع کروز را فرد در نظر بگیریم و اگر به سمت غرب پرواز می کنیم این ارتفاع را باید زوج در نظر بگیریم. خوب ما به سمت مشهد که در شرق هست می خواهیم پرواز کنیم. پس از یک ارتفاع کروز مثل 170، 190، 210 و... استفاده می کنیم. در اینجا FL210 را انتخاب می کنیم. (در پروازهایی با مسیرهای نزدیک یا ارتفاعات خاص ممکن است ارتفاع کروز زیر ارتفاع transition باشد که در این صورت ارتفاع را به صورت 4 یا 5 عددی در قسمت CRZ ALT وارد می کنیم، مثلا : 9000 یا 11000 را بدون FL می نویسیم).
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در خط چهارم راست CRZ CG یا همان Cruise Center of Gravity مشخص شده. که به صورت اتومات مشخص می شود. در پروازهای حرفه ای تر ، خلبان می تواند این مقدار را خود تغییر دهد. این میزان این توانایی را به FMC می دهد تا ماکزیمم ارتفاع و حدود مانور را به منظور جلوگیری از Stall تعیین کند.
در خط پنجم راست Step Size را می بینید که مقدار اولیه ICAO را داراست. این قسمت مربوط به قوانین RVSM و ارتفاعات بالا و پایین 29000 پا می باشد که در اینجا کافیست مقدار 0 را وارد کنیم. (در بحث های تخصصی تر این بحث را باز می کنیم و فعلا این مقدار را صفر در نظر می گیریم.)
خوب حالا وقتش رسیده که خط ششم راست را با عنوان THRUST LIMIT انتخاب کنیم . پنجره زیر باز می شود :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
این صفحه شامل محدودیت های قدرت موتورها برای تیک آف و صعود (climb) می باشد. و در هنگام پرواز شامل محدودیت هایی مثل پرواز Economic یا با سرعت CRZ و... هست.
خط اول چپ مربوط به میزان دمای مورد انتظار خلبان است. همان دمایی که از طریق ATIS می شنود و آنرا وارد می کند. با وارد کردن این دما، میزان محدودیت N1 (خط اول سمت راست) تعیین می شود. OAT که در وسط مشخص شده، دمای حال حاظر بیرون هست. ردیف سمت چپ محدودیت های قدرت هواپیما برای تیک آف را نشان می دهد. در این هواپیما TO بجای Take Off نوشته می شود. خطوط 3 و 4 با عناوین TO1 و TO2 دو محدودیت Derate برای تیک آف هستند. اولی به میزان 5% از قدرت موتورهای می کاهد و دومی 15%. این مقادیر بنا به صلاحدید خلبان و طبق تذکرات ایرلاین و برج مراقبت تعیین می شود. مثلا اگر در فاصله کمی از باند تیک آف، مانعی مثل کوه وجود داشته باشد، قاعدتا احتیاج داریم با قدرت بیشتری اوج بگیریم بنابراین از محدودیتی استفاده نمی کنیم. اما فرض کنید مانعی در جلوی باند تیک آف نیست و ما احتیاج به یک گردش به چپ طولانی تر بعد از تیک آف داریم (با توجه به طرح خروجی) بنا براین از Derate یا محدودیت قدرت موتورها استفاده می کینم. در خط دوم چپ، و حالت TO یک تیک آف با قدرت معمولی (بدون Derate) خواهیم داشت.
اگر هر کدام از خطوط سمت چپ را انتخاب کنید عبارت <SEL> به معنی انتخاب آن خط، جلوی آن قرار می گیرد.
در ستون سمت راست محدودیت های Climb را مشخص کرده. CLB حالت عادی صعود است . CLB1 صعود با 10 درصد Derate و CLB2 صعود با 20 درصد Derate می باشد. با انتخاب هر کدام عبارت <ARM> جلوی آن قرار می گیرد که بدین معنی است که زاویه صعود و میزان قدرت موتور با هم تنظیم شده اند.
معمولا با انتخاب محدودیت تیک آف، محدودیت CLB هم اتومات انتخاب می شود.
در اینجا ما TO2 و CLB2 را انتخاب می کنیم :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
همانطور که ملاحظه می کنید، در کادر قرمز SEL و ARM مقابل گزینه های مورد نظر قرار گرفته اند. در کادر آبی رنگ، میزان محدودیت EPR یا N1 به 100% کاهش یافته.
حالا با استفاده از خط ششم راست عنوان TAKEOFF را انتخاب می کنیم تا صفحه زیر باز شود :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در خط اول چپ، میزان FLAP مورد نیاز برای تیک آف را مشخص می کنیم. 10 برای اوج گیری با سرعت بیشتر و 20 برای اوج گیری با بار بیشتر . در اینجا میزان فلاپ ها را 20 در نظر می گیریم.
خط دوم چپ مربوط به Acceleration height می شود. این ارتفاعی است که FMC وضعیت هواپیما را (از قبیل میزان قدرت موتور، پیتچ یا زاویه صعود و...) بدست می گیرد و شروع به رسیدن به سرعت و ارتفاع مورد نظر می کند.
خط سوم چپ مربوط به Thrust Reduction می باشد. در اینجا مشخص می کنیم که کی عمل تیک آف پایان یافته و هواپیما عملیات صعود (Climb) را آغاز می کند. مثلا در اینجا مشخص شده وقتی سرعت به محدوده فلاپها در حالت 5 درجه رسید، عمل صعود به ارتفاع کروز را فعال کند که محدودیتش هم CLB-2 می باشد.
خط چهارم مربوط به تنظیم جهت باد و یا جهت Slop می باشد که فعلا صرفنظر می کنیم.
خط پنجم مربوط به وضعیت باند پرواز می شود که در حالت پیشفرض DRY می باشد. اگر باند خیس است، کافیست W را به این خط وارد کنید تا حالت Wet انتخاب شود.
حالا نوبت Vspeed هاست. Vspeed ها سرعت های مناسب برای پرواز را در صفحه نمایش PFD (همان صفحه نمایش اصلی) مشخص می کنند و کمک خلبان به هنگام صعود آنها را برای کاپیتان می خواند (و یا بصورت اتومات خوانده می شود.)
برای اینکه این سرعت ها بصورت اتومات در FMC تعیین گردند، باید Gross Weight، ZFW ، دمای بیرونی (OAT) ، باند پرواز، میزان درجه مطلوب فلاپ ها و محدودیت های قدرت موتورها را قبلا انتخاب کرده باشیم. همان کاری که ما تا بحال انجام دادیم.
حالا در ستون راست این سرعت ها محاسبه شده است ، کافی است یکی یکی این خطوط را انتخاب کنیم تا سرعت ها وارد شوند.
خط اول مربوط به V1 هست. این سرعت، به نقطه بدون بازگشت معروف است. یعنی تا اینجا هواپیما بقدری سرعت گرفته (با توجه به وزن و دیگر پارامترها) که آماده تیک آف است. خلبان با شنیدن V1 و تایید آن، دستش را از روی اهرمهای گاز برمی داردو یوک را می گیرد و آماده تیک آف می شود.
خط دوم مربوط به VR (rotate) می باشد. این سرعت وقتی اعلام می شود، خلبان یوک را به سمت خودش می کشد و عمل تیک آف را انجام می دهد.
خط سوم مربوط به V2 می باشد. خلبان با شنیدن رسیدن به این سرعت مطمئن می شود که Rate و سرعت بلند شدن مثبت بوده و بدور از stall هست و ادامه صعود امکان پذیر است. در واقع سرعت V2 سرعتی است که می گویند اگر ایرادی در یکی از موتور ها یا در این هواپیما در 2 موتور صورت گیرد، هواپیما قادر است ادامه صعود دهد.
بعد از انتخاب Vspeed ها این صفحه به صورت زیر در می آید :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
با تنظیم این سرعتها دقت کنید که تغییراتی در ND و PFD صورت می گیرد :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در قسمت قرمز رنگ، مشاهده می کنید که سرعت 122 بعنوان V1 نوشته شده . در قسمت آبی رنگ دقت کنید که با تنظیم سرعت ها و محدودیت قدرت موتورها، مسیر پروازی که ابتدا مشخص کرده بودیم را از یک حالت تیز، به یک حالت دوار تغییر داده است.
حالا می خواهیم Trim مورد نیاز برای تیک آف را داشته باشیم. برای این منظور خط چهارم راست را انتخاب می کنیم. عددی زیر عنوان Trim ظاهر می شود. آن عدد را باید در تنظیمات تریم وارد کنیم. اما چگونه ؟ مثلا در اینجا عدد 3/4 نمایش داده شده. برای تنظیم تریم مورد نظر، صفحه زیر را از منوی مربوطه باز می کنیم:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
نشانگر موس را روی نمایش دهنده وضعیت تریمها (کادر قرمز رنگ) نگه می داریم تا مقدار Trim حال حاظر را نشان دهد. با استفاده از Home یا End و یا کلیدهای جوی استیکتان، تریم ذکر شده در FMC را تنظیم کنید.
