سلام
من در چند تاپیک عکاسی مشترک بودم تا اینکه مدتی پیش دیگه هیچ خبری از تاپیکها دریافت نکردم. حالا متوجه شدم که قطع اشتراک شده بودم و تازه دارم اخبار را دریافت میکنم.:44:
حالا این زیاد مهم نیست. ولی یه سؤال: کسانی که ایجا عکسشون گرفته شده، همه میدانستند که عکسشون قراره در اینترنت (بطور کلی، سایتش مهم نیست) گذاشته بشه؟
منظورم پرتره هاست؛ وگرنه عکسهای عمومی که مورد نداره.
سلام
اره یه سری تغییر توی انجمن داده شده
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] هم راه افتاده
وقتی شما اجازه عکاسی ازت رو به کسی میدی ، بدون این که بدونی این اجازه رو هم بهش میدی ، چیر خیلی مهمی هم نیست
راسی ببخشید داشتم پست رو ادیت میکردم ، فکر کردم نقل قول رو زدم :دی
به نظر من گاهی اجازه گرفتن لازمه. بعضی از این عکس ها ممکنه توی جمع دوستانه و خونوادگی گرفته شده باشن و برداشت بقیه این باشه که قرار نیست جایی منتشر بشه !نقل قول:
در هر حال از نظر اخلاقی بهتره اجازه بگیریم :)
هر چند مدتی از بحث اصلی گذشته، ولی بحث مفیدی بوده و فکر میکنم میتونه ادامه داشته باشه.
موافقم.نقل قول:
متاسفانه دیده میشه که معیار سنجش خیلی ها در انجمن عکاسی پارامترهای غیرهنری و غیرفنی هست.
و این برای علاقه مندان به عکاسی که تازه به این انجمن نوظهور سر میزنند و شاید علاقه به فعالیت در این انجمن هم داشته باشند میتونه بسیار
نا امیدکننده باشه و چه بسا با دیدن چنین نتایجی به کل از شرکت کردن در این انجمن منصرف بشند.
اگر برای یک موضوع غیرخاص مثل پرتره چنین نگاه و چنین نتایجی بوجود میاد پس دیگه موضوعات و موارد خاص تر اصلا در انجمن عکاسی جایگاهی میتونند داشته باشند؟
خب خوش اومدن از چیزی امری نیست که بگیم چرا خوشت اومد؟! خب طرف خوشش اومده دیگه.
ولی فکر میکنم در مواردی مثل مسابقه، رای دادن و نظردهی در مورد عکس ها -هر چند در مسابقه ای کوچک و ساده- "رای دادن" چیزی فراتر از خوش اومدن صرف باشه.
انتظار میره حداقل خود بچه های علاقه مند به عکاسی، با مسولیت بیشتری رای بدند.
قشنگ بودن چیزی در عکس، لزوما به معنای هنری بودن عکس نیست.
اگر واقعا عکاسی رو به عنوان یک هنر قبول داریم باید پارامترهای هنری و فنی رو هم در رای و نظر دادن در نظر بگیریم و اینها برای ما در اولویت باشند.
حرفم کلی هست و صرف مورد خاصی نیست.
.......
پ.ن: با اون مثال نقاشی چهره موافق نیستم. نقاشی از پرتره میتونه بسیار هنری و تاثیر گذار باشه. شما نقاشی ها و طراحی های سیاه قلم بازاری رو بذارید کنار. به آثار نقاشی پرتره اصیل و هنری نگاه کنید. به عنوان مثال نقاشی های پرتره قدرتمند و تاثیر گذار ایلیا رپین نقاش بزرگ روس.
کلا شاخه های مختلف هنر بهم مربوط اند و از هم جدا نیستند.
نظر شخصی ام در مورد یک عکس هنری، یک اثر هنری،
کلا هر اثر هنری، آینه ای از خالق اون اثر هست. پس ما باید بتونیم رد پای خالق اثر رو در جای جای اون اثر ببینم. حضور خالق اثر رو در اون اثر کاملا حس کنیم. سوژه فقط بخشی از اثر هست که مستقل از هنرمند و هنر هم میتونسته وجود داشته باشه. چیزی که اون اثر رو هنری میکنه حضور هنرمند و اثرگذاری او بر سوژه هست.
