هو الطیف
منت خدای را عز و جل که جهان به زیبایی بیافرید به عشق و دیوانگان را عشق بداد تا به آن عالم را شور اندازند و دگران در بحر آن در کف بمانند . و چون روزی کسی بر سر نماز نشسته و الله الله میگفت که یا رب مرا عمر نوح ، صبر ایوب ، زیبایی یوسف ، سلطنت سلیمان ، کمال محمد و .... ده و ما ایشان بدین مهملات بدیدیم و خدای خویش شکر گفتیم که ز خدای چیزی نطلبیم که هر چه خود دهد نیکوست و ما به همان دیوانگی که بر ما ارازنی داد شکر گوییم که دیوانگی را نعمتی بس بزرگ دیدیم .
حضرت استاد را در این چند روزه بسیار آزردیم و خاطر مبارک ایشان ز خود مکدر کردیم . امید است که ایشان ما را بخشوده و این ملازمان خطا کار خویش ببخشاید . انشالله