خوب حالا هواپیما هم مسیر پروازی را دارد، هم وزن و مشخصاتش را ، هم آماده است تا عمل تیک آف را انجام دهد. یکی دو قسمت دیگر از بحث مقدماتی FMC مانده که در بخش بعدی خواهم گفت. و بعد میرویم برای تیک آف.
اگر بحث این بار کمی گیج کننده بود زیاد سخت نگیرید، در طول تمرینها معیارهای عمومی بدستان خواهد آمد. دوستان حرفه ای عزیز هم لطف کنند ایرادات را گوشزد کنند تا منم یاد بگیرم.:11:
---------- Post added at 05:32 PM ---------- Previous post was at 05:29 PM ----------
نه عزیز جان، یک جزیره نزدیک پورتوریکو هست :نقل قول:
[HTML]http://en.wikipedia.org/wiki/Saint_Martin[/HTML]
سلام
آقا تو FSP چجوری میتونم قیمت هواپیما ها رو دستکاری کنم...؟؟
خسته شدم ازبس با B737 پریدم...
سلام به همگی
از دوستان تا به حال کسی اون بسته نرم افزاری FSX که شامل Acceleration هست و اینطور که روی جلدش نوشته شده (( دوبله به فارسی )) هست رو امتحان کرده...؟؟
البته ظاهرا تو فروشگاه p30 world تموم شده ولی من تو یه مغازه دیدمش...ارزشش رو داره برم بخرم...؟؟کد:http://shop.p30world.com/products/010975.php
Acceleration چیکار میکنه...؟؟
FSP روی این نسخه جواب میده...؟؟
رابرت جان شما بهتره این نسخه رو نگیری چون بدرد نمیخوره مخصوصا اگه میخواید fsP روش نصب کنید.نقل قول:
---------- Post added at 10:17 PM ---------- Previous post was at 10:14 PM ----------
نظر دوستان راجع به این چیه ؟ به نظر من که عادی نیست حالا نمیدونم!!!؟ ""ولی خودمونیم عکس بسیار زیبایی هست:31:.
در ضمن B777 هم هست.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
من فکر می کنم بعلت انجماد ریز دانه های هوا باشه.
دوستان یک کلیپ کوتاه برای FSX درست کردم که FSX و هواپیماهاش رو نشون میده.
البته زیاد خفن نیست. فقط برای اشنایی بقیه با FSX درست کردم.
کیفیتش هم در حد المپیک کم کردم که اگر بیشتر کم میکردم دیگه معلوم نمیشد هواپیما توی هواس یا کلاغ.
حجمش 9 مگه: (کیفیتش رو بیشتر کردم)
هرکس کلیپ داره بده تا بزارم توی صفحه ی اولکد:http://ebicross.persiangig.com/P30World/FlightSimulator/FSXShow.wmv
کلیپ قشنگی بود!
حیف که حجمش کم بود
ادامه بحث FMC در بوئینگ 747-400:
در ادامه با سه کلید تابعی آشنا می شویم و بحث FMS مقدماتی تمام خواهد شد و به سراغ تیک آف می رویم.
با فشردن کلید تابعی VNAV وارد صفحه زیر شوید :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
VNAV مخفف Vertical Navigation می باشد. VNAV که جزء کلید های اتوپایلوت هم محسوب می شود، سرعت و پیتچ (میزان درجه صعود یا نزول) هواپیما را در کنترل می گیرد و با توجه به داده های FMC بهترین عکس العمل را نشان می دهد.
به عنوان صفحه که در کادری با رنگ آبی پر رنگ مشخص شده نگاه کنید. Active Economic Climb عنوان این صفحه است. ACT در عنوان صفحه به این معنی است که در صورت تیک آف دستورات این صفحه اجرا می شود. بجای ACT ممکن است MOD باشد که مخففModify هست و این را بیان می کند که دستورات این صفحه احتیاج به تایید شما دارد تا اجرا شود. توجه کنید که VNAV شامل 3 صفحه است.
اولین خط سمت چپ، ارتفاع کروز را مشخص می کند که در صفحات قبلی FMC ما آن را انتخاب کرده ایم. (FL210 برای رفتن به مشهد مناسب است، ولی چون من این عکس رو قبلا گرفتمFL200 نوشته).
در خط دوم چپ، یعنی کادر زرد رنگ، سرعت Economy (چیزی که ایرلاین مشخص کرده) مشاهده می شود. این سرعت را به دلخواه می توانید تغییر دهید و برای اجرا شدن آن حتما باید EXEC را بفشارید.
خط چهارم، SPD Trans هست. در ایوائو و در محیط واقعی ایران، ارتفاع 10000 پایی، ارتفاع spd trans در نظر گرفته می شود. تا قبل از این ارتفاع شما مجاز به استفاده سرعت بیشتر از 250 نات نمی باشید. و باید این را حتما در این صفحه قید کنید.(کادر آبی کم رنگ).
خط پنجم چپ مربوط به محدودیت های سرعت در ارتفاعات مشخص هست که از روی چارتهای خروجی وارد می گردد، که فعلا صرفنظر می کینم.
خط اول راست (کادر نارنجی) نقطه ای را که در آن محدودیت ارتفاع داریم مشخص می کند. به عبارت دیگر، اولین نقطه ای است که بعد از تیک آف دارای حدود ارتفاع است و میزان این ارتفاع 8000 پا می باشد.
خط سوم راست، Trans Alt هست. این ارتفاع توسط چارتهای پروازی مشخص می شود :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
بالاتر از این ارتفاع، ارتفاع را به صورت flight level یا همان FL می نویسیم. و هنگامی که هواپیما از این ارتفاع عبور می کند، خلبان موظف است، فشار هوای محلی را که وارد کرده ، به صورت STB در بیاورد که در حین پرواز توضیح می دهم.
خوب این صفحه تمام شد و با استفاده از NEXT PAGE به صفحه بعد می رویم. (جزییاتی ماند در این صفحه که فعلا صرفنظر می کنیم).
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
عنوان این صفحه CRZ می باشد. که همان Cruise هست. این صفحه هنگامی که ما در حالت کروز قرار می گیریم فعال می شود. در خط دوم چپ حتما سرعت مورد نظر خود را در کروز مشخص کنید. مثلا اگر با ایوائو پرواز می کنید و محدودیت سرعت 320 نات وجود دارد، سرعت کروز را بیشتر از 310 قرار ندهید. (در مواجهه با پدیده های جوی امکان تخدی از سرعت ثبت شده وجود دارد).
در کادر آبی رنگ، OIMM ETA را داده. ETA زمان تخمین زده شده هست و هر جا این واژه را دیدید معرف زمان تخمین زده تا آن پوینت مورد نظر هست. در اینجا بر حسب ساعت zulu مشخص کرده که کی به مشهد می رسیم و چه میزان سوخت مصرف خواهیم کرد.
در زیر آن هم ارتفاع کروز Optimum و maximum را مشخص کرده که جهت اطلاع می باشد.
به صفحه سوم می رویم :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
این صفحه مربوط به descent یا نزول می باشد. که فعلا چون ما طرح تقربی را مشخص نکرده ایم خالی است. در حین پرواز اینها را تکمیل خواهیم کرد. فعلا با فشردن خط پنجم راست به Forecast می رویم.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در خط اول چپ، Trans lvl مقصد را نوشته. این ارتفاع توسط ATC به شما داده می شود (با توجه به شرایط جوی). و یا می شود محاسبه کرد. ما Trans lvl مشهد را FL90 در نظر می گیریم.
در وسط کلمه WIND را می بینید. می توانیم در خط چین های زیر آنها، داده های مربوط به جهت و سرعت وزش باد در ارتفاعات گوناگون را وارد کنیم. البته اینها مربوط به مقصد است و باید با استفاده از ATIS مبدا تکمیل شوند و فعلا کاری به آنها نداریم.
خوب VNAV تمام شد. حالا کلید تابعی LEGS را فشار می دهیم تا صفحه زیر باز شود :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
این صفحه مسیر دقیق پروازی را نشان می دهد.
ستون اول (فلش زرد رنگ) نام نقطه ای که به سمتش پرواز خواهیم کرد را نوشته و بالای آن میزان جهت پروازی ما را ذکر کرده. مثلا برای رفتن به نقطه (4362) به سمت 285 درجه پرواز می کنیم. عبارت TRK که کنارش نوشته شده، یعنی این 285 درجه عمل ترکینگ از VOR تهران است .
در ستون دوم، فاصله ما تا آن نقطه را بر اساس ناتیکال متر ذکر کرده.
در ستون سوم، ابتدا سرعت هواپیما و بعد ارتفاع را در آن نقطه مشخص کرده است.