شما اگر یک سوژه خوب، یک سوژه جذاب بدست بیارید، تنها چیزی که میشه در مورد کارِتون گفت این هست که: شانس تون خوب بوده! موقعیت خوبی گیرتون اومده! همین و نه چیزی بیشتر. خود سوژه بدون حضور شما هم همین اثر رو میتونست داشته باشه!
خیلی از ماها وقتی دوربین مون رو برمیداریم فکر میکنیم همین که یک سوژه خوب گیر آوردیم ازش عکس میگیریم برد کرده ایم. در صورتی که عکاسی هنری این نیست. عکاسی هنری صرفا شکار چیزهای جذاب نیست.
یک منظره زیبا، یک گل زیبا به تورمون میخوره و ما هم ذوق زده میشیم و شکارش میکنیم.
خب مقایسه کنید با مثلا عکاسان حرفه ای موسسه عظیم National Geographic . اینها به تمام نقاط جهان میرند و با چشم اندازها و مناظر حیرت انگیزی روبرو میشند که ما ها در خواب هم نمیتونیم چنین سوژه هایی پیدا کنیم برای عکاسی!
ولی میبینیم که -به گفته خودشون- خود این عکاسان بسیار حرفه ای، از بین 400-500 عکسی که از یک منطقه میگیرند در نهایت و با وسواس بالا،شاید حدود 4 یا 5 عکس شون اون چیزی که واقعا مدنظرشون هست رو برآورده میکنه! بقیه رو کنار میزنند.
چرا؟ سوژه که فراهم بود، بهترین و زیباترین سوژه ها. که اگر هر یک از ما اون عکس های کنار گذاشته شده رو میدیدم از زیبایی سوژه شگفت زده میشدیم. ولی اونها چیز مهمی رو کم داشته اند: نکات هنری در سطح مورد نظر اون عکاس رو . موارد هنری و موارد فنی رو در سطح مورد نظر عکاس کم داشته اند.
و در نهایت اون تک عکس های باقی مونده که برگزیده میشند و در مجلات و سایت ها منتشر میشند میبینیم که چه تاثیر گذاری شگفت انگیزی دارند... چون همه چیز رو با هم در خودشون دارند: سوژه، نکات هنری، موارد فنی.
به عقیده من، ما در هنگام نگاه کردن، نظر دادن و رای دادن به یک عکس، باید از خودمون بپرسیم: سهم خالق عکس، در بوجود آمدن این عکس چقدر بوده؟ آیا سهم خاصی نداشته و بدون حضور و تاثیر گذاری اون هم سوژه همین اثر الان رو میداشت؟ یا حتی عکاس تاثیر منفی روی یک سوژه خوب داشته و عکس رو خراب کرده؟ و یا اینکه عکاس سهم مهمی در خلق این اثر داشته و یک اثر هنری پدید آومده ؟
اینها هست که امتیاز مثبت هنری محسوب میشند برای رای دادن به یک عکس.
................در پایان قسمتی از نوشته بیل همِل - استاد هنر دانشگاه - رو در مورد ویژگی های اثر هنری قرار میدم:
عموم مردم نمیدانند که "هنر، در معنای کامل آن، نمیتواند به سرعت درک شود و برای حواس آموزش ندیده و غیر حساس امری بدیهی و آشکار به شمار نمی آید". هنر، در واقع نوعی چیدمان جدید از مناسبتها و مفاهیمی است که حواس انسان را به نوعی کاملا متفاوت از زندگی روزمره تحت تاثیر قرار میدهد و تجربه ای تازه در اختیار او میگذارد.
یک عکاس، یک واقعه معمولی را به شکلی غیر معمول ضبط میکند و با در قاب قرار دادن لحظه ای از زندگی روزمره، به اجزائ نامربوطی که میبیند، ارتباطی میبخشد که برای چشم بی تجربه قابل دیدن نبوده است.
نامتعارف بودن، یکی از موارد مشخصه هنر است.
آنچه موجب تحریک سریع و دور از ظرافت حواس و احساسات شود، بدون اینکه در آن تفکر یا توجهی به کار رفته باشد یا چنین انتظاری از مخاطب وجود نداشته باشد، قطعا هنر نخواهد بود.
واقعاً این چه نظر سنجیه واقعاً خجالت داره
سلام حال شما خوبه ؟نقل قول:
میشه یکمی بیشتر توضیح بدید ؟