ترکیب تاکتیکهای مختلفی که در بالا توضیح داده شد
شما میتونید تاکیتیکهای بالا رو با هم ترکیب کنید که این مساله سبب بالا رفتن جذابیت کار رو برای شما خواهد شد .
مثلا ترکیب پاس کوتاه با ساختار آهسته ( slow ) سبک بازیو به فوتبال مکزیکی شدیدا نزدیک میکنه . در این حالت شما وضعیت ساپورت و حمایت بازیکنان از همدیگه رو در بازی مشاهده خواهید کرد همینطور تاکید زیاد بر روی کنترل و حفظ توپ و رد و بدل شدن زیاد توپ بین هافبکها و مدافعین . در این حالت خواهید دید که بازیکنان توپ رو بیشتر به بازیکنان نزدیک خودشون پاس میدن مثل تیمهای مکزیکی از جمله کلاب امریکا .
اما ترکیب پاس کوتاه با ساختار سریع ( fast ) . در این وضعیت بازیکنان با پاسهای کوتاه با رد و بدل کردن توپ بین خودشون به حفظ توپ میپردازن بازیکنان این سیستم رو در تمام بخشهای زمین اجرا میکنن و آهنگ حرکتی بازی نسبت به وضعیت قبل بیشتر میشه علاوه بر این تیم فوریت بیشتری در انتقال توپ از منطقه دفاعی به منطقه میانی و زمین حریف به خرج میده . این سبک بسیار جذابی برای بازی به شمار میاد اما احتیاج به تصمیم گیری سریع و انعطاف پذیری بالایی داره . از جمله تیمهایی که از این سبک استفاه میکنند میشه به تیمهای آرسنال و منچستر یونایتد اشاره کرد .
ترکیب پاسهای بلند با ساختار آهسته ( slow ) : این ترکیب در ظاهر متناقض به نظر میرسه . دفاع توپو در منطقه دفاعی به حرکت در میاره در حالیکه با بررسی و جستجوی بازیکن مترصد ارسال بلند توپ برای اون بازیکنه . برای به اجرا گذاشتن این تاکتیک شما به یک بازیکن بزرگ بعنوان تاگت و هدف برای حرکت در پیشانی زمین نیاز خواهید داشت .
ترکیب پاسهای بلند با ساختار سریع تیمی ( fast ) : این ترکیب حالتی بی پروا گونه به سبک بازی میده .
بعنوان نمونه ما کنترل تیم سلتیک رو در اختیار داریم . تاکتیک تیم بر اساس ساختار " پاسهای بلند- سریع " قرار داده شده . مدافع کناری ما توپو میگیره و بلافاصله توپو با یک پاس 20 یاردی برای بال کناری تیم ارسال میکنه ( تصویر بالا ) .
وینگر یا همون بازیکن بال یا گوش ما با دریافت توپ و چرخش , توپو به میانه زمین سانتر میکنه بخاطر اینکه ما از سیستم پاس بلند استفاده میکنیم مهاجمین از برگشت به عقب منع شده اند اما مهاجم در این شرایط ناچارا برای دریافت توپ به عقب بر میگرده .(فلش قرمز در تصویر بالا ) .
دریافت توپ , چرخش سریع و ارسال یک پاس تودر برای بازیکن گوش چپ که از کنار خط طولی در حال پیشروی به سمت منطقه دفاعی تیم حریفه .
ما میتونیم در تقابل با مدافع با حفظ توپ به بازی تاخیر بدیم تا مهاجم تیم خودشو به منطقه جریمه حریف برسونه .به نظر میرسه مهاجم در آفسایده اما قبل از اینکه در منطقه آفساید قرار بگیره ما توپو براش ارسال کرده بودیم .
مهاجم ما با یک ضربه سر دروازه حریفو باز میکنه در حالیکه دروازه بان فقط با نا امیدی داره میبینه که دروازش درحال باز شدنه .
همونطوریکه در مثال بالا مشاهده شد بازیکنان وینگ یا گوش در زمان حرکت رو به جلوی تیمی بعنوان مهاجم سوم بلافاصله از کنار خط طولی حرکت خودشون رو به سمت منطقه دفاعی حریف آغاز میکنند . در این وضعیت اونقدر که تمرکز بر روی ضد حمله قرارداره اساس کار بر حفظ توپ نخواهد بود . اگر شما مهاجم تند و تیزی دارید که توانایی بالایی در نبردهای هوایی داره این سبک میتونه سبک موثری برای بازی تیمی شما باشه .
بخش دوم : خلق موقعیت
خلق یا ایجاد موقعیت با عملکرد تیم در بخش یک سوم دفاعی حریف در ارتباطه و شامل این موارد میشه : نوع پاسهایی که در این منطقه داده میشه , تعداد دفعات و تناوب سانترها , اینکه تیم تا چه حد اقدام به شوت زنی در این منطقه میکنه و بالاخره نوع و سبک حرکت بازیکنان در منطقه جریمه حریف . بحث خلق موقعیت بیشتر بر روی عملکرد مهاجمین و هافبکهای هجومی و نفوذی تیم تمرکز داره .