این صفحه در حین پرواز خیلی به کار می آید، به این دلیل که می خواهیم چک کنیم ببینیم دستورات به درستی اعمال می شوند و آیا مسیر را درست می رویم یا خیر. برای این منظور از EFIS کمک می گیریم و حالت نمایش ND را به PLN تغییر می دهیم :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
حالا دوباره به FMC بر می گردیم و صفحه LEGS را نگاه می کنیم :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
با فشردن STEP (کادر قرمز) ، <CTR> که معرف کنترل آن نقطه است، به نقطه بعدی می رود. و شما در ND می توانید آن نقطه را ببینید. مثلا اگر STEP را چند بار بزنیم تا CTR به SBZ که نقطه VOR شهر سبزوار است برسیم در ND آن نقطه را خواهیم دید :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
قبل از پرواز، کمک خلبان، این نقاط را یکی یکی چک می کند تا از اطلاعات ورودی مسیر اطمینان حاصل کند. شما هم همین کار را همیشه انجام دهید.
کلید تابعی بعدی، کلید NAV/RAD هست که با فشردن آن صفحه زیر مشاهده می شود :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
خوب در کادر آبی رنگ ما 2 VOR چپ و راست را می توانیم ست کنیم. البته این کار معمولا به صورت اتوماتیک صورت می گیرد (بوسیله داده های مسیر که در FMC وارد کردیم) ولی اگر در شرایطی احتیاجی به VOR خاصی داشتیم می توانیم فرکانس را در خطوط اول و کورس پروازی را در خط دوم زیر عنوان CRS بنویسیم. در وسط کلمه RADIAL را مشاهده می کنید، که حین پرواز رادیال ما را نسبت به هر دو VOR نشان می دهد. با استفاده از EFIS (کنترلهای صفحه ND) می توانیم نشانگرهای VOR چپ و راست را فعال کنیم.
در کادر نارنجی رنگ، ما دو ADF راست و چپ را می توانیم داشته باشیم. یعنی فرکانس NDB های مورد نیاز را در این دو ست کنیم.
در قسمت سفید رنگ، فرکانس و هدینگ ILS قرار می گیرد. کلمه PARK در زیر آن بدین معنی است که فعلا احتیاجی به آن نیست. در نزدیکی فرودگاه مقصد این مقدار به صورت اتومات ست می شود که بعدا به آن خواهیم رسید.
خوب کاپیتان عزیز، بحث FMC ما بر روی زمین به پایان رسید. البته نکات و ریزه کاری های زیادی باقی مانده، که فعلا برای یک پرواز ساده احتیاجی نیست. ان شاء الله بعدا که در زمینه پرواز با این هواپیما بیشتر کار کردید اگر سوالی بود بپرسید.
خوب کاپیتان با اجازه برج، Before Start checklist را انجام بدید، پوش بک کنید و در همین حین هواپیما را روشن کنید. چراغ تاکسی را روشن کنید. حالا فلپ ها را در حالتی که در FMC بیان کردیم قرار می دهیم. در اینجا فلاپ ها را 20 می گذاریم (F7 را فشار دهید وبه صفحه نمایشگر موتورها نگاه کنید). حتما قبل از حرکت، YAW damper ها را (که در قسمت راست و بالای پنل بالای سر هست) فعال کنید.
در قسمت بعدی، حرکت روی تاکسی وی ها، نحوه چرخش، لاین آپ روی باند و سپس تیک آف تا ارتفاع کروز را خواهم گفت.
امیدوارم مورد استفادتون قرار بگیره. ایرادی اگر بود حتما بگید.
سلام
واقا که کارتون حرف نداره هر صبح و شب بیصبرانه منتطر آموزش عالی شما در مورد fmcهستم.
كسي ميدونه اگر fs global 2010 و rex را با هم نصب كنم چه اتفاقي ميافته اثر همديگر را خنثي ميكنند يا نه
در مورد اون کلیپ دستت درد نکنه . خوب بود.
کاش این اموزش رو یکی pdf میکرد میگذاشت صفحه اول تاپیک که حداقل همیشه برای اونایی که
تاپیک رو می بینن در دسترس باشه
ادامه بحث 747-400 :
اول توضیحی راجع به اسم گذاری پنل این هواپیما بدم :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
از چپ به راست :
PFD: Primary Flight Display
ND: Navigation Display
EICAS: Engine Indication And Crew Alerting System
EFIS: Electronic Flight Instrument System
MCP: Mode Control Panel
که از این به بعد از اسامی مختصر اینها استفاده خواهیم کرد. 744 یک هواپیمای Glass Cockpit می باشد. یعنی یک غول الکترونیکی- مکانیکی که بوسیله چندین صفحه نمایش و چندین کلید کنترل کننده ساده اداره می شود و کامپیوترها و ماشین های محاسب بجای مهندس پرواز نشسته اند.
خوب بعد از پوش بک، و روشن کردن موتورها (بحث روشن کردن موتورها بحث تخصصی تری است و در حوصله این بحث ما نیست ) آماده تاکسی کردن به سمت باند 29 راست مهرآباد هستیم.
قبل از همه چیز (حتی قبل از پوش بک) وضعیت فشار هوای جوی محلی (QNH) را ست می کنیم. برای اینکار، در قسمت سمت بالا و راست EFIS ، کلید Baro را تنظیم می کنیم. اگر بر روی اسم Baro کلیک کنید وضعیت هوا را در حالت هکتور پاسکال هم نشان می دهد (که برای پرواز با ایوائو ، اگر QNH به شما داده شود معمولا بر اساس HPa می باشد که عددی چهار رقمی است) مانند شکل زیر :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
حالا به سراغ MCP می رویم. در کادر آبی رنگ که همان تنظیم سرعت هواپیماست (در حالت اتو تراست و اتوپایلوت) سرعت 250 را وارد می کنیم، که در صورت بروز هر گونه مشکلی در سیستم اتومات هواپیما، به سرعت بتوانیم سرعت مطمئنی را تا ارتفاع مناسب انتخاب کنیم.
بعد به سراغ FMC می رویم، صفحه LEGS را باز می کنیم. به اولین نقطه اسم دار نگاه می کنیم. منظور از اسم دار این است که آن نقطه waypoint نباشد و یک ابزار راهیابی مثل VOR یا NDB باشد. خوب اولین نقطه VOR TRN که VOR تهران هست، می باشد. به ارتفاع آن نقطه نگاه می کنیم : FL130A یعنی بالاتر (A برای Above) از 13000 پا. این میزان کنترلر ارتفاع که در قسمت MCP با کادر قرمز مشخص شده وارد می کنیم. بدین ترتیب ما بعد از تیک آف تا ارتفاع FL130 صعود خواهیم داشت.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
خوب حالا FD (Flight Director) را روشن می کنیم (از کادر قرمز رنگ شکل زیر.) پیشتر با این ابزار در سایر هواپیماها آشناییت دارید، اما مختصرش این است که کمک دست اتوپایلوت می باشد و خطوط صورتی معروفش در PFD دیده می شود و قصد اتوپایلوت را به خلبان گوشزد می کند. در 744 کارایی FD بیشتر است. به کادر نارنجی رنگ دقت کنید. در وسط و بالای Attitude display ، در باکسی FD نوشته شده است. حالات پروازی اتومات، همیشه در این قسمت دیده خواهد شد که بعدا بیشتر با آن آشنا می شویم.
در قسمت بالایی این کادر، در 2 باکس عبارت TO/GA در باکسی ذکر شده. اصولا باکس (مستطیل دور نوشته ها) در این صفحه نمایش به این معنی است که آن حالت در حال بکارگیری است و وقتی باکسها حذف شوند یعنی بکار گیری آن حالت با موفقیت رو به رو بوده است. TO برای Take off و GA برای Go Around می باشد.
این بدین معنی است که سیستم آماده دریافت دستورات برای تیک آف یا GA می باشد که شامل تاکسی کردن هم هست.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
یک کلید FD هم در سمت F/O (First Officer) داریم (کادر قرمز). آن را هم روشن می کینم :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در قسمت F/O یک امکان دیگر هم وجود دارد. و آن کلیدهای مربوط به نمایش دهنده EICAS هست. کلید Recall (قسمت نارنجی) را می زنیم، تا احیانا اگر ایرادی در سیستمی وجود دارد در صفحه نمایش EICAS نشان داده شود. به کادر آبی رنگ درون EICAS نگاه کنید، واژه RECALL دیده می شود. اگر با فشردن RECALL ، عبارت زرد رنگی نشان داده شد، نشان دهنده هشدار ایراد در آن سیستم می باشد. قبل از تاکسی کردن باید صفحه EICAS خالی از عبارات زرد رنگ (هشدارها) باشد. عبارات سفید رنگ، فقط محض اطلاع خلبان در اینجا نوشته می شود.
