اشعـار عاشقـانـه

مطرب عشق عجب ساز نوایی دارد
نقش هر نغمه که زد راه به جایی دارد
عالم از ناله عشاق مبادا خالی
که خوش آهنگ و فرح بخش هوایی دارد

اهل هرجا باشی
اهل هیچستان یا
اهل دردستان هم
من هم اهل آنجام
تو بیا قسمت را
با من بی قسمت
قسمتی دیگر کن
تلخ و شیرین چه فرقی دارد
من به آن شادابم
نصفه ای از تو شوم
نصفه ای از تو شوم

اين حال من بی توست
بغض غزلی بی لب
افتاده ترین خورشید
زیر سم اسب شب
این حال من بی توست
دلداده تر از فرهاد
شوریده تر از مجنون
حسرت به دلی در باد
پیدا شو که می ترسم
از بستر بی قصه
پیدا شو نفس مرده
می ترسه ازت غصه
بی وقفه ترین عاشق
موندم که تو پیدا شی
بی تو همه چی تلخه
باید که تو هم باشی

پیراهنی از برگ گل از بهر یارم دوختم
از بس لطیف است آن بدن ترسم که آزرش دهد

پروانه امشب پر نزن اندر حریم یار من
ترسم صدای شهپرت خوابست و بیدارش کند

ای گربه خوش خط وخال امشب نیا بالین یار
ترسم صدای پای توخوابست وبیدارش کند

باد صبامحض خدا امشب نیا در باغ ما
ترسم صدای شاخه ها خوابست وبیدارش کند.

اشک خیمه زده بر صفحه ی چشم نگرانم

چنـد روزیسـت که دلواپسـم و بـد نگرانم

کوچه از رهگذر سرد غمت زار و گرفته ست

شب بی تابش ماه روی تو برده امانم

به وقتِ محلی ِ دلمـــ ــ ـ

ساعتـــ ــ ، همیشه

ساعتِ " دلتنگی" ستــــ ـ ..

درد دارد


وقتی همه چیز را میدانی

و

فکر میکنند نمیدانی

و

...غصه میخوری که میدانی

و

میخندند که نمیدانی

عشق یعنی :

چون خورشید تابیدن بر شب های دوست و چون برف ، ذوب شدن بر غم های دوست . . .

قاصدك! هان... ، چه خبر آوردي ؟
از كجا... وز كه خبر آوردي ؟
خوش خبر باشي،
اما، اما...
گرد بام و در من...
بي ثمر ميگردي.

انتظار خبري نيست مرا
نه ز ياري نه ز ديار و دياري باري

برو آنجا كه بود چشمي و گوشي با كس
برو آنجا كه تو را منتظرند

قاصدك
در دل من همه كورند و كرند
دست بردار از ين در وطن خويش غريب

قاصد تجربه هاي همه تلخ
با دلم ميگويد
كه دروغي تو، دروغ
كه فريبي تو، فريب

قاصدك... هان،
ولي... آخر...
اي واي...
راستي آيا رفتي با باد؟
با تو ام،
آي!
كجا رفتي؟
آي!

راستي آيا جايي خبري هست هنوز ؟
مانده خاكستر گرمي، جايي ؟
در اجاقي طمع شعله نميبندم...
خردك شرري هست هنوز ؟

قاصدك
ابرهاي همه عالم شب و روز
در دلم ميگريند

تشنـــــه اتـــــ ــــ که می شوم ..

سر می کشــــــم دلتنگی ات را ..

بغض بالا می آورمــــ ـــ ..