تا درد رسید چشم خونخوار ترا ..........خواهم که کشد جان من آزار ترا
یا رب که ز چشم زخم دوران هرگز.......... دردی نرسد نرگس بیمار ترا
Printable View
تا درد رسید چشم خونخوار ترا ..........خواهم که کشد جان من آزار ترا
یا رب که ز چشم زخم دوران هرگز.......... دردی نرسد نرگس بیمار ترا
آمـــــــَرزش نقد است کسی را که در اینجا
یاری است چو حوری و سرائی چو بهشتی
یادت کنم ار شاد و اگر غمگینم......... نامت برم ار خیزم اگر بنشینم
با یاد تو خو کردهام ای دوست چنانکه... در هرچه نظر کنم ترا میبینم
من درد تو را ز دست آسان ندهم ............. دل بر نکنم ز دوست تا جان ندهم
ما را چه غم امروز که معشوقه به کام است..... عالم به مراد دل و اقبال غلام است
صیدی که دل خلق جهان بود بدامش .....................المنته لله که امروز بدامست
سودای تو آتشی جهانسوز .......... هجران تو ورطهای خطرناک
روی تو چه جای سحر بابل؟ .......... موی تو چه جای مار ضحاک؟
الا یا ایها ساقی ادر کاسا و ناولها
که عشق آسان نمود اول ولی افتاده مشکل ها
الا ای پیر فرزانه مکن منعم ز میخانه
که من در ترک پیمانه دلی پیمان شکن دارم
مائیم و می و مطرب و این کنج خراب ......جان و دل و جام و جامه در رهن شراب
فارغ ز امید رحمت و بیم عذاب ......................آزاد ز خاک و باد و از آتش و آب
به دل های پر از اندوه سوگند
به عزم راسخ چون کوه سوگند
بیا تا سخت و پا بر جا بمانیم
به جان مردم نستوده سوگند