حالا اتو تراتل (گاز خودکار) را روشن می کنیم :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اینها جزء چک لیست های این هواپیماست و قبل از تاکسی کردن باید این کارها صورت بگیرد تا در زمان آماده شدن برای تیک آف، حجم کاری خلبان پایین آمده باشد. یادتان باشد، حتما فلاپ ها را قبل از تاکسی کردن (یا حین آن) به حد مطلوب برسانید که در اینجا 20 می باشد.
خوب بعد از مکالمه با واحد گروند فرودگاه مهرآباد ما تا هولدینگ پوینت (خطی که قبل از باند مورد نظر است) اجازه تاکسی می گیریم. ترمز های 744 خیلی حساس هستند و اگر در حالت ترمزهای پارکینگ، قدرت موتورها را افزایش دهید دمای آنها افزایش پیدا می کنند و هشدارها اجرا می شوند و ممکن است پرواز خوبی را تجربه نکنید. پس ابتدا ترمزهای پارکینگ را رها کنید و سپس قدرت N1 را تا حدود 40 درصد افزایش دهید (کمی بیشتر از 40 برای حرکت اولیه). هواپیمای 744 مجاز نیست بیشتر از 39 درصد قدرت موتورهایش را برای تاکسی استفاده کند ، چون هوای پس سوز موتورها به امکانات فرودگاه آسیب می رساند. ضمن اینکه سرعت غیرمجازی را هم فراهم می کند. پس با N1 در حدود 37 درصد تاکسی می کنیم تا خط مورد نظر. همانطور که عرض کردم ترمزهای این هواپیما بسیار حساس هستندو باید مراقبت زیادی از آنها شود (باتوجه به وزن بالای هواپیما). بنابراین برای ایستادن قبل از خط هولدینگ، باید کمی قبل تر، قدرت موتورها را به صورت IDLE در آورید تا هواپیما با وزن خودش شروع به ایستادن کند و از ترمزهای نابجا بپرهیزید.
نکته دیگر در مورد چرخش این هواپیماست. این هواپیما دارای 16 چرخ اصلی و 2 چرخ در دماغه است. چرخ های دماغه قابلیت چرخش تا 70 درجه را دارند (یعنی 70 درجه به چپ و یا 70 درجه به راست) که بوسیله Tiller Bar که در سمت چپ یوک کاپیتان قرار دارد قابلیت چرخش دارند (در شبیه ساز بوسیله رادر چرخش را انجام می دهند). رادر این هواپیما تنها 7 درجه به طرفین توانایی چرخش را دارد. اما خصوصیت ویژه ای که این هواپیما دارد این است که در سرعت کمتر از 15 نات، 16 چرخ اصلی (2 ارابه فرود 4 چرخی در وسط و 2 ارابه فرود 4 چرخی در زیر بالها) نیز تا حدودی می چرخند. و با سرعت بالای 20 نات این چرخها به صورت ثابت در می آیند. پس برای چرخش های بهتر، حتما لازم است که سرعت هواپیما را تا حدود 15 نات پایین بیاورید و در هنگام چرخیدن بخاطر وجود نیروی گرانش، باید میزان تراست (قدرت موتور) بیشتری اعمال کنید.
خوب حالا ATC شما را برای رفتن روی باند کلیر می کند. اولین کار این است که درجه فلاپ ها را چک کنید که با آن چیزی که در FMS وارد کردید مطابقت داشته باشد.
سپس از پنل وسطی (com) ، میزان ترمز را در حالت RTO (Rejected Take Off) قرار دهید (قسمت قرمز رنگ عکس زیر). در این حالت اگر به هر علتی موقع شتاب گیری روی باند برای تیک آف، قصد کنسل کردن عملیات پرواز را داشته باشید، با کم کردن قدرت موتور ، ترمزها به صورت خودکار فعال می شوند.
سپس به قسمت ترانسپاندر بروید و از درست بودن اسکواک کدتان مطمئن شوید.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
کلید TCAS (قسمت نارنجی رنگ) را به منتها الیه سمت چپ ببرید و بدین وسیله،TCAS را چک کنید. اگر به ND نگاه کنیم :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
که ترافیک های فرضی را نشان می دهد. صفحه ND این هواپیما قابلیت نشان دادن ترافیک را داراست. و در اینجا تست TCAS را انجام می دهیم. بعد از اینکه سیستم اعلام کرد TCAS Test is OK، کلید TCAS( قسمت نارنجی) را به منتهی الیه سمت راست می دهیم و از الان ما در صفحه رادار ATC قابل مشاهده هستیم.
تاکسی می کنیم و به وسط باند می رویم. حتما عمل لاین آپ را با دقت انجام دهید و هواپیما درست وسط باند باشد. قبل از ورود به باند حتما چراغهای تاکسی ، چراغهای گراند، و Runway off light را از پنل بالای سر روشن کنید (در مقررات آمده است که فرقی نمی کند شب باشد یا روز، و این چراغها حتما باید روشن باشند).
خوب بعد از لاین آپ، پارکینگ بریک ها را ست کنید تا توضیحات عمده ای در مورد اطلاعات مورد نیاز تیک آف بدهم :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اول در مورد صفحه EICAS.
در کادر قرمز رنگ TO2 را می بینید. که همان چیزی است که ما در FMC ست کردیم. یعنی حالت تیک آف 2 که شامل 15 درصد استفاده کمتر از قدرت موتور است. در این کادر بعدا با واژه هایی نظیر CLB، THR، CRZ و ... رو به رو می شویم که درواقع بیان کننده حالت استفاده از قدرت موتور هاست.
در قسمت نارنجی رنگ، TAT ذکر شده که میزان دمای واقعی هوای بیرون استو در کادر سفید رنگ توضیح داده شده که ترمزهای پارکینگ ست هستند و حالت اتوبریک بر روی RTO ست شده اند.
در کادر آبی رنگ، صحت Gear ها و پایین بودن آنها تایید شده و در زیر آن درجه فلاپ ها را می بینید که 20 هست.
حتما قبل از تیک آف به این صفحات خوب دقت کنید و به اصطلاح Cross Check انجام دهید تا چیزی از قلم نیافتاده باشد.
خوب حالا قبل پرواز، نکاتی را در مورد MCP عرض می کنم:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در کادر نارنجی رنگ، LNAV و VNAV وجود دارند. به طور خیلی ساده LNAV مسئولیت حرکات افقی هواپیما را داراست و VNAV مسئولیت حرکات عمودی. البته به این سادگی ها هم نیست. VNAV با سرعت میزان شده و تغییرات سرعت را با استفاده از تغییرات Pitch هواپیما اعمال می کند. VNAV از اطلاعات صفحه VNAV ، FMC نیز پیروی می کند. همچنین، در دو حالت اوج صعود و اوج فرود (که بعدا توضیح می دهم) خطوط شیب دار خود را رعایت می کند.
LNAV با استفاده از VOR ها و NDB ها و مسیر پروازی که ما داده ایم پرواز را هدایت می کند. همچنین عمل ترکینگ یک کورس مشخص را نیز انجام می دهد و بسیاری از کارهای دیگر که مجالش نیست. فعلا این دو را روشن کنید.
در قسمت قرمز رنگ، که مربوط به تنظیمات ارتفاع هست، حتما ارتفاعی که رد صفحه LEGS آمده بود را وارد کنید.
قسمت سبز رنگ، در واقع سوئیچ های خلبان اتومات هستند. بدلیل حساسیت این ماشین غول پیکر، سه خلبان اتومات در آن تعبیه شده که در صورت فقدان هر کدام، آن یکی مستقل عمل می کند. در حالت فرود اتومات هر سه با هم فعال می شوند تا کمترین اشتباه صورت گیرد. در حالتی که خلبان و کمک خلبان هر دو در کابین هستند و هر دو وظیفه هدایت را بین خود تقسیم کرده اند، بیشتر اتوپایلوت وسطی (C) را روشن می کنیم.
خوب حالا نگاهی به PFD بیاندازیم :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
به کادر قرمز رنگ بالا نگاه کنید. این قسمت PFD به سه زیرمجموعه تقسیم می شود که فعلا 2 تای آن فعال است. قسمت سمت چپی که فعلا هیچ اطلاعاتی را نشان نمی دهد، مربوط به سرعت و یا قدرت اتومات است. قسمت وسط مربوط به تغییرات هدینگ یا LNAV یا افقی اتومات . قسمت سوم مربوط است به تغییرات ارتفاعی هواپیما یا همان VNAV . البته اینها جزییات خاص خود را دارند که بعدا حین پرواز می بینیم.
در این قسمت دقت کنید که VNAV و LNAV با حروف سفید نوشته شده اند. این بدین معناست که اینها در حالت ARM هستند و هنوز فعال نیستند و TO/GA فعال است.
کادر زرد رنگ سمت چپ معرف سرعت ست شده برای هواپیماست که 250 نات می باشد.
