نثرهای عاشقانه

آن روزها رفتند

آن روزهاي جذبه و حيرت

آن روزهاي خواب و بيداري

آن روزهاي هر سايه رازي داشت

هر جعبه ي صندوقخانه سر بسته گنجي را نهان مي کرد

هر گوشه ، در سکوت ظهر ،

گويي جهاني بود

هر کس ز تاريکي نمي ترسيد

در چشمهايم قهرماني بود

با اينکه مي دانم دوست داشتن گناه است، دوستت دارم؛

با اينکه مي دانم پرستش کار کافر است، مي پرستمت؛

با اينکه مي دانم آخر عشق رسوايي است، عاشقت مي شوم؛

پس گناهکارم، کافرم، رسوايم؛

ولي همچنان دوستت دارم.

:40::40::40:

دلم برای کسی تنگ است که دل تنگ است…

دلم برای کسی تنگ است که طلوع عشق را به قلب من هدیه می دهد …

دلم برای کسی تنگ است که با زیبایی کلا مش مرا در عشقش غرق می کند…

دلم برای کسی تنگ است که تنم آغوشش را می طلبد …

دلم برای کسی تنگ است که دستانم دستان پر مهرش را می طلبد…

دلم برای کسی تنگ است که سرم شانه هایش را آرزو دارد…

دلم برای کسی تنگ است که گوشهایم شنیدن صدایش را حسرت می کشد …

دلم برای کسی تنگ است که چشمانم ، چشمانش را می طلبد …

دلم برای کسی تنگ است که مشامم به دنبال عطر تن اوست…

دلم برای کسی تنگ است که اشکهایم را دیده…

دلم برای کسی تنگ است که تنهاییم را چشیده…

دلم برای کسی تنگ است که سرنوشتش همانند من است…

دلم برای کسی تنگ است که دلش همانند دل من است…

دلم برای کسی تنگ است که تنهاییش تنهایی من است…

دلم برای کسی تنگ است که مرهم زخمهای کهنه است…

دلم برای کسی تنگ است که محرم اسرار است…

دلم برای کسی تنگ است که راهنمای زندگیست…

دلم برای کسی تنگ است که قلب من برای داشتنش عمرها صبر می کند…

دلم برای کسی تنگ است که دوست نام اوست…

دلم برای کسی تنگ است که دوستیش بدون (( تا )) است…

دلم برای کسی تنگ است که دل تنگ دل تنگی هایم است....

دلم برایش تنگ است . . .

ای تمام هستی من، دوستت دارم

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

اینجا در قلب من حد و مرزی برای حضور تو نیست
به من نگو که چگونه بی تو زیستن را تمرین کنم
مگر ماهی بیرون از آب میتواند نفس بکشد
مگر می شود هوا را از زندگیم برداری و من زنده بمانم
بگو معنی تمرین چیست ؟
بریدن از چه چیز را تمرین کنم ؟
بریدن از خودم را ؟
مگر همیشه نگفتم که تو هم پاره ای از تن منی ...
از من نپرس که اشکهایم را برای چه به پروانه ها هدیه می دهم
همه می دانند که دروری تو روحم را می آزارد
تو خود پروانه ها را به من سپردی که میهمان لحظه های بی کسی ام باشند
نگاهتت را از چشمم برندار مرا از من نگیر ...
هوای سرد اینجا رو دوست ندارم
مرا عاشقانه در آغوش بگیر که سخت تنهام

برگرد
باز هم به من ببخش احساس دوست داشتن جاودانه را
باز هم آغوش گرمت را به سویم بگشا
باز هم شانه هایت را مرحمی برایم قرار بده.
بگزار در آغوشت آرامش را به دست آورم
بدان که قلب من هم شکسته
بدان که روحم از همه دردها خسته شده.
این را بدان که با آمدنت غم برای همیشه من را ترک خواهد کرد.
بس برگرد که من به امید دیدار تو زنده ام

کسی که.....