این بخش شامل 4 قسمت میشه که عبارتند از : پاس , سانتر , شوت و جاگیری بازیکن .
1- پاس : این بخش نوع و میزان ریسک پاسها رو در این منطقه از زمین مشخص میکنه این بخش همچنین بر روی حرکات مهاجمین و حرکات حمایتی هم تیمیها متمرکز میشه .
این بخش خودش شامل سه گزینه میشه :
Safe : بخاطر رسالتی که در حفظ توپ برای تیم تعریف شده , تیم بندرت پاس ریسکی ( که احتمال لو رفتنش وجود داره ) میده و بیشتر منتظر فرصتی ایده آل برای دادن توپ میمونه . بازیکنان برای جایگیری مطمئن هستن که پاسور از پاسهای Safe استفاده میکنه نه از پاسهای ریسکی بنابراین با علم به این موضوع منتظر میمونند تا فرصتی مناسب برای نفوذ به قلب دفاع براشون فراهم بشه .
Risky : همونطوریکه از اسمش پیداست در این روش از پاسهای ریسکی استفاده میشه . در این حالت پاسورها در این منطقه از پاسهای خطرناک اما با ریسک بالا استفاده میکنند . در این وضعیت بازیکنان تیم از هر فرصتی برای حرکت در فضا و پشت مدافعین استفاده میکنند
Normal : در این وضعیت تیم بصورت اختصاصی بر روی پاسهای مطمئن و یا پاسهای ریسکی متمرکز نمیشه .
2- سانتر : این بخش بر روی تمایل و یا تناوب در ارسال سانتر در این منطقه و همچنین بر روی تایمینگ و تنظیم زمان حرکت و رسیدن بازیکنان به داخل محوطه جریمه حریف و همینطور تعداد بازیکنان نفوذ کننده در این منطقه برای استفاده از سانتر متمرکز خواهد بود و شامل سه گزینه میشه :
Little : در این وضعیت تیم سعی میکنه از ارسال و سانتر توپ بر روی دروازه اجتناب کنه و بجای اون از پاسهای رو به عقب و یا پشت محوطه جریمه استفاده میکنه و یا اینکه پاسور بجای سانتر توپ روی محوطه جریمه , توپو برای هم تیمی خودش در پشت محوطه جریمه میکاره تا اون بازیکن اقدام به شوت زنی کنه .
Normal : در این حالت تیم فقط وقتی اقدام به ارسال توپ بر روی محوطه جریمه میکنه که فرصت خوبی برای گلزنی وجود داشته باشه .
Lots : در این حالت تیم سعی میکنه در هر موقعیتی توپ رو روی دروازه حریف بریزه و اینکار به وفور در دستور کار تیم قرار داره . در این وضعیت هم تیمیها سعی میکنن خودشونو سریعا به داخل محوطه جریمه حریف برسونن .
3- شوت زنی : این گزینه بر روی فراوانی و تناوب شوتزنی بازیکنان در یک سوم زمین حریف تمرکز داره و شامل بخشهای زیر میشه :
Little : در این حالت تیم شکیبایی زیادی از خودش به خرج میده و فقط زمانی اقدام به شوتزنی میکنه که فرصت بسیار ایده آلی برای شوت زدن مهیا باشه . شوتهای راه دور در این حالت بندرت اتفاق میفته .
Normal : تیم با توجه به موقعیت از شوتهای نزدیک و راه دور استفاده میکنه .
Lots : در این حالت تیم در هر موقعیتی اقدام به شوتزنی میکنه . بازیکنان تیم تلاش بسیار زیادی میکنند تا خودشونو در موقعیت شوتزنی قرار بدهند بعنوان مثال در پشت محوطه جریمه موقعیت گیری میکنند و یا از کات بک و همینطور حرکات بدون توپ برای فرار از کمند مدافعین استفاده میکنند .
4- جایگیری : این بخش میزان آزادی در دامنه حرکات بازیکنان رو در یک سوم حریف مشخص میکنه و شامل دو حالت زیر میشه :
Organized : در این حالت بازیکن در طول بازی زیاد تمایلی به خارج شدن و حرکت در منطقه غیر تخصصی خودش نداره . تیم در زمان خلق موقعیت ساختار کلی خودشو حفظ میکنه .
Free Form : بازیکنان در این حالت اجازه حرکت به منطقه خارج از پست تخصصی و تعریف شده خودشون رو دارند . مثلا مهاجمین بری جمع کردن توپ اجازه دارند به کناره های زمین متمایل بشند و یا بکهای کناری اجازه اورلپهای بیشتری رو دارند و یا اینکه هافبکهای کنار میتونن بیشتر به کناره های زمین نزدیک بشند و یا اینکه مهاجمین و یا هافبکهای کناری رو بیشتر پوشش بدند .
حالا ما در این قسمت خواهیم گفت که در عمل و در زمین بازی این تاکتیکها چگونه عمل خواهند کرد .