کادر نارنجی سمت چپ، GS یا Ground Speed می باشد.
کادر سبز، ارتفاع مشخص شده توسط MCP را نشان می دهد.
و کادر سفید رنگ، میزان VS یا همان Vertical Speed یا همان شیب صعود و نزول را نشان خواهد داد.
در کادر قرمز وسط Attitude display دو پر زرد رنگ دیده می شود. اینها محدوده شیب صعود است. اگر دماغه هواپیما را از اینها بالاتر بدهید ، هواپیما استال خواهد کرد.
خوب کاپیتان عزیز، اصلا احتیاجی به گیج شدن نیست، شما آماده تیک آف هستید. ترمزهای پارکینگ را آزاد کنید و قدرت N1 را به 70 درصد (در شکل زیر قسمت قرمز رنگ) برسانید تا این غول شروع کند آرام آرام به سرعت گرفتن روی باند :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در قسمت زرد رنگ، فلش سبزی رو به بالا نشان داده می شود که گویای این است که با چنین قدرتی، سرعت فعلی تا چند خواهد رسید.
حالا نوبت آن شده که تا کلید TO/GA را که روی یوک این هواپیماست فشار دهید تا قدرت موتورها برای یک تیک آف عالی زنده شوند. در PMDG چون روی یوک این کلید قرار داده نشده، این کلید را در پیچ کناری اتوتراتل جاسازی کرده اند. بله! پیچ را کلیک کنید (قسمت سبز رنگ) تا قدرت موتور بدست FMS بیافتد. با فشردن این کلید، قدرت موتورها بوسیله FMS شناسایی و تنظیم می گردد و تاییدیه این کار در PFD به صورت زیر نشان داده می شود :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اگر این واژه ها را ندیدید، به معنی این است که در کار تیک آف خللی بوجود آمده (احتمالا در تنظیمات FMS) و عملیات تیک آف را لغو کنید.
وقتی سرعت به 80 نات می رسد و هواپیما آن را اعلام می کند به PFD دقت کنید :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
حالت قدرت موتورها به صورت HOLD در می آید و N1 با چیزی حدود 100 درصد قدرت کار می کند. به فلشی سبزی که از نشان دهنده سرعت رو به بالا می رود دقت کنید. سرعت و شتاب هواپیما هر لحظه بیشتر می شود. (اگر HOLD را ندیدید، تیک آف را کنسل کنید).
وقتی سرعت به V1 رسید، خلبان دستش را از روی تراتل ها بر می دارد و یوک را با دو دست در اختیار می گیرد. با اعلام VR، موقع کشیدن یوک به سمت خود است و سر دماغه را تا جایی بالا می دهیم که 2-3 درجه در دقیقه شیب صعود داشته باشیم (در واقع VS باید عدد بین 2000 تا 3000 را نشان دهد).
وقتی V2 اعلام می شود یعنی سرعت Climb بدرستی رعایت می شود و ادامه آن میسر است . به رادیو آلتیمتر نگاه می کنیم ( کادر سبز رنگ عکس زیر) اگر مثبت بود و زیاد می شد اصطلاحا Positive Rate خواهیم داشت و در اینجا Gear Up می کنیم و چرخها را جمع می کنیم.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
به کادر نارنجی نگاه کنید. در اینجا اعداد 20-10 و 5 و 1 و حروف UP نمایش داده خواهد شد. به هر عددی که سرعت رسید، باید فلاپ ها را تا آن درجه جمع کنیم. یعنی اگر سرعت ما که فعلا 168 نات هست، به حدود 182 نات برسد (یعنی به عدد 5) باید فلاپ ها را تا 5 درجه ست کنیم. وقتی عبارت UP را دیدیم باید فلاپها کامل بالا آمده باشند (صفر درجه).
به کادر قرمز نگاه کنید، LNAV فعال شده و بعد از چند لحظه VNAV هم فعال خواهد شد. سرعت هواپیما تا 250 نات که مشخص کرده ایم بالا خواهد آمد و تا ارتفاع 10000 پا در همین سرعت خواهد ماند (در صفحه VNAV ، FMC تنظیم کردیم).
وقتی عدد 800 را در رادیو آلیتمتر دیدیم (یعنی کادر سبز رنگ) اتوپایلوت وسطی (C) را فعال می کنیم.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هر سه حالت پرواز اتومات در کادر قرمز رنگ به صورت فعال در آمده اند. در کادر نارنجی رنگ عبارت CMD به معنی هدایت پرواز بدست خلبان خودکار می باشد.
دقت کنید که در این مثال ما ممکن است هواپیما دقیقا طرح خروجی را اجراء نکند و من چون قصد آموزش پرواز بر اساس همان طرح مربوطه را در اینجا ندارم و فعلا فقط طریقه پرواز مقدماتی با این پرنده را می گویم، از توضیحش صرفنظر می کنم. هواپیما به سمت VOR DHN پرواز خواهد کرد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ادامه این پرواز و جزییات بیشتر را در قسمت بعدی خواهم نوشت.
خیلی فراتر از حد انتظار زحمت میکشی..دمت گرم کاپیتان!!!!!!!!!!!
امیدوارم از این به بعد من هم با شما باشم :10:
حتما این کار میشه.نقل قول:
کاش این اموزش زو کیکی pdf میکرد میگذاشت صفحه اول تاپیک که حداقل همیشه برای اونایی که
تاپیک رو می بینن در دسترس باشه
منتظریم تا آموزشها تمام بشه و جمع و جور بشه.
خیلی خوبه پست اول رو خیلی ها اینجا ثبت کردند.نقل قول:
امیدوارم از این به بعد من هم با شما باشم :10:
خوش اومدین
پرواز ما آغاز شده و در حال صعود تا ارتفاع کروز مورد نظر هستیم. وقتی فلاپ ها را کامل بالا آوردیم، چک لیست بعد از تیک آف را آماده می کنیم :
1- اهرم حالات چرخها در موقعیت Off
2- فلاپ ها در حالت UP باشند
3- سرعت و ارتفاع مجاز رعایت شده باشد (250 نات تا 10000 پایی)
در مورد شماره یک باید این رو بدونیم که در گذشته سیستم های هیدرولیک و الکترونیک ، چرخها را باز و بسته می کردند. اما بدلیل حساسیت این موضوع و اینکه ممکن بود سیستم ها عمل نکنند و چرخها باز نشوند( که حوادث بسیاری اینطور بوقع پیوست) سیستم را عوض کردند. در 744، چرخها بوسیله هیدرولیک ها وسیستم های الکترونیک بالا می آیند، ولی برای باز شدن آنها فقط کافی است درهای قسمت چرخها باز شوند و پایین آمدنشان با نیروی جاذبه هست. بنا براین وقتی تیک آف می کنیم، حالت اهرم Gear به Up خواهد رفت. تا هنگامی که UP باشد فشاری بر چرخها وارد می شود و سیستم هیدرولیک آنها درگیر است. بنا براین بعد از اطمینان برای ادامه مسیر، باید این اهرم در موقعیت off قرار گیرد تا این فشار اضافی برداشته شود که در شکل زیر می بینید :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
خوب حالا که هواپیما از 10000 پایی گذشته، مهماندارها اماده می شوند تا کار پذیرایی را آغاز کنند و ما هم کمی به سیستم ها و نمایشگرهای هواپیما می پردازیم . اول نگاهی به ND می کنیم :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
به کادر قرمز رنگ نگاه کنید. مثلث سفید، زیر آن نشاندهنده هواپیماست. اما سه خطی که به صورت مورب به سمت چپ رفته اند ، Trend Vector هستند. هر کدام از این خطها نشان دهنده موقعیت هواپیما در 30 ثانیه بعدی است. یعنی هواپیما در حال چرخش به سمت چپ است و تا 90 ثانیه دیگر در انتهای این Vector قرار می گیرد.
در باکس نارنجی، کمان سبز رنگی را می بینید. این کمان نشان دهنده رسیدن به ارتفاع مورد نظر شماست. یعنیدر حدود 24 ناتیکال مایل دیگر به ارتفاع مورد نظر خواهید رسید. این کمان در قسمت نزول خیلی به کارمان خواهد آمد.
در کادر آبی رنگ عبارت T/C را می بینید که برای Top Of Climb به کار می رود.
اگر یک پرواز را بخواهیم تشبیه کنیم، بهترین تشبیه یک پل عابر پیاده است. از پله ها بالا می روید، در اول راهروی پل قرار می گیرید، از خیابان عبور می کنید، در ابتدای پله های پایین آمدن می ایستید و بعد پله ها را تا روی زمین پایین می آیید.
در واقع T/C همان ابتدای پل هوایی است. در این نقطه شما وارد مرحله کروز خواهید شد و قسمت اصلی سفر شروع خواهد شد. T/C با توجه به شرایط جوی و قدرت موتورها و سرعت، بوسیله FMC محاسبه و در ND نمایش داده می شود.