کسي که با حرفهايش دلت را به درد آورد


آيا از مهرباني دلت خبر نداشت


کسي که آسمان چشمان زيبايت را ابري کرد

خورشيد صفا را در چشمانت نديد


کسي که به دست هاي عزيزت سردي را هديه کرد

آيا گرمي دستت را باور نکرده بود


کسي که با تير بي مهري قبت را شکست


نمي دانست همان قلب شکسته مأواي اوست



کسي که بهار وجودت را به خزان تبديل کرد


آيا نمي دانست بهار خزان شده تکيه گاه اوست

حال من دلتنگم و مهرت را مي خواهم


اما...............

مي دانم.......................


همان دل به درد آمده


همان چشمان اشکي


همان دستان سرد


همان قلب شکسته

همان بهار خزان شده


محتاج کسي است که تو را فنا کرده

براي همه لحظات جادويي متشكرم !



متشكرم

براي همه وقت هايي كه مرا به خنده واداشتي.

براي همه وقت هايي كه به حرف هايم گوش دادي.

براي همه وقت هايي كه به من جرات و شهامت دادي.

براي همه وقت هايي كه مرا در آغوش گرفتي.

براي همه وقت هايي كه با من شريك شدي.

براي همه وقت هايي كه با من به گردش آمدي.

براي همه وقت هايي كه خواستي در كنارم باشي.

براي همه وقت هايي كه به من اعتماد كردي.

براي همه وقت هايي كه مرا تحسين كردي.

براي همه وقت هايي كه باعث راحتي و آسايش من بودي.

براي همه وقت هايي كه گفتي "دوستت دارم"

براي همه وقت هايي كه در فكر من بودي.

براي همه وقت هايي كه برايم شادي آوردي.

براي همه وقت هايي كه به تو احتياج داشتم و تو با من بودي.

براي همه وقت هايي كه دلتنگم بودي.

براي همه وقت هايي كه به من دلداري دادي.

براي همه وقت هايي كه در چشمانم نگريستي و صداي قلبم را شنيدي.

دلم براي سكوت شيشه اي چشمهايت امشب چه بيقرار است
براي ناز نگاه مهربانت
براي گرمي دستان هميشه نوازش گرت
چقدر امشب ميان گلدان تنهايي كنار پنجره پژمرده است غرور قلب غمگينم
دستهايم چه بيقرار دستهايت است
نگاهم در پس پنجره مي زند تقه بر شيشه باران خورده
وباز دستي نيست امشب
نگاهي كه بخواند
و نازي كه براند
مرا از پس پنجره
تا ديدار فردا
چقدر امشب ميان قاب غبار گرفته خاطره ها
پرسه زنم
تا شايد
بخواند نگاهت از پشت پرده
ميان قاب تنهايي پنجره هاي ديروز و فردا
غم تنهايي و دلتنگي ام را ...

بحق می گويمت اين دل اگر تنگ است باور کن نگاه سرد چشمان تو بی رنگ است باور کن برای بيوفايی هر دليلی قاطعانه نيست طنين عشق اينگونه بد آهنگ است باور کن چه می گويی که از عشقت چو مجنون گشته ای شيدا نگاهت با دلم هر لحظه در جنگ است باور کن وچه بی احساس می گويی ز عشقت باز می گويم که هر عشقی بدينسان تا ابد لنگست باور کن ميان حرفهايت از غزل رندانه می گويی غزل ها هم کنون حرف دل تنگ است باور کن دگر باور ندارم حرف چشمت را خداحافظ بهانه نيست حرف من دلت سنگ است باور کن

گفتی که مرا دوست نداری گله ای نيست بين من و عشق تو فاصله ای نيست گفتم که صبر کن و گوش به من کن گفتی که نه بايد بروم حوصله ای نيست پرواز عجب عادت خوبيست ولی حيف تو رفتی و ديگر اثر از چلچله ای نيست گفتی که کمی فکر خودم باشم و آن وقت
جزء عشق تو در خاطر من مشغله ای نيست رفتی تو خدا پشت و پناهت به سلامت بگذار بسوزد دل من مساله ای نيست.