هنگام عبور از 9000 پا (که قبلا به عنوان ارتفاع Trans در FMC وارد کردیم) PFD فشار هوای محلی را به صورت زرد رنگ نشان می دهد :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
این یعنی اینکه از ارتفاع Trans رد شده ایم و حالا باید سیستم را به صورت Standby در بیاوریم. برای اینکار وسط کلید Baro را که با کادر آبی مشخص شده می فشاریم ، حاصل به صورت زیر است :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
این حالت تا هنگام رسیدن به Trans Level مقصد حفظ می شود.
توجه کنید که نزدیک ارتفاع 13000 پا ارتفاع را در قسمت MCP به 21000 تغییر دهید تا هواپیما صعودش را تا آن ارتفاع ادامه دهد.
حالا اگر صفحه thrust limit دستگاه FMS را باز کینم تصویر زیر را خواهیم دید :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
CLB-2 در حال فعال است. اگر به صعود با قدرت بیشتری احتیاج دارید (مسئله سوخت ندارید) می توانید CLB را انتخاب کنید و با قدرت و بیشتری به ارتفاع مشخص شده صعود کنید. وقتی هواپیما در حالت کروز قرار بگیرد، thrust limit بصورت اتومات به روی CRZ خواهد رفت که مقدار مناسبی از قدرت موتورها را برای مسافت معین شده بکار می گیرد. حالت CON برای Max Continues Thrust بکار می رود که در شرایط اضطراری و یا برای سرعت های بالاتر استفاده می شود. GA برای Go Around هست که اگر ATC در موقع فرود این فرمان را به شما داد و یا شما نتوانستید طرح تقرب را دقیق اجرا کنید (به اصطلاح Miss Approach شدید) بوسیله این مقدار تراست مناسب برای شما فراهم می شود.
خوب حالا فاصله ما تا DHN چقدر است و آیا واقعا ما در کورس مورد نظر هستیم یا خیر. برای اطمینان از این کار، باید داده های VOR نقطه DHN را نگاه کنیم. برای فعال کردن آن باید به EFIS مراجعه کنیم و یکی از VOR های راست یا چپ را فعال کنیم. در اینجا ما VOR راست را فعال می کنیم :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
حالا اگر به ND نگاه کنیم :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مشخصات VOR DHN دیده می شود. فاصله ما تا آنجا 38.4 ناتیکال مایل می باشد. اگر به بالای ND نگاه کنید، فلش سبز رنگی نیز اضافه شده که نشاندهنده کورسی است که ما را به سمت VOR DHN می برد.
توجه کنید که اگر FMC به طور اتومات VOR DHN را انتخاب نکرد، از صفحه NAV RAD آن کمک بگیرید و فرکانس VOR مورد نظر خودتان را وارد کنید.
نکته دیگری که به در پروازهای آنلاین خیلی بکار می آید وارد کردن جهت وزش باد و سرعت آن در FMC است. چون در فضای IVAO از الگوهای جوی دقیقی استفاده می شود، هواپیما برای ادامه مسیر دچار مشکل می شود. برای رفع مشکلات احتمالی حتما جهت وزش باد و سرعت ان را در صفحه RTE DATA وارد کنید. برای این کار ، صفحه LEGS را از FMC باز کنید. خط ششم راست را با عنوان RTE DATA انتخاب کنید تا صفحه زیر باز شود :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در این صفحه بترتیب از چپ به راست، زمان تخمین زده شده برای رسیدن له نقطه مورد نظر، اسم آن نقطه ، میزان سوخت تا آن نقطه و باد ذکر شده.
مثلا برای خط اول، ساعت 9:03 زولو ، زمان تخمین زده شده برای رسیدن به DHN می باشد و میزان سوخت در آن نقطه 69.2 هست. برای اضافه کردن اطلاعات WIND به ND نگاه کنید:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در کادر قرمز GS برای Ground speed و TAS برای True Air Speed بکار می رود. در زیر آن جهت وزش باد و سرعت آن ذکر شده و با فلش کوچکی مسیر وزش باد را نشان داده. پس باد از سمت 266 درجه با سرعت 25 نات می وزد. برای وارد کردن این اطلاعات در FMC کافی است به همین شیوه که در ND نوشته شده، در FMC تایپ کنیم و در خط اول جایگذاری کنیم :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
خوب چون زمان پرواز زیاد است، حالا توضیحاتی در مورد اجزای MCP ارائه می کنم.
ا- قسمت Speed Control :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
با اتوتراتل و VNAV و LNAV قبلا آشنا شدیم. کلید SEL نحوه نمایش سرعت را انتخاب می کند که به نات باشد یا ماخ. یک ماخ برابر است با سرعت صوت. کلید وسط برای تنظیم سرعت بکار می رود . نمایشگر سرعت، در حالتی که VNAV فعال است، به صورت خاموش دیده می شود. چون تنظیم سرعت با FMC صورت می گیرد. اگر احتیاج به سرعت خاصی دارید، کافی است کلید سفید وسط را فشار دهید تا صفحه سرعت روشن شود و میزان سرعت درخواستی را وارد کنید.
زیر اتو تراتل THR وجود دارد ، که در مواقع خیلی خاصی استفاده می شود و با استفاده از آن سرعت بر حسب قدرت N1 تنظیم می گردد.
SPD ، وقتی که VNAV خاموش است و هواپیما را بدون FMC هدایت می کنیم فعال می شود. که هر سرعتی که وارد کنیم اجرا می کند.
FL CHC . که به فلیتچ معروف است و درواقع Flight level Change می باشد. این ابزار خیلی کاربردی برای صعودها و نزول هاست. با انتخاب آن و تنظیم شیب نزول یا صعود مناسب، هواپیما بهترین اجرا را برای رسیدن به ارتفاع مورد نظر بکار می گیرد.
2- قسمت Heading:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
با این ابزار در سایر هواپیماها آشنایی دارید. در صورت خاموش بودن LNAV از این ابزار استفاده می کنیم. با گرداندن Knob وسط، هدینگ را وارد می کنیم و با فشردن آن به داخل (کلیک کردن در وسط آن) آن هدینگ اجرا می شود. این کلید دو حالت دارد و اگر دور آن (اطراف آن) را بچرخانیم، میزان Bank را می توانیم انتخاب کنیم. بهترین حالت همان Auto می باشد.
کلید HOLD برای نگه داشتن هواپیما در هدینگ حال حاضر است. با روشن کردن این کلید، هواپیما فقط در مسیری که هستیم پرواز می کند.
3- قسمت ALT و V/S :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
Vertical Speed در واقع میزان شیب صعود یا نزول می باشد. که در حالت عادی خاموش هست. برای روشن کردن آن کافیست کلید V/S را روشن کنیم. در حالت پیش فرض اعداد صفر نمایش داده خواهد شد و با چرخاندن پیچ آن میزان V/S دلخواه قابل استفاده است. توجه کنید که VS با ALT کوک شده است. یعنی تا ارتفاع کمتری را در ALT وارد نکنیم، بکار بردن VS معنایی ندارد. در ALT بعد از وارد کردن عدد ارتفاع اگر وسط آن را فشار دهیم ، هواپیما به آن ارتفاع خواهد رفت و یا اینکه ارتفاع کروز را (در حالتی که از FMC استفاده می کنیم) دوباره ست می کند.
کلید HOLD ارتفاع حال حاضر را حفظ می کند.
4- قسمت Auto Pilot :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در مورد خلبان های اتومات قبلا صحبت کردیم. کلید سفید رنگ زیر با عنوان Disengage برای خارج کردن Auto Pilot ها بکار می رود. با کشیدن این کلید به جلو، بوق هشدار قطع شدن خلبان خودکار به گوش می رسد و برای قطع هشدار حتما باید کلید به سر جای اول خود بر گردد.
کلید LOC برای گرفتن localizer در تقرب بشیوه ILS می باشد. در اغلب طرحهای تقرب ILS ، برج خلبان را موظف می کند تا گرفتن LOC به مسیر مشخصی ادامه دهد. روشن کردن این کلید باعث می شود، localizer به صورت اتومات گرفته شود و هواپیما با باند فرودش در یک راستا قرار بگیرد. همچنین ممکن است فرودگاهی فقط امکان loc را داشته باشد که در این صورت، این کلید به کار می آید.
کلید APP در واقع فرود اتوماتیک بشیوه ILS را انجام می دهد. با روشن کردن این کلید، localizer و گلاید اسلوپ هر دو گرفته می شوند و شیب فرود و... به صورت اتومات تنظیم می شود که موقع فرود خواهم گفت.
جناب کاپیتان محترم iq- boy
سلام و خدا قوت
تا اینجا که کار شما عالی و میتوان گفت بی نظیر است .
در تاریخ فلایت سیمیلاتور ایران تنها فردی هستید که میشود گفت با صبر و حوصله و سخاوت علم را به خواهان و مشتاقان این علم ارائه میفرمایید.
آقای یایجیلو شما لطف دارید. همون مرتضی هم صدام کنید کفایت می کنه :11: و این که شرمندم نکنید، همین که حداقل حداقل یک نفر استفاده کرده باشه برام کافیه :11:نقل قول:
ممنون.
هواپیما از DHN خواهد گذشت و یکی یکی ویپوینت های مسیر را پشت سر می گذارد. به نزدیکی SBZ یعنی سبزوار می رسیم. اگر به صفحه LEGS نگاه کنید، پوینت بعدی METKI است که دروازه ورود به ترمینال مشهد است. کم کم خودمان را برای مقدمات نزول و فرود آماده می کنیم .
اولین کار، بکارگیری یک طرح ورودی و سپس یک طرح تقرب است. در پروازهای آنلاین و واقعی، طرح ورودی و طرح تقرب بوسیله برج مراقبت به شما داده خواهد شد. اما اینجا چون قصد بررسی اینگونه طرحها را نداریم، یک فرود بدون انجام طرح تقرب خاصی را انجام می دهیم. برای اینکار، کلید تابعی DEP/ARR را از FMC انتخاب می کنیم (کادر آبی شکل زیر) :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
عنوان صفحه طرحهای ورودی به OIMM که فرودگاه مشهد هست را بیان می کند. ستون سمت چپ STARS که طرحهای ورودی استاندارد هستند را نوشته. در ستون سمت راست، طرحهای تقرب را برای باندهای مختلف بیان کرده. ما ILS31R را انتخاب می کنیم.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
کلید EXEC را فشار می دهیم تا طرح فعال شود. کار ما در این صفحه تمام شده، اما اگر یک طرح ورودی مثل METK3A را انتخاب می کردیم، باید TRANS آنرا نیز انتخاب می کردیم (مثل خط دوم راست که TRANS برابر با MSD در نظر گرفته شده).
به صفحه LEGS می رویم :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در وسط صفحه عنوان :Route Discontinuity را ملاحظه می کنید. این بدین معناست که اطلاعات طرح تقربی که وارد کردیم ناقص است. چون ما طرح تقربی انتخاب نکردیم این گسست پیش آمده. این عبارت در مواقع دیگری که طرح های ورودی را نیز انتخاب می کنیم ممکن است دیده شود، که خلبان باید آن را رفع کند. برای رفع این، خط چهارم چپ را انتخاب می کنیم تا CF31R در زیر و در قسمت قرمز رنگ کپی شود.
سپس با فشردن کلید سوم چپ (قسمت آبی رنگ) آن را در مربعهای خالی Paste می کنیم. گسست از بین می رود :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
با فشردن EXEC طرح تقرب را تایید می کنیم. سپس بدقت اطلاعات صفحات بعدی را نیز چک می کنیم تا گسستی نباشد. ND را در حالت PLN قرار می دهیم، و با استفاده از صفحه LEGS و STEP (که قبلا شرحشان را گفتم) نقاط جدید را چک می کنیم :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
می بینیم که مسیر تا روی باند مشهد کشیده شد. نقطه چین های سفید، در واقع خط Localizer از باند 31R هستند.
حالا به صفحه VNAV و صفحه سوم آن یعنی DES که قبلا خالی بود می رویم :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در خط اول راست، هدف نزول را مشخص کرده. یعنی بعد از نزول از ارتفاع کروز (FL210) باید به 5300 پایی برسیم که نقطه CF31R هست.
در خط اول چپ مشخصات فرود آمده که چه باندی و چه ارتفاعی (ارتفاع نقطه نهایی روت) هست.
در خط دوم، سرعت در هنگام نزول را مشخص کرده.
در خط سوم، سرعت Trans را مشخص می کنیم که باید زیر 10000 پا کمتر از 250 نات باشد.
و در خط چهارم، اگر محدودیت سرعت در ارتفاع خاصی داشتیم را وارد می کنیم.
در خط ششم راست، DES NOW مشخص شده. بهر دلیلی اگر زودتر بخواهیم عمل Descend را انجام دهیم، این کلید را انتخاب می کنیم.
در نزدیکی نقطه METKI اگر به صفحه NAV RAD نگاهی بیاندازیم می بینیم که مشخصات ILS مشهد بصورت PARK وارد شده و در انتظار اجراست.
چند لحظه بعد هشداری در EICAS بصورت زیر دیده می شود :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هر گاه این هشدار را دیدید، فورا FMC را باز کنید و پیام آنرا بخوانید :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
پیام این است: ارتفاع را در MCP دوباره ست کنید. یعنی باید ارتفاع 5300 را در ALT وارد کنیم. اما با وارد کردن آن اتفاقی در ارتفاع هواپیما نمی افتد. چون ما هنوز درون پل هوایی هستیم و به اولین نقطه پلکان نرسیدیم. اولین نقطه نزول با T/D نشان داده می شود که به معنی Top Of Descend می باشد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
وقتی هواپیما به این نقطه می رسد، موتورها به صورت IDLE در می آیند و VNAV کار نزول را شروع می کند :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
نکته خیلی مهم : نقاط ورودی یک ترمینال (مثل METKI) دارای محدودیت سرعت هستند و شما با همان سرعت 310 نات که در کروز داشتید نباید وارد ترمینال بشوید. برای همین قبل از رسیدن به METKI سرعت را تا 280 نات کاهش دهید. این کار به نزول بهتر هم کمک می کند.
حالا به ND نگاه کنید :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
یک خط نشاندار در سمت راست ظاهر می شود (کادر قرمز) که نشان دهنده بهترین حالت نزول می باشد. اگر لوزی صورتی وسط باشد، با شیب مناسب در حال نزول هستیم و در نقطه مورد نظر به ارتفاع دلخواه می رسیم. اگر لوزی بالاتر باشد یعنی ما با شیب زیادی در حال نزول هستیم و زودتر به آن ارتفاع می رسیم. اما اگر لوزی در پایین قرار گیرد، یعنی شیب کم است و ما دیرتر به آن ارتفاع می رسیم. در اینجا ما اجازه می دهیم هواپیما این کار را به صورت اتومات انجام دهد.
در همین حین، ما وظیفه مهم تری را داریم و آن تنظیم سرعت است. به فاصله خودمان تا نقطه مورد نظر نگاه می کنیم (در گوشه سمت راست ND) چون این فاصله کم است و ما باید از ارتفاع 21000 پایی به 5300 پایی برسیم، احتیاج به عملیات Drag داریم. درگ یعنی کشیدن، ما می خواهیم با کم کردن سرعت و بکار گیری فلاپ ها، نزول بیشتر و آرامتری را در این فاصله کم داشته باشیم. دقت کنید که اگر صرفا سرعت را کم کنیم، VNAV برای کم کردن سرعت دماغه هواپیما را بالا می دهد و در نتیجه شیب نزول کم می شود و ما فرود مناسبی نخواهیم داشت. پس از Spoiler ها استفاده می کنیم. ابتدا سرعت را تا 250 نات کاهش می دهیم. به کمان سبز رنگ دقت می کنیم که در محدوده نقطه مورد نظر باشد (CF31R) و دور تر از آن نباشد (اگر دور تر باشد یعنی در نقطه ای خارج از آن به ارتفاع 5300 می رسیم).
خلبان در این مدت ATIS فرودگاه مشهد را گوش می کند و فشار هوای محلی (QNH) را وارد می کند. ما هم اینکار را می کنیم :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
وقتی از Trans level عبور کنیم کادر زرد رنگی به صورت زیر در PFD ظاهر می شود :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
که با فشردن کلید BARO ، مقدار QNH که وارد کردیم ست می شود :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سرعت را تا 230 نات کم می کنیم (استفاده از Spoiler ضروری است) و سپس فلاپ ها را 1 درجه باز می کنیم. در قسمت سرعت PFD ، حداقل میزان سرعتی که می توان با فلاپ 1 درجه پرواز کرد را خواهیم دید. آن را بعلاوه 10 می کنیم و سرعت را روی آن قرار می دهیم. در اینجا این سرعت 210 نات می باشد :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
حالا به سراغ FMC می رویم و صفحه INIT REF را انتخاب می کنیم ( با استفاده ازکلید کادر قرمز):
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در این صفحه با توجه به وزن موقع فرود، FMC سرعت فرود را محاسبه و در دو خط اول و دوم سمت راست پیشنهاد می کند. ما اولی را انتخاب می کنیم که 25 درجه فلاپ و سرعت 145 نات می باشد. بعد از انتخاب آن، آنرا در خط چهارم راست (کادر نارنجی) paste می کنیم. بدین ترتیب سرعت فرود در PFD ست می شود :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
کم کم از بالای کوههای اطراف مشهد رد می شویم و باند فرود را می بینیم. حالا ILS فرودگاه شهید هاشمی نژاد را در PFD دریافت می کنیم :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در کادر قرمز رنگ، اسم ILS مشهد و هدینگ آن، و فاصله تا آن ذکر شده. فلاپ ها را تا 5 درجه باز می کنیم و سرعت را به 190 نات می رسانیم. کورس ILS مشهد هم بصورت اتومات 310 ست می شود. در ND کمان سبز به ما می گوید، قبل از رسیدن به نقطه مورد نظر، و یا چرخش به سمت Localizer به ارتفاع مشخص شده خواهیم رسید.
خوب از پنل وسط، Autobrake را روی 3 تنظیم می کنیم. اگر وزن هواپیما بیشتر است 4 را انتخاب کنید.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
کم کم فلاپ ها را تا 20 درجه باز کنید و سرعت را به 160 نات برسانید. چرخها را باز کنید تا سرعت هواپیما به سرعت کم شود. می توانید Loc را روشن کنید تا localizer را بگیریم. اما بهتر این است که کمی صبر کنیم وAPP را روشن کنیم.
FMC را باز می کنیم و به صفحه LEGS می رویم :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ارتفاع بعدی را می خوانیم : 4467، آن را انتخاب می کنیم. زیر آن شیب گلاید اسلوپ رانوی 31 را می بینید که 3.2 درجه است. ارتفاع را در ALT وارد می کنیم.
به محض اینکه هواپیما چرخش خود را شروع کرد و به سمت فرودگاه رفت، کلید APP را روشن می کنیم. دقت کنید که هر سه خلبان خودکار روشن می شوند.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
حالا به PFD نگاه کنید :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
Loc و G/S به صورت آماده در آمده اند. حالا ما در حال چرخش به سمت فرودگاه هستیم :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
کمی بعد، LNAV و VNAV خاموش می شوند و Loc و GS فعال می شوند .کلید Shift+/ را بزنید تا spoiler ها به صورت آماده باش در بیایند.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
حالا سه چراغ خلبان خودکار، چراغ APP و چراغ SPD روشن هستند. حتما سرعت را به صورت دستی در آورید (یعنی کلید سرعت را به داخل فشار دهید تا صفحه نمایشش روشن شود و آن را خودتان ست کنید).
حالا که هواپیما بدست APP افتاده، فلاپ ها را به 25 درجه برسانید و سرعت را 145 تنظیم کنید. که این سرعت نهایی ما خواهد بود.
کمی بعد، PFD به حالت LAND3 که دقیقترین فرود اتومات است تغییر حالت می دهد. همچنین حالات FLARE و Rollout به صورت آماده در می آیند :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
خوب حواستان کاملا جمع باشد. دائم نمایشگر ها را چک کنید و از سلامت فرود مطمئن شوید. اگر در این حالت صفحه ND را با استفاده از EFIS به ILS تغییر دهید هم کار بهتری است. به نشانه های گلاید اسلوپ و لوکالایزر (لوذی های توپر صورتی) دقت کنید که در وسط باشند. هواپیما کم کم به باند نزدیک می شود و رادیو آلتیمتر خوانده می شود.
دقت کنید که نزدیک زمین موتورها به صورت IDLE در می آیند. Flare فعال می شود(یعنی دماغه برای کاهش سرعت به بالا می رود) و هنگام برخورد چرخها با زمین Rollout یعنی قرار گرفتن فرامین در اختیار خلبان ممکن می شود. به محض برخورد چرخها به زمین، AutoBrake فعال می شود و شما با فشردن F2 ، موتورها را به حالت Rev در آورید. با شنیدن 80 نات، موتورها را از Revers خارج کنید و سپس Auto pilot را قطع کنید. به اولین راه بیرون رفت که رسیدید باند را خالی کنید. بایستید، فلاپ ها را کامل بالا بیاورید، Auto brake را در حالت Off بگذارید و ترانسپاندر را هم به حالت استندبای یا off بگذارید. برای ادامه مسیر تا گیت ها با کنترلر گراند مکالمه کنید.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
خوب کاپیتان عزیز خسته نباشید، زیارت رفتید، التماس دعا!
دوستان امیدوارم به کارتون بیاد و با رضایت پرواز کنید. البته صحبت در مورد 744 زیاد هست و ریزه کاری های زیادی داره، اما تا همین حد شما کامل می توانید به هر جایی خواستید پرواز کنید.
اگر ایرادی دیدید حتما بفرمایید تا یاد بگیریم.
جناب آقای مرتضی. استاد محترم
کاملترین آموزش FMC را بنام خودتان ثبت کردید.
خوراک علم سیری ندارد
هرقدر از اینجور مطالب مفید و ارزنده دارید مشتاقانه منتظریم میدانم که کار سختی بود ولی بسیار با ارزش.
دوستان زیادی در ایوائو سراغ این آموزش را میگرفتند .
آرزو میکنم همه ما هم مثل شما اگر چیزی بلد بودیم از دیگران دریغ نکنیم.
یایجیلو
منم از اقا مرتضی تشکر می کنم تو این چند روز اصلا فرصت نداشتم
اموزشها که تموم شد می خونم
:46:
ان شاء الله که همیشه موفق و سربلند باشند.نقل قول:
دوستان من بازی امروز گرفتم ولی با اخرین تنظیمات گرافیکی که انجام میدم یه کمی سرعت کم میشه .gtx260.پچی نیست که بازی رون تر کنه ویا گرافیم بازی اینقد بالا
این نرم افزار بسیار سنگین هست و بیشتر اوقات نمیشه باآخرین تنظیمات باهاش کار کرد و پچی هم نداره ولی شما میتونید sp1 یا sp2 یا در کل acc رو نصب کنید که به اجرای نرم افزار کمک میکنن و یه سری تغییرات دیگه هم با نصب acc ایجاد میشه.نقل قول:
مشخصات کامل سیستمتون رو بگین و ورژن شبیه سازتون رو. (همین که بگین چند دی وی دی بود کفایت میکنه)نقل قول:
دوستان من بازی امروز گرفتم ولی با اخرین تنظیمات گرافیکی که انجام میدم یه کمی سرعت کم میشه .gtx260.پچی نیست که بازی رون تر کنه ویا گرافیم بازی اینقد بالا
2دیویدی
cpu:7500
ram.2
vga:gtx260
.... از منوی Add-ons به PMDG بروید و از طریق Load Panel حالت Cold & Dark رو انتخاب کنید. مطمئن شوید که ......
********
سلام بر استادان عزیز، آقا این منوی Add-ons کجاست؟... من نسخه بهمن سافت رو( متاسفانه!!!)رو دارم.
سپاس از لطف شما...
****
بعد التحریر:
راستی دوست عزیز جناب ebicrossارجمند، من هر چقدر تلاش کردم نتونستم شعر پایین پست های ش
اگر هواپیمای PMDG را نصب کرده باشید، در منوی بالای صفحه (کلید ALt را بزنید اگر دیده نمی شود) منوی Add-ons مشخص هست.نقل قول:
اگر ویندوز به غیر از ویندوز XP دارید حتما رم رو زیاد کنید.نقل قول:
2دیویدی
cpu:7500
ram.2
vga:gtx260
FSX شدیدا خوره ی رم داره.
در ضمن؛ Acceleration Pack رو هم حتما نصب کنید. شدیدا سبک میشه سیمولاتور.
جملتون نصفه و نیمه هست.نقل قول:
بعد التحریر:
راستی دوست عزیز جناب ebicrossارجمند، من هر چقدر تلاش کردم نتونستم شعر پایین پست های ش
کامل بگین متوجه نشدم.
_________________________
دوستان این ماجرای جالب رو بخونید.
خلبان ایرانی روی کنترلر اروپایی رو کم کرد:
____________________________کد:http://www.oldpilot.ir/2010/04/post_397.php
آموزش FMC چون برای هواپیمای PMDG هست هرکس لینک سالم و کرک خوب داره معرفی کنه تا توی اموزش بزاریم.
ممنون.
ebicross عزیز اگه می تونی زحمت pdf کردن اموزش fcm رو بکش تو پست اول بزار :11:
ebicross عزیز ، منظورم این بود که شعر زیر پست های شما به چه زبانی خونده میشه! ایا این یه جور نگارش فارسیه؟....چون می دونم شما دوست عزیز به شعر خیلی علاقه دارید ، این رو پرسیدم ....
سپاس
با سلام مجدد به همه دوستان عزیز
و خسته نباشید به مرتضی عزیز بابت آموزش ها
من مدتی نبودم ولی دوباره برگشتم و اگر بشه میخوام قسمت 5 آموزش ها رو براتون آماده کنم و بزارم در صورت تمایل اعلام کنید تا چند روز اخیر آماده کنم
ممنون، من یکی که بی صبرانه منتظر ادامه آموزشهای شما هستم :11:نقل قول: